What do you think?
Rate this book
Moje dziecko doprowadza mnie do szału
Jak poskromić małego złośnika?
Zastanawiasz się, dlaczego dziecko potrafi cię zezłościć tak bardzo, że masz ochotę krzyknąć lub trzasnąć drzwiami? Czy masz wrażenie, że Twoja pociecha do perfekcji opanowała metodę doprowadzania cię do szału? Nie jesteś bezradny! Z pomocą przychodzi znakomita francuska psychoterapeutka, Isabelle Filliozat.
Jeśli chcesz wiedzieć:
- co powoduje u dziecka napad złości?
- co zrobić, gdy dziecko rzuca rzeczy, gdzie popadnie?
- jak rozpoznać przyczyny stresu dziecka?
- czy tiki mogą być niebezpieczne?
…ten poradnik jest właśnie dla Ciebie! Poznaj lepiej swoje dziecko i dowiedz się, w jaki sposób regularne napełnianie dziecięcego „zbiornika miłości” zmienia rodzinne relacje na lepsze.
„Bycie rodzicem to nie bułka z masłem” – twierdzi Isabelle Filliozat. I ma sto procent racji! Spróbujmy dokładnie przeczytać tę profesjonalnie i przejrzyście napisaną książkę – instrukcję obsługi małego człowieka, a następnie krok po kroku realizujmy zalecenia autorki. Życzę powodzenia!
Ewa Chotomska – Ciotka Klotka z Tik-Taka , trochę pisarka, trochę tekściarka, mama, babcia i ciocia ponad tysiąca Fasolek
„Moje dziecko doprowadza mnie do szału” to absolutny must have każdego świadomego rodzica. Pozwala zrozumieć dziecko, obrazowo konfrontując jego uczucia z najczęstszymi rodzicielskimi reakcjami na jego zachowanie. Wyraźna struktura poradnika pozwala szybko odnaleźć interesujące nas kwestie w sytuacjach podbramkowych. A że takie wystąpią, możemy być pewni! Isabelle Filliozat ma tego pełną świadomość i dlatego daje nam nowoczesne narzędzie w zmaganiach z trudnymi momentami rodzicielstwa. Ożywcze i budujące.
dr n. med. Alicja Kost - naukowiec, blogerka (www.mataja.pl) i... mama dwójki dzieci, które czasem doprowadzają ją do szału.
Zastanawiasz się, dlaczego dziecko potrafi cię zezłościć tak bardzo, że masz ochotę krzyknąć lub trzasnąć drzwiami? Czy masz wrażenie, że Twoja pociecha do perfekcji opanowała metodę doprowadzania cię do szału? Nie jesteś bezradny! Z pomocą przychodzi znakomita francuska psychoterapeutka, Isabelle Filliozat.
Jeśli chcesz wiedzieć:
- co powoduje u dziecka napad złości?
- co zrobić, gdy dziecko rzuca rzeczy, gdzie popadnie?
- jak rozpoznać przyczyny stresu dziecka?
- czy tiki mogą być niebezpieczne?
…ten poradnik jest właśnie dla Ciebie! Poznaj lepiej swoje dziecko i dowiedz się, w jaki sposób regularne napełnianie dziecięcego „zbiornika miłości” zmienia rodzinne relacje na lepsze.
„Bycie rodzicem to nie bułka z masłem” – twierdzi Isabelle Filliozat. I ma sto procent racji! Spróbujmy dokładnie przeczytać tę profesjonalnie i przejrzyście napisaną książkę – instrukcję obsługi małego człowieka, a następnie krok po kroku realizujmy zalecenia autorki. Życzę powodzenia!
