เพียงหนึ่งใจ เล่ม 2

เพียงหนึ่งใจ #2

by Feng Liu Shu Dai, Shen Baise, 深白色

นางคือ ‘เมิงซังอวี๋’ผู้มีฐานะเป็นเต๋อเฟย หนึ่งในสี่ราชชายาที่ได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้มากที่สุด ทว่าหาได้มีใครล่วงรู้ไม่ว่าทุกอย่างเป็นแค่ภาพลวง นางเพียงถูกใช้เป็นโล่กันธนูให้สตรีที่ฮ่องเต้ทรงรักและทะนุถนอมอย่างแท้จริง

เขาคือ ‘กู่เซ่าเจ๋อ’ฮ่องเต้ผู้ปรีชาชาญ รูปโฉมสง่างาม หลักแหลมฉลาดเฉลียว แม้ภายนอกเขาจะแสดงท่าทีว่าโปรดปรานเต๋อเฟยอย่างยิ่งยวด แต่แท้จริงแล้วนางกลับเป็นสตรีที่เขาเกลียดชังไม่อยากข้องเกี่ยว ด้วยเพราะนางหยิ่งผยอง วางอำนาจและโหดเหี้ยมเย็นชา

ทว่านางและเขาไม่เคยรู้เลยว่าสุดท้ายแล้วทั้งสองกลับต้องมาพบกันในสถานการณ์ที่ไม่คาดฝัน
นาง...จากสตรีเย่อหยิ่งไร้ความสามารถกลายเป็นหญิงสาวที่เฉียบแหลม เปี่ยมความรู้ สดใสและน่ารัก
เขา...จากฮ่องเต้ผู้สูงศักดิ์กลายเป็นสุนัขที่แสนจะน่าเกลียดและอ่อนแอตัวหนึ่ง!

Genres: China, Novels, Fantasy, Romance

435 pages, Paperback

Published August 3, 2016

About the author

Associated Names:
* Feng Liu Shu Dai / Casanovanic Bookworm (English)
* 風流書呆 (Chinese)
* 风流书呆 (Chinese)
* Phong Lưu Thư Ngốc (Vietnamese)
* เฟิงหลิวซูไต (Thai)

OR

* Shen Baise (English)
* 深白色 (Chinese)
* เซินไป๋เซ่อ (Thai)

Reviews

[Ning · Rating 4 out of 5]

ถ้าไม่คิดอะไรมาก.. อ่านแค่ความบันเทิง โอเคนะ
อ่านฟินๆ กันไป

แต่"การอ่าน"มันไม่ควรจบแค่นั้นป่ะ!!
อะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ อย่างไร ทำไม.
มันต้องมีบ้างนะ

นางเอก ย้อนเวลามา
เพื่อ? ยังไง? ทำไม?
คาดว่าเพื่อให้คนแต่ง แต่งง่ายขึ้น ไม่จำเป็นต้องเป็นหญิงติ๋มๆ สมัยก่อน .. แต่.. หญิงสมัยก่อนฉลาดๆ ไม่มีเลยเหรอ? ถ้านางเอกไม่ได้กลับชาติมา จะอ่านได้สบายใจกว่านี้

พระเอก วิญญาณเข้าร่างสุนัข.. เพื่อ? อันนี้ชัดเจน.. แต่ยังไง ไม่รู้ เป็นเรื่องลี้ลับ เหนือจริง.. อธิบายไม่ได้

แต่ 2 คน พระ-นาง เหนือจริงทั้งคู่? อืมม..

ตัวหญิงอื่นๆ ร้ายเท่ากัน ร้ายแนวเดียวกัน สร้างมาคนเดียว ร้ายเลเวลสุดเลยดีกว่า.. แบบนี้ มันน่าเบื่ออ่ะ

เล่ม2 เป็นเล่มเชิดชูเมีย.. เรื่องอื่นๆด้อยไปหมดเลย
เล่มหนึ่งอ่านแล้วสนุกกว่า ดูมีแผนการร้าย อ่านแล้วลุ้นๆ ไปด้วย

เหมือนเปลี่ยนโทน .. ถ้าเล่ม 2 มีเรื่องไหวพริบในวังมากกว่านี้นิด จะอ่านสนุกกว่านี้ .. นี่มีสาวๆ มาให้ฮ่องเต้โชว์ว่ารักเมีย .. มาให้เมียโชว์ว่าปากจัด .. แค่นี้เอง .. เสียดายเล่มหนึ่ง


แต่ทั้งนี้ ทั้งนั้น .. โดยรวม เรียกได้ว่าอ่านสนุกดี อ่านเอาฟินๆ กันไป มีขำขัน มีน่าเห็นใจ

อ่านได้เพลินๆค่ะ

[Uminaka16 · Rating 4 out of 5]

ชอบเล่มแรกมากกว่า เล่มนี้มีแต่ฮ่องเต้ง้องอนเมียกับการกำจัดเสี้ยนหนามแผ่นดินและครอบครัว ทุกอย่างราบรื่นเกินไปจนเกิดอารมณ์หมั่นไส้นางเอกเล็กๆ เหมือนนางเอกได้สิ่งดีๆ อยู่คนเดียว ทั้งที่สนมคนอื่นๆ ที่ไม่ได้ร้ายอย่างนางเอกก็มี คือสนมรุ่นหลังนี่ไม่ได้ผุดได้เกิดเลย น่าสงสารมาก แต่ที่น่าสงสารสุดคือพวกนางกำนัลและขันทีผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ก็โดนลากไปตัดหัวเพราะเจ้านาย ซวยจริงๆ

ช่วงหลังๆ รู้สึกยืดไปหน่อย คิดว่าน่าจะจบก่อนได้สักหลายบท แต่โดยรวมก็ยังสนุกน่ารักมาก ว่าแต่นางเอกน่าจะปากเปื่อยนะ ดูจากพฤติกรรมฮ่องเต้แล้ว

[Or_O · Rating 2 out of 5]

เรื่องนี้เป็นนิยายแนวนางเอกทะลุมิติมาในอดีตอีกเรื่องหนึ่งค่ะ และนางเอกไม่ได้มาแบบครึ่งๆ กลางๆ แต่ทะลุหลุดมาเกิดมีตัวตนตั้งแต่ต้น โดยมีความจำของอดีตชาติ ตรงนี้อาจไม่ค่อยแปลกนัก

ที่แปลกหูแปลกตาคือผู้เขียนให้พระเอกวิญญาณหลุดมาเข้าร่างหมาของนางเอก

พระเอกที่เป็นถึงฮ่องเต้ กลับต้องมาอยู่ในร่างน้องหมาตัวจ้อย แถมอยู่ในความดูแลของเต๋อเฟย สนมที่ตนไม่เคยไยดีมาก่อน

แต่พอกลายเป็นหมา อะไรที่เคยมองเห็นในสายพระเนตร ก็ไม่เหมือนตอนมองจากสายตาหมาตัวเล็กต่ำต้อย โดยเฉพาะเต๋อเฟยที่ตัวเองเคยรังเกียจความโอหังหยาบกระด้าง กลับรักใคร่เอ็นดูสัตว์หน้าขนอย่างตนเป็นอย่างดี

