Doften av en man

Memoarer #2

by Agneta Pleijel

Agneta Pleijels nya roman, en fortsättning på Spådomen, bygger på minnen av den unga kvinna som från 60-talet och framåt var hon. En omodern etta i Haga i Göteborg och ämnet litteraturhistoria är startpunkten och studierna går bra. Men hur kommer man åt livets honung? Ryms livet verkligen i litteraturen?

Vad vill männen? Hur matcha önskningarna som stiger ur deras dröm om kvinnan? Hur ta sig ut ur ett äktenskap som inte är ens eget, utan föräldrarnas? Det är lätt att gå vilse i allt som är outsagt. Men det är vad hon vill hitta språk för, i böckerna, i de många kärleksrelationerna, i tilltron och tvivlet på sig själv.

Hon är karsk, ömtålig och ensam. Mannen är han som måste utforskas. Frågorna tätnar om var gränsen går mellan ett du och ett jag, (och mellan kropp och själ). Doften av en man är en laddad, vacker och skarp berättelse om en ung kvinna som vill forma sitt eget liv och längtar efter att ta språnget och börja skriva.

Genres: Fiction, Swedish Literature, Scandinavian Literature, Roman, Novels

293 pages, Hardcover

First published April 21, 2017

About the author

Agneta Pleijel is a Swedish novelist, poet, playwright, journalist and literary critic. She was assigned professor at Dramatiska Institutet from 1992.She was awarded the Dobloug Prize in 1991.

Reviews

[Justyna Suchecka · Rating 5 out of 5]

Myślałam, że żadna książka o kobiecości nie przebije u mnie Ferrante. Pleijel chyba się udało. Wspaniała lektura.

[Amelia]

"Przez całe życie tkwiła w cudzych zmartwieniach i uzależnieniach"
Całą lekturę można zastanawiać się czym jest powodowane zachowanie bohaterki, jak skonstruowana jest jej psychika, kim są w jej życiu mężczyźni, lub dokładniej męskie postacie zarysowane jakąś cienką linią na zlewającym się tle. Szukam odpowiedzi w braku miłości i współczucia dla siebie.
Moje wnioski są bolesne, gdyż z ciężkością wnika się w czyjąś spowiedź, bardzo surową, obcą i skrzywioną subiektywizmem. Myślę, że dla autorki zmierzenie ze swoim przeszłym wcieleniem było na tyle trudne, że depersonalizacja to nie tylko literacki zabieg, ale też silny mechanizm obronny.

[Pernilla (ett_eget_rum) · Rating 5 out of 5]

UNDERBAR!
Egentligen tindderroman fast på 60-talet. Ung kvinna läser på universitetet, är kulturell, ligger med män, funderar på relationer och livet.

[Systerbettty · Rating 4 out of 5]

Sträckläste! En memoar är en memoar och ibland blir det lite väl uppradande. Men samtidigt: känslan av att få umgås med någon mycket klok i ett par timmar. Ovärderligt.

[Sanna · Rating 5 out of 5]

Roman som trycker på alla mina knappar, kort sagt. Så vacker, målande, smärtsam och sann.

[Monica · Rating 4 out of 5]

Ah! Sån snygg prosa! Mängder med referenser till litteraturhistoriens klassiker ihopvävda med nostalgiska Gbg-skildringar och ungdomlig vilsenhet - härligt! Men boken är också en smärtsam kommentar till tvåsamhetsidealet och kvinnorollen, och att den utspelar sig i ett intellektuellt 60-tal gör den inte mindre relevant här och nu.

[Magdalith · Rating 3 out of 5]

W porównaniu z pierwszym tomem cyklu - niesamowitą "Wrożbą", w której Pleijel wspominała dzieciństwo - "Zapach mężczyzny" wypada gorzej. Po pierwsze, może dlatego, że (przynajmniej dla mnie) dziecięce lata to okres bardziej fascynujący niż studia, usamodzielnianie się i miłosne przygody. Po drugie, forma niezbyt przypadła mi do gustu. Ciągłe wewnętrzne monologi i autoanaliza, choćby i najmądrzejsze i najwnikliwsze, na dłuższą metę nużą. Na pewno nadal są to mądre przemyślenia mądrej kobiety, a zważając na lata, których dotyczą (przełom lat 60. i 70.), wyjątkowo świadome feministycznie i dojrzałe. Ale nie poruszyły mnie jak przepiękna i szczera do bólu "Wróżba", więc rozczarowanie jest spore.

