Pontalis, kadınlardan söz ediyor bu kitabında; çocukluğunun, gençliğinin, erişkinliğinin ve nihayet yaşlılığının kadınlarından. Kimi çok yakınları, kimi çok uzakları. Arkadaşları, dostları, akrabaları, sevgilileri, hastaları... Kimi tanıdığı, kimi kitaplardan okuduğu, filmlerini seyrettiği, hatta yalnızca tablolarda gördüğü kadınlar. Bazıları, başka yapıtlarında da zaman zaman değindiği, kendisini kısa ya da uzun süre etkilemiş olan ve belleğinde iz bırakan kadınlar. Seksen yaşını aşmış bir adamın sevdiği, sevmediği, tanıdığı, tanımadığı ama mutlaka merak ettiği kadınlar. Merak ettiği, düşündüğü, düşlediği... J-B Pontalis'i ve yaşamının tüm kadınlarını anarak... -Talat Parman-
Acheté ce livre en Paris pour 1$. De belles histoires courtes et poétiques sur les femmes. C’est super bien écrit et clairement basé sur ses expériences. J’ai bien aimé ses pensées.. si seulement j’étais pas anglophone j’aurais mieux compris les petites nuances!
S'il vous reste a apprendre ou a vous remémorer des choses sur les femmes, voici le livre. Sans doute part autobiographique, il apporte une très agréable lecture
Très différent de ce à quoi je m'attendais et un peu décevant. La quatrième de couverture m'avait laissé présager un recueil de nouvelles, de courts récits, mais il s'agit d'un ensemble de textes assez disparates: au début, des énumérations d'actrices ou de personnages féminins de roman qui l'ont marqué, puis une série de petites histoires - d'amour heureux ou malheureux, souvent - à la première ou à la troisième personne du singulier. Celles-ci ont une dimension autobiographique assez forte que je n'ai pas appréciée, de même que le ton très "psychanalytique" que j'ai parfois cru percevoir.