บทเรียนครั้งนี้หนักหนาสาหัสนัก และเป็นผลให้สิ่งต่างๆ เปลี่ยนไป ไม่อาจคงเดิมได้อีก






ถึงเป็นเรื่องในวัง แต่นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่แนวชิงไหวชิงพริบ และไม่ใช่แนวสมจริงแต่อย่างใดค่ะ ใครหวังสองอย่างหลังในเรื่องนี้ผิดหวังแน่นอน

โดยรวมเป็นเรื่องการเอาคืนพระเอกจากการกระทำที่ผ่านๆ มา และให้โอกาสเขาแก้ตัวอีกครั้ง เพราะฉะนั้นก็จะมีฉากพะเน้าพะนอ เอาอกเอาใจ ตามใจนางเอก ใครชอบอะไรแบบนี้ เรื่องนี้น่าจะตอบความต้องการได้เป็นอย่างดี

อุปสรรคในเรื่องแทบไม่มีเลย และถึงมีส่วนใหญ่ก็จะแก้ไขได้เพียงกะพริบตา กล่าวได้ว่าคนเขียนเขียนอวยพระนางเลยก็ว่าได้

มีการเล่าถึงความโหดร้ายของวังหลังบ้าง ไม่ใช่ฉากสำคัญ แต่มีผลต่อความรู้สึกคนอ่านพอสมควร

ตัวละครหลักก็ยังเป็นพระนางที่คนเขียนให้ความสำคัญ และมอบอำนาจในเรื่องให้สูงสุดอยู่ดี

พระเอก ฮ่องเต้ เดิมเป็นคนขี้ระแวง แม้จะเก่งกาจ แต่โดนคนใกล้ตัวปิดหูปิดตาหลอกลวง เมื่อได้เข้าร่างอาเป่า หมาที่นางเอกรับมาเลี้ยง ก็ได้รู้ความจริง และเห็นความจริงใจของนางเอก

นางเอก เต๋อเฟย เป็นลูกสาวแม่ทัพใหญ่ ตระกูลสูงศักดิ์ โหดเหี้ยม หยาบกระด้าง ฮ่องเต้จึงไม่โปรดปราน แต่มอบตำแหน่งสำคัญให้นางเอกคานอำนาจในวังไว้ ความจริงแล้วเป็นคนฉลาด ละเอียดรอบคอบ เข้าใจสถานการณ์ทุกอย่าง เพื่ออยู่รอดในวังหลวงจึงจำต้องแสดงละครออกมาเช่นนั้น เมื่ออยู่กับอาเป่า หรือก็คือพระเอกในคราบน้องหมา จึงไม่จำเป็นต้องแสดงละครใดๆ พระเอกจึงได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของนาง


ส่วนที่โอไม่ชอบ มากพอสมควร

อย่างที่เคยบอกไปในเพจแล้วก่อนหน้า คือโออ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกตัวละครถูกยัดเยียดบทให้ มากกว่าตัวละครโลดแล่นไปได้เองในเรื่อง

ผู้เขียนวางลักษณะนิสัยตัวละครชัดเจนมาแต่ต้น เช่น ให้นางเอกฉลาด เก่งกาจ ปราดเปรื่อง ตรงไปตรงมา รอบรู้ ขี้ระแวง คนเขียนก็เปิดฉากบอกเราผ่านตัวละครฮ่องเต้ให้ฮ่องเต้ประทับใจ หนึ่งครั้ง สองครั้ง ครั้งแล้วครั้งเล่า โดยคนอ่านยังไม่ทันเข้าถึงความเก่งกาจของนางเอกเลย เป็นจุดใหญ่ที่โอยังไม่คล้อยตามตัวละครตั้งแต่ต้น และพลอยตั้งแง่กับตัวละครนี้ด้วย ทั้งๆ ที่ต่อมาก็มีฉากให้นางเอกได้แสดงความสามารถเหมือนกัน แต่มันมาช้ากว่าจุดที่โดนป้อนมาแต่ต้นแล้ว หรือการให้พระเอกโดนนางเอกปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่า

สนมคนอื่นๆ หน้าฉากเป็นแค่ตัวร้ายตัวประกอบ ทุกคนนิสัยเดียวกันหมด ชิงดีชิงเด่น หึงหวง กลั่นแกล้ง โดนย้อนกลับ สลด กลับมาหึงหวงใหม่ วนเป็นวัฏจักร ตัวละครแบนมาก แยกไม่ออกเลยว่าแต่ละคนต่างกันอย่างไร

ฉากและพฤติกรรมไม่หลากหลาย โดยรวมวนเวียนแต่เรื่องหึงหวงในวัง กับฉากพระเอกเอาอกเอาใจนางเอก จบท้ายด้วยนางเอกระแวงใส่ วนกลับมาให้พระเอกเอาใจใหม่ เป็นเหมือนเดิมอีกแล้ว

ตัวละครที่โอไม่ชอบที่สุดในเรื่องคือพระเอก หรือก็คือฮ่องเต้ เป็นคนที่โอว่าเห็นแก่ตัว และยึดอารมณ์ของตนเป็นที่ตั้ง

โออ่านแล้วเข้าใจความผิดพลาดของพระเอกที่ถูกปิดหูปิดตา แต่ก็อีกนั่นแหละ คนเขียนวางบทให้เขาแบนเหลือเกิน จนเขาไม่เหลือช่องว่างความดีให้ใครนอกจากนางเอกคนเดียว

ตอนที่เขากลับมาทำดีกับนางเอกอีกครั้ง ถ้าโอเป็นนางเอก โอก็ระแวง แถมเป็นทำดีแบบ "ฉันตั้งใจทำนะ เธอต้องรับ" "รักแบบหึงหวงไร้ขีดจำกัด" "ถึงตัวตาย เธอก็ต้องเป็นของฉัน" ทุ่มโยนโครมหมดหน้าตัก ไม่เหลือพื้นที่ตัวตน ซึ่งโอว่าความคิดหรือการกระทำแบบนี้อันตราย และส่วนตัวโอไม่ชอบพระเอกแนวนี้

ตัวละครที่โอชอบมากที่สุดในเรื่อง คือ เสิ่นฮุ่ยหรู เพราะมีมิติมากที่สุด ผู้อ่านจะรับรู้ถึงจิตใจและเห็นนางตั้งแต่ยามถึงจุดสูงสุดจนตกลงมาต่ำที่สุด


(3+2)/2 = 2.5 ดาว ไม่ค่อยชอบ ภาพรวมอ่านแล้วอึดอัด อยากให้จบเร็วๆ แต่กลับอ่านได้ช้ามากจนเบื่อตัวเอง


สำนวนแปลโดยรวมดี อ่านไม่ติดขัดอะไร แต่จะพบเจอคำหรือสำนวนซ้ำๆ กันพอสมควร ซึ่งอันนี้โอเดาว่าเป็นสำนวนของผู้เขียนเอง



คำผิด

เล่ม 1
หน้า 105 ราชครู่เสิ่น >> ราชครู





***เปิดเผยเนื้อหาสำคัญคร่าวๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ*** (ใครไม่อยากอ่านกดปิดได้เลยค่ะ)

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.


