What do you think?
Rate this book
Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες
Βράδυ Δευτέρας. Ο ένας απέναντι στον άλλον, παγωμένες εκφράσεις, τη στιγμή που η κρύα κάννη ενός όπλου ανάμεσά τους προκαλεί αμφιβολίες αν η Τρίτη θα ξημερώσει και για τους δύο.
Κάποτε, τα λιγοστά βράδια που έμεναν μαζί ξημέρωναν αλλιώς. Τα κορμιά τους μπλέκονταν μεταξύ τους και οι καυτές ανάσες τους μύρωναν τον έρωτά τους. Δεν υπήρχε καμιά θέση για πόνο και αμφιβολία. Η αγκαλιά τους ήταν ο πιο ασφαλής τόπος του κόσμου.
Εκείνη μια γυναίκα παντρεμένη, με δύο παιδιά, λίγο πριν τα πενήντα της χρόνια. Ένας γάμος χωρίς το χάδι του έρωτα πια, παρά μόνο με συμβιβασμούς και τεράστια οικονομικά προβλήματα, που την είχαν οδηγήσει στο όριο της φτώχειας.
Εκείνος μόλις είκοσι πέντε, άνεργος, αναγκασμένος να ζει με τη μικρή –παράξενη– αδελφή του και έναν πατέρα που γνωρίζει καλά πώς να τους δυναστεύει, μέσω της οικονομικής του κυριαρχίας.
Ένας ύμνος στην παράφορη καρμική αγάπη, στην αγάπη που αγγίζει το όριο της παράνοιας, στην αγάπη που φτάνει ένα βήμα πριν τον θάνατο.
Κάποτε, τα λιγοστά βράδια που έμεναν μαζί ξημέρωναν αλλιώς. Τα κορμιά τους μπλέκονταν μεταξύ τους και οι καυτές ανάσες τους μύρωναν τον έρωτά τους. Δεν υπήρχε καμιά θέση για πόνο και αμφιβολία. Η αγκαλιά τους ήταν ο πιο ασφαλής τόπος του κόσμου.
Εκείνη μια γυναίκα παντρεμένη, με δύο παιδιά, λίγο πριν τα πενήντα της χρόνια. Ένας γάμος χωρίς το χάδι του έρωτα πια, παρά μόνο με συμβιβασμούς και τεράστια οικονομικά προβλήματα, που την είχαν οδηγήσει στο όριο της φτώχειας.
Εκείνος μόλις είκοσι πέντε, άνεργος, αναγκασμένος να ζει με τη μικρή –παράξενη– αδελφή του και έναν πατέρα που γνωρίζει καλά πώς να τους δυναστεύει, μέσω της οικονομικής του κυριαρχίας.
Ένας ύμνος στην παράφορη καρμική αγάπη, στην αγάπη που αγγίζει το όριο της παράνοιας, στην αγάπη που φτάνει ένα βήμα πριν τον θάνατο.
448 pages, Paperback
Published October 31, 2016
1 person is currently reading
23 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 13 of 13 reviews
February 22, 2017
'Ένα ύμνος στην παράφορη καρμική αγάπη,στην αγάπη που αγγίζει το όριο της παράνοιας,στην αγάπη που φτάνει ένα βήμα πριν τον θάνατο''
διαβάσα στο τέλος της περίληψης του οπισθόφυλλου του βιβλίου και ήμουν έτοιμη να διαβάσω για μια μεγάλη αγάπη!!!
Και ναι αυτό είναι το κεντρικό θέμα του βιβλίου του κ.Χάρη Μαύρου.Η παράφορη αγάπη που αναπτύσσεται ανάμεσα στην Ανθή μια παντρεμένη , με δύο παιδιά, γυναίκα κοντά στα πενήντα και τον Στέφανο τον εικοσιπεντάχρονο ανιψιό του άντρα της.Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.....Είναι ένα υπέροχο ψυχογράφημα πολλών ηρώων διαφορετικού φύλου και ηλικίας!!!Ένα ψυχογράφημα στην Ελλάδα του σήμερα,της ανέχειας,της κρίσης οικονομικής αλλά και συναισθημάτων.Και παρακολουθώντας τη ζωή,τις σκέψεις,τα συναισθήματα,τις πράξεις των ηρώων του κ.Μαύρου μου έρχονται στο μυαλό σκέψεις δικές μου,καταστάσεις ή προβλήματα που κλήθηκα να αντιμετωπίσω εγώ ή κοντινά μου πρόσωπα.Και ταυτόχρονα πολλοί προβληματισμοί για τις σχέσεις ή τις πράξεις των ηρώων σύμφωνα με τα βιώματα,την ηλικία που σιγά-σιγά καθώς αποκαλύπτονται,αναλύονται ξεκαθαρίζουν,καταλαβαίνω τις πράξεις τους χωρίς να σημαίνει ότι τις δικαιολογώ...Όταν ξεκίνησα να το διαβάζω έβαζα σελιδοδείκτες στις σελίδες με αποσπάσματα/σκέψεις που με εντυπωσίαζαν αλλά σύντομα το σταμάτησα ...κάθε σελίδα και μια αποκάλυψη,μια υπέροχη ανάλυση,μια υπέροχη σκέψη...
Για την ειλικρίνεια:"Αποφασίζω να είμαι ειλικρινής.Με τον εαυτό μου,μ'εκείνη.Η ειλικρίνεια πάντα σε βάζει σε λιγότερους μπελάδες.Συντομεύει,ακόμα κι αν ο σύντομος δρόμος οδηγεί σε αδιέξοδο."
Για την ''εικόνα'' μας σήμερα:" Έχω τον φορητό υπολογιστή στην αγκαλιά μου και πότε χαζεύω αγγελίες,πότε χάνομαι μέσα στα κοινωνικά δίκτυα παρατηρώντας τις ζωές των άλλων.Άραγε είναι τόσο ευτυχισμένοι,τόσο όμορφοι,τόσο ευλογημένοι όσο προφασίζονται πως είναι;Είναι τα ρούχα,τα κινητά και οι τσάντες τους τόσο ακριβά όσο διατυμπανίζουν πως είναι;Τα ντοκουμέντα της χαρούμενης ζωής τους είναι αρκετά για να με πείσουν πως υπάρχει ένα παράλληλο,ηλεκτρονικό σύμπαν,όπου όλοι οι άνθρωποι διασκεδάζουν,φιλοσοφούν,δεν μαλώνουν,αγαπιούνται,λάμπουν βερνικωμένοι με φωτογραφικά φίλτρα που έχουν ονομασίες εποχών.Φίλτρο ''χειμώνας'' και αυτομάτως η εικόνα σου γίνεται πιο μπλε,πιο ψυχρή,πιο καθηλωτική. Γιατί η άνοιξη που είναι έξω από το παράθυρο μου δε φιλτράρει το σκοτάδι στα πρόσωπα μας;Γιατί δεν είμαστε πραγματικά χαρούμενοι;"
Κι ένα από τα πιο αγαπημένα μου για τη μητέρα:"Αυτό μου έμεινε από τη μαμά,η σοφία που είχε χωρίς να έχει κάποια ιδιαίτερη μόρφωση.Εκείνη η σοφία που δεν κατοικεί σε πτυχία και χαρτιά,αλλά συνεχίζει να υπάρχει και μετά τον θάνατο του ανθρώπου που την έχει.Κάθε της φράση κάτι σήμαινε.Κάθε χάδι της είχε αξία.
