โยดายาบอย

by วิชัย

โยดายาบอย คือบันทึกของเด็กวัยรุ่นคนหนึ่ง ที่ต้องประคับประคองร่างกายและจิตใจให้ผ่านช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อในประเทศแปลกหน้า

Genres: Nonfiction

290 pages, Paperback

Published July 1, 2016

About the author

ชื่อจริง: วิชัย มาตกุล

Reviews

[Chiratikan Sanguancheep · Rating 5 out of 5]

เราตั้งใจไว้ว่าจะอ่านหนังสือเล่มนี้หลังจากฟังคุณวิชัยใน​ Podcast นักเรียนนอก

เป็นเรื่องเล่าเกี่ยวกับหนุ่มอายุ​ 18 ที่หลังจากจบม.6 พ่อก็ส่งไปอยู่พม่าแบบไม่มีแผนการอะไรชัดเจน​ รู้แต่ว่าพ่อบอกให้ไปก็คือไป​ ส่วนชีวิตต่อจากนั้นคือการดิ้นรนทั้งในเรื่องการใช้ชีวิตและทัศนคติล้วน​ ๆ​ เราชอบตรงที่คนเขียนไม่พยายามเซ็นเซอร์ความคิดตัวเองในวัยเด็ก​ (หรือทั้งหมดนี้คือผ่านการคัดกรองแล้ว​ ความจริงมีอีกเยอะ) กล้าด่าและดูหมิ่นพม่าในตอนนั้นแบบไม่กลัวว่าจะผิดหลัก​ PC​

ประสบการ​ณ์ของคนเขียนเป็นเรื่องเล่าที่หาอ่านได้ยาก​ ไม่ว่าจะในแง่ของการเขียนจากมุมมองของเด็กหนุ่มชาวไทย​ หรือสภาพความเป็นอยู่ของพม่า​ในช่วงเวลานั้น​ ตอนนี้พม่าเองก็คงเปลี่ยนไปมากแล้ว​ สำหรับเราประสบการณ์​ของคนเขียนจัดว่า​ extraordinary มาก​ ๆ

[Nattapan · Rating 4 out of 5]

Painfully funny.

[Stamp.Phongpisit_Read · Rating 5 out of 5]

ปกติเราจะรู้จักพี่วิชัยจากรายการทั้งหลายของ Salmonpodcast ผ่านทางน้องๆในบริษัทของแกถึงวีรกรรมที่หลายๆคนเจอมา หรืออาจจะได้ฟังสัมภาษณ์จากช่อง Podcast ต่างๆที่ช่วงนี้ติดต่อมาหาแกเยอะมาก กระทั่งตัวพี่แกเองยังงงว่าทำไมมันมาพร้อมกันเยอะขนาดนี้วะ

แต่ที่ว่ามาทั้งหมดนั้นก็เป็นตัวแกในเวอร์ชั่นที่ผ่านอะไรมาเยอะแล้ว ส่วนโยดายาบอยนั้นจะพาไปรู้จักตัวตนในวัยที่ชีวิตกำลังสับสนกับชีวิตหลังเรียนจบมอปลายของตัวแกเองไม่พอ ยังถูกส่งไปประเทศอย่างพม่าอีก ซึ่งแบบ พม่า พม่าอ่ะ โอเครแหละยุคนี้ยังพอมีความเจริญอยู่บ้าง แต่แกไปตั้งแต่20กว่าปีก่อนซึ่งแค่คิดเฉยๆก็หายนะแล้ว

ในเรื่องก็จะเล่า ชีวิตความเป็นอยู่ในพม่าของแก การเรียนภาษา
การรู้จักเพื่อนใหม่ๆ ความรู้สึกที่ค่อยๆเปลี่ยนไปตั้งแต่ต่อต้านในวันแรกๆจนกระทั่งกลายเป็นรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งกับที่นั่น และที่รู้สึกสนใจสุด คือ อาหารพม่า ไม่สิ อาหารแขกใน พม่ามากกว่า

จะว่าไป ตลอดเวลาที่อ่านก็อดคิดถึงหนังสืออย่าง หนึ่งปีในอเมริดาของชี้ดาบไม่ได้ เพราะว่ามันคล้ายกันมากในหลายๆโมเม้นถึงของพี่วิชัยคำพูดจะไม่ตัดพ้อชีวิตตัวเองเท่าชี้ดาบก็เถอะ

