سرگذشت سوررئالیسم (۱۹۱۳-۱۹۵۲): گفت‌و‌گو با آندره برتون

by André Breton, André Parinaud, عبدالله کوثری (Translator)

سوررئالیسم یکی از ماندگارترین و پردامنه‌ترین مکتب‌های فکری ـ هنری قرن بیستم است. جدا از تندروی‌ها و گزافکاری‌هایی که صرفاً نشانه‌ی عصیان در برابر وضع موجود بود، این جنبش به‌گفته‌ی برتون «سهم عمده‌ای در شکل‌گیری حساسیت مدرن ما داشته است.» سوررئالیسم نه‌تنها بر شعر، که بر سینما، نقاشی و مجسمه‌سازی تأثیر بسیار نهاد و قلمرو نفوذ آن از قاره اروپا فراتر رفت و در بسیاری کشورها هواداران پرشور یافت.
در این کتاب آندره برتون، یکی از بنیان‌گذاران و هواداران پرشور سوررئالیسم، سرگذشت این جنبش را از آغاز تا دهه ۱۹۵۰ با زبانی روشن بیان می‌کند. این کتاب مجموعه‌ای از مصاحبه‌های رادیویی و مطبوعاتی است که در سال‌های مختلف صورت پذیرفته است.

Genres: Art, Nonfiction, History, France, Memoir

309 pages, Paperback

First published January 1, 1952

About the author

After World War I, French poet and literary theorist André Breton began to link at first with Dadaism but broke with that movement to write the first manifesto of surrealism in 1924.

People best know this theorist as the principal founder. His writings include the Surrealist Manifesto (Manifeste du surréalisme), in which he defined this "pure psychic automatism."

https://en.wikipedia.org/wiki/Andr%C3...

Reviews

[Eva · Rating 4 out of 5]

Intressant, om och av Surrealismens 'grundare'. 16 radio-intervjuer från 1952, nedskrivna, kronologiskt perspektiv vad gäller både Surrealismens framväxt och Bretons personliga syn på händelserna, från besvikelsen under första världskriget, via mellankrigstidens omvälvningar, fram till sent 1940-tal.

Litteratur, konst och politik möts och stöts och blöts, utan att komma jämnfota. Många namn nämns, mer eller mindre kända. Känner man inte till dem, har man trådar att dra i. Frapperande hur Breton ofta refererar till betydligt äldre tänkare, ända från 1700-talet, med tanke på att Surrealismen betraktades som så chockerande 'modern' på 1920-talet.

[Tosh · Rating 5 out of 5]

A book length Q&A with the legendary Andre Breton. Now, that is a man I would like to sit down with and chit-chat. Highly eccentric and yet was the magnet that attracted a lot of great art and literature. And he only wore green suits!

[Margaryta · Rating 4 out of 5]

As is to be expected of Breton, he is a bit wordy, confusing, and eccentric in his interviews, but I'd say this is a must-read to get a better sense not only of the Surrealist movement but, more importantly, of Breton himself.

[Bahman Bahman · Rating 2 out of 5]

