Bram de Graaf, journalist, historicus en auteur van het veelgeprezen 'Voetbalvrouwen' en 'Het verraad van Bensschop' tekende met 'Spion van Oranje' het ongelooflijke oorlogsverhaal van Engelandvaarder Bram Grisnigt (1923) op. Grisnigt fiets als 18-jarige Nederlandse scholier richting Frankrijk, de vrijheid tegemoet. Negentien maanden later wordt hij in Engeland opgeleid tot geheim agent en ontmoet hij de liefde van zijn leven. Hij keert terug naar Nederland als verbindingsman tussen Londen en het verzet, maar in februari 1944 wordt hij gepakt en door de Duitsers van kamp naar kamp gesleept. Hij ontsnapt en overleeft een torpedering, de Gestapo, concentratiekampen en een dodenmars. 'Spion van Oranje' gaat over vrijheid, vechten, vriendschap en de kracht van ware liefde. Speciaal voor de jongeren van nu, opdat ook zij niet vergeten.
Dit soort verhalen blijven indrukwekkend. Ik vond het verfrissend om het verhaal van een Engelandvaarder te lezen en hoe het was om in Engeland te worden opgeleid. De gruwelen zijn afschuwelijk die worden beschreven in dit boek. Toch heeft het boek een vlotte schrijfstijl.
Goed om te lezen, maar niet goed geschreven. Het geeft meer zicht op het verzet en het leven in Nederland in de Tweede Wereldoorlog, op de hel van een concentratiekamp (voor een niet-jood), de uiteindelijke bevrijding daarvan, de weg terug naar huis. We volgen hierbij deze andere 'soldaat van Oranje', Bram Grisnigt, iemand die vervolgens niet als held door het leven gaat.
Ik heb weer meer geleerd, vond het zeker de moeite waard om te lezen. Maar voor wie is het geschreven? Voor de zoon van de schrijver, als een soort middelbare-school- geschiedenisboek, een roman? Erg veel feiten, mensen, opsommingen. En toch goed daar ook dit is opgeschreven en toegankelijk is voor ons.
Ongelofelijk verhaal, zo indrukwekkend wat een jongen van 20 jaar meemaakt in de oorlog, op mooie wijze verteld door de schrijver in gesprek met de hoofdpersoon die als oude man terugblikt. Zou verplicht boek moeten zijn voor middelbare scholieren!! Het doet me ook beseffen dat veel van de verhalen uit de Tweede Wereldoorlog niet verteld zijn. 'Each book is a mind alive, a life revealed, a world awaiting exploration, but living people are all those things, as well—and more, because their stories haven’t yet been completely told'.
Dit boek gelezen n.a.v. het overlijdens bericht van de hoofdpersoon. Het boek leest heel vlot en het is onvoorstelbaar wat een leven deze man gehad heeft. Het boek is niet geschreven voor de " sensatie" maar het maakte wel bijzonder veel indruk op me.
Ik heb maar een aanmerking: ik vond de zinnen wel wat kort. Iets te vlot geschreven. Misschien komt dat omdat het ook, of juist, geschreven is om jongeren er toe aan te zetten dit verhaal te lezen en kennis te nemen van hoe het was in de jaren 1940-45. Vanwege de toegankelijkheid is dat zeker aan te bevelen.
Boek geeft een goed en vlot opgetekend beeld van het leven tijdens wo2 van Bram Grisnigt. Ongelofelijk wat deze man allemaal heeft gedaan, gedurfd en overleefd. Veel details. In mijn ogen vooral interessant om te lezen als persoonlijke geschiedschrijving binnen het kader van wo2 dan als oorlogsroman. Ik vond het op een gegeven moment wel goed, met al die namen en details( die voor de ware geschiedenis wel van belang zijn).
Ik heb zelfs getwijfeld over één ster. Het is zo droog, zo opsommend geschreven dat ik dacht dat ik in een politieverslag terecht was gekomen. Dan toch maar twee om wille van de inhoud, van de resem aan details in donkere tijden.