Представи си: казваш се Гоотс Гутс, напълно нормално дете си, и живееш заедно с баща си Клаас в най-скучното място на света - Полдердам, никому неизвестно село, където всеки ден се случва едно и също. Но един ден влизаш в спалнята си, помирисваш нещо странно, оглеждаш се и намираш нещо, което ще промени света ти. В леглото ти има нещо. Или някой? Прилича точно на плаката в класната ти стая. Мумия. В леглото има една истинска, жива мумия. Гълташ си езика от уплаха, поклащаш глава, затваряш очи, броиш до десет и се надяваш когато ги отвориш тя да е изчезнала. Но мумията си е все още там, когато отвориш очи на „десет”.... също и на „двайсет”. Е, какво правиш тогава?!
Преди четири хиляди години в Египет умира момче с дългото и трудно име Дарвиш Ур-Атум Мсамаки Минкабх Ишак-Ебони. Тъй като е син на фараона, тялото му е балсамирано и увито в лен. Като амулет в саркофага му е сложен и златният бръмбар скарабей на Mукатагара, за да го защитава в пътя му към небестното царство. Хиляди години по-късно по време на транспортирането на три скъпоценни саркофага в Холандия, удар от мълния, паднала точно върху скарабея, съживява малката мумия. Дъми, на галено, скоро става част от всекидневния живот на семейство Гутс и в училище, и у дома. Но това, разбира се, е свързано с много недоразумения, комични и глупави ситуации, невъзможни обърквания и проблеми!
Dutch writer of Children's books. As a child, Tosca wanted to be a doctor and play the piano, but instead she went to the Arts Academy in Amsterdam. She became a teacher of Art and History of Art at a high school in Amsterdam. She remained a teacher for 13 years and started a family. She has 3 children: two girls and one boy.
Then she decided to become a writer. Not surprising, because ever since she was little she has been writing stories. She wanted to publish a book before 2000 and only just succeeded in 1999.
She became a known writer with her books about Dummie the Mummie which have been translated in many languages. Nowadays she tries to write two books a year. Furthermore, she visits many schools and libraries. Now and then she has a theatre show with songs of her own.
ماجراهای دامی مومیایی هم برای من از اون دسته کتاباس که تا صد سالگی هم میتونم برگردم، بخونم و بخندم! مثل کتاب های رامونا و از اون قبیل! انگار نه انگار که خیلی وقته که دیگه سنم از خوندن این کتاب ها گذشته :))
Blij om eindelijk het eerste boek van Dummie gelezen te hebben. Dit is eentje dat ze zelfs bij mij ( tweede leerjaar - groep 4) in de klas leuk zullen vinden. Ik ga zeker op zoek naar het fysieke boek. Hij leest zeer vlot, helemaal in de leefwereld van kinderen met als uitzondering van die mummie die tot leven gekomen is. Ik ben wel nieuwsgierig als hij in dit gezin kan blijven van Klaas en Goos.
Stel je voor. Je bent een doodnormaal kind en je houdt van Egypte. Helaas zijn er niet heel veel boeken die over Egypte gaan of met Egypte te maken hebben. Dan word je ouder en je wordt Egyptoloog. Op een dag hoor je van een nieuwe kinderserie die over een mummiejongetje dat in onze wereld terechtkomt gaat. Je denkt, wat leuk! De kinderen van nu die van Egypte houden hebben in ieder geval al meer boeken dan jij vroeger had. Een tijdje later kom je het eerste boek van deze serie tegen op de rommelmarkt. Je koopt het boek en gaat diezelfde middag nog lezen. Je leest, en je leest, en langzaamaan wordt het je duidelijk dat alle vrouwen en meisjes die in dit boek bij naam genoemd worden heel gemeen zijn. Anna-Lies en Lissy zijn pestkoppen. Juffrouw Friek is een gemene trut. Mevrouw Stekelaar is een racistische harpij. Maar alle mannen en jongens zijn cool en aardig, begripvol en leuk. Toch lees je door, en je hoopt dat het beter wordt. Op pagina 214-215 worden er hoogstens een stuk of tien regels gewijd aan kleuterjuf Paula, een vrouw die wél aardig doet. In het laatste hoofdstuk heeft klasgenootje Emma een ienie-mini, tekstloos rolletje als opvulling voor het schoolteam. En dat was het dan.
