Η γλώσσα της αυτοκρατορίας: Λεξικό της αμερικανικής ιδεολογίας

by Domenico Losurdo, Σπύρος Μαρκέτος (Introduction), Άβα Μπουλούμπαση (Translator)

Μαζί με τις κατηγορίες που στρέφονται ενάντια στον ισλαμικό κόσμο, όπως αυτή περί "τρομοκρατίας" ή περί "φονταμενταλισμού" ή περί τυφλού "μίσους κατά της Δύσης", εξαπολύονται και άλλες κατηγορίες, εξίσου σοβαρές. Προκειμένου να χτυπηθεί το αντιπολεμικό κίνημα, εξασκούνται πιέσεις στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις: οι αμφιβολίες ή οι δισταγμοί τους αποδίδονται στην εμμονή σε έναν παρωχημένο "αντιαμερικανισμό". Ή γίνεται επίκληση σε ένα σκοτεινό και ζοφερό παρελθόν: συμπεριφερόμενη ψυχρά και εχθρικά στον πιο ισχυρό σύμμαχο του Ισραήλ, η Ευρώπη αποδεικνύει πως δεν έκλεισε οριστικά το πιο φρικτό κεφάλαιο της ιστορίας της και εξακολουθεί να επηρεάζεται από τον "αντισημιτισμό" και τον "αντισιωνισμό" που κατακλύζει τον αραβικό και ισλαμικό κόσμο. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσουμε τον επικίνδυνο και άνανδρο "φιλο-ισλαμισμό" της; Το βιβλίο αυτό θέλουμε να αποτελέσει μια συνεισφορά, σε ιστορικό και φιλοσοφικό επίπεδο, στην αποκάλυψη του πραγματικού περιεχομένου των βασικών κατηγοριών που διατυπώνει η τρέχουσα ιδεολογία του πολέμου. (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Στο παρόν βιβλίο δηλωμένος σκοπός του συγγραφέα είναι να υποβάλει σε κριτική έρευνα κάποιες βασικές κατηγορίες που επικαλείται η κυρίαρχη ιδεολογία: τρομοκρατία, φονταμενταλισμός, αντιαμερικανισμός, αντισημιτισμός, αντισιωνισμός, φιλοϊσλαμισμός, αντιδυτικό μίσος. Το ισχυρό σημείο του βιβλίου είναι η εξαντλητική τεκμηρίωση της συστημικής υποκρισίας μέσα από την οποία κατασκευάζεται ένας βάρβαρος "άλλος" και συνάμα παρασιωπούνται οι δυσάρεστες "Δυτικές" πρακτικές. Για παράδειγμα, ανατέμνοντας τους τρόπους που χρησιμοποιείται η κατηγορία της "τρομοκρατίας", ο Λοζούρντο εύστοχα διαχωρίζει την στοχευμένη τρομοκρατία από τις μαζικές σφαγές, και συνδέει μ’ αυτά τα φαινόμενα τα όπλα της Δύσης που βεβαίως συνήθως δεν χαρακτηρίζονται τρομοκρατία: εμπάργκο και κάθε λογής συλλογικές τιμωρίες. Ζητήματα που δεν μας αφορούν μόνο θεωρητικά, καθώς μια τέτοια συλλογική τιμωρία απεργάζονται σήμερα και για τη χώρα μας οι θεσμικά ισχυροί γκουρού του νεοφιλελευθερισμού. (από την εισαγωγή του Σπύρου Μαρκέτου)

408 pages, Paperback

First published January 1, 2007

About the author

Domenico Losurdo (14 November 1941 – 28 June 2018) was an Italian Marxist philosopher and historian better known for his critique of anti-communism, colonialism, imperialism, the European tradition of liberalism and the concept of totalitarianism.

He was director of the Institute of Philosophical and Pedagogical Sciences at the University of Urbino, where he taught history of philosophy as Dean at the Faculty of Educational Sciences. Since 1988, Losurdo was president of the Hegelian International Association Hegel-Marx for Dialectical Thought. He was also a member of the Leibniz Society of Sciences in Berlin (an association in the tradition of Gottfried Wilhelm Leibniz's Prussian Academy of Sciences) as well as director of the Marx XXI political-cultural association.

From communist militancy to the condemnation of American imperialism and the study of the African-American and Native American question, Losurdo was also a participant in national and international politics.

Reviews

[Marcelo Troysi · Rating 5 out of 5]

Aqui, Losurdo demonstra mais uma vez como toda ideologia de guerra precisa estar ancorada em mitos. Em geral, esses mitos operam por meio de termos próprios, obscuros e polissêmicos, que são usados como ferramentas para justificar o domínio sobre outros grupos étnicos.

Mas, é claro, Losurdo sabe – e nos mostra com didatismo e fontes facilmente verificáveis – que tais mitos não resistem a uma análise histórica rigorosa.

É impressionante ver como termos mitológicos e teológicos empregados pelos EUA e pelo Ocidente – como "fundamentalismo", "terrorismo" e "antiamericanismo" – são desmontados. Porém, o choque maior veio ao descobrir:

A coleção de crânios de japoneses por soldados estadunidenses durante a Segunda Guerra;

A simpatia do Ocidente pelo nazismo antes do confronto com a URSS;

E, sobretudo, a influência do sionismo de Herzl no alto oficialato nazista, que também cativou figuras colonizadoras como Rhodes e Guilherme II. Afinal, muitos antissemitas viam no sionismo uma "solução": a criação de um Estado judaico que expurgasse os judeus da Europa, negando-lhes cidadania em seus países de origem.

Hoje, a máquina de guerra pós-11 de Setembro projeta sua força ideológica no Oriente Médio, usando "fundamentalismo" e "terrorismo" para combater tudo que se opõe a outras invenções mitológicas, como "democracia" e "livre mercado". No fundo, como revela Losurdo, os alicerces dessa ideologia belicista não são lógicos, mas teológicos – baseados numa "excomunhão" daqueles que desafiam os "valores ocidentais", historicamente ligados à supremacia branca.