What do you think?
Rate this book
Un hijo #1
Un hijo
Guille es un niño introvertido con una sonrisa permanente, y es un lector empedernido con mucha imaginación. Solo tiene una amiga. Hasta aquí, todo en orden. Pero tras esta máscara de tranquilidad se esconde un mundo fragilísimo, como un castillo de cartas, con un misterio por resolver. El rompecabezas lo configuran un padre en crisis, una madre ausente, una profesora intrigada y una psicóloga que intenta armar el puzle que está en el fondo. Una novela coral que respira sentimiento, ternura, vacíos, palabras no pronunciadas y un misterio sobrecogedor.
248 pages, Paperback
First published January 1, 2015
57 people are currently reading
3513 people want to read
About the author
Alejandro Palomas
75 books558 followersAlejandro Palomas is a Spanish novelist, poet, and translator known for his emotionally charged works that often explore themes of family, love, and personal growth. Born on December 31, 1967, in Barcelona, Palomas studied English philology at the University of Barcelona and later earned a master's degree in poetic creation at the New College of California in San Francisco.
Palomas's novels are characterized by their lyrical prose and their focus on the complexity of human relationships, especially within families. Many of his works delve into intergenerational dynamics, secrets, and the emotional landscapes of his characters. His books often touch on universal themes such as loss, identity, and resilience, making them relatable to a broad audience.
Palomas's novels are characterized by their lyrical prose and their focus on the complexity of human relationships, especially within families. Many of his works delve into intergenerational dynamics, secrets, and the emotional landscapes of his characters. His books often touch on universal themes such as loss, identity, and resilience, making them relatable to a broad audience.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 843 reviews
February 16, 2019
Δεν ειμαι μητερα , αλλα εχω την τυχη να περιβαλλομαι καθημερινα-λογω της δουλειας μου και οχι μονο- απο παιδια(και απο τους γονεις τους αντιστοιχα).αυτο λοιπον που παρατηρω ως πολυ συχνο φαινομενο ειναι οι γονεις να κανουν και να λενε πραγματα προκειμενου "να προστατεψουν τα παιδια τους". Τα περισσοτερα απο αυτα βεβαια ειναι συχνα ψεματα που λενε οι ιδιοι στους εαυτους τους προκειμενου να κερδισουν το χρονο που χρειαζονται για να διαχειριστουν καταστασεις που τους φαινονται "ξενες". Αυτο ακριβως ειναι και το θεμα αυτου του βιβλιου.ενας πιτσιρικας που οταν η δασκαλα θετει το ερωτημα στην ταξη "τι θελετε να γινετε οταν μεγαλωσετε?" , απαντα χωρις δευτερη σκεψη οτι θα ηθελε να γινει η Μαιρη Ποπινς. Τοτε, στον κοσμο των μεγαλων γινεται ενας χαμος, ενας μπαμπας που απειλει θεους και δαιμονες, μια δασκαλα και μια ψυχολογος που ολοι ψαχνουν τι παει "στραβα"στον μοσμο του μικρου Γκιγιερμο. Ομως οι απαντησεις που δινονται τελικα ειναι πολυ πιο λογικες απο οτι θα φανταζοταν κανεις και για αλλη μια φορα αποδεικνυεται πως ενω εμεις οι μεγαλοι θεωρουμε οτι ειναι πολυ ευκολο και λογικο να κρυφτουμε πισω απο το δαχτυλο μας, τα παιδια δεν εχουν καμια τετοια διαθεση.ενα βιβλιο που διαβαζεται σχεδον μια και εξω και δινει μια εξαιρετικη οπτικη του μυαλου των παιδιών. Πραγματικα απολαυστικο και ιδιαιτερα συγκινητικο.ειχα καιρο να κλαψω τελειωνοντας ενα βιβλιο.
Υ.γ. τι να πω για αλλη μια φορα για τις εκδοσεις Οpera και το ποσο προσεγμενες ειναι σε ολα τους.σε αυτο το βιβλιο πιθανοτατα βρισκω το ωραιοτερο εξωφυλλο που εχω δει τον τελευταιο καιρο.
Υ.γ. τι να πω για αλλη μια φορα για τις εκδοσεις Οpera και το ποσο προσεγμενες ειναι σε ολα τους.σε αυτο το βιβλιο πιθανοτατα βρισκω το ωραιοτερο εξωφυλλο που εχω δει τον τελευταιο καιρο.
June 24, 2019
Σαν παραμύθι!! Είχα καιρό να διαβάσω ένα τόσο τρυφερό βιβλίο που να μου αγγίξει την καρδιά. Τις περισσότερες φορές που αποφασίζω να διαβάσω ένα βιβλίο με μεγάλο hype από τη βιβλιοφιλική κοινότητα καταλήγω ν’ απογοητεύομαι. Είναι από τις λίγες φορές που το μάρκετινγκ απέδωσε καρπούς και πέρα από την φανταστική και φοβερά προσεγμένη έκδοση έπιασα στα χέρια μου ένα τόσο γλυκό βιβλίο που μετά από καιρό με έκανε ξενυχτήσω για να το τελειώσω. Βαθιά συγκινητικό, διαβάζεται σε ένα κάθισμα και θα σας αγγίξει και τις πιο ευαίσθητες χορδές σας και θα σας κάνει να τρέξουν δάκρυα από τα μάτια σας. Τελικά, μην τα βάλεις ποτέ με παιδιά. Δε μπορείς ποτέ να τα κοροϊδέψεις. Να το διαβάσετε και να το διαβάσετε και στα παιδιά σας όσοι έχετε.
October 6, 2020
“Μην πεθαίνεις, σ’αγαπώ τόσο πολύ! Αλλά το πτώμα αλίμονο, συνέχιζε τον θάνατο του...»
Αν μάθαινες πως πέθανα να μην προφέρεις τ’ όνομά μου
γιατί ο θάνατος κι ο αναπαμός θα κόβονταν στα δύο.
