โลกใบที่สองของโม

by วินทร์ เลียววาริณ

นวนิยายภาพรีไซเคิลเรื่องแรกของโลก

นวนิยายภาพรีไซเคิลเรื่องแรกของโลก ผลงานร่วมกันครั้งแรกระหว่างปรมาจารย์นิยายภาพไทย
จุก เบี้ยวสกุล กับ วินทร์ เลียววาริณ

จุก เบี้ยวสกุล เป็นจิตรกรและนักเขียนนิยายภาพระดับปรมาจารย์ของไทย เขาเป็นผู้บุกเบิกวงการนิยายภาพบ้านเรา โด่งดังจากนิยายภาพชุด เจ้าชายผมทอง, มังกรสามหัว, สาวน้อยอภินิหาร, เลือดทมิฬ ฯลฯ ผลงานของเขาเป็นที่รู้จักในหมู่นักอ่านมานานครึ่งศตวรรษ นิยายภาพทั้งหมดกลายเป็นงานคลาสสิกหายากไปแล้ว

เกิดอะไรขึ้นเมื่อ วินทร์ เลียววาริณ นำผลงานทั้งหมดของ จุก เบี้ยวสกุล มารีไซเคิล?

ผลลัพธ์คือ โลกใบที่สองของโม นวนิยายสะท้อนปัญหาวัยรุ่นของไทย ในรูปแบบการเขียนที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน

Paperback

First published January 1, 2006

About the author

วินทร์ เลียววาริณ เกิดปี พ.ศ. 2499 ที่อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา เดิมชื่อ สมวินทร์ เลี้ยววาริณ ต่อมาเปลี่ยนชื่อตัวเป็น วินทร์ เป็นนักเขียนที่ได้รับ รางวัลซีไรต์ ถึง 2 ครั้ง คือ เมื่อปี พ.ศ. 2540 (ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน) และเมื่อปี พ.ศ. 2542 (สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน) โดยก่อนหน้าที่จะมาเป็นนักเขียน เขาทำงานด้านออกแบบมาก่อน คือเป็นสถาปนิก นักตกแต่งภายใน นักออกแบบกราฟิก และนักโฆษณา

Reviews

[Whale Read · Rating 3 out of 5]

เป็นการเอาภาพจากจุก เบี้ยวสกุล หลาย ๆ เรื่อง มายำแล้วเขียนใหม่เป็นนิยายเล่มหนึ่ง

เราเรื่องของสมชาย หรือ โม เด็กปวช. ที่พัวพันในเรื่องของการฆ่าฟันและยาเสพติดในสังคมที่ล้มเหลว
จริง ๆ น่าสนใจว่า เรื่องทั้งหมดมันคือ แค่ "เด็กช่างตีกัน" (แต่เขียนใช้คำสวยหรู)
หรือ พระเอก ผู้ร้าย ในฮอลลีวู้ดที่มีอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่

ใช้เทคนิกการฝัน ทำให้เกิดเรื่องได้หลากหลายเส้นทาง

น่าอิจฉาคุณวินทร์ที่สามารถเขียนงานทดลองแบบนี้แล้วยังขายหนังสือได้

ตัวหนังสือภาพเองมีคุณประโยชน์ในการระลึกถึง จุก เบี้ยวสกุล ศิลปินนิยายภาพของไทยมากกว่าตัวเนื้อหานิยายที่เขียนขึ้นใหม่

[Luckyman Leotech · Rating 5 out of 5]

เนื้อสนุกแต่การ์ตูนไม่สนุก