What do you think?
Rate this book
De strop ploeg
Hoe voelt het om ergens niet te kunnen aarden? Wat doet het met iemand als hij vastgeroest zit op een plek die geenszins bevalt, en vanwaar ontsnappen onmogelijk lijkt? Hoe lang kan een mens dat volhouden voordat hij definitief breekt?
Voor de wispelturige Evan is deze frustratie dagelijkse kost. Als talentvolle robottechnicus in het welvarende, maar volledig geïsoleerde Nieuw Pangea lijken de kansen voor het oprapen te liggen. Maar het leven in de zwevende metropool heeft Evan nooit kunnen bekoren. De frustratie en afkeer groeien met de dag, en Nieuw Pangea gaat hem steeds meer tegenstaan.
Julius, zijn collega en tevens beste vriend, moet lijdzaam toezien hoe Evan zich in toenemende mate afzondert en afglijdt naar een doelloos bestaan waarin hij elk sprankje hoop of optimisme moedwillig lijkt te willen uitroeien. De avond voorafgaand aan hun indiensttreding bij de prestigieuze Strop Ploeg zijn beide mannen getuige van een bizar ongeval. Het blijkt het begin van een reeks mysterieuze gebeurtenissen, en niet veel later nadert Evans onvermijdelijk breekpunt.
Voor de wispelturige Evan is deze frustratie dagelijkse kost. Als talentvolle robottechnicus in het welvarende, maar volledig geïsoleerde Nieuw Pangea lijken de kansen voor het oprapen te liggen. Maar het leven in de zwevende metropool heeft Evan nooit kunnen bekoren. De frustratie en afkeer groeien met de dag, en Nieuw Pangea gaat hem steeds meer tegenstaan.
Julius, zijn collega en tevens beste vriend, moet lijdzaam toezien hoe Evan zich in toenemende mate afzondert en afglijdt naar een doelloos bestaan waarin hij elk sprankje hoop of optimisme moedwillig lijkt te willen uitroeien. De avond voorafgaand aan hun indiensttreding bij de prestigieuze Strop Ploeg zijn beide mannen getuige van een bizar ongeval. Het blijkt het begin van een reeks mysterieuze gebeurtenissen, en niet veel later nadert Evans onvermijdelijk breekpunt.
255 pages, Paperback
Published January 1, 2016
4 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 8 of 8 reviews
September 11, 2017
7- Een SF-roman van Nederlandse bodem. Dat is altijd iets om te vieren en mag van mij veel frequenter voorkomen. En het is direct een ambitieus boek, en dat is ook iets om toe te juichen. Duidelijk niet gewoon een verhaaltje, maar een Verhaal met een thema, een commentaar op elementen van onze samenleving (de onpersoonlijke communicatie, ons vertrouwen op techniek en onze zelfzuchtige manie om hogerop te komen - terwijl de planeet verloren gaat en we onszelf kwijtraken) en een weergave van de onrust en het gevoel niet thuis te horen in de wereld dat ons kan treffen. Helaas had ik moeite om in het verhaal te komen. Het begin met een hoofdstuk waarin in een dialoog tussen de karakters in een kroeg wel heel veel informatie de revue moet passeren - dat had wellicht wat spannender gekund. Vervolgens blijkt het hoofdpersonage nogal losse handjes te hebben en graag een knokpartij te beginnen. Het is niet makkelijk sympathie voor hem op te brengen, en de tegenstrijdigheden in zijn karakter zijn moeilijk met elkaar te verenigen. Zo zou hij ook gevoelig moeten zijn voor natuurschoon? En een toptechnicus? Dat vond ik wat onwaarschijnlijk. De schrijver maakt veel gebruik van 'tell, don't show' om de lezer toch te proberen te overtuigen dat hij in de grond een goede jongen is, maar ik vond het jammer dat ik dat maar van de auteur aan te nemen had. Verder vond ik vooral het begin van het boek ook weinig nieuws te brengen hebben op SF-gebied. Het leek eerder een hommage aan oudere SF-werken dan dat het op de hoogte was van nieuwe stromingen en schrijfwijzen in het genre. Het gaf me het idee dat de auteur niet echt op de hoogte is van de ontwikkelingen in het genre. Dat gaf het wat oubolligs, om eerlijk te zijn. De robots hadden wel veel van die van Asimov weg en er waren nogal clichematige aliens. En dat de mensheid over een paar decennia, zelfs met hulp van aliens, zwarte gaten zou kunnen gebruiken voor instantaan transport en over anti-zwaartekrachttechnologie zou beschikken was misschien nog geloofwaardig in de jaren '70, maar is met de huidige kennis van de wetenschap wel heel onwaarschijnlijk. Ook de schrijfstijl leek naar die tijd en die boeken terug te verwijzen, met heel wat bijvoeglijke naamwoorden en een complexiteit die niet altijd nodig was. Ik vond gelukkig maar een paar drukfoutjes, verder was het prima geproduceerd en geschreven, maar er had wel wat aan geschraapt kunnen worden.