Η φωνή σου, καμπάνα που αναστατώνει τις αισθήσεις,
θα ’ταν ο φάρος ο αχνός που τον ζητάει η καταχνιά μου.
Αν μάθαινες πως πέθανα, πες συλλαβές παράξενες.
Πρόφερε μέλισσα, ψωμί, λουλούδι, δάκρυ, καταιγίδα.
Μην αφεθείς και βρουν τα χείλια σου τα έντεκα γράμματά μου.
Κουράστηκα, έχω αγαπήσει, έχω κερδίσει τη σιωπή.
Mη συλλαβίσεις τ’ όνομά μου αν μάθαινες πως πέθανα:
μέσ’ απ’ τη σκοτεινιά της γης θα ’ρχόμουν στη φωνή σου.
Mη συλλαβίσεις τ’ όνομά μου, να μην προφέρεις τ’ όνομά μου.
Αν μάθαινες πως πέθανα μην ψιθυρίσεις τ’ όνομά μου”.
Ολόκληρο τούτο το μικρό βιβλιαράκι μπορεί να εξηγηθεί μέσα απο τις στροφές- σιωπές - οδύνες - αλήθειες - ψέμματα - φαντασίες - ζεστές και τρυφερές νεκρολογίες σαν κουρασμένος παιδικός ιδρώτας που δακρύζει - μαγείες και παρακλήσεις αστρικών ευχών και παραμυθένιες μεταμφιέσεις στο θέατρο του μυαλού, του νου που χάνεται μέσα στην πυξίδα που αποπροσανατολίζει για να βρει το δρόμο που ζητάει μα δεν θέλει να διαβεί- του παραπάνω ποιήματος.
Το «Ένας γιος » είναι ένα πραγματικά συγκινητικό και ανατριχιαστικά τραγικό μυθιστόρημα, ένα από αυτά που αφηγούνται μια ιστορία που θα συνεχίσει να μας στοιχειώνει πολύ μετά το γύρισμα της τελευταίας σελίδας.
Γραμμένο με εκπληκτική απλότητα εκπληκτική απλότητα και ευαισθησία. Θα ερωτευτείτε αμέσως τον Γκιγέ, ένα μικρό αγόρι που ονειρεύεται μια μέρα να γίνει Mary Poppins.
Ένα εννιάχρονο υπεροχάκι, ένα υπερτέλειο πλασματάκι που ζει μέσα στην φανταστική πλάνη των ευχών του. Ένα δυνατό λατρεμένο αγοράκι που παλεύει να κρατηθεί απο τα τραγούδια και τα χαμόγελα των μαγισσών και των νεράιδων για να αντέξει το μετα!... για να μην έρθει ποτέ η στιγμή που αποκαλύπτονται τα κόλπα του ταχυδακτυλουργού και τότε μόνο ένας μάγος μπορεί να σε διαβεβαιώσει πως μάλλον, ίσως,μπορεί και να δέχεται αλληλογραφία κάθε χαμένο ή γεννημένο στον βυθό της θάλασσας πλάσμα.
Κάθε κρυμμένο παλάτι απο το βασίλειο του ουρανού και του βυθού έχει έναν ταχυδρόμο, ο οποίος παραδίδει την αλληλογραφία αυτοπροσώπως σε αυτούς που χάνονται για πάντα, μα που πάνε, που βρίσκονται, αφού δεν έχουν πεθάνει, αφού δεν θα πεθάνουν ποτέ, αφού υπάρχουν μέσα και πίσω απ’την ψυχή μας στις κρυφές μονές της αξεπέραστης λατρείας.
Μονάχα να, αργούν λιγάκι να επιστρέψουν και έρχονται πρώτα τα δάκρυα απο αυτούς ή μέχρι να γυρίσουν πρέπει να αποφύγουμε όλο το κακό που φέρνει το μετά!... πρέπει να μαγεύουμε το πριν για να μη γίνει ποτέ μετά.
Εν ολίγοις, ένα υπέροχο μυθιστόρημα, που σε παγώνει αργά και μεθοδικά σαν τον θάνατο αλλά και ενοχλητικό ταυτόχρονα, διαβασμένο με μία κίνηση, ασκαρδαμυκτί, αλλά δεν το ξεχνάμε εύκολα. Μάλλον δεν το ξεχνάμε._
Καλή ανάγνωση.
Πολλούς ασπασμούς.
Αν μάθαινες πως πέθανα να μην προφέρεις τ’ όνομά μου
γιατί ο θάνατος κι ο αναπαμός θα κόβονταν στα δύο.
Η φωνή σου, καμπάνα που αναστατώνει τις αισθήσεις,
θα ’ταν ο φάρος ο αχνός που τον ζητάει η καταχνιά μου.
Αν μάθαινες πως πέθανα, πες συλλαβές παράξενες.
Πρόφερε μέλισσα, ψωμί, λουλούδι, δάκρυ, καταιγίδα.
Μην αφεθείς και βρουν τα χείλια σου τα έντεκα γράμματά μου.
Κουράστηκα, έχω αγαπήσει, έχω κερδίσει τη σιωπή.
Mη συλλαβίσεις τ’ όνομά μου αν μάθαινες πως πέθανα:
μέσ’ απ’ τη σκοτεινιά της γης θα ’ρχόμουν στη φωνή σου.
Mη συλλαβίσεις τ’ όνομά μου, να μην προφέρεις τ’ όνομά μου.
Αν μάθαινες πως πέθανα μην ψιθυρίσεις τ’ όνομά μου”.
Ολόκληρο τούτο το μικρό βιβλιαράκι μπορεί να εξηγηθεί μέσα απο τις στροφές- σιωπές - οδύνες - αλήθειες - ψέμματα - φαντασίες - ζεστές και τρυφερές νεκρολογίες σαν κουρασμένος παιδικός ιδρώτας που δακρύζει - μαγείες και παρακλήσεις αστρικών ευχών και παραμυθένιες μεταμφιέσεις στο θέατρο του μυαλού, του νου που χάνεται μέσα στην πυξίδα που αποπροσανατολίζει για να βρει το δρόμο που ζητάει μα δεν θέλει να διαβεί- του παραπάνω ποιήματος.
