Jump to ratings and reviews
Rate this book

موانئ المشرق

Rate this book
موانىء المشرق» هو الاسم الذي كان يطلق على تلك المجموعة من المدن التجارية التي كان المسافرون الأوروبيون يعبرونها إلى الشرق. وكانت هذه المدن بوتقة تنصهر فيها اللغات والقادات والمعتقدات، وعوالم هشة بناها التاريخ متمهلاً قبل الإطاحة بها وتحطيم حياة الكثيرين.
و«عصيان» بطل هذه الرواية، هو أحد هؤلاء الأشخاص الذين عصفت بهم رياح الأقدار، فحياته لم تكن أكثر من قشة في مهب الريح، وسط احتضار السلطنة العثمانية، والحربين العالميتين والمآسي التي لا تزال حتى اليوم تعصف بالشرق الأدنى

248 pages, Paperback

First published January 1, 1996

273 people are currently reading
6002 people want to read

About the author

Amin Maalouf

68 books6,576 followers
Amin Maalouf (Arabic: أمين معلوف; alternate spelling Amin Maluf) is a Lebanese journalist and novelist. He writes and publishes primarily in French.

Most of Maalouf's books have a historical setting, and like Umberto Eco, Orhan Pamuk, and Arturo Pérez-Reverte, Maalouf mixes fascinating historical facts with fantasy and philosophical ideas. In an interview Maalouf has said that his role as a writer is to create "positive myths". Maalouf's works, written with the skill of a master storyteller, offer a sensitive view of the values and attitudes of different cultures in the Middle East, Africa and Mediterranean world.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
4,651 (39%)
4 stars
4,702 (40%)
3 stars
1,915 (16%)
2 stars
330 (2%)
1 star
77 (<1%)
Displaying 1 - 30 of 910 reviews
Profile Image for Araz Goran.
877 reviews4,696 followers
September 7, 2017
رواية مُـثقلة بالوجع ..



الرواية تحكي عن " عصيان " الشاب الذي لم تسعفه الحياة ليكون ضمن الذين تتغنى بوجودهم ، ضيقت عليه الحياة وهجمت على أحلامه وأوهامه معاً أبقته في حالة بين الجنون والغياب ومابين الوعي بمآله القاسي المتردي.. كان ثائراً متمرداً ، لم يكد يشعر بذاته إلا وقد جرفته الأحداث والسنين والحروب الدائمة .. كان الحب حالة فريدة ودائمة في حياته ، لم يُعرضه يوماً للتزيف ..... وعندما إلتقى بقدره ، رحل ذاك القدر بهدوء كما أتى إليه من قبل في خضم حياة مضطربة وعنيفة .. عانى من طعم الوحدة والوجع والضياع في دائرة من التفكك الروحي والنفسي، لم تكن ثورته وتمرده سوى نقطة بعيدة لم تسعفه سوى الذاكرة بالدخول إليها ، خمد فيه كل شئ ، إنسحب ببطء ، ولكن الحب والتمرد وأشياء أخرى عتقية وباقية كانت مشتعلة قي قلبه وهذا ما أبقاه صامداً أبياً ، وشجاعاً بحق في تخليص نفسه من براثن تلك الأوجاع المتهالكة...



رواية تهزك من الأعماق ، رغم الحزن والوجع ورغم الحرب والتصادمات الغريبة ، فهي من أرقى وأجمل ما تقرأ , مزروعة بقيم إنسانية شفافة ونبيلة لأبعد حد .. الصمت يدوم طويلاً بعد قراءة الرواية..



الترجمة كانت أكثر من رائعة .. لم أشعر إطلاقاً أنها فعلاً رواية مترجمة..
Profile Image for Orsodimondo.
2,457 reviews2,430 followers
March 6, 2022
IL CANTO DI OSSIAN

description
14 maggio 1948, nasce lo Stato d’Israele. E qui L’Unità propone un meraviglioso saggio di wishful thinking.

Storia molto più che interessante: il crollo dell’impero Ottomano e la nascita dello stato di Israele.
In mezzo, il genocidio degli Armeni, la diaspora, la Seconda Guerra Mondiale, la Resistenza in Francia, ecc.

Intenzioni molto alte: dimostrare che dove c’è intreccio di culture, popoli, razze si vive meglio, c’è più ricchezza in tutti i sensi. Viva Babele.

Il romanzo è strutturato sotto forma di racconto del protagonista Ossyan a un giovane ascoltatore che si potrebbe presumere essere lo stesso Maalouf.

description
La caduta dell’Impero Ottomano.

Ma è scritto con uno stile da XIX secolo (se non addirittura XVIII, come i canti dell’altro Ossian, il leggendario bardo gaelico) per vicende che sono l’essenza del XX secolo.
Ho letto da qualche parte che:
Con una voce armonica e dolcemente ritmata sulle melodie orientali Amin Maalouf trasporta ancora una volta il lettore nella Storia.
Ma chi scrive, evidentemente, pensa che le melodie orientali siano solo sinuoso ondeggiare, ignora che il ritmo è anche serrato e può arrivare alla trance percussiva.

description
Ossian, l’Omero del Nord, qui con Malvina, in un quadro di Johann Peter Krafft, 1810.

Viene da pensare che anche il traduttore ci metta del suo, dal momento che usa termini alquanto insoliti, desueti.

C’è enfasi, e c’è retorica nello stile adottato da Maalouf - i personaggi hanno l’aureola, sono tutti ineguagliabili, trascendono (sia lo zio chimico che il nonno fotografo, sia il padre di Ossyan che la sorella…).
Ossyan diventa eroe della Resistenza francese suo malgrado: pur avendo agito solo da corriere e collegamento, chi sa perché diventa figura mitica fino al punto da finire sulla copertina di un libro di storia – e passa tanto tempo a schermirsi, a ridimensionare il suo valore con una modestia così leziosa che sembra quella delle principesse nelle favole.

description
Il genocidio degli Armeni.

Come provare piacere con cibi insipidi quando per quattro anni ci si è imbottiti di spezie?
Queste parole per descrivere il ritorno alla vita normale per alcuni partigiani della resistenza francese!
Come se l’invasione nazista, il collaborazionismo del governo francese, e i campi di concentramento spalancati per gli ebrei, ma anche per i comunisti, i dissidenti, gli zingari di terra di Francia fossero un gioco elettrizzante.

Ossyan dice al suo ascoltatore Non voglio annoiarla dilungandomi nei particolari…. Invece, è proprio quello che fa: come chiunque prende la parola in un comizio, un dibattito, una conferenza e introduce il discorso con un temibile “Sarò breve…”

description
Partigiani francesi.

Ho letto che la seconda parte è meglio della prima: suppongo sia perché la prima tratta della Francia e la seconda invece di cose vicino a casa dello scrittore.
Ma non è così, la seconda parte non è meglio della prima: non solo perché i libanesi conoscono la Francia come casa loro, ma proprio perché la narrazione è simile in stile e contenuto – e anzi, più procede (o meglio, incede), più si fa arzigogolata, convoluta, inverosimile.

Quello che invece si risolleva è il finale che non posso certo raccontare e che si guadagna la terza stella. Cuore di padre qui scrivente, a certe situazioni non riesce a resistere.
Si tratta di un inno all’amore tout court.
E con questo si ridimensiona la mia delusione.

description
Diaspora.
Profile Image for İntellecta.
199 reviews1,780 followers
December 9, 2018
Bir devrimcinin hayatını ya da klasik bir aşk hikayesini anlatan bir kitap olarak okunursa biraz yavan gelebilir ve tatmin etmeyebilir. Ancak, Osmanlılardan da izler taşıyan dört kuşağı akıcı bir dille anlatması ve sürükleyici üslubu kitabı çekici hale getiriyor ve sıkılmadan okunmasını sağlıyor.
Profile Image for Oguz Akturk.
290 reviews736 followers
September 18, 2022
YouTube kanalımda Doğu'nun Limanları kitabını okumadan ölebilirsiniz dedim :
https://youtu.be/Rclj5apawe4

Kapadokya Balonu Değil Edebiyat Balonu

Balon : İçi boş olan bir şeyin de yükselebileceğini kanıtlayan cisim.

Doğu'nun Limanları = Balon

Amin Maalouf'u ilk kez okuyorum ve tekrar okumam gerektiği konusunda şüpheye düştüm. Sanırım hayatımda okuduğum en detaysız, en psikolojileri yadsınmış ve en sığ karakterler bu kitaptaydı. Kitap hakkında hiçbir eleştiri görememem de dikkatimi çeken ayrı bir konu.

Karakterler Doğu'nun Limanları'nda sanki şekillenmemiş taşlar gibi. Yazar, heykelini şekillendirmesi gereken bir heykeltraştır. Kitabı ise onun heykelidir. Karakterler o kadar savaş, acı, sefalet zamanlarından geçiyorlar fakat bu olaylar karakterleri psikolojik açıdan şekillendiremiyor. Ayrıca Salem karakterinin kötü olmasını şişmanlıkla paralel kurgulamasına çok güldüm doğrusu. Niye bir insan şişman oldu diye kötü olsun yahu? Doğu'nun Limanları okurken kendimi bazen şişmanlıktan zayıflığa evrilen ünlülerin fotoğraflarını tıklama tuzağıyla birlikte yayınlayan magazin sitelerinde hissettim desem yalan olmaz.