Ewa Chotomska – Ciotka Klotka z Tik-Taka , trochę pisarka, trochę tekściarka, mama, babcia i ciocia ponad tysiąca Fasolek
„Moje dziecko doprowadza mnie do szału” to absolutny must have każdego świadomego rodzica. Pozwala zrozumieć dziecko, obrazowo konfrontując jego uczucia z najczęstszymi rodzicielskimi reakcjami na jego zachowanie. Wyraźna struktura poradnika pozwala szybko odnaleźć interesujące nas kwestie w sytuacjach podbramkowych. A że takie wystąpią, możemy być pewni! Isabelle Filliozat ma tego pełną świadomość i dlatego daje nam nowoczesne narzędzie w zmaganiach z trudnymi momentami rodzicielstwa. Ożywcze i budujące.
dr n. med. Alicja Kost - naukowiec, blogerka (www.mataja.pl) i... mama dwójki dzieci, które czasem doprowadzają ją do szału.
200 pages, Paperback
First published March 26, 2011
36 people are currently reading
283 people want to read
About the author
Isabelle Filliozat
147 books79 followersIsabelle Filliozat is a French psychotherapist and mother of two children. She has accompanied both adults and children on their way to greater freedom and happiness over the last 30 years. Author of 15 books published in France, the french edition of Heart to Heart, « Au cœur des emotions de l’enfant » has been a best-seller since its publication in 1999 and is still top of the charts on Amazon.fr. Her books have been translated into 16 languages.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 43 reviews
December 5, 2016
Bu kitap, 6-11 yaş arası çocukların aklından neler geçtiğini anlamaya ve onların davranışlarına, özellikle de gereksinimlerine verebileceğimiz cevaplara odaklanmış, son derece pratik bilgiler ve kolay uygulamalar içeren okuması rahat ve keyifli bir kitap. Hatta okuduğum yirmiye yakın ebeveyn kitabı arasında en iyisiydi diyebilirim. Çünkü yazar çocuklarla yaşadığımız sorunları yalnızca psikolojik olarak değil aynı zamanda nörobilimsel, epigenetik ve fizyolojik açılardan da ele almış. Her anlamda sağlıklı çocuklar yetiştirmek için çok yönlü ve pratik önerilerde bulunmuş. Mutlaka tavsiye ederim.
Not: Yazarın 1-5 yaş arası çocukları anlamak için yazdığı kitabının adı: Denemediğim Yol Kalmadı.
Not: Yazarın 1-5 yaş arası çocukları anlamak için yazdığı kitabının adı: Denemediğim Yol Kalmadı.
September 26, 2018
Kizim icin okumam gereken kitaplardan biriydi. Cok faydalandim.
June 3, 2020
Grāmata ir pietiekami informatīva, lai atgādinātu par lietām, pie kurām jāpiedomā. Bērns paliek bērns, bet patiesībā vispirms jātiek galā ar sevi, lai varētu "pareizi" audzināt savu atvasi :)
March 24, 2020
Altă excelentă incursiune în creierul micuților noștri, de data aceasta autoarea ocupându-se de perioada cuprinsă între 6-11 ani. Transformări, procese perfect normale, evoluția creierului și mereu prezentul: copilul nostru nu este un adult în miniatură, creierul său nu se aseamănă cu cel al unui adult.
„Emoțiile provocate de pedepse stimulează circuitul cerebral al stresului și îl împiedică pe copil să se gândească la ceea ce a făcut. Memoria funcționează, dar copilul va reține stresul, teama, furia pe care i le-a provocat pedeapsa, și nu motivul pentru care a fost pedepsit. Pedepsele îi învață pe copil să-i fie teamă, nu și să își asume responsabilitatea faptelor sale și autodisciplina. Pedepsele îl împiedică pe copil să devină conștient de consecințele faptelor sale, deturnându-i atenția spre sentimente negative față de părinte: se simte nedreptățit, e furios pe el, se teme de el.”
Acuma, rămâne să și medităm cu atenție și să luăm în considere că totuși nu există copii identici, la fel cum nu există nici părinți identici. Să luăm în considerare că nu putem aplica manualul de educare a copilului, ci doar să ținem seama de niște sfaturi.