นางเอกรับพระเอกในร่างน้องหมามาเลี้ยงดู ทำให้พระเอกรู้ว่าใครนิสัยเป็นอย่างไร เพราะไม่มีใครปิดบังตัวตนกับสัตว์ตัวเล็กๆ

แต่เดิม พระเอกมีคนรักที่ทุ่มเทให้จนหมดใจคือเสิ่นฮุ่ยหรู แต่เขาไม่มอบอำนาจ ตลอดจนตำแหน่งใดๆ ให้ เพราะกลัวว่าสนมคนอื่นๆ จะเพ่งเล็ง และโดนทำร้าย นางเอกที่เป็นเต๋อเฟยเองก็รู้ว่าฮ่องเต้ให้นางทำหน้าที่แทนไม้กันหมา คอยกันลมฝนแดดลมให้เสิ่นฮุ่ยหรูมาตลอด ทั้งโดนลอบทำร้ายและโดนวางยา ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฮ่องเต้มอบยาที่ทำให้นางเอกไม่สามารถตั้งครรภ์มาตลอด โดยอ้างว่าเป็นยาบำรุง

แต่ตัวเสิ่นฮุ่ยหรูเองกลับไม่รู้ถึงความหวังดีนี้ ตอนพระเอกบาดเจ็บหนัก สลบไปหลายเดือนไม่ได้สติ ตนกับพ่อจึงวางแผนหาคนมาปลอมตัวเป็นฮ่องเต้แทน เพื่อหวังชิงอำนาจ เสิ่นฮุ่ยหรูเองตัดใจฆ่าพระเอกที่นอนสลบไม่ได้ แต่ตัวเองก็โดนครอบครัวบีบให้ตั้งครรภ์ จึงจำใจต้องนอนกับฮ่องเต้ตัวปลอม ส่วนฮ่องเต้ตัวปลอมนั้น ก็เข้าหอกับสนมนางในหลายต่อหลายคนในตำหนัก

มีนางเอกคนเดียวที่จับได้ว่าฮ่องเต้ในตอนนั้นคือตัวปลอม นางจึงออกอุบาย ดื่มยาทำให้มีรอบเดือน ไม่สามารถปรนนิบัติฮ่องเต้ตัวปลอมได้ ฮ่องเต้ในคราบน้องหมาก็ยิ่งประทับใจว่ามีนางเอกคนเดียวที่แยกตัวจริงตัวปลอมออก

นางเอกคุยกับนางกำนัลว่าคนที่น่าสงสารที่สุดก็คือฮ่องเต้ ไม่เคยรักใครเพราะความหวาดระแวงของเขา แม้แต่เสิ่นฮุ่ยหรู ก็ไม่ได้รักจริงๆ ฮ่องเต้หลงคิดว่าตนรักเสิ่นฮุ่ยหรู เพราะนางไม่ใช่คนจากตระกูลใหญ่ อยุ่ด้วยแล้วสบายใจ ไม่จำเป็นต้องระแวงว่าจะมายึดอำนาจ

แต่ความจริงก็อย่างที่เห็น เสิ่นฮุ่ยหรูที่ดูอ่อนโยนกลับทะเยอทะยานอย่างน่ากลัว

ในที่สุดฮ่องเต้อาเป่าก็เขียนจดหมายถึงองครักษ์ลับเพื่อให้ช่วยหานักพรตมาสวดส่งร่างตัวเองคืน ตอนนั้นเองที่ฮ่องเต้อาเป่าไปฟังแผนการของเสิ่นฮุ่ยหรู จึงถูกขันทีที่พบจับตัวและฆ่าตาย ฮ่องเต้ฟื้นคืนร่างได้ หลังจากนั้นจึงออกอุบายฆ่าฮ่องเต้ตัวปลอม และคืนตำแหน่งเดิมโดยไม่ให้ใครรู้

หลังจากนั้นก็ค่อยๆ ล้างบาง ทำลายหนอนบ่อนไส้ ฆ่าศัตรูที่คิดไม่ดีต่อราชสำนัก ส่วนตนก็กลับไปทำดีกับนางเอกคนเดียว นางเอกรู้ว่าพระเอกคือตัวจริง แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมพระเอกถึงทำดีกับตนนัก คิดว่าคงเป็นแผนร้ายของฮ่องเต้อีก จึงระแวงมาตลอด

ครอบครัวเสิ่นฮุ่ยหรูถูกประหารสิบชั่วโคตร ส่วนตัวเสิ่นฮุ่ยหรูเอง พระเอกปล่อยไว้ในตำหนักเย็น ตอนหลังสนมคนอื่นๆ รู้ว่าเสิ่นฮุ่ยหรูลอบวางยาไร้บุตร และยาที่ทำให้ร่างกายองค์ชายองค์หญิงของตนอ่อนแอจนเลี้ยงไม่โตก็โกรธ จึงไประบายความแค้นที่เสิ่นฮุ่ยหรูประจำจนอยู่ไม่สู้ตาย ก่อนตายเสิ่นฮุ่ยหรูระบายแค้นยอมบอกว่าฮ่องเต้ที่พวกสนมหลับนอนเป็นตัวปลอม สนมเหล่านั้นก็แตกตื่น ไม่กล้าสู้หน้าพระเอก ได้แต่เก็บตัวเงียบในตำหนัก

พระเอกต้องใช้ความดีความเอาอกเอาใจนางเอกสารพัด นางเอกเสียใจเรื่องอาเป่าหายไปก็หาหมาตัวอื่นให้ คอยไปอยู่ด้วย ไปกินข้าว นางเอกชอบไม่ชอบอะไรก็รู้หมด คอยปรนนิบัติพัดวี จนนางเอกยอมปล่อยให้ตัวเองใกล้ชิดกับพระเอก และไว้วางใจพระเอกโดยไม่รู้ตัว

หลังจากนั้นพระเอกก็ไม่โปรดหรือรับสนมคนอื่นอีกเลย

นางเอกได้รับเลื่อนขั้นเป็นฮองเฮา มีลูกสามคน องค์ชายสอง องค์หญิงหนึ่ง

จบ



ระบายหลังอ่าน

- ความจริงเรื่องนี้ไม่ต้องให้นางเอกทะลุมิติมายังได้นะ เพราะไม่ได้มีความสำคัญอะไรต่อเนื้อเรื่อง อีกอย่างเป็นลักษณะเหมือนเกิดใหม่แต่มีความทรงจำทั้งสองยุค (ผู้เขียนดันนางเอกนั่นแหละ ขนาดเกิดใหม่แล้วยังมีความจำยุคเดิม แถมพ่วงได้เรียนรู้ยุคโบราณ อุปสรรคอะไรนี่ไม่มีเลย)