Maar toch geef ik dit boek bijna vier sterren. Dat is omdat de elementen waar ik me aan ergerde (de antizwaartekrachttechnologie en instant transportsystemen) verderop in het boek minder aan de orde kwamen en een interessanter plot de overhand nam, met bases in de ruimte, een multidimensionaal wezen en de techniek om herinneringen te wissen. Uiteindelijk vond ik het verhaal werkelijk spannend worden en waar ik het eerst moeilijk vond lezen schoot ik er uiteindelijk doorheen. Ook de rol van de robots bleek wat originele elementen te hebben dan ik had verwacht, en Andrews bleek een plezierig karakter om mee mee te leven. De schrijver toonde in dit deel van het boek onmiskenbaar ambitie en leek het vergezicht te bieden op een groter verhaal, een moderner verhaal ook, met meerdere lagen. De hoofdpersoon bleef echter niet helemaal geloofwaardig, maar ik kijk zeker uit naar het vervolg, waar het einde van dit boek op zinspeelt.
Maar toch geef ik dit boek bijna vier sterren. Dat is omdat de elementen waar ik me aan ergerde (de antizwaartekrachttechnologie en instant transportsystemen) verderop in het boek minder aan de orde kwamen en een interessanter plot de overhand nam, met bases in de ruimte, een multidimensionaal wezen en de techniek om herinneringen te wissen. Uiteindelijk vond ik het verhaal werkelijk spannend worden en waar ik het eerst moeilijk vond lezen schoot ik er uiteindelijk doorheen. Ook de rol van de robots bleek wat originele elementen te hebben dan ik had verwacht, en Andrews bleek een plezierig karakter om mee mee te leven. De schrijver toonde in dit deel van het boek onmiskenbaar ambitie en leek het vergezicht te bieden op een groter verhaal, een moderner verhaal ook, met meerdere lagen. De hoofdpersoon bleef echter niet helemaal geloofwaardig, maar ik kijk zeker uit naar het vervolg, waar het einde van dit boek op zinspeelt.
August 14, 2018
Een SF mysterie ten voeten uit.
Evan Delier, een toptechneut bij de NPRID, maar ook in de knoei met zichzelf, wordt ingedeeld bij de Stropploeg, de ploeg die wordt ingezet voor moeilijke en levensbedreigende situaties. Als er iets mis gaat komt hij in een maalstroom van gebeurtenissen terecht waar zelfs zijn verloren verleden een rol in speelt.
Koen neemt je mee in een wereld wat doet denken aan de oude SF. Zwevende steden, buitenaardsen die een verborgen agenda hebben, robots in alle soorten en mate. Daarnaast spint hij een mysterie waar je langzaam achter de waarheid komt en zet zo een spannend en intrigerend verhaal neer. Verder maakt hij van de hoofdfiguur een prachtige held tegen wil en dank. Van een man die met zich in de knoei zit, die niet weet waar de kwaadheid en onrust vandaan komen. Hij zet hem zo neer dat je hem eerst niet mag, maar later een zwak voor hem krijgt.
Dit SF debuut is een intrigerend en spannend geheel geworden. Een aanrader als je van een mysterie houdt, maar ook van een meeslepend verhaal. 3.5 sterren waard en naar boven afgerond omdat ik verschillende keren op het verkeerde been werd gezet. Ik hoop dat deel twee snel uitkomt, omdat er nog vele vragen overblijven.
Evan Delier, een toptechneut bij de NPRID, maar ook in de knoei met zichzelf, wordt ingedeeld bij de Stropploeg, de ploeg die wordt ingezet voor moeilijke en levensbedreigende situaties. Als er iets mis gaat komt hij in een maalstroom van gebeurtenissen terecht waar zelfs zijn verloren verleden een rol in speelt.
