Ψυχολογικό θρίλερ / Μυστηρίου. Θα το βρείτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία και online.
2005. Μια κρύα νύχτα του χειμώνα, η Τζένη δέχεται την επίσκεψη των τριών κολλητών της φίλων. Περνούσαν όμορφα όταν ένας απ’ αυτούς προτείνει να διηγηθούν ιστορίες τρόμου. Άρχισε ο ίδιος να αφηγείται μια για ένα «στοιχειωμένο σπίτι», το οποίο δεν ήταν άλλο από εκείνο που βρισκόντουσαν ήδη… Το σπίτι της Τζένης… «Όλα ξεκίνησαν μέσα σ’ αυτό εδώ το σπίτι το 1955. Όταν ο Δημήτρης και η Άννα…»… Αρχικά, ήταν μια ιστορία αγάπης η οποία όμως κατέληξε …σε φόνο. Η καταδίκη, ο εγκλεισμός σε ψυχιατρική κλινική κι ένα αβέβαιο μέλλον, οδηγούν στην παράνοια. Πώς μια αναδρομή στο παρελθόν ξυπνάει φαντάσματα, γεννά εμμονές και δημιουργεί νέους εφιάλτες… Η κορύφωση ενός ψυχολογικού θρίλερ μ ΄ ένα απρόσμενο τέλος!
Η Μαρία Δαμιανάκου γεννήθηκε στην Αθήνα κι έχει σπουδάσει πληροφορική. Έχει εργαστεί σε διάφορους τομείς, γιατί, όπως λέει, το καλύτερο σχολείο είναι η ίδια η ζωή κι όταν βρεθείς σε διάφορους επαγγελματικούς χώρους, μαθαίνεις τα μυστικά της. Ως ανήσυχο πνεύμα, ασχολείται με πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Εργάζεται ως ιδιωτική υπάλληλος, ενώ η αγάπη της για τα σκυλιά την οδήγησε στη δημιουργία ενός online περιοδικού που αφορά τον κόσμο των σκύλων και των «ανθρώπων» τους. Ακολουθεί πιστά τα χόμπι της που γυμνάζουν και ψυχαγωγούν τον νου, όπως το διάβασμα, τη μουσική, τις ταινίες αλλά κι αυτά που γυμνάζουν το σώμα και το «διασκεδάζουν» ταυτόχρονα, όπως το περπάτημα, το ποδήλατο και το τένις. Παράλληλα, η δημιουργικότητά της εκφράζεται μέσα από διάφορες χειροποίητες κατασκευές και φυσικά, μέσα από τη συγγραφή. Η συγγραφή είναι η δεύτερη φύση της. Από την παιδική της ηλικία, οι σκέψεις της γίνονταν ιστορίες με ήρωες τα συναισθήματα. Εκφράζεται μέσα από έναν φανταστικό κόσμο, ο οποίος γεννιέται στις σελίδες που έγραφε. Έχει πάρει μέρος σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς στο παρελθόν, ενώ κάποια έργα της έχουν διακριθεί. Τα μυθιστορήματά της έχουν στοιχεία μυστηρίου, έντονης πλοκής και αγωνίας. Χαρακτηριστικό της είναι οι πολύ ζωντανές, ωμές, κυνικές περιγραφές και οι πολλές ανατροπές, με αποτέλεσμα να υπάρχει πάντα ένα απρόβλεπτο τέλος. Οι ιστορίες είναι πάντα ολόπλευρες και έχουν ως κύριο στόχο τα ψυχογραφήματα των ηρώων τους. Μπορεί κάποιες να είναι κοινωνικές ή αισθηματικές ιστορίες, ωστόσο η συγγραφέας προσθέτει πάντα μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο το μυστήριο, με αποτέλεσμα μια κοινωνική ή αισθηματική υπόθεση να παίρνει τέτοια τροπή που να μεταλλάσσεται σε ένα ανατρεπτικό, ψυχολογικό θρίλερ, ταυτόχρονα, όπως το περπάτημα, το ποδήλατο και το τένις. Παράλληλα, η δημιουργικότητά της εκφράζεται μέσα από διάφορες χειροποίητες κατασκευές και φυσικά, μέσα από τη συγγραφή. Η συγγραφή είναι η δεύτερη φύση της. Από την παιδική της ηλικία, οι σκέψεις της γίνονταν ιστορίες με ήρωες τα συναισθήματα. Εκφράζεται μέσα από έναν φανταστικό κόσμο, ο οποίος γεννιέται στις σελίδες που έγραφε. Έχει πάρει μέρος σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς στο παρελθόν, ενώ κάποια έργα της έχουν διακριθεί. Τα μυθιστορήματά της έχουν στοιχεία μυστηρίου, έντονης πλοκής και αγωνίας. Χαρακτηριστικό της είναι οι πολύ ζωντανές, ωμές, κυνικές περιγραφές και οι πολλές ανατροπές, με αποτέλεσμα να υπάρχει πάντα ένα απρόβλεπτο τέλος. Οι ιστορίες είναι πάντα πολύπλευρες και έχουν ως κύριο στόχο τα ψυχογραφήματα των ηρώων τους. Μπορεί κάποιες να είναι κοινωνικές ή αισθηματικές ιστορίες, ωστόσο η συγγραφέας προσθέτει πάντα μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο το μυστήριο, με αποτέλεσμα μια κοινωνική ή αισθηματική υπόθεση να παίρνει τέτοια τροπή που να μεταλλάσσεται σε ένα ανατρεπτικό, ψυχολογικό θρίλερ. (Πηγή: "Εκδόσεις Υδροπλάνο", 2022)
Μπορεί να είναι γνωστό ότι έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στη συγγραφέα σε προσωπικό επίπεδο, αλλά είναι επίσης γνωστό ότι αν το δημιούργημα της ήταν κακό δεν θα δίσταζα να βγάλω το φτυάρι! 🪦 Και λέγοντας αυτό, ας περάσουμε στο κυρίως θέμα που είναι το βιβλίο!
Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη... Στο πρώτο μέρος έχουμε την εισαγωγή, με την εγκατάσταση της Τζένης (που αποτελεί τον βασικό χαρακτήρα του βιβλίου) στο σπίτι που για κάποιον λόγο όλοι στη γειτονιά αποφεύγουν! Στο δεύτερο μέρος, μεταφερόμαστε στο παρελθόν και μέσω μιας αφήγησης μας αποκαλύπτεται η ιστορία του σπιτιού... Μια ιστορία αγάπης, η οποία όμως είχε μια απρόσμενη κατάληξη! Αυτό το σημείο μπορώ να πω ότι ήταν το πιο δύσκολο για μένα, μιας και οι ιστορίες αγάπης δεν είναι το φόρτε μου στα βιβλία...Ή και γενικώς! 🤭Παρόλα αυτά, και παρόλο που πάνω κάτω ήξερα την κατάληξη μιας και είχα φάει 🍛 σπόιλερ 🙄, η συγγραφέας κατάφερε να με κρατήσει! Και τέλος, έχουμε το τρίτο και καλύτερο μέρος όπου ερχόμαστε πάλι στο παρόν και το βιβλίο μετατρέπεται σε θρίλερ! Πολλοί μπορεί να διακρίνουν μια δόση Fitzek στο συγκεκριμένο κομμάτι, αλλά μη μπερδεύεστε...το βιβλίο γράφτηκε πολύ πριν την εμφάνιση του Fitzek! Αυτά όσον αφορά την υπόθεση του βιβλίου!
Εν κατακλείδι, ένα πολύ καλό και καλογραμμένο βιβλίο, με πάρα πολύ ωραία γραφή, που προσωπικά κατάφερε να με κρατήσει ακόμη και στο δεύτερο μέρος που δεν είναι του στυλ μου! Όσο για το τρίτο μέρος, δεν θα πω πολλά για να μη κάνω κανένα σπόιλερ, αλλά θα πω ότι η αγωνία ανεβαίνει στα ύψη και δεν μπορείς να το αφήσεις μέχρι να δεις την κατάληξη της ιστορίας...Η αλήθεια είναι ότι λόγω εμπειρίας σε τέτοιου είδους βιβλία (και ταινίες) είχα υποψιαστεί που θα καταλήξει η ιστορία, αλλά μετά την απρόσμενη τροπή που πήρε η ιστορία στο δεύτερο μέρος δεν μπορούσα να είμαι και εντελώς σίγουρος, κάτι που λειτούργησε υπέρ του βιβλίου! Είναι τέλειο; Φυσικά και όχι! Εξάλλου σχεδόν κανένα δεν είναι τέλειο. Έχει μερικά λαθάκια, αλλά είναι τόσο μηδαμινά που δεν τα δίνεις σημασία!
Ένα σκοτεινό ψυχολογικό θρίλερ που με έκανε να ανατριχιάζω συνέχεια.Το βιβλίο το διάβαζα μέχρι τις πρώτες απογευματινές ώρες.Μυστήριο-αγωνία και φόβος ήταν τα συναισθήματα που μου προκάλεσε.Η συγγραφέας μας παρουσιάζει μια παρέα παιδιών (μια φιλία που την κρατάει δυνατή ως το τέλος)που ξεκινάνε να λένε ιστορίες τρόμου στο σπίτι που μόλις νοίκιασε η Τζένη.Ο Γιάννης φίλος της Τζένης αποφασίζει να της πει την ιστορία που άκουσε για το σπίτι της χωρίς να καταλαβαίνει το βαθμό που θα μπορούσε να επηρεάσει το μυαλό της και μας ταξιδεύει στο παρελθόν και..στα φαντάσματα του.Ήταν αληθινή η ιστορία του Γιάννη;Τι από το παρελθόν έχει μεταφέρει η συγγραφέας στο παρόν;; Μια λεπτή γραμμή το να είσαι ψυχικά υγιής και να χάσεις ξαφνικά τα λογικά σου.Με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών θα πρότεινα αυτό το βιβλίο
Μου αρέσει να διαβάζω βιβλία που μελετούν τη λεπτή, διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο να είσαι ψυχικά υγιής και να χάσεις ξαφνικά τα λογικά σου. Το συγκεκριμένο επιπρόσθετα μεταβάλλεται και ως προς το είδος. Είναι χωρισμένο σε τρία μέρη, και ενώ αρχικά φέρνει περισσότερο σε κοινωνικό μυθιστόρημα, σταδιακά θυμίζει όλο και περισσότερο ψυχολογικό θρίλερ, με τις συναισθηματικές μεταβολές των χαρακτήρων να το σφραγίζουν αναντίρρητα.
Οι φήμες πάντα για κάποιον λόγο υπάρχουν, και αν δεν είναι εξολοκλήρου πραγματικές, τότε σίγουρα φέρνουν κάποια ψήγματα αλήθειας...
Αυτό υποδεικνύει και το μυθιστόρημα "Ίσκιος στον καθρέπτη: Σκοτεινές μνήμες" που ξεκινάει με την εξιστόρηση του παρελθόντος που έχει το σπίτι το οποίο έχει νοικιάσει και στο οποίο μένει η Τζένη, η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου όταν αναφέρεται στο παρόν. Γιατί, διαφορετικά, στο παρελθόν, το οποίο καταλαμβάνει και το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου, οι κεντρικοί χαρακτήρες είναι ο Δημήτρης και η Άννα, το ζευγάρι στο οποίο ανήκει το σπίτι...
Είναι αληθινή η ιστορία που διηγείται ο φίλος της Τζένη όταν έχει μαζευτεί όλη η παρέα και λένε ιστορίες τρόμου; Πώς το παρελθόν μπορεί να καθορίσει το παρόν; Πώς και πόσο το μυαλό μπορεί να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα; Τι είναι πραγματικό και τι παιχνίδι της φαντασίας, του φόβου και της παράνοιας; Αυτά είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα που γεννιούνται κατά την ανάγνωση... Και οι απαντήσεις δίνονται με έμμεσο τρόπο...