[Yuliya Yurchuk · Rating 5 out of 5]

Аґнета Плеєль - одна з найкращих письменниць сучасності. Ця книжка просто прекрасна. В ній письмениця розповідає про себе в молодості. Там оповідь взагалі шикарна, наче вона вже старенька розказує про себе молоду і коментує це все з позиції вже старості (наче лист самій собі зі старості в молодість). Тут головна тема - буття жінки в усіх її проявах. Перед нами дуже активна двадцятирічна жінка, яка починає вивчати літературу і етнологію, перед якою відкриваєтсья весь світ, вона пізнає його в усіх проявах, закохується багато разів, переїздить теж багато разів, будує кар'єру... закінчується оповідь тим, як вона народжеє доньку. Їй тридцять років, вона живе в Стокгольмі, має розлучитися з чоловіком. Взагалі в книжці так багато про літературу, що можна прочитати лише цю книжку і вже мати поняття про історію шведської літератури 20 століття. Я ж кажу, прекрасна книжка! Хочеться продовження!

[Anna · Rating 4 out of 5]

Rozpoczynając lekturę Zapachu mężczyzny, wiedziałam, że przeczytanie uprzednio Wróżby było dobrym pomysłem. Pleijel zaczyna bowiem swoją opowieść bez żadnych wstępów i wyjaśnień - nie wprowadza kolejnych osób, nie wspomina wcześniejszych wydarzeń. Bardzo więc trudno wejść w tę narrację bez tej wiedzy.

Te wspomnienia ukazują życie autorki na studiach i tuż po, jej pierwsze zajęcia, prace, a przede wszystkim związki z mężczyznami. Rodzina schodzi na dalszy plan, ale nie oznacza to, że nie jest ważna. Rozwód rodziców wciąż ma ogromny wpływ na samopoczucie matki, a zarazem na rolę córek, które czują się zobowiązane do opieki nad nią. Pleijel ze znaną z poprzedniej części manierą spisuje swoje wspomnienia - są tu więc ciekawe spostrzeżenia, zaskakujące pamięcią autorki oraz jej zdolnością do samoanalizy, są metafory i są zmiany perspektywy. Pleijel żongluje między pierwszą, a trzecią osobą liczby pojedynczej, dając w ten sposób wyraz swojemu stosunkowi do opisywanych wydarzeń.

Ciąg dalszy: https://przeczytalamksiazke.blogspot....

[Vilma · Rating 3 out of 5]

Första prosa jag läser av Pleijel! Gillar! Lyriskt språk, stark och relaterbar! lite tradig ta sig igenom, förvirrande med två berättarperspektiv, men kom in i det mot slutet

[Juli Tsvirbut · Rating 5 out of 5]

I just really enjoy being in this woman's head.

[Isa Lappalainen · Rating 5 out of 5]

Underbar!!!

[Ester Hildebrandt]

Hemsk titel, bra bok.

[Rebecka · Rating 5 out of 5]

Loved it! I haven't actually read part 1 of her autobiography, but it doesn't really matter and I didn't realize this was part 2 until I googled Agneta Pleijel.

It's so fascinating reading this, set in the 60's, and recognizing so much from today's dating and disappointing men (although they probably don't dare be as honest as the men Pleijel met were). Nothing much has changed. Only living standard expectations. Pleijel is a highly educated 30 something and still renting a room somewhere - nowadays people in Scandinavia expect to own a flashy apartments in the center of a capital city by 25 or else they go to the newspaper and complain about their hardships.

I can't understand how I've missed what an amazing author Pleijel is. I think I have always confused her name with some other, more classical author, and thought her books would be a bit dull. But this is the second book by her that I've just LOVED.

[Freja Ingard · Rating 4 out of 5]

Slukade den även denna. Återigen stupar man rakt ned i Agnetas drömska och flytande känsloliv. Den här gången är hon i 20-års ålder och det gjorde att allt hamnade mycket närmare mig. Hon befinner sig i den där fasen där alla möjligheter ligger framför en. Allt är ett oskrivet vitt blad där man går blindgång för att hitta en väg. Sin väg.

I slutet av romanen har hon en epilog som hon titulerat något i stil med: att ge liv. Där skildrar hon sin förlossning och jag blev både berörd och tagen av hennes porträtt. I hennes rekonstruktion av minnet vilar en ärlig och realistisk tyngd. Jag har aldrig läst en förlossningsberättelse men ändå känns det så himla vedertaget i vår tid att man vet eller att folk pratar om sina förlossningar på andra medieplattformar så som youtube.

två citat jag fastnade för.
”Om man in vill dö får man börja leva. Och om man vill leva får man inte vara rädd.”
"Genom språkets form når vi in till varandra.”

