What do you think?
Rate this book
Soap
Parodistische beschrijving van de moderne zeden in een grotestadsmilieu.
127 pages, Paperback
First published January 1, 1995
1 person is currently reading
61 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 12 of 12 reviews
July 10, 2017
coupland van den aldi
October 14, 2025
'Soap' van Paul Mennes is geen gemakkelijke roman, maar wel eentje die me lang bijbleef. Vanaf het begin voel je de scherpe rand van verveling, existentialisme en maatschappelijke wanhoop. Mennes schotelt je personages voor die worstelen met identiteit, eenzaamheid & het vacuüm van moderne cultuur - stuk voor stuk gevangen in een wereld waarin alles lijkt op herhaling, en waarin betekenis voortdurend wegslijpt.
Wat ik vooral waardeer aan dit boek:
- De sfeer: somber, cynisch, onafwendbaar. Je voelt de zwaarte in elk hoofdstuk, alsof elke pagina iets zwaarders met zich meebrengt.
- De vertelstructuur: fragmentarisch, soms wisselend perspectief. Dat draagt bij aan de chaos die de personages zelf ervaren én versterkt het gevoel van 'niet weten waar je bent'.
- De karakters: David, Raoul (Graziella), Arkas, en de schaduwwereld rondom Zork - ze zijn niet altijd sympathiek, maar wel écht. Hun tekortkomingen maken hen juist menselijk.
- Thematiek: vervuiling - niet enkel in lichamelijke zin, maar in relaties, identiteit, symboliek. De dubbelzinnigheid tussen verlangen en walging, intimiteit en afstand - Mennes draait ermee.
- Taalgebruik: hard, direct, geen franjes. Maar een zin die blijft hangen, scherpe beelden, oncomfortabele confrontaties.
Als ik één zwakte zou moeten noemen: soms was het te intens, te pushend - momenten waarop het gewicht van het nihilisme even overweldigde. Maar misschien is dát precies de bedoeling: je onderdompelen in iets wat snijdt.
Toch verdient 'Soap' 5 sterren van mij, omdat het me liet denken én voelen op manieren waar ik niet op gerekend had. Het is geen prettige leeservaring in de klassieke zin, maar wel een literaire wake-up call.
Wat ik vooral waardeer aan dit boek:
- De sfeer: somber, cynisch, onafwendbaar. Je voelt de zwaarte in elk hoofdstuk, alsof elke pagina iets zwaarders met zich meebrengt.
- De vertelstructuur: fragmentarisch, soms wisselend perspectief. Dat draagt bij aan de chaos die de personages zelf ervaren én versterkt het gevoel van 'niet weten waar je bent'.
- De karakters: David, Raoul (Graziella), Arkas, en de schaduwwereld rondom Zork - ze zijn niet altijd sympathiek, maar wel écht. Hun tekortkomingen maken hen juist menselijk.
- Thematiek: vervuiling - niet enkel in lichamelijke zin, maar in relaties, identiteit, symboliek. De dubbelzinnigheid tussen verlangen en walging, intimiteit en afstand - Mennes draait ermee.
- Taalgebruik: hard, direct, geen franjes. Maar een zin die blijft hangen, scherpe beelden, oncomfortabele confrontaties.
Als ik één zwakte zou moeten noemen: soms was het te intens, te pushend - momenten waarop het gewicht van het nihilisme even overweldigde. Maar misschien is dát precies de bedoeling: je onderdompelen in iets wat snijdt.
Toch verdient 'Soap' 5 sterren van mij, omdat het me liet denken én voelen op manieren waar ik niet op gerekend had. Het is geen prettige leeservaring in de klassieke zin, maar wel een literaire wake-up call.
July 28, 2024
Een koortsdroom van een boek en werkelijk heel passend voor de hete middag waarop ik het las terwijl ik door allergieën en slaapgebrek geteisterd werd. Soap hangt met niet veel meer dan kauwgom aan elkaar, maar de losse stukjes houden je wakker en geïnteresseerd. Ergens hier ligt een zinnige opmerking over media en aandachtsspanne maar net zoals Paul Mennes kom ik er niet helemaal op. De consumptiekritiek is soms erg treffend, bijvoorbeeld in de vorm van eindeloze merknaam-opsommingen voor chips of ontbijtgranen of het pesterig zappen van televisieprogrammas om de gezinsvrede te verstoren, maar soms overschreid het net de grens van zeikerigheid. De aids-barbie en het opdienen van levende aapjes in een restaurant sloegen wat mij betreft de plank net mis. Toch een erg pakkend boek waarin walging, wanhoop, geilheid en verveling mooi in balans waren. Het is een kort boek wat door een ruime opmaak een stuk substantiëler valt, waardoor de lezer beloond word met de voldoening van het afronden van een heel boek zonder de investering van al te veel tijd of energie. Daar valt ongetwijfeld ook een of andere maatschappijkritiek op te geven.
October 4, 2025
Ik heb dit boek in een ruk uitgelezen, echt een aanrader.
April 2, 2023
4,5/5*
Beetje simpel, best vulgair en vooral een toch wel unieke schrijftaal. Niet opgeblazen en pompeus maar praktisch, puur en straight to the point. Een boek wat op het eerste oog een bundel korte verhalen lijkt te zijn maar het is eerder een heel verhaal, opgesneden in meer hapklare porties.