Koen neemt je mee in een wereld wat doet denken aan de oude SF. Zwevende steden, buitenaardsen die een verborgen agenda hebben, robots in alle soorten en mate. Daarnaast spint hij een mysterie waar je langzaam achter de waarheid komt en zet zo een spannend en intrigerend verhaal neer. Verder maakt hij van de hoofdfiguur een prachtige held tegen wil en dank. Van een man die met zich in de knoei zit, die niet weet waar de kwaadheid en onrust vandaan komen. Hij zet hem zo neer dat je hem eerst niet mag, maar later een zwak voor hem krijgt.
Dit SF debuut is een intrigerend en spannend geheel geworden. Een aanrader als je van een mysterie houdt, maar ook van een meeslepend verhaal. 3.5 sterren waard en naar boven afgerond omdat ik verschillende keren op het verkeerde been werd gezet. Ik hoop dat deel twee snel uitkomt, omdat er nog vele vragen overblijven.
November 22, 2017
Fantastisch en futuristisch verhaal! Mijn recensie op Samenlezenisleuker:
https://samenlezenisleuker.wordpress....
https://samenlezenisleuker.wordpress....
July 16, 2017
Verrassend verhaal over robots en aliens, planeet aarde en outer space. Hoewel ik lang over dit boek heb gedaan - ook door drukte in mijn privé leven - heb ik erg genoten van het originele verhaal. De proloog vond ik wondermooi, maar daarna moest ik wel eventjes in het verhaal komen. Verschillende personages als Evan, Julius, Cedric en Andrews sloot ik echter algauw in mijn hart. Het einde was precies goed: veel lijntjes afgerond, maar toch ook een beetje open, een beetje mysterieus. Een toffe combinatie van actie en de menselijke zoektocht naar zichzelf.
Mijn complete recensie lees je op Oog op de Toekomst.
Mijn complete recensie lees je op Oog op de Toekomst.
August 4, 2017
Evan Deleir bevindt zich in een stad waar hij niet wil zijn, weet niet wie zijn biologische ouders zijn en wil regen op zijn hoofd voelen. Nieuw Pangea is een zwevende metropool maar afgesloten van de rest van de wereld. Een koepel vormt de scheidingslijn tussen hem, de regen en de plaats waar hij denkt antwoorden te vinden.
Evan is een robottechnicus en een hele goede. Daarom hebben hij en zijn beste vriend Julius zich kandidaat gesteld voor de Strop ploeg. De avond voor ze beginnen zijn ze getuigen van de aankomst van een vreemd wezen (de ideale bezoeker). Iedereen zijn geheugen wordt gewist en Evan is de enige die zich het nog herinnerd. Wanneer er op hun eerste werkdag dan ook nog een ongeval gebeurd glijdt Evan nog verder af. De frustratie en de weerspannigheid die er al was wordt enkel nog maar uitvergroot. Toch blijkt de hulp van Evan noodzakelijk te zijn en ook de enige mogelijkheid voor hem om antwoorden te vinden op zijn vragen.
Vanaf de eerste bladzijde weet ik dat Evan me gaat blijven ergeren. Hij wordt neergezet als pessimist dewelke altijd zin heeft om te vechten, dit zeker na de nodige alcohol. Maw frustatie die geen uitweg vindt alom. Toch weet de auteur hem zo neer te zetten dat je gaandeweg begint te begrijpen waarom hij zo geworden is. Je begrip voor hem krijgt en met hem meeleeft.
Je wordt ondergedompeld in een wereld van mensen met een synthetische robot als leider en buitenaards leven. Een combinatie van vele verschillende werelden dus maar toch wordt dit mooi bij elkaar gebracht. Hoe dit gekomen is wordt duidelijk gekaderd waardoor het aanneembaar wordt. Daarbij beschrijft de auteur de stad, de geschiedenis, de Sentyrianen en de politieke structuur op een dusdanige wijze dat je met geen vragen blijft zitten. Ook de technische gadgets die het nieuwe normaal zijn worden duidelijk uitgelegd. 2 mooie zijn de LD ( LifeDevice) waarmee je alles kan aansturen en de Relocator waarmee je zonder tijdverlies op de plaats komt waar je naartoe wil. Hoewel er dus veel elementen worden gecombineerd wordt het nooit overdreven.
De hoofdstukken zijn lang waardoor je niet zomaar kan zeggen: Ik lees tot het volgende en dan… Door het werken met alinea’s krijgt het toch wel zijn structuur. Het lettertype was voor mij ook even aanpassen.