- เล่มแรกราชองครักษ์ลับเป็นตัวดันและตบมุกความเป็นฮ่องเต้หลงเมีย เล่มสองขันทีตัวปลอมเข้ามาทำหน้าที่แทนเป๊ะ บทแบบเดิม หมดคนนี้ก็ใช้อีกคน ตัวละครไม่มีตัวตนของตัวเอง โอเสียดายบทราชองครักษ์ลับเหยียนจวิ้นเหว่ยกับพี่ใหญ่เมิ่งเหยียนโจว โอว่าผู้เขียนปูพื้นเพครอบครัวสองคนนี้ได้น่าสนใจ แต่เล่มสองกลับตัดออก ไม่ให้ความสำคัญกับมันเลย

- เรื่องมีสถานการณ์ภายนอกที่น่าสนใจ เช่น สู้รบชายแดน กบฏ น่าเสียดายที่โดนเล่าอย่างละเลย มาวนเวียนให้ความสำคัญกับพระนาง แถมสถานการณ์ก็ไม่หลากหลาย อ่านไปก็ อ๊ะ มาแบบนี้อีกละ

- ผู้เขียนดันนางเอก แต่กลับกดตัวละครหญิงอื่นๆ จนต่ำเตี้ย โอรู้สึกเสียดายแทนพวกนางเหล่านั้นที่ไม่มีความชอบ หรือได้แสดงความสามารถที่ตัวเองมี บทส่งให้ได้แต่หลงพระเอกเพราะอำนาจ พอทำผิด (ที่จริงๆ แล้วไม่ใช่ความผิดพลาดที่พวกนางตั้งใจซะทีเดียว) ก็พลาดตลอดชีพ

- โอรักหมา แต่อ่านเรื่องนี้กลับไม่รู้สึกว่าอาเป่าน่ารักเท่าที่น่าจะเป็น คิดว่าด้วยบทที่พยายามส่งแต่โอไม่รู้สึกที่มันจริงๆ มากกว่า (ก็เหมือนตอนผู้เขียนบอกว่านางเอกเก่งนั่นแหละ)

- ผู้เขียนเขียนในช่วงท้ายว่าเรื่องนี้แต่งขึ้นมาสนองความต้องการในการรังแกพระเอก เพราะอกหักในชีวิตจริง แต่ในบทท้ายๆ กลับยกพระเอก คงความใฝ่ฝันของหญิงสาวเสมอต้นเสมอปลาย สุดท้ายเรื่องนี้ผู้ชายก็ยังเป็นหนึ่งอยู่ดี อ่านช่วงท้ายที่ผิดหวังอยู่แล้ว ยิ่งผิดหวังเข้าไปอีก

- แต่โอชอบจากใจนักเขียนนะ อ่านแล้วรู้สึกใกล้ชิดกับผู้เขียนมากขึ้น เรารู้ว่าผู้เขียนคงไม่มานั่งอ่านความเห็นจากชาวต่างชาติต่างภาษาหรอก แต่อยากบอกว่าเป็นกำลังใจให้ โอชอบหมาซามอยด์มาก ตัวขาวๆ ขนฟูๆ หน้าซื่อๆ (ตอนเด็กๆ ชอบหมาพันธุ์เชาเชา ตอนนี้ชอบไซบีเรียนฮัสกี้ คอร์กี้ และซามอยด์ น่าร้ากกก)

[รำพึง ลำพัง · Rating 2 out of 5]

ไม่แน่ใจว่าควรให้ 2 หรือ 3




อย่างที่คนส่วนมากบอกไว้ เล่มสองคือง้อเมีย
หายใจเข้าเห้อ เธอ ~
มันเป็นนิยายขายฝันนี่นะ
แต่อ่านแล้วไม่รู้สึกฟิน ออกแนวเบื่อหน่ายและรำคาญ

แต่ส่วนที่ชอบก็มี ช่วงครึ่งแรกที่นางเอกคอยระแวงพระเอกทุกอย่าง
ก่นด่าพระเอกในใจ ฮาดี
มันไม่ได้แย่นะ แปลดี ได้รู้สำนวนจีนเยอะด้วย
แต่เราไม่ชอบนิยายที่แต่งให้เพศหญิงแทบทุกนางต่างพากัน
ทำตัวเป็นแมลงวันตอมขี้ ทำเรื่องร้ายๆเพราะตัวผู้
มันเลยทำให้ความรู้สึกตอนอ่านจบ
พาลหมดรมณ์อ่านนิยายเรื่องอื่นเลย

ผญเกือบทั้งเรื่องดูจะกลายเป็นนางร้ายไปหมด
ยกเว้นนางเอก ที่ร้ายก็ตัวเมื่อมีคนร้ายมา
พระเอกยิ่งเลวยิ่งดี เลวกับคนทั้งโลกได้ยกเว้นนางเอก ไรงี้
-นึกว่าอ่านนิยายวาย มันทำให้นึกถึงอชปล-
เกือบทุกนางต้องอยากได้พระเอก /ได้แต่กลอกตาบนจนเจ็บตา
ถ้าเล่มแรกคือพากันแย่งชิงความชอบพระเอกนั่นเพราะผลประโยชน���
เล่มสองก็จะมีแต่คนหลงเสน่ห์พระเอก...


ที่ลุ้น ๆ อยากรู้เรื่องขององครักษ์เกรียนๆว่าจะได้ลงเอยกับผญคนนั้นมั้ย
ชีวิตคู่ของพี่ชายนางเอกจะเป็นไง
เสียจัย ที่มันไม่มี ไม่ใช่คู่เอกนี่นะ ;^;


แล้วก็นะ

ถามจริงผู้หญิงยุคโบราณส่วนมากมีนิสัยแบบนี้หรอ ?
ของไทยก็ด้วยอ่ะ ในนิยายกับละครชอบนำเหนอว่าผู้หญิงส่วนมาก
เพื่อความสบายแล้ว ต่อให้แก่คราวพ��อ ก็ทำได้
แต่เอาจริงๆ คือ มันเป็นแบบนั้นจริงๆหรอ ?
ตัวผู้นี่มันดีขนาดนั้นเลยหรอ ?
แต่ถ้ามองในแง่ที่ว่าเพราะผชเป็นใหญ่ การจะเลื่อนฐานะให้ตัวเองได้
เลยขึ้นอยู้กับตัวผู้อันนี้รู้สึกเห็นใจจริงๆ

(ปากบอกตัวเองเหนือกว่าแต่กลับกดหัวเพศหญิง ทุเรียนดี)

[Fonfoniny · Rating 3 out of 5]

เพียงหนึ่งใจ 2

เล่มสองเนื้อเรื่องวนอยู่แต่ พระเอกตามจีบตามง้อ นางเอกใจแข็ง สนมออกมาชิงดีชิงเด่น ขุนนางในราชสำนักขัดแข้งขัดขากัน
มีแต่ฉากกินข้าว เข้านอน ไปห้องทรงพระอักษร
อ่านไปก็บ่นไปว่าเมื่อไหร่จะจบสักที