Ik ben erg teleurgesteld in dit boek. Toen ik van de Dummie de Mummie-serie hoorde was ik in de eerste instantie enthousiast omdat ik als kind zo graag méér boeken over het Oude Egypte had gelezen dan er toen beschikbaar waren. Het idee dat tegenwoordig kinderen veel meer keuze hebben dankzij deze populaire serie vond ik leuk. Totdat ik het eerste boek las.
Het begon al met de karakterisatie van Dummie. Een jongetje uit het Oude Rijk, dat zes namen heeft waarvan slechts de helft van één naam daadwerkelijk Egyptisch is, en de rest meer Arabisch of Centraal-Afrikaans klinkt - tja, dat begint voor mij gewoon niet zo goed. Dat hij Masri spreekt is al even gek (al wordt er later in het boek wel aangegeven dat Dummie geen modern Egyptisch verstaat, een continuity error die kinderen niet zal opvallen), net als dat hij "Arabisch" Nederlands praat. Maar goed, historische gekkigheidjes neem je op de koop toe, want het blijft een kinderboek en fictie. Daar mag je heus vrijheid in nemen, iets anders zul je mij niet horen zeggen.
Wat mij écht stak is dat dit boek op geen enkele manier de vrouwen of meisjes die een grote rol hebben in een positief daglicht kan stellen. De mannen en jongens hebben niets slechts, de vrouwen en meisjes niets goeds. Toen ik dat besefte, zo ongeveer halverwege het boek, was voor mij de lol eraf en heb ik op mijn tandvlees de laatste helft uitgelezen in de steeds ijdeler wordende hoop dat het nog beter zou worden. Dat deed het niet. Oké, van de naamloze vrouwelijke klasgenootjes, Emma, en kleuterjuf Paula wordt geïmpliceerd dat ze leuk, of in ieder geval niet gemeen zijn. Maar geen van hen is een hoofdpersoon, of heeft meer screentime dan een paar regels dialoog. De vier grote vrouwelijke rollen zijn stuk voor stuk onaangenaam en niet voor rede vatbaar.
Misschien valt dit een jong kind niet op. Misschien maakt het meisjes niet uit dat ze over jongetjes lezen. (Mijn favoriete boek van vroeger, De geheime rol van Sjeri, ging ook over een jongetje in het Oude Egypte - al was dat misschien ook wel omdat er geen enkel verhaal over Egypte was met een meisje in de hoofdrol.) Maar zelfs als dat het geval is vind ik het nog steeds shockerend dat Tosca Menten, nota bene zelf een vrouw, alle vrouwen onredelijke en racistische personages heeft gemaakt. De slechterikken. De tweedeling is zó sterk aanwezig dat ik me niet kan voorstellen dat er geen kinderen zijn wie dit opvalt.
Ik heb het boek met een nare smaak in mijn mond uitgelezen. Ik hoop van harte dat de andere boeken beter zijn qua verdeling goed/slecht, want dit maakt me verdrietig.