ήταν υπέροχη μαμά.Όχι μόνο γιατί μας προστάτευε από την οργή του πατέρα,αλλά γιατί είχε υπομονή.Δε νομίζω πως υπάρχει μεγαλύτερο προσόν για ένα γονιό από αυτό.Είχε υπομονή.Να μας δείξει τη θετική πλευρά του κόσμου,να δεχτεί τις αταξίες μας και να συζητήσει ώρες ολόκληρες για το πώς θα μπορούσαμε να τις διορθώσουμε.
Ποτέ δε μας τιμώρησε,ποτέ δε μας στέρησε κάτι που μπορούσε να μας προσφέρει.Και ξέρεις;Ως παιδί που ήμουν θα μπορούσα να το θεωρήσω αυτό αδυναμία και να την εκμεταλλευτώ.Έτσι δε γίνεται συνήθως;Τα παιδιά να γίνονται μικροί βάρβαροι,όταν μυριστούν την καλοσύνη που δίνεται απλόχερα;Δεν το έκανα όμως.Είχε τη μαγική ιδιότητα να προκαλεί τον σεβασμό χωρίς να τον επιβάλλει."
Αλλά και για τόσα άλλα όπως η φιλία..η αγάπη(ερωτική,φιλική,αδερφική...)...η παραμονή σ'ένα γάμο από αγάπη ή συμφέρον....ο/η σωστός/η ή λάθος σύζυγος,πατέρας,μητέρα,φίλος ,η αίσθηση της παντοδυναμίας που καταρέει πολύ εύκολα και ...και ...και ....Θα ήθελε πολύ χρόνο και πολλά αποσπάσματα ώστε να σας παραθέσω αυτά που με εντυπωσίασαν οπότε προτιμώ να σας προτείνω ανεπιφύλακτα να τα ανακαλύψετε μόνοι σας...
http://meareseitobiblioafou.blogspot....
διαβάσα στο τέλος της περίληψης του οπισθόφυλλου του βιβλίου και ήμουν έτοιμη να διαβάσω για μια μεγάλη αγάπη!!!
Και ναι αυτό είναι το κεντρικό θέμα του βιβλίου του κ.Χάρη Μαύρου.Η παράφορη αγάπη που αναπτύσσεται ανάμεσα στην Ανθή μια παντρεμένη , με δύο παιδιά, γυναίκα κοντά στα πενήντα και τον Στέφανο τον εικοσιπεντάχρονο ανιψιό του άντρα της.Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.....Είναι ένα υπέροχο ψυχογράφημα πολλών ηρώων διαφορετικού φύλου και ηλικίας!!!Ένα ψυχογράφημα στην Ελλάδα του σήμερα,της ανέχειας,της κρίσης οικονομικής αλλά και συναισθημάτων.Και παρακολουθώντας τη ζωή,τις σκέψεις,τα συναισθήματα,τις πράξεις των ηρώων του κ.Μαύρου μου έρχονται στο μυαλό σκέψεις δικές μου,καταστάσεις ή προβλήματα που κλήθηκα να αντιμετωπίσω εγώ ή κοντινά μου πρόσωπα.Και ταυτόχρονα πολλοί προβληματισμοί για τις σχέσεις ή τις πράξεις των ηρώων σύμφωνα με τα βιώματα,την ηλικία που σιγά-σιγά καθώς αποκαλύπτονται,αναλύονται ξεκαθαρίζουν,καταλαβαίνω τις πράξεις τους χωρίς να σημαίνει ότι τις δικαιολογώ...Όταν ξεκίνησα να το διαβάζω έβαζα σελιδοδείκτες στις σελίδες με αποσπάσματα/σκέψεις που με εντυπωσίαζαν αλλά σύντομα το σταμάτησα ...κάθε σελίδα και μια αποκάλυψη,μια υπέροχη ανάλυση,μια υπέροχη σκέψη...
Για την ειλικρίνεια:"Αποφασίζω να είμαι ειλικρινής.Με τον εαυτό μου,μ'εκείνη.Η ειλικρίνεια πάντα σε βάζει σε λιγότερους μπελάδες.Συντομεύει,ακόμα κι αν ο σύντομος δρόμος οδηγεί σε αδιέξοδο."
Για την ''εικόνα'' μας σήμερα:" Έχω τον φορητό υπολογιστή στην αγκαλιά μου και πότε χαζεύω αγγελίες,πότε χάνομαι μέσα στα κοινωνικά δίκτυα παρατηρώντας τις ζωές των άλλων.Άραγε είναι τόσο ευτυχισμένοι,τόσο όμορφοι,τόσο ευλογημένοι όσο προφασίζονται πως είναι;Είναι τα ρούχα,τα κινητά και οι τσάντες τους τόσο ακριβά όσο διατυμπανίζουν πως είναι;Τα ντοκουμέντα της χαρούμενης ζωής τους είναι αρκετά για να με πείσουν πως υπάρχει ένα παράλληλο,ηλεκτρονικό σύμπαν,όπου όλοι οι άνθρωποι διασκεδάζουν,φιλοσοφούν,δεν μαλώνουν,αγαπιούνται,λάμπουν βερνικωμένοι με φωτογραφικά φίλτρα που έχουν ονομασίες εποχών.Φίλτρο ''χειμώνας'' και αυτομάτως η εικόνα σου γίνεται πιο μπλε,πιο ψυχρή,πιο καθηλωτική. Γιατί η άνοιξη που είναι έξω από το παράθυρο μου δε φιλτράρει το σκοτάδι στα πρόσωπα μας;Γιατί δεν είμαστε πραγματικά χαρούμενοι;"
Κι ένα από τα πιο αγαπημένα μου για τη μητέρα:"Αυτό μου έμεινε από τη μαμά,η σοφία που είχε χωρίς να έχει κάποια ιδιαίτερη μόρφωση.Εκείνη η σοφία που δεν κατοικεί σε πτυχία και χαρτιά,αλλά συνεχίζει να υπάρχει και μετά τον θάνατο του ανθρώπου που την έχει.Κάθε της φράση κάτι σήμαινε.Κάθε χάδι της είχε αξία.
ήταν υπέροχη μαμά.Όχι μόνο γιατί μας προστάτευε από την οργή του πατέρα,αλλά γιατί είχε υπομονή.Δε νομίζω πως υπάρχει μεγαλύτερο προσόν για ένα γονιό από αυτό.Είχε υπομονή.Να μας δείξει τη θετική πλευρά του κόσμου,να δεχτεί τις αταξίες μας και να συζητήσει ώρες ολόκληρες για το πώς θα μπορούσαμε να τις διορθώσουμε.
