What do you think?
Rate this book
The Sorrows of Mexico
Veering between carnival and apocalypse, Mexico has in the last ten years become the epicentre of the international drug trade. The so-called "war on drugs" has been a brutal and chaotic failure (more than 160,000 lives have been lost). The drug cartels and the forces of law and order are often in collusion, corruption is everywhere. Life is cheap and inconvenient people - the poor, the unlucky, the honest or the inquisitive - can be "disappeared" leaving not a trace behind (in September 2015, more than 26,798 were officially registered as "not located"). Yet people in all walks of life have refused to give up.
Diego Enrique Osorno and Juan Villoro tell stories of teenage prostitution and Mexico's street children. Anabel Hernández and Emiliano Ruiz Parra give chilling accounts of the "disappearance" of forty-three students and the murder of a self-educated land lawyer. Sergio González Rodríguez and Marcela Turati dissect the impact of the violence on the victims and those left behind, while Lydia Cacho contributes a journal of what it is like to live every day of your life under threat of death. Reading these accounts we begin to understand the true nature of the meltdown of democracy, obscured by lurid headlines, and the sheer physical
and intellectual courage needed to oppose it.
This is reportage at its bravest and most necessary - writing that has the power to change the world's view of Mexico and by the force of its truth to start to heal the country's many sorrows.
Diego Enrique Osorno and Juan Villoro tell stories of teenage prostitution and Mexico's street children. Anabel Hernández and Emiliano Ruiz Parra give chilling accounts of the "disappearance" of forty-three students and the murder of a self-educated land lawyer. Sergio González Rodríguez and Marcela Turati dissect the impact of the violence on the victims and those left behind, while Lydia Cacho contributes a journal of what it is like to live every day of your life under threat of death. Reading these accounts we begin to understand the true nature of the meltdown of democracy, obscured by lurid headlines, and the sheer physical
and intellectual courage needed to oppose it.
This is reportage at its bravest and most necessary - writing that has the power to change the world's view of Mexico and by the force of its truth to start to heal the country's many sorrows.
352 pages, Paperback
First published August 1, 2016
54 people are currently reading
852 people want to read
About the author
Lydia Cacho
41 books313 followersLydia Cacho was born in Mexico City in 1963 to a French mother and a Mexican father. She settled in Cancún, Mexico in 1985, where she began working at the newspaper Novedades de Cancún. Cacho speaks Spanish, French, Portuguese and English.
She is an award-winning Mexican journalist, author, feminist, and human rights activist who has published hundreds of news articles, a poetry book, a novel, collections of essays on human rights and other nonfiction works. She has made it her life’s work to investigate sexual slavery. For her work she has been kidnapped, raped, tortured and been the target of death threats.
A fearless and courageous defender of the rights of women and children in Mexico, Cacho routinely risks her life to shelter women from abuse and challenge powerful government and business leaders who profit from child prostitution and pornography. Cacho is the founder of Ciam Cancún, a shelter for battered women and children. Her work with women and children in Mexico has been extremely effective in terms of rescue and rehabilitation of the countless individuals who seek assistance from the shelter.
She was the first woman to bring a case before Mexico’s Supreme Court following her imprisonment on defamation charges after the publication of her book, Demons of Eden, in which she investigates child sexual abuse and pedophilia rings. Amnesty International has recognised her work.
She is an award-winning Mexican journalist, author, feminist, and human rights activist who has published hundreds of news articles, a poetry book, a novel, collections of essays on human rights and other nonfiction works. She has made it her life’s work to investigate sexual slavery. For her work she has been kidnapped, raped, tortured and been the target of death threats.
A fearless and courageous defender of the rights of women and children in Mexico, Cacho routinely risks her life to shelter women from abuse and challenge powerful government and business leaders who profit from child prostitution and pornography. Cacho is the founder of Ciam Cancún, a shelter for battered women and children. Her work with women and children in Mexico has been extremely effective in terms of rescue and rehabilitation of the countless individuals who seek assistance from the shelter.
She was the first woman to bring a case before Mexico’s Supreme Court following her imprisonment on defamation charges after the publication of her book, Demons of Eden, in which she investigates child sexual abuse and pedophilia rings. Amnesty International has recognised her work.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 28 of 28 reviews
March 31, 2018
Libro de valientes. Qué bueno que la crónica pase del periódico a libro. Sus palabras ayudan a que la indignación por la injusticia y la impunidad permanezca en la memoria colectiva. Gracias periodistas, este libro resonó en mí como un llamado a la acción civil.
