What do you think?
Rate this book
Zonder jou
Mick weet dat hij speciaal is. En ooit zal iedereen dat weten. De hele straat, de hele school, het hele land. Ooit zal hij iets bijzonders doen en zal iedereen hem kennen en over hem praten…
Een overheersende moeder. Een huis met elf katten. Een piepklein zolderkamertje. Valerie is opgelucht als ze op jonge leeftijd aan haar benauwde jeugd weet te ontsnappen. Samen met haar grote liefde Oscar reist ze de wereld rond en hun liefde wordt bekroond met hun zoontje Mick. Maar Mick is niet zoals andere kinderen. Al op jonge leeftijd vertoont hij bizar en gewetenloos gedrag dat steeds verder uit de hand loopt, zodanig dat Oscar er op een gegeven moment niet langer tegen kan. Hij stelt Valerie voor de keuze: hij of Mick. Maar een moeder kan haar kind toch niet de rug toekeren? Vastbesloten Mick een kans op een normale toekomst te geven, gaat Valerie op zoek naar antwoorden. Maar ondertussen trekt Mick zijn eigen plan.
Een overheersende moeder. Een huis met elf katten. Een piepklein zolderkamertje. Valerie is opgelucht als ze op jonge leeftijd aan haar benauwde jeugd weet te ontsnappen. Samen met haar grote liefde Oscar reist ze de wereld rond en hun liefde wordt bekroond met hun zoontje Mick. Maar Mick is niet zoals andere kinderen. Al op jonge leeftijd vertoont hij bizar en gewetenloos gedrag dat steeds verder uit de hand loopt, zodanig dat Oscar er op een gegeven moment niet langer tegen kan. Hij stelt Valerie voor de keuze: hij of Mick. Maar een moeder kan haar kind toch niet de rug toekeren? Vastbesloten Mick een kans op een normale toekomst te geven, gaat Valerie op zoek naar antwoorden. Maar ondertussen trekt Mick zijn eigen plan.
384 pages, Paperback
Published September 20, 2016
3 people are currently reading
260 people want to read
About the author
Chantal van Gastel
20 books180 followersChantal van Gastel was chosen as best chicklit writer of 2009 by the chicklit.nl website.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 75 reviews
October 21, 2018
Wat een verhaal en vooral wat een einde. Ik hoop eigenlijk dat de zussen van Gastel nog een vervolg gaan schrijven op dit boek.
September 27, 2016
Ik moet het even laten bezinken, want dit verhaal leg je niet zomaar naast je neer. Als ik kon zou ik zelfs 10 sterren geven. Zodra het boek uit is komt mijn recensie op mijn BookTube-kanaal, maar alvast een kleine spoiler: dit boek is briljant. <3
Edit: mijn recensie staat hier: https://youtu.be/v0RxC5EHim4
Edit: mijn recensie staat hier: https://youtu.be/v0RxC5EHim4
June 2, 2018
Omg gruwelijk dit! .. onwijs goed geschreven door de twee zussen maar wel erg heftig. Ik heb het af en toe weg moeten leggen en een fluffy boek tussendoor gelezen. Ik denk dat het wel anders leest als je zelf nog geen kinderen hebt maar het idee dat deze gruwelijke gedachten in het hoofd van een jongetje kunnen rond kunnen spoken is echt creepy!
Ik baal wel een beetje van het einde. Zal niet spoilen. :-)
Ik baal wel een beetje van het einde. Zal niet spoilen. :-)
November 1, 2016
Wauw, dit boek was zo geweldig en moeilijk om weg te leggen!
June 10, 2018
3.5 sterren
Dit was echt een gruwelijk verhaal en het was erg goed geschreven. Wat ik wel heel erg jammer vond, was het gedrag en de naïviteit van Valerie. Het irriteerde me heel erg, ik moest het boek echt af en toe even weg leggen, omdat ik er gek van werd. Naast het gedrag van Mick dan, dat was echt te gruwelijk voor woorden. Ik ben nog jong en denk nog niet echt aan kinderen, maar als ik dit boek zo lees, dan denk je al helemaal niet zo graag aan kinderen. Voor de rest zat het plot goed in elkaar, vond ik zelf dan, maar het gedrag van Valerie heeft toch een hoop voor mij verpest.
Dit was echt een gruwelijk verhaal en het was erg goed geschreven. Wat ik wel heel erg jammer vond, was het gedrag en de naïviteit van Valerie. Het irriteerde me heel erg, ik moest het boek echt af en toe even weg leggen, omdat ik er gek van werd. Naast het gedrag van Mick dan, dat was echt te gruwelijk voor woorden. Ik ben nog jong en denk nog niet echt aan kinderen, maar als ik dit boek zo lees, dan denk je al helemaal niet zo graag aan kinderen. Voor de rest zat het plot goed in elkaar, vond ik zelf dan, maar het gedrag van Valerie heeft toch een hoop voor mij verpest.
October 30, 2016
Kippenvel, zo goed en interessant vond ik dit boek.