Het plot is origineel en niet zoals je zou verwachten. Dit begint natuurlijk al bij de proloog en het neerzetten van Evan’s karakter. En eindigt op een manier die alle mogelijkheden openlaat. Tussenin wordt de spanning ook telkens per stap opgevoerd door de auteur.
Een verrassend debuut hetwelk smaakt naar meer .
November 21, 2016
3,5 sterren
Het verhaal
Evian is een inwoner van Nieuw Pangea, een zwevende metropool boven het aardoppervlak, waar welvaart in overvloed is. Het is volledig geïsoleerd van de buitenwereld door een omringend energieschild. Het immense energieveld boven de gebouwen, dat de hele metropool overkoepelt, komt op Evan over als een grote sneeuwbol waaraan men vergeten is de sneeuwvlokken toe te voegen. Hij zou zich gezegend moeten voelen, iedereen ervaart dat zo. De mensen in Nieuw Pangea hebben de beschikking over de nieuwste technieken en snufjes, zoals bijvoorbeeld een Relocator - je reist zonder reistijd. Het creëert een opening in ruimtetijd (een afgebakend zwart gat volgens de wetenschappers).
Evan en zijn beste vriend Julius hebben een baan gekregen bij de beruchte Stropploeg. De Stropploeg is veruit de zwaarste divisie die je kunt treffen binnen NPRID (Nieuw Pangea Reparatie en Innovatie Divisie), het bedrijf waar zij al jaren voor werken. De Stropploeg is niet werkzaam in de stad zelf, maar eronder, buiten de bescherming van het energieveld. Voordat ze de volgende dag beginnen aan hun nieuwe baan, besluiten ze nog wat te gaan drinken in een kroeg. Als ze naar huis gaan vindt er voor hun ogen een bizar ongeluk plaats met een Relocator, met dodelijke gevolgen voor de passagier. Evan ziet een vreemd licht na de explosie en in dat licht iets wat hij niet goed kan verklaren.
De volgende dag is de eerste werkdag bij de Stropploeg niet wat Evan ervan verwachtte. Hij is een zeer ervaren technicus en de klussen die hij en zijn team moeten uitvoeren zijn naar zijn idee een verspilling van talent. Zijn humeur bereikt in de loop van het dag een absoluut dieptepunt, zo ook zijn geduld.
Deze dag is het begin van een reeks vreemde gebeurtenissen die te maken lijken te hebben met Evan , maar ook in verband lijken te staan met het ongeluk van de Relocator. Hij krijgt het gevoel dat er iets belangrijks staat te gebeuren en probeert koste wat kost erachter te komen wat er aan de hand is.
Conclusie
Koen P.H. Romeijn heeft met De stropploeg een goed en spannend sciencefiction-verhaal neergezet. De spanning wordt vanaf het begin goed opgebouwd. Je krijgt het unheimische gevoel dat er zaken niet kloppen. De schrijver trekt je steeds dieper in het verhaal en je valt van de ene verbazing in de andere.
Het verhaal is zeer beeldend geschreven, de schrijver maakt veel gebruik van bijvoeglijke naamwoorden, waardoor je als lezer een duidelijk beeld van de toekomst geschetst krijgt. Een toekomst waarin ik persoonlijk liever niet zou willen leven. De mens heeft wel erg veel vertrouwen in techniek en is er bijna volledig van afhankelijk; voor zo goed als alle zaken zijn er robots die belangrijke taken overnemen van de mens. Sommige robots zijn al zo geavanceerd dat ze niet van mensen te onderscheiden zijn.
Het boek begint met een proloog. Het is een prachtige tekst, geschreven door het hoofdpersonage Evan C. Deleir. Hij maakt erin duidelijk dat hij zich niet thuis voelt in huidige maatschappij; hij walgt van het welbehagen dat heerst, van de zelfgecreëerde schijnheiligheid. Volgens hem verstikken de mensen zich erin en ze hebben het niet eens door volgens Evan. En daar ergert hij zich misschien nog het meest aan. Er spreekt heimwee uit, een verlangen naar hoe het vroeger was. Evan is een man met een apart karakter. Hij is opvliegend, verbergt zijn angsten onder een stoer karakter en houdt niet van de nieuwe elektronische snufjes. Hij is een opvallend persoon die bijvoorbeeld qua kleding laat zien dat hij niet met de massa mee wil lopen. Hij voelt zich niet op zijn gemak in Nieuw Pangea, hij kan er niet aarden en dat frustreert hem.