สรุปเลย อ่านเพลินมาก สองวันจบเล่ม ใครชอบแนวเล่าเรื่องต่างแดนไม่ควรพลาด

[Annniiipp · Rating 4 out of 5]

เป็นการเดินทางไปเรียนในประเทศเพื่อนบ้านของเราโดยที่เขาไม่ได้อยากไป แต่ด้วยความที่พ่อแม่บังคับทำให้เขาต้องไปใช้ชีวิตในพม่าซึ่งแน่นอนมันไม่เหมือนชีวิตเด็กแลกเปลี่ยนในยุโรปหรืออเมริกา พม่าเหมือนจะไม่มีอะไรดีไปกว่าที่อื่นแต่เมื่อเขามีเพื่อน หรือยอมรับในสิ่งต่างๆที่พบเจอมากขึ้นชีวิตเขาก็สนุก และมีความสุขมากกับมันได้ จนเวลาแค่2-3 ปี ผ่านไปเร็วมาก เรื่องนี้ใช้ภาษาที่ฮาและกันเองมากฉบับเด็กวัยรุ่น อ่านไปยิ้มตามไป

[Benz Niti · Rating 5 out of 5]

"สนุกชิบหายเลยโว๊ยยย" คือความรู้สึกหลังอ่านจบ
.
.
หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือบอกเล่าประสบการณ์ของเด็กไทยคนหนึ่งที่ได้ไปเติบโตที่พม่าสองปี เป็นเรื่องราว coming of age ที่อาจทำให้เราได้ภาพของวิชัยซ้อนทับไปกับภาพของตัวเราเองในอดีต หลายฉากที่เราได้อ่านในหนังสือก็ทำให้เราหวนนึกถึงเรื่องราวตัวเราที่ก็เคยต้องพบเจอเรื่องวายป่วง ความเจ็บปวด หรือแม้กระทั่งใครบางคน ซึ่งทำให้เราได้เติบโต หล่อหลอมให้เราเป็นเราได้ในทุกวันนี้

[Wasin Waeosri · Rating 4 out of 5]

เรื่องราวจากความทรงจำ (และไดอารี่) ของวิชัยแห่งสิ่งมีชีวิตในโรงแรมสมัยวัยรุ่นที่ระหกระเหินไปเรียนและใช้ชีวิตในประเทศพม่าแบบไม่ยินยอม มีความดิบสูงมากแต่ถ่ายทอดความรู้สึกตอนนั้น (และความคิดของวิชัยที่มองย้อนกลับไป) ได้ดี อ่านสนุก เป็นกึ่งๆ ไดอารี่ที่มีความเป็นส่วนตัวสูง แต่เรากลับรู้สึกร่วมอย่างประหลาด

[Mori · Rating 4 out of 5]

หนังสือเล่าเรื่องราวช่วงชีวิตนึงของคุณวิชัย มันไม่ใช่หนังสือท่องเที่ยวนะ แต่เค้าเล่าแล้วทำให้เราได้บรรยากาศของพม่าสมัยนั้นดี เล่มนี้ภาษาของคุณวิชัยจะห่ามๆหน่อย แต่เราชอบ เวลาเครียดๆทีไร มาอ่านหลุดขำได้ทุกที ‬
‪ชอบ อ่านสนุก มีซี้ง เหงา น้ำตาไหล และมันส์ได้ในเล่มเดียวกัน

[Bewl2P · Rating 4 out of 5]

เปิดโลกพม่า ในมุมที่ไม่คิดจะเห็น ได้หลายอารมณ์จากการอ่านเล่มนี้

[Puengmintz · Rating 4 out of 5]

เรื่องราวของเด็กวัยรุ่นที่ไปใช้ชีวิตในย่างกุ้ง มีการเล่าเรื่องที่สนุก..จบ.

