In Gesprek Met Dirigenten

by Robert Chesterman

Claudio Abbado
Carlo Maria Giulini
Herbert von Karajan
James Levine
Riccardo Muti
Eugene Ormandy
Sir Georg Solti

Genres: Music

182 pages, Hardcover

Published January 1, 1991

About the author

Robert Chesterman grew up in Purley, a suburb of Croydon in south London, England. He studied piano with Percy Taylor and George Oldroyd at the encouragement of his mother Mildred, a pianist herself, who recognized his high aptitude and keen ear for music. After what he once described as an "undistinguished schooling" at Ardingly College in Sussex, followed by a brief period with the Royal Air Force, Chesterman emigrated to Canada in 1957. Two years later he joined the CBC (Canadian Broadcasting Corporation) as a fledgling producer and became the host of "Music Diary", a weekly national radio magazine.

Chesterman was a facilitator and catalyst of quality arts programming from his early years with the CBC, and he later emerged as a creative initiator of artistic projects in various media. His supervision of and contributions to the CBC's 'Sunday Night', 'Saturday Evening', 'Monday Evening', 'Audience' and 'Monitor' series were significant in the development of western Canada's cultural fabric. He brought an international musical culture, as well as top Canadian dramatic and literary talent, to a receptive niche of listeners who were treated to first-class realizations of works by gifted emerging and established writers -- and later on, to an impressive output of world-class works with top international and local talents.

Chesterman's innate respect for artistic talent and temperament, along with his uncanny instincts for teaming up complementary artists and the high esteem with which he was held by artists, arts professionals and colleagues alike (many of whom became close allies/friends with Chesterman throughout his career) paved the way for numerous unique and exquisite - often poetic - collaborations..

His discerning ear as a casting director for his radio drama productions led to privileged working relationships with some of theatre's most respected names, including Dame Peggy Ashcroft, Doris Chilcott, Joy Coghill, Peter Haworth, Otto Lowy, Betty Phillips, Kate Reid, Bill Reiter, Eric Schneider, John Neville and many others. The list of actors who flourished under "Rob"'s gentle direction - virtually a Who's Who of Canadian theatre - kept CBC Vancouver's state-of-the-art recording studios buzzing as divergent talents were brought together to produce broadcasting magic under Chesterman's inclusive, wide-reaching umbrella.

At the heart of these creative hubs, often hand-picked by RC, were some exciting original scores masterfully translated into top-notch radio broadcasts, written by a succession of inspired literary talents - many of whom are considered today to be the top tier of Canada's literary/ performance landscape. Among them were such skilled wordsmiths as Margaret Hollingsworth, Laurence Gough, John Gray, Don Mowatt, John Murrell, David Watmough, George Woodcock.. the infinite endowments of a long, illustrious list of contributors with whom Chesterman worked was, he often remarked, one of the standout highlights of being a CBC producer - a position he felt was more weighty responsibility than personal entitlement..

Chesterman went on to produce many large-scale musical features recorded for radio in Europe and North America, and he holds various awards from the Canadian Music Council and Ohio State University.

Many of Chesterman's radio documentaries and features won major awards both in North America and abroad. His dual interest in music and theatre led him to produce an 8-part series of radio dramatizations of the lives of composers Mahler, Bruckner, Haydn, Mozart and Beethoven, while his features on the Chicago and Philadelphia orchestras were considered models of their kind. His documentary on the choir at King's College, Cambridge was a highlight of 'CBC Tuesday Night' and the subject of his first Prometheus Films release The Boast of Kings [1981], which won a New York Film Festival Bronze medal.