Koen Romeijn heeft voor het verhaal enkele fascinerende zaken bedacht zoals de LifeDevice, een soort armband afgestemd op jouw persoonlijke DNA waarmee je van alles kunt regelen, zoals wij nu met onze mobiele telefoon doen. Maar een LD kan meer: het zorgt er bijvoorbeeld voor dat je extra vitaminen krijgt als je verkouden wordt, of pijnstilling indien nodig. Evan houdt niet van dit soort techniek en weigert dan ook zijn LD te dragen.
Het verhaal is verder vlot van toon en leest aangenaam. Hier en daar is er een aangenaam vleugje sarcasme aanwezig. Evan heeft een zwaarmoedige kijk op het leven. Het sarcasme zorgt ervoor dat deze zwaarmoedigheid van Evan niet de hoofdtoon gaat voeren in het verhaal. Ik moest regelmatig glimlachen om Evans manier van reageren op situaties waar hij het duidelijk niet mee eens was. Ondanks (misschien wel juist vanwege) zijn moeilijke karakter vind ik Evan een sympathiek personage. Hij is interessant en intrigerend en volgt duidelijk zijn eigen koers.
Met De Stropploeg is er eindelijk weer eens een goed sciencefiction verhaal van Nederlandse bodem. Het is een zeer spannend verhaal. Mensen zijn niet wie je denkt dat ze zijn. Situaties blijken in de loop van het verhaal anders in elkaar te steken dan je had verwacht. Er was één scène die me even stil liet worden: dat was het moment als Evan erachter komt welke rol hij in dit alles speelt. Net als Evan was ik even stomverbaasd, maar toen begon ik de samenhang tussen bepaalde gebeurtenissen te zien en was ik zeer geïntrigeerd naar hoe het verhaal zou aflopen. Ik heb dat deel met veel plezier gelezen. Het einde bevat helaas minder actie dan verwacht, het is meer filosoferend van aard. De schrijver heeft een opening gelaten naar een tweede deel, waarvan ik hoop dat het zal gaan verschijnen.
De Stropploeg krijgt van mij 3,5 sterren.
Het verhaal
Evian is een inwoner van Nieuw Pangea, een zwevende metropool boven het aardoppervlak, waar welvaart in overvloed is. Het is volledig geïsoleerd van de buitenwereld door een omringend energieschild. Het immense energieveld boven de gebouwen, dat de hele metropool overkoepelt, komt op Evan over als een grote sneeuwbol waaraan men vergeten is de sneeuwvlokken toe te voegen. Hij zou zich gezegend moeten voelen, iedereen ervaart dat zo. De mensen in Nieuw Pangea hebben de beschikking over de nieuwste technieken en snufjes, zoals bijvoorbeeld een Relocator - je reist zonder reistijd. Het creëert een opening in ruimtetijd (een afgebakend zwart gat volgens de wetenschappers).
Evan en zijn beste vriend Julius hebben een baan gekregen bij de beruchte Stropploeg. De Stropploeg is veruit de zwaarste divisie die je kunt treffen binnen NPRID (Nieuw Pangea Reparatie en Innovatie Divisie), het bedrijf waar zij al jaren voor werken. De Stropploeg is niet werkzaam in de stad zelf, maar eronder, buiten de bescherming van het energieveld. Voordat ze de volgende dag beginnen aan hun nieuwe baan, besluiten ze nog wat te gaan drinken in een kroeg. Als ze naar huis gaan vindt er voor hun ogen een bizar ongeluk plaats met een Relocator, met dodelijke gevolgen voor de passagier. Evan ziet een vreemd licht na de explosie en in dat licht iets wat hij niet goed kan verklaren.
De volgende dag is de eerste werkdag bij de Stropploeg niet wat Evan ervan verwachtte. Hij is een zeer ervaren technicus en de klussen die hij en zijn team moeten uitvoeren zijn naar zijn idee een verspilling van talent. Zijn humeur bereikt in de loop van het dag een absoluut dieptepunt, zo ook zijn geduld.
Deze dag is het begin van een reeks vreemde gebeurtenissen die te maken lijken te hebben met Evan , maar ook in verband lijken te staan met het ongeluk van de Relocator. Hij krijgt het gevoel dat er iets belangrijks staat te gebeuren en probeert koste wat kost erachter te komen wat er aan de hand is.
