What do you think?
Rate this book
Το τανγκό των Χριστουγέννων
Ένα τανγκό για τα Χριστούγεννα γίνεται αφορμή να ανατραπεί ο «αμφίσημος» –έτσι κι αλλιώς– αισθηματικός κόσμος του Στρατοπέδου Βάτη στον Έβρο.
Ένα τανγκό που ξεδιπλώνει ρυθμικά σχέσεις και απελπισίες μέσα από ξεκαρδιστικά δραματικές συγκυρίες.
Καταγραφέας όλων αυτών ο Λάζαρος Λαζάρου, που γίνεται μάρτυρας ερώτων, θανάτων και εορταστικών πανικών.
Έτσι, τα Χριστούγεννα του 1970 θα καταχωρηθούν στη μνήμη του σαν σκοτεινός αισθησιακός εφιάλτης, που θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή με ένα αθεράπευτα ρυθμικό τανγκό.
Ένα τανγκό που ξεδιπλώνει ρυθμικά σχέσεις και απελπισίες μέσα από ξεκαρδιστικά δραματικές συγκυρίες.
Καταγραφέας όλων αυτών ο Λάζαρος Λαζάρου, που γίνεται μάρτυρας ερώτων, θανάτων και εορταστικών πανικών.
Έτσι, τα Χριστούγεννα του 1970 θα καταχωρηθούν στη μνήμη του σαν σκοτεινός αισθησιακός εφιάλτης, που θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή με ένα αθεράπευτα ρυθμικό τανγκό.
160 pages, Paperback
First published November 1, 2003
11 people are currently reading
223 people want to read
About the author
Γιάννης Ξανθούλης
35 books195 followersΟ Γιάννης Ξανθούλης (English: Giannis Xanthoulis) είναι Έλληνας μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και δημοσιογράφος. Γεννήθηκε το 1947 στην Αλεξανδρούπολη από οικογένεια προσφύγων και σπούδασε δημοσιογραφία, σχέδιο και ενδυματολογία θεάτρου. Από το 1969 εργάζεται ως δημοσιογράφος και χρονογράφος, ενώ το πρώτο του μυθιστόρημα, Μεγάλος Θανατικός, κυκλοφόρησε το 1981. Έγινε ευρύτερα γνωστός από τα χρονογραφήματά του στην Ελευθεροτυπία, καθώς και από τα σατιρικά του κείμενα και θεατρικά έργα, πολλά από τα οποία ανέβηκαν σε ελληνικές σκηνές. Έχει επίσης γράψει και εικονογραφήσει παιδικά βιβλία. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της ΕΣΗΕΑ.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 53 reviews
January 1, 2022
''Θα αυτοκτονούσε με μπεταντίν.''
Mood μήνα?
It’s nice. Μικρό βιβλίο. Ωραία ταινία.
Δεν έχω ιδέα γιατί το ξαναδιάβασα ή γιατί του είχα βάλει 1.
Mood μήνα?
It’s nice. Μικρό βιβλίο. Ωραία ταινία.
Δεν έχω ιδέα γιατί το ξαναδιάβασα ή γιατί του είχα βάλει 1.
May 17, 2018
Δείτε επίσης και στο Chill and read
Τα γραπτά του Ξανθούλη ακολουθούν τον δικό του μοναδικό τρόπο που είτε σου αρέσει είτε όχι. Ευτυχώς για μένα, αυτό το είδος γραφής μου κάνει!
Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα στρατόπεδο του Έβρου που ετοιμάζεται για τη γιορτή των Χριστουγέννων. Ένας αξιωματικός, λίγο απόμακρος, λίγο περίεργος, λίγο μονόχνοτος θα έλεγε κανείς, ζητά από ένα φαντάρο να του μάθει να χορεύει τανγκό, χωρίς κανένας να το μάθει φυσικά. Ο πολλά βαρύς και μάτσο αξιωματικός, λιγομίλητος καθώς είναι, έχει γίνει κάτι σαν θρύλος στο στρατόπεδο. Κανείς δεν του μιλάει, αν δεν είναι απαραίτητο, όλοι τον αφήνουν στην ησυχία του. Ο Λάζαρος όμως δεν μπορεί να τον αγνοήσει, αλλά θα πρέπει να προσέξει να μην τον προσβάλει, αν θέλει να τελειώσει η θητεία του στην ώρα της.
Ο συγγραφέας δίνει με το δικό του μοναδικό, ατμοσφαιρικό τρόπο το κλίμα των ημερών, τα Χριστούγεννα του 1970 στο Στρατόπεδο Βάτη στον Έβρο. Δεν ήταν και από τις καλύτερες μεταθέσεις για τους αξιωματικούς, ούτε και υπηρετούσε εκεί η αφρόκρεμα των σωμάτων αμύνης. Λογικό και επόμενο λοιπόν ο συγγραφέας να δίνει στοιχεία για το πως θέλουν όλοι να φύγουν από εκεί άρον άρον. Η λάσπη της “Γκατζολίας” έχει γεμίσει τα άρβυλά τους. Η συννεφιά και η μουντάδα του Έβρου, ρίχνουν την ψυχολογία των υπηρετούντων, με αποτέλεσμα οι πιο ευαίσθητες ψυχές να παλεύουν να βγάλουν τη μέρα.