Ποτέ δε μας τιμώρησε,ποτέ δε μας στέρησε κάτι που μπορούσε να μας προσφέρει.Και ξέρεις;Ως παιδί που ήμουν θα μπορούσα να το θεωρήσω αυτό αδυναμία και να την εκμεταλλευτώ.Έτσι δε γίνεται συνήθως;Τα παιδιά να γίνονται μικροί βάρβαροι,όταν μυριστούν την καλοσύνη που δίνεται απλόχερα;Δεν το έκανα όμως.Είχε τη μαγική ιδιότητα να προκαλεί τον σεβασμό χωρίς να τον επιβάλλει."
Αλλά και για τόσα άλλα όπως η φιλία..η αγάπη(ερωτική,φιλική,αδερφική...)...η παραμονή σ'ένα γάμο από αγάπη ή συμφέρον....ο/η σωστός/η ή λάθος σύζυγος,πατέρας,μητέρα,φίλος ,η αίσθηση της παντοδυναμίας που καταρέει πολύ εύκολα και ...και ...και ....Θα ήθελε πολύ χρόνο και πολλά αποσπάσματα ώστε να σας παραθέσω αυτά που με εντυπωσίασαν οπότε προτιμώ να σας προτείνω ανεπιφύλακτα να τα ανακαλύψετε μόνοι σας...
http://meareseitobiblioafou.blogspot....
August 7, 2020
" Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες"
Μετά από χρόνια στο "χόμπι της ανάγνωσης" επιλέγω βιβλία με διαφορετικές θεματολογίες. Υπάρχουν όμως και κάποια βιβλία, που "δεν αγγίζω' πια αν, και με αυτά ξεκίνησα το αναγνωστικό μου ταξίδι.
Τα αισθηματικά και τα ερωτικά δε με γεμίζουν όπως κάποτε, και τα αποφεύγω.
Έχοντας όμως κουραστεί από τα αστυνομικά μυθιστορήματα είπα να κάνω μια στροφή στα κοινωνικά και πιο χαλαρά βιβλία. Έπεσα σε αναγνωστικό τέλμα.
Κοιτώντας τη βιβλιοθήκη μου, το βιβλίο του Χ.Μαυρου με κοιτούσε προκλητικά, οπότε και το επέλεξα, χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες.
Η πρώτη δυσαρέσκεια ήρθε, αφού κατάλαβα με τι θέμα καταπιάνεται, ένα βιβλίο που, μιλά για τον έρωτα. Ξεκίνησα να ξεφυλλιζω τις σελίδες τού και κόλλησα.
Γίνονται και θαύματα. ☺️
Όμως για, να μη δημιουργήσω εσφαλμένες εντυπώσεις, θέλω να διευκρινίσω ότι όλα τα βιβλία αξίζουν, όμως δεν ταιριάζουν σε όλους τους τύπους αναγνωστών. ☺️
Το μυθιστόρημα: Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες, είναι ένα ερωτικό, ψυχολογίκο "θρίλερ".
Θρίλερ με αποσιωπητικά γιατί η συγκεκριμένη έκφραση υποδηλώνει σε κάθε περίπτωση - βιβλίο , πάντα κάτι διαφορετικό.
Είναι ένα κοινωνικό, ερωτικό θρίλερ, στην πιο ανθρώπινη, εποχική, αληθινή μορφή ζωής.
Μια ωδή στον έρωτα. Στα συναισθήματα και στις πράξεις που φέρνει η θύελλα τού. Στα όμορφα και στα καταστροφικά.
Ο συγγραφέας διεισδύει ο συγγραφέας στις ψυχές των ηρώων του σε συνδυασμό με την γραφή του, αισθάνεσαι να βιώνεις την γύμνια της ψυχής τους.
Δεν τους ντύνει με χρυσά άμφια για να τυλίξει τις "κακές" πράξεις τους, όμως τους σκεπάζει με τον μανδύα της ανάγκης. Είναι εκείνο το συναίσθημα που ενώνεται με πολλούς παραμέτρους στους ανθρώπους.
Με την αδυναμία. Με το φόβο, με τους πόθους, με την ζωή, με τους κρυφούς πόθους, με την ανάγκη να ζήσουν όσα επιθυμούν γιατί άφησαν τον εαυτό τους να περάσει από τα μονοπάτια της ρουτίνας, από τα δάση της μοναξιάς, από τις φλόγες της δυστυχίας ξεχνώντας πίσω τους, το κουφάρι της πραγματικής ταυτότητας τους γιατί δεν τους ήρθαν στη ζωή οι καταστάσεις όπως οι ίδιοι θέλησαν.
Σε μια Ελλάδα κατεστραμμένη, σε μια κρίση, που έχει χαρίσει στον κόσμο, πόνο, απελπισία & φόβο είναι τοποθετημένοι οι ήρωες του βιβλίου.
Ο καθένας διαφορετικός, ο καθένας τόσο ίδιος. Μόνο η εξωτερική εμφάνιση διαφέρει, οι εσωτερικοί προβληματισμοί μένουν ίδιοι, οι φόβοι, τα όνειρα, που έσβησε η άμμος απ`το χρωματισμό κουτάκι της ψυχής τους είναι ολόιδια και από όποια μάτια και ήρωα και αν το δεις ο πόνος είναι ο ίδιος.
Και όμως, ο έρωτας φυτρώνει ακόμη και στα ερείπια της ζωής μας.
Και ήρθε σαν κλέφτης, ένας σαρωτής ψυχών να δαμάσει τους ήρωες, να τους αλλάξει και δίπλα τους εμείς θεατές ,στη ζωή τους να αναζητούμε τον πόνο αυτού του έρωτα, να θέλουμε το άγγιγμα του, να ζητούν τα δικά μας χείλη να μας ξεδιψάσει η θύελλα του.
Ένας έρωτας, που σαρώνει ακόμη και τον αναγνώστη, που βιώνει το κάθετι μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου.
Τέσσερις κεντρικοί ήρωες.
Τέσσερις εποχές ο κάθε ήρωας.
Τέσσερις διαφορετικοί συναισθήματικοι άνθρωποι.
Ο καθένας βιώνει έναν έρωτα διαφορετικό.
Τον αληθινό.
Τον κτητικό.
Τον φοβισμένο.
Τον καταδικασμένο.
Τον ναρκισο.
Τον ανθρώπινο & τον έρωτα φονιά.
Φονιάς είναι σε όλες τις περιπτώσεις.
Ο αληθινός φονεύει κάθετι που θεωρούσες δικό σου.
Ο κτητικός φονεύει τον ίδιο σου τον εαυτό.
Ο φοβισμένος φονεύει την ψυχή σου.
Ο καταδικασμένος φονεύει τους γύρω σου.