Reviews

[Jan · Rating 3 out of 5]

Eerst een huishoudelijke opmerking: Aan het rijtje dirigenten dat in de beschrijving staat, moet Bernard Haitink worden toegevoegd. In déze Nederlandse uitgave van de gesprekken die Robert Chesterman met een aantal gerenommeerde dirigenten heeft gevoerd, is het gesprek toegevoegd dat Annemiek Schrijver voor Radio 4 met Haitink heeft gehad in 1990.
Sinds deze uitgave van het tijdschrift Luister in 1991 verscheen, zijn de meeste dirigenten overleden. Nu ik deze tekst schrijf, op 11 juli 2025, leeft van hen alleen Riccardo Muti nog. Nog een feitje: behalve Herbert von Karajan en James Levine heb ik de besprokenen in concerten meegemaakt, vooral in het Concertgebouw Amsterdam, ook in Berlijn, Wenen, Salzburg, Berlijn en Londen. Twee van hen springen er voor mij persoonlijk bovenuit wegens hun kwaliteit en charisma; dat zijn Bernard Haitink en Claudio Abbado.
De dirigenten krijgen behalve over hun carrière ook persoonlijke vragen toegespeeld. Zo leren we hen in zekere mate kennen. Ten aanzien van de twee van wie ik geen concerten heb meegemaakt, heb ik het meeste nieuwe opgevangen dan wel bevestigd gekregen. Het ver doorgevoerde polijsten van orkestklank en de aandacht voor nieuwe opnametechnieken (Karajan); de grote lijn en de muzikale abstracties gepaard aan hard werken (Levine). Wat de overigen betreft, heb ik eerder al een en ander gelezen en in concerten meegemaakt. Wat ik graag zou hebben gedaan, maar waar je als gewone luisteraar normaliter geen toegang krijgt, is orkestrepetities meemaken. Want in een boek als dit gaat het wel vaak over repeteren, maar kan de gesprekspartner uiteraard de kern daarvan nagenoeg niet in woorden vatten. Een dirigent die zodanig vaak, met waardering, in de gesprekken wordt genoemd, is Arturo Toscanini; die vormt enigermate een rode draad in de verhalen. Wat in ieder geval bij allen de boventoon voert, is de buitengewoon grote liefde voor de muziek. JM

[SaRah (Saz) ChesTeRman · Rating 5 out of 5]

Unsurpassed interviews with some of the world's greatest conductors of Classical Music - a riveting read...

[Alex Knipping · Rating 3 out of 5]

Dit boek is een verzameling van uitgeschreven interviews met beroemde dirigenten. Deze interviews zijn uitgezonden op de radio, ergens in de jaren ‘70-‘80 van de vorige eeuw en daarmee krijgen we meteen een kijkje in de muziekgeschiedenis van die tijd. Want inmiddels zijn de maestro’s overleden, zodat hun visie op de muziek in de tijd is gestold. Wat daarbij erg leuk is, dat is het gegeven dat sommigen van hen nog als musicus gespeeld hebben of als dirigent leerling zijn geweest van grootheden als Toscanini. Van sommige van de dirigenten wist ik vooral wat anderen van hen vonden. Over Herbert von Karajan is bijvoorbeeld veel geschreven. Maar ik wist weinig over hoe ze dachten over zichzelf.
Het meest bijzondere is hun kijk op de muziek, op de klankkleur van de beroemde orkesten en op de vraag wat iemand tot een goede dirigent maakt. In elk geval zijn persoonlijke ambitie, de bereidheid om hard te werken en een bijna grenzeloze liefde voor muziek belangrijke voorwaarden. Maar dat is lang niet alles, want hoe laat je een orkest of operagezelschap klinken zoals jij in je hoofd hebt? Is dat uiteindelijk een product van perfecte samenwerking of is het een kwestie van kneden tot het goed is? Hier verschillen de dirigenten van elkaar, afhankelijk van hun persoonlijkheid en hoe ze tegen hun vak aankijken. Maar er zijn ook overeenkomsten, zo valt op. In hun tijd waren de symfonieën van Mahler in de mode, maar ze beschouwen het allemaal als ‘a hell of a job’ om Mahler te spelen, overigens wel weer om verschillende redenen. En ze lezen zo’n beetje allemaal het liefst de boeken van Thomas Mann. Ook op het vlak van literatuur blijkbaar een voorkeur voor het monumentale. Het was leuk om in hun hoofden te kijken. Ik weet nu iets meer over hoe dirigenten hun vak benaderen en hoe de interactie met het orkest tot stand komt. Één ding staat daarbij centraal: een tomeloze liefde voor muziek.