Οι περιγραφές αλλά και οι ίδιοι οι χαρακτήρες των ηρώων είναι απολαυστικοί. Το χιούμορ με το οποίο τους χειρίζεται ο συγγραφέας βοηθά για να δώσει ακριβώς την εικόνα που θέλει. Ο υπολοχαγός Καραμανίδης, ο ένας εκ των δύο βασικών ηρώων της ιστορίας, είναι εκείνος που ζητά τα μαθήματα τανγκό. Σκοπός του είναι να ζητήσει σε χορό τη γυναίκα που έχει ερωτευτεί την ημέρα της γιορτής και εδώ τίθεται ο χρονικός περιορισμός και η βιασύνη για τα αποτελέσματα.
Ο Λάζαρος, ο έτερος βασικός ήρωας, είναι ένας νέος συνεσταλμένος αλλά και καλλιεργημένος, που αγαπά την τέχνη. Θα δεχθεί να διδάξει τανγκό στον υπολοχαγό, μιας και δεν έχει και άλλη επιλογή. Όμως αυτό που θα κερδίσει κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, είναι η απόλαυση της εξουσίας που έχει πάνω στον αξιωματικό, που σε άλλη περίπτωση δεν θα είχε. Η δύναμη αυτή, του δίνει το πάνω χέρι στον ανώτερό του, ιδιαίτερα όταν εκείνον τον ταλανίζουν συναισθήματα που κανένας δεν περίμενε να έχει. Η αδυναμία του Καραμανίδη για μια γυναίκα θα τον κάνουν έρμαιο στα παιχνίδια του φαντάρου, αφού θα αναγκαστεί να δείξει την αδυναμία του, έστω και κεκλεισμένων των θυρών και παραθύρων.
Διαβάζω σε κάποιες κριτικές, απόψεις και αναφορές στο βιβλίο, για μια υφέρπουσα ομοφυλοφιλικότητα στη σχέση των δύο ηρώων. Δεν την είδα…
Αντιθέτως, είδα την ικανοποίηση του φαντάρου που ανέλαβε θέση ισχύος ως προς τον ανώτερό του, ιδιαίτερα σε εποχές που κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο, αλλά και σε ένα χώρο, όπως ο στρατός, που λειτουργεί με βάση την ιεραρχία. Ο χαρακτήρας του αδύναμου, υπερευαίσθητου νεαρού δεν αποκρύπτει πάντα κι έναν ομοφυλόφιλο χαρακτήρα.
Είδα επίσης και την αδυναμία και ταπείνωση του ισχυρού φύλου, του βαρβάτου αρσενικού, που παρασύρεται από τον έρωτα και κάνει τα πάντα για να σταθεί αντάξιος και να μπορέσει να προσεγγίσει το αντικείμενο του πόθου του, σε σημείο που φορές φορές, να εξευτελίζεται, με βάση τουλάχιστον τις δικές του αξίες. Τα παιχνίδια που του παίζει η φαντασία, τον οδηγούν σε πράξεις ανείπωτες που δεν θα έκανε με καθαρό το νου. Ο πυρετός του έρωτα, τον έχει αποδιοργανώσει.
Τα γραπτά του Ξανθούλη ακολουθούν τον δικό του μοναδικό τρόπο που είτε σου αρέσει είτε όχι. Ευτυχώς για μένα, αυτό το είδος γραφής μου κάνει!
Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα στρατόπεδο του Έβρου που ετοιμάζεται για τη γιορτή των Χριστουγέννων. Ένας αξιωματικός, λίγο απόμακρος, λίγο περίεργος, λίγο μονόχνοτος θα έλεγε κανείς, ζητά από ένα φαντάρο να του μάθει να χορεύει τανγκό, χωρίς κανένας να το μάθει φυσικά. Ο πολλά βαρύς και μάτσο αξιωματικός, λιγομίλητος καθώς είναι, έχει γίνει κάτι σαν θρύλος στο στρατόπεδο. Κανείς δεν του μιλάει, αν δεν είναι απαραίτητο, όλοι τον αφήνουν στην ησυχία του. Ο Λάζαρος όμως δεν μπορεί να τον αγνοήσει, αλλά θα πρέπει να προσέξει να μην τον προσβάλει, αν θέλει να τελειώσει η θητεία του στην ώρα της.
Ο συγγραφέας δίνει με το δικό του μοναδικό, ατμοσφαιρικό τρόπο το κλίμα των ημερών, τα Χριστούγεννα του 1970 στο Στρατόπεδο Βάτη στον Έβρο. Δεν ήταν και από τις καλύτερες μεταθέσεις για τους αξιωματικούς, ούτε και υπηρετούσε εκεί η αφρόκρεμα των σωμάτων αμύνης. Λογικό και επόμενο λοιπόν ο συγγραφέας να δίνει στοιχεία για το πως θέλουν όλοι να φύγουν από εκεί άρον άρον. Η λάσπη της “Γκατζολίας” έχει γεμίσει τα άρβυλά τους. Η συννεφιά και η μουντάδα του Έβρου, ρίχνουν την ψυχολογία των υπηρετούντων, με αποτέλεσμα οι πιο ευαίσθητες ψυχές να παλεύουν να βγάλουν τη μέρα.
