Martine Bijl hanteert de pen al jaren: teksten voor haar theatersolo's, liedjes, vertalingen van musicals, columns in Zin, sprookjes en teksten voor Heel Holland Bakt. In Hindergroen schrijft ze over haar leven, over haar vader, die huisarts was in Amsterdam-West, over het verslavende van tuinieren, over haar hekel aan onbegrijpelijk design, over haar liefde voor taal en over haar moeder, het doktersvrouwtje dat niet van haar achterwerk sprak maar over haar bilquadranten. Hindergroen geeft in 40 hoofdstukken een beeld van de wereld van Martine Bijl, in de elegante, licht-ironische en trefzekere stijl die u van haar kent. In de in- en uitleiding schrijft ze over het langzame proces van haar herstel na een hersenbloeding, een onverwachte explosie van hindergroen.
Als een niet-Martine-als-columniste/schrijfster kennende, kan je vertellen dat dit zeer verfrissend leeswerk is. Korte verhalen, columns uit het leven van Martine. Haar meningen en kijk zijn leuk. Soms quasi mopperend, soms lekker ironisch. Voor wie op vakantie gaat zou ik zeker weten (sorry Martine) dit boekje meenemen!
3.5 sterren. Ik houd erg van de schrijfstijl van Martine Bijl. Rinkeldekink was wat aan de melancholische kant, maar Hindergroen is de Martine die we kennen. Licht cynisch en heerlijk oprecht. Ik mis haar soms, ondanks dat ik eigenlijk al jaren geen televisie meer keek, zelfs geen HHB. Deze columns zijn precies wat ik had gehoopt en ondanks dat ik dat vaak geen 4 sterren geef, want columns en boeken zijn in mijn optiek toch net even wat anders kom ik er met de ruim 3,5 toch op uit. Genieten. Kort, maar krachtig, en typisch Martine. Fijn leesvoer voor tussendoor.
Een boek met columns van Martine Bijl die ik in één adem heb uitgelezen. Ik heb soms hardop zitten lachen want ze kan zo beeldend vertellen. Een kijkje in haar leven en jeugd dat ze soms op hilarische wijze kan vertellen en ook met zelfspot en ironie. Ik vond het een heerlijk boek
Korte, grappige en mooie verhalen. Precies zo geschreven als Martine ook altijd sprak. Dus ik las ook elke zin alsof zij het voorlas in mijn hoofd. Een goed boek voor de korte momenten dat je even tijd hebt voor een aantal bladzijdes.
I adore this woman and her own way of thinking, the way she had with words/grammar. She still is one of the best translators of musicals/theatre our country has known and love getting to know her a bit better after this...
Last year I read her book "rinkeldekink" which was a bit of a "heavier" read considering she wrote that after having had her stroke...
She is missed but thankful for learning more about this special lady.
In 2016 verscheen dit boek met 40 columns van Martine Bijl. Ze zijn luchtig om te lezen en ook luchtig geschreven, maar oppervlakkig zijn ze toch niet. Hier en daar voel je enig ongemak, vooral waar ze schrijft over haar ouders die elkaar niet echt liefhadden. Haar vader was huisarts, haar moeder ‘de vrouw’ van de dokter, met een Indische achtergrond. Martine trad op als cabaretière, actrice en legde zich later toe op het vertalen van musicals. Dat vereist veel taalgevoel. Je moet juist niet alles letterlijk willen vertalen om ‘de geest’ van een verhaal aan een Nederlands publiek over te brengen. Daar schrijft ze verhelderend over. Terwijl Martine bezig was met het samenstellen van dit boekje, werd ze ziek door een hersenbloeding en moest ze revalideren. Ze schreef daarover later de bundel Rinkeldekink. Hier staan nog de onbevangen verhalen van voor die periode, maar ook hier maakt ze al de balans van haar leven op. Eén leven dat haar veel gaf en waarin zij haar talenten ontplooide, maar ook met enige droefheid. Het boekje is opgedragen aan haar man Berend Boudewijn, met wie ze veel samen ondernam en die later zelf ook over deze relatie heeft geschreven, als postuum eerbetoon.
Voorleesstukjes van een sympathieke BN’er vol milde zelfspot. Woonde in Maarssen, en verdiende de kost met het vertalen van musicals en had als hobby tuinieren. Veel stukjes zijn columns uit het tijdschrift Zin. Heeft het soms over “mijn man” en dan weer over “Berend”. Dat is Berend Boudewijn, een voormalige VARA-coryfee.
Paar keer hardop gelachen. Ze schrijft goed en leuk. Unieke zienswijzen, rake beschrijvingen, mooie woorden en soms lekker ongegeneerd veroordelend. Wel hebben veel columnschrijvers (net als Carmiggelt) last van het laatste-woord-probleem: de laatste zin ligt er soms iets te dik bovenop als uitsmijter en had net zo goed weggelaten kunnen worden. Maar dat is een kleinigheid want het was echt leuk.
Martine op haar best. Columns over haar jeugd, dingen waarover ze zich verbaast, grappige voorvallen en blauwe plekken op de ziel. Alles in haar unieke pakkende schrijfstijl. Koekjes voor je humeur. Na ééntje stoppen is niet mogelijk.
Een heerlijk boek met columns die dan weer grappig, dan weer ontroerend zijn. Absoluut de moeite waard. Kon het moeilijk wegleggen en heb het in een dag of 3 uitgelezen.
Boekje met cursiefjes van de populaire presentatrice, actrice en musicalvertaler. Bijl schrijft vlot, soms wat oubollig, maar weet af en toe te verrassen, vooral in de stukjes over het ongelukkige huwelijk van haar ouders. Leuk tussendoortje.
Kijk, het is natuurlijk een tussendoortje. In een paar uurtjes zijn die cursiefjes genuttigd en uit. Maar het krijgt wél meer dan drie sterren want ik heb er zo van genoten! Herkenbaar, grappig, ontroerend, met pret en zelfspot. En liefde.