January 9, 2019
The Sorrows of Mexico is serious, hardcore, important journalistic writing. Like Sacco or Saviano, these are writers whom itimately care about what they are writing about, care enough to risk their lives. The tragedy of modern day Mexico has crept up in a sinister fashion - Lydia Cacho's compilation of journalistic essays spells out the horrific truth of this failed state in stark black and white, unavoidable truths. The essays paint a picture of deep-routed corruption, systematic violence and unashamed lack of scruples and morals in the national and international arena. It also highlights the impotence of journalists, the international community and aid organisations to do anything about it. Like Saviano says in his book ZeroZeroZero, the power to change things should be in the hands of readers. One can't help but feel the futility of holding such information on finishing the Sorrows of Mexico, together with an indescribable respect for these writers who put themselves in positions of such danger.
Some of these essays report on specific situations; a devastating storm at an oil rig, the disappearance of 43 students by the police and armed forces, a terrible fire at a kindergarden. Others analyse edemic problems through concrete examples; pimping and prostitution rings, the constant discovery of mass graves, femicide, los desaparecidos. They are harrowing accounts - the lifeboats tossing and falling in the storm, the father searching hospitals for his burned son, the detailed events of the student disappearances. All of the writers here share an intensity, a desire to convey the horrors they have witnesses, and a direct style (while fighting personally with the need for distance in the reporting). Here there are no doubts about the integrity of the journalists, or moral questions about the rights and wrongs of reporting on what they do.
One or two essays are more academic, looking at the bigger picture in a more analytical sense. These are denser, harder affairs, although every essay here draws on the bloody reality and on some shocking facts and figures to reinforce their arguments. Others take a deeply personal approach - these are men and women who have often experienced violence first hand, whether against themselves or against their families. Marcela Turati's essay about her experiences strongly echoes Roberto Saviano's, with an added touch of the banal as she finishes by stating so clearly and emotionally the very normal aspects of life and love that are important to her. It is a very necessary human moment.
This is a very well thought-out, well put together and powerful piece of collective journalism. Cacho comes in with an agenda and selects some excellent writers to highlight her case. The sorrows here could not be clearly or more tragic. These are the real issues behind all the media talk of building walls. Here are the reasons why, here are the roots of the problem. An vital piece of writing. 8
Some of these essays report on specific situations; a devastating storm at an oil rig, the disappearance of 43 students by the police and armed forces, a terrible fire at a kindergarden. Others analyse edemic problems through concrete examples; pimping and prostitution rings, the constant discovery of mass graves, femicide, los desaparecidos. They are harrowing accounts - the lifeboats tossing and falling in the storm, the father searching hospitals for his burned son, the detailed events of the student disappearances. All of the writers here share an intensity, a desire to convey the horrors they have witnesses, and a direct style (while fighting personally with the need for distance in the reporting). Here there are no doubts about the integrity of the journalists, or moral questions about the rights and wrongs of reporting on what they do.
One or two essays are more academic, looking at the bigger picture in a more analytical sense. These are denser, harder affairs, although every essay here draws on the bloody reality and on some shocking facts and figures to reinforce their arguments. Others take a deeply personal approach - these are men and women who have often experienced violence first hand, whether against themselves or against their families. Marcela Turati's essay about her experiences strongly echoes Roberto Saviano's, with an added touch of the banal as she finishes by stating so clearly and emotionally the very normal aspects of life and love that are important to her. It is a very necessary human moment.
This is a very well thought-out, well put together and powerful piece of collective journalism. Cacho comes in with an agenda and selects some excellent writers to highlight her case. The sorrows here could not be clearly or more tragic. These are the real issues behind all the media talk of building walls. Here are the reasons why, here are the roots of the problem. An vital piece of writing. 8
November 2, 2025
“Las fantasías trágicas de un niño que no tiene problemas verdaderamente graves son un capricho bastante lujoso.”
June 25, 2017
Eigenlijk zou iedereen dit boek gelezen moeten hebben. De artikelen beschrijven stuk voor stuk de gevolgen van bedreigingen, martelingen, zogenoemde verdwijningen en moorden, waarbij voor een groot deel de Mexicaanse overheden een vinger in de pap hebben of op z'n minst onderzoeken en vervolging actief tegenwerken.