Το «Ένας γιος » είναι ένα πραγματικά συγκινητικό και ανατριχιαστικά τραγικό μυθιστόρημα, ένα από αυτά που αφηγούνται μια ιστορία που θα συνεχίσει να μας στοιχειώνει πολύ μετά το γύρισμα της τελευταίας σελίδας.
Γραμμένο με εκπληκτική απλότητα εκπληκτική απλότητα και ευαισθησία. Θα ερωτευτείτε αμέσως τον Γκιγέ, ένα μικρό αγόρι που ονειρεύεται μια μέρα να γίνει Mary Poppins.
Ένα εννιάχρονο υπεροχάκι, ένα υπερτέλειο πλασματάκι που ζει μέσα στην φανταστική πλάνη των ευχών του. Ένα δυνατό λατρεμένο αγοράκι που παλεύει να κρατηθεί απο τα τραγούδια και τα χαμόγελα των μαγισσών και των νεράιδων για να αντέξει το μετα!... για να μην έρθει ποτέ η στιγμή που αποκαλύπτονται τα κόλπα του ταχυδακτυλουργού και τότε μόνο ένας μάγος μπορεί να σε διαβεβαιώσει πως μάλλον, ίσως,μπορεί και να δέχεται αλληλογραφία κάθε χαμένο ή γεννημένο στον βυθό της θάλασσας πλάσμα.
Κάθε κρυμμένο παλάτι απο το βασίλειο του ουρανού και του βυθού έχει έναν ταχυδρόμο, ο οποίος παραδίδει την αλληλογραφία αυτοπροσώπως σε αυτούς που χάνονται για πάντα, μα που πάνε, που βρίσκονται, αφού δεν έχουν πεθάνει, αφού δεν θα πεθάνουν ποτέ, αφού υπάρχουν μέσα και πίσω απ’την ψυχή μας στις κρυφές μονές της αξεπέραστης λατρείας.
Μονάχα να, αργούν λιγάκι να επιστρέψουν και έρχονται πρώτα τα δάκρυα απο αυτούς ή μέχρι να γυρίσουν πρέπει να αποφύγουμε όλο το κακό που φέρνει το μετά!... πρέπει να μαγεύουμε το πριν για να μη γίνει ποτέ μετά.
Εν ολίγοις, ένα υπέροχο μυθιστόρημα, που σε παγώνει αργά και μεθοδικά σαν τον θάνατο αλλά και ενοχλητικό ταυτόχρονα, διαβασμένο με μία κίνηση, ασκαρδαμυκτί, αλλά δεν το ξεχνάμε εύκολα. Μάλλον δεν το ξεχνάμε._
Καλή ανάγνωση.
Πολλούς ασπασμούς.
February 3, 2016
Ahora mismo no tengo palabras, pero voy a tratar de escribir algo medianamente decente, aunque sea corto.
Me habían hablado maravillas de este autor, y también de este libro en concreto, y tengo que decir que estaban totalmente justificadas. Un hijo me ha hecho reír, sonreír, sufrir y también llorar, gracias a la magia de sus personajes, la ternura de su narración y el magnífico dominio de las voces de Alejandro Palomas. Más que recomendable.
Pronto habrá reseña completa en www.alaspapel.com
Me habían hablado maravillas de este autor, y también de este libro en concreto, y tengo que decir que estaban totalmente justificadas. Un hijo me ha hecho reír, sonreír, sufrir y también llorar, gracias a la magia de sus personajes, la ternura de su narración y el magnífico dominio de las voces de Alejandro Palomas. Más que recomendable.
Pronto habrá reseña completa en www.alaspapel.com
April 10, 2015
Guille es un niño. Tiene 9 años, va al cole con su amiga Nazia y de mayor quiere ser Mary Poppins. No es que quiera ser como ella, no no no, es que quiere ser ella. Pero es que Mary es mucha Mary, y es mágica, y puede volar sin alas y tiene una palabra mágica que puedes decir cuando necesitas ayuda y no sabes qué decir. Y Guille tiene una voz... No tengo palabras para describirla, así que solo diré que es supercalifragilisticaespialidosa, y mucho más que eso. Mucho, mucho más. Es una voz muy muy muy grande dentro de un cuerpo pequeño. Guille es fragilidad, ternura y magia, fuerza y amor, sensibilidad y amistad; es nobleza y sinceridad. Es Guille, y es, también, Alejandro Palomas.
Y después están su padre, y la señorita María, y Nazia, y la señorita Sonia. Pero, como diría Guille, "eso es otra cosa porque es diferente".
Leed Un hijo, porque esconde mucho tras sus páginas. Lo esconde todo. Hay que bucear entre los cangrejos y las sirenas para llegar a la base del iceberg donde está la verdad y todo lo que trae con ella, que a veces es bueno y a veces es malo, pero siempre está ahí.
Y bueno. Ya está.
Y después están su padre, y la señorita María, y Nazia, y la señorita Sonia. Pero, como diría Guille, "eso es otra cosa porque es diferente".
Leed Un hijo, porque esconde mucho tras sus páginas. Lo esconde todo. Hay que bucear entre los cangrejos y las sirenas para llegar a la base del iceberg donde está la verdad y todo lo que trae con ella, que a veces es bueno y a veces es malo, pero siempre está ahí.
Y bueno. Ya está.
August 2, 2023
Tengo una amiga que me suele decir “puntúas siempre muy alto las novelas, Aitor”.
También tengo a un amigo que dice que no entiende a los que valoran bajísimo. Dice: “Si de cada diez libros a ocho les pongo una estrella o dos, entonces no estoy leyendo… estoy encadenando sufrimiento”.
A las dos primeras novelas que leí en julio les di tres estrellas. A El verano que lo derritió todo y a Un hijo les he puesto cinco estrellas. Si Goodreads me lo hubiera permitido habría puesto más. Muchas más. Las máximas.
