What do you think?
Rate this book
Rode sulfur
Den Haag, 1666. De oude kunst van de alchemie is aan het verdwijnen. Er woeden oorlogen met Engeland en Frankrijk. Europa wordt geteisterd door de pest.
Theodoor Mundanus is de enige alchemist die nog fragmenten van de Steen der Wijzen in zijn bezit heeft, de steen die lood in goud verandert en ziekten geneest. Er zijn twee vrouwen in zijn leven, Clara en Marianne. Zij worden achtervolgd door duistere krachten en machtige wereldleiders, die allen jacht maken op de Steen.
Theodoor Mundanus is de enige alchemist die nog fragmenten van de Steen der Wijzen in zijn bezit heeft, de steen die lood in goud verandert en ziekten geneest. Er zijn twee vrouwen in zijn leven, Clara en Marianne. Zij worden achtervolgd door duistere krachten en machtige wereldleiders, die allen jacht maken op de Steen.
336 pages, Paperback
First published December 8, 2014
13 people are currently reading
48 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 6 of 6 reviews
November 10, 2016
‘Vleesch noch visch’
Rode Sulfur, het debuut van Robert Bosnak belooft ons een magische roman over liefde, goud en alchemie. Een roman die gebaseerd is op historische verslagen en uitlatingen van grote denkers. Het blijkt echter ‘vleesch noch visch’. Het lijkt veeleer alsof Bosnak, een Jungiaans psychoanalist en alchemist, middels een verhaal zijn Jungiaanse levensvisie wil overdragen.
Alchemist Mundanus is op de vlucht voor de Hertog van York die de Steen der Wijzen wil gebruiken om zoveel mogelijk goud te maken om de oorlog te kunnen financieren. Mundanus vlucht naar Nederland. Ook daar maken mensen jacht op de Steen vanwege zijn heilzame krachten en zijn vermogen om lood in goud te veranderen. Op zoek naar een vrouw die hem kinderen kan schenken om de geheimen van de Steen op over te dragen, wordt Mundanus verliefd op maar liefst twee vrouwen. Dit zorgt voor een ingewikkelde driehoeksrelatie.
De wereld komt geloofwaardig over. Het straatbeeld doet 17de eeuws aan en het wat formeel aandoende taalgebruik versterkt dat beeld. Desondanks vormt deze formele schrijfstijl geen belemmering. Het verhaal leest vlotjes weg behoudens een paar wat gekunsteld overkomende scènes. Wanneer de schrijver bijvoorbeeld de weg vrij maakt voor een liefdesrelatie tussen Mundanus en Marianne, geeft hij ons het excuus dat haar man toch alleen maar met haar is getrouwd vanwege het geld. Dat voegt niks toe aan het verhaal en doet wat ongemakkelijk aan.
De schrijver vertelt het verhaal vanuit wisselend perspectief. Behalve Mundanus komen ook de twee vrouwen aan het woord. Dat is een opluchting omdat het verhaal soms nogal traag verloopt en grotendeels handelt over het proces van het gebruik van de Steen. Zodra de dames aan het woord zijn krijgt het verhaal wat meer schwung. Ook de plotwendingen zorgen voor levendigheid en weten je geboeid te houden. Het eindigt met een cliffhanger die je nieuwsgierig maakt naar de verdere gebeurtenissen.
De verhandelingen over de werking en het gebruik van de Steen nemen de meeste ruimte in en zijn ook wat lastiger te volgen. Voor wie wat spirituele, alchemistische of Jungiaanse achtergrondkennis bezit is dit gemakkelijker te begrijpen en bovendien behoorlijk boeiend. Ben je meer wetenschappelijk ingesteld dan kan het wat onrealistisch overkomen.
De grote rol van de steen doet ook vermoeden dat de schrijver middels het procedé van de steen en de relaties tussen de hoofdpersonen zijn wereldbeeld en levensvisie wil overbrengen. Boznak probeert alle magische verschijnselen semi-wetenschappelijk uit te leggen. Hierdoor kun je je als lezer niet meer zo makkelijk in het sprookje verliezen.
Het is lastig om deze roman in één bepaald genre onder te brengen. Er is sprake van magie, historie en van romantiek. Toch dekt dat niet de lading.
Romantiek is ruimschoots aanwezig in het verhaal. Maar je zult de steen dan óók als personage moeten beschouwen. De gevoelens en drijfveren van de personages lopen namelijk grotendeels via de Steen en overheersen alle relaties en emoties.
Het historische gedeelte wordt beperkt belicht. Het verhaal speelt zich af in de 17de eeuw maar aan de oorlog en de politieke verhoudingen wordt relatief weinig aandacht besteed.
