شروین وکیلی تعریفی جالب از خلاقیت در این کتاب میدهد: «توانایی مشاهده، تحمل و لذت بردن از ابهام» در کل دستوپنجه نرم کردن با ابهام جذاب است و اگر به آن خو بگیری تجربهها و معناهای جالب میآفرینی. این کتاب با زبانی ساده و قابل فهم نوشته شده اما مفاهیمی پیچیده در دل دارد. زاویهی نگاه نویسنده خاص و تازه است و اینکه نقبی به تاریخ زده و از «بزرگمهر» نوشته است جالب توجه میباشد. جایی دیگر از کتاب، خلاقیت را: «رها کردن جادهی آشنا و امنی که اجتماع فراهم کرده و پرسه زدن در میان امکانهای دیگر» تعریف میکند، از همین تعریفها میتوان زاویهی تحلیل و دید متفاوت نویسنده را فهمید و روزمرگی را رها کرد و تازگی را برگزید.
اولین کتابی بود که از شروین وکیلی خوندم. واقعا آدم عجیبیه و این از کتاب مشخصه. بیشتر از کتاب انتظار داشتم شیوه زندگی خلاقانه رو به بحث بزاره ولی مستقیم رفت سراغ خود پدیده خلاقیت و شیوههای خلاقانه. گاهی خیلی مسائل رو پیچیده میکرد. فکر کنم این شیوه وکیلی باشه. با توجه به سخنرانیهاش اینو میگم. انگار یه دید خاصی راجع به مسائل داره. همین دیدشم از سیستمهای پیچیده ناشی میشه و اونم همهی مسائل رو در این قالب میبینه.