Puede ser que puntúe alto porque tiendo a quedarme con lo bueno de la gente, de los lugares, de los libros…, pero con Un hijo no he tenido que esforzarme en cribar porque TODO es bueno.
Una historia emotiva, mágica y supercalifragilisticaespialidosa. Repetiré con Alejandro Palomas.
También tengo a un amigo que dice que no entiende a los que valoran bajísimo. Dice: “Si de cada diez libros a ocho les pongo una estrella o dos, entonces no estoy leyendo… estoy encadenando sufrimiento”.
A las dos primeras novelas que leí en julio les di tres estrellas. A El verano que lo derritió todo y a Un hijo les he puesto cinco estrellas. Si Goodreads me lo hubiera permitido habría puesto más. Muchas más. Las máximas.
Puede ser que puntúe alto porque tiendo a quedarme con lo bueno de la gente, de los lugares, de los libros…, pero con Un hijo no he tenido que esforzarme en cribar porque TODO es bueno.
Una historia emotiva, mágica y supercalifragilisticaespialidosa. Repetiré con Alejandro Palomas.
March 10, 2019
Υπέροχο, συγκλονιστικό, παραμυθένιο...
Παρόλο που δεν είναι μια ιστορία πρωτότυπη για εμένα πήρε το απόλυτο 5αρι.
Από το εξώφυλλο μέχρι την τελευταία σελίδα σου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Είναι ένα απόλυτο ψυχογράφημα που αγγίζει αγνές ψυχές, ενήλικες που νιώθουν ακόμα παιδιά.
Κάθε κεφάλαιο αποτελεί αφήγηση των ηρώων που προσπαθούν να ξεκλειδώσουν τις ψυχές των βασικών πρωταγωνιστών.
Γραμμική αφήγηση που όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι ανιαρή. Είναι ένα παζλ συναισθημάτων. Πέρα από τη θλίψη, την απόγνωση, τον οδυρμό βλέπεις το σήμερα, το αύριο, την ΈΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ!
Τα παιδιά είναι οι απόλυτοι ήρωες αφού μπορούν μόνο μέσω ένος βλέμματος, μιας κουβέντας, μιας ζωγραφιάς να σου αποκαλύψουν τα μύχια της ψυχής τους.
Γκιγέ, σε λάτρεψα!!!Ήσουν υπέροχος!
Το ότι έκλαιγα επί μισή ώρα είναι ένας επιπλέον λόγος που το 4 που ήθελα να βάλω έγινε αμέσως 5!!!
Διαβάζεται απνευστί!!!
ΣΟΥΠΕΡΚΑΛΙΦΡΑΤΖΙΛΙΣΤΙΚΕΞΠΙΑΛΙΝΤΟΣΙΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΑΓΙΚΑ ΥΠΕΡΟΧΑ!!! 😘❤
Παρόλο που δεν είναι μια ιστορία πρωτότυπη για εμένα πήρε το απόλυτο 5αρι.
Από το εξώφυλλο μέχρι την τελευταία σελίδα σου κεντρίζει το ενδιαφέρον. Είναι ένα απόλυτο ψυχογράφημα που αγγίζει αγνές ψυχές, ενήλικες που νιώθουν ακόμα παιδιά.
Κάθε κεφάλαιο αποτελεί αφήγηση των ηρώων που προσπαθούν να ξεκλειδώσουν τις ψυχές των βασικών πρωταγωνιστών.
Γραμμική αφήγηση που όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι ανιαρή. Είναι ένα παζλ συναισθημάτων. Πέρα από τη θλίψη, την απόγνωση, τον οδυρμό βλέπεις το σήμερα, το αύριο, την ΈΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ!
Τα παιδιά είναι οι απόλυτοι ήρωες αφού μπορούν μόνο μέσω ένος βλέμματος, μιας κουβέντας, μιας ζωγραφιάς να σου αποκαλύψουν τα μύχια της ψυχής τους.
Γκιγέ, σε λάτρεψα!!!Ήσουν υπέροχος!
Το ότι έκλαιγα επί μισή ώρα είναι ένας επιπλέον λόγος που το 4 που ήθελα να βάλω έγινε αμέσως 5!!!
Διαβάζεται απνευστί!!!
ΣΟΥΠΕΡΚΑΛΙΦΡΑΤΖΙΛΙΣΤΙΚΕΞΠΙΑΛΙΝΤΟΣΙΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΑΓΙΚΑ ΥΠΕΡΟΧΑ!!! 😘❤
April 6, 2021
"Η αλήθεια.
Είναι γεγονός ότι όταν την αναζητάμε για πολύ καιρό, τη μέρα που την ανακαλύπτουμε αρχίζουν τα δύσκολα."
________________
Mια σύντομη και συγκινητική ιστορία για το δυσκολο μεγαλωμα των παιδιών και την τρομακτική δυναμη και προσαρμοστικότητα που διαθέτουν, όταν ολοι οι αλλοι νομίζουμε πως εμεις οι ενηλικες ειμαστε οι δυνατοί και πρεπει να τα προστατευουμε απο τα κακα μαντατα.
Καλά, εννοειται οτι πρεπει να το κανουμε, αυτο που εννούσα όμως ειναι οτι μαλλον τα παιδια ειναι το "ισχυρό φύλο", τα πλάσματα που μας δίνουν δύναμη τελικά, κι όχι τοσο το αντίθετο, οπως εχει επικρατήσει να πιστεύεται. Τα παιδια μας είναι μια βελτιωμένη έκδοση του εαυτού μας, αναβαθσιμένη, δυνατότερη, ανώτερη σε ολα. Κι έτσι θα επρεπε να είναι, για το καλό της εξελικτικής θεωρίας.
Αυτό δεν ειναι τόσο η περίληψη του βιβλίου*, όσο, περισσότερο μια προσωπική σκέψη που μ' έκανε να αναλύσω η ιστορία αυτή, φτάνοντας στο τέλος της.
Κι αυτο ειναι καλό.