در سال ۱۹۲۴ برتون که از جنبش دادا جدا شده بود، جنبش فراواقع‌گرایی را بنیاد نهاد و بیانیهٔ فراواقع‌گرایی را منتشر کرد. این جنبش که ویژگی عمده‌اش توجه به رؤیا و فعالیت خودبه‌خودی ذهن بود، توجه افراد زیادی را جلب می‌کند. کسانی چون لویی آراگون و پل الوار (نزدیک‌ترین دوستان برتون)، روبر دسنوس، ماکس ارنست، آنتونن آرتو، ژاک پرهرو، ایو تانگی، بنجامین پره، ریمون کنو، میشل لیریس، آندره ماسون و من ری اعضای اولیهٔ آن هستند. برتون در سال ۱۹۲۶ با نادیا آشنا شد، او را می‌توان الهام‌بخش معروفترین آثار شاعر دانست. در همان سال به هوای تأثیر نهادن بر فضای اجتماعی و سیاسی، رابطه‌ای پرتلاطم با حزب کمونیست را آغاز کرد و برای مدتی کوتاه، در سال ۱۹۲۷ به آن حزب ملحق شد.
در حوالی سال ۱۹۲۹ به خاطر باورهای سیاسی برتون، بسیاری از فراواقع‌گرایان از این جنبش اخراج شدند. در همین سال او متن آتشین بیانیهٔ دوم فراواقع‌گرایی را منتشر کرد. بسیاری از اعضای اخراجی جنبش نیز متن تند و تیزی با عنوان جنازه علیه برتون انتشار دادند. درهمین سال بروتون از همسرش سیمون جدا شد. سالوادور دالی، لوییس بونوئل، رنه شار و آلبرتو جاکوموتی به فراواقع‌گرایی پیوستند. هر چند برتون برای نزدیکی به حزب کمونیست (که اکنون سخت استالینیست شده) قدم پیش گذاشت، این حزب همچنان به فراواقع‌گرایی بدگمان بود. در بهار سال ۱۹۳۲، آن‌گاه که آراگون جنبش فراواقع‌گرایی را به هوای عضویت در حزب کمونیست ترک کرد، رابطهٔ برتون با حزب خراب‌تر شد.

[Doctour]

These 1950's era radio interviews reveal the depth and complexity of Breton's thinking and the history and scope of the ongoing surrealist project. Many commentators who have condemned Breton (and surrealists) for sexism, mysticism or artistic irrelevance don't seem in touch with how he and the movement developed as theorists, politically and as creators after WWII. Nor do many critics seem to get that surrealism is not really an art or literary movement, but a multifaceted trajectory or process. The format of the Conversations allows a reader to bypass the usual misinformation and delve into the heart of things. On the down side, I am rather critical of Mark Polizzotti's introduction; I'm not able to evaluate his translation skills. Regardless I'm glad this material appeared in English. Most of it is from radio interviews with Andre Parinaud but there is a smattering of interviews with others towards the back of the book, including Rene Belance and Charles Henri Ford. I particularly enjoy the interview with Francis Dumont.

[A. Anupama · Rating 4 out of 5]

Delightfully interesting, and full of remarkable personalities and of statements that would be fun to quote. Like "Poetry would betray its immemorial mission if historical events, even the most painful ones, pulled it away from its royal road, and made it turn around in circles at a crucial point in this road. Its role is to move ever forward, to explore the field of possibility in all directions, and to emerge---come what may---as a force of emancipation and divination. To do so it has to keep in touch, above and beyond the convulsions that shake regimes and societies, with the primitive heart of humanity---anguish, hope, creative energy---which has proven to be the only inexhaustible reservoir of resources." (p. 191)

[George · Rating 5 out of 5]

This is one of the best books on Surrealism, from an "informal" perspective. Although highly polished "conversations" (Breton wrote and rewrote his responses to interview questions by Andre Parinaud), these interviews still maintain a quality of spontaneity and "conversation," granting an inside perspective into the development of French Surrealism. This book should be on everyone's shelf. Unfortunately, it has been out of print for some time.

[Eli · Rating 4 out of 5]

به به. نان فیکشنِ زیبا. عالی. ^-^

[Isabelle Rieser · Rating 5 out of 5]

The closest that André Breton could have said in an autobiographical manner of chronicles, about the surrealist movement. André Parinaud interviews André Breton in his return from USA to let us know the situation of the surrealist movement. The cultural time was then "stalinienne" and it did not exist yet a journal of the movement.

Le plus proche qu'André Breton ait pu dire à l'autobiographique des chroniques du mouvement surréaliste. André Parinaud interroge André Breton à son retour des États-Unis pour faire le point sur la situation du mouvement surréaliste. L'époque culturelle était alors «stalinienne » et il n'existait aucune revue du mouvement.

[João Cruz · Rating 4 out of 5]

As entrevistas estão muito vincadas no interior do movimento surrealista, deixando-me um pouco perdido. Estava à espera de de algo muito mais direcionado para a o dia-a-dia das nações após o trauma da I Grande Guerra. Todavia, percebe-se a determinação de André Breton na defesa do surrealismo e as suas posições sobre o estalinismo e a igreja católica são límpidas e contundentes.