Οι περιγραφές αλλά και οι ίδιοι οι χαρακτήρες των ηρώων είναι απολαυστικοί. Το χιούμορ με το οποίο τους χειρίζεται ο συγγραφέας βοηθά για να δώσει ακριβώς την εικόνα που θέλει. Ο υπολοχαγός Καραμανίδης, ο ένας εκ των δύο βασικών ηρώων της ιστορίας, είναι εκείνος που ζητά τα μαθήματα τανγκό. Σκοπός του είναι να ζητήσει σε χορό τη γυναίκα που έχει ερωτευτεί την ημέρα της γιορτής και εδώ τίθεται ο χρονικός περιορισμός και η βιασύνη για τα αποτελέσματα.
Ο Λάζαρος, ο έτερος βασικός ήρωας, είναι ένας νέος συνεσταλμένος αλλά και καλλιεργημένος, που αγαπά την τέχνη. Θα δεχθεί να διδάξει τανγκό στον υπολοχαγό, μιας και δεν έχει και άλλη επιλογή. Όμως αυτό που θα κερδίσει κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, είναι η απόλαυση της εξουσίας που έχει πάνω στον αξιωματικό, που σε άλλη περίπτωση δεν θα είχε. Η δύναμη αυτή, του δίνει το πάνω χέρι στον ανώτερό του, ιδιαίτερα όταν εκείνον τον ταλανίζουν συναισθήματα που κανένας δεν περίμενε να έχει. Η αδυναμία του Καραμανίδη για μια γυναίκα θα τον κάνουν έρμαιο στα παιχνίδια του φαντάρου, αφού θα αναγκαστεί να δείξει την αδυναμία του, έστω και κεκλεισμένων των θυρών και παραθύρων.
Διαβάζω σε κάποιες κριτικές, απόψεις και αναφορές στο βιβλίο, για μια υφέρπουσα ομοφυλοφιλικότητα στη σχέση των δύο ηρώων. Δεν την είδα…
Αντιθέτως, είδα την ικανοποίηση του φαντάρου που ανέλαβε θέση ισχύος ως προς τον ανώτερό του, ιδιαίτερα σε εποχές που κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο, αλλά και σε ένα χώρο, όπως ο στρατός, που λειτουργεί με βάση την ιεραρχία. Ο χαρακτήρας του αδύναμου, υπερευαίσθητου νεαρού δεν αποκρύπτει πάντα κι έναν ομοφυλόφιλο χαρακτήρα.
Είδα επίσης και την αδυναμία και ταπείνωση του ισχυρού φύλου, του βαρβάτου αρσενικού, που παρασύρεται από τον έρωτα και κάνει τα πάντα για να σταθεί αντάξιος και να μπορέσει να προσεγγίσει το αντικείμενο του πόθου του, σε σημείο που φορές φορές, να εξευτελίζεται, με βάση τουλάχιστον τις δικές του αξίες. Τα παιχνίδια που του παίζει η φαντασία, τον οδηγούν σε πράξεις ανείπωτες που δεν θα έκανε με καθαρό το νου. Ο πυρετός του έρωτα, τον έχει αποδιοργανώσει.
October 9, 2012
Διάβασα το βιβλίο αφού είχα δει την αριστουργηματική για μένα ταινία και για πρώτη φορά ένιωσα μια μικρή απογοήτευση με βιβλίο γιατί νιώθω πως η ταινία ήταν καλύτερη.
Για να μην αδικώ το βιβλίο (που σαν ιστορία και διάπλαση χαρακτήρων είναι πανέμορφη και πολυεπίπεδη αντίστοιχα) ίσως φταίει που είδα πρώτα την ταινία και διαβάζοντας το βιβλίο είχα στο μυαλό μου ακριβώς τις εικόνες που στην αντίθετη περίπτωση έπρεπε να φανταστώ μόνη μου.
Πολύ νοσταλγικό, μελαγχολικό, αστείο και ρεαλιστικό βιβλίο...
Για να μην αδικώ το βιβλίο (που σαν ιστορία και διάπλαση χαρακτήρων είναι πανέμορφη και πολυεπίπεδη αντίστοιχα) ίσως φταίει που είδα πρώτα την ταινία και διαβάζοντας το βιβλίο είχα στο μυαλό μου ακριβώς τις εικόνες που στην αντίθετη περίπτωση έπρεπε να φανταστώ μόνη μου.
Πολύ νοσταλγικό, μελαγχολικό, αστείο και ρεαλιστικό βιβλίο...