Olaylar o kadar çabuk geçiyor ki inanamazsınız. Işınlanma icat edilseydi sanırım tam da böyle olurdu. Hatta bilim adamları Amin Maalouf'tan bu icat hakkında fikir alabilirler. Karakterler bir Paris'te, bir Beyrut'ta, bir Hayfa'da. Kitap içerisinde tarihte önemli yer kaplayan pek çok savaş geçiyor fakat Maalouf'un savaş psikolojisi, savaş toplumları ve savaş mimarisinin insan psikolojisine etkimesi hakkında Victor Hugo, Aleksandr Puşkin ya da Heinrich Böll gibi isimlerden ders alması gerek acilen.

Karakterler şekillenmemiş taşlar gibi dedik ya, baş karakter babasına karşı bir hayat sürecekken kendisini birden direniş grupları içerisinde buluyor. Yaptığı iş de evlere A101 market tanıtım kağıdı dağıtmak gibi bildiri kağıdı dağıtmak sadece. Aslında Naziler de medya propagandasını çok kullanırdı, bu yüzden bu da değerli ve üstünde durulması gereken bir konu. Fakat esas sıkıntı, kitapta bu o kadar abartılmış ki sonra sanki çok bir şey yapmış gibi ülkesine dönünce burnu bile kanamadığı halde kral misali bir adam ilan ediliyor. Bu konuda Maalouf'un Sefiller romanında geçen direniş ve barikat tasvirleri kısmını okumadığını düşünüyorum. Eğer Maalouf, Sefiller'i okusaydı yazdıklarının ne kadar mesnetsiz ve detaysız olduğunu anlardı. Savaşın yıkımıyla birlikte devinen karakterlerin yıkımının edebiyatını ben bu kitapta hiç ama hiç göremedim maalesef.

Kitabın diğer başrol karakteri olan ve arada Slender Man gibi karşınızda beliren Clara ile karşılaşmalarına bir kısımda "Sadece oradan geçiyormuş." diye sebep bulunmuş, ben bu kısımda gerçekten sesli güldüm. "Aşk Tesadüfleri Sever" senaryosu mu bu? Savaş dönemi gibi ağır ve pek çok topluma mâl olmuş bir konu anlatılırken sadece oradan geçen bir insanla bir insanı karşılaştırmak okurla dalga geçmek değil mi? İşte bu, bir yazarın kurgusunu oluştururken ne kadar aceleye getirdiğinin bir kanıtıdır. Savaş zamanında ve faşizm gibi ataerkillik ve güçlü olanın kayırılmasının görüldüğü çağlarda, yani sevginin en az görüldüğü bir çağda derin bir aşka yöneltebileceğin iki karakteri "Sadece oradan geçiyormuş" diye bir nedenle karşılaştırmak nasıl bir derinliksizliktir Amin Maalouf?

Bir ara yobaz ve el kol işaretleriyle secde eden bir adam diye nitelendirilip sonrasında Stefan Amca ile kadeh kaldıran karakter olan Mahmut diye biri var sonra, vallahi ben bu karakterin gerekliliğini hiç algılayamadım. Kitabın gidişatına hiçbir etkisi yok, ana karakterlerle olan bağı çok zayıf, neden böyle iki uçta bir hareket yapmış bir sebebi yok... Yok ulan yok. Delirdim.

Bir kısımda savaştan dolayı ülkeler arası sınırlar kapanıyor ama sanırım PTT savaşlarda ek mesai yapıyor olacak ki bütün mektuplar, mesajlar hiçbir sıkıntı olmadan yerine gidip cevapları da tekrar yerine gönderebiliyor. Sanırım kargo şirketlerinin insanı evlerde bulabildiği ve ne hikmetse savaş olmasına rağmen aradaki sınırların bir silüetten ibaret olduğu bir çağda geçiyor bu kitap.

Mekan tasvirlerinden hiç bahsetmeyeceğim, çünkü bu konuya girersem iyice çıldırırım. Bir yazar düşünün ve hiçbir mekandan bahsetmeyip dünyadaki her mekanı görmeye çalışan karakterler kurgulamış. İşte böyle bir kitap. Mahalleler, şehirler, ülkeler değişiyor ama hiçbir şekilde detay, tasvir, mahalle mimarisi, toplum düzeni, sosyolojik tespitler yapılmamış. Bir kısımda Osmanlı döneminden kalma geniş ve şahane bir ev var fakat bu ev sanki Osmanlılar uzaydan bir arazi satın almış da oraya yerleşmiş gibi bir algıda anlatılmış. Edebi kurguda mimari bir detay ve dönemden bahsedeceksek bu uzaydan bir araziye ev projesi çizilmiş gibi bahsedilmemeli. Osmanlı dönemi mimari tarzlarından bahsedeceksek o dönemde kullanılan detayların insan psikolojisine etkilerinden ve Osmanlı mimarisindeki hiçbir detayın boşuna olmadığından bahsetmeli. "Geniş ve şahane bir ev" Osmanlı mimarisini özetleyen bir betimlemedense mütevazı olmayan ve maske mimarlığını çağrıştıran bir mimariyi getiriyor akıllara. Rokoko ya da Ampir tarzı seçilebilirdi Osmanlı yerine.

Kitabın iyi yönleri, insanın içindeki hastaya hasta gözüyle bakan ve bir gün onun iyileşmesi gerektiğini düşünen öteki ben ile güzel bir sorgulama yakalandığını düşündüm ama devamını getirmemiş. Getirseydi vereceğim puanı yükseltebilirdim. Başka bir iyi yön ise, insanın aşık olduğunda "Tanrım, o gün gökyüzü ne kadar maviydi!" diye bir farkındalığa ulaşması. Bu gerçekten hoşuma gitti. Zaten bunlardan dolayı kitaba 2 puan verdim. Fazlasını da hak etmiyor kanaatindeyim. Çocuklara kitap hediye etmek isterseniz kitap okuma alışkanlıklarını kazandırabilmek için ideal bir kitap olabilir.

Bir kitabın akıcı olması o kitabı iyi yapmaz, edebi derinlik, betimleme ustalığı, üslup farklılığı, edebi dünyaya getirdiği yeni bir teknik, dönem hakkında önemli bilgiler verme gibi katkılar olmadan böyle kitapların iç boşluklarını, edebi eksikliklerini eleştirmeyip salt yüceltmekle kalırsak edebiyat geleceğine de bir eleştiri kültürü bırakmamış oluruz. Fakat tabii ki de benim en sevdiğim kitabı birisi hiç sevmeyebilir ya da benim en sevmediğim kitabı da birisi aşırı sevebilir, olur öyle şeyler. Edebiyatın güzelliği de burada zaten.
Profile Image for Justo Martiañez.
568 reviews241 followers
September 26, 2021
3/5 Estrellas

Maalouf es un gran escritor y un especialista en tender puentes entre Oriente y Occidente, entre cristianos y musulmanes, entre los distintos pobladores que durante siglos han vivido en su querido Levante (Siria, Líbano, Israel y Palestina), y que han mantenido su impronta en la zona, en cuanto a costumbres, idioma o religión, también entre las distintas sectas del islam, que se enfrentan a muerte, siendo el Levante uno de los puntos calientes históricos de este conflicto siempre activo.

En este libro nos presenta la historia, triste historia, de un personaje que recorre y sufre en sus propias carnes muchos de estos terribles conflictos que sacudieron y sacuden Europa y el Levante durante el siglo XX y en gran parte continúan durante el actual. Este personaje desciende de los sultanes otomanos, destronados del decadente Imperio a principios del Siglo XX y que será desmembrado al término de la 1ª guerra mundial, sufrirá el terrible genocidio armenio en Anatolia, la 2ª guerra mundial, las guerras árabe-israelíes, que desembocan en la formación del estado de Israel, la guerra civil del Líbano. El personaje es una mezcla de turco y armenio, se casa con una judía, lucha en Francia, su bisabuelo es alemán.......muy bueno y muy tolerante, y muy idílico pero poco puede hacer ante las fuerzas y el odio que alimentan estos terribles conflictos.

La historia es triste, con una construcción inverosímil, un poco ingenua, con un final bonito. Un gota de esperanza en el horror en que se ha convertido el Levante, durante prácticamente toda la Historia, cuna de civilizaciones y de sangrientos e interminables conflictos.