Dit noodzaakt burgers en journalisten, die deels uitgroeien tot activisten, zelf op onderzoek uit te gaan. Op sommige plaatsen lijken vrouwen in het voordeel te zijn, waardoor zij relatief ongehinderd zelf opgravingen en forensisch onderzoek kunnen verrichten (na zichzelf in groepen te hebben geschoold tot burgerdeskundige). Zij vormen groepen die slachtofferhulp bieden in de vorm van psychologische ondersteuning en juridische bijstand, of simpelweg de no go areas proberen op te luisteren met kunst en muziek. Zo vormen de vrouwen een tegenwicht tegen de machocultuur, waarin mannen hun verdriet niet mogen tonen.
Een belangrijke gebeurtenis uit 2014 krijgt veel aandacht: de verdwijning van 43 pabostudenten, door verschillende journalisten minutieus beschreven vanuit verschillende perspectieven. Anderen schrijven tot in detail over martelingen die zij en andere onschuldige burgers hebben moeten ondergaan, of over de lotgevallen van een indiaan die zijn leven lang volhardde in zijn juridische gevecht om de rechten van zijn dorpsgenoten op hun land.
Inwoners van het Latijns-Amerikaanse land zuchten al decennia onder de druk van corruptie en geweld en het is er de afgelopen tien jaar niet beter op geworden. Ik kan niet anders dan Sergio González Rodríguez citeren: “De neergang van de Mexicaanse instituties is een rechtstreeks gevolg van zowel de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) als het Noord-Amerikaanse Partnerschap voor Veiligheid en Welvaart (PPS), dat Mexico samen met de VS en Canada in 2005 steunde, door middel van een regeringsmandaat ondertekend door de toenmalige president van de republiek Vicente Fox Quesada, en het feit dat dit had moeten worden goedgekeurd door de Senaat, zoals vastgelegd in de Mexicaanse grondwet, wat niet is gebeurd.
“Vervolgens werd de soevereiniteit van Mexico geheel ondergeschikt gemaakt aan de ‘nationale veiligheid’ van de Verenigde Staten, wier zeggenschap sinds 11 september en de geopolitiek die sindsdien is opgekomen, de hele planeet beslaat. Mexico ontketende daarna een oorlog tegen de drugshandel op zijn grondgebied, maar geheel volgens de militaire richtlijnen van het Noord-Amerikaanse commando en de nieuwe militaire en diplomatieke doctrine van de Verenigde Staten, volgens welke terrorisme gelijkstaat aan drugshandel.
“Voordien zorgden drugshandelaren in Mexico dat ze zo veel mogelijk buiten beeld bleven bij het plegen van geweld ten gerieve van hun criminele activiteiten. In overeenstemming met het nieuwe beleid ten aanzien van criminelen, dat gesteund werd door de Verenigde Staten, werden groepen criminelen ertoe aangezet om elkaar aan te vallen met het doel dat ze elkaar zouden uitroeien. Dat leidde tot ‘balkanisering’ van het land.
“Uit deze samenloop van diverse factoren kwam de diepe crisis voort die aan het begin van de eenentwintigste eeuw in Mexico toesloeg. Er volgde een explosie van geweld en onveiligheid die werd aangejaagd door de oorlogsmachine van de Verenigde Staten, die de grootste wapenindustrie ter wereld hebben en tegenstrijdig genoeg ook de grootste markt voor drugs ter wereld. Tegelijkertijd verkoopt het land zonder aanziens des persoons wapens aan drugshandelaren en andere criminele groepen, en aan de Mexicaanse krijgsmacht en politie.
“Mexico levert de dode mannen en vrouwen aan. Duizenden en nog eens duizenden.” (228–9)
Een somber stemmend, maar zeer urgent boek, dat eindigt met 94 namen van (foto)journalisten die sinds het jaar 2000 in Mexico zijn vermoord. De Wikipedia-pagina waarop deze lijst is gebaseerd wordt nog steeds aangevuld. De foto's van de op 32-jarige leeftijd vermoorde fotograaf Rubén Espinosa Becerril bieden slechts een schrale troost.