Τα βιβλία πρεπει να μας κανουν να σκεφτομαστε
Να μας προβληματίζουν.
Να μας συγκινουν.
Να μη σταματούν να μας αφυπνίζουν.
*δεν μου αρεσει να το κανω αυτό, για τον φοβο τω σπόιλερς, άλλωστε αυτα συνήθως αναγράφονται στα οπισθόφυλλα των εκάστοτε βιβλίων.
Καλοστημένο, με ωραία ευρήματα, εναλλαγή αφηγητών, μυστηριο και συνεχείς αποκαλύψεις που σου κρατουν το ενδιαφέρον - η αίσθηση ταινίας, όλ' αυτά μ ευχαρίστησαν και μου ανοιξαν την όρεξη να ξαναδιαβασω Παλομας.
Δυσκολο θέμα, μεταχειρισμένο απο τον συγγραφέα με μια ελαφρότητα που δεν το προσβάλλει, αλλά ουτε και μας κουράζει.
Για κάποιο λόγο σε μερικά σημεία μου θύμισε το Αγαπητέ Θεέ (Oscar et la dame Rose) του Ε.Ε. Σμιτ.
Ή και κάτι απο τον Μικρό Πρίγκηπα του Εξυπερύ. Δεν ξέρω ακριβώς γιατί. Ίσως αυτή η παιδική αφοπλιστική αθωότητα, με την οποία μεταχειρίζονται οι ανηλικοι τις μεγάλες αλήθειες, που, εμείς οι μεγάλοι προσπαθουμε να κρύψουμε - ή μάλλον να κρυφτουμε πισω απο αυτές.
____________________________
"..κατάλαβα με σφιγμένη την καρδιά πως η αλήθεια, όταν πια εμφανίζεται, συχνά ειναι μονάχα η πόρτα για μια άλλη αλήθεια, πιο βαθιά, που δεν την είχαμε ποτέ υποψιαστεί και που συχνά εξηγεί τα πάντα"
Είναι γεγονός ότι όταν την αναζητάμε για πολύ καιρό, τη μέρα που την ανακαλύπτουμε αρχίζουν τα δύσκολα."
________________
Mια σύντομη και συγκινητική ιστορία για το δυσκολο μεγαλωμα των παιδιών και την τρομακτική δυναμη και προσαρμοστικότητα που διαθέτουν, όταν ολοι οι αλλοι νομίζουμε πως εμεις οι ενηλικες ειμαστε οι δυνατοί και πρεπει να τα προστατευουμε απο τα κακα μαντατα.
Καλά, εννοειται οτι πρεπει να το κανουμε, αυτο που εννούσα όμως ειναι οτι μαλλον τα παιδια ειναι το "ισχυρό φύλο", τα πλάσματα που μας δίνουν δύναμη τελικά, κι όχι τοσο το αντίθετο, οπως εχει επικρατήσει να πιστεύεται. Τα παιδια μας είναι μια βελτιωμένη έκδοση του εαυτού μας, αναβαθσιμένη, δυνατότερη, ανώτερη σε ολα. Κι έτσι θα επρεπε να είναι, για το καλό της εξελικτικής θεωρίας.
Αυτό δεν ειναι τόσο η περίληψη του βιβλίου*, όσο, περισσότερο μια προσωπική σκέψη που μ' έκανε να αναλύσω η ιστορία αυτή, φτάνοντας στο τέλος της.
Κι αυτο ειναι καλό.
Τα βιβλία πρεπει να μας κανουν να σκεφτομαστε
Να μας προβληματίζουν.
Να μας συγκινουν.
Να μη σταματούν να μας αφυπνίζουν.
*δεν μου αρεσει να το κανω αυτό, για τον φοβο τω σπόιλερς, άλλωστε αυτα συνήθως αναγράφονται στα οπισθόφυλλα των εκάστοτε βιβλίων.
Καλοστημένο, με ωραία ευρήματα, εναλλαγή αφηγητών, μυστηριο και συνεχείς αποκαλύψεις που σου κρατουν το ενδιαφέρον - η αίσθηση ταινίας, όλ' αυτά μ ευχαρίστησαν και μου ανοιξαν την όρεξη να ξαναδιαβασω Παλομας.
Δυσκολο θέμα, μεταχειρισμένο απο τον συγγραφέα με μια ελαφρότητα που δεν το προσβάλλει, αλλά ουτε και μας κουράζει.
Για κάποιο λόγο σε μερικά σημεία μου θύμισε το Αγαπητέ Θεέ (Oscar et la dame Rose) του Ε.Ε. Σμιτ.
Ή και κάτι απο τον Μικρό Πρίγκηπα του Εξυπερύ. Δεν ξέρω ακριβώς γιατί. Ίσως αυτή η παιδική αφοπλιστική αθωότητα, με την οποία μεταχειρίζονται οι ανηλικοι τις μεγάλες αλήθειες, που, εμείς οι μεγάλοι προσπαθουμε να κρύψουμε - ή μάλλον να κρυφτουμε πισω απο αυτές.
____________________________
"..κατάλαβα με σφιγμένη την καρδιά πως η αλήθεια, όταν πια εμφανίζεται, συχνά ειναι μονάχα η πόρτα για μια άλλη αλήθεια, πιο βαθιά, που δεν την είχαμε ποτέ υποψιαστεί και που συχνά εξηγεί τα πάντα"
March 14, 2019
Τα παιδιά είναι πιο δυνατά από ότι πιστεύουν οι περισσότεροι, πολύ σκληρά κατά περίπτωση αλλά και δίκαια, επειδή είναι αθώα.
Μην προσπαθήσεις να τα κοροϊδέψεις ποτέ.
Μην προσπαθήσεις να τα κοροϊδέψεις ποτέ.
September 22, 2020
Εξαιρετικό, υπέροχο, τρυφερό, συγκινητικό, είναι λίγα...!! Από τις σπάνιες φορές που δεν θέλω να πω τίποτα παραπάνω γιατί νιώθω ότι θα μειωθεί η αξία του....