[JooSuShin · Rating 5 out of 5]

โฮ่งเต้กลับคืนร่างเป็นฮ่องเต้

เล่มนี้เป็นการง้อเมีย จีบเมีย รักเมีย หลงเมีย แบบจัดเต็มของพระเอก ก็ทำกับคนเขาไว้เยอะน่ะ สามปีเต็มๆที่หลอกใช้ ปองร้าย ให้กินยาพิษ ส่งไปฟาดฟันกับสนมชายาคนอื่น อยู่ๆดันมาทำดีด้วยใครจะไปเชื่อใจง่ายๆ เขาก็ต้องคิดว่ามีแผนชั่วมาอีกแน่ๆน่ะสิ

สมน้ำหน้าพระเอกมาก น้อยใจ งอนเมียอยู่บ่อยครั้ง แต่ก็ต้องงอนเองแล้วรีบหายเองเพราะเมียไม่ง้อ โดนเมียข้ามแม่น้ำรื้อสะพานเป็นกิจวัตรก็ต้องยอมทน ชดเชยความผิดไปซะ นี่ยังดีนะที่มีสถานะเป็นฮ่องเต้ เลยมีพาวเวอร์มากพอที่จะทำให้นางเอกต้องยอมโอนอ่อนผ่อนตามให้ในบางครั้ง พอรักนางเอกแล้ว พระเอกก็ตัดเมียคนอื่นไปหมดเลยอยู่กับนางเอกคนเดียวเท่านั้น คลั่งรักมากแบบ 300%

จบดีแฮปปี้เต็มสูบ ตัวร้ายทั้งหลายก็รับกรรมกันไปถ้วนทั่ว

[M · Rating 5 out of 5]

ทั้งเรื่องคือการง้อเมีย แต่ทำไมไม่รู้หยุดอ่านไม่ได้ คือมันไม่ได้มีแค่การง้อเมียหรอก แต่มันก็มีการชิงไหวชิงพริบอยู่บ้าง ชอบเห็นเวลานางเอกออกโรง คำพูดคำจานี่แหม...สะใจดีจริงๆ คือตรงๆ เหมือนคนสมัยเรานี่แหละ ไม่มีอ้อมค้อม ชอบ
อีกอันคือมันลุ้นไปกับพระเอกด้วยว่านี่จะง้อสำเร็จมั้ยเนี่ย นางเอกนี่คือแทบจะไม่มีความรู้สึกกับพระเอกแล้ว ตอนแรกนึกว่าจะเอาไพ่เรื่องเคยเข้าร่างหมาออกมาด้วยซ้ำ แต่กลายเป็นว่าพระเอกตั้งใจเอาชนะนางเอกจริงๆ

ประทับใจในความพยายามทุกอย่าง ไม่ว่าจะอดทนอดกลั้น เวลานางเอกทดสอบลองใจพระเอกก็อ่านออกแล้วตั้งใจทำให้นางเอกจริงๆ อีกอย่างที่ประทับใจคือการแสดงความรักให้นางเอกตลอดเวลา เป็นพระเอกที่ไม่มีมาดกับนางเอกเล้ย แต่กับคนอื่นโหดมากนะ ชอบพระเอกแบบนี้จริงๆ พิเศษกับนางเอกคนเดียว มันดูเยอะนะ แต่ไม่น่ารำคาญอ่ะ ฟินแทนนางเอกมาก

อ่านไปปลายๆ เรื่องนึกถึงเรื่อง "เพียงแรกพบ" ทั้งๆ ที่พระเอกเทียวไล้เทียวขื่อเหมือนกัน แต่กู่เซ่าเจ๋อไม่ทำให้เรารู้สึกเหนื่อยหน่าย ไร้เหตุผล ไม่มีที่มาที่ไปเท่าไหร่ ถึงแม้จะดูหลงนางเอกเว่อร์วังไปก็เถอะ สำหรับเราเป็นเพราะตัวพระเอกก็เป็นคนมีเล่ห์เหลี่ยมในระดับนึง ดังนั้นการเทียวไล้เทียวขื่อนางเอกเป็นหนึ่งในสิ่งที่เค้าตั้งใจทำเพื่อเปิดใจนางเอกออก แล้วก็ไม่ย่อท้อ

เราชอบการที่นางเอกค่อยๆ ตกหลุมพระเอกแบบไม่รู้ตัว นางมีความระแวงสูงมาก ความฮาเลยบังเกิดเวลาที่นางเลือกอะไรไม่เหมือนสิ่งที่สนมชายาจะเลือก ทำเอาพระเอกเส้นเลือดปูดไปหลายรอบเลย 555

[Thanchanok V · Rating 4 out of 5]

เนื้อเรื่องโดยรวมไม่แย่นะคะ เป็นแนวสุขนิยม อ่านแบบไม่คิดมาก ห้ามวิเคราะห์อะไรเพราะจะทำให้เสียอารมณ์
แต่ในเมื่อจะรีวิวก็ขอวิเคราะห์สักหน่อย
- นางเอกข้ามทะลุมิติมาทำไม จริงๆไม่ได้จำเป็นอะไรเลยด้วยซ้ำเพราะไม่ได้ช่วยส่งเสริมเนื้อหาอะไร เข้าใจว่าอยากจะให้นางเอกมีความคิดที่ฉลาดหลักแหลม มองทุกแง่มุมทะลุปรุโปร่ง อ่านสีหน้าคนเก่ง แต่การทะลุมิติมาจำเป็นหรือ? เหมือนพยายามยัดเยียดส่วนนี้ใส่ๆเข้าไปเพราะมันคือพลอตยอดฮิต
- ตัวร้ายหลายๆตัว บทจะร้ายก็ร้ายกาจ บทจะหมดอำนาจก็ไปแบบดื้อๆ ทำให้พระเอก นางเอกไม่ได้โชว์ความสามารถเท่าไหร่ แต่ในเมื่อนักเขียนเน้นเรื่อง ความรัก-สุขนิยม เรื่องชิงบัลลังก์/สงคราม/ไหวพริบ ก็กลายเป็นเรื่องรองไป อ่านเอาขำๆ ไม่แย่ แต่ก็ไม่เด่น
- การบรรยายความรู้สึก อ่านเล่มแรกจะรู้สึกได้ว่า ตัวละคร"บอก"ความรู้สึก มากกว่าให้คนอ่านเข้าใจถึงความรู้สึกตัวละครเอง จุดนี้สำคัญสำหรับเรานะ เพราะเมื่อ"บอก"ตรงๆ และบ่อยๆเข้า ทำให้เราไม่ค่อยอิน ไม่ค่อยมีความรู้สึกร่วมกับตัวละครเท่าไหร่ จะรัก-เกลียด-เศร้า-โกรธก็ไม่ค่อยสุด
- เรื่องรัก ไม่ติ เพราะส่วนตัวชอบแนวนี้มากๆ แนวอ่านแบบเรื่อยๆเอื่อยๆไม่ต้องใช้สมอง 555
- สรุปคือ หากใครสายวิเคราะห์ ชอบตัวละครมีหลายมิติ เรื่องนี้คงทำให้ผิดหวัง หากชอบเรื่องชิวบัลลังก์ เรื่องนี้ก็ไม่ตอบโจทย์อีก แต่ถ้าสายสุขนิยม หลัวตามใจเมีย อ่านแบบไม่คิดมาก เรื่องนี้ถือว่าใช้ฆ่าเวลาได้ อ่านไม่ยากค่ะ