„Emoțiile provocate de pedepse stimulează circuitul cerebral al stresului și îl împiedică pe copil să se gândească la ceea ce a făcut. Memoria funcționează, dar copilul va reține stresul, teama, furia pe care i le-a provocat pedeapsa, și nu motivul pentru care a fost pedepsit. Pedepsele îi învață pe copil să-i fie teamă, nu și să își asume responsabilitatea faptelor sale și autodisciplina. Pedepsele îl împiedică pe copil să devină conștient de consecințele faptelor sale, deturnându-i atenția spre sentimente negative față de părinte: se simte nedreptățit, e furios pe el, se teme de el.”
Acuma, rămâne să și medităm cu atenție și să luăm în considere că totuși nu există copii identici, la fel cum nu există nici părinți identici. Să luăm în considerare că nu putem aplica manualul de educare a copilului, ci doar să ținem seama de niște sfaturi.
December 6, 2022
Puiki knyga (pirma jos dalis taip pat nereali)! Gerai, kad turiu ją savo knygų lentynoje, nes bus galima bet kada vėl atsiversti ir atnaujinti žinias: viskas pateikta glaustai, bet tuo pačiu ir pakankamai išsamiai.
Manau, kad labai tinka tiems tėvams paskaityti, kurie “neturi laiko” (o gal vertėtų atrasti to laiko?! nes gal stipriai ne ten fokusas gyvenime dedamas) ilgoms auklėjimo knygoms arba tiems tėvams, kurie sako, kad “neskaičiau nė vienos vaikų auginimo knygos, visos nuobuodžios, numečiau šalin, auklėju pagal save”, nes greičiausiai vis tiek auklėja automatu, pagal senus įsitikinimus, kuriuos suformavo jų pačių tėvai. Na nebent tie tėvai buvo nuostabūs ir gyvas pavyzdys sąmoningumo, na ok, tokių tėvų vaikai, tegul ir neskaito. Bet aš sakau, kad geriau bent vieną knygą paskaityti nei iš vis neskaityti :D
Manau, kad labai tinka tiems tėvams paskaityti, kurie “neturi laiko” (o gal vertėtų atrasti to laiko?! nes gal stipriai ne ten fokusas gyvenime dedamas) ilgoms auklėjimo knygoms arba tiems tėvams, kurie sako, kad “neskaičiau nė vienos vaikų auginimo knygos, visos nuobuodžios, numečiau šalin, auklėju pagal save”, nes greičiausiai vis tiek auklėja automatu, pagal senus įsitikinimus, kuriuos suformavo jų pačių tėvai. Na nebent tie tėvai buvo nuostabūs ir gyvas pavyzdys sąmoningumo, na ok, tokių tėvų vaikai, tegul ir neskaito. Bet aš sakau, kad geriau bent vieną knygą paskaityti nei iš vis neskaityti :D
October 5, 2015
Une autre bonne ressource de ma nouvelle gourou de l'éducation! J'aimerais que tous les enseignantEs le lisent pour mieux intervenir avec leurs élèves.
June 16, 2017
Kolay okunan ve hap bilgiler içeren, buna rağmen yüzeysel olmayan bir ebeveyn kitabı. Her daim el altında bulundurulası.
May 31, 2020
5/5⭐
o 📖 ușor de citit, nu m-a plictisit o secundă însă... cel mai important este că am învățat ceva din ea! 👨👩👧👧
" Nu e deloc ușor să fii părinte. 🤷♀️ ~Nervii~ noștri sunt deseori supuși la grele încercări. Un motiv în plus ca să avem grijă să ne păstrăm capacitatea de a fi părinte și de a fi un exemplu. Eu sunt adultul!
😤Respir... îmi pun întrebări: Ce se întâmplă cu mine? Ce mă enervează de fapt? 🤔 Cine e important pentru mine?
Dacă le oferim afecțiune 🤗 copiilor noștri, ne face și nouă bine. Dacă le oferim dragoste 👩❤️💋👨 copiilor noștri, ne reînsuflețim 🥰 și pe noi înșine.