March 20, 2020
Αγάπησα τόσο πολύ τον Γκίγε... ❤
September 26, 2018
This novel gets 5+ from me! Pure bliss, novel that received Spanish National Award, rightly so! Story told by boy, his teacher, his shrink, his father... Each chapter tells the other character, unrevealing the truth... Suspenseful, chilling... and worm story that you could not put aside until you read the last page... This is third novel by Alejandro Palomas that I am signing as Serbian editor (already the next one is being translated right now), and the beauty of his writing is magical... The author that shouldn’t be missed... :) One of those books that you'll be buying and giving it as a gift left and right... :)
Zadovoljstvo mi je da najavim ovaj predivan roman Alehandra Palomasa "Sin", ovenčan španskom Nacionalnom nagradom, koji će za Beogradski sajam knjiga objaviti Kosmos izdavaštvo. Palomas našoj publici nije nepoznat autor, već nekoliko njegovih knjiga objavljeno je kod raznih izdavača. Lepota njegove naracije, majstorsko vođenje radnje kroz naizmenične priče njenih aktera, drži vas sve vreme napetim do poslednje stranice i nikako vam nije lako da je ispustite iz ruke... Dragulj od knjige... Mnogi od nas zaljubili su se u malog Giljea iz "Seranovih", sada ćemo se zaljubiti u drugog, devetogodišnjeg Giljea, prepametno i preosetljivo dete. Ovo je istovremeno i roman za mlade ali i za njihove roditelje i sve one koji vole dobru knjigu. Knjiga nad kojom ćemo se zamisliti i koju ćemo kupovati da bismo je poklanjali nama dragim osobama... Sumnjam, koliko god da su nam različiti književni ukusi, da se ova knjiga bilo kome neće dopasti i da će ga ostaviti ravnodušnim. Utefterišite sebi ovu knjigu na spisak za obaveznu kupovinu... :) Namera nam je da Palomasa dovedemo u Srbiju i da ga čitaoci upoznaju jer, osim što je odličan nagrađivani pisac, on je veoma neposredna divna i topla osoba koju biste svakako želeli da upoznate... Kosmos će objaviti još tri njegove knjige koje čine trilogiju, od kojih je poslednja ovenčana ove godine Nagradom Nadal... :) Prevode potpisuje maestralna Aleksandra Matić ex Mačkić našim čitaocima poznata po predivnim prevodima Isabel Aljende. S nestrpljenjem čekam da je pročitate i čujem vaše utiske... :)
Zadovoljstvo mi je da najavim ovaj predivan roman Alehandra Palomasa "Sin", ovenčan španskom Nacionalnom nagradom, koji će za Beogradski sajam knjiga objaviti Kosmos izdavaštvo. Palomas našoj publici nije nepoznat autor, već nekoliko njegovih knjiga objavljeno je kod raznih izdavača. Lepota njegove naracije, majstorsko vođenje radnje kroz naizmenične priče njenih aktera, drži vas sve vreme napetim do poslednje stranice i nikako vam nije lako da je ispustite iz ruke... Dragulj od knjige... Mnogi od nas zaljubili su se u malog Giljea iz "Seranovih", sada ćemo se zaljubiti u drugog, devetogodišnjeg Giljea, prepametno i preosetljivo dete. Ovo je istovremeno i roman za mlade ali i za njihove roditelje i sve one koji vole dobru knjigu. Knjiga nad kojom ćemo se zamisliti i koju ćemo kupovati da bismo je poklanjali nama dragim osobama... Sumnjam, koliko god da su nam različiti književni ukusi, da se ova knjiga bilo kome neće dopasti i da će ga ostaviti ravnodušnim. Utefterišite sebi ovu knjigu na spisak za obaveznu kupovinu... :) Namera nam je da Palomasa dovedemo u Srbiju i da ga čitaoci upoznaju jer, osim što je odličan nagrađivani pisac, on je veoma neposredna divna i topla osoba koju biste svakako želeli da upoznate... Kosmos će objaviti još tri njegove knjige koje čine trilogiju, od kojih je poslednja ovenčana ove godine Nagradom Nadal... :) Prevode potpisuje maestralna Aleksandra Matić ex Mačkić našim čitaocima poznata po predivnim prevodima Isabel Aljende. S nestrpljenjem čekam da je pročitate i čujem vaše utiske... :)
August 18, 2023
4,5 ⭐️ O lectură pentru suflet.
“Cât de adevărat este că, atunci când căutăm de mult timp adevărul, în ziua în care în sfârșit îl descoperim vine partea cea mai grea.”
O poveste extrem de tristă și înduioșătoare. Foarte mult mi-a plăcut această cărticică, deși am închis-o printre lacrimi.
Poate nu e excelent scrisă, dar te pune pe gânduri. De ce îi etichetăm pe oameni, fie că nu îi cunoaștem?! De ce copiii tăcuți sunt atât de judecați? Cum ascunzi durerea sub un zâmbet inocent? Cât de mult poți face acest lucru?
“…adevarul, când apare, deseori este doar ușa spre un adevăr mai profund, pe care nu l-al bănuit niciodată și care deseori explică totul.”
“Cât de adevărat este că, atunci când căutăm de mult timp adevărul, în ziua în care în sfârșit îl descoperim vine partea cea mai grea.”
O poveste extrem de tristă și înduioșătoare. Foarte mult mi-a plăcut această cărticică, deși am închis-o printre lacrimi.
Poate nu e excelent scrisă, dar te pune pe gânduri. De ce îi etichetăm pe oameni, fie că nu îi cunoaștem?! De ce copiii tăcuți sunt atât de judecați? Cum ascunzi durerea sub un zâmbet inocent? Cât de mult poți face acest lucru?
“…adevarul, când apare, deseori este doar ușa spre un adevăr mai profund, pe care nu l-al bănuit niciodată și care deseori explică totul.”