December 26, 2021
Μου αρέσει που σε αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας βγάζει ωραία πράγματα μέσα από τη σκληρότητα ενός στρατοπέδου στον καιρό της χούντας. Δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει τίποτα, ούτε να περιορίσει την "βάρβαρη" γλώσσα και νοοτροπία που επικρατεί σε ένα τέτοιο μέρος, ούτε καν να μπει στον πειρασμό να παρουσιάσει τους διάφορους χαρακτήρες ως έκπτωτους αγγέλους που μεταμορφώνονται από την επίδραση των Χριστουγέννων. Ακόμα και έτσι όμως μέσα σε όλα αυτά ανακαλύπτει μία σκληρή ποίηση, έναν όμορφο χορό μέσα στον κυνισμό και την κοινοτοπία, έναν απελπισμένο έρωτα που χωρίς καν να το καταλάβουμε κερδίζει κάθε χυδαιότητα. Όχι πως δεν υπάρχουν αδυναμίες σε αυτό το εγχείρημα του συγγραφέα άλλο σίγουρα προσφέρει κάτι ωραίο στον ρομαντισμό των ημερών.
April 8, 2017
3,5 θα έβαζα αν είχε μισά. Δεν είναι το καλύτερο του Ξανθούλη, είναι στο γνωστό του στυλ και ύφος. Ωραίοι χαρακτήρες, ενδιαφέρουσα ιστορία, το ευχαριστήθηκα. Απλά έκανα κι εγώ το λάθος να δω την ταινία πριν, οπότε με περιόρισε κάμποσο.
(η ταινία πάρα πολύ καλή, btw, ακολουθεί όμορφα το πνεύμα, τους "ήχους" και τα "χρώματα" του βιβλίου)
(η ταινία πάρα πολύ καλή, btw, ακολουθεί όμορφα το πνεύμα, τους "ήχους" και τα "χρώματα" του βιβλίου)
January 9, 2018
Ενδιαφέρον και καλογραμμένο! Ομολογώ ότι δεν ξεκίνησα με τις μεγαλύτερες προσδοκίες δεδομένου ότι η πρώτη απόπειρα να διαβάσω έργο του συγκεκριμένου συγγραφέα στέφθηκε από πλήρη αποτυχία!
March 17, 2019
Δεν μ΄ ενθουσίασε, μαλλον μ΄ απογοήτευσε...
June 20, 2020
3.5 ή 4 , δεν μπορώ να αποφασίσω! Σίγουρα πάντως το ευχαριστήθηκα!
March 18, 2023
Κι αν της ήταν αδύνατον να θυμηθεί οτιδήποτε απο αυτόν, τα χείλη του έφταναν για ν' ακουμπά την αταξινόμητη νοσταλγία της για το εξαιρετικό "κατι" που έζησε προφανώς.
Δεύτερη ανάγνωση.
Το ίδιο συγκινητικός
Δεύτερη ανάγνωση.
Το ίδιο συγκινητικός
September 25, 2021
Η υπόθεση διαδραματιζεται την εποχή της Χουντας των Συνταγματαρχων σε ενα στρατόπεδο του Εβρου. Εκει ο Λαζαρος Λαζαρου υποχρεώνεται να μαθει τανγκο στον διοικητή του. Με αφορμή αυτο γίνεται μαρτυρας κρυφων συναισθημάτων και δυστυχιας καλα κρυμμένης κάτω απο την αυστηρότητα και τον καθοσπρεπισμο της ελληνικής κοινωνίας του 1970.
Μεχρι που μπορεί τελικα να φτάσει ο άνθρωπος προκειμένου να ζήσει ενα ονειρο ακομα και αν ξερει πως θα παραμένει ετσι;
Θα αρχισω λέγοντας ότι Έχοντας ηδη παρακολουθήσει τη ταινια, θεώρησα οτι το βιβλίο δεν θα μου προσφερει περισσότερα. Μετάνιωσα για τη σκέψη αυτή, ήδη από το πρώτο λεπτό. Ακρως ρομαντικο και σατυρικό βιβλιο με μεγαλο ιστορικό υπόβαθρο και νόημα από κάτω.
Ο συγγραφέας δημιουργώντας 2 χαρακτήρες εγ��λωβισμενους στα πρεπει του επαγγέλματος τους και αλλους 2 εξισου εγκλωβισμενους στις ανεκπλήρωτες επιθυμιες λογω κοινωνικού στατους, μας βαζει στη διαδικασία να σκεφτουμε ποσα τελικα στερουμαστε α��ούγοντας τη φράση "τι θα πει ο κόσμος". Μηπως τελικα η ευτυχία μας ειναι ενα ταγκο και μερικά μακριά απο αυτό ;
Υ. Σ. Αν τύχει να το διαβασετε αξίζει να ακούτε τα soundtrack της ταινιας παράλληλα 😉
Μεχρι που μπορεί τελικα να φτάσει ο άνθρωπος προκειμένου να ζήσει ενα ονειρο ακομα και αν ξερει πως θα παραμένει ετσι;
Θα αρχισω λέγοντας ότι Έχοντας ηδη παρακολουθήσει τη ταινια, θεώρησα οτι το βιβλίο δεν θα μου προσφερει περισσότερα. Μετάνιωσα για τη σκέψη αυτή, ήδη από το πρώτο λεπτό. Ακρως ρομαντικο και σατυρικό βιβλιο με μεγαλο ιστορικό υπόβαθρο και νόημα από κάτω.