[nanziiy · Rating 5 out of 5]

พม่าเมื่อ 1999 เป็นอย่างไร อยากรู้ต้องลองอ่านน้าาา
นี่อ่านแล้วพอนึกภาพออกเพราะเคยไปย่างกุ้ง

[Apasiri · Rating 5 out of 5]

อ่านแล้วอยากลองไปพม่า
ช่วงแรกๆเหมือนกำลังปรับตัวตามพี่ในปี1999
ช่วงหลังพอปรับตัวได้แล้ว ขำไม่หยุดเลยจริงๆ

[Naruepon Sudsawad · Rating 3 out of 5]

ตลกกก ฮามาก เรื่องเล่าของเด็กไทยที่ไปใช้ชีวิตในพม่าราวยี่สิบปีก่อน ขำมาก

[smazz · Rating 5 out of 5]

พี่วิชัยเป็นคนอย่างงี้มาตั้งแต่ตอนอายุ 18 เลยเหรอเนี่ย... คัลท์ว่ะ 😂

[Peung Sucha · Rating 5 out of 5]

เสน่ห์ตัวหนังสือในเล่มชวนให้ติดตาม ตราตึง หลงไหล แต่ไม่หลงทาง สนุกและยิ้มได้ทุกครั้งที่ได้อ่านตัวหนังสือของพี่วิชัย

[Jeneva Izorion · Rating 3 out of 5]

เขียนสไตล์พี่วิชัยอ่ะนะ แบบเห้ย อะไรของมึงวะ ไอห่าน ทำนองนั้น มันก็ตลกตามสไตล์พี่วิชัยนี่แหละ

จะว่าโลกสวยก็ได้ แต่ไม่ชอบ ตลค สายเสพสมุนไพรในเรื่องเท่าไหร่ 555 เป็นเรานี่ไม่กล้าคุยจริงนะ

[Afternoon · Rating 2 out of 5]

มันก็อ่านเรื่อยๆอะนะ แต่ไม่ชอบ อาจจะไม่ใช่จริตของเรา

[Mon · Rating 4 out of 5]

อ่านเรื่อยๆเพลินๆ เอาใจช่วยคนแต่งตอนอ่านนะ

[Dio Kramer · Rating 5 out of 5]

ใครจะไปคิดว่าพี่วิชัยแกถ่ายทอดความ เหงา และความเศร้าออกมาได้โคตรเก่งขนาดนี้วะ เป็นเล่มแรกเลยมั้งที่เราอ่านแล้วต้องพับหนังสือมานั่งปาดน้ำตา 😭

[Anusonsa]

เนื้อเรื่องสนุก เข้าใจชีวิตที่เดินทางห่างเหิน บางอย่างเรื่องที่เรานำมาเล่าสนุกได้นั้น ได้ถูกแลกกับน้ำตาแห่งความเจ็บปวดมาแล้วมากมาย

[Cinnamon · Rating 5 out of 5]

อ่านสนุก ครบรสมาก มาเล่มนี้ได้เห็นอีกมุมองพี่วิชัย จากปกติที่ดูยียวน ประชดประชันเหน็บแนม และมามีซึ้ง ๆ บ้างใน Don't Worry, Be Daddy มาโยดายาบอยเล่มนี้มีเพิ่มความดราม่าเสริมเข้ามา แต่ก็ยังคงฮาเป็นเอกลักษณ์เหมือตเดิม

[Pom Watta · Rating 5 out of 5]

เป็นหนังสือที่อ่านแล้วขำตามเกือบทุกหน้า
ทำให้อยากไปเที่ยวพม่าสักครั้งในชีวิต

[Wirun · Rating 4 out of 5]

อ่านแล้วอยากไปพม่า..

[Onjitra Kruewitthawat · Rating 5 out of 5]

พม่าในปี1997 อ่านเพลินดี อ่านจบแล้วอยากไปเห็นพม่าว่ายังคัลท์และเซอร์เรียลอยู่มั้ย

[dsamorn · Rating 5 out of 5]

รักเลย! เป็นเล่มแรกของวิชัย ที่อ่านแล้วน้ำตาซึม
ตัวละครในเล่ม มีสีสัน จนเห็นภาพ
และขาดไม่ได้ กับนายทอง ที่ซึนเดเระ!

[Smile Sangsuk · Rating 4 out of 5]

เปลี่ยนมุมมองที่มองต่อพม่าไปอย่างสิ้นเชิง พม่าไม่ได้ด้อยไปกว่าเราเลย ที่สำคัญเข้าขั้นเจ๋งก็ว่าได้