Βασικός πυλώνας αυτού του μυθιστορήματος μυστηρίου-εγκλήματος-τρόμου είναι η παράνοια και πώς αυτή βιώνεται από τα ίδια τα άτομα που την έχουν και πόσο επικίνδυνη μπορεί να αποδειχθεί, τόσο για τα ίδια, όσο και για τον περίγυρό τους. Ενδιαφέρον έχει, εκτός από τη γενικότερη εξέλιξη της πλοκής, η οποία θυμίζει κινηματογραφικά καρέ με την αναπαραστατικότητα που διακρίνει τον τρόπο αφήγησής της, η περιγραφή των ψυχιατρείων της δεκαετίας του '80 και παλαιότερα, εποχή κατά την οποία γίνονταν ηλεκτροσόκ στους ασθενείς ή ακόμα υπήρχε η πεποίθηση πως η λοβοτομή μπορούσε να θεραπεύσει τους ασθενείς, πράγμα που τους έστελνε ακόμα πιο βαθιά στα σκοτάδια τους...
Τελικά, μήπως τα παιχνίδια του μυαλού δεν είναι παρά το αντίκρισμα μιας ακατανόητης και ασυνήθιστης πραγματικότητας; Μιας πραγματικότητας που μπορεί να εξηγηθεί μόνο χάρις στη μεταφυσική;
Η συγγραφέας δεν καλεί τον αναγνώστη να του πει απλώς μια μεταφυσική ιστορία τρόμου... Τον καλεί να του τη δείξει, με τις τελευταίες 100 σελίδες να είναι πραγματικά αγωνιώδεις...
Απόσπασμα:
Οι ώρες και οι μέρες περνούσαν. Ίσως να τον ξέχασαν. Δεν είχε σημασία πια. Μα, τι είχε κάνει και τον κλείδωσαν σε αυτήν τη μαύρη τρύπα; Είχε μουδιάσει όλο του το σώμα από την ακινησία. Για μια στιγμή, σκέφτηκε να χτυπήσει το κεφάλι του στον τοίχο. Ποιος ο λόγος τελικά να το προφυλάξει αφού δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτα; Λες και το κενό που υπήρχε μέσα στο δωμάτιο είχε πλημμυρίσει και το μυαλό του. Το κεφάλι του ήταν άδειο. Δεν υπήρχαν σκέψεις. Τελικά, υπήρχε λογική για την επένδυση των τοίχων. Άρχισε να τρελαίνεται, κάθε λεπτό όλο και πιο πολύ. Έβλεπε σκιές, τέρατα, δαίμονες και ούρλιαξε με όλη του την ψυχή για να τις διώξει, αλλά αυτές όλο και πλήθαιναν, ώσπου γέμισαν όλο το δωμάτιο. Περπατούσαν πάνω του, αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Τιναζόταν, αλλά παραπατούσε και έπεφτε κάτω. Έκλεισε τα μάτια του σφιχτά. Δεν φοβόταν μήπως κοιτάξει κάτι τρομερό, αλλά μήπως δεν υπήρχε τίποτα να δει...
Υ.Γ. Συγχαρητήρια, Μαρία! Εύχομαι να είσαι πάντα δημιουργική!👏🏻💕
Μόλις τελείωσα το ίσκιος στον καθρέφτη και αισθάνθηκα κάπως "μουδιασμενος" με αυτό που διάβασα γιατί άλλο περίμενα και άλλο μου βγήκε. Το αγόρασα για ψυχολογικό θρίλερ και μου προέκυψε κοινωνικό δράμα με κάποιες πινελιες θρίλερ. Στα θετικά: Είναι μια ωραία ιστορία η οποία διαβάζεται εύκολα και είναι και καλογραμμένη. Στα αρνητικά: Ο δακρυβρεχτος λόγος, ειδικά στο δεύτερο μέρος,που ένιωσα λες και έβλεπα ταινία του Νίκου Ξανθοπουλου. Επίσης ένα ακόμα αρνητικό που διέκρινα είναι ότι όλοι οι ήρωες, είτε είναι παιδιά, είτε έφηβοι, ειτε μεσήλικες, είτε ηλικιωμένοι μιλούσαν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, λες και είναι πανσοφοι. 2,5 αστεράκια λοιπόν και ελπίζω το νέο βιβλίο της κυρίας Δαμιανάκου να με ικανοποιήσει περισσότερο.
Στην ''λαογραφία'' του τόπου μας περιέχονται διάφορες δοξασίες,πεποιθήσεις καί συνήθειες σχετικά με διάφορα αντικείμενα αλλά καί δικές μας πράξεις που μπορεί να σχετίζονται είτε με ευδαιμονία είτε με δεισιδαιμονία. Κάποιοι/ες είναι ένθερμοι/ες υποστηρικτές/τριες αυτών καί κάποιοι/ες άλλοι/ες όχι. Εγώ θεωρώ πως η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Απλά η φαντασία του ανθρώπου σε συνδυασμό με την αμάθεια των ανθρώπων που έζησαν τα παλαιότερα χρόνια έχουν ��υτό το αποτέλεσμα που διαιωνίζεται όσα χρόνια κι αν περάσουν. Βλέπετε,το άγνωστο κι ο φόβος που αυτό γεννά στις ψυχές των ανθρώπων,μπορεί να γίνει η αφορμή για να δημιουργηθούν πολλές προκαταλήψεις. Εσείς πιστεύτε σε όλες,σε κάποιες από αυτές,ή όχι;
Επανακυκλοφορεί το βιβλίο της συγγραφέως κυρίας Μαρίας Δαμιανάκου με τίτλο ''Ίσκιος στον καθρέπτη'' από το νέο της εκδοτικό ''σπίτι'' τις εκδόσεις Υδροπλάνο καί σήμερα μου δόθηκε η ευκαιρία να το διαβάσω καί να σας το παρουσιάσω μέσα από το blog μου. Ένα σκοτεινό ψυχολογικό θρίλερ που μου κράτησε αναπόσπαστη την προσοχή καί το ενδιαφέρον από την αρχή έως καί το τέλος καί σίγουρα μπορεί να λάβει τον όρο ''page turner'' αφού δεν σου επιτρέπει να το αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να ολοκληρώσεις την ανάγνωσή του καί η αίσθηση που σου αφήνει είναι παρούσα στο λογισμό σου για πολλές μέρες μετά...