Ο συγγραφέας δημιουργώντας 2 χαρακτήρες εγ��λωβισμενους στα πρεπει του επαγγέλματος τους και αλλους 2 εξισου εγκλωβισμενους στις ανεκπλήρωτες επιθυμιες λογω κοινωνικού στατους, μας βαζει στη διαδικασία να σκεφτουμε ποσα τελικα στερουμαστε α��ούγοντας τη φράση "τι θα πει ο κόσμος". Μηπως τελικα η ευτυχία μας ειναι ενα ταγκο και μερικά μακριά απο αυτό ;
Υ. Σ. Αν τύχει να το διαβασετε αξίζει να ακούτε τα soundtrack της ταινιας παράλληλα 😉
February 3, 2023
Νομίζω ότι ο Ξανθούλης είναι ο αγαπημένος μου Έλληνας συγγραφέας, έχει μια δίκη του αυθεντικότητα που αναγνωρίζω πάντα και αγαπώ πολύ γιατί απλά για κάποιο λόγο που δεν καταλαβαίνω μου μιλάει .
Σε αυτο το μικρό έργο αποδίδει με τον δικό του τροπο την μαγεία των Χριστουγέννων σε έναν χορό που μοναξιά , συναίσθημα , φαντασία και σεξουαλικότητα μπλέκονται με έναν τροπο που μου αρέσει πολύ . Δεν το λες καρπό πολύ ώρας αλλά δεν ξέρω τελειώνει και σκέφτομαι απλά θέλω και άλλο….. έχω ξεχωρίσει πολλά βιβλία του και θεωρώ ότι ακόμα δεν έχω διαβάσει το έργο που μπορεί να γράψει …
Σε αυτο το μικρό έργο αποδίδει με τον δικό του τροπο την μαγεία των Χριστουγέννων σε έναν χορό που μοναξιά , συναίσθημα , φαντασία και σεξουαλικότητα μπλέκονται με έναν τροπο που μου αρέσει πολύ . Δεν το λες καρπό πολύ ώρας αλλά δεν ξέρω τελειώνει και σκέφτομαι απλά θέλω και άλλο….. έχω ξεχωρίσει πολλά βιβλία του και θεωρώ ότι ακόμα δεν έχω διαβάσει το έργο που μπορεί να γράψει …
January 13, 2014
Από τα ελάχιστα ελληνικά hardcover (βασικά το μόνο που ξέρω), πριν γίνει δυστυχώς μία μέτρια ελληνική ταινία με κακό μακιγιάζ (ο βασικός ήρωας γερνάει όπως σε κάτι σιτκομ που θέλουν να τον δείξουν "μεγάλο"). Πνιγηρά Χριστούγεννα σε πνιγηρό στρατόπεδο, υπαινικτικό, με σχέσεις να αιωρούνται. Διαμάντι.
July 17, 2014
Σ΄ένα στρατόπεδο του Έβρου, ένας υπολοχαγός αναγκάζει ένα φαντάρο να του μάθει να χορεύει ταγκό προκειμένου να ζητήσει τη σύζυγο του Αντισυνταγματάρχη, με την οποία είναι ερωτευμένος, σε χορό. Το βιβλίο γράφτηκε το 2003 και ξανακυκλοφόρησε με αφορμή την ταινία. Είναι από τα καλά κείμενα του συγγραφέα. Όχι πολύ σουρεαλιστικό, όχι πολύ "ό,τι νάναι", μια ωραία αληθοφανέστατη ιστορία και για μένα μια από τις καλύτερες υφέρπουσες και λανθάνουσες ερωτικές ιστορίες ομοφυλοφιλίας.
Ο Ξανθούλης στήνει άλλο ένα πάνθεον χαρακτήρων, ο καθένας με τα κακά του και με τα καλά του. Η ζωή στο στρατόπεδο στον Έβρο αναπαρίσταται πολύ καλά (μέχρι κι εγώ θυμήθηκα περιστατικά από μια περίοδο που τη διέγραψα οριστικά από τη μνήμη μου), όπου οι φαντάροι ετοιμάζουν το στρατόπεδο για το χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν. Μια δεξίωση που την περιμένουν όλοι με ανυπομονησία, κάποιοι για να ξεμπερδεύουν και του χρόνου να είναι στα σπίτια τους, κάποιοι για να δείξουν πόσο σωστοί είναι στη διοίκηση, κάποιοι για να χορέψουν με έναν κρυφό τους έρωτα. Πολύ καλός ο τρόπος του Ξανθούλη να σου πετάει κατάμουτρα το μέλλον των ηρώων του, δηλαδή ας βγάλουμε φωτογραφία με αυτόν τον ήρωα, ένα μεταγενέστερο θύμα σε τροχαίο, συνέπεια σαββατιάτικης εξόδου. Θα σταθώ ιδιαίτερα στα μαθήματα τανγκό των δυο αντρών και για τον καταπληκτικό ερωτισμό που ξεπηδάει μέσα από τις σκηνές εκμάθησης αυτού του παθιασμένου, άκρως ερωτικού χορού. Ένα από τα αγαπημένα μου κείμενα του Ξανθούλη, λιτό, περιεκτικό και σύντομο, είναι μαι καλή γνωριμία με τον συγγραφέα για όσους δεν τον έχουν διαβάσει ακόμη!