Het magische aspect lijkt voornamelijk een technische verhandeling met een spirituele boodschap te zijn waardoor de magie van de fantasy enigszins verloren gaat.
Rode Sulfur valt het best te omschrijven als een roman met een filosofische en spirituele boodschap. De boodschap is verpakt in een korstje van fantastische, historische en romantische elementen. Voor de spirituele lezer is dit boek een interessante beleving, voor de pure fantasylezer is het een wellicht iets onder de maat.
Rode Sulfur, het debuut van Robert Bosnak belooft ons een magische roman over liefde, goud en alchemie. Een roman die gebaseerd is op historische verslagen en uitlatingen van grote denkers. Het blijkt echter ‘vleesch noch visch’. Het lijkt veeleer alsof Bosnak, een Jungiaans psychoanalist en alchemist, middels een verhaal zijn Jungiaanse levensvisie wil overdragen.
Alchemist Mundanus is op de vlucht voor de Hertog van York die de Steen der Wijzen wil gebruiken om zoveel mogelijk goud te maken om de oorlog te kunnen financieren. Mundanus vlucht naar Nederland. Ook daar maken mensen jacht op de Steen vanwege zijn heilzame krachten en zijn vermogen om lood in goud te veranderen. Op zoek naar een vrouw die hem kinderen kan schenken om de geheimen van de Steen op over te dragen, wordt Mundanus verliefd op maar liefst twee vrouwen. Dit zorgt voor een ingewikkelde driehoeksrelatie.
De wereld komt geloofwaardig over. Het straatbeeld doet 17de eeuws aan en het wat formeel aandoende taalgebruik versterkt dat beeld. Desondanks vormt deze formele schrijfstijl geen belemmering. Het verhaal leest vlotjes weg behoudens een paar wat gekunsteld overkomende scènes. Wanneer de schrijver bijvoorbeeld de weg vrij maakt voor een liefdesrelatie tussen Mundanus en Marianne, geeft hij ons het excuus dat haar man toch alleen maar met haar is getrouwd vanwege het geld. Dat voegt niks toe aan het verhaal en doet wat ongemakkelijk aan.
De schrijver vertelt het verhaal vanuit wisselend perspectief. Behalve Mundanus komen ook de twee vrouwen aan het woord. Dat is een opluchting omdat het verhaal soms nogal traag verloopt en grotendeels handelt over het proces van het gebruik van de Steen. Zodra de dames aan het woord zijn krijgt het verhaal wat meer schwung. Ook de plotwendingen zorgen voor levendigheid en weten je geboeid te houden. Het eindigt met een cliffhanger die je nieuwsgierig maakt naar de verdere gebeurtenissen.
De verhandelingen over de werking en het gebruik van de Steen nemen de meeste ruimte in en zijn ook wat lastiger te volgen. Voor wie wat spirituele, alchemistische of Jungiaanse achtergrondkennis bezit is dit gemakkelijker te begrijpen en bovendien behoorlijk boeiend. Ben je meer wetenschappelijk ingesteld dan kan het wat onrealistisch overkomen.
De grote rol van de steen doet ook vermoeden dat de schrijver middels het procedé van de steen en de relaties tussen de hoofdpersonen zijn wereldbeeld en levensvisie wil overbrengen. Boznak probeert alle magische verschijnselen semi-wetenschappelijk uit te leggen. Hierdoor kun je je als lezer niet meer zo makkelijk in het sprookje verliezen.
Het is lastig om deze roman in één bepaald genre onder te brengen. Er is sprake van magie, historie en van romantiek. Toch dekt dat niet de lading.
Romantiek is ruimschoots aanwezig in het verhaal. Maar je zult de steen dan óók als personage moeten beschouwen. De gevoelens en drijfveren van de personages lopen namelijk grotendeels via de Steen en overheersen alle relaties en emoties.
Het historische gedeelte wordt beperkt belicht. Het verhaal speelt zich af in de 17de eeuw maar aan de oorlog en de politieke verhoudingen wordt relatief weinig aandacht besteed.
Het magische aspect lijkt voornamelijk een technische verhandeling met een spirituele boodschap te zijn waardoor de magie van de fantasy enigszins verloren gaat.
Rode Sulfur valt het best te omschrijven als een roman met een filosofische en spirituele boodschap. De boodschap is verpakt in een korstje van fantastische, historische en romantische elementen. Voor de spirituele lezer is dit boek een interessante beleving, voor de pure fantasylezer is het een wellicht iets onder de maat.