''Ίσκιος στον καθρέπτη'' ο τίτλος του βιβλίου καί ρίχνοντας απευθείας το βλέμμα μου πάνω στο εξώφυλλο,η συγγραφέας καταφέρνει καί με εντάσσει αυτόματα κι ομαλά μέσα στην υπόθεση του βιβλίου. Η αγωνία,το σασπένς,το μυστήριο αλλά καί ο φόβος δειλά-δειλά αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους καί να με περικυκλώνουν,κλείνοντάς με μέσα σε ένα άτυπο κελί από το οποίο ούτε μπορώ αλλά ούτε καί θέλω να δραπετεύσω. Βλέπετε,μία από τις αναγνωστικές μου ''ιδιοτροπίες'' είναι να μπορώ να έρχομαι σε επαφή με την πλοκή ενός βιβλίου από την εικόνα που κοσμεί το εξώφυλλό του καί τον τίτλο του. Δεν θέλω ούτε να με παραπλανούν,ούτε να μην σχετίζονται με το περιεχόμενο. Καί το παρόν βιβλίο πετυχαίνει να με προϊδεάσει θετικά απέναντί του. Το θέμα,όμως,είναι αν θα με κρατούσε εκεί,ή,στην πορεία θα άλλαζα άποψη. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να ''βυθιστώ'' μέσα στις σελίδες του... Όπερ καί εγένετο...
Η συγγραφέας στήνει ένα ονειρικό σκηνικό από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου της. Άν καί αρχικά η ιστορία μοιάζει σαν ένα οικείο,κοινωνικό μυθιστόρημα είναι εντέλει πιο πολύπλευρη απ'όσο φανταζόμαστε. Οι συναισθηματικές μεταβολές δεν θα αργήσουν να κάνουν την εμφάνισή τους καί το σκοτάδι θα αναδυθεί με τη σειρά του από τα έγκατα της ψυχής των ανθρώπων... Ο λόγος της συγγραφέως είναι σωστά δομημένος καί μεστός. Σελίδα με τη σελίδα αυξάνει σε ένταση κι εμβαθύνει όλο καί περισσότερο τόσο στο νόημα του κειμένου,όσο καί στην σκιαγράφηση των χαρακτήρων των ηρώων.
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη,όσα είναι καί τα στάδια όπου θα διανύσουν οι ήρωες ώστε να μπορέσουμε να έχουμε ολοκληρωμένη την εικόνα των γεγονότων καί ταυτόχρονα να πετύχει η συγγραφέας τον στόχο της. Έχοντας ως βασικό άξονα της γραφής της τον ψυχισμό των ηρώων της καί τον τρόπο που πρέπει να τους προσεγγίσει,κατανοήσει καί αναδείξει,η συγγραφέας -όπως ήδη σας είπα- θα γράψει μία ιστορία με πολλές προεκτάσεις.
Άν καί το πρώτο μέρος φαντάζει πιο ήπιο σε σχέση με τα άλλα δύο είναι ο συνδετικός τους κρίκος καί βοηθά στο να δούμε την πορεία καί την αλλαγή των ηρώων κατά την διάρκεια της εξέλιξης των γεγονότων. Το μόνο σίγουρο είναι πως κανείς καί καμία δεν θα μείνει αλώβητος/η από αυτήν την περιπέτεια... Στο δεύτερο μέρος η συγγραφέας θα μιλήσει για την αγάπη καί τον τρόπο που αυτή μπορεί να γίνει επικίνδυνη καί τοξική. Η αγάπη έχει μεγάλη δύναμη αλλά μπορεί να γίνει αφορμή για το κάλλιστο καί το χείριστο την ίδια στιγμή. Γιατί κάποιος/α να ξεφύγει από τα όρια για χάρη αυτής; Μπορεί κάποιος/α να την διαστρεβλώσει καί να την παρερμηνεύσει; Απ'ό,τι έχει αποδειχθεί,γίνεται καί μάλιστα με ολέθριες συνέπειες. Τέλος,στο τρίτο μέρος η συγγραφέας θα προσπαθήσει να λύσει ένα μυστήριο που μας ταλανίζει χρόνια. Το πως το μυαλό μας ''παίζει'' διάφορα παιχνίδια καί μας επηρεάζει είτε θετικά είτε αρνητικά. Μιλάμε συνεπώς για αινίγματα που απαιτούν απαντήσεις που δύσκολα δίνονται...