Ο Ξανθούλης στήνει άλλο ένα πάνθεον χαρακτήρων, ο καθένας με τα κακά του και με τα καλά του. Η ζωή στο στρατόπεδο στον Έβρο αναπαρίσταται πολύ καλά (μέχρι κι εγώ θυμήθηκα περιστατικά από μια περίοδο που τη διέγραψα οριστικά από τη μνήμη μου), όπου οι φαντάροι ετοιμάζουν το στρατόπεδο για το χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν. Μια δεξίωση που την περιμένουν όλοι με ανυπομονησία, κάποιοι για να ξεμπερδεύουν και του χρόνου να είναι στα σπίτια τους, κάποιοι για να δείξουν πόσο σωστοί είναι στη διοίκηση, κάποιοι για να χορέψουν με έναν κρυφό τους έρωτα. Πολύ καλός ο τρόπος του Ξανθούλη να σου πετάει κατάμουτρα το μέλλον των ηρώων του, δηλαδή ας βγάλουμε φωτογραφία με αυτόν τον ήρωα, ένα μεταγενέστερο θύμα σε τροχαίο, συνέπεια σαββατιάτικης εξόδου. Θα σταθώ ιδιαίτερα στα μαθήματα τανγκό των δυο αντρών και για τον καταπληκτικό ερωτισμό που ξεπηδάει μέσα από τις σκηνές εκμάθησης αυτού του παθιασμένου, άκρως ερωτικού χορού. Ένα από τα αγαπημένα μου κείμενα του Ξανθούλη, λιτό, περιεκτικό και σύντομο, είναι μαι καλή γνωριμία με τον συγγραφέα για όσους δεν τον έχουν διαβάσει ακόμη!
December 18, 2021
3.5/5 • ωραίο το στορυ, αρκετά απλοϊκή η γραφή και πολύς ο διάλογος βρε παιδί μου. ΒΑΛΕ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΉ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ
December 22, 2013
Η έκδοση γνωστής εφημερίδας βλέπω έκανε το βιβλίο ανάρπαστο και εγώ δεν έμεινα απ'έξω είναι η αλήθεια, καθώς βρήκα και μια ευκαιρία να διαβάσω κάτι σχετικό με τις γιορτές που διανύουμε.
Δεν έχω δει την ταινία, αν και η περιέργεια μου είναι τώρα μεγαλύτερη καθώς το βιβλίο μου άφησε καλές εντυπώσεις. Όμορφος ο τρόπος γραφής του Ξανθούλη, χρησιμοποιεί πολύ ωραίες παρομοιώσεις ενώ έχει καλή αίσθηση του χιούμορ, πράγματα που σίγουρα λειτουργούν εξιλεωτικά όταν κάτι έχει αν κάνει με το πιο βαρετό και μίζερο πράγμα του κόσμου, που είναι ο στρατός.
Μπόρεσα να ταυτιστώ κατα κάποιο τρόπο με την ιστορία, καθώς όπως και ο Λάζαρος έτσι κιεγώ,στην θητεία μου ήμουν πάνω κάτω ίδια ηλικία, υπηρέτησα στον Εβρο, και από το ίδιο πόστο, αυτό του τηλεφωνητή.
Μικρό σε μέγεθος, το διάβασα σε μια μέρα, απλό, γρήγορο, σαφές, ότι πρέπει αν ψάχνει κάποιος ένα ευχάριστο ανάγνωσμα.
Δεν έχω δει την ταινία, αν και η περιέργεια μου είναι τώρα μεγαλύτερη καθώς το βιβλίο μου άφησε καλές εντυπώσεις. Όμορφος ο τρόπος γραφής του Ξανθούλη, χρησιμοποιεί πολύ ωραίες παρομοιώσεις ενώ έχει καλή αίσθηση του χιούμορ, πράγματα που σίγουρα λειτουργούν εξιλεωτικά όταν κάτι έχει αν κάνει με το πιο βαρετό και μίζερο πράγμα του κόσμου, που είναι ο στρατός.
Μπόρεσα να ταυτιστώ κατα κάποιο τρόπο με την ιστορία, καθώς όπως και ο Λάζαρος έτσι κιεγώ,στην θητεία μου ήμουν πάνω κάτω ίδια ηλικία, υπηρέτησα στον Εβρο, και από το ίδιο πόστο, αυτό του τηλεφωνητή.
Μικρό σε μέγεθος, το διάβασα σε μια μέρα, απλό, γρήγορο, σαφές, ότι πρέπει αν ψάχνει κάποιος ένα ευχάριστο ανάγνωσμα.