Ο Νάρκισσος φονεύει τον ίδιο τον έρωτα
Ο ανθρώπινος φονεύει τα πρέπει και φέρνει τα θέλω στην επιφάνεια
Και κηδεύει όχι μόνο τις Τρίτες αλλά όλες τις μέρες και τις ώρες. Όλες τις χρονικές περιόδους, γιατί σε αλλάζει.
Είναι ο καθρέφτης του εαυτού σου.
Δεν μπορείς να τον νικήσεις.
Δεν αντέχεις να αντισταθείς στη γοητεία της αλήθειας του.
Δεν αντέχεις να ζεις στο ψέμα του.
Σε μαγεύει και σε σκοτώνει κάθε λεπτό, που στροβιλίζεσαι στα δίχτυα του.
Όμως στο τέλος του χορού σε απελευθερωνει.
Ξανά γεννιέσαι, γιατί σου δίνει τη δύναμη να επιλέξεις την αλήθεια, που αναζητάς χρόνια ή την επιλογή να μείνεις στο ψέμα, που βαφτίσες ευτυχία και ας έζησες μέσα στη δυστυχία.
Οι λέξεις, πόση δύναμη έχουν οι λέξεις;
Είναι η κινητήρια δύναμη των πάντων.
Σε αιχμαλωτίζουν, σε θυμώνουν, σε ναρκώνουν, σε αλλάζουν, σου δίνουν τη δύναμη να ξαναγεννηθείς από την αρχή.
Ευλογία και κατάρα οι λέξεις.
Οι λέξεις, και ο τρόπος που της χρησιμοποίηει ο συγγραφέας είναι αυτές που σε ματώνουν σε αυτό το βιβλίο.
Έχει ένα μοναδικό τρόπο να τις χειρίζεται, που σου κόβει την ανάσα ειδικότερα στα σημεία της σιωπής και των δυνατών συναίσθηματων.
Οι σιωπές όμως, που δημιουργεί είναι το πιο σκοτεινό κομμάτι του βιβλίου.
Είναι πολύ δύσκολο ο δημιουργός του κάθε βιβλίου να καταφέρει να, σου δημιουργήσει σιωπές, που θα σε κάνουν να δακρύσεις και να προβληματιστείς.
Δημιουργούνται από την ταύτιση, που αισθάνεσαι με κάποιον ήρωα του και τις πράξεις - σκέψεις τού.
Είναι δύσκολο να σπάσουν αυτές οι σιωπές, γιατί είναι τόσο δικές σου και ας τις χάρισε ένας δημιουργός, ένας συγγραφέας, ένας ξένος σ`εσένα άνθρωπος.
Από την άλλη η άρτια χρήση της ελληνικής γλώσσας δίνει άλλη αίγλη στο βιβλίο και στην ατμόσφαιρα.
Λείπουν τα κλισέ τσιτατα.
Λείπει η καθοριστική, προβλέψιμη τροπή των γεγονότων.
Έχει λυρικότητα, αλλά μια σκληρή λυρικότητα, μια λυρικότητα, που ταυτίζεσαι μαζί της σε κάθε νότα της.
Δεν έχουν μελωδία οι λέξεις του, έχουν αλήθειες που όλοι έχουμε ζήσει.
Αλήθειες, που πονούν κεντημένες με συναισθήματα
Είναι απλώς ένα υπέροχο βιβλίο, που σκοπό έχει να περάσεις όμορφα, αλλά δε μένει σε αυτό.
Σου δίνει ένα ρόλο να ερμηνεύσεις. Τον ρόλο της ζωής.
Πληθαίνει τους προβληματισμούς σου.
Βιώνεις συναισθήματά ξεχασμένα ή κλειδωμένα στο σεντούκι της ψυχής σου.
Είναι ένα δυνατό βιβλίο, που μπορεί να λάβει πολλές ερμηνείες η ροή του όμως το συμπέρασμα στο τέλος θα είναι ίδιο.
Ο έρωτας σκοτώνει κάθετι που παραβιάζει τα θέλω μας και μας φυλακίζει στα πρέπει της ρουτίνας, που ονομάζουμε ευτυχισμένες στιγμές ζωής.
Είναι ένα βιβλίο, που με την πρώτη ανάγνωση σου δίνει πολλά άλλα με περισσότερες αναγνώσεις πιστεύω ότι θα αλλάξει τη ιδεολογία σου για την ζωή και τον έρωτα της.
Μου πρότειναν πολλοί φιλαναγνωστες τον συγγραφέα αλλά είχα πάντα μια άρνηση, τώρα πια θέλω να διαβάσω και άλλα του βιβλία.
Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες απλώς ξανά γεννιούνται κάθε χειμωνιάτικη και καλοκαιρινή Τρίτη στην ψυχή, στη ζωή & στην καρδιά μας.
Αρκεί να αντέξουμε τη στιγμή, που θα μας φονεύουν για να μας ξανά επαναφέρουν πίσω στα θαμμένα όνειρα της άμμου.
Μετά από χρόνια στο "χόμπι της ανάγνωσης" επιλέγω βιβλία με διαφορετικές θεματολογίες. Υπάρχουν όμως και κάποια βιβλία, που "δεν αγγίζω' πια αν, και με αυτά ξεκίνησα το αναγνωστικό μου ταξίδι.
Τα αισθηματικά και τα ερωτικά δε με γεμίζουν όπως κάποτε, και τα αποφεύγω.
Έχοντας όμως κουραστεί από τα αστυνομικά μυθιστορήματα είπα να κάνω μια στροφή στα κοινωνικά και πιο χαλαρά βιβλία. Έπεσα σε αναγνωστικό τέλμα.
Κοιτώντας τη βιβλιοθήκη μου, το βιβλίο του Χ.Μαυρου με κοιτούσε προκλητικά, οπότε και το επέλεξα, χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες.
Η πρώτη δυσαρέσκεια ήρθε, αφού κατάλαβα με τι θέμα καταπιάνεται, ένα βιβλίο που, μιλά για τον έρωτα. Ξεκίνησα να ξεφυλλιζω τις σελίδες τού και κόλλησα.
Γίνονται και θαύματα. ☺️
Όμως για, να μη δημιουργήσω εσφαλμένες εντυπώσεις, θέλω να διευκρινίσω ότι όλα τα βιβλία αξίζουν, όμως δεν ταιριάζουν σε όλους τους τύπους αναγνωστών. ☺️
Το μυθιστόρημα: Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες, είναι ένα ερωτικό, ψυχολογίκο "θρίλερ".
Θρίλερ με αποσιωπητικά γιατί η συγκεκριμένη έκφραση υποδηλώνει σε κάθε περίπτωση - βιβλίο , πάντα κάτι διαφορετικό.
Είναι ένα κοινωνικό, ερωτικό θρίλερ, στην πιο ανθρώπινη, εποχική, αληθινή μορφή ζωής.
Μια ωδή στον έρωτα. Στα συναισθήματα και στις πράξεις που φέρνει η θύελλα τού. Στα όμορφα και στα καταστροφικά.