Siempre es un placer leer a Maalouf, aunque este no haya sido, para mi, su mejor libro.
Profile Image for Dima Babilie.
17 reviews20 followers
March 24, 2013
Probably one of the most amazing books I have ever read in my life. It represents me in every way possible. Absolutely fantastic, everyone must read it. The summary given by Goodreads is very unfair by the way and there is much more to the book than a simple love story between two people of different religions and nationalities. Just read it! I will not spoil it to anyone.
Profile Image for Wafaa Golden.
280 reviews376 followers
June 8, 2023
لطالما كنتُ – وما زلتُ – مؤمنة بأنّ لا شدّة تدوم..
وبأنّ كرم الله تعالى لا حصر له ولا حدّ..
وطبعاً لا يعني ذلك أن لا وجود للمصائب والهموم في هذه الدّنيا ولكن ما من مشكلة بلا حلّ..
وليس ثمّة ضيق وشِدّة لا يعقبهما تفريج كرب وضيق..
ولكن السّر هو في أن يُبقي الإنسان في نفسه الأمل ولا يستسلم لسوء الظّروف مهما كانت..
ويبقى يسعى ويدأب إلى أن يصل لمبتغاه وينال مطلوبه ومراده..
جاءت هذه الرّواية الرّائعة لأمين معلوف – كما عوّدنا – لتعزّز قناعاتي تلك..
مهما طال الليل فلا بدّ من شمس يوم يشرق صباحه بفَرج وبهجة ومسرّة
ولكن على الإنسان أن يكون واعياً لنفسه وما حوله..
مستشعراً الدّلالات والإشارات التي قد يرسلها الله له مؤذنة له باقتراب ما يسعى إليه
أو مبشّرة باقتراب خلاصه من ضيقه..
وأن يتابع مسيره في طريق الفَرَج ولو كان على بطء وهوينة إلى أن يفتح له الباب على مصراعيه بعد أن كان موصداً
تلك اللحظة التي قد لا تخطر على بال أحد..
ستأتي لا محالة ولكن علينا التّحلّي بالصّبر وحسن الظّنّ بالله تعالى وحسن العمل وعدم التّوقّف..
(استعن بالله ولا تعجز..)
ولكن يجب أن يبقى الإنسان متنبّهاً للمؤشّرات والمصادفات التي يرسلها الله له بين الفينة والأخرى تعطيه ومضة أمل باقتراب خلاصه..
وأن يستغلّها على بساطتها ولا يزهد بها أبداً، ويبني عليها ويترك الباقي على رب العالمين، فهو بيده وحده الخلاص الأخير..
كما أذهلني أيضاً كيف أنّ أقدار الشّخص أحياناً تكون مرتبطة بأقدار أشخاص آخرين..
سلسلة من العلاقات الإجتماعية والحياتيّة كأحجار الدومينو مرتبطة بعضها ببعض..أو كعقد الحبل إذا انحلّت عقدة كان ذلك مؤذناً بانحلال باقي العقد..
ولكن..
لنعطي للوقت فرصة
فكلّ شيء سيأتي بوقته الذي كتبه الله له بعد أن نكون قد استعدينا له تمام الإستعداد ليكون سرورنا به أعظم وفائدتنا منه أكبر..
ومن يضحك أخيراً يضحك كثيراً
وكما يقول رسولنا الكريم عليه أفضل الصّلاة والسّلام هناك من يقاد إلى الجنّة بالسّلاسل..
وكذلك هناك من يُقاد إلى الفَرَج بالسّلاسل..
وكأنّ هناك من يقول له سنحيطك بكلّ الظروف التي من شأنها أن تكون سبباً في التّفريج عن كربتك شئت أم أبيت
ليكون ذلك مصداقاً لمقولة باولو كويلهو الشّهيرة: عندما تريد أمراً فإنّ الكون كلّه سيتعاون لتحقيقه لك..
وقد فعل..

وفاء
حزيران 2015






Profile Image for Marius Citește .
251 reviews269 followers
September 18, 2023
Amin Maalouf are o calitate de mare povestitor. Cartea începe cu persecuția armenilor și prăbușirea Imperiului Otoman, apoi devine povestea vieții lui Ossyane Ketabdar a cărei familie se mută în Liban, unde tatăl său se asigură că primește o educație demnă de prințul care ar fi putut fi.

Ossyane pleacă în Franța pentru a studia medicina și ajunge să lucreze pentru Rezistență franceză în timpul celui de-al Doilea Război Mondial. O întâlnește pe Clara, o evreică care a fugit de persecuție, iar în cele din urmă, după război, se căsătoresc. Nu vreau sa dezvalui mai mult, altfel voi face spoiler.

Ossyane este musulman, jumătate armean, jumătate turc, iar Clara este evreică. Musulmanii își iau religia de la tatăl lor, evreii de la mama lor. Nadia, fiica lor este si musulmană și evreică, depinde cu ce ochi este privita. Este o poveste emoționantă, o carte pe care nu am putut-o lăsa din mână. Recomand cu căldură.
Profile Image for Biron Paşa.
144 reviews291 followers
December 17, 2017
İlk defa Amin Maalouf okudum ve bir daha okuyacağımı da zannetmiyorum. Sanırım on yıl geç kalmışım okumaya, o zaman okusaydım severdim ama büyüdüm ve iyi kötü birkaç roman okudum.

Kitaba kaliteli bir edebiyat eserine yapacağımız incelemeleri yaptığımızda ortaya çıkan sonuç felaket.

Karakterler komik derecede derinliksiz. Yani baş karakterimiz kitabın içinde ne yapsaydı biz "Hayır, İsyan böyle biri değil!" derdik? Karakterlerin yaptıkları her şey, olaylar olduktan sonra bir cümleyle gerekçelendiriliyor. Zaten İsyan haricindeki tüm karakterler kartondan. Bilhassa kitabın kötü karakteri diyebileceğimiz İsyan'ın kardeşinin kötülüğünün "şişkoluğa" dayandırılıyor olması beni hayran bıraktı. Kötü karakter ne kötülük yaparsa arkadan İsyan'ın "zaten çok tıkınırdı, şişkoydu," laflarını duyuyoruz. Amin Maalouf arkadaşlarıyla iddiaya mı girmiş acaba kitaba bunu ekleyip ekleyemeyeceği üzerine.

Hikâye deseniz, zerre kadar inandırıcı değil. Hiçbir şey temellendirilmiyor yine. Olaylar ışık hızında ilerliyor. 180 sayfada biz sadece şu oldu, bu oldu diye anlatan birini okuyoruz. Karakterler kartondan olunca kurgu da rastgele ilerliyor. Değinilen şeylerden 100 tane roman çıkar, ama bir şey bile doğru düzgün incelenmiyor. Yani bu kadar kitap yazıp savaşla ilgili bir tane akıllıca laf edilmez mi?

Üslup diye bir şey zaten yok. Gerçekten biri konuşarak yazdırmış gibi diyeceğim, ama o da komik olacak. Sayfalar süren diyaloglar var ve Amin Maalouf kitabın başında "Ben birkaç düzeltme yaptım sadece her şey konuşurken yapılan kayıt gibi," falan diye not düşmüş. Ufacık bir edebi oyunla halledilecek şeyleri öylece saçma bir şekilde bırakıyorlar. Kitabı yazarken beynimi kullanmamalıyım diye söz vermiş kendine herhalde.

Bir yıldız veriyorum ama Doğunun Limanları gibi romanların olması gerektiğini de düşünüyorum. Tam olarak çocukken beğenilen romanlardan. Çocukken, çocuk kitaplarının yapmacık, aptalca havasını hiç sevmezdim. Hele de ahlak dersi vermeye çalışan kitaplardan nefret ederdim. Bu kitap bir çocuk romanı değil, ama çocukların ve niteliksiz okurların takip edebileceği seviyede, onların ilgisini çekecek şekil kurgulanmış, yazılmış. Herkes nitelikli okur olmak, hayatını buna ayırmak zorunda değil; bu yüzden bu kitabı okuyup sevenlere kızmıyorum. Afili Filintalar'ın saçma sapan kitaplarını okuyacaklarına en azından bunu okusunlar. Ama yine de, edebiyatın bundan fazlası olduğunu akıllarının bir ucuyla bilsinler, hatırlasınlar isterim. Yani Kafka okuyup hiçbir şey anlamadan "Kafka beni anlatıyor" falan diye gezeceklerine böyle kitapları okuyup sevsinler, bence daha anlamlı.
Profile Image for Wafa'a .
173 reviews15 followers
October 1, 2020
رواية بنكهة تاريخية ، عصيان سليل العائلة العثمانية
والجذور الأرمنية والذي حمل من اسمه نصيباً ، أراد
تحقيق حلمه بالسفر ودراسة الطب ولكن كان للقدر رأياً
آخر وانضم الى صفوف المقاومة .. التقى بكلارا الثائرة
مثله وتزوجها انجب منها وحيدته نادية التي لم يرها
منذ ولادتها إلى اليوم الذي أتت فيه باحثه عنه ، في
المصح الذي أُودع فيه لسنوات طويلة .. وجدته في
عالم اللاوعى وعلى شفير اليأس والاستسلام .. لقائه
بابنته لأول مرة قلب حياته رأساً على عقب ، أعاد
إليه وعيه وأعاده كذلك للحياة
...
رواية رائعة ومؤثرة ، سرد حميمي وقريب من القلب
لم أصدق أن الرواية مترجمة، الترجمة أكثر من عظيمة
..
قراءتي الأولى لمعلوف وحتماً ليست الاخيرة
..
الاقتباس الذي لم يفارق ذهني منذ قراءتي
له في أول الرواية إلى هذه اللحظة ..