February 21, 2024
Αογοητευτική αφήγηση... Δεν ένιωσα τίποτα για κανέναν ήρωα, αδιάφορη πλοκή με βωμολοχίες... (απορία το χω, γιατί μερικοί συγγραφείς επιλέγουν να γίνουν τόσο ωμοί, περιγράφοντας με λέξεις του συρμού σκηνές; Δήθεν για ρεαλισμό; Μα εδώ ακριβώς φαίνεται η σπουδαιότητα ενός συγγραφέα, να γίνεται ρεαλιστικός χωρίς ύβρεις και βωμολοχίες)
May 24, 2016
Οι χαρακτήρες συμπαθείς αλλά προσωπικά δεν πείστηκα διόλου από την (υφέρπουσα;) ιστορία ομοφυλοφιλικού έρωτα που εισάγεται στην αφήγηση. Δεν προκύπτει από πουθενά, δεν δικαιολογείται από τίποτα, δεν εξυπηρετεί διόλου την πλοκή. Η γενικότερη ιστορία ωστόσο και η ατμόσφαιρα καλές. Η εποχή είναι ενδιαφέρουσα, έτσι κι αλλιώς. Θα ήθελα να διάβαζα ένα μεγαλύτερο σε έκταση μυθιστόρημα με τα συγκεκριμένα υλικά.
January 2, 2023
Αδύναμη πλοκή αλλά μια ιστορία γραμμένη με απόλυτα καυστικό και διασκεδαστικό τρόπο, περιγραφές γεμάτες σεξουαλικά υπονοούμενα χωρίς όμως να φτάνουν στην χυδαιότητα. Kudos για τον μοναδικό αυτοσαρκασμό του αφηγητή.
January 10, 2023
Ο Ξανθούλης περιγράφει με σαρκαστικό τρόπο το συγκινητικό και οριακά δραματικό περιεχόμενο του βιβλίου. Πρώτη φορά διαβάζω κάτι που να είναι τόσο αστεία θλιβερό.
December 18, 2023
Ρομαντικό και σκληρό ταυτόχρονα, η πένα του Ξανθούλη είναι πολύ ιδιαίτερη
January 12, 2024
Εξαιρετική γραφή!
Ιστορία που δημιουργεί νοσταλγία, έχει ως ένα βαθμό χιούμορ και συγκινεί.
Ιστορία που δημιουργεί νοσταλγία, έχει ως ένα βαθμό χιούμορ και συγκινεί.
March 13, 2022
3.5 αστεράκια. Δεν μπήκα πολύ στο πνεύμα του, μου άρεσε το τέλος που έσωσε το βιβλίο κατά τη γνώμη μου.
December 26, 2022
Καραμανίδης forgot to say no homo
December 28, 2022
Αριστούργημα.
Πρωτότυπη ιστορία μέσα στην οποία σε μυεί ο Ξανθούλης. Τα συναισθήματα των χαρακτήρων αποκτούν μέρος μέσα σου, σα να τα βιώνεις.
Πρωτότυπη ιστορία μέσα στην οποία σε μυεί ο Ξανθούλης. Τα συναισθήματα των χαρακτήρων αποκτούν μέρος μέσα σου, σα να τα βιώνεις.
July 16, 2020
"Βαρετό Τανγκό..."
Ετούτο το μυθιστόρημα έχει πρόβλημα δομής. Πρόβλημα στην εξέλιξη της αφήγησης και του μύθου.
Επίσης, το νιώθεις και στην ενέργεια που αποπνέει...
Πολύ κατώτερο από τον "Ωραίο Λοχαγό", του Μένη Κουμανταρέα που κι εκείνο στάζει ομοφυλοφιλικά απωθημένα...
Έχει όμως και πολλά θετικά στοιχεία:
Περίτεχνη χρήση γλώσσας (αυτό δα έλειπε...), λογοτεχνικά στολίδια (αλίμονο...), ψυχογράφηση ηρώων εξαιρετική (ο φόβος φυλάει τα έρμα...)
Ε, και; Δεν αρκεί!
Το βιβλίο είναι πολτός.
Εκνευριστηκό σε πολλά σημεία.
(Με χρήση εκνευριστηκών παρομοιώσεων.)
Όχι λόγω της έκδηλης ομοφυλοφιλίας.
Αλλά λόγω της συμπλεγματικής κι ανέντιμης στάσης του σε πολλά ζητήματα...
Ένα τηλερομάντζο ήθελε να δημιουργήσει ο συγγραφέας του.
Και του βγήκε όμως μια κινηματογραφική ταινία.
(Μια σαπουνόπερα...)
Υ/Γ: Το μόνο σημείο που με άγγιξε αληθινά κι εντυπώθηκε στον νου μου, και γι' αυτό τα δύο αστέρια, είναι η ιστορία με το σκυλάκι: Τον "Μαγειρούλη".
Και η ιδιαίτερη σχέση που είχε μαζί του ο υπολοχαγός...
Ετούτο το μυθιστόρημα έχει πρόβλημα δομής. Πρόβλημα στην εξέλιξη της αφήγησης και του μύθου.
Επίσης, το νιώθεις και στην ενέργεια που αποπνέει...
Πολύ κατώτερο από τον "Ωραίο Λοχαγό", του Μένη Κουμανταρέα που κι εκείνο στάζει ομοφυλοφιλικά απωθημένα...
Έχει όμως και πολλά θετικά στοιχεία:
Περίτεχνη χρήση γλώσσας (αυτό δα έλειπε...), λογοτεχνικά στολίδια (αλίμονο...), ψυχογράφηση ηρώων εξαιρετική (ο φόβος φυλάει τα έρμα...)