Goos woont met zijn vader in het saaiste dorp ter wereld. Wanneer hij een levende mummie in zijn slaapkamer vindt is het gedaan met de saaiheid. De mummie blijkt de zoon van de farao te zijn die vierduizend jaar geleden is overleden. Hij wordt tot een mummie gemaakt en krijgt een gouden scarabee mee die hem op zijn verdere reis zal beschermen. Wanneer de mummie wakker wordt in het heden en bij Goos en zijn vader terecht komt nemen zij de zorg voor Dummie op zich. Niemand mag weten dat Dummie een mummie is. Goos en zijn vader doen er alles om Goos te beschermen tegen het kwaad in de buitenwereld. Zo verzinnen ze dat hij een familielid is met brandwonden en kan hij met Goos mee naar school. Samen komen ze spannende en grappige situaties. Het is aandoenlijk om te lezen hoe veel moeite Goos doet om zijn vriend te bewaren van pestkoppen en nare dingen en hoe zorgzaam zijn vader is tav Goos en zijn vriend. Tosca Menten laat de lezer op een fantasierijke wijze kennis maken met een mummie uit het verleden. Originele grappen en woorden zorgen voor humoristische taferelen. Ik denk dat dat voor jong en oud erg aantrekkelijk is. Hier in de huisbibliotheek wordt het veel geleend. Ook door anderstalige die hiermee Nederlands leren. Ze zijn allemaal enthousiast.
Wat een leuk en komisch boek! Over een jongen genaamd Goos, over een mummie genaamd Dummie (de eerste letters van zijn namen vormen dat wat ik hilarisch vond), over Egypte, over hoe hou je het geheim dat Dummie echt een mummie is (nou ja maakt hem een brandwondenslachtoffer), over pesten (wat waren die meiden en die directrice verschrikkelijk). En heel veel brocolli! Ik vond het geweldig hoe Goos en zijn vader voor Dummie zorgden en hem hielpen met de taal en met alles. Zelfs met verbanden wisselen. Ik ben zelf gek op Egypte dus ik vond het hoog tijd om dit boek te lezen, heb deze serie nu al een tijdje op het oog maar kwam er gewoon niet aan toe. Gelukkig nu wel! Snel maar eens boek twee zoeken~ Want ik ben nieuwsgierig wat voor avonturen (en problemen) er zullen zijn.
Wat een geweldig boek. Vol humor, spanning, vriendschap, irritante personages en originaliteit. Het is heerlijk vlot geschreven en erg leuk verzonnen. Hoe spannend en gaaf is het als je een levende mummie vindt? En hoe eng als die mee naar school wil? Goos is zo lief beschermend en Dummie zelf lekker eigenzinnig en grappig. Het verhaal is een mix van herkenbare alledaagse situaties en zotte, spannende magie, precies waar ik zo van houd en wat ik zelf graag schrijf.
Wat een avontuur. Ik begrijp niet waarom Tosca Menten niet in een adem wordt genoemd met Paul van Loon en Carry Slee. Als al haar boeken zo goed zijn als deze behoort ze tot de top van de Nederlandse kinderboekenschrijvers.
یه کتاب جالب و طنز که تصاویر خیلی بامزهای هم داره و مطمئناً از خوندنش لذت میبرین. به شخصه، مشتاقانه منتظر شروع کردن جلد بعدیش هستم. دامی، یه مومیاییه که طی انتقال به موزه، بر اثر حادثهای زنده میشه. به طور اتفاقی از خونهی پدر و پسری به نام خوس و کلاز سردرمیاره. اونا تصمیم میگیرن از دامی مراقبت کنن و مواظب باشن از کسی هویت واقعیش مطلع نمیشه. دامی به جز زبان مصری، به زبان دیگهای مسلط نیست. پس خوس و کلاز باهاش همه چی رو تمرین میکنن و بهش تموم چیزها رو نشون میدن. تا جایی که دامی به مدرسه میره و دوست پیدا میکنه. اما اوضاع به همین خوبی پیش نمیره. طلسمی که دامی رو به زندگی برگردونده، ناگهان گم میشه. آیا کسی اونرو دزدیده یا همینطوری گم شده؟ بدون وجود این طلسم، دامی میتونه زنده بمونه؟
Dummie de mummie gaat over een vader: Klaas, zoon: Goos en een mummie: Dummie. Een jongen moest mummies naar een museum brengen tot hij door het noodweer een ongeluk kreeg en een mummie tot leven kwam. Deze mummie had zich in de kamer van Goos verstopt. Dummie verveelde zich en gaat mee naar school, waardoor Goos en Dummie van alles beleven. Dummie heeft een scarabee, waardoor hij kan leven. Op school raakt Dummie zijn scarabee kwijt. Uiteindelijk vindt Goos de scarabee en brengt hem weer naar Dummie.