[Natcha Sittichaikan · Rating 5 out of 5]

อ่านจบแล้วชอบมากกกกก สำหรับเราแล้วเป็นเรื่องที่ซื้อแล้วรู้สึกไม่เสียดายเงิน ปกติสนิยายแนวพระเอกกินหญ้า ทำร้ายนางเอก ปกป้องนัวร้ายเนี่ยเป็นแนวที่เราเซ็งมากเพราะนิยายส่วนใหญ่มี "ช่วงเอาคืน" ได้แบบไม่สะใจเลย พระเอกมักง้อนางเอกได้ง่ายเกินไป เกินกว่าสิ่งแย่ๆที่เคยทำก่อนหน้านี้ เวลาอ่านเลยหัวร้อน รู้สึกไม่ยุติธรรมแทนนางเอก แต่ค่ะแต่! เรื่องนี้มันไม่ใช่ค่ะ! พระเอกโดนเอาคืนหนักมาก! (จริงๆ นางเอกไม่ได้เอาคืนอะไรพระเอกหรอก เรียกว่ากรรมตามสนองจะดีกว่า) อ่านแล้วช่างสาแก่ใจอีช้อยนัก เอาคืนซะจนเราสงสารพระเอกไปเลย แล้วย้ายฝั่งมาเชียร์ให้นางเอกรักพระเอกซักที สงสารฮ่องเต้อ่า ตอนเป็นหมาที่รู้ความจริงทุกอย่างว่าน่าสงสาร (ปนสมเพช) แล้ว ตอนกลับมาเป็นคน ฮีน่าสงสารยิ่งกว่า สรุปคือสนุกมากค่ะ ลองอ่านดูเถอะ มันจดีย์

[Monaliz Juang · Rating 4 out of 5]

มาถึงเล่มสองพอเดาได้ว่าพระเอกจะกลับเข้าร่างยังไง พอมาเล่มนี้คือการตลบหลัง และพยายามเอาชนะใจของพระเอกที่มีต่อนางเอก ด้วยความหวาดระแวงของนางเอกทำให้พระเอกเสียใจอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยละความพยายาม เนื้อเรื่องเล่มนี้อาจจะมีช่วงช่องโหว่บ้าง ไปเน้นพระนางซะส่วนใหญ่ ทว่ายังคงความน่ารักสนุก พระเอกน่ารักจริงๆ นิสัยติดนางเอกเหมือนติดเจ้าน���ย หาไม่ได้อยู่เนื้อนางจะนอนไม่หลับ เห็นนางทำอะไรก็เอ็นดูน่ารักไปเสียหมด หลงถึงขั้นรุนแรงเลยทีเดียว ฮา นางเอกเสียอีกเป็นฝ่ายคิดว่าพระเอกจะมีแผนตลอดเวลา ลองอ่านดูค่ะ น่ารักมากเรื่องนี้

[J.Nida · Rating 3 out of 5]

อ่านเพลินๆ ดี เล่มนี้จะเป็นเรื่องราวของพระเอกกู่เซ่าเจ๋อและนางเอกเมิ่งซังอวี๋ล้วนๆ

หลังจากพระเอกกลับเข้าร่าง ก็มาพิชิตใจนางเอก เพราะเมื่อก่อนทำกับนางเอกไว้เยอะ แม้จะไม่ใช่ทางตรงแต่ก็ทางอ้อม ทั้งเล่มจะเป็นพระเอกเอาใจนางเอก ใครชอบอะไรไม่ดราม่าก็จะชอบ

จะมีเหตุการณ์พวกคัดเลือกสาวงาม นู่นนี่นั่นมาแต่พระเอกก็นักนางเอกคนเดียว

เป็นนิยายโลกสวยอ่านสนุกเพลินๆ แต่ไม่ไร้สาระ ชอบ นางเอกตลกดี พูดอะไรทื่อๆ แต่รู้สึกชอบเล่มแรกมากกว่า

[Estelle · Rating 3 out of 5]

เล่มนี้รู้สึกความหวานเยอะไปหน่อย ซึ่งไม่ใช่แนวเรา;-; อ่านข้ามฉากหวานไปหลายฉากเลย แหะ

[Saki Rook a Bead · Rating 3 out of 5]

รีวิวรวมสองเล่ม

ตามปกติเวลาอ่านนิยายแนว ๆ ฮ่องเต้หรือพระราชา นางเอกมักจะเป็นสามัญชนที่ฮ่องเต้หลงรัก และพอพาเข้าวังก็จะต้องถูกชายาคนอื่นกลั่นแกล้ง....
.
แต่... เรื่องนี้สลับบทบาทมากค่ะ นางเอกเป็นชายาที่ฮ่องเต้ “โปรดปราน” (ความโปรดปรานนับได้ทรัพย์สินหรือตำแหน่งที่ฮ่องเต้มอบให้) สวย เริ่ด เชิ่ด หยิ่งอยู่ในวัง ไม่มีใครรู้ว่า แท้จริงแล้วนางเป็นเพียงตำแหน่งหุ่นเชิดให้คนมาพุ่งเป้าอิจฉาริษยาแทนหญิงสาวที่ฮ่องเต้รักอย่างแท้จริง...เสิ่นหุ่ยหรู...เท่านั้น แต่ชะตาดันเล่นตลกให้ฮ่องเต้ต้องมาอยู่ในร่างลูกสุนัขพุดเดิ้ลที่นางเอามาเลี้ยง ฮ่องเต้จึงได้รู้จักกับนางเอกอย่างแท้จริง ผ่านมุมมองของสุนัข ได้เห็นนางเอกในมาดที่จริงใจ ไม่ปรุงแต่ง
.
อ้อ เรื่องนี้ นางเอกย้อนเวลามาอีกแล้วค่ะ 555 ซึ่งไม่จำเป็นเลยสักนิด โอเค นางฉลาด แต่นางเป็นหญิงสมัยก่อนที่ฉลาดก็ได้นี่นา ประโยชน์ของการย้อนเวลาน่าจะมีข้อเดียวคือ นางรู้จัก หมาพุดเดิ้ลค่ะ (พุดเดิ้ลเป็นหมาของฝรั่ง คนอื่นจึงเห็นว่า หมาพุดเดิ้ลมันดูหน้าตาแย่ เพราะไม่ชินนั่นเอง)
.
เล่มหนึ่งอ่านแล้วสนุกมากค่ะ วางไม่ลงเลย เพราะฮ่องเต้อยู่ในร่างหมาของนางเอก อ่านแล้วตลก น่ารักมาก ๆ แต่เล่มสองสวีทกันแบบไม่ค่อยมีเนื้อเรื่องอะไรเลย ไม่ค่อยน่าติดตามสักเท่าไหร่ สมกับที่เป็นนิยายแจ่มใสค่ะ เบา ๆ หวาน ๆ ถ้าคนที่ชอบเนื้อเรื่องซับซ้อน น่าติดตามอาจจะไม่ค่อยเหมาะกับเรื่องนี้
.
คะแนน 6/10