''2005. Μια κρύα νύχτα του χειμώνα η Τζένη δέχεται την επίσκεψη των τριών κολλητών της φίλων. Περνούσαν όμορφα, όταν ένας απ’ αυτούς προτείνει να διηγηθούν ιστορίες τρόμου. Πρώτος ο ίδιος αφηγείται μια ιστορία για ένα «στοιχειωμένο σπίτι», το οποίο δεν είναι άλλο από εκείνο που βρίσκονταν ήδη, το σπίτι της Τζένης. «Όλα ξεκίνησαν μέσα σ’ αυτό εδώ το σπίτι το 1955, όταν ο Δημήτρης και η Άννα…» Αρχικά, ήταν μια ιστορία αγάπης. Και μετά… Μετά, άλλαξαν όλα. Η καταδίκη, ο εγκλεισμός σε ψυχιατρική κλινική κι ένα αβέβαιο μέλλον οδηγούν στην παράνοια. Πώς μια αναδρομή στο παρελθόν ξυπνάει φαντάσματα, γεννά εμμονές και δημιουργεί νέους εφιάλτες; Ποιες σκιές κρύβονται στο γυαλί ενός καθρέφτη; Τι θα συμβεί όταν ο καθρέφτης ραγίσει;'' (Περίληψη οπισθοφύλου)
Φανταστείτε,λοιπόν,όλα τα παραπάνω σε σχέση με τις πεποιθήσεις που υπάρχουν στην χώρα μας σχετικά με τους καθρέπτες. Μία άποψη είναι πως όταν σπάει,ή,ραγίζει ένας καθρέπτης αυτόματα αυτό θα σημάνει πως πρόκειται για γρουσουζιά,ή,ακόμη καί έναν επερχόμενο θάνατο... Άλλη άποψη είναι πως όταν φύγει ένας άνθρωπος από την ζωή,θα πρέπει να καλυφθούν όλοι οι καθρέπτες του σπιτιού με πανιά ώστε να μην εγκλωβιστεί η ψυχή του μέσα σε έναν από αυτούς... Καί το αποκορύφωμα; Πώς το βράδυ δεν πρέπει να κοιταζόμαστε σε έναν καθρέπτη γιατί κάνουν την εμφάνισή τους διάφορες σκιές,ή,άλλες δαιμονικές παρουσίες. Μην μου πείτε πως ακόμη κι αν δεν τα πιστεύετε όλα αυτά,όταν τα διαβάζετε σε ένα βιβλίο θρίλερ,δεν σας προκαλούν ρίγη ανατριχίλας γιατί δεν θα σας πιστέψω...
Μετά από όλα αυτά,ποιοί/ες θα είναι οι τολμηροί/ες,που με πάθος κι όχι φόβο,θα επιλέξουν να διαβάσουν το βιβλίο; Αντέχετε να αντικρίσετε κατάματα τον ίσκιο στον καθρέπτη καί να ''ξυπνήσουν'' οι σκοτεινές μνήμες; Εγώ το βιβλίο το απήλαυσα μέχρι την τελευταία του σελίδα καί μελλοντικά θα επιστέψω πάλι σε αυτό για να το ξαναδιαβάσω με την ίδια λαχτάρα. Γιατί όχι κι εσείς;
"Όταν το παρελθόν σκιάζει το μέλλον δεν μπορείς να δεις τίποτα άλλο παρά το απόλυτο σκοτάδι"
Αυτή τη φράση θα την κρατήσω απ αυτό το βιβλίο... Ποιητικό θα πουν κάποιοι.... Και απόλυτα ταιριαστό θα προσθέσω εγώ... Το βιβλίο ακολουθεί την Τζένη και μας δίνει αποσπάσματα απ την καθημερινή της ζωή. Ψάχνοντας απεγνωσμένα μια καινούρια αρχή μετακομίζει σ ένα παλιό αρχοντικό. Γνωρίζουμε τους φίλους της και ένα κατά τα φαινόμενα συνηθισμένο βράδυ συναντιουνται στο καινούριο σπίτι της Τζένης και πάνω στην συζήτηση ο ένας εξ αυτών αρχίζει να εξιστορεί την ιστορία του συγκεκριμένου σπιτιού. Και κάπως έτσι μεταφερόμαστε σε μια άλλη εποχή στο 1955 για να ξετυλίξουμε το μυστήριο μιας άλλης οικογένειας, της Άννας του Δημήτρη και των τριών παιδιών τους.
Παρελθόν και παρόν συγκρούονται αλλεπάλληλα και εμείς οι αναγνώστες παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα το ανελέητο αυτό γαϊτανάκι. Μπορεί ένα σπίτι να κουβαλάει στους τοίχους του το αίμα που κάποτε το έβαψε; μπορεί η αρνητική ενέργεια να το κρατά ζωντανό και να του δίνει δύναμη να δηλητηριάζει κάθε ένοικο; Φαντάσματα; αόρατες δυνάμεις;; ίσκιοι στους καθρέφτες; ψίθυροι στο σκοτάδι; Και στο κέντρο όλων αυτών η ηρωίδα μας που προσπαθεί να ξορκίσει τους δαίμονες της.
Διάβαζα αυτο το βιβλίο που μυρίζει φρέσκο καφέ και λευκά τριαντάφυλλα χωρίς να θέλω να το αφήσω απ τα χέρια μου ελπίζοντας σε μια λύτρωση και διερετώμενη και η ίδια τελικά πόσο μπορεί η κακή ενέργεια ενός χώρου και η δύναμη του μυαλού να σε κάνει να φτάσεις σε άκρα που ποτέ δεν περίμενες. Τι διαχωρίζει άραγε την λογική από την τρέλα; Αυτό τελικά πρέπει να το ανακαλύψουμε μόνοι μας.
Την ανθρώπινη φύση δε μπορείς να την εξερευνήσεις. Όσα και αν έχουμε μάθει για την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων υπάρχουν ακόμα σκοτεινές γωνίες , που το φως δε τις φτάνει. Η συγγραφέας Μαρία Δαμιανάκου με το βιβλίο της ΙΣΚΙΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ καταφέρνει να τις αναλύσει και να τις περιγράψει. το βιβλίο της ξεκινάμε μια θετική αύρα , που παρασέρνει τους αναγνώστες , με την άνετη γραφή του, στην ιστορία της. Το βιβλίο ξεκινά στο σήμερα, κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν και επιστρέφει στο τώρα. Εξιστορώντας την ιστορία της Άννας και μετέπειτα της Τζένης, που οι ζωές τους κατά ένα τρόπο είναι συνδεδεμένες με ένα συγκεκριμένο σπίτι. Δυο γυναίκες σε διαφορετικές χρονικές στιγμές ,με τον χωροχρόνο να παίζει εφιαλτικά παιχνίδια. Η συγγραφέας στήνει τα σκηνικά της περίτεχνα. Με ωραία χρώματα. ζεστά. Και με μυρωδιές λουλουδιών και πεύκων. Ο αναγνώστης παρασέρνεται σε ένα περιβάλλον γλυκό και καθημερινό με ωραίους διαλόγους και ευγενικούς ήρωες. Και ξαφνικά από το πουθενά έρχεται μια καταιγίδα. Τζάμια σπάνε. Έπιπλα σκορπίζονται εδώ και εκεί. Αίματα διασπείρονται και λερώνουν τα καθαρά πλακάκια μιας στρωμένης ζωής. Φωτιά ξεσπά μέσα από τα σπλάχνα των ηρώων και κατακαίει τις σκέψεις και τις ενέργειες τους. Ο αέρας μυρίζει ΄��άρκες καμένες, τα λουγούδια έχουν πεταχτεί και ποδοπατηθεί. ο ΙΣΚΙΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που μας χαράζει το πρόσωπο και μας σημαδεύει για πάντα. Μας σκίζει την ψυχή μας εσωτερικά και παραλύει τη λογική.