March 23, 2020
Τα πράγματα τις περισσότερες φορές δεν είναι όπως φαίνονται κι αυτό οι άνθρωποι δε φαίνεται να το καταλαβαίνουμε πολλές φορές σπεύδοντας να κρίνουμε τον άλλον, σκληρά και ανελέητα. Διαβάζοντας αυτό το σύντομο αλλά πολύ τρυφερό μυθιστόρημα, η σκέψη μου μεταπήδησε πολλές φορές στο βιβλίο του David Foster Wallace «Αυτό εδώ είναι νερό». Όποιος τα γνωρίζει αμφότερα, θα καταλάβει το γιατί, πιστεύω.
Ένα παιδί μπορεί να επιστρατεύσει όλες του τις μαγικές δυνάμεις για να σταθεί στα πόδια του και πολλές φορές καλείται να υποδυθεί τον ενήλικα.
Ένας ενήλικας μπορεί να επιστρατεύσει έναν σωρό μηχανισμούς άμυνας για να επιβιώσει και πολλές φορές αυτό είναι επώδυνο, γαμώτο.
Αλλά η κάθαρση, αν με το καλό έρθει, είναι διάφανη και καθαρή σαν το κρυστάλλινο νερό.
Κι έτσι, η αληθινή ζωή μπορεί πια ανεμπόδιστα να συνεχιστεί.
Ένα παιδί μπορεί να επιστρατεύσει όλες του τις μαγικές δυνάμεις για να σταθεί στα πόδια του και πολλές φορές καλείται να υποδυθεί τον ενήλικα.
Ένας ενήλικας μπορεί να επιστρατεύσει έναν σωρό μηχανισμούς άμυνας για να επιβιώσει και πολλές φορές αυτό είναι επώδυνο, γαμώτο.
Αλλά η κάθαρση, αν με το καλό έρθει, είναι διάφανη και καθαρή σαν το κρυστάλλινο νερό.
Κι έτσι, η αληθινή ζωή μπορεί πια ανεμπόδιστα να συνεχιστεί.
October 23, 2020
Απίστευτο το πως ο συγγραφέας παρουσιάζει τόσο αληθινά ένα εννιάχρονο παιδί, σαν να το βλέπεις μπροστά σου, να το ακούς, να το νιώθεις.... Υπέροχο βιβλίο, συγκινητικό και πολύ τρυφερό!
November 19, 2020
O Miúdo Mary Poppins
- Querido que queres tu ser quando fores grande e crescido?
- Quero ser a Mary Poppins!
- ?!?!?!..... A Mary Poppins?!... Então e porquê?
- Porque ela voa!
- Mas os pássaros também voam! Porque não escolheste ser um pássaro, então?
- Porque a Mary Poppins, além de voar, é mágica!... :)
Guille é um puto adorável -- doce, delicado, sensível, todo ele é mãe. No sorriso, gostos, preferências, e naqueles olhos azuis enormes que mais parecem discos voadores, sempre a cirandar lá pelos céus de Mary Poppins, Guille é uma miniatura de Amanda.
Porém, o pai não sente grande empatia por esse filho-filha, e procura aliciá-lo com actividades mais masculinas, como o futebol e râguebi. Contudo, Guille preferia de longe aderir a uma academia de dança frequentada exclusivamente por meninas. Isso sim, fá-lo-ia feliz! Mas guardava esse sonho só para si, pois sabia de antemão que tal desejo, não seria do agrado do pai.
Manu sempre fôra um pai distante. Guille e Amanda partilhavam um mundo de fantasia, com o qual Manu não se identificava nem de perto nem de longe! Contos fantásticos, filmes com a Julie Andrews e Mary Poppins, que tanto entusiasmavam Guille e Amanda, nada lhe diziam. Embora circulasse amor entre os 3, havia uma parcela de mundo estritamente resLervada a Guille e Amanda -- um lugar especial onde Manu, algo enciumado daquela forte cumplicidade mãe-filho, permanecia de fora, como um mero espectador!
Porém, a ausência súbita de Amanda ditava agora outras regras.
Manu vira-se compelido a pôr termo ao abismo que o separava do filho -- Guille precisava do amor incondicional do pai para desabrochar e desenvolver; precisava dum pai que o entendesse e aceitasse, e não que esbarrasse com o seu lado feminino, como quem embate contra um muro opaco invisível!...
"Filho" é a história dum relacionamento pai-filho e do crescimento de Manu, um pai que teve que aprender a ser mãe!
Afinal, também Manu abrigava um lado feminino que ele próprio desconhecia, e que Guille se encarregou de despertar -- ao que parece, tal pai, tal filho ;)
Os pais descobrem-se nos filhos que estão a descobrir-se!
Os filhos crescem e os pais acompanham, não é assim?!... ;)
- Querido que queres tu ser quando fores grande e crescido?
- Quero ser a Mary Poppins!
- ?!?!?!..... A Mary Poppins?!... Então e porquê?
- Porque ela voa!
- Mas os pássaros também voam! Porque não escolheste ser um pássaro, então?
- Porque a Mary Poppins, além de voar, é mágica!... :)
Guille é um puto adorável -- doce, delicado, sensível, todo ele é mãe. No sorriso, gostos, preferências, e naqueles olhos azuis enormes que mais parecem discos voadores, sempre a cirandar lá pelos céus de Mary Poppins, Guille é uma miniatura de Amanda.
Porém, o pai não sente grande empatia por esse filho-filha, e procura aliciá-lo com actividades mais masculinas, como o futebol e râguebi. Contudo, Guille preferia de longe aderir a uma academia de dança frequentada exclusivamente por meninas. Isso sim, fá-lo-ia feliz! Mas guardava esse sonho só para si, pois sabia de antemão que tal desejo, não seria do agrado do pai.
Manu sempre fôra um pai distante. Guille e Amanda partilhavam um mundo de fantasia, com o qual Manu não se identificava nem de perto nem de longe! Contos fantásticos, filmes com a Julie Andrews e Mary Poppins, que tanto entusiasmavam Guille e Amanda, nada lhe diziam. Embora circulasse amor entre os 3, havia uma parcela de mundo estritamente resLervada a Guille e Amanda -- um lugar especial onde Manu, algo enciumado daquela forte cumplicidade mãe-filho, permanecia de fora, como um mero espectador!