January 12, 2023
Wauw, dat einde zag ik niet aankomen. In het begin had ik wat moeite om in het verhaal te komen. Daardoor had ik het boek gisteren weggelegd. Vandaag had ik ook eerst wat moeite met het verhaal. Maar dat verdween langzamerhand, tot het zo spannend werd dat ik het boek niet meer weg kon leggen. De schrijfsters hebben echt een goed boek geschreven. Ze geven een goed beeld van hoe het is om een kind te hebben dat niet spoort. Ook komt in het boek goed naar voren hoe naïef de hulpverlening kan zijn en dat die niet wil zien hoe erg het met dit kind gesteld is. Waarbij soms zelfs de schuld bij de ouders wordt gelegd, terwijl die hun kind toch het beste kennen. Echt een topboek. Ik heb even getwijfeld tussen vier en vijf sterren, omdat ik eerst wat moeite had met het verhaal. Maar uiteindelijk zit het gewoon erg goed in elkaar. Ook roept het ook allerlei emoties op. Zo ga je je steeds meer ergeren aan Mick, maar dat is ook de bedoeling. En dan het einde. De twee zussen mogen nog wel veel meer thrillers schrijven. Dit is wel een heel ander verhaal dan wat Chantal van Gastel in haar eentje schrijft, waardoor Ik ook niet zo’n verhaal verwacht had.
This entire review has been hidden because of spoilers.
November 17, 2020
4*. Pfff.. Heftig verhaal. Je zou het maar echt meemaken. Het einde was ook verrassend. Schrijfstijl was erg prettig!
September 26, 2016
Ik vond het retespannend, maar ik blijf wat moeite hebben met Mick. Ik kan me té slecht voorstellen dat een kind echt zo is. En dan gaat mijn professionele geest toch alternatieve theorieën bedenken. Ik ben -zo ver in mijn leven- nog heel erg van de 'evil is made'-kant. Ik geloof absoluut in genetische gevoeligheden -de verminderde activiteit in de amygdala, de lage coritisollevels-, maar ik geloof ook erg in de de functie van de omgeving.
Zonder jou is natuurlijk fictie, en zeker erg goede. Het is spannend, sluimerend en het eind is goed bedacht (al zag ik het aankomen, ik weet niet goed hoe dat kwam.).
Heerlijk om weer eens een ander soort boek te lezen trouwens. Moet ik vaker doen ;)
Zonder jou is natuurlijk fictie, en zeker erg goede. Het is spannend, sluimerend en het eind is goed bedacht (al zag ik het aankomen, ik weet niet goed hoe dat kwam.).
Heerlijk om weer eens een ander soort boek te lezen trouwens. Moet ik vaker doen ;)
March 6, 2017
Over dit boek heb ik ruim 2 maanden gedaan. Ik kon steeds maar kleine stukjes lezen, want man oh man, het kind Mick gaf me kippenvel. Pas vanaf de helft waren de trucjes en spelletjes van Mick wel bekend en kon ik er beter in doorlezen.
Wat een hel voor de ouders Oscar en Valerie, denk ik dan. Hoe hou je het vol? Valerie is dan wel een vrouw met enorm veel moederliefde en geduld. Dit blijkt ook wel uit de relatie die ze met haar moeder heeft, want daar moet ze ook enorm veel geduld voor opbrengen en ze laat best over zich heen lopen.
Mick ontaardt gaandeweg het verhaal steeds meer in het karakter dat hij in de toekomst vermoedelijk zal gaan krijgen. En dat is niet best!
Ik vind de personen heel stabiel uitgewerkt gedurende het verhaal. En de inhoud verslapt eigenlijk nergens. Ik vond het wel spannend, vooral naar het einde toe. Omdat ik verschillende reviews had gelezen dat het einde echt heftig zou zijn, las ik met hoge spanning naar de allerlaatste bladzijdes toe. Vreselijk... Kijk dan vooral ook niet op de laatste bladzijde, want dan is het hele verhaal verpest, denk ik zo.
Eigenlijk wil ik het boek 4,5 ster geven. Mede omdat ik er eigenlijk niets op aan te merken heb. Sommigen noemen het geen psychologische thriller, ik vind van wel. Maar ik heb dan ook niet zo'n keiharde zenuwen. Geen 5 sterren omdat ik het niet fenomenaal vind, maar het zit er wel tegen aan! Dus knap werk, zusjes van Gastel! ^0^
Over een vervolg, deel 2? Ik zeg, neu... laat lekker zo.
Wat een hel voor de ouders Oscar en Valerie, denk ik dan. Hoe hou je het vol? Valerie is dan wel een vrouw met enorm veel moederliefde en geduld. Dit blijkt ook wel uit de relatie die ze met haar moeder heeft, want daar moet ze ook enorm veel geduld voor opbrengen en ze laat best over zich heen lopen.
Mick ontaardt gaandeweg het verhaal steeds meer in het karakter dat hij in de toekomst vermoedelijk zal gaan krijgen. En dat is niet best!
Ik vind de personen heel stabiel uitgewerkt gedurende het verhaal. En de inhoud verslapt eigenlijk nergens. Ik vond het wel spannend, vooral naar het einde toe. Omdat ik verschillende reviews had gelezen dat het einde echt heftig zou zijn, las ik met hoge spanning naar de allerlaatste bladzijdes toe. Vreselijk... Kijk dan vooral ook niet op de laatste bladzijde, want dan is het hele verhaal verpest, denk ik zo.
Eigenlijk wil ik het boek 4,5 ster geven. Mede omdat ik er eigenlijk niets op aan te merken heb. Sommigen noemen het geen psychologische thriller, ik vind van wel. Maar ik heb dan ook niet zo'n keiharde zenuwen. Geen 5 sterren omdat ik het niet fenomenaal vind, maar het zit er wel tegen aan! Dus knap werk, zusjes van Gastel! ^0^
Over een vervolg, deel 2? Ik zeg, neu... laat lekker zo.