Την ανθρώπινη φυση δε μπορείς να την εξερευνήσεις. Όσα και αν έχουμε μάθει για την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, υπάρχουν ακόμα σκοτεινές γωνίες που το φως δε τις φτάνει. Η συγγραφέας Μαρία Δαμιανακου με το βιβλίο της ΙΣΚΙΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ καταφέρνει να τις αναλυσει και να τις περιγράψει. Το βι��λίο της ξεκινά με μια θετική αυρα, πουπαρασερνει τους αναγνώστες, με την άνετη γραφή της στην ιστορία που μας διηγείται. Το βιβλίο ξεκινά στο σήμερα. Κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν, και επιστρέφει στο τωρα, καθώς εξιστορεί την ιστορία της Άννας και μετέπειτα της Τζένης. Δυο γυναίκες που στοιχειώνουν το χτες και το σήμερα. Παρακολουθουμε την πορεία τους στη ζωή. Στην αγάπη, στην ελπίδα, στην μοναξιάμοναξιά, στην απελπισία. Η συγγραφέας στήνει τα σκηνικά της ιστορίας της, με γερό υλικό, την αγάπη. Ο ανυποψίαστος αναγνώστης μαγεύεται, ακολουθεί τους γλυκούς και ευγενικούς αυτούς ήρωες, στην καθημερινότητα τους. Στη δουλειά, στη διασκέδαση, στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Και μετά εντελώς ξαφνικά το σκηνικό αυτό καταστρέφεται. Τζάμια σπάνε. Έπιπλα εκτοξεύονται εδώ και εκεί. Το αίμα λερώνει τα καθαρά πλακάκια μιας στρωμενης ζωής. Φωτιά καίει συθέμελα τα δοκάρια του έρωτα. Και οι ισορροπίες χάνονται. Και ξαφνικά ο αναγνώστης βρίσκεται μέσα σε μια σφοδρή καταιγίδα🌪 χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Ο ΙΣΚΙΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ είναι ο ισκιος του καθενός από εμάς εκεί έξω. Ο καθρέφτης της ζωής που φτιάξαμε, η θέλαμε να φτιάξουμε. Μόνο που σπάει πολυ ευκολα σε χιλιάδες κομμάτια, μεγάλα η μικρά. Και αυτά είναι που μας χαρακωνουν το πρόσωπο, και σκιζουν την ψυχή μας εσωτερικά. Το ο ΙΣΚΙΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που κράτα τον αναγνώστη σε υπερένταση μέχρι την τελευταία του σελίδα.
Η κριτική μου Βιβλίο : Ίσκιος στον καθρέφτη Συγγραφέας : Μαρία Δαμιανάκου Εκδόσεις : Υδροπλάνο
Ποιες είναι οι επιλογές σου όταν η αλήθεια διαστρεβλώνεται από το ίδιο το μυαλό σου;
Πόσο εύκολο είναι να σπάσει η ισορροπία μεταξύ της λογικής και της παράνοιας;
Τι ελλοχεύει κάτω από τη σκιά μιας ευτυχισμένης οικογένειας;
Ποια είναι εντέλει η πραγματικότητα και ποια η ψευδαίσθηση;
Πως μπορείς να νικήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό οταν σε κοίτα κατάματα στον καθρέφτη;
Η Τζένη και η μητέρα της μόλις μετακόμισαν στο νεο τους σπίτι με μοναδικό σκοπό μια νέα αρχή.
... "Θεε μου, κάνε με δυνατή για να νικήσω τους δαίμονες που καταβροχθίζουν τα σωθικά μου, μέρα με την ημέρα. Βοήθησε με να ξυπνήσω ανανεωμένη και αναγεννημένη, έχοντας διώξει τις κακές σκέψεις από το μυαλό μου"...
Θα καταφέρει να ξεγράψει τις σκοτεινές μνήμες από το παρελθόν της; Η μήπως τελικά αυτή η μετακόμιση είναι η αρχή του τέλους της;
Το παρόν βιβλίο είναι η πρώτη μου επαφή με την συγγραφέα και οφείλω να ομολογήσω πως με κέρδισε. Με την απλή και κινηματογραφική πένα της μας ταξιδεύει στο 1955, σε ένα ψυχολογικό θρύλερ, με πρωταγωνιστές τη ζωή μιας τρίτεκνης οικογένειας και αργότερα μας επαναφέρει στο παρόν. Εξαπίνης παρελθόν και παρόν συγκρούονται ξαφνιάζοντας τον ανυποψίαστο αναγνώστη.
Η "αγωνία" ήταν η μόνιμη παρέα μου μέχρι να τελειώσω και τις τελευταίες αράδες του βιβλίου. Θλίψη, φόβος, ανατριχίλα σε κάποια σημεία με κατέκλυσαν στην πορεία. Γι'αυτό λοιπόν, αν είστε λάτρης του ψυχολογικού θρύλερ, τότε πρέπει οπωσδήποτε να το αποκτήσετε.