" Copiii noștri "sunt cu 👀 pe noi". Chiar dacă uneori par să fie supărați 🙍♀️🙍♂️pe noi, ne iartă tot și ne consideră niște modele. Știind că imitația are un rol important în educație, trebuie să avem grija să ne controlăm.
Când țipăm🧟♀️🧟♂️, îl învațăm pe copil să țipe. Dacă-l lovim, îl învațăm să lovească, dacă ne ieșim din fire și spunem ce ne vine la gură🗣️, îl învațăm să facă la fel. "
o 📖 ușor de citit, nu m-a plictisit o secundă însă... cel mai important este că am învățat ceva din ea! 👨👩👧👧
" Nu e deloc ușor să fii părinte. 🤷♀️ ~Nervii~ noștri sunt deseori supuși la grele încercări. Un motiv în plus ca să avem grijă să ne păstrăm capacitatea de a fi părinte și de a fi un exemplu. Eu sunt adultul!
😤Respir... îmi pun întrebări: Ce se întâmplă cu mine? Ce mă enervează de fapt? 🤔 Cine e important pentru mine?
Dacă le oferim afecțiune 🤗 copiilor noștri, ne face și nouă bine. Dacă le oferim dragoste 👩❤️💋👨 copiilor noștri, ne reînsuflețim 🥰 și pe noi înșine.
" Copiii noștri "sunt cu 👀 pe noi". Chiar dacă uneori par să fie supărați 🙍♀️🙍♂️pe noi, ne iartă tot și ne consideră niște modele. Știind că imitația are un rol important în educație, trebuie să avem grija să ne controlăm.
Când țipăm🧟♀️🧟♂️, îl învațăm pe copil să țipe. Dacă-l lovim, îl învațăm să lovească, dacă ne ieșim din fire și spunem ce ne vine la gură🗣️, îl învațăm să facă la fel. "
September 27, 2023
Cartea este structurată pe vârste, adică, cum să înțelegi comportamentele copiilor în perioade diferite de creștere și dezvoltare.
Autoarea vine cu exemple clare și situații concrete de evitat, asta dacă ne dorim cu adevărat să avem o relație armonioasă cu copiii noștri.
Cartea are puțin text, multe ilustrații și explicații a diferitor situații din viața de zi cu zi a vieții de părinte.
Mie mi-a plăcut, am desprins câteva situații care mi-ar fi utile să le imbunătățesc în relația cu copiii mei.
Autoarea vine cu exemple clare și situații concrete de evitat, asta dacă ne dorim cu adevărat să avem o relație armonioasă cu copiii noștri.
Cartea are puțin text, multe ilustrații și explicații a diferitor situații din viața de zi cu zi a vieții de părinte.
Mie mi-a plăcut, am desprins câteva situații care mi-ar fi utile să le imbunătățesc în relația cu copiii mei.
September 23, 2021
Good advice, but very superficially explained. Going in more depth would have helped
May 16, 2025
Дуже Добра книга .
Нагадує про важливе, про те що потрібно бути добрішими.
Заклопотані і втомлені дорослі часто забувають про це
Тут є про чутливість шкіри дітей, про ігри зі зброєю, погану поведінку , дитячу агресію.
Словом, рекомендую, бо вона гарна і коротка.
Процитую також один уривок про харчування , що бентежить багатьох батьків .
«Їжа не лізе в горло.
Майже всі діти переживають період, коли їм особливо
важко за столом. Це — етап при-родного розвитку мозку. Ця реакція називається неофобією (страх новизни). Вона особливо інтенсивна у віці 4—7 років: 77 % дітей відмовляються скуштувати нову їжу.
Батьки гадають, що якби діти ску-штували, їм би сподобалося. Але у цьому віці смакування не змінює їхньої думки. Лише по 7 роках діти
Дитині легше зʼїсти фрукт або овоч, який вона сама приготувала, або зібрала в саду чи на грядці.