รีวิวเล่ม 2
...ตอนแรกฉากพระเอกง้อนางเอกตอนกลับมาเป็นคนก็น่ารักดีนะ... แต่มันวนเวียนมาก วนเวียนมาจนจบเรื่อง ซึ่งก็สัมผัสไม่ได้ชัดเจนว่า ชนะใจนางเอกได้เมื่อไร่ (อาจจะเป็นตอนจบเล่มหลังมีลูกสามเลยมั้ง 5555) เพราะนางเอกมีมารยามาก ทำตัวเหมือนรักพระเอกตลอด 555 ไม่รู้หายแอ๊บตอนไหน นอกจากตอนที่นางรู้ว่าตัวเองท้อง

จบได้เบา ๆ เพลิน ๆ ดีกว่า สุดท้ายฮ่องเต้ก็รักนางเอกเพียงคนเดียว ไม่ไปข้องแวะกับหญิงอื่นอีกเลย มันก็ดูไม่ค่อยสมเหตุผลนะ

เอาเป็นว่า เรื่องนี้ก็ไม่ได้แย่ แต่ก็ไม่ได้ชอบ กรี๊ดมาก อ่านเพลิน ๆ คลาดเครียดได้ แต่เล่มสองนี่รุ้สึกเบื่อขึ้นมาเป็นระยะ ๆ แต่ก็ต้องพยายามอ่านให้จบ 5555

[Curio Pun · Rating 4 out of 5]

ชอบเล่มแรกมากกว่านิดนึง

เวลาอ่านนิยายจีนในรั้วในวัง ช่วงที่เขาชิงไหวพริบกันก็สนุกอยู่หรอก แต่พอถึงช่วงความรักแล้วเรากระอักกระอวนทุกที
ยิ่งแบบ ฮ่องเต้ที่มีสนมเยอะๆๆๆ มีลูกเยอะๆๆๆ
แล้วพอมาเจอนางเอก ก็ลงท้ายที่รักใคร่นางเอกคนเดียว รักแค่ลูกที่เกิดกับนางเอกไรงี้
มันอดคิดไม่ได้ว่า อ้าว แล้วคนอื่นล่ะ

คนอื่นก็ลูกมั้ย? ก็เมียมั้ย?
แต่ในเมื่อไม่ได้รักก็เลยไม่สำคัญสิ?

คือบทสรุปแบบ ฮ่องเต้ไม่เหลียวแลคนอื่นแล้ว ตั้งใจใช้ชีวิตแบบสามีภรรยากับนางเอก อะไรงี้
มันเป็นแอ้ปปี้เอนดิ้ง มันอุดมคติ
แต่บางทีก็อดคิดถึงตัวละครหญิงอื่นๆไม่ได้
คือเหมือนต้องได้บทตัวร้ายเพราะผู้ชายไม่เลือกแค่นั้นเอง

แล้วผู้ชายก็จะชอบมองว่าการใช้เล่ห์เหลี่ยมมารยาในวังหลังน่ารังเกียจ
ฮัลโหล
คนๆ หนึ่งจนตรอก ก็ทำทุกวิถีทางให้ตัวเองอยู่รอดไง
พอเข้าวังละจะไปรักคนอื่นก็โดนประหารไปอีก
ทางรอดเดียวก็คือเป็นที่โปรดปราน
แล้วฮ่องเต้ก็ชอบคิดแบบ ทำไมไม่มีใครรักเราอย่างแท้ทรู พวกหล่อนน่ะรักแต่อำนาจของเรา แบ้ดวูเม่นๆ
ตัวเองก็ใช่ว่าจะรักเขาจริง ยังจะคาดหวังว่าเขาจะรัก
วู้ว
แต่การจบแบบรักเธอคนเดียว มันคงเป็นทางลงที่ดีที่สุดละ

ที่เขียนมาข้างบนไม่เกี่ยวกับเนื้อหานิยาย แค่ระบายความคิดหลังการอ่านเฉยๆ

นิยายสนุกดี ให้สี่ดาว

[Nichada · Rating 4 out of 5]

เล่มเอาใจเมีย 55555
.
ชอบลำดับพัฒนาการของตัวฮ่องเต้นะ เหมือนมีมุมหมาน้อยเข้ามา แต่ยังไงก็ยังมีศักดิ์ศรีฮ่องเต้อยู่ในการตัดสินใจบอกไม่บอกในบางเรื่องบางราวนี่ล่ะ
.
ชอบการอ่านความคิดของสองฝ่ายที่บางทีก็ไม่ได้มองอะไรตรงกันเท่าไหร่เลยและไม่ได้ต้องมาเคลียร์ให้ชัดแจ้งกระจ่างใสว่าฉันคิดอย่างงี้ๆๆๆ ต่างหาก หรือทั้งคู่ต้องรู้ให้ครบทั้งหมดทุกอย่างของกันและกันอะไรขนาดนั้น แล้วทุกอย่างก็ดำเนินไปด้วยดีโดยไม่รู้สึกว่าอยากรู้ว่าถ้าเกิดไปบอกหรือตัดสินใจเคลียร์กับอีกแบบจะเกิดอะไรขึ้น
.
ถ้าเทียบกับนิยายจีนเล่มอื่นๆ ที่เคยอ่านมาบ้างเล่มนี้อาจจะไม่ใช่อันดับต้นๆ ในใจ แต่ชอบตรงที่มาที่ไปของนักเขียนที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมามากเลย รู้สึกว่าชะตากรรมฮ่องเต้พูเดิ้ลในเล่มแรกดูเมกเซนส์ไปอีกหนึ่งสเต็ป 555

[Noo · Rating 3 out of 5]

เล่มแรกสนุกมีเน้นมีหนังมากกว่าเยอะ เล่มสองมีแต่ความมุ้งมิ้งของพระเอก ไม่มีอุปสรรคใดๆ พระ-นาง เก่งเทพ สรุปเล่มนี้หวานอย่างเดียว (แอบเบื่อ) แต่ก็อ่านเพลินๆ กว่าเล่มเดียวจบหลายๆ เรื่องอยู่มาก แต่ด้วยเล่มนี้ไม่มีปมไรเลย เลยดูแปลกๆ อยู่บ้าง
สรุปจนถึงตอนจบก็ยังงง คือจะให้นา���เอกมาจากปัจจุบันเพื่ออะไร ไม่มีประโยชน์ไรในการดำเนินเรื่องเลย คงเป็นแค่กระแสนางเอกต้องมากจากปัจจุบันมั้ง
แล้วเรื่องทั้งเรื่องมีแค่พระ-นาง คือให้มีคู่รองๆ ลงมามั่งก็ได้ เช่นพี่ชายนางเอก หรือคนอื่นๆ ตลกว่านางเอกไม่มีเพื่อน ไม่มีใครเลยอ่ะ ชะนีทั้งเรื่องก็ต้องมารุมรักพระเอกในนางเอกโชว์พาว