Στο βιβλίο αυτό η ιστορία ήταν πολύπλευρη, κάτι που συναντώ πρώτη φορά. Το βιβλίο χωρίζεται σε τρια μέρη. Στο ξεκίνημα του, φαντάζει ένα κοινωνικό μυθιστόρημα. Η συγγραφέας δίνει πολύ έμφαση στα ψυχογραφήματα των ηρώων. Στο δεύτερο μέρος, αρχίζουν να φαίνονται τα πρώτα σκοτεινά σημεία &η πλοκή να παίρνει άλλη τροπή. Τέλος, φτάνουμε στο τρίτο μέρος, όπου οι πρωταγωνιστές του βιβλίου προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο &ο αναγνώστης προσπαθεί να βρει την σύνδεση ανάμεσα στις ιστορίες. Εν τέλη, το βιβλίο καταλήγει σε ψυχολογικό θρίλερ, με ένα τέλος απρόβλεπτο.
Ενα βιβλίο που ξεκινάει με μια ιστορία αγάπης και καταλήγει σε ένα απρόβλεπτο ψυχολογικό θρίλερ !! Ένα παιχνίδι του μυαλού ,,,η το μυαλό μας παίζει παιχνίδια ; Μου άρεσε παρά πολύ !!!!!!!
Στην ''λαογραφία'' του τόπου μας περιέχονται διάφορες δοξασίες,πεποιθήσεις καί συνήθειες σχετικά με διάφορα αντικείμενα αλλά καί δικές μας πράξεις που μπορεί να σχετίζονται είτε με ευδαιμονία είτε με δεισιδαιμονία. Κάποιοι/ες είναι ένθερμοι/ες υποστηρικτές/τριες αυτών καί κάποιοι/ες άλλοι/ες όχι. Εγώ θεωρώ πως η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Απλά η φαντασία του ανθρώπου σε συνδυασμό με την αμάθεια των ανθρώπων που έζησαν τα παλαιότερα χρόνια έχουν αυτό το αποτέλεσμα που διαιωνίζεται όσα χρόνια κι αν περάσουν. Βλέπετε,το άγνωστο κι ο φόβος που αυτό γεννά στις ψυχές των ανθρώπων,μπορεί να γίνει η αφορμή για να δημιουργηθούν πολλές προκαταλήψεις. Εσείς πιστεύτε σε όλες,σε κάποιες από αυτές,ή όχι;
Επανακυκλοφορεί το βιβλίο της συγγραφέως κυρίας Μαρίας Δαμιανάκου με τίτλο ''Ίσκιος στον καθρέπτη'' από το νέο της εκδοτικό ''σπίτι'' τις εκδόσεις Υδροπλάνο καί σήμερα μου δόθηκε η ευκαιρία να το διαβάσω καί να σας το παρουσιάσω μέσα από το blog μου. Ένα σκοτεινό ψυχολογικό θρίλερ που μου κράτησε αναπόσπαστη την προσοχή καί το ενδιαφέρον από την αρχή έως καί το τέλος καί σίγουρα μπορεί να λάβει τον όρο ''page turner'' αφού δεν σου επιτρέπει να το αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να ολοκληρώσεις την ανάγνωσή του καί η αίσθηση που σου αφήνει είναι παρούσα στο λογισμό σου για πολλές μέρες μετά...
''Ίσκιος στον καθρέπτη'' ο τίτλος του βιβλίου καί ρίχνοντας απευθείας το βλέμμα μου πάνω στο εξώφυλλο,η συγγραφέας καταφέρνει καί με εντάσσει αυτόματα κι ομαλά μέσα στην υπόθεση του βιβλίου. Η αγωνία,το σασπένς,το μυστήριο αλλά καί ο φόβος δειλά-δειλά αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους καί να με περικυκλώνουν,κλείνοντάς με μέσα σε ένα άτυπο κελί από το οποίο ούτε μπορώ αλλά ούτε καί θέλω να δραπετεύσω. Βλέπετε,μία από τις αναγνωστικές μου ''ιδιοτροπίες'' είναι να μπορώ να έρχομαι σε επαφή με την πλοκή ενός βιβλίου από την εικόνα που κοσμεί το εξώφυλλό του καί τον τίτλο του. Δεν θέλω ούτε να με παραπλανούν,ούτε να μην σχετίζονται με το περιεχόμενο. Καί το παρόν βιβλίο πετυχαίνει να με προϊδεάσει θετικά απέναντί του. Το θέμα,όμως,είναι αν θα με κρατούσε εκεί,ή,στην πορεία θα άλλαζα άποψη. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να ''βυθιστώ'' μέσα στις σελίδες του... Όπερ καί εγένετο...
Η συγγραφέας στήνει ένα ονειρικό σκηνικό από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου της. Άν καί αρχικά η ιστορία μοιάζει σαν ένα οικείο,κοινωνικό μυθιστόρημα είναι εντέλει πιο πολύπλευρη απ'όσο φανταζόμαστε. Οι συναισθηματικές μεταβολές δεν θα αργήσουν να κάνουν την εμφάνισή τους καί το σκοτάδι θα αναδυθεί με τη σειρά του από τα έγκατα της ψυχής των ανθρώπων... Ο λόγος της συγγραφέως είναι σωστά δομημένος καί μεστός. Σελίδα με τη σελίδα αυξάνει σε ένταση κι εμβαθύνει όλο καί περισσότερο τόσο στο νόημα του κειμένου,όσο καί στην σκιαγράφηση των χαρακτήρων των ηρώων.
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη,όσα είναι καί τα στάδια όπου θα διανύσουν οι ήρωες ώστε να μπορέσουμε να έχουμε ολοκληρωμένη την εικόνα των γεγονότων καί ταυτόχρονα να πετύχει η συγγραφέας τον στόχο της. Έχοντας ως βασικό άξονα της γραφής της τον ψυχισμό των ηρώων της καί τον τρόπο που πρέπει να τους προσεγγίσει,κατανοήσει καί αναδείξει,η συγγραφέας -όπως ήδη σας είπα- θα γράψει μία ιστορία με πολλές προεκτάσεις.