Я можу навчити її сенсорної лексики: «це
гостре», «солодке», «хрумке», щоб уникнути
постійного вживання термінів «мені це по-добається», «мені не подобається» або «це корисно» чи «це шкідливо для здоровʼя».
Чим більше дитина знатиме про страву, яку їсть, тим більше та подобатиметься їй. Це довели численні дослідження. Якщо зрозуміє, що, зрештою, нова їжа не така вже и погана.
Вживати тільки відомі продукти — для дитини це питання безпеки. У критичний період вона може відмовитися навіть від улюбленої їжі, якщо її подають інакше...
Коли проблема не зникає, це має занепокоїти батьків. Якщо дитина
хоче вживати лише одну страву,
і навіть під час усіх прийомів їжі, йдеться про її тривожний стан..»
Нагадує про важливе, про те що потрібно бути добрішими.
Заклопотані і втомлені дорослі часто забувають про це
Тут є про чутливість шкіри дітей, про ігри зі зброєю, погану поведінку , дитячу агресію.
Словом, рекомендую, бо вона гарна і коротка.
Процитую також один уривок про харчування , що бентежить багатьох батьків .
«Їжа не лізе в горло.
Майже всі діти переживають період, коли їм особливо
важко за столом. Це — етап при-родного розвитку мозку. Ця реакція називається неофобією (страх новизни). Вона особливо інтенсивна у віці 4—7 років: 77 % дітей відмовляються скуштувати нову їжу.
Батьки гадають, що якби діти ску-штували, їм би сподобалося. Але у цьому віці смакування не змінює їхньої думки. Лише по 7 роках діти
Дитині легше зʼїсти фрукт або овоч, який вона сама приготувала, або зібрала в саду чи на грядці.
Я можу навчити її сенсорної лексики: «це
гостре», «солодке», «хрумке», щоб уникнути
постійного вживання термінів «мені це по-добається», «мені не подобається» або «це корисно» чи «це шкідливо для здоровʼя».
Чим більше дитина знатиме про страву, яку їсть, тим більше та подобатиметься їй. Це довели численні дослідження. Якщо зрозуміє, що, зрештою, нова їжа не така вже и погана.
Вживати тільки відомі продукти — для дитини це питання безпеки. У критичний період вона може відмовитися навіть від улюбленої їжі, якщо її подають інакше...
Коли проблема не зникає, це має занепокоїти батьків. Якщо дитина
хоче вживати лише одну страву,
і навіть під час усіх прийомів їжі, йдеться про її тривожний стан..»
January 10, 2024
Crise = Stress de l’enfant = Réponse liée à une situation qu’il ne sait pas résoudre = Frustration affective ou surcharge émotionnelle
L’aider : Le contact physique, respirer profondément, portée attention sur les sensations internes, accueillir les émotions, verre d’eau, marcher
Refus de contact = “Tu m’as manqué ! j’avais besoin de toi et tu n’étais pas là, trop longtemps. ça m’a fait mal. mais je ne veux pas sentir que je suis un poids pour toi, alors je me fais tout petit. Je te dis que je préfère m’occuper tout seul pour que tu ne te sentes pas obligée d’être avec moi. Je déteste que tu te sentes obligée. Je préfère rester dans ma chambre toute seule.”
Quand son enfant lui ferme sa porte, le parent qui a été victime de réactions de rejet de la part de ses propres parents, et donc à la sécurité intérieure fragile, risque de réagir de manière défensive à ce qu’il interprète comme un désamour de l’enfant.
Ne raconte jamais rien = “Je ne sais pas répondre à tes questions. Pourquoi c’est si important pour toi ? Je ne sais pas et je m’en fiche.”
S’ils ne disent rien, c’est aussi que nous laissons peu d’espace à la confidence. Nous les connaissons mais savons-nous ce qu’il se passe dans leur tête ?
Nous sommes si habitués à les côtoyer, que la vie se résume à la gestion du quotidien.