وسألني بماذا تريد أن نستهل الحديث ؟
الأفضل أن نبدأ من البداية ، منذ ولادتك
تمشى دقيقتين كاملتين بصمت ، ثم أجاب بسؤال
أواثق أنت أن حياة الإنسان تبدأ يوم ولادته ؟
Profile Image for Pinar Celebi.
162 reviews480 followers
January 2, 2019
What I really liked about the book is the richness of the historical background, ranging from the last days of the Ottoman Empire, to French Resistance, to the breakdown of order in Beirut. It gently touches the identity issues from both ethnic and religious angles. All in all, it is a short novel of family ties, love, identity problems and despair.
Profile Image for Burak.
218 reviews166 followers
February 2, 2024
Ne yalan söyleyeyim bu kadar kötü bir roman okuyacağımı düşünmüyordum Doğu'nun Limanları'na başlarken. O yüzden eğer siz de benim gibi ilk kez Amin Maalouf okuyacaksanız ve elinizde bu kitap varsa lütfen kitabı usulca yere bırakın ve Maalouf'un bir başka kitabını tercih edin.

Daha kitabın ilk paragrafında bir şeylerin yolunda gitmeyeceği şüphesine düşmüştüm zaten:

"Benim değil bu hikâye, bir başkasının hayatını anlatıyor. Sadece belirsizlik ya da tutarsızlık sezdiğimde el sürdüğüm kendi kelimeleriyle. Her gerçek kadar değeri olan kendi gerçekleriyle."

Beni rahatsız eden iki sıkıntı var bu kısa paragrafta. İlki özellikle üçüncü cümlede mide bulandıracak kadar yoğun olan ucuz romantizm dili. Yazarın daha en başta böyle bir şiirselliştirme çabasına girmesi iyiye işaret değildir hiçbir zaman. Diğeri de kurgusal bir oyuna dönüşmediği sürece sıkıcı olduğunu düşündüğüm ve neden inatla tercih edildiğini anlamadığım çerçeve anlatım. Belki yüz sene önce popüler bir teknikti ama o kadar ��ok kullanıldı ki günümüzde bir yenilik, bir bulmaca sunmadığı sürece hikayeyi sekteye uğratan bir unsur bana göre. Kitabın sonuna geldiğimde de haklı olduğumu gördüm, "ben bana anlatılan bir hikayeyi aktarıyorum size" numarasının kitaba kattığı hiçbir şey olmamış bence.

Sonra okudukça gördüm ki kitapta inandırıcı bir karakter de yok. Zaten hikayesini dinlediğimiz, senelerce takip ettiğimiz bir ana karakterimiz var: İsyan. Ancak başkahramanın bile verdiği birçok kararı anlamak, sebeplendirmek mümkün değil. Neden Clara'ya aşık oldu? Çünkü aşk öyle bir şeydi? Öyle miydi? Bilmiyoruz. Hadi tamam oldu, bir şekilde tekrar karşılaşıp beraber de oldular. E ortalık yangın yeriyken neden asla onsuz bir gün geçirmek istemiyorum dediği hamile karısını geride bırakıp hasta babasının yanına gitti? Çünkü aile öyle bir şeydi? Ne alaka? Sonra küçük kardeşine duyduğu nefret, babasıyla tuhaf ilişkisi, okula başlaması, bırakması... başta mantıklı gelen kararlarının bile on sayfa sonra aksine hareket eden birisi İsyan. Yan karakterler zaten evlere şenlik. Mesela tam ihtiyaç duyulduğunda deux ex machina olarak hikayeye dahil olup sonra kaybolan karakterler var. Yazar da bunu sık yaptığını fark etmiş olmalı ki bir yerde yeni bir karakter yazmaktansa daha önce karşımıza kalpazan olarak çıkan birinin aynı zamanda aslında bir yerde belediye başkanı da olduğunu yazmayı daha kabul edilebilir bulmuş.

Hikaye de bir Yılmaz Erdoğan dizisinden hallice maalesef. 1909 Adana olaylarını, 2. Dünya Savaşı'nı, sonrasında da Filistin'deki Arap-Yahudi geriliminin başlarını ve patlamasını okuyoruz ancak o kadar didaktik, yalnızca herkesçe kabul edilebilir şeyleri söyleyip kimseyi rahatsız etmemeye çalışan diken üstünde bir anlatım var ki bunların hiçbiri beni etkilemedi. Özellikle Filistin kısmı bugünlerde okuyunca rahatsız edecek derecede ruhsuz, apolitik. Yazarın tek yaptığı her kargaşada iki taraftan birilerini birbiriyle evlendirmek olmuş. Bunu yaparken de olabilecek en cinsiyetçi tercihlerde bulunmuş, çünkü orta doğu anlatılıyorken neden olmasın (sanırım)? Akli dengesi yerinde olmayan bir kadına "anne olursa iyileşir" diyerek tecavüz edilmesiyle başlıyor zaten hikaye, hemen ardından da en iyi arkadaşına "sana verecek hiçbir şeyim yok, kızımı vereyim bari" diyen bir adamla devam ediyor. Bunların anlatılmasıyla sorunum yok, anlatıcı bunları çok sonra kaleme alırken bu konuda bir eleştiride bulunmamasıyla sorunum var. Gerçi hakkını yemeyeyim, kız verme konusunu "o zamanlar öyleymiş, kız da sevmiş zaten zamanla" deyip geçiştiriyor.

Ve geldik romanın en büyük alametifarikasına, Maalouf elinden geldiğince ajitasyonun dibini sıyırmış -burada da Yılmaz Erdoğan'ı anmasak olmaz-. İmkansız aşk temasının tekrar eden bir şey olduğunu söylemiştim zaten, hele İsyan-Clara ikişkisinde öyle tercihler var ki sadece okurun gözleri dolsun, mantık motivasyona ne ihtiyaç var diyerek yazılmış. Kitabın ilk yarısı yine biraz keyif verirken ikinci yarısı onu da başaramadı. Ne neden oldu, yazar ne anlatmaya çalışıyor, bu karakter nereden çıktı diye diye sonunu getirdim bu sayfaların.

Neden 2 yıldız veriyorum, çünkü ne hikayesini ne de anlatımını hiç sevmesem de yarıda bırakacak kadar canımı da sıkmadı okurken. Maalouf'tan vazgeçmiş de değilim, Goncourt ödülü alan Tanios Kayası'nı da okumayı planlıyorum.
Profile Image for Mashael Alamri.
328 reviews567 followers
November 30, 2011
رواية تقريباً تميل لأن تكون تاريخية .. فلسفتها سلسة واقعية عصيان اسم بطلها .. السليل العثماني .عاش أميراً تحت سيطرت أبيه مدة من الزمن كان والدة قد رسم له تصور مسبوق بأن يكون ثورياً بينما رغب هو بدراسة الطب .كان له من اسمه نصيب إذ مارس العصيان مرتين , وكان قراره فيهما نقطة تحول في حياته الأولى حينما (خرج من جلباب أبيه) ليكون (هو) ويحقق ذاته بسفره للدراسة في باريس كان كما يحلم وأختار حياته شارك في الثورة بملئ إرادته وصادف من أحبها من خلال الثورة ,
والثانية حينما قرر التمرد على سجنه الذي يعيش فيه حياةً كالأموات تماماً وقرر الخروج من المصح النفسي الذي حجزه فيه أخوه السافل
كانت الرواية في بداياتها تنبئ عن أنه ثمة قهر أتٍ في الطريق في الفصول الأخيرة, تقمصت دور البطل وكنت أشعر المرارة التي يشعرها في مصحه النفسي, عشت تفاصيل الرواية بشكل قويّ في نهاياتها ولكن الخاتمة تقريباً أسعدتني ومحت, كل تأثيرات الجزء الأخير
قال أمين معلوف على لسان البطل (عصيان كتدبار) :
الحب ليس شعور جامح وعفوي يجب أن يجتاحك إجتياحاً كاملاً وليس ميلاً نكتسبه مع الوقت.
وعن التحدث عن الذكريات قال معلوف :
إنني أنفض أكواماً من التراب واعرضها للنور كما يفعل حفار القبور
وعن حالة عصيان حينما كان والده مريض :
بين الحين والآخر أستعيد وعيي وألوم نفسي فأجفف دموعي وأذهب لأكون إلى جانب والدي,كان لايزال يتشبث بالحياة وأنا أحاول بصعوبة الإحتفاظ ببصيص أمل ولا أدري من منا كان أكثر قلقاً على الآخر.
ملاحظة :
يعجبني أسلوب أمين معلوف في السرد حتى عندما يتحدث عن التيه يقدمها لنا
بطريقة مرتبة
Profile Image for Perihan.
480 reviews135 followers
September 22, 2016
"Hayat ,bıkılacak kadar uzun değil!"
(alıntı)

Hani bazı kitapları okurken öyle etkisinde kalırsınız ki, hem merakınızdan hemen bitsin istersiniz , hem de o kadar zengin ve güzel cümleleri vardır ki , hiç bitmesin , hep sürsün istersiniz.
Bitirince de sonu belirsizdir o kitabın. Sonunu da siz istediğiniz gibi yazarsınız.

İşte Doğunun Limanları da öyle bir kitaptı. Hatırlıyorum da okurken, ajamdam kitaptan sözlerle dolmuş, aklım ise 'İsyan' ve 'Clara'nın aşkında takılı kalmıştı.

"Aşk, el değmemiş olarak kalabilir, heyecan da öyle. Aylar da geçse , yıllar da geçse! "(alıntı)

Doğunun Limanlarında , yüreğinizdeki gemi gezinip duracak hikayeyi okurken. Kitabın dili öyle akıcı ve zengin ki, elinizden bırakamayacaksınız.