[J · Rating 3 out of 5]

เราว่าเล่มสองสนุกน้อยกว่าเล่มหนึ่งนะ มันยาวไป ยืดไปยืดมา คือสรุปก็ไม่มีอะไรซับซ้อน รู้แล้วว่าใครเลวไปหมดละ ทำไมกำจัดยากจัง ทำนองนั้น

เล่มแรกยังแบบว่าพระเอกยังไม่รู้อะไร ค่อย ๆ ให้พระเอกรู้อะไรเป็นอะไร แล้วทำไมเล่มสองต้องยาวขนาดนี้ ในเมื่อรู้หมดแล้ว สรุปว่าคนเขียนยังใหม่ นำเหนอได้ไม่ลึกซึ้งพอ ปมมีไม่มากพอ สรุปว่ามือไม่ถึง

แต่ก็อ่านได้เรื่อย ๆ ค่ะ เพลิน ๆ ดี ถ้าเป็นคนอ่านนิยายช้า มีเวลาน้อย แนะนำเรื่องอื่นดีกว่าค่ะ

[Gigi W · Rating 4 out of 5]

ความสนุกลดลงนิ๊ดนึงเพราะว่าเหมือนทุกอย่างมันคลี่คลายไม่ค่อยมีอะไรให้คาดหวังหรือลุ้นมากมายแล้ว แต่ก็ยังสนุก ตลกเวลานางเอกด่าพระเอกในใจ ตลกองค์รักษ์เงากับขันทีจำเป็นของพระเอก ค่อนข้าง balance ความโหด จริงจัง หวาน ฮาได้แบบพอดีๆ อ่านได้สบายๆ ไม่เครียด

[Leekana · Rating 5 out of 5]

ชอบเล่มแรกมากกว่า เพราะชอบตอนพระเอกเป็นสุนัข 55555 แต่พอพระเอกกลับร่างตัวเองก็ตามตื๊อนางเอกรัวๆ เล่มนี้ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องราวพระเอกตามจีบนางเอก อิอิ ซึ่งก็สนุกอีกเช่นกัน แต่ให้น้อยกว่าเล่มแรก รู้สึกอ่านเล่มแรกแล้วมันน่ารักมาก จนตามหานิยายแนวนี้มาอ่านอีก

[Nancy · Rating 3 out of 5]

โดนตกด้วยทวิตหนึ่งว่าฮ่องเต้ ไปอยู่ในร่างสุนัข...สนุกดีค่ะ เรื่องไม่หนักไม่เบา ปมอยู่ที่ความรู้สึกของนางเอก ซึ่งเข้าใจได้ แต่จนถึงจบเราก็ยังค้างคาใจอยู่หน่อยๆ ใน2-3ปมที่เก็บไม่หมด แต่โดยรวมถือว่าอ่านเพลินเลยค่ะ หยิบมาอ่านซ้ำได้ สงสารฮ่องเต้หมาน้อยอยู่หน่อยๆแต่เอาล่ะถือว่าทำเวรทำกรรมกันมาเยอะค่ะ555

[Isarin Luansutham · Rating 5 out of 5]

เป็นเรื่องแรกที่เริ่มอ่านนิยายหวานๆเลยครับ อ่านแล้วโอเคเลย บางทีโลกที่โหดร้ายพอมาอ่านวรรณกรรมประเภทนี้ทำให้รู้สึกดี โดยเฉพาะ เรื่องนี้ มีความหวานกำลังดีครับไม่น้อยไม่มากเกินไป ตัวเอกนางเอกมีปมที่น่าติดตาม อาจเป็นเพราะชอบตัวละครหลักเป็นคนฉลาดด้วยมั้งเลยรู้สึกโอเคมาก

[Naam Messy Missive · Rating 4 out of 5]

เล่มสองก็ยังสนุกอยู่ มีชิงไหวชิงพริบ เล่ห์เพทุบายของวังหลวงช่างน่าพรั่นพรึงนัก ต้องรู้อยู่ให้ถูกที่จึงจะรักษาชีวิตได้

[Kanye · Rating 3 out of 5]

The characters are stereotypical. The wicked ones are comically, foolishly cruel while the good ones are… ridiculously ‘good’. Anyhow, this series is a good one to read, enjoyable, and lovable.

[Wanmata · Rating 3 out of 5]

เล่มนี้พระเอกกลับเข้าร่างได้ และตามจีบนางเอกสุดฤทธิ์
ไม่ค่อยมีความเข้มข้นด้านอื่น เน้นเรื่องความรัก
เชิดชูความรักเดียวใจเดียว

อ่านได้เพลินๆ

[Jibii Buu · Rating 5 out of 5]

ชอบเรื่องนี้มาก

[Nessy Bunny · Rating 4 out of 5]

อ่านได้เรื่อยๆนะ ก็สนุกดี เหมาะกับสายสุขนิยมและคนที่กำลังหาเรื่องเบาๆที่ไม่ไร้แก่นสารขาดหลักเหตุผลจนเกินไป
เรื่องนี้ถือเป็นทางเลือกที่ดีมาก มีความน่ารัก ละมุนละม่อมฮ่องเต้ทาสรักของแท้ก็คนนี้นี่ล่ะ

[XOAOX · Rating 4 out of 5]

เล่มนี้ไม่มีอะไรเลย ขายความทาสภรรยาของฮ่องเต้อย่างเดียว

[Lunae Enciel · Rating 5 out of 5]

สนุกมาก จบได้ดีนะ

[Kiwiee Montara · Rating 3 out of 5]

อ่านๆ ดองๆ อยู่นาน เล่มสองเริ่มหวานเลี่ยนเลย อ่านไปไม่ได้มีฉากอะไรให้น่าตื่นเต้นมาก แอบเบื่อๆ กับการแสดงความรักของฮ่องเต้ที่มากไปหน่อยบางฉาก ฉากจบสวยดี

[addie · Rating 3 out of 5]

(3/5) เป็นเล่มที่อ่านแล้วรู้สึกว่าเฉยๆมากๆ ชอบเล่มดีมากกว่า อันนี้รู้สึกว่าทุกอย่างมันปูทางมาให้นางเอกมากเกินไปจนง่ายไปหมดเลยแอบรู้สึกว่ามันไม่สมจริง (แต่ก็คงไม่สมจริงตั้งแต่ฮ่องเต้เป็นหมาแล้ว5555)