Mensen hebben altijd een paradoxale verhouding met wolven onderhouden. De wolf, kameraad in de oertijd en stamvader van alle honden, ontwikkelde zich na de oudheid tot de duivel in persoon. Eeuwenlang is hij met alle middelen bestreden – tot er, recent, een kentering kwam. Steeds meer mensen noemen hem nu ‘de kroon op het moderne natuurbeleid’.
De kinderen van de nacht is het verslag van een zoektocht naar de wilde wolf, naar de wolf van Roodkapje, én naar de wolf in de mens – met onverwacht resultaat. Behalve een zinnebeeld van wreedheid en vraatzucht blijkt de wolf het symbool van mystieke krachten en seksuele oerdriften; een dier dat naast angst ook bewondering en genegenheid oproept.
Dik van der Meulen (Neede, 1963) is een Nederlands neerlandicus, schrijver en biograaf.
Van der Meulen studeerde Nederlandse letterkunde aan de Universiteit Leiden en schreef zijn doctoraalscriptie over Menno ter Braak en Hendrik Marsman. Hij werkte bij het Onderzoekinstituut voor Geschiedenis en Kunstgeschiedenis van de Universiteit Utrecht. De laatste twee, in 1995 verschenen delen (XXIV en XXV) van de Volledige Werken van Multatuli werden mede door hem geredigeerd. Zijn promotie in 2002 betrof een biografie van deze Eduard Douwes Dekker, waarvoor hij in 2003 de AKO Literatuurprijs won.
In 2014 was hij een van de drie auteurs van de reeks Koningsbiografieën waarvoor hij het deel over koning Willem III der Nederlanden schreef; in oktober 2014 won Van der Meulen de Libris Geschiedenis Prijs voor deze biografie.
Op 15 oktober 2017 werd zijn boek De kinderen van de nacht bekroond met de Jan Wolkers Prijs voor het beste Nederlandse natuurboek.
Het boek sprong heel erg in tijd, waardoor ik soms niet wist waar hij het precies over had. Hierdoor vond ik het ook moeilijk om in het verhaal te komen. Over de wolf in volksverhalen vond ik erg interessant. Persoonlijk mocht hij daar dieper op ingaan en het stuk over de relatie met wolven in de middeleeuwen mocht van mij wat korter. Al met al had de schrijver een grote passie voor wolven waardoor je bleef lezen.
‘Mijn boek springt heen en weer in ruimte en tijd, van Brussel tot Yellowstone en van de dino’s tot nu, met een legioen aan personages: Gilamesj, Hitler, Drs. P., Dracula… Een veelheid van tijd, plaats en handeling, precies zoals Aristoteles het níét heeft gewild - die er trouwens ook in voorkomt, want hij was nu eenmaal de eerste bioloog.’
Zo noteert de auteur in De kinderen van de nacht. En dat geeft een aardig beeld van wat het gevolg is als je een zoektocht begint naar de wilde wolf, niet alleen naar het dier zelf, maar ook naar alle betekenissen die het in onze cultuur heeft. In zeven hoofdstukken onderzoekt Van der Meulen onder andere het ontstaan van de wolf, de verwantschap met de hond, zijn rol in onze culturele uitingen, de bedreiging die de wolf concreet vormde in Europa in vergane tijden, zijn geleidelijke herwaardering, om uit te komen bij ‘onze’ wolf, die in 2015 door Noord-Oost Nederland wandelde.
En dan kom je niet alleen in Yellowstone terecht, maar ook bij Roodkapje en de ontstaansgeschiedenis daarvan (die een duidelijke erotische component blijkt te bevatten), bij de Bijbel, bij Wagner en diens Ring der Nibelungen en vandaar - onvermijdelijk, en zonder dat de wet van Godwin van toepassing is - bij de nazi’s.
Een interessante zoektocht, onderhoudend opgeschreven. Ter afsluiting citeer ik, met de auteur, Mattheüs: ‘Wacht u van de valse profeten, dewelke in schaapsklederen tot u komen, maar van binnen zijn zij grijpende wolven.’
Een boek over wolven en mensen. Deze stond al een tijdje op mijn lijst om te gaan lezen, aangezien de wolf ook 1 van mijn favoriete onderwerpen is.
De fascinatie voor wolven komt ook in dit boek terug. Want waarom zijn mensen zo door de wolf gefascineerd, en niet zo zeer door de beer, of dichter bij huis, de lynx of de wilde kat? Deze vragen komen terug in dit boek. Evenals onze eeuwenoude relatie met de wolf, met name in het verleden, toen de mens de wolf vreesde.
Sprookjes en legendes die verwijzen naar de wolf, en de oorsprong daarvan komen aan de orde.
Maar ook de terugkeer van de wolf in Nederland, en de eerste gespotte wolf die bekend werd als "De wandelwolf" die later in Duitsland werd dood gereden. Het boek eindigt met het feit dat de wolf zijn terugkeer naar Nederland zal gaan maken. Er zijn extra hoofdstukken aan het boek toegevoegd, omdat er inmiddels een aantal populaties in Nederland bivakkeren en we nu kunnen zeggen dat de wolf daadwerkelijk in Nederland is terug gekeerd.
Zowel voor- als tegenstanders komen aan de orde in dit boek, hoewel de schrijver vermoedelijk een voorstander is.
Ik vond het een geweldig boek, ook omdat er zoveel facetten worden beschreven, en het daardoor een heel veelzijdig boek is geworden.
First, to clarify, I loved/enjoyed reading this book. I'm glad I finally did, since I know now even more about wolves than beforehand. But I like to adress as well that some topics or storyparts could have been skipped or made shorter. A numerous of times, I had the feeling I did not exactly know where the author was talking about or why he exactly wrote this part for us to read, or the enormous summary of names or people and such. Maybe that was my bad concentration, but he tend to go from one thing to the other thing and come back to number 1 several pages later when you already had forgotten that part, perhaps. Sometimes, but that also could have happened because I had read three wolf books in the span of one month, I also had the feeling he was repeating himself a lot and I was just reading a lot of the same things again and again. The thing I liked the most was chapter one, about the prehistory of the wolves. He adressed some good things in all chapters that made you rethink about what you already knew and just had read. So overall, good book, nice read (and for sure if you love wolves) but sometimes it could have had a better structure.
‘Terwijl ik meehol met de dol geworden meute, realiseer ik me dat de tranen van ontroering over mijn wangen lopen. Een wolf, mijn wolf, mijn eerste wilde wolf!’
Fascinerend. Misschien wat van de hak op de tak, maar niet storend of onvolgbaar. De auteur heeft duidelijk een passie voor wolven en draagt deze op zoveel mogelijk manieren uit.
Interessant onderwerp, maar de manier van schrijven lag mij niet zo. De passie van de auteur voor wolven is wel duidelijk merkbaar, waardoor ik bleef lezen.
An interesting non-fiction about the relationship between wolves and humans. Particularly goes into things like depictions of wolves in culture, fiction and beliefs throughout history.
It's a solid read but I'd have like a little bit more of a focus on the wolves, as in the animal itself. Right now it's mostly about the human-wolf relationship which makes for a good central focus, but I think focusing in a bit more on the species itself could've been a nice bonus.