Άν καί το πρώτο μέρος φαντάζει πιο ήπιο σε σχέση με τα άλλα δύο είναι ο συνδετικός τους κρίκος καί βοηθά στο να δούμε την πορεία καί την αλλαγή των ηρώων κατά την διάρκεια της εξέλιξης των γεγονότων. Το μόνο σίγουρο είναι πως κανείς καί καμία δεν θα μείνει αλώβητος/η από αυτήν την περιπέτεια... Στο δεύτερο μέρος η συγγραφέας θα μιλήσει για την αγάπη καί τον τρόπο που αυτή μπορεί να γίνει επικίνδυνη καί τοξική. Η αγάπη έχει μεγάλη δύναμη αλλά μπορεί να γίνει αφορμή για το κάλλιστο καί το χείριστο την ίδια στιγμή. Γιατί κάποιος/α να ξεφύγει από τα όρια για χάρη αυτής; Μπορεί κάποιος/α να την διαστρεβλώσει καί να την παρερμηνεύσει; Απ'ό,τι έχει αποδειχθεί,γίνεται καί μάλιστα με ολέθριες συνέπειες. Τέλος,στο τρίτο μέρος η συγγραφέας θα προσπαθήσει να λύσει ένα μυστήριο που μας ταλανίζει χρόνια. Το πως το μυαλό μας ''παίζει'' διάφορα παιχνίδια καί μας επηρεάζει είτε θετικά είτε αρνητικά. Μιλάμε συνεπώς για αινίγματα που απαιτούν απαντήσεις που δύσκολα δίνονται...
''2005. Μια κρύα νύχτα του χειμώνα η Τζένη δέχεται την επίσκεψη των τριών κολλητών της φίλων. Περνούσαν όμορφα, όταν ένας απ’ αυτούς προτείνει να διηγηθούν ιστορίες τρόμου. Πρώτος ο ίδιος αφηγείται μια ιστορία για ένα «στοιχειωμένο σπίτι», το οποίο δεν είναι άλλο από εκείνο που βρίσκονταν ήδη, το σπίτι της Τζένης. «Όλα ξεκίνησαν μέσα σ’ αυτό εδώ το σπίτι το 1955, όταν ο Δημήτρης και η Άννα…» Αρχικά, ήταν μια ιστορία αγάπης. Και μετά… Μετά, άλλαξαν όλα. Η καταδίκη, ο εγκλεισμός σε ψυ��ιατρική κλινική κι ένα αβέβαιο μέλλον οδηγούν στην παράνοια. Πώς μια αναδρομή στο παρελθόν ξυπνάει φαντάσματα, γεννά εμμονές και δημιουργεί νέους εφιάλτες; Ποιες σκιές κρύβονται στο γυαλί ενός καθρέφτη; Τι θα συμβεί όταν ο καθρέφτης ραγίσει;'' (Περίληψη οπισθοφύλου)
Φανταστείτε,λοιπόν,όλα τα παραπάνω σε σχέση με τις πεποιθήσεις που υπάρχουν στην χώρα μας σχετικά με τους καθρέπτες. Μία άποψη είναι πως όταν σπάει,ή,ραγίζει ένας καθρέπτης αυτόματα αυτό θα σημάνει πως πρόκειται για γρουσουζιά,ή,ακόμη καί έναν επερχόμενο θάνατο... Άλλη άποψη είναι πως όταν φύγει ένας άνθρωπος από την ζωή,θα πρέπει να καλυφθούν όλοι οι καθρέπτες του σπιτιού με πανιά ώστε να μην εγκλωβιστεί η ψυχή του μέσα σε έναν από αυτούς... Καί το αποκορύφωμα; Πώς το βράδυ δεν πρέπει να κοιταζόμαστε σε έναν καθρέπτη γιατί κάνουν την εμφάνισή τους διάφορες σκιές,ή,άλλες δαιμονικές παρουσίες. Μην μου πείτε πως ακόμη κι αν δεν τα πιστεύετε όλα αυτά,όταν τα διαβάζετε σε ένα βιβλίο θρίλερ,δεν σας προκαλούν ρίγη ανατριχίλας γιατί δεν θα σας πιστέψω...
Μετά από όλα αυτά,ποιοί/ες θα είναι οι τολμηροί/ες,που με πάθος κι όχι φόβο,θα επιλέξουν να διαβάσουν το βιβλίο; Αντέχετε να αντικρίσετε κατάματα τον ίσκιο στον καθρέπτη καί να ''ξυπνήσουν'' οι σκοτεινές μνήμες; Εγώ το βιβλίο το απήλαυσα μέχρι την τελευταία του σελίδα καί μελλοντικά θα επιστέψω πάλι σε αυτό για να το ξαναδιαβάσω με την ίδια λαχτάρα. Γιατί όχι κι εσείς;
Μετά το "Μην είσαι περίεργος" ακολούθησε άλλο ένα βιβλίο της Μαρίας Δαμιανάκου, το υποφαινόμενο. Ένα βιβλίο που με κέρδισε εξίσου με το πρώτο, για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Ένα βιβλίο που όπως έμαθα αφορά μία αληθινή ιστορία, πάνω στην οποία "κέντησε" το αδιαμφισβήτητο συγγραφικό ταλέντο της Μαρίας. Μία ιστορία μέσα σε μία ιστορία, με την τραγωδία και τη φαντασία να συνυπάρχουν. Γεμάτο ανατροπές, λανθάνουσες συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν πρόσωπα της διπλανής πόρτας, αλλά και μεγάλες αλήθειες που κρύβονται πίσω από τις κινήσεις των ηρώων του. Η μεγαλύτερη όμως αρετή του βιβλίου είναι ότι δε μοιάζει με το προηγούμενο, καθώς και ότι δεν προσπαθεί να καταφύγει στα γνωστά μονοπάτια εξέλιξης της ιστορίας, αλλά μέσα από την έκβαση κάθε ιστορίας δίνει χώρο στον αναγνώστη για να καλλιεργήσει τη σκέψη του. Παράλληλα τον αφήνει έκπληκτο με το πόσο θετικά ξεχωριστό μπορεί να είναι το βιβλίο που έχει ολοκληρώσει αναζητώντας το επόμενο μυθιστόρημα από την ίδια συγγραφέα για να κρατήσει λίγο ακόμη η απόλαυση μελέτης του δικού της λογοτεχνικού σύμπαντος.