April 20, 2017
Geweldig!!
November 4, 2024
Thrillers, ik lees ze niet vaak. Niet omdat ik er niks aan vind, maar vooral omdat ik een echte romanticus ben. En in thrillers is het soort romantiek vaak toch net even wat anders. Maar ik wilde Zonder Jou héél graag lezen. Waarom? Ik had met Ik wist het al kennis gemaakt met de fantastische schrijfstijl van Chantal van Gastel, en Priscilla had op social media al een hele leuke aanwezigheid waardoor ik haar al met plezier volgde. Hoe leuk is trouwens überhaupt alleen al het idee dat twee zussen sámen een boek hebben geschreven? Het lijkt mij een prachtig iets om samen te kunnen delen, waardoor je als zussen alleen maar sterker wordt.
Zonder Jou - Chantal van Gastel - Priscilla van Gastel
Thriller
Het heeft even geduurd voordat ik het boek oppakte, omdat ik de juiste mindset niet had voor een thriller. Maar eindelijk is het ervan gekomen, en hij is uit! Het boek is zoals ik al had verwacht ontzettend fijn geschreven, waardoor je makkelijk door het boek heen gaat. Toch heb ik hem niet in één ruk uitgelezen. Het is voor mijn gevoel echt zo’n thriller waarbij je continu zit te wachten tot er iets groots gebeurt. Hierdoor vond ik het niet moeilijk om het boek weer op het nachtkastje te leggen als het tijd was om te gaan slapen.
Persoonlijkheidsstoornis
Het verhaal is echter wel interessant, en ontzettend goed uitgedacht. Ik voelde helemaal mee met de vader en moeder van Mick, die radeloos zijn. Ze staan allebei heel anders in het verhaal, maar gaandeweg ben ik ze beide gaan begrijpen. Het is niet makkelijk met om te leven met een kind met een persoonlijkheidsstoornis. Natuurlijk is het wel jóúw kind, maar… wat als je je niet meer veilig voelt in je eigen huis? Mick jaagde mij echt angst aan. Het voelde ook allemaal zo realistisch. Ik denk ook echt dat hoewel dit fictie is, er soortgelijke personen en situaties zijn. Ik moet er niet aan denken…
Zonder Jou - Chantal van Gastel - Priscilla van Gastel
Dat einde…
Door het boek heen vind je terugblikken. Deze geven je extra inzicht in voornamelijk Mick, maar af en toe ook anderen. Die terugblikken worden echter vaak vanuit het hij/zij-perspectief verteld en de rest van het boek vanuit het ik-perspectief. Die wisseling zorgde er soms voor dat ik even uit het verhaal getrokken werd, maar het was niet extreem hinderlijk. Dankzij die stukjes kwam je meer achtergrondinformatie te weten en hoe erg het eraan toegaat in Micks hoofd. Hoe dichter ik bij het einde van het boek kwam, en hoe minder pagina’s er over waren, was ik bang dat het einde zou teleurstellen. Maar dat laatste stukje… wauw. Ik was er zó blij mee. Dat is echt een goed einde voor een thriller.
Conclusie
Zonder Jou is een heerlijk geschreven thriller. Door de fijne en beeldende schrijfstijl en het boeiende verhaal ga je met gemak het verhaal door. Een ander sterk punt van Zonder Jou is hoe realistisch het verhaal is. Je houdt echt je hart vast, en leeft mee met de personages. Hoewel het verhaal absoluut boeiend is, hadden er van mij nog wel wat meer hoogtepunten in mogen zitten. Nu bleef het tempo ongeveer het hele boek gelijk. Het einde beneemt je de adem en maakt zeker impact. Zo’n realistisch geschreven verhaal zal je niet snel vergeten. Ik ben absoluut benieuwd naar een nieuw boek van deze schrijvende zussen.
Deze recensie verscheen eerst op mijn blog Reviews & Roses. Per 1 november 2024 bestaat dit blog niet meer.
--
Jeetje je zal maar zo'n kind hebben. :-S
Zonder Jou - Chantal van Gastel - Priscilla van Gastel
Thriller
Het heeft even geduurd voordat ik het boek oppakte, omdat ik de juiste mindset niet had voor een thriller. Maar eindelijk is het ervan gekomen, en hij is uit! Het boek is zoals ik al had verwacht ontzettend fijn geschreven, waardoor je makkelijk door het boek heen gaat. Toch heb ik hem niet in één ruk uitgelezen. Het is voor mijn gevoel echt zo’n thriller waarbij je continu zit te wachten tot er iets groots gebeurt. Hierdoor vond ik het niet moeilijk om het boek weer op het nachtkastje te leggen als het tijd was om te gaan slapen.