"Tünelin ucunda ışık görünmese de , ışık varmış gibi yürümek ve ışığın görüneceğine inanmak gerekir."(alıntı)

Okurken hem umut edecek , hem de İsyan'nın hikayesine isyan edeceksiniz.
Profile Image for Hadeel Ghassan.
89 reviews160 followers
March 11, 2016
أقل قراءاتي لأمين معلوف ابهاراً ، بالرغم من انطلاء حيلته علي في البداية وظني أن الكاتب حقاً تعرف على وجه يعرفه في محطة القطار ، إلا أن واقعية الحكاية لم تستمر مع تصاعد الأحداث - ركودها بنظري .
ولأن التساؤلات تكثر دائماً إذا ما كان أمين معلوف موضع النقاش ، لن أفسر قراءتي هذه المرة ، لكن وجب علي القول أن معلوف يكتب لجمهوره الغربي في الدرجة الأولى وما يصلنا منه ما هو إلا ترجمات من الفرنسية، لذلك سيصعب على القارىء العربي أحياناً هضم أفكاره التي تدعو لحل القضايا بأكثر الطرق سلمية ، كإمكانية تعايش اليهود مع المسلمين في فلسطين أو تحليله للتاريخ من منحنى أقل انحيازاً للعرب والغرب على حد سواء .
خلاصة القول ، من يريد الإستفادة من فكر معلوف عليه أن يتجرد من عنصريته تجاه الأشياء والطوائف والأوطان ، لأن هذا ما فعله معلوف في كل مؤلفاته .. عن عمد .
Profile Image for Fiona.
982 reviews526 followers
August 25, 2016
Amin Maalouf is a master storyteller. This story begins with the persecution of the Armenians and the downfall of the Ottoman Empire. It becomes the life story of Ossyane Ketabdar whose family relocates to the Lebanon where his father ensures he receives an education worthy of the prince he might have been. Ossyane goes to France to study medicine and ends up working for the Resistance during World War II. He meets Clara, a Jewish woman who has fled persecution and eventually, after the war, they are married. It's impossible to write much more without giving away the entire story. It's been suggested that it is an allegory for the wars and the impasse in the Middle East. Ossyane is a Muslim, half Armenian, half Turkish, Clara is Jewish. Muslims take their religion from their father, Jews from their mother. Nadia is neither and both. It's a moving story, one I couldn't put down. Highly recommended, as is all of Maalouf's writing.
Profile Image for Best Friend with Books.
168 reviews77 followers
December 14, 2017
Zengin tarihi arkaplanı ile gerçek hayattan esinlenilmiş muhteşem bir hikaye. Kitabdar'ın yani İsyan'ın hikayesi. Babası tarafından kendisine bu isim verilmiş çünkü oğlunun bir direnişçi olması yönünde hayalleri var. Bir de İsyan'ın tıp fakültesine gitme yönünde kendine ait hayalleri..

Okuyucuyu bir an bile sıkmayan; şaşırtıcı, sürükleyici, doyurucu aynı zamanda hüzün veren bir kitap yazmış Amin Maalouf. Benim onun kaleminden okuduğum ilk kitabı. Osmanlı'nın son demleri, 1. ve 2. Dünya Savaşı, Ermeni meselesi, Arap-Yahudi çatışması.. Hepsi bu kitapta, İsyan'ın hayat hikayesine gömülü. Savaşların, kültürel çatışmaların, bir insan hayatını nasıl etkilediği akıcı bir dille anlatılıyor kitapta. Ben çok derinden etkilendim.

Kalemine sağlık Amin Maalouf.
Profile Image for Khaled.
129 reviews54 followers
September 17, 2015
”عصيان“ العاصي لكل شي ضد الحب والإنسانية.. عاصى لكل تلك الحدود الجغرافية والوهمية التي رسمت وفرقت بين الناس..

تفاصيل حياة إنسان عاش مناضل وانتهت في مصحة..
العصيان هو النضال فطالما أن تعصي الحدود الوهمية وانتهاكات الإنسانية والحريات فأنت تناضل..

ضل ”عصيان“ بطل الرواية مناضلاً حتى في جنونه.. بقي مناضلاً بالأمل.. وما أضيق العيش لولا فسحة الأمل..
النضال ليس قيادة بصوت عالي وصراخ وليس شرطاً إنسان حاد بطبعه وثوريته كالموج الهادر.. قد يكون إنسان هادي الطباع بينما لا ليقف أبدا عن النضال.. روحه كسيل هادي لا يتوقف..

القدر.. هل تصدق بأن تفاصيل صغيرة جدا تؤدي الى أشياء عظيمة ؟؟ هروبه من الشرطة الذي اتضح لاحقا انه ليس شرطي أدى للقاء كارلا..
وعودته الى بيروت للقاء والده افقده كارلا..

شعرت بالملل كثيراً خصوصاً في أول ثلثين الرواية.. شعرت وكأن معلوف يحشو..

ولكن بعد وفاة والد عصيان وتدهور صحته.. بدأت الرواية تأخذ منحى آخر.. تعملق الكاتب.. وتعمق النص.. زانت اللغة.. وأبدع النص.. بإختصار .. عاد معلوف..

تيه مرتب.. حياة يسير بها البطل وكأنه بلا وعي.. الانضمام للمقاومة.. الحب من أول نظرة.. الاستسلام للمصحة حتى عودة السبب ابنته بعد 26 عاماً !! برافو معلوف

مشهد اللقاء الأول بين العاشقين كان أفضل مافي الثلثين.. إن لم يكن أجمل مشهد بالرواية.. غارق بالوصف والتفاصيل الجميلة.. وكأنك معهم..


النهاية أيضاً كانت مثيرة.. وإن فضل البعض النهايات المفتوحة خصوصاً مع موقف كلارا الواقعي المؤلم الغير وفي.. لكن ربما خاتمة مسك..

شخصيات كثيرة جداً كانت بالنص.. ولكن لكل منها أثره ودلالته ورسالته وقيمه..

بدت لي بعض التواريخ في المقدمة متناقضة !! ما بين 1914 و 1919 وعمر وزواج الأم..! ربما من الترجمة..
ولكنها لا تهم..

ليست بمستوى أمين معلوف.. ولا أراها تستحق أكثر من 3 /5
Profile Image for Ema.
268 reviews791 followers
July 17, 2017
Amin Maalouf was born in Beirut, his mother in Cairo (where his parents also married) and he later moved to France, when the Lebanese civil war started in 1975. All these places, plus others like Istanbul and Haifa, are present in Ports of Call, as the characters move to and fro between them. Above all there is the Levant, the Ancient Land, the magical place where the sun rises (in French, levant means rising, while Orient derives from the Latin oriens meaning east).

One day, while on the metro, the narrator recognizes a man from a picture in his history book (how crazy is that?). He follows the man and eventually manages to talk to him, even break the barrier of being strangers, which prompts the old man to recount his life. When the narrator asks Ossyan Ketabdar to begin his story from the moment he was born, the latter replies: Are you sure the life of a human being begins at birth? What follows is a story so complex and unbelievable that it almost seems to be true. Some of it has the dreamlike quality of a fairy tale, or a tale from A Thousand and One Nights.

Amin Maalouf has an undeniable gift for storytelling and I must confess I've fallen under his spell. More than a love story, Ports of Call paints the distinctive portrait of a family whose members are anything but normal. Ossyan Ketabdar comes from a noble family which used to govern the Ottoman Empire; his grandmother had a peculiar condition, his father had an unusual childhood, while Ossyan is predestined to a far from ordinary life. He leaves the suffocating world of his father's house in Beirut and goes to France to study medicine. Here his life trajectory changes in unexpected ways and he will meet the love of his life.

All race and religion barriers are meant to be crossed in this novel, as Ossyan's father, a Turk, marries an Armenian girl, while Ossyan himself marries a Jewish. Yet, when the only physical barrier that mattered had to be crossed, it proved to be impossible, which changed the fate of the two lovers, Ossyan and Clara.

Two thirds into the novel, I was engrossed in the story so much that I felt it deserved 5 stars, but towards the end I was revolted by the account of Ossyan's last twenty years - it felt too dramatic, too forced. How can a writer do such a thing to his main character? Yet, what happened to Ossyan could happen in real life, too.

I'm not sure why, but I've perceived Ports of Call as complementary to Amos Oz' A Tale of Love and Darkness, especially as the first was recounted from the other side of the barricade, the Muslim side. Having Amos Oz'm memoir still fresh in my mind, I tended to believe that what I read in Ports of Call was also true.
Profile Image for Regina Lindsey.
441 reviews25 followers
January 16, 2016
Ports of Call by Amin Maalouf
5 Stars
197 Pages

"I come from a part of the world where, throughout history, there has been one occupation after another, and my own ancestors occupied for centuries a good half of the Mediterranean. What I loathe, however, is racial hatred and discrimination. My father was Turkish, my mother Armenian, and if they were able to hold hands in the midst of the massacres, it was because they were united by their rejection of that hatred. This is my inheritance." (pg 60)

On a train in Paris, a woman recognizes a man from historical photographs. Gathering her courage, she approaches him and learns he is waiting for an event in four days. She convinces him to spend the next four days sharing his story.

Ossyane, a Muslim descendant of Turkish royalty, fights his father's expectations to blaze a path as a revolutionary by escaping to France to study medicine. Despite all attempts to resist those expectations, Ossayne becomes a member of the French Resistance during WWII where he falls in love with a Jewish woman.