Veut toujours gagner = Restaurer son pouvoir personnel parce qu’elle s’est senti impuissante
Pour apprendre à perdre, l’enfant a besoin de se sentir solide, sûr et lui, puissant. Il a besoin de nous pour granger et engranger ainsi un sentiment de puissance et de compétence, et prendre suffisamment d’assurance pour pouvoir ensuite supporter de perdre face à ses copains.
Se plaindre / Petits soucis = Evitation du problème car engendre du stress = L’écouter et l’aider
Demander de l’aide pour des petites tâches = Incapacité, impuissance, ne sais pas comment procéder
Ecoute, empathie, fermeté et accompagnement
Les enfants détestent les limites, ils adorent les règles !
Ne pas ordonner mais formuler des règles
Aider à muscler leur cerveau frontal et lier en avance l’émergence du désir avec la réflexion. Quand un choix s’imposera, la prise de décision sera stimulée et proactive.
Réussite = je ne m’immisce pas entre lui et sa tâche, ne pas vivre sa fierté en moi = pas de “je suis fière de toi tu es le meilleur enfant” MAIS encourager et communiquer sur son ressenti et sa fierté
Je suis content quand elle travaille bien = “Si tu ne m’aimes que quand je suis sage, que j’obéis, que je ne montre pas d’émotion, que je ne fais pas de bruit, j’ai l’impression de n’avoir aucune valeur. Tu veux que je sois une autre que moi, j’ai l’impression de n’avoir aucune valeur. Tu veux que je sois une autre que moi, alors je me construis un personnage qui te plaira pour que tu m’apprécies. Mais au fond de moi, j’ai honte, j’ai le sentiment de ne pas avoir le droit d’exister. J’ai besoin de me sentir appréciée, reconnue pour ce que je suis, même avec ce que tu appelles mes “défauts”.
Mon enfant sait-elle que je l’aime même quand elle ne me fait pas plaisir ? Si je souligne les comportements que j’apprécie, je me mets en position d’évaluation. Tout jugement, même positif, risque d’être vécu comme une critique.
L’aider : Le contact physique, respirer profondément, portée attention sur les sensations internes, accueillir les émotions, verre d’eau, marcher
Refus de contact = “Tu m’as manqué ! j’avais besoin de toi et tu n’étais pas là, trop longtemps. ça m’a fait mal. mais je ne veux pas sentir que je suis un poids pour toi, alors je me fais tout petit. Je te dis que je préfère m’occuper tout seul pour que tu ne te sentes pas obligée d’être avec moi. Je déteste que tu te sentes obligée. Je préfère rester dans ma chambre toute seule.”
Quand son enfant lui ferme sa porte, le parent qui a été victime de réactions de rejet de la part de ses propres parents, et donc à la sécurité intérieure fragile, risque de réagir de manière défensive à ce qu’il interprète comme un désamour de l’enfant.
Ne raconte jamais rien = “Je ne sais pas répondre à tes questions. Pourquoi c’est si important pour toi ? Je ne sais pas et je m’en fiche.”
S’ils ne disent rien, c’est aussi que nous laissons peu d’espace à la confidence. Nous les connaissons mais savons-nous ce qu’il se passe dans leur tête ?
Nous sommes si habitués à les côtoyer, que la vie se résume à la gestion du quotidien.
Veut toujours gagner = Restaurer son pouvoir personnel parce qu’elle s’est senti impuissante
Pour apprendre à perdre, l’enfant a besoin de se sentir solide, sûr et lui, puissant. Il a besoin de nous pour granger et engranger ainsi un sentiment de puissance et de compétence, et prendre suffisamment d’assurance pour pouvoir ensuite supporter de perdre face à ses copains.
Se plaindre / Petits soucis = Evitation du problème car engendre du stress = L’écouter et l’aider
Demander de l’aide pour des petites tâches = Incapacité, impuissance, ne sais pas comment procéder
Ecoute, empathie, fermeté et accompagnement
Les enfants détestent les limites, ils adorent les règles !
Ne pas ordonner mais formuler des règles
Aider à muscler leur cerveau frontal et lier en avance l’émergence du désir avec la réflexion. Quand un choix s’imposera, la prise de décision sera stimulée et proactive.