Persoonlijkheidsstoornis
Het verhaal is echter wel interessant, en ontzettend goed uitgedacht. Ik voelde helemaal mee met de vader en moeder van Mick, die radeloos zijn. Ze staan allebei heel anders in het verhaal, maar gaandeweg ben ik ze beide gaan begrijpen. Het is niet makkelijk met om te leven met een kind met een persoonlijkheidsstoornis. Natuurlijk is het wel jóúw kind, maar… wat als je je niet meer veilig voelt in je eigen huis? Mick jaagde mij echt angst aan. Het voelde ook allemaal zo realistisch. Ik denk ook echt dat hoewel dit fictie is, er soortgelijke personen en situaties zijn. Ik moet er niet aan denken…
Zonder Jou - Chantal van Gastel - Priscilla van Gastel
Dat einde…
Door het boek heen vind je terugblikken. Deze geven je extra inzicht in voornamelijk Mick, maar af en toe ook anderen. Die terugblikken worden echter vaak vanuit het hij/zij-perspectief verteld en de rest van het boek vanuit het ik-perspectief. Die wisseling zorgde er soms voor dat ik even uit het verhaal getrokken werd, maar het was niet extreem hinderlijk. Dankzij die stukjes kwam je meer achtergrondinformatie te weten en hoe erg het eraan toegaat in Micks hoofd. Hoe dichter ik bij het einde van het boek kwam, en hoe minder pagina’s er over waren, was ik bang dat het einde zou teleurstellen. Maar dat laatste stukje… wauw. Ik was er zó blij mee. Dat is echt een goed einde voor een thriller.
Conclusie
Zonder Jou is een heerlijk geschreven thriller. Door de fijne en beeldende schrijfstijl en het boeiende verhaal ga je met gemak het verhaal door. Een ander sterk punt van Zonder Jou is hoe realistisch het verhaal is. Je houdt echt je hart vast, en leeft mee met de personages. Hoewel het verhaal absoluut boeiend is, hadden er van mij nog wel wat meer hoogtepunten in mogen zitten. Nu bleef het tempo ongeveer het hele boek gelijk. Het einde beneemt je de adem en maakt zeker impact. Zo’n realistisch geschreven verhaal zal je niet snel vergeten. Ik ben absoluut benieuwd naar een nieuw boek van deze schrijvende zussen.
Deze recensie verscheen eerst op mijn blog Reviews & Roses. Per 1 november 2024 bestaat dit blog niet meer.
--
Jeetje je zal maar zo'n kind hebben. :-S
December 18, 2016
Ik kan altijd enorm genieten van boeken van Chantal van Gastel. Des te nieuwsgieriger werd ik toen er een thriller van haar uit kwam en dan ook nog geschreven samen met haar zusje! Toen ik dit boek bij de bibliotheek zag liggen kon ik ook niet anders dan hem meenemen, ook al stond hij niet op mijn to-read van deze maand..
Zonder jou gaat volgt het gezin van Valerie. Zij heeft samen met haar man een zoon Mick. Mick lijdt aan een persoonlijkheidsstoornis en is onhandelbaar. Het gaat van kwaad tot erger en net op dit moment besluit haar man dat hij er niet meer tegen kan. Valerie doet er alles aan om Mick te beschermen, maar hoe doe je dat als Mick eigenlijk zelf het voornaamste gevaar is?
Pittig boek, een psychologische thriller. Voordat ik in dit boek begon had ik werkelijk geen idee waarover het ging, maar ik was al snel aangenaam verrast. Ik houd wel van dit soort verhalen. Je wordt enorm meegesleept in dit verhaal en je verslind op je gemak een enorme berg aan bladzijdes. Ik leefde enorm toe naar de ontknoping van dit boek en had echt moeite om dit boek aan de kant te schuiven.
Het boek ging recht op de 5 sterren af, totdat ik het einde las.. Hier was ik zo door teleurgesteld dat het bijna een gat in mijn hart sloeg. Jeetje. Wel heel onverwachts hoor, maar dit was gewoon echt niet het einde waarop ik gehoopt had. Dus toch maar gewoon 4 sterren.. Al was het boek helemaal niet gewoon.
Hopelijk schrijven Chantal en Priscilla nog meer boeken samen, alhoewel ik er ook wel pluspunten in zie als Priscilla zelf gaat schrijven: dubbel zoveel boeken van de van Gastels!
Zonder jou gaat volgt het gezin van Valerie. Zij heeft samen met haar man een zoon Mick. Mick lijdt aan een persoonlijkheidsstoornis en is onhandelbaar. Het gaat van kwaad tot erger en net op dit moment besluit haar man dat hij er niet meer tegen kan. Valerie doet er alles aan om Mick te beschermen, maar hoe doe je dat als Mick eigenlijk zelf het voornaamste gevaar is?
Pittig boek, een psychologische thriller. Voordat ik in dit boek begon had ik werkelijk geen idee waarover het ging, maar ik was al snel aangenaam verrast. Ik houd wel van dit soort verhalen. Je wordt enorm meegesleept in dit verhaal en je verslind op je gemak een enorme berg aan bladzijdes. Ik leefde enorm toe naar de ontknoping van dit boek en had echt moeite om dit boek aan de kant te schuiven.
Het boek ging recht op de 5 sterren af, totdat ik het einde las.. Hier was ik zo door teleurgesteld dat het bijna een gat in mijn hart sloeg. Jeetje. Wel heel onverwachts hoor, maar dit was gewoon echt niet het einde waarop ik gehoopt had. Dus toch maar gewoon 4 sterren.. Al was het boek helemaal niet gewoon.
Hopelijk schrijven Chantal en Priscilla nog meer boeken samen, alhoewel ik er ook wel pluspunten in zie als Priscilla zelf gaat schrijven: dubbel zoveel boeken van de van Gastels!
