Het gefluister in de duisternis

by H.P. Lovecraft, C.A.G. van den Broek (Translator)

Het gefluister in de duisternis is een bundel met zeven horrorverhalen. Ze zijn gebaseerd op een legende die zegt dat de wereld lang geleden bewoond werd door wezens die de zwarte magie beoefenden. Ze verspeelden daardoor uiteindelijk hun macht en werden verbannen.

Inhoud:
- Robert Bloch - Een gruwelijke erfenis
- De kleur uit de ruimte
- De lokroep van Cthulhu
- Het gefluister in de duisternis
- De bergen van waanzin
- Heksensabbat
- De bezoeker uit de duisternis
- De schaduw uit de tijd

Genres: Horror

384 pages, Paperback

Published January 1, 2015

About the author

Howard Phillips Lovecraft, of Providence, Rhode Island, was an American author of horror, fantasy and science fiction.

Lovecraft's major inspiration and invention was cosmic horror: life is incomprehensible to human minds and the universe is fundamentally alien. Those who genuinely reason, like his protagonists, gamble with sanity. Lovecraft has developed a cult following for his Cthulhu Mythos, a series of loosely interconnected fictions featuring a pantheon of human-nullifying entities, as well as the Necronomicon, a fictional grimoire of magical rites and forbidden lore. His works were deeply pessimistic and cynical, challenging the values of the Enlightenment, Romanticism and Christianity. Lovecraft's protagonists usually achieve the mirror-opposite of traditional gnosis and mysticism by momentarily glimpsing the horror of ultimate reality.

Although Lovecraft's readership was limited during his life, his reputation has grown over the decades. He is now commonly regarded as one of the most influential horror writers of the 20th Century, exerting widespread and indirect influence, and frequently compared to Edgar Allan Poe.
See also Howard Phillips Lovecraft.

— Wikipedia

Reviews

[Brechtje · Rating 1 out of 5]

Ik vond dit boek vreselijk. Het leest slecht weg. Ik kon me er niet toe zetten om het te lezen. Ik heb het gelezen met tegenzin.
Eigenlijk heb ik de regel “alles afmaken waaraan je bent begonnen”, maar ik ben dit nu al 1,5 maand aan het uitstellen.. (terwijl ik normaal 4 boeken per maand lees).. dus het is een goede nee voor mij. Ik heb hem ook niet uitgelezen, kon het niet aan.
Afrader.

[Jürgen Defurne · Rating 5 out of 5]

Een mooie druk van een aantal uitstekende verhalen van H.P. Lovecraft. Het wordt verrijkt door een biografie van H.P. Lovecraft door Robert Bloch. Voor mensen die kennis willen maken met het werk van Lovecraft een mooie introductie, voor degenen die zijn werk kennen maar geen exemplaren in het Nederlands hebben een mooie uitbreiding van hun verzameling.

Lovecraft is een schrijver die eigenlijk met een heel fijn penseel schrijft. Hij beschrijft alle gebeurtenissen in heel fijn detail. Dit zorgt er voor dat de sfeer die hij schept duidelijk zijn invloed krijgt, dit is een grote factor in de beklemming die je bekruipt tijdens het lezen van zijn werk. Zijn verhalen zijn ook niet pure fantasie of escapisme. Ze zijn altijd gegrond in een min of meer realistisch decor, dat uiteindelijk vervormd wordt door schrik aanjagende en onverklaarbare gebeurtenissen. Geen McGuffins, deus ex machinas of pseudo-wetenschappelijke uitleg hier.

Ik denk dat deze druk wel gebaseerd is op de vertalingen die origineel door Bruna zijn uitgegeven. Referentie met "Heksensabbat" toont een identieke vertaling, en identieke woorden op dezelfde plaatsen in de verhalen.

Een minpuntje bij deze druk is dat er m.i. meer dan een gemiddeld aantal zetfouten in voorkomt. Voor puristen kan dit wel storend voorkomen.

[Chardonay Willard · Rating 5 out of 5]

Dit was wel heel appart. In het begin dacht ik simpele griezelverhalen die beschreven staan, maar dat is niet waar. Je leest het alsof iemand jou het verteld. Eigenlijk moeilijk uit te leggen, maar ik vond het echt een leuk boek met vele diverse verhalen. Dit was mijn eerste boek van H.p. Lovecraft. Nu wil ik uiteraard meer.

[Stijn · Rating 3 out of 5]

The 'Tell Don't Show' approach is used almost exclusively here, which doesn't always makes it more readable. The way he tries to bring pure fear without action, that's unquestionable legendary.