Οδυσσέας Ελύτης: Κριτική μελέτη

by Mario Vitti

Η πρώτη μου γνωριμία με την ποίηση του Ελύτη δεν έγινε μέσα από τις δύο πρώτες συλλογές του, εκείνα τα χρόνια εξαντλημένες από τον καιρό, αλλά χάρη στον τόμο μεταφράσεων στα γαλλικά που είχε κάνει ο Robert Levesque και που παρουσίαζε μια επιλογή, εννιά ποιήματα από τους "Προσανατολισμούς", επτά από τον "Ήλιο τον πρώτο". Το ελληνικό πρωτότυπο βρισκόταν απέναντι από την μετάφραση, κι ήταν αυτό ακριβώς που με ενδιέφερε. Λίγο αργότερα απόκτησα το "Τετράδιο Δεύτερο" με το "Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας", δεν θυμάμαι με ποιο μέσον. Φαίνεται παράδοξο βέβαια σήμερα, αλλά να έρθει στα χέρια σου το έργο του Ελύτη, ήταν αμοιβή υπομονετικών και πεισματικών αναζητήσεων.

360 pages, Paperback

First published May 1, 2000

Reviews

[Searchingthemeaningoflife Greece · Rating 5 out of 5]

[...]Ο συμβιβασμός', τα «ψεύδη» είναι οι πιο κοινές αλλοιώσεις της ακεραιότητας του ανθρώπου μέσα στην τριβή της κοινωνικής καθημερινότητας. Το ζ' δίνει την κατακλείδα όλης της πνευματικής περιπέτειας καταλήγοντας σε ένα «καινούριο όνειρο» που έχει τον τρόπο να καθησυχάζει τον ποιητή:

Σά νά 'λειψε ὁ ἐπίγειος θόρυβος
Σά νά σταμάτησε ἡ κακία τῆς μνήμης Καθαρό πάλλεται
Το καινούριο μας ὄνειρο
Μᾶς τραβάει ἀπ' τό χέρι ἀόρατο χέρι
Ὅπου Γαλήνη γίνεται ὁ ἀθῶος οὐρανός Ὅπου ἡ Ψυχή ἐλέγχεται αναλλοίωτη.

Τα δύο «Όπου εξισώνουν τα αποτελέσματα: «ο αθώος ουρανός» εξασφαλίζει τη Γαλήνη και η «Ψυχή» ξαναβρίσκει την αθωότητά της, έξω από την αμαρτία και την τύψη, επιστρέφο ντας ξανά στην πρωταρχική κατάσταση αταραξίας και μένοντας «αναλλοίωτη».[...]