Kadınlar çok seyrek olarak söylediklerini kastederler. Asıl demek istediklerini bulmak için, sakın ne demek istiyorsun diye sormayın. Bu soru sizi, kastedilmeyecek başka bir cümleye yönlendirir ve aslolandan gitgide uzaklaşmanıza sebep olur. Bu sebeple sonuç ilişkisi kurulmaz. Mesela sık kullanılan bir cümleyi ele alalım: Yalnız kalmak istiyorum. Cümlenin öznesi ben, burada sen manasında kullanılmış. İstiyorum olumlu gibi dursa da olumsuz, yani asıl kökü istemiyorum. Buraya kadar cümlemiz Sen yalnız kalmak istemiyorum. Böyle bir cümleye pek rastlanmadığından, yuvarlamamız gerekir. Yuvarlarsak aslolan cümleye varırız: Sen yalnız kalmamı isteme! Bu cümleyi canlandırabilecek erkek yok denecek kadar azdır. Kadın yalnız kalmak istemiyor, bu kesin. Fakat bu yeterli değil. Onun yalnız kalmasını istememelisiniz. Ayrıca kadını bu raddeye getirmeyin. Kadınlar yalnız kalmayı asla istemez. Şayet kendilerini yalnız hissederlerse, pıt diye doğuruverirler. Elde var iki olurlar. Bir suyla şaka olmaz, bir de kadınlarla.
Kelebiğin Hayat Sırları kitabından sonra okudum Nil'in Kelebeklerini. Öncelikle bu kitap roman değil köşe yazılarının bir derlemesi Nil'in. O yüzden bir romanmış gibi elinize alıp hemen bitirmeyi beklemek doğru değil. Bu kitap Nil'e doğru bir yolculuk. O yüzden zaman gerektiriyor. İlk olarak bu kitapta Nil gibi düşünmenin ne demek olduğunu farkettim. Nil kıpır kıpır vızır vızır şırıl şırıl... Bir süre sonra bende Nil gibi düşünmeye başladım. Elde değil sayfalarda kendinizi buluyorsunuz çünkü. İkincisi araya kattığı küçük bilgiler, araştırmalar,şarkı tavsiyeleri, öneriler hepsi birbirinden güzeldi ve kitabı okurken bunları uygulamak okuyanı Nil'e bir adım daha yaklaştırıyordu. Nil Karaibrahimgil bir süre sonra arkadaşım Nil'e dönüşüyor ki bunu aslında sayfaların arasında Nil yapıyor. Ne yazıkki geç tanıştık bu kitapla ama iyiki tanışmışız. Çünkü bittiğinde insana müthiş bir yapabilme gücü ve yaşama (sarılma değil resmen) yapışma isteği veriyor. Eğer yeni yazılarını okumak isterseniz Hürriyet gazetesinin Kelebek ekine bakabilirsiniz.
Nil Karaibrahimgil, Kendisi dört kitabı olan bir yazar. Gazete ve dergilerde yayınlanmış yazılarını bu dört kitapta toplamış. Aralarında sadece kitap için yazdığı, daha önce başka bir yerde yayınlanmamış yazılar da vardır belki.
Deneme türünü çok severim. İnsanların düşüncelerini okumak hoşuma gider. Bu kitabı da, genellikle okulda olmak üzere, keyifle okudum. Nil’in o insanın sinirini bozacak orandaki iyimserliği kitabın her sayfasına yansımış. Youtube'ta şarkıcı Aydilge için “Hayatında hiç mutsuz olmamış gibi şarkı söyleyen” diye bir yorum duymuştum. Bence o yorum Nil için de yapılabilir. Çevremdeki negatif insanlarda çok sıkıldığım için böyle pozitif birinin yazılarını okumak bana iyi geldi. Benim gibi düşünenlere kitabı öneriyorum ama tabii “Mutlaka okumalısınız.” kategorisinde bir kitap değil.
Nil Karaibrahimgil'in, köşe yazılarının kitap haline gelmesinden oluşan bir kitap. Yazarın hayat görüşü ve kendine has yazım tarzı bu kitapda da kendini gösteriyor. Hayatından yaptığı alıntıların ve olaylardan yola çıkarak yaptığı çıkarımların sonuçları kitabın ana konusu haline gelmiş.
Nil'i seviyorum, çok pozitif yanları var. Rol model alınabilecek bir kişi. Hayata bakış açısı da hoşuma gidiyor. Nil'den bir şeyler dinlemek güzel olurdu. Buna imkan yok tabii ama kitapları da Nil ile oturup sohbet etmek gibi. Deli diyecekleri umursamadan kendi kendine konuşması çok sevimli.
3 değil 3 buçuk aslında. 2.kitabı kesinlikle çok daha iyi. Bu kitabın ortasından itibaren de Nil'in çok daha anlaşılır yazdıgını fark ediyorsunuz. Başından itibaren eğlenceli ama ortalarda size daha iyi ulaşıyor. Kitap köşe yazılarından derleme olduğu için roman gibi okumamanızı tavsiye ederim, okuduğunuz bir kitabın yanı sıra okuyabilirsiniz mesela. Ya da yatmadan önce 2-3 bölüm, ki bölümler genellikle 2-3 sayfa olduğundan okumakta sıkıntı yok. Yine de eğlenceli bir Nil kitabı, ikincisiyse ustalık eseri :)