Ο συγγραφέας διεισδύει ο συγγραφέας στις ψυχές των ηρώων του σε συνδυασμό με την γραφή του, αισθάνεσαι να βιώνεις την γύμνια της ψυχής τους.
Δεν τους ντύνει με χρυσά άμφια για να τυλίξει τις "κακές" πράξεις τους, όμως τους σκεπάζει με τον μανδύα της ανάγκης. Είναι εκείνο το συναίσθημα που ενώνεται με πολλούς παραμέτρους στους ανθρώπους.
Με την αδυναμία. Με το φόβο, με τους πόθους, με την ζωή, με τους κρυφούς πόθους, με την ανάγκη να ζήσουν όσα επιθυμούν γιατί άφησαν τον εαυτό τους να περάσει από τα μονοπάτια της ρουτίνας, από τα δάση της μοναξιάς, από τις φλόγες της δυστυχίας ξεχνώντας πίσω τους, το κουφάρι της πραγματικής ταυτότητας τους γιατί δεν τους ήρθαν στη ζωή οι καταστάσεις όπως οι ίδιοι θέλησαν.
Σε μια Ελλάδα κατεστραμμένη, σε μια κρίση, που έχει χαρίσει στον κόσμο, πόνο, απελπισία & φόβο είναι τοποθετημένοι οι ήρωες του βιβλίου.
Ο καθένας διαφορετικός, ο καθένας τόσο ίδιος. Μόνο η εξωτερική εμφάνιση διαφέρει, οι εσωτερικοί προβληματισμοί μένουν ίδιοι, οι φόβοι, τα όνειρα, που έσβησε η άμμος απ`το χρωματισμό κουτάκι της ψυχής τους είναι ολόιδια και από όποια μάτια και ήρωα και αν το δεις ο πόνος είναι ο ίδιος.
Και όμως, ο έρωτας φυτρώνει ακόμη και στα ερείπια της ζωής μας.
Και ήρθε σαν κλέφτης, ένας σαρωτής ψυχών να δαμάσει τους ήρωες, να τους αλλάξει και δίπλα τους εμείς θεατές ,στη ζωή τους να αναζητούμε τον πόνο αυτού του έρωτα, να θέλουμε το άγγιγμα του, να ζητούν τα δικά μας χείλη να μας ξεδιψάσει η θύελλα του.
Ένας έρωτας, που σαρώνει ακόμη και τον αναγνώστη, που βιώνει το κάθετι μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου.
Τέσσερις κεντρικοί ήρωες.
Τέσσερις εποχές ο κάθε ήρωας.
Τέσσερις διαφορετικοί συναισθήματικοι άνθρωποι.
Ο καθένας βιώνει έναν έρωτα διαφορετικό.
Τον αληθινό.
Τον κτητικό.
Τον φοβισμένο.
Τον καταδικασμένο.
Τον ναρκισο.
Τον ανθρώπινο & τον έρωτα φονιά.
Φονιάς είναι σε όλες τις περιπτώσεις.
Ο αληθινός φονεύει κάθετι που θεωρούσες δικό σου.
Ο κτητικός φονεύει τον ίδιο σου τον εαυτό.
Ο φοβισμένος φονεύει την ψυχή σου.
Ο καταδικασμένος φονεύει τους γύρω σου.
Ο Νάρκισσος φονεύει τον ίδιο τον έρωτα
Ο ανθρώπινος φονεύει τα πρέπει και φέρνει τα θέλω στην επιφάνεια
Και κηδεύει όχι μόνο τις Τρίτες αλλά όλες τις μέρες και τις ώρες. Όλες τις χρονικές περιόδους, γιατί σε αλλάζει.
Είναι ο καθρέφτης του εαυτού σου.
Δεν μπορείς να τον νικήσεις.
Δεν αντέχεις να αντισταθείς στη γοητεία της αλήθειας του.
Δεν αντέχεις να ζεις στο ψέμα του.
Σε μαγεύει και σε σκοτώνει κάθε λεπτό, που στροβιλίζεσαι στα δίχτυα του.
Όμως στο τέλος του χορού σε απελευθερωνει.
Ξανά γεννιέσαι, γιατί σου δίνει τη δύναμη να επιλέξεις την αλήθεια, που αναζητάς χρόνια ή την επιλογή να μείνεις στο ψέμα, που βαφτίσες ευτυχία και ας έζησες μέσα στη δυστυχία.
Οι λέξεις, πόση δύναμη έχουν οι λέξεις;
Είναι η κινητήρια δύναμη των πάντων.
Σε αιχμαλωτίζουν, σε θυμώνουν, σε ναρκώνουν, σε αλλάζουν, σου δίνουν τη δύναμη να ξαναγεννηθείς από την αρχή.
Ευλογία και κατάρα οι λέξεις.
Οι λέξεις, και ο τρόπος που της χρησιμοποίηει ο συγγραφέας είναι αυτές που σε ματώνουν σε αυτό το βιβλίο.
Έχει ένα μοναδικό τρόπο να τις χειρίζεται, που σου κόβει την ανάσα ειδικότερα στα σημεία της σιωπής και των δυνατών συναίσθηματων.
Οι σιωπές όμως, που δημιουργεί είναι το πιο σκοτεινό κομμάτι του βιβλίου.
Είναι πολύ δύσκολο ο δημιουργός του κάθε βιβλίου να καταφέρει να, σου δημιουργήσει σιωπές, που θα σε κάνουν να δακρύσεις και να προβληματιστείς.
Δημιουργούνται από την ταύτιση, που αισθάνεσαι με κάποιον ήρωα του και τις πράξεις - σκέψεις τού.
Είναι δύσκολο να σπάσουν αυτές οι σιωπές, γιατί είναι τόσο δικές σου και ας τις χάρισε ένας δημιουργός, ένας συγγραφέας, ένας ξένος σ`εσένα άνθρωπος.
Από την άλλη η άρτια χρήση της ελληνικής γλώσσας δίνει άλλη αίγλη στο βιβλίο και στην ατμόσφαιρα.
Λείπουν τα κλισέ τσιτατα.
Λείπει η καθοριστική, προβλέψιμη τροπή των γεγονότων.
Έχει λυρικότητα, αλλά μια σκληρή λυρικότητα, μια λυρικότητα, που ταυτίζεσαι μαζί της σε κάθε νότα της.
Δεν έχουν μελωδία οι λέξεις του, έχουν αλήθειες που όλοι έχουμε ζήσει.
Αλήθειες, που πονούν κεντημένες με συναισθήματα
Είναι απλώς ένα υπέροχο βιβλίο, που σκοπό έχει να περάσεις όμορφα, αλλά δε μένει σε αυτό.
Σου δίνει ένα ρόλο να ερμηνεύσεις. Τον ρόλο της ζωής.
Πληθαίνει τους προβληματισμούς σου.
Βιώνεις συναισθήματά ξεχασμένα ή κλειδωμένα στο σεντούκι της ψυχής σου.