Ik vond dit een mooi boek om te lezen omdat je leest over het feit hoe kinderen en mensen kunnen denken. Goos en Klaas stellen Dummie in de klas voor als een verbrande jongen. Het is mooi om te lezen dat iedereen daadwerkelijk een verbrande jongen ziet en rekening met hem probeert te houden. Ik vind dat Tosca Menten dit goed beschrijft. Ook vond ik het mooi om te lezen dat Goos eerst eigenlijk niks van Dummie wilde weten en later hem als zijn broertje beschouwde en hem niet meer kwijt wil. Ik denk dat de schrijfster hiermee duidelijk wilt maken dat niets is wat het lijkt en dat het tijd en energie vergt om iemand te leren kennen, maar dat je niet van tevoren moet oordelen en dat je elkaar juist moet helpen.
Als laatste vond ik het ook goed dat Dummie zich niet liet pesten door de twee meiden en voor hem zelf op durfde te komen. Ik ben van mening dat in sommige klassen flink gepest of geplaagd kan worden, wat een docent mogelijk niet door heeft. In plaats van jezelf ellendig te voelen en weg te kruipen, probeert Dummie het zelf op te lossen. Dit gaat alleen niet altijd op de goede manier, maar ik vind dit wel belangrijk om te lezen. Ik ben van mening dat jij als kind daar wel iets tegen kan doen, al is het met één iemand praten, zolang het kind zich er maar niet ellendig door voelt.
Al met al is het een mooi boek dat je aan de werkelijkheid kan koppelen en bekende situaties in de klas herkent, waar het boek soms ook tegenin probeert te gaan. Om deze reden is dit een mooi boek om in de klas voor te lezen. Ook kan je dit boek gebruiken om interactie tussen jou als docent en leerlingen op gang te brengen door te vragen Wat vinden jullie hiervan? Wat zouden jullie doen? Waarom zouden jullie dat doen? Waarom zouden jullie dit niet doen?
Пясъци и пирамиди, саркофази и скарабеи, проклятия и приключения... Когато става въпрос за мумии едва ли Холандия е първата държава, която ще ви дойде на ум. Но създателката на Думи Мумията е родом именно от там! Преди месец осмата книга от поредицата на Тоска Ментен излезе от печат за радост на холандските деца. А междувременно и малките читатели в България могат да се запознаят с обичания герой, тъй като първите две книги за бинтования симпатяга са издадени и у нас под логото на „Ciela”. Прочетете ревюто на "Книжни Криле":
Tried to like more, but too much corny kid plot points. Instead, I was hoping for more Egyptian stuff told to kids in kid fashion like "Magic Tree House" and not weird kid messes set with a Egyptian mummy getting into the messes.
Когато стане въпрос за детски книги, въображението на един автор може да роди какво ли не, стига децата да получат нещо, което да ги забавлява и увлича. Щурите идеи винаги изкарват на преден план някой герой като Кърпена глава (Кн. 1: https://knijenpetar.wordpress.com/201..., Кн. 2: https://knijenpetar.wordpress.com/201...) или мумията Думи и достатъчно приключения, за да предизвиква усмивки и заразителен смях. „Мумията Думи и златният скарабей“ („Сиела“, 2014, с превод на Ивелина Дундакова) е приветлива още от първите страници. Единствено илюстрациите не ми се сториха удачни, но историята вътре си я бива. Ако някое хлапе е подочувало или чело поне малко за древната история на Египет, с фараоните, пирамидите, гробниците и скарабеите, ще намери доста поводи чрез тази книжка да се поинтересува за още подробности. Всъщност Думи наистина има всичко налично, за да се нарече мумия: тяло на 4000 години и специфична миризма на развалени яйца и умрели мишки. Ето един страхотен проблем за съвременното общество, което ще трябва не само да повярва, че той е жив, но и да му помогне с аклиматизацията. :P (Продължава в блога: https://knijenpetar.wordpress.com/201...)