Dit noodzaakt burgers en journalisten, die deels uitgroeien tot activisten, zelf op onderzoek uit te gaan. Op sommige plaatsen lijken vrouwen in het voordeel te zijn, waardoor zij relatief ongehinderd zelf opgravingen en forensisch onderzoek kunnen verrichten (na zichzelf in groepen te hebben geschoold tot burgerdeskundige). Zij vormen groepen die slachtofferhulp bieden in de vorm van psychologische ondersteuning en juridische bijstand, of simpelweg de no go areas proberen op te luisteren met kunst en muziek. Zo vormen de vrouwen een tegenwicht tegen de machocultuur, waarin mannen hun verdriet niet mogen tonen.
Een belangrijke gebeurtenis uit 2014 krijgt veel aandacht: de verdwijning van 43 pabostudenten, door verschillende journalisten minutieus beschreven vanuit verschillende perspectieven. Anderen schrijven tot in detail over martelingen die zij en andere onschuldige burgers hebben moeten ondergaan, of over de lotgevallen van een indiaan die zijn leven lang volhardde in zijn juridische gevecht om de rechten van zijn dorpsgenoten op hun land.
Inwoners van het Latijns-Amerikaanse land zuchten al decennia onder de druk van corruptie en geweld en het is er de afgelopen tien jaar niet beter op geworden. Ik kan niet anders dan Sergio González Rodríguez citeren: “De neergang van de Mexicaanse instituties is een rechtstreeks gevolg van zowel de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) als het Noord-Amerikaanse Partnerschap voor Veiligheid en Welvaart (PPS), dat Mexico samen met de VS en Canada in 2005 steunde, door middel van een regeringsmandaat ondertekend door de toenmalige president van de republiek Vicente Fox Quesada, en het feit dat dit had moeten worden goedgekeurd door de Senaat, zoals vastgelegd in de Mexicaanse grondwet, wat niet is gebeurd.
“Vervolgens werd de soevereiniteit van Mexico geheel ondergeschikt gemaakt aan de ‘nationale veiligheid’ van de Verenigde Staten, wier zeggenschap sinds 11 september en de geopolitiek die sindsdien is opgekomen, de hele planeet beslaat. Mexico ontketende daarna een oorlog tegen de drugshandel op zijn grondgebied, maar geheel volgens de militaire richtlijnen van het Noord-Amerikaanse commando en de nieuwe militaire en diplomatieke doctrine van de Verenigde Staten, volgens welke terrorisme gelijkstaat aan drugshandel.
“Voordien zorgden drugshandelaren in Mexico dat ze zo veel mogelijk buiten beeld bleven bij het plegen van geweld ten gerieve van hun criminele activiteiten. In overeenstemming met het nieuwe beleid ten aanzien van criminelen, dat gesteund werd door de Verenigde Staten, werden groepen criminelen ertoe aangezet om elkaar aan te vallen met het doel dat ze elkaar zouden uitroeien. Dat leidde tot ‘balkanisering’ van het land.
“Uit deze samenloop van diverse factoren kwam de diepe crisis voort die aan het begin van de eenentwintigste eeuw in Mexico toesloeg. Er volgde een explosie van geweld en onveiligheid die werd aangejaagd door de oorlogsmachine van de Verenigde Staten, die de grootste wapenindustrie ter wereld hebben en tegenstrijdig genoeg ook de grootste markt voor drugs ter wereld. Tegelijkertijd verkoopt het land zonder aanziens des persoons wapens aan drugshandelaren en andere criminele groepen, en aan de Mexicaanse krijgsmacht en politie.
“Mexico levert de dode mannen en vrouwen aan. Duizenden en nog eens duizenden.” (228–9)
Een somber stemmend, maar zeer urgent boek, dat eindigt met 94 namen van (foto)journalisten die sinds het jaar 2000 in Mexico zijn vermoord. De Wikipedia-pagina waarop deze lijst is gebaseerd wordt nog steeds aangevuld. De foto's van de op 32-jarige leeftijd vermoorde fotograaf Rubén Espinosa Becerril bieden slechts een schrale troost.
February 23, 2018
Excelente y admirable trabajo periodistico de cada uno de estos profesionales, realmente admirable la manera como han y siguen arriesgando su vida haciendo su trabajo.
October 27, 2018
A thought provoking read, certainly not easy to accept the atrocities in Mexico but amazing strength and courage is evident in every journalist there.
