Σε ποιον κόσμο ανήκει αυτό του πρόσωπο; Μέσα σε ποια κοστούμια, σε ποιες μεταμφιέσεις γίνονται αυτοί οι ώμοι, αυτό το βάδισμα, αυτό το πρόσωπο ιδιότητα και όνειρο; Μια κρυφή λογική συνδέει τα κομμάτια σε αρμονική φαντασίωση, που μόνον εκείνη, η ιδιαίτερη αυτή παρουσία που λέγεται Μαρλέν Ντίτριχ μπόρεσε να την αποκαλύψει, να της δώσει σάρκα και οστά: Glamour. Αυτό όμως που η ίδια ήθελε να καταφέρει ήταν "να βάλει τη σημασία αυτής της λέξης στο χαρτί". Η ομορφιά της Ντίτριχ, αυστηρή και σπινθηροβόλα, αποκαλύπτεται καθώς μιλάει και εκτελεί: διόλου παραμορφωμένη από κλισέ ή θολή, αυτοκυριαρχημένη και προστάζουσα ταυτόχρονα. Στο καμαρίνι του Γαλάζιου Αγγέλου, η Λόλα Λόλα μας δείχνει πως στολίζεται. Γυναίκα είναι αυτό που η γυναίκα φτιάχνει από τον εαυτό της. Μακιγιάρεται, φτιασιδώνεται, χτενίζεται, ντύνεται. Η ομορφιά είναι κατασκευή. Η ακτινοβολία είναι σύνθεση, φύση και λούστρο. Χρώμα χρυσαφί πάνω στην πνοή. [ . . .] (Από την έκδοση)