Ε, και; Δεν αρκεί!
Το βιβλίο είναι πολτός.
Εκνευριστηκό σε πολλά σημεία.
(Με χρήση εκνευριστηκών παρομοιώσεων.)
Όχι λόγω της έκδηλης ομοφυλοφιλίας.
Αλλά λόγω της συμπλεγματικής κι ανέντιμης στάσης του σε πολλά ζητήματα...
Ένα τηλερομάντζο ήθελε να δημιουργήσει ο συγγραφέας του.
Και του βγήκε όμως μια κινηματογραφική ταινία.
(Μια σαπουνόπερα...)
Υ/Γ: Το μόνο σημείο που με άγγιξε αληθινά κι εντυπώθηκε στον νου μου, και γι' αυτό τα δύο αστέρια, είναι η ιστορία με το σκυλάκι: Τον "Μαγειρούλη".
Και η ιδιαίτερη σχέση που είχε μαζί του ο υπολοχαγός...
February 18, 2015
Για να πώ την αλήθεια, δε συνηθίζω να διαβάζω βιβλία Ελλήνων συγγραφέων, κάτι που ενδεχομένως να οφείλεται στο γεγονός ότι προτιμώ τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας και τρόμου, λογοτεχνικά είδη που είναι σχεδόν ανύπαρκτα στην ελληνική λογοτεχνία.
Το συγκεκριμένο βιβλίο δε θα το ήξερα αν δεν υπήρχε η ομώνυμη κινηματογραφική προσαρμογή του, παρόλο που ακόμη δεν είχα την τύχη να την παρακολουθήσω.
Χωρίς να αποκαλύψω σπόιλερ και άλλα σημαντικά σημεία πλοκής, θέλω απλώς να πω πως παρόλο που πρόκειται ουσιαστικά για ιστορική λογοτεχνία (ένα είδος που δεν αγαπώ ιδιαίτερα) μου άρεσε πάρα πολύ. Ήταν, ας πούμε, μια ευχάριστη έκπληξη.
Ο τρόπος γραφής ήταν πολύ απλός και παράλληλα πλούσιος και ρεαλιστικός. Η ιστορία που περιγράφεται είναι σχετικά απλή, κατά τη γνώμη μου όμως είναι μια ιστορία πολύ έντονη και δυνατή. Σίγουρα θα δω την ταινία αλλά γενικά το βιβλίο με άφησε απόλυτα ευχαριστημένη και το προτείνω ανεπιφύλακτα.
Το συγκεκριμένο βιβλίο δε θα το ήξερα αν δεν υπήρχε η ομώνυμη κινηματογραφική προσαρμογή του, παρόλο που ακόμη δεν είχα την τύχη να την παρακολουθήσω.
Χωρίς να αποκαλύψω σπόιλερ και άλλα σημαντικά σημεία πλοκής, θέλω απλώς να πω πως παρόλο που πρόκειται ουσιαστικά για ιστορική λογοτεχνία (ένα είδος που δεν αγαπώ ιδιαίτερα) μου άρεσε πάρα πολύ. Ήταν, ας πούμε, μια ευχάριστη έκπληξη.
Ο τρόπος γραφής ήταν πολύ απλός και παράλληλα πλούσιος και ρεαλιστικός. Η ιστορία που περιγράφεται είναι σχετικά απλή, κατά τη γνώμη μου όμως είναι μια ιστορία πολύ έντονη και δυνατή. Σίγουρα θα δω την ταινία αλλά γενικά το βιβλίο με άφησε απόλυτα ευχαριστημένη και το προτείνω ανεπιφύλακτα.
December 25, 2021
Μια εξαιρετική ταινία , μια ενδιαφέρουσα μετάβαση σε γραπτή μορφή , για μένα που διάβασα το βιβλίο μετά την προβολή , παρατήρησα ότι η ταινία ήταν πλήρης χωρίς να γίνεται φλύαρη και στο βιβλίο κάποιες επιπλέον λεπτομέρειες αποσαφηνιζαν στα σημεία κάποιες σκηνές. Για να πω την αλήθεια το τέλος το κατάλαβα αφού διάβασα το βιβλίο και έχοντας δει δύο φορές την ταινία .
December 15, 2022
Η ιστορία του βιβλίου είναι ξεχωριστά μοναδική και πρωτότυπη.
Σε πολλά σημεία αισθάνθηκα την αμηχανία των χαρακτήρων και ταυτίστηκα με τα συναισθήματα τους.
Έβαλα 3 αστεράκια γιατί ο Ξανθούλης γίνεται κουραστικά περιγραφικός και σε πολλά σημεία έχανα το ενδιαφέρον μου.
Σε πολλά σημεία αισθάνθηκα την αμηχανία των χαρακτήρων και ταυτίστηκα με τα συναισθήματα τους.
Έβαλα 3 αστεράκια γιατί ο Ξανθούλης γίνεται κουραστικά περιγραφικός και σε πολλά σημεία έχανα το ενδιαφέρον μου.
Displaying 1 - 30 of 53 reviews