March 18, 2019
Básico para entender la realidad actual mexicana. Con crónicas entrañables de los diversos males que aquejan al país
Read
August 28, 2022Kauimpana kevyestä kesälukemisesta.
Kirjoituksia maineikkailta meksolaisilta journalisteilta, jotka tekevät työtä henkensä kaupalla tuodakseen esiin meksikolaisen yhteiskunnan niitä puolia, joista virallisesti halutaan vaieta.
Katoamisia, kidnappauksia, korruptiota, ihmiskauppaa, väkivaltaa, raiskauksia, murhia, köyhyyttä, huumekauppaa, kartelleja, kadonneiden perheenjäsenten ruumiita etsiviä läheisiä …
Vuonna 2015 tilanne oli seuraava ”In Mexico, only 1 per cent of each and every crime committed per year is punished by law. Every day, 51 people are murdered, every four hours a woman is raped and every day, 13 people are forcibly disappeared.”
ja se tuskin on muuttunut parempaan suuntaan.
Kaikesta huolimatta journalistit ja erilaiset avustusjärjestöt pyrkivät edistämään yhteiskunnallista kehitystä parempaan ja turvallisempaan suuntaan. Tätä kirjaa lukiessa totuuden ja sananvapauden arvo näyttävät merkittävyytensä. Jos meksikolaiset journalistit lakkaisivat kirjoittamasta, kukaan ei saisi tietoa mitä maassa todella tapahtuu.
Teoksessa on tekstejä seuraavilta journalisteilta: Lydia Cacho, Sergio González Rodríguez, Anabel Hernández, Diego Enrique Osorno, Emiliano Ruiz Parra, Marcela Turati, Juan Villoro.
Heidän tinkimättömyytensä ja rohkeutensa asettaa asiat uuteen perspektiiviin.
Kirjoituksia maineikkailta meksolaisilta journalisteilta, jotka tekevät työtä henkensä kaupalla tuodakseen esiin meksikolaisen yhteiskunnan niitä puolia, joista virallisesti halutaan vaieta.
Katoamisia, kidnappauksia, korruptiota, ihmiskauppaa, väkivaltaa, raiskauksia, murhia, köyhyyttä, huumekauppaa, kartelleja, kadonneiden perheenjäsenten ruumiita etsiviä läheisiä …
Vuonna 2015 tilanne oli seuraava ”In Mexico, only 1 per cent of each and every crime committed per year is punished by law. Every day, 51 people are murdered, every four hours a woman is raped and every day, 13 people are forcibly disappeared.”
ja se tuskin on muuttunut parempaan suuntaan.
Kaikesta huolimatta journalistit ja erilaiset avustusjärjestöt pyrkivät edistämään yhteiskunnallista kehitystä parempaan ja turvallisempaan suuntaan. Tätä kirjaa lukiessa totuuden ja sananvapauden arvo näyttävät merkittävyytensä. Jos meksikolaiset journalistit lakkaisivat kirjoittamasta, kukaan ei saisi tietoa mitä maassa todella tapahtuu.
Teoksessa on tekstejä seuraavilta journalisteilta: Lydia Cacho, Sergio González Rodríguez, Anabel Hernández, Diego Enrique Osorno, Emiliano Ruiz Parra, Marcela Turati, Juan Villoro.
Heidän tinkimättömyytensä ja rohkeutensa asettaa asiat uuteen perspektiiviin.
January 29, 2023
A must read.
January 14, 2025
An anxiety inducing read while on holiday in Mexico
February 13, 2022
This book was a challenging read.
Not because it was terrible, but because it lived up to its name. The writers of the book cover the different horrors people across Mexico experience and live through. Although there are many documentaries and movies about crime, violence and corruption in Mexico, the people and their stories in each chapter awaken a sense of guilt and betrayal for being privileged only to read such stories, and not join the fights against gangs and political establishments.
Of course, this is not to say that all Mexicans are to be feared and that Mexico is a scary place, but it does paint a picture of the sorrows of Mexico through the voices of Mexicans. By doing so, the book also emphasises the power and strength and courage of civil society.
Not because it was terrible, but because it lived up to its name. The writers of the book cover the different horrors people across Mexico experience and live through. Although there are many documentaries and movies about crime, violence and corruption in Mexico, the people and their stories in each chapter awaken a sense of guilt and betrayal for being privileged only to read such stories, and not join the fights against gangs and political establishments.
