Μια ιδιαιτερότητα που συνδέει τον Γιάννη Σκαρίμπα με σημαντικούς συγγραφείς της Γενιάς του ’30 - όπου γραμματολογικά ανήκει, αλλά από την οποία πολλαπλώς αποκλίνει - είναι η διαρκής επεξεργασία του ίδιου έργου, η κατά καιρούς επίσκεψη του ίδιου κειμένου και η επανέκδοση του - με άλλα λόγια, η αγωνία για την κατάκτηση προσωπικού ύφους. Ιδιότυπη η περίπτωση του Σκαρίμπα - δεν αρκείται μόνον στη διαρκή επεξεργασία ενός κειμένου και στη δημοσίευση των διαδοχικών του μορφών, αλλά επεκτείνεται και στη διαφορετική μετάπλαση της ίδιας ιδέας, η οποία υποστασιώνει τώρα ένα ποίημα, αργότερα ένα μυθιστόρημα και άλλοτε ένα θεατρικό έργο ή δοκίμιο.
Η συγκριτική μελέτη των διαφορετικών εκδόσεων των έργων του, και παράλληλα, του υλικού που απόκειται στο Αρχείο του, έχει πολλά να αποκαλύψει για τη δημιουργία του ιδιότυπου και καλά «κλειδωμένου» ύφους του. Ανάμεσά τους, το αντιπολεμικό διήγημα «Περίπολος Ζ’», που ο συγγραφέας επεξεργάζεται επί μισό σχεδόν αιώνα (1932-1972), αποτελεί αντιπροσωπευτική περίπτωση σύνθετου, συγγραφικά και εκδοτικά, έργου, του οποίου η διαμόρφωση φωτίζει το εργαστήρι του Σκαρίμπα και, συνάμα, τη δαιδαλώδη διαδρομή μιας δαιμονικής συγγραφικής ιδιοσυγκρασίας.
Έλληνας λογοτέχνης, κριτικός, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και πεζογράφος. Το έργο του, εντυπωσιακό σε έκταση και ποικιλία, σημαδεύτηκε από την έντονη αντιδικία του με τις καθιερωμένες αξίες της ζωής και του αστικού πολιτισμού. Εισήγαγε επίσης υπερρεαλιστικά στοιχεία στην ελληνική πεζογραφία. Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της ελληνικής λογοτεχνίας.
Ο Γιάννης Σκαρίμπας ήταν γόνος ιστορικής οικογένειας από την Αγία Ευθυμία της Φωκίδας, αφού ο πατέρας του, Ευθύμιος Σκαρίμπας, ήταν απόγονος αγωνιστών της Επανάστασης του 1821. Ξεκίνησε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Αίγιο και τις ολοκλήρωσε στην Πάτρα στο Α' Γυμνάσιο Πατρών. Υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό ως ανθυπασπιστής στο 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων. Διορίστηκε τελωνοσταθμάρχης στην Ερέτρια (πρώην Νέα Ψαρά) και το 1915 εγκαταστάθηκε στη Χαλκίδα, για να εργαστεί εκεί ως εκτελωνιστής.
Στα γράμματα εμφανίστηκε κατά τη δεκαετία του 1910 με ποιήματα και πεζά που δημοσίευσε σε διάφορα περιοδικά της Αθήνας και στις εφημερίδες Εύριπος και Εύβοια της Χαλκίδας, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Κάλλις Εσπερινός. Η πρώτη του επίσημη εμφάνιση με το πραγματικό του όνομα έγινε το 1929, όταν έλαβε το Α΄ βραβείο διηγήματος για το πεζό Ο καπετάν Σουμερλής ο Στουραΐτης, το οποίο δημοσίευσε στο περιοδικό Ελληνικά Γράμματα.
Ο μπαρμπα-Γιάννης Σκαρίμπας, όπως ήταν γνωστός στους φίλους του, έζησε όλη του τη ζωή στη Χαλκίδα και ταξίδεψε ελάχιστα. Πέθανε στις 21 Ιανουαρίου 1984 και τάφηκε στο κάστρο του Καράμπαμπα.