April 2, 2020
Dit boek had mij vanaf het begin in zijn greep! Ik las er nog een boek naast waardoor ik er langer over heb gedaan, maar het liefst legde ik hem niet meer weg.
Het boek bevat veel emoties Al deze emoties maakte het verhaal heel interessant doordat ik meevoelde met de personages en maakte dat ik heel benieuwd was naar hoe het zou aflopen.
Het boek is vanuit meerdere perspectieven geschreven, het personage Valerie in de ik-vorm en haar zoon Mick in de hij-vorm. Hierdoor kom je meer over hun gedachten te weten waardoor er spanning in het boek ontstaat.
Het einde
Het boek is zeker een aanrader!
Het boek bevat veel emoties Al deze emoties maakte het verhaal heel interessant doordat ik meevoelde met de personages en maakte dat ik heel benieuwd was naar hoe het zou aflopen.
Het boek is vanuit meerdere perspectieven geschreven, het personage Valerie in de ik-vorm en haar zoon Mick in de hij-vorm. Hierdoor kom je meer over hun gedachten te weten waardoor er spanning in het boek ontstaat.
Het einde
Het boek is zeker een aanrader!
December 30, 2016
Meerdere malen moest ik even slikken als Mick bezig was met zijn misselijkmakende spelletjes. Doordat je niet weet wat Mick nu weer van plan is zit er flink veel spanning en vaart in ‘Zonder jou’. Hoe kan een kind zo ontsporen? Hoe kan een kind (zelfs op zo’n jonge leeftijd) zo manipulerend te werk gaan? Juist dat geeft ‘Zonder jou’ een grimmig en rauw randje.
Lees verder op mijn blog
Lees verder op mijn blog
December 30, 2016
Wat een spannend boek! Heftig verhaal en onderwerp en goed opgebouwd qua spanning ook.
February 16, 2017
Recensie volgt :)
December 3, 2016
4,5*
Oef, deze was heftig zeg. Absoluut niet het thrillertje dat ik verwacht had!
Vanaf de eerste pagina werd ik meegezogen in het verhaal en ook na het lezen van het boek liet deze me zeker niet meteen los. De schrijfstijl vind ik erg fijn, makkelijk maar toch niet te oppervlakkig.
Het verhaal zelf, het einde... Jeetje... Kan er helaas niet teveel over vertellen omdat ik dan spoilers ga plaatsen, maar echt.. Mocht je een nieuw boek zoeken om te lezen: geef deze dan even een kans!
Het enige waar ik nu alleen aan blijf denken is "waarom niet een inrichting, Valerie?"...
Ik hoop dat de zusjes nog meer boeken gaan schrijven!
Oef, deze was heftig zeg. Absoluut niet het thrillertje dat ik verwacht had!
Vanaf de eerste pagina werd ik meegezogen in het verhaal en ook na het lezen van het boek liet deze me zeker niet meteen los. De schrijfstijl vind ik erg fijn, makkelijk maar toch niet te oppervlakkig.
Het verhaal zelf, het einde... Jeetje... Kan er helaas niet teveel over vertellen omdat ik dan spoilers ga plaatsen, maar echt.. Mocht je een nieuw boek zoeken om te lezen: geef deze dan even een kans!
Het enige waar ik nu alleen aan blijf denken is "waarom niet een inrichting, Valerie?"...
Ik hoop dat de zusjes nog meer boeken gaan schrijven!
July 26, 2017
Wow! Dit boek verdient veel meer dan 5 sterren!
September 16, 2017
Het boek heeft mij goed verrast, omdat ik eerlijk gezegd geen verwachtingen had van dit boek. Ik hoorde al meerdere goede verhalen, maar dat wil niet zeggen dat ik die mening altijd deel. In dit geval deel ik die mening wel, want dit boek zit echt goed in elkaar! De afwisseling tussen twee perspectieven, Valerie en Mick, vond ik erg leuk én van toegevoegde waarde.
Af en toe ergerde ik mij wel aan Mick, ondanks dat ik weet dat hij een gedragsstoornis heeft. Door mijn opleiding weet ik al veel over dit soort personen (die er overigens vaak vrij weinig aan kunnen doen) Door wat achtergrondkennis kon ik mij wel een beetje verplaatsen in Mick, al valt het niet goed te praten wat hij allemaal denkt en doet.
En dan het einde: eerlijk gezegd had ik geen flauw idee hoe het boek zou kunnen eindigen. Ik had geen tijd om situaties te kunnen bedenken, maar ik weet wel dat ik dit einde niet had kunnen bedenken.
Als er nog een boek komt van de twee zussen ben ik zeker van de partij!
Af en toe ergerde ik mij wel aan Mick, ondanks dat ik weet dat hij een gedragsstoornis heeft. Door mijn opleiding weet ik al veel over dit soort personen (die er overigens vaak vrij weinig aan kunnen doen) Door wat achtergrondkennis kon ik mij wel een beetje verplaatsen in Mick, al valt het niet goed te praten wat hij allemaal denkt en doet.
En dan het einde: eerlijk gezegd had ik geen flauw idee hoe het boek zou kunnen eindigen. Ik had geen tijd om situaties te kunnen bedenken, maar ik weet wel dat ik dit einde niet had kunnen bedenken.
Als er nog een boek komt van de twee zussen ben ik zeker van de partij!
November 25, 2017
Had dit boek heel graag 5 sterren gegeven maar het einde viel me wat tegen. Tenzij er een vervolg aan gegeven zou worden. In dat geval krijgt dit boek de hoogste score.