[Erika · Rating 4 out of 5]

Blev väldigt berörd, gjorde ont att läsa bitvis. Kommer sakna den, det var över så snabbt.
:—(

[mania · Rating 4 out of 5]

jestem team wróżba dlatego 4 gwiazdki, ale końcówka"pisac to żyć po ty, by wrócić do domu"...
In love with the last statememt!!!

[Tessa Ramstad · Rating 5 out of 5]

Så skönt att läsa på svenska!! Denna var mycket mycket bra!

[Vega :) · Rating 5 out of 5]

INGA ORD. HON BOR I MITT HUVUD

[werter · Rating 4 out of 5]

być może nie jest równie czuła i zachwycająca świeżością co genialna "wróżba", ale każdy kontakt z proza pleijel to wyjątkowe doświadczenie - niczym powrót do domu

[Eva Forslund · Rating 4 out of 5]

vackert språk. igenkänning. sorglig.

[Hilda Renman · Rating 5 out of 5]

Otroligt bra! Läste i ett svep och kände mig nästan lite febrig efteråt, som det kan bli av så intensiva beskrivningar av känslor, relationer och funderingar om livet.

[Agnieszka Cieślik · Rating 5 out of 5]

jestem zbyt podobna do autorki sorry

[Agnieszka · Rating 3 out of 5]

Podoba mi się jako próba oddania doświadczenia bycia kobietą, próba wynalezienia języka, by to doświadczenie opisać. Podoba mi się jako manifest feministyczny. Podoba mi się czułość między bohaterką a narratorką, pokora i wyrozumiałość wspominania. Ale jest z tą książką coś nie tak, wkurzała mnie konstrukcja, byłam bardzo rozczarowana, że po niespiesznej narracji pierwszego roku, dwóch kolejne już tylko migają przed oczami. Nawet lektury, wcześniej ważne, przenikające (i obficie cytowane), zostają w końcu sprowadzone do „czytałam to i tamto”. Jeżeli miała to być kobieca odpowiedź na Knausgårda, to Pleijel za bardzo się spieszy (szkoda).

[Mateusz Woliński · Rating 4 out of 5]

Pleijel opisuje coś, co dla niej samej jest już dość odległe. Rekonstruuje swoje życie właściwe już jako dojrzała kobieta. To bardzo ciekawy proces.

Te wszystkie dziwne przejścia w związkach między mężczyznami, którzy mieli ją z czegoś wyrwać, a w końcu ciągną ją w inną stronę. Przedziwna relacja z ojcem, który niczego nie wymaga, ale jednocześnie zabiera mnóstwo energii. Cały czas trudna relacja z matką, która balansuje od miłości i czułości wręcz do nienawiści.

Pleijel pięknie opisuje wszystkie małe momenty, w których człowiek staje sobą. Albo myślał o tym, że to są takie momenty. Mimo wszystko jest to dość smutne i depresyjne.

[Emma Elstner · Rating 5 out of 5]

13/24 Gripande. Genomträngande. Kände alla känslor. En av de viktigaste böckerna jag läst. Löjligt igenkännande, som att läsa om sig själv. Blev djupt berörd. Kunde inte ha läst en bättre och mer passande bok i tiden som är just nu. Rätt bok på rätt plats i rätt tid. Som Glaskupan hade effekt på mig som 16-åring hade Doften Av En Man liknande effekt på mig som kvinna i 30-årsåldern. Stort.

[amelia ʚïɞ · Rating 5 out of 5]

the second time it hit harder

[Bengt Öquist · Rating 5 out of 5]

Med denna ville jag läsa mer.

[Marta · Rating 4 out of 5]

tak naprawdę 4,5
ale jezu, jakie to momentami jest ciężkie. w sensie: depresyjne. bo czyta się świetnie (po polsku. nie stać mnie na szwedzkie wydanie, co wy sobie myślicie lol)
oczywiście brak szwedzkiego wydania oznacza tez, że nie mogę sprawdzić jak w oryginale brzmiał "opalacz" (z kontekstu wynika że to kostium kąpielowy i to słowo mnie trochę zabiło).

[nicolinajs · Rating 4 out of 5]

Mer drama och sökande i den här delen av hennes liv och det verkar omöjligt att vara kvinna och omöjligt att vara fitta (som hon uttrycker i boken) men ändå måste hon välja. Det är också fasansfullt av vara man utan att klara av det och omöjligt att då leva med varandra. Det hela vänds och vrids från olika perspektiv men ångesten i att vara något tycks bestå.
Livet är fullt av mariga val. Vad och hur ska man välja att leva? Att vara priviligerad är också att bära skuld och valen hon gör får henne att känna sig oälskad.
Ja den var rätt tung den också men mycket bra.