This is a very short book, coming in at a little less than 200 pages. But, within those few pages the reader is taken through the history of the Ottoman empire, the Armenian genocide, WWI and WWII, the build up of hostilities between the Palestinians and Israelis, and some of Lebanon's history. But, it doesn't get bogged down in politics. Rather, it is simply a love story between people that have all the forces possible against them. The story is told with a fairy tale quality, complete with an evil family member, fate rather than magic as force directing Ossayne's life, and royal blood. It is a simple, yet poignant tale.

I highly recommend it.
Profile Image for معاذ.
239 reviews84 followers
December 25, 2017
عندما طويت الصفحة الأخيرة,
تشابكت أصابع يداي، وأسندت رأسي عليهما، ورفعت بصري نحو السماء، سماء ملبدة بالغيوم، في أحد أيام ديسمبر الباردة، أنهيت للتو رواية مصحوبة بوجع يروى من ذاكرة عجوز قال عندما بدأ يروي حكايته ( أواثق أنت أن حياة الإنسان تبدأ يوم ولادته ).

موانئ المشرق: بهذا الاسم أراد معلوف أن يكون عنوان روايته، موانئ تاريخية ما تزال حاضرة في زماننا، وطئتها أقدام لا تحصى، من شتى الثقافات، والديانات، واللغات، من أضنه وأزمير حيث بدأت حياة بطل الرواية منذ نصف قرن قبل ولادته ، أثناء احتضار السلطة العثمانية، مروراً بالقسطنطينية فبيروت و حيفا والإسكندرية ثم إلى مونبيليه (فرنسا).

(عصيان) عصفت به رياح الأقدار منذ ولادته، نشوئه مع جدته التي تنحدر من أسرة ارستقراطية عثمانية، وعيشه في بيروت مع والده الذي أطلق عليه هذا الاسم ليكون رمزاً للثورة أو ما شابه. ترعرع مع أخيه الأصغر الخائن الذي مزق حياته بعد أن هاجر إلى فرنسا وأراد دراسة الطب، فبعد الهجرة بقليل اندلعت شرارة الحرب العالمية الثانية، واحتلال فرنسا من قبل النازيين، انخرط على إثر ذلك بصفوف المقاومة، لقب أثنائها ب(باكو) الاسم الذي لمع في صفوف الثوار( وكانت تلك أمنية أبيه)، أثناء الثورة التقى بفتاة من المقاومة، لم يعلم حينها أن لن يبقى له بعد عودته إلى دياره سوى هذا الحب العابر الصادق.
كان يتحلى بالصبر لأنه أمن بالغد، امتلك شجاعة لكنها بقيت داخله حبيسة، أراد أن يضع حداً لحياته، حين ألقى به أخاه بالمصحة، إثر صدمة أصابته بعد وفاة أبيه، طمعاً بالميراث.

" يجب أن نعتبر الموت خشبة الخلاص الأخيرة، قل لنفسك إنها الحياة، وهي لعبة لن تدعى للمشاركة فيها ثانية، بعلة تتراوح بين الصدق والرياء، لعبة أقنعة، فالعبها حتى النهاية، ممثلاً كنت أم مشاهد، والأفضل أن تكتفي بالمشاهدة.

عندما تقرأ ل معلوف يجب أن تعلم أنك بصدد قراءة عمل روائي حقيقي. لم يعجبني بالرواية هي اللفتة التي رواها معلوف بتعايش المسلمين مع اليهود(وتعاطفه معهم أكثر) وكأن شيئاً لم يحصل وخاصة من جذور أروبية. الهويات مجدداً يطرحها معلوف بأسلوب شيق وفريد.
Profile Image for Ghanem Abdullah.
123 reviews86 followers
May 31, 2013
سيرة "عصيان" صاحب الأصول الشرقية بكل ما تحمله الكلمة، فجدته لأبيه هي ابنة أحد سلاطين بني عثمان، وجده طبيب فارسي، ووالدته أرمنية، وأبوه أميرٌ عثماني، ولقد ولد "عصيان" وترعرع في بيروت العربية.

صاحب بطولات شخصية ووطنية، يسردها على صحفي قابله مصادفة في فرنسا، بعد عودته إليها إبّان الحرب الأهلية بلبنان، فيحاول هذا الصحفي أن يمتص كل ما اختزنته ذاكرة "عصيان" من الطفولة، وحتى يوم الـ٢٠ من حزيران القادم، الذي يترقبه.

وكعادة معلوف في رواياته، بقعٌ جغرافية متنوعة، أديان وقوميات ولغات، وتاريخ، ورومانسية، و"محض خيال -أدبي- فاسد".

رواية جميلة، وإن لم تكن بقوة بقية رواياته التي قرأتها، لكن القارئ يشعر بأنها الأقرب، فهي لا تذهب بعيدًا في التاريخ، ولا بعيدًا في الجغرافيا، وإنما هنا.. على ضفاف المتوسط قريبًا، وحتى منتصف السبعينات الميلادية، أيام الحرب الأهلية اللبنانية.
والقضية الفكرية، هي العيش المشترك بين المتناقضات الدينية والعرقية واللغوية، هكذا هو دأبُ معلوف في رواياته، في مضمونها الفكري، فهو -كما قرأت له- دائمًا ما يطرح قضايا العيش المشترك وحوار الحضارات، مع اشتبعاد الهويات الدينية والعرقية لأصحابها.

في ثنايا سيرة "عصيان"، لا ينسى "معلوف" طبعًا التذكير بما "لاقاه الأرمن" أثناء الدولة العثمانية من اضطهاد وترويع وقتل، لكنه في المقابل، لم يذكر ما لاقاه العرب من البريطانيين واليهود في فلسطين من تهجير وطرد وقتل واضطهاد.
تعجبتُ لتصويرهاللصراع بين العرب والصهاينة بأنه صراع متكافئ، وأن كلا الفريقين تعرض للظلم، وأن عدوهما المشترك النازية فقط، وذلك في إطار حديثه عن حقبة الأربعينات من سيرة "عصيان"، وهو يحاول تشجيع العيش المشترك بين الفريقين، لأن استمرار الصراع لن ينتهي بانتصار أحدهما.

رواية جميلة لا تعتبر من أقوى روايات معلوف، لكنه كالعادة، يُبدي اهتمامًا كبيرًا حتى بالتفاصيل الصغيرة، رغم بعض الاعتراضات على مضامين بعض الأفكار فيها.
Profile Image for Hadeer Khaled.
287 reviews1,835 followers
July 27, 2019

لا أعتقد أنّي وجدتُ في نفسي الرغبة في الكتابة عن كتاب لم يرُق لي، أو كانت مآخذه هي الغالبة و شوّشت الرؤية تمامًا حتى بات من العسير أن أجدَ مخرجًا يجعلني أجد مبررًا للكتابة و الحديث المُسهَب كما هي عادتي مع الكتب التي وقعت في غرامها.

و هذه الرواية ستظل بالتأكيد من أغرب تجاربي و أسوأها على الإطلاق، من الممكن لأي مسلم أن يلمسَ في نفسه تقهقرًا في كينونته الشرعية، الكثير من الذنوب التي نقترفها تجعلنا غارقين في أودية سحيقة من الغضب و اليأس، و لكن ستظل قضية الصراع العربي الفلسطيني هي القضية التي و إن ابتعدنا عنها من جانبها الديني - و الذي لا أُقلل من شأنه و لكن لا يوجد أحد مهما بلغ إيمانه قادر على أنْ يعصم نفسه من الفتنة- فإنّ الجانب السويّ لدى أي إنسان، الجانب البشري سيجعلنا لا نحيد بأنظارنا أبدًا عنها، إن هذا الألم الذي تكوّن و بقوة سيظل خالدًا فينا مادام هؤلاء ينتهكون قدسنا، و لا أتكلم هنا بمثالية، و لكنّي غضبت و بكيت من كلمات هذا الكاتب ( العربي ) الذي ينظر للصراع الفلسطيني كما لو كان حربًا لا داعي لها و أنها تظلم اليهود كما تظلم العرب!