Réussite = je ne m’immisce pas entre lui et sa tâche, ne pas vivre sa fierté en moi = pas de “je suis fière de toi tu es le meilleur enfant” MAIS encourager et communiquer sur son ressenti et sa fierté
Je suis content quand elle travaille bien = “Si tu ne m’aimes que quand je suis sage, que j’obéis, que je ne montre pas d’émotion, que je ne fais pas de bruit, j’ai l’impression de n’avoir aucune valeur. Tu veux que je sois une autre que moi, j’ai l’impression de n’avoir aucune valeur. Tu veux que je sois une autre que moi, alors je me construis un personnage qui te plaira pour que tu m’apprécies. Mais au fond de moi, j’ai honte, j’ai le sentiment de ne pas avoir le droit d’exister. J’ai besoin de me sentir appréciée, reconnue pour ce que je suis, même avec ce que tu appelles mes “défauts”.
Mon enfant sait-elle que je l’aime même quand elle ne me fait pas plaisir ? Si je souligne les comportements que j’apprécie, je me mets en position d’évaluation. Tout jugement, même positif, risque d’être vécu comme une critique.
October 6, 2016
a different approach, quite interesting, quite challenging but the results - if you have the strength and peace of mind to follow it - are also astonishing!!
April 12, 2020
Labai paprasta skaityti. Įdomiai pateiktos situacijos su paveikslėliais, kurios papildo temą. Manau, knyga atitiko lūkesčius, pirmiausia svarbu viską atlikti su meile, kurti artimą ryšį su vaiku, būti pavyzdžiu jam(kas kartais būna labai sunku - įkvėpti, iškvėpti, nurimti) :) Knyga nuramino, kad viskas vyksta savaime, formuojasi asmenybė ir reikia ją priimti, padėti jai augti. Paremta moksliniais tyrimais. Gausu patarimų,kurie nėra sudėtingi. Vaikai greitai auga, leiskime jiema augti laimingiems, patirti iššūkius ir su jais susitvarkyti , būkime šalia ir nuolat pildykime meilės, pasitikėjimo, gerų emocijų "indą"...
January 5, 2025
See raamat väga meeldis mulle. Ideed ja olukorrad, mis seal läbi käidud olid kui naelapea pihta ning leidsin palju mõtteid, kuidas ka enda argiolukordi leebemalt lahendada. Lisaboonusena meeldis, et välja oli toodud lapse käitumise ja toidu seos. Peatükid on ka üsna lihtsad ka kergesti hoomatavad, nii et saad lugeda konkreetset olukorda või kõik ühe jutiga. Tegin mitmeid märkmeid ning kirjutasin üles olukordi, kus püüan uuel moel reageerida. Suurepärane raamat igaühele, kellel 6-11 aastaseid kodus ning kellel pole aega pikka keerulisse teksti süveneda.
July 20, 2025
Класна й корисна книга! Своєрідна міні-енциклопедія про поведінку дітей різного віку та, несподівано, про поведінку батьків, іноді помилкову. Деякі з описаних ситуацій ну дуже знайомі, тож я по-іншому поглянула на причини їх виникнення. Відверто кажучи, дещо почала намагтися змінити у власній поведінці.
Одним словом, рекомендую!
Тут тексту небагато, він подається невеликими блоками: опис проблеми, можлива реакція батьків, погляд дитини на цю проблему та пропоновані варіанти реакції/поведінки батьків. Дуже зручно й інформативно!
Одним словом, рекомендую!
Тут тексту небагато, він подається невеликими блоками: опис проблеми, можлива реакція батьків, погляд дитини на цю проблему та пропоновані варіанти реакції/поведінки батьків. Дуже зручно й інформативно!