Of course, this is not to say that all Mexicans are to be feared and that Mexico is a scary place, but it does paint a picture of the sorrows of Mexico through the voices of Mexicans. By doing so, the book also emphasises the power and strength and courage of civil society.
February 15, 2019
Heart wrenching. Hard to put down. Holy fuck. The despair and rage inducing injustices of a country sank in corruption and twisted evil fucks, narrated by some of the best journalists in México.
Me dueles México.
Me dueles México.
November 15, 2017
Periodismo puro. Y en México. Palabras mayores. Y una estupenda forma de conocer la realidad
September 7, 2019
Bold, heart breaking, necessary.
August 29, 2025
Tuve que elegir un libro para clase, y leí esto. Es un buen libro, que le da una perspectiva actual de la impunidad y corrupción en México. A veces, fue muy difícil leer, no debido al nivel, sino el contenido. Me quito el sombrero a los autores, no puedo imaginar una vida investigando así, poniendo la vida en riesgo, pero es impresionante, y no podemos dejar de ampliar las voces de resistencia como estos autores!
January 10, 2021
Ik had me aan een andere inhoud verwacht. Het boek gaat over hoe het is om journalist te zijn in Mexico, een corrupt land. Sommige journalisten beschrijven erg literair hun angsten. Er komen niet veel voorbeelden aan bod en de weinige voorbeelden worden niet echt uitgebreid beschreven. Ik vind het boek hierdoor minder beklijvend dan het hoort te zijn.
August 20, 2023
Real life horror story. Incredibly humbling, eye-opening and important. The writing is great and never more dramatic than the actual story. While it was impossible to stop reading at times, at other times I had to take breaks from it to just digest in privilege-ville.
September 17, 2023
El título le viene exacto a estas historias reales contadas por escritores mexicanos que actualmente viven en México y hablan de los hechos de primera mano. Mi favorito fue el escrito de Juan Villoro.
October 4, 2023
The Sorrows of Mexico are many. Kidnappings and assassinations, corruption and disregard for the common mans fate, homeless and trafficked children. Various writers address these issues and while some of them are stellar examples of social commentary and journalism, a few are rambling monologues.
July 19, 2021
Excellent book of translations from Spanish of essays/stories by seven writers on a variety for topics and problems in present day Mexico. Definitely recommended reading.
June 10, 2022
Muy denso, no todas las lecturas son buenas. Pero en general si da un panorama del escenario social de la década pasada.
March 15, 2023
This reading has made me realize; wait, aren't mass graves a common occurrence everywhere else?
June 1, 2025
“En su más reciente superproducción, 007 bebe martinis mientras conquista chicas de irrefutable aspecto y cuestionable proceder. Una escena lo hizo despeinarse en el Distrito Federal. ¿Qué papel desempe-nó allí la población local? El mismo que en la arena política: el de extra”
September 27, 2017
I saw Lydia Cacho at the Hay Literary Festival speaking about the practice of journalists being murdered throughout Mexico for uncovering stories of corruption and crime, as well as her own struggles associated with writing freely. She brings with her a strength of will that I have not witnessed too many times before. I immediately wanted to buy the book.
While Mexico's problems run deep, these accounts of some of the worst tragedies to strike the country in the last couple of years / decades is an important reminder that the people who are most affected are everyday citizens, those who are just trying to get on with their lives.
Published in English to allow native speaking countries easy access to the text (i.e The US and UK), The Sorrows of Mexico is going to be a book I recommend for a long time.
While Mexico's problems run deep, these accounts of some of the worst tragedies to strike the country in the last couple of years / decades is an important reminder that the people who are most affected are everyday citizens, those who are just trying to get on with their lives.
Published in English to allow native speaking countries easy access to the text (i.e The US and UK), The Sorrows of Mexico is going to be a book I recommend for a long time.
May 3, 2017
No me agrado mucho por el enfoque que le dan
August 11, 2018
Un gran ejemplo del valor de la crónica para entender los problemas más profundos del país
May 1, 2020
Un libro fuerte muy fuerte de la realidad del país. Aprendí y entendí mucho de cosas que sabía muy poco. Me dio un algo de ansiedad descubrir un poco más del país en el que vivo.
Displaying 1 - 28 of 28 reviews