Είναι ένα δυνατό βιβλίο, που μπορεί να λάβει πολλές ερμηνείες η ροή του όμως το συμπέρασμα στο τέλος θα είναι ίδιο.
Ο έρωτας σκοτώνει κάθετι που παραβιάζει τα θέλω μας και μας φυλακίζει στα πρέπει της ρουτίνας, που ονομάζουμε ευτυχισμένες στιγμές ζωής.
Είναι ένα βιβλίο, που με την πρώτη ανάγνωση σου δίνει πολλά άλλα με περισσότερες αναγνώσεις πιστεύω ότι θα αλλάξει τη ιδεολογία σου για την ζωή και τον έρωτα της.
Μου πρότειναν πολλοί φιλαναγνωστες τον συγγραφέα αλλά είχα πάντα μια άρνηση, τώρα πια θέλω να διαβάσω και άλλα του βιβλία.
Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες απλώς ξανά γεννιούνται κάθε χειμωνιάτικη και καλοκαιρινή Τρίτη στην ψυχή, στη ζωή & στην καρδιά μας.
Αρκεί να αντέξουμε τη στιγμή, που θα μας φονεύουν για να μας ξανά επαναφέρουν πίσω στα θαμμένα όνειρα της άμμου.
August 19, 2017
Εξαιρετικό!!! Επειδή δεν προλάβαινα να σημειώσω, τσάκιζα τις σελίδες με αποτέλεσμα να έχει αποκτήσει διπλάσιο όγκο από τον αρχικό... Είναι μια ιστορία με αμέτρητες υποιστορίες, πτυχές και έννοιες. Είναι ένα από τα λίγα βιβλία που θα ήθελα να παρουσιάσω στο κοινό. Τώρα πλέον που το γνωρίζω όλο θα μπορέσω να το ξαναδιαβάσω με μεγαλύτερη προσήλωση. Μπράβο, μπράβο, μπράβο στον συγγραφέα-λογοτέχνη.
August 13, 2017
Όταν έκλεισα το βιβλίο αυτό ένιωσα τέτοια πληρότητα, που πραγματικά λίγα βιβλία με έχουν κάνει να αισθανθώ. Απο την αρχή εως το τέλος μια κατάθεση ψυχής απο τον συγγραφέα και τον απεγνωσμένο αγώνα των ηρώων να φανερώσουν τον ψυχισμό τους.Τον εγκλωβισμένο, τον καταπιεσμένο και τον φαινομενικά ευτυχισμένο ψυχισμό που κομμάτι του όλοι μας έχουμε κάπου κρυμμένο μέσα μας. Με λόγο διεισδυτικό ως το μεδούλι προκαλεί τα προσποιητά συναισθήματα και ξεμπροστιάζει την εικονική πραγματικότητα που υπάρχει στις ανθρώπινες σχέσεις. Παρομοιώσεις που αποκαλύπτουν διάφανα το κάθε ψήγμα της ψυχολογίας των ηρώων. Ανόθευτες εικόνες. Λέξεις που εθίζουν και ερεθίζουν τον νού και την καρδιά τραβώντας τον αναγνώστη στο κέντρο και στην ουσία της ιστορίας που σκοπό έχει να αφυπνίσει, να διδάξει και να σπάσει τις αλυσίδες μιας συμβατικής και προδιαγεγραμμένης ζωής.
Ένας καρμικός και αταίριαστος έρωτας, αυτός της Ανθής και του Στέφανου έρχεται να αλλάξει ριζικά τις ζωές όλων και να αναδείξει μέσα απο την παράφορη εξέλιξη του όλον τον κρυφό κόσμο που είχαν εντός τους οι ήρωες. Εκείνη κοντά στα 50 και παντρεμένη με δυο παιδιά. Εκείνος έχει σχεδόν τα μισά της χρόνια και είναι πλήρως εξαρτημένος οικονομικά απο τον πατέρα του. Μοιάζει ένα εντελώς ασυμβίβαστο σκηνικό. Και όμως μέσα απο την δυνατή απελπισμένη και παθιασμένη σχέση τους όλα μεταμορφώνονται και μετουσιώνονται αλλιώς. Το πάθος, το πρωτόγνωρο και ασύλληπτο συναίσθημα ξεθάβει σιγά σιγά όλα τα στρώματα μιας δήθεν καλοστημένης ζωής. Η απόγνωση, το ασυμβίβαστο της κοινωνικής θέσης, της ηλικίας. Καταρρέουν όλα τα Χάρτινα και έρχονται στο φως όλα τα αληθινά. Ξεφτισμένες και τελειωμένες απο καιρό σχέσεις θα φανερωθούν. Αλλά και καταστάσεις που έρχονται σιγά σιγά στο φως. Άλλες φορές Ανεπαίσθητα και άλλες με εμφατικό τρόπο παρουσιάζονται μπροστά μας φαινόμενα της εποχής μας. Στην εποχή της οικονομικής κρίσης που η επίπλαστη μέχρι εχθές ευμάρεια της Ελληνικής οικογένειας δοκιμάζετε ανηλεώς. Η Έλλειψη πραγματικής επικοινωνίας στα ζευγάρια που ξεφτίζει και διαβρώνει σιγά σιγά τις σχέσεις. Η ενδοοικογενειακή βία και ο ψυχολογικός πόλεμος. Κατάλοιπα του παρελθόντος που ορίζουν και κατευθύνουν λανθασμένα την Ψυχή.
Ένα αληθινό και απόλυτα ρεαλιστικό κείμενο που τολμάει να αγγίξει με τρόπο μοναδικό πράγματα στις ανθρώπινες σχέσεις και να βγάλει απο μέσα τους την αληθινή τους όψη. Το δεύτερο βιβλίο του Χάρη Μαύρου που διαβάζω και έχω μείνει έκπληκτη με τον ιδιαίτερο τρόπο που έχει καταφέρει να εστιάσει στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις διαπροσωπικές σχέσεις. Στον τρόπο που αγγίζει και προσεγγίζει τον έρωτα αποθεώνοντας το μεγαλείο του. Στον τρόπο που έχει επιλέξει να βγάζει στο φως τις θαμμένες μας σκέψεις. Και δεν θεωρώ πλέον πως είναι τυχαία η ενασχόληση του με την συγγραφή. Έχει καταφέρει μέσα απο τις λέξεις του να απελευθερώσει όλο εκείνο το συναίσθημα που χρειαζόμαστε για να δούμε με άλλο μάτι τον αληθινό καθρέπτη της Ψυχής μας.
Πολλά μπράβο για ένα βιβλίο που έπιασα τον εαυτό μου να υπογραμμίζει πολλές απο τις σκέψεις που εξωτερίκευσαν με ιδανικό τρόπο οι ήρωες που ζωντάνεψαν μέσα απο τις σελίδες του!!!
https://vivlionerga.blogspot.gr/2017/...