December 4, 2017
Erg spannend en naar, hoewel ik soms een beetje het idee kreeg dat het een onsamenhangend verhaal was. Vier sterren omdat ik het open einde verschrikkelijk vond, maar het heeft me nog drie dagen in de greep gehouden dus dit boek is wel een aanrader!
February 26, 2018
Toen ik net klaar was met lezen had ik 3 sterren in gedachten, maar na er een nachtje over geslapen te hebben maak ik er toch 4 van. Het is de schrijfsters gelukt om mij Het Kind enorm te gaan haten, wat neem ik aan het plan was. Daarnaast heb ik intens veel frustratie en moedeloosheid gevoeld tijdens het lezen en ook dat was denk ik onderdeel van het schrijfplan. Tot slot vond ik de schrijfstijl superfijn én zat er op het eind toch een verrassend slot in. Waarom dus ook geen 4*? Hier, neem ze maar!
January 30, 2017
In het begin heb ik het boek vaak weg gelegd, het kon me niet genoeg boeien. Toch besloten om verder te lezen en het werd wel steeds beter. Toch vond ik het niet heel fijn dat er zo vaak geschreven werd in het verleden of vanuit een ander persoon. Het verhaal is zeker heel aangrijpend en fascinerend. Maar ik kon me niet altijd goed inleven of de keuzes van de ouders begrijpen.
September 5, 2020
HOLY SHIT DAT EINDE. Dit was echt een waanzinnig boek dat langzaam maar zeker helemaal onder mijn huid kroop. Het las als een sneltrein die dreigt te verongelukken en waar je je ogen niet van kunt afwenden: geen moment saai, en ik heb op geen enkel moment kunnen voorspellen wat er in het volgende hoofdstuk zou gebeuren. Vooral de stukjes vanuit Mick waren onwijs goed, maar ook het innerlijke conflict van Valerie vond ik goed gedaan. Nu maar gauw even verder met iets luchtigs, want jeminee...
October 18, 2016
Het is best even geleden dat ik een boek van bijna 400 pagina's zó snel heb uitgelezen en nu ben ik er even compleet sprakeloos van. Wauw. Wat een heftig verhaal - en dat EINDE. Wow. Ik moest het echt even laten bezinken.
Het is geen geheim dat ik een groot fan ben van de boeken van Chantal van Gastel. Ik vind het heerlijk om te lezen over jonge vrouwen die leuke mannen ontmoeten en verliefd worden, maar vervolgens eerst nog een hoop onzekerheden, misverstanden of andere problemen moeten overwinnen voor ze uiteindelijk een happy ending krijgen. Ik word daar echt ontzettend blij van.
Van te voren wist ik al wel dat dit verhaal anders zou zijn en daarom was ik er juist zo benieuwd naar. En eerlijk is eerlijk: hoe dol ik ook ben op Chantal's eerdere boeken, ZONDER JOU was van een heel ander niveau. Als je het mij vraagt, bewijst dit boek twee dingen, namelijk dat Chantal en Priscilla een fantastisch schrijversduo vormen en dat Chantal écht niet alleen maar vrolijke, romantische verhalen kan schrijven.
In ZONDER JOU is Valerie de wanhoop nabij. Haar zoon Mick is agressief, manipulatief en gemeen. Hij wordt er blij van te zien dat anderen pijn hebben of bang zijn en het doet hem nog meer plezier om anderen zelf pijn te doen of bang te maken. Oscar, de man van Valerie, kan er niet meer tegen en vraagt een scheiding aan - niet omdat hij niet meer van zijn vrouw houdt, maar omdat hij het niet aankan nog langer met zijn zoon te moeten leven. Hij wil Mick naar een internaat sturen of instanties inschakelen, maar voor Valerie voelt dat alsof ze de touwtjes uit handen geeft en dat wil ze niet, want Mick is háár kind. Ondertussen escaleert het gedrag van Mick en gaat hij steeds verder.
Mick is eng. Ik kan er niets anders over zeggen. Ik zou doodsbang zijn met zo'n kind in huis. Ik vraag me af of ouders dit boek ook anders zullen beleven dan niet-ouders; zelf heb ik geen kinderen en ik moet eerlijk toegeven dat ik me beter kon verplaatsen in de gedachtegang van Oscar dan in die van Valerie. Ik denk ook niet dat ik met zo'n kind in één huis zou kunnen wonen of dat ik ervan zou kunnen houden, zelfs al was het mijn eigen kind, omdat Mick haast niet meer menselijk lijkt. Ik ben benieuwd of ouders, of moeders, dat anders zullen beleven en het sneller eens zullen zijn met Valerie.
Als voormalig studente Psychologie heb ik veel gedrags- en persoonlijkheidsstoornissen voorbij zien komen en vond ik Mick's problemen ontzettend interessant. Psychopathie is een stoornis waar veel over gediscussieerd wordt in het vakgebied omdat het echt zo lijkt te zijn dat het veroorzaakt wordt door een gen en dat er dus niets aan te doen valt: deze mensen worden geboren met een manipulatieve kant en niet in staat om empathie te voelen. Sommige studies beweren dat wetenschappelijk is aangetoond dat mensen met dit gen zich vroeg of laat altijd ontwikkelen tot psychopaten in de zin van zware criminelen, zoals moordenaars of verkrachters, en dat kinderen met dit gen zo vroeg mogelijk moeten worden weggehaald bij de ouders of opgesloten (waar natuurlijk heel veel argumenten tegen kunnen worden opgevoerd; vandaar dat deze discussie nog altijd gaande is). Dit soort kinderen bestaat dus echt, wat dit verhaal nog sterker en realistischer maakt. Je wilt je kind natuurlijk helpen, maar niemand weet hoe. Wat doe je dan, als ouder zijnde?