أولى تجاربي مع أمين معلوف و لا أنكر أن القصة قد جذبتني في البداية و أمتعتني غرابة بعض التفاصيل، و التي تشبه استهلال ريمارك لروايته ( ليلة في لشبونة) فكرة الغريب المتألم الذي يفضي بكل أسراره و فجأة إلى بطل الرواية، تراودني كثيرًا لو كنت كاتبة روائية و أراها الطريقة الأفضل لعرض مأساة الشخصية المحورية، فهنا نجد عصيان كاتبدار المنحدر من أصول عثمانية سلطانية بعيدة و أرمنية مسيحية، عصيان الكهل يلتقي ببطل الرواية الذي قد يكون أمين معلوف نفسه ثم يحكي له قصة حياته منذ ميلاده و حتى يوم لقاءهما، و قد فوجئت بفجوات كثيرة في الحبكة و تواصل الأحداث، و شعرت أن الحكاية مفككة و تفتقر إلى سرعة أو إلى جانب عاطفي، لا أتوقع إثارة و لكن كانت الحكاية عادية، و يبدو أن العادية كان مذهبًا لمعلوف طيلة الكتابة، فأعطى حرب ١٩٤٨ صبغة العادية التي تجعل القارئ الغربي يستهين بالقضية بل و قد يؤمن أن اليهود ضحايا بالفعل! أما القارئ العربي فيجب أن ينفتح و أن يعيش في وئام مع اليهود في فلسطين! لماذا يا أمين؟

لإن العالم كله قد اتحد ضد النازية و قد تغلب العالم عليهم، لذلك يجب أن تعيش كل القوميات و الأديان في حب و اتفاق بعد انتهاء مأساة الحرب العالمية الثانية، آااااه، حتى و لو كان العرب ستُسلَب أراضيهم و مقدساتهم؟ و يجب أن تتذكر يا أمين أنهم ليسوا مسلمين فقط، فالعرب مسلمون و نصارى و لهم مقدسات في فلسطين! نعم نعم، لماذا لا نتقبل اليهود و نمحو كل أثر لتصارع الأديان؟ فقط أيها العرب ضحُّوا بأرضكم و تقبلوا هذه الاستيطانات المسالمة، و لكن ما قولك في أن هؤلاء اليهود ( المسالمين) يريدون إبادة العرب من فلسطين في الأصل؟ ما قولك في المجازر التي بدأها اليهود؟.... هل فكّرتَ يومًا إذا كانوا يهودًا في الأساس؟ ألم تسمع عن الصهاينة؟

إن العدائية التي في كتابات الغرب ضد العرب و تحرير فلسطين مُبّررة، و لكن من الغريب أن نجد كاتبًا عربيًّا يكتب رواية كي يستهجن فيها الرفض العربي للاحتلال اليهودي، أنا لا أفهم من أين يردد الناس أن لليهود حق عودة لأرضهم و أن أرضهم هذه هي فلسطين؟ ألا يرى الناس أن هذه الدعوى تفتقر إلى أية مصداقية تاريخية أو منطقية! حتى شخص مثقف مثل أمين معلوف؟ سبحان الله!

و لن أغض الطرف عن أسلوب الكاتب الممل في القصّ، لغته سلسة للغاية و كانت الترجمة دقيقة، و لكنه فاتر، تشعر أنك تشرب كوبًا من المياه، لا لون و لا نكهة، و كثيرًا ما تجد ركاكة في الأسلوب و الوصف، ربما ما أثّر فيّ و جعلني أعطي و لو نجمة واحدة لهذا العمل فهو العلاقة العاطفية بين كلارا و عصيان و المشهد الأخير بينهما.

إذا أردنا البحث عن الدقة التاريخية فيما يخص تاريخ السلطان العثماني الذي مات منتحرًا في بداية الرواية، فإني قد بحثت و اكتشفت قصة موت السلطان عبد العزيز الأول و قارنت بين تواريخ وفاة بناته الأربعة و أماكن دفنهن و اكتشفت أن له ابنة اسمها ناظمة و قد ماتت في بيروت في عمر الثمانين لكن تفاصيل الرواية ليست مذكورة، و عمومًا لن أثق في كاتب مثل أمين معلوف و لكني أحببت هذا العنصر من الحكاية.

بداية غير موفقة مع كاتب لم أقرأ له مسبقًا، و لكني شعرت أن الإمكانات الروائية و الفنية ضعيفة للغاية، فرق كبير بين أن تمتلك قصة و تحكيها هكذا بعشوائية و بين ألا تتوفر لك قصة مؤثرة و لكن تتملك الأسلوب الذي يجعل القارئ يغرق في دوامات لغوية و استعارية تجعل القراءة متعة بغض النظر عن تطور الأحد��ث.

تمّت.

٢٧ يوليو ٢٠١٩
Profile Image for Tareef Mando.
134 reviews367 followers
June 6, 2015
للرواية حسنة مهمة عندي، أنها جذبتني وأخرجتني من ركود تجاه القراءة
وجدت نفسي فجأة أحصل عليها ثم أشرع في قرأتها، لأنهيها في جلستين أو ثلاثة
ماذا هناك أيضًا؟
أريد أن ألوم "عصيان" قليلًا
:)
أستاذ عصيان الموقر؛ في المرّة القادمة التي تنوي فيها الارتباط والزواج فكّر بما هو أبعد من خفقة القلب
جلس عصيان 28 عاما في مشفى للأمراض العقلية دون كبير سبب، ففي الوقت الذي كان يحتاج لبعض المحبة والعناية والتمارين كي يصحّ، أرسله أخوه لمصحّ للأمراض العقلية، هناك حيث يُسقى المرضى المهدئَ كلّ يوم لتتبخر إرادتهم وأفكارهم وإنسانيتهم، محافظين على هدوء الموت
أرسله أخوه إلى المصحّ وليس هناك من أهل أو أصدقاء يهتمون بأمره ويحاولون مساعدته، كما أنّ زوجته التي اختارها منذ عام لتكون شريكة حياته، راسلته أنه تتمنى لقائه حالما يشفى!
وهكذا مضت 28 عامًا حتى أتاحت له الظروف أن يخرج بمفرده من المشفى، ليراسلها ويقول لها قد شفيت!
يقول عصيان، كنت أريد أن ألتقي بزوجي كي أصحّ، لا العكس!
وبهذا أصاب
لكن زوجته لم تكن مستعدة لأيّ شيء
وكذلك أصدقاءه
وهناك أمرٌ أهم، لم يكن عصيان يملك سببًا ذاتيًا ليواصل الحياة
لقد استسلم للمهدئ، للعب الورق، والتسامر مع نزلاء المشفى الهادئين طوال الوقت
لم يكن لديه سبب
السبب جاء بعد 26 عامًا، بزيارة ابنته له قبل أن تذهب إلى البرازيل متزوجةً من صديقها..
هناك شعر بالحياة من جديد، وكانت إرادته قد عادت لتساعده على الشفاء ومن ثم الخروج.
يذكرني هذا بكتاب "الإنسان يبحث عن معنى"، حينما رصد الدكتور فيكتور كيف يصنع الأمل والمعنى في حياة الإنسان إرادة تساعده على الحياة في أحلك الظروف، وتشفيه من أصعب الأمراض.

ما كان ينقص عصيان، معنىً يعيش لأجله، كما أدّت خياراته السابقة في حياته تجاه زوجته وأصدقائه إلى أن يجد نفسه وحيدًا عند أوّل عاصفة كأنه مقطوع من شجرة كما يقال.

أريد أن أعود إلى الوراء قليلًا، للتعليق على حدثٍ آخر، وهو انضمام عصيان إلى شبكة للمقاومين الأحرار أثناء دراسته في فرنسة، يقول عن نفسه أنه وجد نفسه قد استدرج بلطف ودون أن يُسأل ليعمل في تلك الشبكة، لقد تمكّن أحد المقاومين استدراجه بلطف، يقول عصيان، ولو سألني مباشرةً عن رغبتي بالانضمام لشبكة من المقاومين، لطلبت منه فرصةً للتفكير، ولرفضت بعد ذلك، لكنه لم يسألني حتى..
تحدث معنا مثل هذه المواقف تجاه قضايا مختلفة قد لا تكون بحجم الانضمام لشبكة مقاومة، ما أريد قوله هنا؛ أن الوعيّ الغائب يجعلنا أدوات ضمن مشاريع الآخرين
في تلك الشبكة تعرّف عصيان على زوجته الجميلة تلك، وقررا أن يتزوجا في اللقاء الثاني أو الثالث..

قصة مثالية لحياة نمطية يغيب عنها الوعي
Profile Image for أغنية.
12 reviews13 followers
May 14, 2011
موانئ المشرق - أمين معلوف
ترجمة : نهلة بيضون


يحدث أن تشعر بانسجام خاص مع كاتب معيّن , انسجام لا يعتمد بالضرورة على
التوافق الفكري أو الحرفية العالية , إنما هو أشبه ما يكون بتقارب روحي بينَ قارئ وكاتب
يستطيع أن يتحسس أماكن مظلمة في ذاتك .. يستطيع أن يجعلك تقرأ و تتواطئ ضمنياً معه
بغض النظر عن رؤيتك الخاصة . هذا ما يحدث تماماً معي عندما أقرأ
أمين معلوف / علي الوردي / كونديرا.

القراءة لأمين معلوف لا تعتبر مجازفة بقدر ما تكون ثقة عالية بأنني سأقرأ ما هو عملاً روائياً حقيقياً
في " موانئ المشرق " يعتمد معلوف على السرد الروائي لجملة أحداث تاريخية تعرضت لها
آخر سلالة السلاطين العثمانية في الفترة ما بين الحربين العالميتين وجملة أحداث متزامنة
من حروب ضد النازيين والصراع الطائفي مابين العرب واليهود في فلسطين والأتراك والأرمن .
تبرز منها النزعة لدى معلوف نحو السلام وفهم الآخر من خلال حالة حب تربط البطل بمناضلة يهودية .
وصداقة متينة تربط أبيه التركي بمدرس العلوم الأرمني.