Ένας καρμικός και αταίριαστος έρωτας, αυτός της Ανθής και του Στέφανου έρχεται να αλλάξει ριζικά τις ζωές όλων και να αναδείξει μέσα απο την παράφορη εξέλιξη του όλον τον κρυφό κόσμο που είχαν εντός τους οι ήρωες. Εκείνη κοντά στα 50 και παντρεμένη με δυο παιδιά. Εκείνος έχει σχεδόν τα μισά της χρόνια και είναι πλήρως εξαρτημένος οικονομικά απο τον πατέρα του. Μοιάζει ένα εντελώς ασυμβίβαστο σκηνικό. Και όμως μέσα απο την δυνατή απελπισμένη και παθιασμένη σχέση τους όλα μεταμορφώνονται και μετουσιώνονται αλλιώς. Το πάθος, το πρωτόγνωρο και ασύλληπτο συναίσθημα ξεθάβει σιγά σιγά όλα τα στρώματα μιας δήθεν καλοστημένης ζωής. Η απόγνωση, το ασυμβίβαστο της κοινωνικής θέσης, της ηλικίας. Καταρρέουν όλα τα Χάρτινα και έρχονται στο φως όλα τα αληθινά. Ξεφτισμένες και τελειωμένες απο καιρό σχέσεις θα φανερωθούν. Αλλά και καταστάσεις που έρχονται σιγά σιγά στο φως. Άλλες φορές Ανεπαίσθητα και άλλες με εμφατικό τρόπο παρουσιάζονται μπροστά μας φαινόμενα της εποχής μας. Στην εποχή της οικονομικής κρίσης που η επίπλαστη μέχρι εχθές ευμάρεια της Ελληνικής οικογένειας δοκιμάζετε ανηλεώς. Η Έλλειψη πραγματικής επικοινωνίας στα ζευγάρια που ξεφτίζει και διαβρώνει σιγά σιγά τις σχέσεις. Η ενδοοικογενειακή βία και ο ψυχολογικός πόλεμος. Κατάλοιπα του παρελθόντος που ορίζουν και κατευθύνουν λανθασμένα την Ψυχή.
Ένα αληθινό και απόλυτα ρεαλιστικό κείμενο που τολμάει να αγγίξει με τρόπο μοναδικό πράγματα στις ανθρώπινες σχέσεις και να βγάλει απο μέσα τους την αληθινή τους όψη. Το δεύτερο βιβλίο του Χάρη Μαύρου που διαβάζω και έχω μείνει έκπληκτη με τον ιδιαίτερο τρόπο που έχει καταφέρει να εστιάσει στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις διαπροσωπικές σχέσεις. Στον τρόπο που αγγίζει και προσεγγίζει τον έρωτα αποθεώνοντας το μεγαλείο του. Στον τρόπο που έχει επιλέξει να βγάζει στο φως τις θαμμένες μας σκέψεις. Και δεν θεωρώ πλέον πως είναι τυχαία η ενασχόληση του με την συγγραφή. Έχει καταφέρει μέσα απο τις λέξεις του να απελευθερώσει όλο εκείνο το συναίσθημα που χρειαζόμαστε για να δούμε με άλλο μάτι τον αληθινό καθρέπτη της Ψυχής μας.
Πολλά μπράβο για ένα βιβλίο που έπιασα τον εαυτό μου να υπογραμμίζει πολλές απο τις σκέψεις που εξωτερίκευσαν με ιδανικό τρόπο οι ήρωες που ζωντάνεψαν μέσα απο τις σελίδες του!!!
https://vivlionerga.blogspot.gr/2017/...
January 3, 2017
"ΟΙ ΑΓΑΠΕΣ ΔΕΝ ΚΗΔΕΥΟΝΤΑΙ ΤΙΣ ΤΡΙΤΕΣ" Χ.ΜΑΥΡΟΣ
Ο τίτλος του βιβλίου μου κέντρισε το ενδιαφέρον.Το ιδιαίτερο εξωφυλλο του μου είχε εξάψει την περιέργεια&οι διθυραμβικές κριτικές από φίλες με ώθησαν άμεσα να το διαβάσω.Το συμπέρασμα ένα.Έπραξα σωστά που το ένστικτό μου εμπιστεύτηκε τα σχόλια αναγνωστών&την όμορφη αισθητική προσέγγιση της εκδοσης.
Ένα μυθιστόρημα έντονο,που άφηνει σημάδια ανεξίτηλα.Βαθιά κοινωνικό,ιδιαιτερα ρεαλιστικό &τόσο μα τόσο ερωτικό.Μια γυναίκα,η οποία οδευει στα 50,εγκλωβισμένη σ εναν γαμο,χτυπημένο ανελέητα από την κρίση.Μια συναντηση καταλύτης με τον 25αρη ανιψιο του άντρα της,ο οποιος μεγαλωνει κοντά σ εναν δεσποτικο πατέρα&σε μια μικροτερη αδερφη με προβληματικη συμπεριφορα,ταραζει συθεμελα τη ζωη της.Ένας έρωτας καρμικός γεννιεται,που τους παρασερνει σαν ανεμοθυελλα πέρα απο καθε λογικη.Ανθη,Αντρεας,Στεφανος.Τρια προσωπα άψογα ηθογραφημενα απο το συγγραφέα ,τα οποία διδάσκουν,προβληματίζουν&σε κάνουν συνένοχο των μυστικών τους&συμπαραστάτη των προβλημάτων τους. Αυτό το μυθιστορημα φορώντας το μανδυα του ερωτικου αναδεικνυεί σύγχρονα προβληματα που γέννησε η κρίση&ταυτόχρονα χαρακτηρες ανθρωπων που "μιλανε"στην ψυχη μας.Ο Χ.Μαύρος ,έχοντας συνοδοιπορους τη μεστή&ώριμη γραφή&τους ήρωες τους με τα πάθη&τα λαθη τους ,καθηλώνει τον αναγνώστη μ αυτον τον καρμικο έρωτα &διδασκει μαθηματα ζωής.Ενα μυθιστορημα πολυεπιπεδο,με ζωντανους εσωτερικους μονολογους των ηρώων του, που ειναι σαν ψηφιδωτο σαγηνευτικο,γεματο εικονες που φωτιζει την ψυχη του αναγνωστη.Θερμα συγχαρητηρια στο συγγραφεα,γι αυτο το βιβλιο χαδι ψυχης .
Ο τίτλος του βιβλίου μου κέντρισε το ενδιαφέρον.Το ιδιαίτερο εξωφυλλο του μου είχε εξάψει την περιέργεια&οι διθυραμβικές κριτικές από φίλες με ώθησαν άμεσα να το διαβάσω.Το συμπέρασμα ένα.Έπραξα σωστά που το ένστικτό μου εμπιστεύτηκε τα σχόλια αναγνωστών&την όμορφη αισθητική προσέγγιση της εκδοσης.