May 27, 2017
An absolutely captivating story. Bosnak has been studying alchemy for over 40 years. Red Sulphur (Philosophers' Stone) is a universal medicine known to alchemists as being the source of all creative powers. Its mystery goes back to Egyptian times, inspiring them to reach for the stars at the heart of their metals. The Red Sulphur stone has been characterized as commanding life, deciding pasts, presents and futures. This sexy love story follows the lives of a famous alchemist and his two loves. Their lives matter deeply to Bosnak, and through them, we discover the force of red sulphur is made potent by desire. Thus, the more desire people have for one another, the more powerful the stone becomes. Red sulphur can only pass through channels of love. In essence, red sulphur has transformative powers; it brings clarity and delusion, yet at the same time can be a destructive force creating craving and addiction. Read this book and get a close look at transmutation, transformation, empowerment and synchronicity. Highly recommended!
February 6, 2020
I did not like this book and also did not finish it. I took it home from the library because it was advertised as historian fiction, set in The Hague, a Dutch city. This seems funny to me, because I am Dutch myself. Somehow I couldn't connect to the story, and after reading till page 78 I decided to toss it.
The main male character is kind of whiny and weird about women, desperate. The story itself is not coherent enough, lots of pages are just a summery of things and not making sense as a whole.
The main male character is kind of whiny and weird about women, desperate. The story itself is not coherent enough, lots of pages are just a summery of things and not making sense as a whole.
September 7, 2022
Ik vond het erg lastig om in dit verhaal te komen en vervolgens te begrijpen wat er allemaal gebeurde. Er worden in dit boek heel veel termen vanuit de alchemie gebruikt die niet altijd even goed worden uitgelegd. Het was vast een flinke klus om dit verhaal te schrijven, maar ik ben niet echt enthousiast.
November 19, 2016
'De laag uitgesneden hals van haar japon onthult de bedwelmende aanzet tot haar roomblanke borsten.'
'Wanneer mijn blik dreigt af te dwalen naar haar roomblanke schouders, wend ik me af.'
'In verwarring staar ik naar de parels die als druppels maanlicht op haar zachte hals rusten.'
'Mijn hart is gevulder dan ooit terwijl rivieren van liefde me op het ritme van mijn hartslag doorstromen.'
'Ze staat op, een dun laagje zweet glinstert op haar blozende boezem.'
'Een deel van het bier stroomt over haar kin en sijpelt tussen haar borsten.'
Zo kan ik nog regel, na regel doorgaan... ik ben opgehouden met het onderstrepen van deze clichés, die rechtstreeks uit een Bouquetreeksboek afkomstig lijken te zijn, op het moment dat ik deze regel tegenkwam, die op dezelfde pagina staat als de laatste hierboven:
'Ik neem haar in mijn armen, voel haar vochtige huid tegen de mijne en terwijl ik haar gezicht streel, komt plotseling het verlangen [...]'
Zo jammer, zo jammer. Ik had me echt verheugd op dit boek, omdat het filosofie, wetenschap, alchemie en een tikkeltje fantasy (magie) bijeen zou brengen en zich in ons eigen Nederland zou afspelen. Huygens, Spinoza, de Witt, enz. Maar Bosnak speelt niet. Speelt niet met taal, speelt niet met de (historische) personages die daardoor geen van allen tot leven komen, is bijna irritant consciëntieus als het om de feiten en de feitjes gaat. Zo vertelt hij in een interview dat hij veel schilderijen uit de tijd waarin het verhaal speelt (tweede helft 17de eeuw), heeft bestudeerd, en dat is te prijzen, ware het niet dat de beschrijving van stad en omgeving daardoor op navertellingen van schilderijen lijken. Voeg daar Jungiaanse droomtherapieën en een driehoeksverhouding waarbij de reacties van de betrokkenen, vooral de twee vrouwen, regelmatig nogal 19e-eeuws 'over de top' zijn, en het verhaal van Rode Sulfur, deel 1 is verteld. Op één element na. Er is nog een geheimzinnige figuur met een halvemaanvormige dolk, en de hoofdpersoon Mundanus, is niet zo gecharmeerd van hem omdat hij gevaarlijk is en waarschijnlijk achter de Rode Sulfur aanzit. Spanning levert dat niet op, want daar blijft het vooralsnog bij: vertellen dat het spannend is. Of wordt.
Wellicht wordt die spanning in het volgende deel wel opgebouwd, wellicht heeft Bosnak dan wel het lef om wat vrijheid te nemen bij het vertellen en is hij daardoor in staat om zijn personages wat meer vlees en bloed te gunnen? Deel 1 stelde daarin, wat mij betreft, teleur.
Oh ja, en voor wie wil weten welk verlangen er dan wel bij Mundanus wordt opgewekt door die vochtige huid terwijl hij 'haar' gezicht streelt, zal ik de complete zin hieronder opnemen.
'Ik neem haar in mijn armen, voel haar vochtige huid tegen de mijne en terwijl ik haar gezicht streel, komt plotseling het verlangen in mij op mijn baard te scheren.'