دائماً ما يعتمد معلوف على آلية الزمان و المكان من خلال حقب زمنية بعيدة وما شهدته من
أحداث تاريخية . إضافة إلى تلاقح النقيضين .. ثقافتين مختلفتين , وحضارة مشرقية عريقة
بحضارة غربية مختلفة , لكننا نقرأها هنا برؤية عربية .
وبتقنية روائية عالية في السرد وتماهي أدبي رائع ما بين أحداث حقيقية ومخيلة كاتب.
في منتصف القراءة شعرت أنني تسرعت في اختيار موانئ المشرق لأنها تعتمد
ولو بشكل جزئي على خلفية تاريخية جيّدة ربما لو سبقتها بقراءة
الحروب الصليبية كما رآها العرب لفهمتها أكثر .


" حاول أن تنكر بأنك بطل , وسوف ترى أن الناس لن يصدقونك بل سوف يعتبرون
إنكارك ضرباً من التواضع, وهو بالضبط من أرقى شيم الأبطال "

" يجب أن تعتبر الموت خشبة الخلاص الأخيرة , واعلم أن لا أحد يستطيع أن يمنعك
من اللجوء إلى الانتحار, ولكن وبما أنه في متناول يدك فاحتفظ به احتياطياً إلى أجل غير مسمى "
Profile Image for Paco Serrano.
219 reviews70 followers
August 12, 2020
"Lo que me resulta execrable es el odio racial y la discriminación. Mi padre es turco, mi madre, armenia, y si pudieron permanecer codo con codo en medio de las matanzas, es porque se sentían unidos en su repulsa al odio. Ésa es mi herencia. Ésa es mi patria. Detesté el nazismo no el día en que invadió Francia, sino el día en que invadió Alemania."

El protagonista de esta novela, mitad musulmán y mitad judío, da testimonio cabal de su vida, acontecida a través de los sucesos históricos más importantes para el Cercano Oriente en el siglo XX, como la desaparición del Imperio Otomano -atestiguada por sus padres-, la Segunda Guerra Mundial -en la cual participa como miembro de la Resistencia en Francia ante la invasión alemana-, el inicio del conflicto entre Palestina e Israel, y por último la Guerra Civil libanesa que inició en la década de los setenta. Y como en todas las historias de Amin Maalouf, hay un componente religioso siempre presente.

Otra gran novela de uno de mis escritores favoritos.
Profile Image for Hameed Younis.
Author 3 books468 followers
June 26, 2019
لهذا السبب كنت وما زلت أقول أن أمين معلوف كاتب نوبلي بإمتياز
Profile Image for Damla.
180 reviews74 followers
January 30, 2020
“Daha mı iyi olurdu, yoksa daha mı kötü? İnsan hala soluk alıp bu soruyu sorabiliyorsa, bu türlüsü pek de fena olmamış demektir.”
Profile Image for Gözde Türker.
348 reviews58 followers
September 23, 2022
Maalouf'dan okuduğum ilk kitap değil, Semerkant'ı yıllar önce okumuş ve beğenmiştim. Doğunun Limanları'nı da beğenme, etkilenme, hayran kalma beklentisiyle okumaya başladım nedense. Belki de bu büyük beklenti yüzünden, sevemedim.

Roman aslında oldukça ilginç başlıyor: saltanattan indirilen ve bir eve yerleştirilen babasının intiharına şahit olan İffet isimli kadının delirmesi ile. Hikayeyi İffet'in oğlunun oğlu İsyan'dan dinliyoruz. Babası devrim ateşiyle yanan tutuşan biri olduğu için ona İsyan adını vermiş. Onun bir devrimci olmasını halk kahramanı olmasını istiyor. İsyan ise içinde o devrim ateşini pek taşımıyor. Tek istediği babasının gölgesinden kurtulmak. Bunun için eğitim bahanesiyle Paris'e gidiyor ama orada bir şekilde kendini direniş faaliyetlerinin içinde buluyor. İkinci dünya savaşı yılları.

Kitabın konusu bu. İsyan'ın hayatı, yapıp ettikleri. Öncelikle söylemeliyim ki hikaye oldukça akıcı bir şekilde anlatılıyor. Bu, bir kitaptan keyif almanız noktasında önemli bir unsursa Doğunun Limanları hoşunuza gidecektir. Ne var ki akıcılık dozunda olursa ve keyif veren diğer unsurlarla dengeli olursa benim hoşuma gidiyor. Bana göre bu kitap aşırı akıcıydı. Öyle bir akıcılık ki olaylar, karakterler, mekanlar film şeridi gibi gözümün önünden öylece geçip gitti sanki. Sanki hepsinin bir anlığına siluetini, gölgesini görmüş gibi oldum o kadar. Her biri derinliksiz, yüzeysel kalmıştı. Oysa, en en en azından karakterlerin, hadi yine hepsinin değil, yalnız İsyan karakterinin içini doldursaydı biraz, bir tık daha keyif alabilirdim sanırım. Ama hepsi yalnız isimden ibaretti sanki. Olaylar da, olayların arka planındaki gerilimler, çatışmalar, savaşlar da öyle... "Bu oldu, sonra bu oldu, sonra da şu oldu, bunlar olurken şu bu oluyordu"dan ibaretti kitap.

İşte bu yüzden Doğunun Limanları beni hayal kırıklığına uğratan, beklentimi karşılamayan bir kitap oldu. Kitabı çok sevenler de var, elbette olabilir. Kitaptan ne beklediğinizle alakalı bu durum. Ben bu kitaptan derinlikli karakterler, güçlü ruhsal-psikolojik tasvirler, şaşırtan ama gerekçelendirildiğinde tatmin eden bir olaylar dizisi okumak istiyordum, okuyamadım.

Yazarın merak ettiğim başka kitapları da var, Afrikalı Leo, Yüzüncü Ad gibi. Bunları da okumak istiyorum hala, sadece beklentimi düşük tutacağım.
Profile Image for الزهراء الصلاحي.
1,608 reviews680 followers
September 12, 2020
منذ فترة طويلة وأنا أرغب بالقراءة للكاتب "أمين معلوف"، ودائماً ما تكون تقييمات أعماله مرتفعة جداً والجميع يمتدحها، فكنت أرغب في معرفة هذا الكاتب معرفة شخصية، نجلس معاً لبضع ساعات، أتعرّف خلالها على أفكاره وطرقه في عرضها، ولغته هل هى سهلة أم صعبة، وأسلوبه هل سيجعلني أحبه؟ أم سنصبح أصدقاء؟ أم سيكون مجرد كاتب؟!

وأخيراً تعرّفت عليه 🥳 وكان أول تعارف بيننا عن طريق "سلالم الشرق" التي جاءت لي كهدية في مناسبة مميزة جدا، وجاءت من أول من شجعني على القراءة منذ خمس سنوات ❤
..
"هذه القصة لا تخصني، فهى تروي حياة إنسان آخر، بكلماته الخاصة التي قمت بترتيبها فقط، عندما بدا لي أنها تفتقر إلى الوضوح أو الترابط، وحقائقه الخاصة التي تساوي ما تساويه كل الحقائق."
ومن هنا تبدأ الرواية ..

عندما رآه مصادفة في المترو في باريس شعر بأنه يعرفه، لقد رأى هذا الوجه من قبل، بل أنه يحفظه عن ظهر قلب، هذا الرجل الذي كانت صورته تظهر في أحد كتب التاريخ المدرسية، لم يكن من المشاهير، بل ظهر في الصورة التي كانت تُصور أبطال المقاومة أثناء الحرب!

هذا الرجل "عصيان" كما سماه والده، و"باكو" كما سمى هو نفسه في المقاومة، نعيش معه حياته كما يحكيها لهذا الشاب الذي يتعرف عليه بمحض الصدفة.

أربعة أيام، يحكي فيها حياته الحافلة بالأفراح والمآسي، الهزائم والإنتصارات، ذكريات الطفولة مع أب ثوري وأخت كانت بمثابة الأم بعد وفاة أمها وأخ أصغر على النقيض تماماً منه. والمراهقة ومحاولة تحقيق الأحلام ثم الحرب والمقاومة والحب ثم الإنتصار وعودته كبطل.
كل هذا كان جزءاً بسيطاً جداً بالنسبة لما حدث معه بعد ذلك!
..
طريقة السرد في هذه الرواية لطيفة ومؤثرة للغاية.
تخيل بأنك تجلس مع شخص لا تعرفه لمدة أربعة أيام أو خمسة لتحكي له قصة حياتك!!
هل ستكون صادقاً في كل ما ترويه أم ستفضل الكذب في بعض الأحيان؟ وما الذي ستشعر به في ذلك الوقت؟!
بل دعنا ننتقل لسؤال آخر: ما الذي يجعلك تحكي لشخص غريب قصة حياتك؟ هل هى الرغبة في الكلام والتواصل! أم إيمانك بأنك عشت حياة جديرة بأن تُحكى! أم لأنك فقدت الأمل ولم تعد تعبأ بشيء!!

اللغة سلسة، تجعلك تنساب بين الصفحات لمتابعة الأحداث ومعرفة ما آلت إليه دون صعوبة أو تعقيد.
..
غالباً ما تأتي عظمة عمل ما من الإحساس الذي يسببه أثناء القراءة والمشاعر التي يتركها وراءه، وهذا العمل يترك وراءه فائض من الأحاسيس والمشاعر.

رواية بديعة ومؤلمة وأنصح بها بشدة.
..
أعتقد الآن أصبحتم تعرفون ماذا أصبح "أمين معلوف" بالنسبة لي!
Displaying 1 - 30 of 910 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.