Conclusie
Koen P.H. Romeijn heeft met De stropploeg een goed en spannend sciencefiction-verhaal neergezet. De spanning wordt vanaf het begin goed opgebouwd. Je krijgt het unheimische gevoel dat er zaken niet kloppen. De schrijver trekt je steeds dieper in het verhaal en je valt van de ene verbazing in de andere.
Het verhaal is zeer beeldend geschreven, de schrijver maakt veel gebruik van bijvoeglijke naamwoorden, waardoor je als lezer een duidelijk beeld van de toekomst geschetst krijgt. Een toekomst waarin ik persoonlijk liever niet zou willen leven. De mens heeft wel erg veel vertrouwen in techniek en is er bijna volledig van afhankelijk; voor zo goed als alle zaken zijn er robots die belangrijke taken overnemen van de mens. Sommige robots zijn al zo geavanceerd dat ze niet van mensen te onderscheiden zijn.
Het boek begint met een proloog. Het is een prachtige tekst, geschreven door het hoofdpersonage Evan C. Deleir. Hij maakt erin duidelijk dat hij zich niet thuis voelt in huidige maatschappij; hij walgt van het welbehagen dat heerst, van de zelfgecreëerde schijnheiligheid. Volgens hem verstikken de mensen zich erin en ze hebben het niet eens door volgens Evan. En daar ergert hij zich misschien nog het meest aan. Er spreekt heimwee uit, een verlangen naar hoe het vroeger was. Evan is een man met een apart karakter. Hij is opvliegend, verbergt zijn angsten onder een stoer karakter en houdt niet van de nieuwe elektronische snufjes. Hij is een opvallend persoon die bijvoorbeeld qua kleding laat zien dat hij niet met de massa mee wil lopen. Hij voelt zich niet op zijn gemak in Nieuw Pangea, hij kan er niet aarden en dat frustreert hem.
Koen Romeijn heeft voor het verhaal enkele fascinerende zaken bedacht zoals de LifeDevice, een soort armband afgestemd op jouw persoonlijke DNA waarmee je van alles kunt regelen, zoals wij nu met onze mobiele telefoon doen. Maar een LD kan meer: het zorgt er bijvoorbeeld voor dat je extra vitaminen krijgt als je verkouden wordt, of pijnstilling indien nodig. Evan houdt niet van dit soort techniek en weigert dan ook zijn LD te dragen.
Het verhaal is verder vlot van toon en leest aangenaam. Hier en daar is er een aangenaam vleugje sarcasme aanwezig. Evan heeft een zwaarmoedige kijk op het leven. Het sarcasme zorgt ervoor dat deze zwaarmoedigheid van Evan niet de hoofdtoon gaat voeren in het verhaal. Ik moest regelmatig glimlachen om Evans manier van reageren op situaties waar hij het duidelijk niet mee eens was. Ondanks (misschien wel juist vanwege) zijn moeilijke karakter vind ik Evan een sympathiek personage. Hij is interessant en intrigerend en volgt duidelijk zijn eigen koers.
Met De Stropploeg is er eindelijk weer eens een goed sciencefiction verhaal van Nederlandse bodem. Het is een zeer spannend verhaal. Mensen zijn niet wie je denkt dat ze zijn. Situaties blijken in de loop van het verhaal anders in elkaar te steken dan je had verwacht. Er was één scène die me even stil liet worden: dat was het moment als Evan erachter komt welke rol hij in dit alles speelt. Net als Evan was ik even stomverbaasd, maar toen begon ik de samenhang tussen bepaalde gebeurtenissen te zien en was ik zeer geïntrigeerd naar hoe het verhaal zou aflopen. Ik heb dat deel met veel plezier gelezen. Het einde bevat helaas minder actie dan verwacht, het is meer filosoferend van aard. De schrijver heeft een opening gelaten naar een tweede deel, waarvan ik hoop dat het zal gaan verschijnen.
De Stropploeg krijgt van mij 3,5 sterren.
October 16, 2016
De Stropploeg, Koen P.H. Romeijn.
