Yavaş Tren

by Atilla Atalay

Sıdıka, Sıkılhan, Lezzet Lalesi, Sarı Dobra, Bilim Güncesi ve Yavaş Tren öyküleri...

''Yavaş trenin penceresinden son kareler bunlar: Demir tozuyla işlenmiş sarı istasyon binaları, camları çiçekli, ufak bahçeli demiryolcu lojmanları, ahşaptan dev banklar... Tren süzülürken adeta ağır ağır içlerinde dolaştığın Kumkapı meyhaneleri, balıkçılar, hat boyu, henüz King Kong kakası-insan konservesine dönüşmemiş rengarenk küçük şehir evleri, içinde ışıklar oynaşan son insan yuvaları...''

Genres: Humor

438 pages, Paperback

Published January 1, 2016

About the author

İTÜ İnşaat Fakültesi İnşaat Mühendisliği mezunu olan Atilla Atalay, 1979 Yılından başlayarak profesyönel mizah yazarı olarak çeşitli dergilerde yazılar yazdı. Gırgır, Fırt, Hıbır Mizah dergileriyle birlikte bir süre haftalık olarak yayınlanan Gazete Pazar'da ve Milliyet Gazetesi Kültür Sanat Eki'nde köşe yazıları yazdı. Mizah dergilerindeki köşeleri Eray ve Sıdıka büyük ilgi çekti. Yazıları halen Leman ve Lemanyak Dergileri'nde sürmektedir.

"Sıdıka" adlı tiplemesi Atıf Yılmaz ve Mahinur Ergun'un yönetiminde Show TV için televizyon dizisi olarak çekildi. Haluk Bilginer ve Zuhal Olcay için yazdığı "Gelecekte İnecek Var" adlı mini TV dizisi ise ATV'de yayınlandı.

Kitapları:
■1990 - Usulcacık
■1993 - Ebekulak
■1994 - Sıdıka (Öpücük Balığı/Fabrıga)
■1995 - Civciv Kutusu
■1996 - Uyuyamadığım / Düşkovalayan
■1996 - Menekşe İstasyonu
■1997 - Yalnızlık Aletleri
■1999 - Dup Dup Çedene
■1999 - Eray
■2001 - Hayaller Kahyası
■2003 - Ağlama Dolabı
■2006 - Kişi Başına Bir Yalnız
■2009 - Kalbin Böcüü
■2011 - Mecnun Kuleleri

Reviews

[Arzu Onuklu · Rating 5 out of 5]

Sıdıkanın yakın geçmişimizde yaşamış olma ihtimali çok güzeldi. Atilla Atalay'ın kitaba adını veren yavaş tren bölümüne kadar yaratmış olduğu tiplemeler net toplulumuzun resmi... Atilla Atalay deklanşöre basmış sadece... yavaş tren bölümünde hatıralarını yer yer gülüp yer yer duygulanarak okudum. Kaleminize sağlık 2020 yılının son ayında böyle hoşuma giden bir kitabı okumak iyi hissettirdi.

[Rüçhan · Rating 5 out of 5]

Böylesine geç keşfettiğim için öyle üzgünüm ki. Çocukluğumda gülmekten katılarak izlediğim Sıdıka dizisinin yaratıcısının meğerse ülkemizin en büyük mizah yazarlarından biri olduğunu öğrenmem bundan birkaç yıl önce oldu. Kitaplarını okumaya da Sıdıka ile başladım. Şimdi her yeni kitabını okuduğumda ona olan hayranlığım daha da artıyor. Harika tiplemeler, harika hicivler, harika göndermeler… 90’larda doğmuş çocuk olmuş ergen olmuş yetişkin olmuş kısacası 90’larda nefes almış olan herkes okumalı

[Bahadır Yalçın · Rating 5 out of 5]

Atilla Atalay'ın 2016'da çıkan en son ve şimdiye kadarki en hacimli kitabı. Demirbaşlar; Sıdıka, ilişki koçu Lanbanu Ohnur ve Sıkılhan ziyadesiyle mevcut. Bu kitapta ilk defa karşılaştığım bir karakter de yüksek gurme Süheyl Başdamak. Lezzet Lalesi ana başlığındaki bu yazılara bayıldım. Son zamanlarda yemeklerle, yemek yapma ve yemekli misafirliklerle ilgili TV, internet, diğer mecralarda yaşanan maymunlukları da düşününce çok daha renkli ve çok daha keskin bir mizah vardı bunlarda. Nasıl desem; dil olarak daha çılgıncaydı. Atilla Atalay'ı bir kere daha, yine, yeni, yeniden hayali olarak sıkıca kucakladım. Öte yandan Bilim Güncesi başlıklı uzun hikayeyi de çok sevdim. Akademik dünyaya, sağlık sistemine, Türkiye'de bilim mevzularına azıcık yakın olanlar bu hikayedeki acıklı komediyi çok beğenecektir. Bir yazarın hem halk dilini, esnaf dilini, hem de otoritenin dilini, bürokrasinin kafasını bu kadar özümsemiş hissettirmesi muhteşem. Gerçekten roman, en olmadı novella haline gelebilirdi bu kısım. Sonuna geldiğimde çok acayip bir taş oturdu içime. Hem güldüm, hem de edebi bir mancınıkla kederlere fırlatıldım. Kitabın son kısmı her kitabında olduğu gibi serbest yarı dramatik hikayelerden mürekkep. Genellikle çocukluğa bir demet çiçek gönderimi olarak görebiliriz bunları. Öte yandan yazarın inşaat mühendisi olmasının izleri de en çok son bölümde görülüyor. Aşkımızın Silindirik Betonu ve Melek Admin hikayelerini özellikle zevkle okudum. Yazarın kitap yayımlama sıklığı giderek azalıyor. Umarım iyidir ve yeni kitaplar için gücü vardır. Atilla Atalay'ı seviyorum. Bir yerlerde her zaman okuyabileceğim, hasretle kucaklaşabileceğim kitapları olması paha biçilmez. İnşallah yeni kitabının da eli kulağındadır ve bizler de elimiz karnımızda kahkahalar atarak kavuşuruz gene.