De hopeloosheid van Oscar en Valerie, de wanhoop, komt zo sterk naar voren in dit boek dat ik er zelf een knoop van in mijn maag had. De dingen die Mick doet en de manier waarop hij denkt worden ook beschreven in het boek en dat maakte het alleen nog maar realistischer, maar ook verschrikkelijker. Hoe kun je een kind opvoeden dat oprecht geen medeleven kan voelen, dat altijd dwars en driftig is, nooit genegenheid toont omdat hij dat óók niet voelt, en alleen vrolijk wordt van het pijn toebrengen aan of angst aanjagen van anderen? Nee, het is niet zijn schuld dat hij zo is, maar wil dat zeggen dat de ouders het maar gewoon moeten pikken?
In het licht hiervan begrijp ik Valerie's beslissing aan het einde van het boek ook wel. Ik kan me voorstellen dat een moeder die zo wanhopig is, zo verscheurd tussen de liefde voor haar kind en de wetenschap dat datzelfde kind een gevaar vormt voor alles en iedereen om hem heen, geen andere uitweg meer ziet.
ZONDER JOU is een ongelooflijk heftig, maar prachtig verhaal over de liefde tussen man en vrouw, maar vooral over de liefde van een moeder voor haar kind. Zelfs als die liefde niet beantwoordt wordt. Zelfs als dat kind het haast onmogelijk maakt voor zijn moeder om van hem te blijven houden. Persoonlijk vind ik dat Chantal zichzelf overtroffen heeft (ongetwijfeld tenminste deels dankzij de invloed van Priscilla) en dat deze twee zussen nog veel vaker samen boeken moeten schrijven, want dit verhaal was geweldig en ik kan niet anders dan het 5 sterren geven. Fantastisch gedaan. Ik ga nu op zoek naar een manier om van de knoop in mijn maag af te komen, want die zit er nog steeds...
Het is geen geheim dat ik een groot fan ben van de boeken van Chantal van Gastel. Ik vind het heerlijk om te lezen over jonge vrouwen die leuke mannen ontmoeten en verliefd worden, maar vervolgens eerst nog een hoop onzekerheden, misverstanden of andere problemen moeten overwinnen voor ze uiteindelijk een happy ending krijgen. Ik word daar echt ontzettend blij van.
Van te voren wist ik al wel dat dit verhaal anders zou zijn en daarom was ik er juist zo benieuwd naar. En eerlijk is eerlijk: hoe dol ik ook ben op Chantal's eerdere boeken, ZONDER JOU was van een heel ander niveau. Als je het mij vraagt, bewijst dit boek twee dingen, namelijk dat Chantal en Priscilla een fantastisch schrijversduo vormen en dat Chantal écht niet alleen maar vrolijke, romantische verhalen kan schrijven.
In ZONDER JOU is Valerie de wanhoop nabij. Haar zoon Mick is agressief, manipulatief en gemeen. Hij wordt er blij van te zien dat anderen pijn hebben of bang zijn en het doet hem nog meer plezier om anderen zelf pijn te doen of bang te maken. Oscar, de man van Valerie, kan er niet meer tegen en vraagt een scheiding aan - niet omdat hij niet meer van zijn vrouw houdt, maar omdat hij het niet aankan nog langer met zijn zoon te moeten leven. Hij wil Mick naar een internaat sturen of instanties inschakelen, maar voor Valerie voelt dat alsof ze de touwtjes uit handen geeft en dat wil ze niet, want Mick is háár kind. Ondertussen escaleert het gedrag van Mick en gaat hij steeds verder.
Mick is eng. Ik kan er niets anders over zeggen. Ik zou doodsbang zijn met zo'n kind in huis. Ik vraag me af of ouders dit boek ook anders zullen beleven dan niet-ouders; zelf heb ik geen kinderen en ik moet eerlijk toegeven dat ik me beter kon verplaatsen in de gedachtegang van Oscar dan in die van Valerie. Ik denk ook niet dat ik met zo'n kind in één huis zou kunnen wonen of dat ik ervan zou kunnen houden, zelfs al was het mijn eigen kind, omdat Mick haast niet meer menselijk lijkt. Ik ben benieuwd of ouders, of moeders, dat anders zullen beleven en het sneller eens zullen zijn met Valerie.
Als voormalig studente Psychologie heb ik veel gedrags- en persoonlijkheidsstoornissen voorbij zien komen en vond ik Mick's problemen ontzettend interessant. Psychopathie is een stoornis waar veel over gediscussieerd wordt in het vakgebied omdat het echt zo lijkt te zijn dat het veroorzaakt wordt door een gen en dat er dus niets aan te doen valt: deze mensen worden geboren met een manipulatieve kant en niet in staat om empathie te voelen. Sommige studies beweren dat wetenschappelijk is aangetoond dat mensen met dit gen zich vroeg of laat altijd ontwikkelen tot psychopaten in de zin van zware criminelen, zoals moordenaars of verkrachters, en dat kinderen met dit gen zo vroeg mogelijk moeten worden weggehaald bij de ouders of opgesloten (waar natuurlijk heel veel argumenten tegen kunnen worden opgevoerd; vandaar dat deze discussie nog altijd gaande is). Dit soort kinderen bestaat dus echt, wat dit verhaal nog sterker en realistischer maakt. Je wilt je kind natuurlijk helpen, maar niemand weet hoe. Wat doe je dan, als ouder zijnde?
