Εύβοια, καλοκαίρι 1940: Ο νεαρός Φέντια, για να γλυτώσει από την ελονοσία, αναγκάζεται να εγκαταλείψει το πατρικό του και να φύγει στην πρωτεύουσα. Αρχικά αυτή η μετοίκιση μοιάζει να του παρέχει την ευκαιρία για καλύτερη ζωή. Αντ’ αυτού έρχεται αντιμέτωπος με την αδυσώπητη αλήθεια του πολέμου, τον καθημερινό ευτελισμό της ανθρώπινης αξίας, την ταπείνωση και την αβάσταχτη πείνα που κάνει τα συναισθήματα να ζωντανεύουν. Συνοδοιπόροι του σε αυτήν την πορεία γίνονται ένα αντρόγυνο που παλεύει να επιβιώσει γύρω από ένα λεωφορείο, ένας πρώην αντάρτης που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην ιδεολογία και τον έρωτα, μια γυναίκα που περιμένει τον άντρα της να επιστρέψει και ένας αρραβωνιαστικός που συνοψίζει στις πράξεις του τον φόβο, την απειλή και την προδοσία.
Ο νεαρός Φέντια, γιος Ελλήνων μεταναστών από την Ουκρανία, αναγκάζεται να φύγει από το πατρικό του στην Εύβοια, επειδή παθαίνει ελονοσία και μέχρι να μπορέσει να ζήσει μόνιμα στο χωριό, πηγαίνει να μείνει με την οικογένεια του θείου του, επίσης μετανάστη από την Ουκρανία, στην Αθήνα. Εκεί τον βρίσκει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Η πένα του Σταμούλη είναι πολύ ιδιαίτερη κι αυτό ξεχωρίζει το έργο του από το πλήθος των πολεμικών μυθιστορημάτων. Χρησιμοποιεί πολύ την επανάληψη, την προσωποποίηση, τη μεταφορά κι αυτό δίνει μια ποιητικότητα στο ύφος του. Έχει μια μεγάλη δόση μαγικού ρεαλισμού κι η γραφή του συχνά γίνεται συνειρμική. Μου άρεσε πολύ.
Είναι δύσκολο να γράψεις μια κριτική για ένα νέο συγγραφέα. Μου άρεσε αρκετά το θέμα και η ένταση των συναισθήματων από τις πολλές εικόνες που σου μεταφέρει το βιβλίο. Η γραφή ωστόσο είναι πολύ ιδιαίτερη. Δεν έχω ξανά συναντήσει παρόμοια. Μικρές προτάσεις, επαναλαμβανομεμες λεξεις και μερικές εικόνες που σε αφήνουν λίγο μετεωρο στο νόημα. Όμως τρεχει γρήγορα το βιβλίο και είναι μια ιστορία της εποχής εκείνης που δεν μπορεί να μην σε αγγίξει.
Τι να πω για αυτό το βιβλίο! Παίρνει ένα θέμα χιλιοειπωμένο και το μεταμορφώνει σε ένα "ποίημα". Ένα βιβλίο που ξεχυλιζει ο λυρισμός. Η πένα του ευγενική, δεν κρίνει, απλά ζωγραφίζει. Αξίζει να διαβάσουμε για την Ελλάδα στον Β' παγκόσμιο με μια πιο λυρική ματιά. Τρέχω ολοταχώς για το επόμενο βιβλίο του. Άξιος..... 🌟🌟🌟🌟🌟
(Τα 4 αστεράκια ίσως να τον αδικούν..... Αλλά έχουμε και τα προσωπικά μας κολλήματα, εμείς οι αναγνώστες - δεν βγάζεις άκρη)