چهارمین ویراست از این کتاب، مطابق نسخهای که در دست دارم، به چاپ بیستوهشتم رسیده است. نویسندگان در دیباچه ضمن اشاره به اینکه بارها در مطلبهای مطرحشده در این اثر تجدیدنظر و بازنگری کردهاند، مصوبات فرهنگستان را درزمینهی دستور خط معتبر شمرده و مدعی شدهاند بسیاری از تجویزهایشان منطبق با قاعدههایی است که فرهنگستان وضع کرده است. فرهنگستان دراینزمینه دو کتاب چاپ کرده است: یکی «دستور خط فارسی» و دیگری «فرهنگ املایی». بااینوصف، مخاطب انتظار ندارد نویسندگانی که این دو کتاب را بهرسمیت شناخته و در شیوهی کارشان فرهنگستان را مبنا قرار دادهاند، در کتابشان همان قاعدهها را عیناً تکرار کنند و بیدلیل بر حجم کتاب بیفزایند. اما بهراستی چنین است. هفتاد صفحهی نخست کتابی دویستوبیستصفحهای که دربارهی «ویرایش و نگارش» است، به دوبارهگویی قاعدههایی میپردازد که همه را پیشتر و بهنحوی کاملتر گفتهاند. نویسندگان اگر میخواستند دراینباره نکتهای افزون بر «دستور خط» فرهنگستان بگویند یا در قاعدههای آن چونوچرا کنند، طبعاً میبایست به بیان همین اختلافها اکتفا میکردند و کلام را بیهوده کش نمیدادند. فصل دوم به «قواعد نقطهگذاری» اختصاص دارد و پس از آن، قواعد عددنویسی آمده است. در فصل چهارم نیز مختصری درخصوص روش تحقیق گفته شده و در فصل پایانی، چند صفحهای از ویراستاری و آمادهسازی کتاب برای چاپ سخن بهمیان آمده است. عیب چشمگیر همهی این فصلها، سرسریگویی و آسانگیری مباحث است. بهجرئت میتوان گفت که تمام نکتههای مطرحشده در این کتاب را بهسادگی میشود در آثار دستاول و معتبر، با توضیحات کاملتر و دقیقتر یافت و این کتاب، با آن «فهرست راهنما» و «فهرست تفصیلی مطالب و مندرجاتی» که بیسبب حجمی گزاف از کتاب (شصت صفحه!) را اشغال کرده، مصداق بارز و نمونهی اعلای کتابسازی و سرسریگویی است که شوربختانه بهزورِ درسهای دانشگاهی، بیستوهشت بار چاپ و در فضای نشر کشور پراکنده شده است.
کتاب بسیار مقدماتیه و انگار بیشتر برای دانشجویان سال پایینی رشته های غیر انسانی نگاشته شده، که آشنایی و برخورد چندانی با ادبیات و فنون و اصول نگارشی نداشته ن. فصل ها در مورد املا و رسم الخط صحیح، سجاوندی، روش تحقیق، چگونگی استفاده از عدد و رقم و توصیه های بسیار کلی در مورد ویرایش متن است. از جمله معدود بخش های مفید کتاب بخشی است که علائمی رو که برای ویرایش متن استفاده میکنن توضیح میده و معرفی میکنه. و غیر از موارد بسیار معدود، کتاب نکتۀ ارزشمند و به درد بخور دیگه ای نداره. نمیتونه نگارش صحیح رو یاد بده (چنان که مثلن در غلط ننویسیم یا بهتر بنویسیم می بینیم) و ویرایش رو هم معرفی نمیکنه (چنانکه مثلن در احمد سمیعی داریم).