Een heel erg leuk boek over een ongelooflijke vriendschap tussen een jongen en een verloren jonges- mummie. Darvishi een mogelijke on eigen zoon van van een Farao Hepsetoet wordt levend door een bliksem in een tegenwoordige Nederlandse Achterhoek.
Dummie is een nieuwsgierige intelligente jongen ..eeh mummie die helemaal niet op zijn mond is gevallen .
Ik vond de verhaal heel erg leuk maar het ging niet om mij maar om mijn zoon Samuel en die vond de escapades van de brutale Dummie buitengewoon geweldig.
Maar er is nog meer! Het verhaal van Dummie is een verhaal van een vreemdeling een jonge van Oude Egypte die plotsklaps in onze eigen tijd word tot leven gewekt.
Het is ook een verhaal over een culturele uitwisseling. De oud Egyptisch cultuur versus de Nederlandse.
Het is ook verhaal over een ongewone vriendschap aan de ene kant en pesten op de andere.
Maar alle de wijsheid over de Oud Egypte wordt heel erg drupjes wijs gedoceerd, waardoor het verhaal in het minst op een Oud Egyptisch lectuur lijkt en dat is dus nog andere pre. Kortom ik kijkt naar uit op de tweede deel Dummie in Egypte!!!
Ik heb het boek in een paar dagen uitgelezen. Het is omdat ik het druk had met tentamens anders had ik het boek denk ik in één avond al uitgelezen. Ik weet dan ook zeker dat de kinderen in mijn klas groep 5/6 het een prachtig boek zullen vinden. Tosca Menten heeft met dit boek een verhaallijn gecreëerd die potentie biedt voor een lange reeks aan leuke verhalen over Dummie en Goos. Het boek bevat humor, spanning, geschiedenis, absurdisme en is een tikje ondeugend. Allemaal aspecten die kinderen in de leeftijd van 7 jaar en ouder zullen aanspreken. Wat ik zo leuk vind aan het boek is dat het fantasie bevat die je doet lachen maar die ook serieuzere onderwerpen aansnijd als pesten. De fantasie wordt naar de werkelijkheid getrokken. De verhaallijn over een mummie die tot leven komt en duizenden jaren later in de leefwereld van Goos terecht komt maakt het boek avontuurlijk. Als enige tip zou ik in de volgende boeken over Dummie en Goos meer van de geschiedenis willen teruglezen.
Een boek over en met een echte mummie. Goos (de hoofdpersoon) komt op zijn kamer en wat stinkt het daar! Hij vindt een mummie, die doodsbang is een geen woord Nederlands verstaat. Oei, hoe kan hij dat het beste aanpakken? Goos geeft de mummie een naam, want zijn echte naam is super lang en bijna niet uit te spreken, Dummie. Ze leren Dummie Nederlands en binnen een paar dagen spreekt Dummie al hele zinnen! Dummie verveeld zich al snel en is verdrietig omdat hij zijn ouders mist. Dan besluit de vader van Goos dat Dummie ook naar school moet....
Het taalgebruik vind ik wat aan de moeilijke kant voor de middenbouw, maar zeker de sterke lezers zullen er veel plezier aan beleven.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Fijn kinderboek met een mummie als de vreemdeling die je op een leuke, ongedwongen manier anders laat kijken naar het gewone Nederlandse leven en je horizon verbreed voorbij de Nederlandse grenzen. De grapjes zijn van goed kinderniveau en de spanning ook.