October 10, 2017
Väga-väga hea raamat, lihtne ja loetav igaühele. Usun, et 99,9%, kes on valmis vähegi pikemalt sellist positiivset vanemlust katsetama, saavutavad edusamme ja veenduvad selle kasus nii endale kui ka lapsele. Väga hea raamat, sisaldab nii igapäevast praktilist tarkust kui ka sellele põhjendusi ajukeemia seisukohalt.
May 5, 2019
Kuna töötan lastega ja oma lapsed on just vastavas vanuses, siis igati vajalik lugemine. Samas jäi sellest raamatust natuke ülejala kiirustades kirjutatu mulje. Eelmine raamat "Mu mõistus on otsas" mudilaste kohta oli kuidagi mõnusam ja informatiivsem.
Aga tore raamat ikkagi, sai nii meeldetuletusi kui ka päris uusi teadmisi.
Aga tore raamat ikkagi, sai nii meeldetuletusi kui ka päris uusi teadmisi.
October 19, 2019
Suhtun reeglina inimsuhete õpikutesse kerge põlgusega, kuid see V klassi õpetaja poolt soovitatud raamat oli müüdimurdja. Nõuanded seostuvad neuroteadustega ja annavad tuge ka oma kontseptsioonile, et pai, kuulamine ja armastus on suurepärased ka võimatutena tunduvatena olukordades. Pakutakse ka mitmeid häid "retsepte". Kurioosumina viidatakse nõuannetele lk 165 ja 170, aga raamatus on 159 lk.
December 12, 2021
Knyga lengvai ir greitai skaitosi, nes rašoma trumpai, aiškiai ir su iliustracijomis. Pateiktos pagrindinės problemos ištinkančios 6-11metų tarpsnyje, paaiškinama galima priežastis ir nurodoma, kaip mes dažniausiai reaguojame netinkamai, ir kaip tuo metu jaučiasi vaikas ir duodamas patarimas, kaip tam tikroje situacijoje būtų geriau elgtis.
January 14, 2023
Un bon livre pour comprendre les émotions et réactions des enfants mais j aurais aimé y trouver davantage de propositions de solutions concrètes. Le livre propose quelques amorces mais trop peu à mon goût... Comprendre est déjà un premier pas mais comment agir pour apaiser les relations intra familiales?
September 4, 2023
Tokia vieno vakaro knygutė. Gera kaip konspektas ir greitas pakartojimas. Tie paveiksliukai kiekvienam puslapyje labai tinka prie formato. Vis tik man labiau patiko ta apie jaunesnius vaikus. Atrodė labiau praktiška ir suteikė šį tą naujo. O gal čia tik mano bėda, gal jau per daug tokio tipo knygų skaičiau.
Ai, beje, vertėja tai nepersistengė.
Ai, beje, vertėja tai nepersistengė.
July 21, 2019
Isabelle Filliozat kitaplarını çok seviyorum, tek bir kitap okuyabilirim hangis olsun diye sorsanız bu kitap olsun derdim sanırım, daha küçükleri hedef alan ilk kitabı da çok beğenmiştim. Nokta atış, hap gibi ilaç gibi bir kitap bence...
January 22, 2022
This book has taught me a lot of useful information, when I have Problems with my children, there are solutions for the Problems. Why do children behave like that? What happens in their brains? What we think as parents at the difficult times? I got the answers🥰
July 30, 2017
I read Turkish translation. It was a great book to read easily and learn useful hints.
January 28, 2020
Parenting a young children is sometimes bit demanding. This book gives you different opportunity how to deal with it.
February 16, 2020
Brīnišķīga lasāmviela vecākiem. Skaidri un saprotami izskaidro bērna uzvedības iemeslus un procesus smadzenēs.
August 7, 2020
Pratik bilgi ve çözümlerle ebeveynleri destekleyen bir kitap. Çok faydalandım.
January 24, 2021
Bugune kadar okudugum bu turden kitaplar arasinda acik ara en iyisi. Guncel, bilimsel verilerle harmanlanmis, okunmasi basit yormuyor. Begendim.
May 10, 2021
Harika bir rehber..
Displaying 1 - 30 of 43 reviews