Magisch realisme kan men het zekers noemen met personages die doen denken aan 'De Komst van Joachim Stiller' en aan Patrick Bateman van 'American Psycho'. (Ik heb het dan over de films, de boeken heb ik helaas niet gelezen.)
Zeker de moeite waard als je van vuiligheid houdt in jouw boekenkast!
Beetje simpel, best vulgair en vooral een toch wel unieke schrijftaal. Niet opgeblazen en pompeus maar praktisch, puur en straight to the point. Een boek wat op het eerste oog een bundel korte verhalen lijkt te zijn maar het is eerder een heel verhaal, opgesneden in meer hapklare porties.
Magisch realisme kan men het zekers noemen met personages die doen denken aan 'De Komst van Joachim Stiller' en aan Patrick Bateman van 'American Psycho'. (Ik heb het dan over de films, de boeken heb ik helaas niet gelezen.)
Zeker de moeite waard als je van vuiligheid houdt in jouw boekenkast!
August 22, 2013
Bladvulling
In Soap neemt Paul Mennes je mee op een waanzinnige tocht doorheen de psyches van David Tinea, een homo die nooit nee durft zeggen, Arkas, een rijke homo die op zoek is naar de ultieme bevrediging, en Raoul Kleinfelter, een travestiet die geniet van ruziënde mensen. Het begint allemaal redelijk onschuldig maar escaleert al snel in extremen van seks en geweld. Hoe meer de karakters verzeild raken in hun eigen web van emoties, hoe meer de tekst ontaardt in pure chaos.
Soap is in zekere zin een moeilijk te plaatsen werk. Op het eerste zicht is het een puberale aaneenschakeling van choquerende scènes en lijkt de auteur enkel maar gemotiveerd door de nood om als enfant terrible bestempeld te worden. Dan krijgt je weer als lezer de vage indruk dat tussen al dat extreme geweld ergens wel een sprankje van een doordacht fatalistisch beeld van de jongerencultus wordt opgehangen dat wel ergens iets van een weerspiegeling van een subcultuur zou kunnen weg hebben. Individualisme en nihilisme lijken dan misschien wel de diepere drijfveren te worden de karakters, slachtoffers van een vergeten zelfkant van de maatschappij. Maar het extreme blijft het subtiele domineren dat dreigt te worden kapot geramd �letterlijk- door de bij wijlen zielige profileringsdrang van de auteur.
Dit is nu typisch een boek waar je achteraf aan twijfelen gaat. Niet omwille van de inhoud, maar het gebrek eraan. Zoals inderdaad bij echte soap het geval is: dit boek lijkt niets meer dan bladvulling.
In Soap neemt Paul Mennes je mee op een waanzinnige tocht doorheen de psyches van David Tinea, een homo die nooit nee durft zeggen, Arkas, een rijke homo die op zoek is naar de ultieme bevrediging, en Raoul Kleinfelter, een travestiet die geniet van ruziënde mensen. Het begint allemaal redelijk onschuldig maar escaleert al snel in extremen van seks en geweld. Hoe meer de karakters verzeild raken in hun eigen web van emoties, hoe meer de tekst ontaardt in pure chaos.
Soap is in zekere zin een moeilijk te plaatsen werk. Op het eerste zicht is het een puberale aaneenschakeling van choquerende scènes en lijkt de auteur enkel maar gemotiveerd door de nood om als enfant terrible bestempeld te worden. Dan krijgt je weer als lezer de vage indruk dat tussen al dat extreme geweld ergens wel een sprankje van een doordacht fatalistisch beeld van de jongerencultus wordt opgehangen dat wel ergens iets van een weerspiegeling van een subcultuur zou kunnen weg hebben. Individualisme en nihilisme lijken dan misschien wel de diepere drijfveren te worden de karakters, slachtoffers van een vergeten zelfkant van de maatschappij. Maar het extreme blijft het subtiele domineren dat dreigt te worden kapot geramd �letterlijk- door de bij wijlen zielige profileringsdrang van de auteur.
Dit is nu typisch een boek waar je achteraf aan twijfelen gaat. Niet omwille van de inhoud, maar het gebrek eraan. Zoals inderdaad bij echte soap het geval is: dit boek lijkt niets meer dan bladvulling.
August 11, 2014
Shockerend, spannend, nieuw, fris. Vol samples en verwijzingen maar toch eigen. Ja ik was onder de indruk. Van een door merg en been gaande rauwheid, krassen achterlatend die nog even blijven bloeden.
April 25, 2022
a 2,5/5 rounded up to a 3/5 for good reads. Was kind of disappointed because I expected to be truly disgusted. Maybe that's because of the person who recommended it to me who said that it's the most shocking book they own. I expected/wanted worse. Not bad all together though, but not for everyone.
June 8, 2012
Bizar boek. Iets te bizar om het goed te vinden, vrees ik.
June 16, 2013
Vlotte pen maar te rauw...
August 18, 2015
Prachtige schrijfstijl, maar heel hard thema, wat het allemaal wat ruw maakt naar het einde toe.
October 13, 2019
2.5
Alhoewel de manier waarop het boek geschreven is me niet erg lag, kan ik de manier waarop het boek de aandacht vasthield wel appreciëren.
Alhoewel de manier waarop het boek geschreven is me niet erg lag, kan ik de manier waarop het boek de aandacht vasthield wel appreciëren.
Displaying 1 - 12 of 12 reviews