Waarom dan maar 3 sterren? Omdat de schrijfster (én redacteuren van de uitgever) wel erg hebben zitten slapen. Wie bedenkt er nou dat alle vrouwen en meisjes de bad guys zijn en mannen en jongens de good guys? En...maar dat kan aan mij liggen, ik heb het gevoel dat de schrijfster een wel erg stereotype opgewonden standje heeft gemaakt van Dummie.
Eine Geschichte über Freundschaft und Toleranz und eine Mumie, die auf dem Weg ins Museum durch einen Blitz zum Leben erweckt wird. Spannend, humorvoll, warmherzig und höchst originell - so wünscht man sich ein Kinderbuch. Sehr lesenswert auch für Eltern und andere vermeintlich Erwachsene. Und natürlich auch für Lehrer! Von Dummies Klassenlehrer, Herrn Krabbel, und dem Papa seines bestens Freundes Goos Guts können wir uns alle noch eine Scheibe abschneiden.
OK so clearly I did not read this in Dutch, but I can't find the English translation anywhere on Goodreads. This is the Dutch equivalent of Diary of a Wimpy Kid -- hugely popular, with multiple sequels and a film adaptation. An English translation finally came out this year and our Dutch friends bought it and sent it to us. We read it aloud and loved it! It's funny and weird and a little gross: a perfect kids' novel.
Ik heb dit boek een lange tijd voorgelezen voor groep 5. Het boek bevat vele grappige fragmenten. Dummie de mummie en de gouden scarabee is een vlot geschreven boek. Bij de eerste pagina's had ik even mijn twijfels, ook vanwege het hoge 'shit' gehalte. Maar daar is verder in het boek niets meer van terug te vinden. De kinderen uit de klas moesten vaak erg lachen en ik kon veel woordenschat toe passen.
Dummie de mummie, oftewel Darwish u..... en de rest. Wat een leuk kinderboek! Het leuke vindt ik dat het lijkt alsof het elke dag voor zou kunnen komen dat er in een keer en mummie tot leven komt. Er leuk geschreven. Op elke bladzijde gebeurt wat. Soms kreeg ik wel wat medelijden met Goos. Hij let de hele tijd op Dummie en moet op het einde ook nog voor zijn vader zorgen.
Een heerlijk avontuur, maar ook een verhaal met een kwetsbare kern en indrigende waarheden. Wat goed zeg!
"Toen keek hij Goos met zijn gouden ogen aan en trok die griezelige lach. Plotseling werd Goos helemaal warm vanbinnen. Naast hem lag de zieligste jongen van de wereld. En die gaf hem even zijn kostbaarste bezit en lachte naar hem. Goos lachte terug. Wat een geluk dat Dummie bij hem naar binnen was geklommen, dacht hij. Zijn vader zou goed voor hem zorgen. En hij ook."
Om het eerste deel over Dummie de Mummie heb ik ontzettend moeten lachen. Het boek is (denk ik) geschikt voor kinderen vanaf een jaar of 9, maar volwassenen kunnen hier zeker ook een dosis plezier aan beleven. Ik raad de hele serie nu al aan en ga snel op zoek naar het tweede deel om binnenkort te gaan lezen.
Na het lezen van de intro, dacht ik dat ik het moeilijk zou gaan vinden om in het boek te komen. Eenmaal aan het lezen, bleef ik lezen. Leuk geschreven, rijk aan fantasie. Zenuwslopend of Dummie onopgemerkt kan gaan leven als normaal kind.
Zeker een aanrader om te lezen en wil zelf ook de andere delen gaan lezen!
In potentie een erg onderhoudend en spannend boek. Alleen voor mij zit het toch wat te simplistisch in elkaar. Dummie is een opgewonden standje uit Egypte, meisjes en vrouwen zijn gemeen en mensen zien alleen wat je ze wil laten zien. De humor in het boek is wel erg leuk, daar zullen veel kinderen echt dubbel om liggen. Ik ben wel benieuwd naar de verdere boeken uit deze serie.