Duh.
Gelezen ihkv de Hebbanleesclub Rode Sulfur
'Wanneer mijn blik dreigt af te dwalen naar haar roomblanke schouders, wend ik me af.'
'In verwarring staar ik naar de parels die als druppels maanlicht op haar zachte hals rusten.'
'Mijn hart is gevulder dan ooit terwijl rivieren van liefde me op het ritme van mijn hartslag doorstromen.'
'Ze staat op, een dun laagje zweet glinstert op haar blozende boezem.'
'Een deel van het bier stroomt over haar kin en sijpelt tussen haar borsten.'
Zo kan ik nog regel, na regel doorgaan... ik ben opgehouden met het onderstrepen van deze clichés, die rechtstreeks uit een Bouquetreeksboek afkomstig lijken te zijn, op het moment dat ik deze regel tegenkwam, die op dezelfde pagina staat als de laatste hierboven:
'Ik neem haar in mijn armen, voel haar vochtige huid tegen de mijne en terwijl ik haar gezicht streel, komt plotseling het verlangen [...]'
Zo jammer, zo jammer. Ik had me echt verheugd op dit boek, omdat het filosofie, wetenschap, alchemie en een tikkeltje fantasy (magie) bijeen zou brengen en zich in ons eigen Nederland zou afspelen. Huygens, Spinoza, de Witt, enz. Maar Bosnak speelt niet. Speelt niet met taal, speelt niet met de (historische) personages die daardoor geen van allen tot leven komen, is bijna irritant consciëntieus als het om de feiten en de feitjes gaat. Zo vertelt hij in een interview dat hij veel schilderijen uit de tijd waarin het verhaal speelt (tweede helft 17de eeuw), heeft bestudeerd, en dat is te prijzen, ware het niet dat de beschrijving van stad en omgeving daardoor op navertellingen van schilderijen lijken. Voeg daar Jungiaanse droomtherapieën en een driehoeksverhouding waarbij de reacties van de betrokkenen, vooral de twee vrouwen, regelmatig nogal 19e-eeuws 'over de top' zijn, en het verhaal van Rode Sulfur, deel 1 is verteld. Op één element na. Er is nog een geheimzinnige figuur met een halvemaanvormige dolk, en de hoofdpersoon Mundanus, is niet zo gecharmeerd van hem omdat hij gevaarlijk is en waarschijnlijk achter de Rode Sulfur aanzit. Spanning levert dat niet op, want daar blijft het vooralsnog bij: vertellen dat het spannend is. Of wordt.
Wellicht wordt die spanning in het volgende deel wel opgebouwd, wellicht heeft Bosnak dan wel het lef om wat vrijheid te nemen bij het vertellen en is hij daardoor in staat om zijn personages wat meer vlees en bloed te gunnen? Deel 1 stelde daarin, wat mij betreft, teleur.
Oh ja, en voor wie wil weten welk verlangen er dan wel bij Mundanus wordt opgewekt door die vochtige huid terwijl hij 'haar' gezicht streelt, zal ik de complete zin hieronder opnemen.
'Ik neem haar in mijn armen, voel haar vochtige huid tegen de mijne en terwijl ik haar gezicht streel, komt plotseling het verlangen in mij op mijn baard te scheren.'
Duh.
Gelezen ihkv de Hebbanleesclub Rode Sulfur
February 13, 2015
Let's start at the end: I want the sequel. I want the sequel because the story is not finished and I am committed to these characters. I'm committed to these people whose lives, fictional as they may be, twist and turn together, apart and in confluence with outer dynamics, the politics of 17 century Europe as well as the demise of that most hidden of arts, alchemy. That constellation, of inner and outer matching without it being too obvious, appeals to me demonstrating as it does Bosnak command of his subject.
Technically I applaud Bosnak's imagination and knowledge. His understanding of the seventeenth century provides a deeply grounded basis for what are, after all, extremely esoteric notions, concepts of transformation and dissolution, condensation and mortification.
In the end we read because we want a story and Bosnak does provide story, in strong traditional themes of love, death, rebirth, gain and loss.
If alchemy includes the notion of patience while the substance transforms, I'm forced into the vessel awaiting the sequel.
Technically I applaud Bosnak's imagination and knowledge. His understanding of the seventeenth century provides a deeply grounded basis for what are, after all, extremely esoteric notions, concepts of transformation and dissolution, condensation and mortification.
In the end we read because we want a story and Bosnak does provide story, in strong traditional themes of love, death, rebirth, gain and loss.
If alchemy includes the notion of patience while the substance transforms, I'm forced into the vessel awaiting the sequel.
Displaying 1 - 6 of 6 reviews