Het verhaal gaat over Evan Delier, een arrogante klootzak die zijn weg niet kan en wil vinden in de manier van leven in Nieuw Pangea. Evan is gesteld op de ouderwetse manier en doet het liefst zo min mogelijk met moderne techniek. Terwijl hij een van de beste technici is van het moment en alles weet van de moderne lijn robots en andere robotica. Evan heeft wat aanpassingsproblemen en zijn beste vriend Julius probeert Evan op het rechte pad te houden, tegen beter weten in. Samen zijn ze geselecteerd om bij een specifieke eenheid te komen werken die de beste technici op moderne robottechniek nodig heeft: ‘De Stropploeg’.
Als Evan en Julius de avond voor de eerste ploegendienst vanuit de kroeg besluiten om naar huis te lopen in plaats van de moderne ‘Relocator’ te gebruiken, gebeurt er iets vreemds met grote gevolgen. Evan heeft het gevoel dat hij in de gaten word gehouden en wanneer hij de dag erna met Julius wil praten over de gebeurtenis, weet deze er niets meer vanaf.
Evans’ vermoeden word sterker dat er iets niet klopt.
Dat hij hier ook een grote rol in gaat spelen, weet hij nog niet.
Koen heeft met ‘De Stropploeg’ een sterk debuut neergezet. In het verhaal zitten sterke karakters die Koen duidelijk naar voren laat komen met hun eigen kwaliteiten en invalshoeken. Dit maakt het verhaal afwisselend en verfrissend om te lezen.
Het begin en het eind zijn ijzersterk, in het midden verliest Koen wat ritme. Dit maakt het tussenstuk wat lang en trager. De hoofdstukken zijn lang, maar er zijn duidelijke alinea’s en passages aangeduid.
Het is een science fiction verhaal zonder te snel over de schreef te gaan met robotica, vliegende schotels en ander gespuis.
Al met al een fantastisch boek om een schrijverscarrière mee te starten.
Een dikke 4 sterren waard!
Titel: De Stropploeg
Auteur: Koen P.H. Romeijn
Taal: Nederlands
Pagina’s: 256
Leeftijd: 12+
ISBN: 9789492221520
Uitgeverij: Futuro Uitgevers
Boek prijs: € 17,95
Eboek prijs: € 9,99
Het verhaal gaat over Evan Delier, een arrogante klootzak die zijn weg niet kan en wil vinden in de manier van leven in Nieuw Pangea. Evan is gesteld op de ouderwetse manier en doet het liefst zo min mogelijk met moderne techniek. Terwijl hij een van de beste technici is van het moment en alles weet van de moderne lijn robots en andere robotica. Evan heeft wat aanpassingsproblemen en zijn beste vriend Julius probeert Evan op het rechte pad te houden, tegen beter weten in. Samen zijn ze geselecteerd om bij een specifieke eenheid te komen werken die de beste technici op moderne robottechniek nodig heeft: ‘De Stropploeg’.
Als Evan en Julius de avond voor de eerste ploegendienst vanuit de kroeg besluiten om naar huis te lopen in plaats van de moderne ‘Relocator’ te gebruiken, gebeurt er iets vreemds met grote gevolgen. Evan heeft het gevoel dat hij in de gaten word gehouden en wanneer hij de dag erna met Julius wil praten over de gebeurtenis, weet deze er niets meer vanaf.
Evans’ vermoeden word sterker dat er iets niet klopt.
Dat hij hier ook een grote rol in gaat spelen, weet hij nog niet.
Koen heeft met ‘De Stropploeg’ een sterk debuut neergezet. In het verhaal zitten sterke karakters die Koen duidelijk naar voren laat komen met hun eigen kwaliteiten en invalshoeken. Dit maakt het verhaal afwisselend en verfrissend om te lezen.
Het begin en het eind zijn ijzersterk, in het midden verliest Koen wat ritme. Dit maakt het tussenstuk wat lang en trager. De hoofdstukken zijn lang, maar er zijn duidelijke alinea’s en passages aangeduid.
Het is een science fiction verhaal zonder te snel over de schreef te gaan met robotica, vliegende schotels en ander gespuis.
Al met al een fantastisch boek om een schrijverscarrière mee te starten.
Een dikke 4 sterren waard!
Titel: De Stropploeg
Auteur: Koen P.H. Romeijn
Taal: Nederlands
Pagina’s: 256
Leeftijd: 12+
ISBN: 9789492221520
Uitgeverij: Futuro Uitgevers
Boek prijs: € 17,95
Eboek prijs: € 9,99
October 2, 2016
Lees de recensie van De Strop Ploeg op mijn blog: http://graaggelezen.blogspot.nl/2016_...
Displaying 1 - 8 of 8 reviews