De hopeloosheid van Oscar en Valerie, de wanhoop, komt zo sterk naar voren in dit boek dat ik er zelf een knoop van in mijn maag had. De dingen die Mick doet en de manier waarop hij denkt worden ook beschreven in het boek en dat maakte het alleen nog maar realistischer, maar ook verschrikkelijker. Hoe kun je een kind opvoeden dat oprecht geen medeleven kan voelen, dat altijd dwars en driftig is, nooit genegenheid toont omdat hij dat óók niet voelt, en alleen vrolijk wordt van het pijn toebrengen aan of angst aanjagen van anderen? Nee, het is niet zijn schuld dat hij zo is, maar wil dat zeggen dat de ouders het maar gewoon moeten pikken?
In het licht hiervan begrijp ik Valerie's beslissing aan het einde van het boek ook wel. Ik kan me voorstellen dat een moeder die zo wanhopig is, zo verscheurd tussen de liefde voor haar kind en de wetenschap dat datzelfde kind een gevaar vormt voor alles en iedereen om hem heen, geen andere uitweg meer ziet.
ZONDER JOU is een ongelooflijk heftig, maar prachtig verhaal over de liefde tussen man en vrouw, maar vooral over de liefde van een moeder voor haar kind. Zelfs als die liefde niet beantwoordt wordt. Zelfs als dat kind het haast onmogelijk maakt voor zijn moeder om van hem te blijven houden. Persoonlijk vind ik dat Chantal zichzelf overtroffen heeft (ongetwijfeld tenminste deels dankzij de invloed van Priscilla) en dat deze twee zussen nog veel vaker samen boeken moeten schrijven, want dit verhaal was geweldig en ik kan niet anders dan het 5 sterren geven. Fantastisch gedaan. Ik ga nu op zoek naar een manier om van de knoop in mijn maag af te komen, want die zit er nog steeds...
March 16, 2020
Oh, wat creepy! Dit lijkt me toch wel het ergste wat je als moeder kan overkomen. Erg knap gedaan, vanuit twee verschillende perspectieven. Gelukkig duurt het nog even voor ik ga slapen 😂
March 29, 2023
Pakkend verhaal, zorgt er wel voor dat je door wilt blijven lezen
October 17, 2016
Kan ik een boek ook tien sterren geven of honderd? Wat een super geweldig fantastisch boek is dit. Heel wat anders dan de eerdere boeken van Chantal maar deze is dan ook samen met haar zus Priscilla geschreven, wat mij betreft is er een nieuw fantastisch schrijversduo ontstaan, ik wil dan ook meer! Ik kon gewoonweg niet stoppen met lezen en heb dit boek dan ook binnen twee dagen uitgelezen, het verhaal gaat over Valerie en Oscar en zoon Mick. Mick is op zijn zachtst gezegd onhandelbaar en drijft zijn ouders tot wanhoop. Alle personages worden geweldig neergezet en ik vind het enorm knap van de auteurs hoe ze Mick en zijn "plannen" hebben beschreven. Je zal zo'n kind hebben....
Het einde van het boek is hartverscheurend, ik ga er verder niet over uit weiden maar jeetje...ik moet het even laten bezinken en ik weet zeker dat dit boek me nog lang zal bijblijven.
Het einde van het boek is hartverscheurend, ik ga er verder niet over uit weiden maar jeetje...ik moet het even laten bezinken en ik weet zeker dat dit boek me nog lang zal bijblijven.
October 13, 2016
Spoiler alert!!
In het begin vond ik het allemaal best heftig en begon ik best een hekel te krijgen aan Mick dus dat was goed gedaan van de zussen. Erg gedurfd om een kind zo gestoord neer te zetten. Verder het boek in werd de verhaallijn wat langdradig en voor mij zelfs wat frustrerend. Er wordt vanalles geinsinueerd maar er gebeurt vrij weinig. Dan tegen het einde gebeurt er wel het een en ander en dan bam het zwaar zwaar onbevredigende einde....heel jammer dit.
ik geef de zussen 2.5 sterren omdat ze Mick wel erg goed hebben neergezet maar het verhaal in zijn totaal....nee ik had er meer van verwacht.
In het begin vond ik het allemaal best heftig en begon ik best een hekel te krijgen aan Mick dus dat was goed gedaan van de zussen. Erg gedurfd om een kind zo gestoord neer te zetten. Verder het boek in werd de verhaallijn wat langdradig en voor mij zelfs wat frustrerend. Er wordt vanalles geinsinueerd maar er gebeurt vrij weinig. Dan tegen het einde gebeurt er wel het een en ander en dan bam het zwaar zwaar onbevredigende einde....heel jammer dit.
ik geef de zussen 2.5 sterren omdat ze Mick wel erg goed hebben neergezet maar het verhaal in zijn totaal....nee ik had er meer van verwacht.
Displaying 1 - 30 of 75 reviews