Ένα μυθιστόρημα έντονο,που άφηνει σημάδια ανεξίτηλα.Βαθιά κοινωνικό,ιδιαιτερα ρεαλιστικό &τόσο μα τόσο ερωτικό.Μια γυναίκα,η οποία οδευει στα 50,εγκλωβισμένη σ εναν γαμο,χτυπημένο ανελέητα από την κρίση.Μια συναντηση καταλύτης με τον 25αρη ανιψιο του άντρα της,ο οποιος μεγαλωνει κοντά σ εναν δεσποτικο πατέρα&σε μια μικροτερη αδερφη με προβληματικη συμπεριφορα,ταραζει συθεμελα τη ζωη της.Ένας έρωτας καρμικός γεννιεται,που τους παρασερνει σαν ανεμοθυελλα πέρα απο καθε λογικη.Ανθη,Αντρεας,Στεφανος.Τρια προσωπα άψογα ηθογραφημενα απο το συγγραφέα ,τα οποία διδάσκουν,προβληματίζουν&σε κάνουν συνένοχο των μυστικών τους&συμπαραστάτη των προβλημάτων τους. Αυτό το μυθιστορημα φορώντας το μανδυα του ερωτικου αναδεικνυεί σύγχρονα προβληματα που γέννησε η κρίση&ταυτόχρονα χαρακτηρες ανθρωπων που "μιλανε"στην ψυχη μας.Ο Χ.Μαύρος ,έχοντας συνοδοιπορους τη μεστή&ώριμη γραφή&τους ήρωες τους με τα πάθη&τα λαθη τους ,καθηλώνει τον αναγνώστη μ αυτον τον καρμικο έρωτα &διδασκει μαθηματα ζωής.Ενα μυθιστορημα πολυεπιπεδο,με ζωντανους εσωτερικους μονολογους των ηρώων του, που ειναι σαν ψηφιδωτο σαγηνευτικο,γεματο εικονες που φωτιζει την ψυχη του αναγνωστη.Θερμα συγχαρητηρια στο συγγραφεα,γι αυτο το βιβλιο χαδι ψυχης .
August 18, 2017
Αν και δεν είναι το στυλ των βιβλίων που προτιμώ και διαβάζω, ομολογώ ότι είναι ένα πολύ δυνατό βιβλίο, εξαιρετικά καλογραμμένο. Δυνατή ιστορία, εξαιρετικό ψυχογράφημα των ηρώων με εις βάθος αναλύσεις συναισθημάτων και σκέψεων για πράγματα και καταστάσεις που όλοι έχουμε νιώσει και σκεφτεί. Ο καθένας θα βρει μια σκέψη του, έναν προβληματισμό του ή ένα συναίσθημα του σ' αυτό το βιβλίο που περιγράφει, πολλές φορές ωμά, κομμάτια της ελληνικής πραγματικότητας του σήμερα, της ψυχοσύνθεσης των Ελλήνων στα χρόνια της κρίσης, όχι μόνο της οικονομικής αλλά και της οικογενειακής και της συναισθηματικής.
Ένα πολύ διαφορετικό και ιδιαίτερο βιβλίο σε σχέση μ' αυτά που γράφονται και κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά που σίγουρα αξίζει να διαβαστεί και που σίγουρα προβληματίζει.
Ένα πολύ διαφορετικό και ιδιαίτερο βιβλίο σε σχέση μ' αυτά που γράφονται και κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά που σίγουρα αξίζει να διαβαστεί και που σίγουρα προβληματίζει.
February 18, 2018
Πολύ εντονο μυθιστόρημα,κοινωνικό ,ρεαλιστικό και τόσο ερωτικό!!!Μια καρμική αγαπη πέρα απο καθέ λογική,στα όρια της παράνοιας!Θερμά συγχαρητήρια στον συγγραφέα!!!
This entire review has been hidden because of spoilers.
March 17, 2017
Στο δεύτερο μυθιστόρημά του ΄΄Οι αγάπες δεν κηδεύονται τις Τρίτες'', ο Χάρης Μαύρος μας εντυπωσιάζει για μια ακόμη φορά !Τα πρόσωπα, οι καταστάσεις και η καθημερινότητά τους, μας βάζουν στην κυριολεξία στη θέση των ερωτευμένων .Ένας αγώνας για την ευτυχία που μπορεί να έχει ελπίδα , όσο κι άν αυτό φαίνεται μάταιο ή ανέφικτο.Ζωντανές περιγραφές και έντονος ρεαλισμός κάνουν τον αναγνώστη να βιώνει έντονα συναισθήματα. Αυτή πιστεύουμε είναι και η πιο πετυχημένη συνταγή για ένα καλό βιβλίο .Περιμένουμε με λαχτάρα το επόμενο.
August 13, 2018
Άλλο ένα βιβλίο του Χάρη Μαύρου το οποίο με το που θα το πιάσει κανείς στα χέρια του και θα βυθιστεί στις ζωές των ηρώων του, δε θα θέλει να το αφήσει μέχρι το μεγάλο φινάλε το οποίο δε θα απογοητεύσει κανέναν, ακόμη και τους λάτρεις της αδρεναλίνης μέχρι τέλους. Και στο δεύτερο μυθιστόρημα του συγγραφέα είναι παρούσες μερικές από τις ωραίες συγγραφικές εμμονές του: Ο αδιέξοδος “παράνομος” έρωτας, οι κοινωνικές συμβάσεις που πνίγουν τους ανθρώπους αργά μα σταθερά, το ανθρώπινο πάθος που κατακλύζει αναγκαία τις ζωές μας για να τις λυτρώσει και να τις αναγεννήσει, το κάρμα που αργά ή γρήγορα – με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο – θα φέρει την ισορροπία, τη δικαιοσύνη και την ολοκλήρωση σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Όλα δίδονται σκληρά, άμεσα, έως και ωμά μα με τόση αγάπη και διαρκή, άσβεστη ελπίδα για όλα τα πιθανά θετικά ενδεχόμενα.
November 16, 2025
Πολύ όμορφο βιβλίο του αγαπημένου μας συγγραφέα Χάρη Μαύρου δημιουργικη γραφή και πολύ περιγραφικός στις εικόνες και τις λέξεις σε ταξιδεύει!Διάβασα επίσης και το πιο πρόσφατο βιβλίο του Άγρια Ενστικτα Ήρεμων Ζωων!
May 8, 2018
Splendid book
Read
July 25, 2022Γρήγορο, έντονο, ανατρεπτικό και συγκινητικό! Το ξεκίνησα με κάποιες αμφιβολίες αλλά το ολοκλήρωσα σε τρεις μέρες μονορούφι.
June 8, 2024
Υπέροχα γραμμένο, " βλέπεις και ζεις " κάθε λέξη!! Πολύ ευχάριστο, καθόλου "πνιγμένο" σε αφήνει να δεις και να κατανοήσεις κάθε πτυχή, αιτία, δικαιολογία... Αξίζει !!
This entire review has been hidden because of spoilers.
Displaying 1 - 13 of 13 reviews