Porém, a ausência súbita de Amanda ditava agora outras regras.
Manu vira-se compelido a pôr termo ao abismo que o separava do filho -- Guille precisava do amor incondicional do pai para desabrochar e desenvolver; precisava dum pai que o entendesse e aceitasse, e não que esbarrasse com o seu lado feminino, como quem embate contra um muro opaco invisível!...
"Filho" é a história dum relacionamento pai-filho e do crescimento de Manu, um pai que teve que aprender a ser mãe!
Afinal, também Manu abrigava um lado feminino que ele próprio desconhecia, e que Guille se encarregou de despertar -- ao que parece, tal pai, tal filho ;)
Os pais descobrem-se nos filhos que estão a descobrir-se!
Os filhos crescem e os pais acompanham, não é assim?!... ;)
March 5, 2023
O carte ca o lecție de viață! Cele 200 de pagini se citesc ușor în câteva ore. O poveste emoționantă despre o tragedie: un copil de 9 ani care își pierde mama plecată undeva departe. Pentru că tatăl său nu vorbește despre pierdere cu el, băiatul începe să își creeze singur tot soiul de scenarii. Ba mai mult, vrea să devină Mary Poppins ca să facă o minune și să rezolve nenorocirea din familia sa.
Descoperim povestea prin ochii acestui copil, care participă în fiecare joi la o ședință de consiliere cu psihologul școlii în care învață.
Minunată! Simplă, dar atât de complexă.
Descoperim povestea prin ochii acestui copil, care participă în fiecare joi la o ședință de consiliere cu psihologul școlii în care învață.
Minunată! Simplă, dar atât de complexă.
July 8, 2015
Me esperaba más de esta historia, la verdad. Me ha sabido a poco y me ha resultado un poquito demasiado previsible una vez las cosas se aclaran. Creo que ha habido dos problemas principales que me han puesto la cosa difícil con Un hijo. La primera sería que me he encontrado en medio de un nuevo parón lector, y claro, el libro con el que te quedas a medias (que en este caso ni era a medias, era por la página 40) siempre sale afectado. La segunda cosa ha sido el hecho de mezclar varias cosas que creo que juntas, no han conseguido ser una mezcla perfecta.
Un hijo tiene un personaje protagonista increíblemente bien desarrollado, con una voz potente y perfectamente bien llevada que me ha sorprendido muchísimo. Te crees el personaje de Guille. Te lo crees totalmente. Parece que está escrito por un niño de su edad. Bravo por eso, en serio. Sin embargo, creo que todo lo que le rodeaba quedaba un poco cogido por los pelos. La personalidad de María (así como su tono en la narración) eran un poco infantiles, cuando no era un personaje infantil. De hecho, su papel en la novela es claro. Creo que ahí al autor se le ha ido un poco la mano en cuanto a dibujar personalidades, ¡pero que eso tampoco ha sido nada malo malísimo!
Lo que no me ha terminado de convencer ha sido la profundidad. Es un poco complicado que una historia de este tipo te llegue cuando está tan mezclada con otros elementos, como son el misterio o páginas de pensamientos de María que de verdad, no eran tan necesarias. Sé que a mucha gente le ha emocionado, y yo esperaba verme emocionado por la historia. Tan solo me he visto algo emocionado en el final, que aunque como comentaba arriba ya era previsible desde hacía unas cuantas páginas, consigue ser emotivo. Y he ahí el problema: no podía ser emotivo por el desarrollo de los acontecimientos. Si María descubría una cosa, tú como lector ya la habías deducido, y luego venía el momento frágil donde se mostraba la realidad alterada de Guille o de su padre... y el efecto ya no existe. Se ha desvanecido con ese doble filtro.
Que el misterio está bien llevado, pero creo que hubiera funcionado mejor con menos sentimentalismo. No sé qué me pasa últimamente, pero parezco odiar este tipo de novelas donde se busca que el lector llore. Pero es que lo siento, a mí me haces llorar con algo sin tantas pretensiones y cuyo primer objetivo no sea ese. Aun y todo, Alejandro Palomas es un buen escritor que se sabe adaptar y que es poco común, por lo que quizá le dé otra oportunidad. A lo que a Un hijo respecta, ha sido una novela que me ha gustado y me ha enganchado gracias a esa trama de misterio bien montada, pero que no ha conseguido apenas calarme. Una pena porque había potencial.
Un hijo tiene un personaje protagonista increíblemente bien desarrollado, con una voz potente y perfectamente bien llevada que me ha sorprendido muchísimo. Te crees el personaje de Guille. Te lo crees totalmente. Parece que está escrito por un niño de su edad. Bravo por eso, en serio. Sin embargo, creo que todo lo que le rodeaba quedaba un poco cogido por los pelos. La personalidad de María (así como su tono en la narración) eran un poco infantiles, cuando no era un personaje infantil. De hecho, su papel en la novela es claro. Creo que ahí al autor se le ha ido un poco la mano en cuanto a dibujar personalidades, ¡pero que eso tampoco ha sido nada malo malísimo!
Lo que no me ha terminado de convencer ha sido la profundidad. Es un poco complicado que una historia de este tipo te llegue cuando está tan mezclada con otros elementos, como son el misterio o páginas de pensamientos de María que de verdad, no eran tan necesarias. Sé que a mucha gente le ha emocionado, y yo esperaba verme emocionado por la historia. Tan solo me he visto algo emocionado en el final, que aunque como comentaba arriba ya era previsible desde hacía unas cuantas páginas, consigue ser emotivo. Y he ahí el problema: no podía ser emotivo por el desarrollo de los acontecimientos. Si María descubría una cosa, tú como lector ya la habías deducido, y luego venía el momento frágil donde se mostraba la realidad alterada de Guille o de su padre... y el efecto ya no existe. Se ha desvanecido con ese doble filtro.
Que el misterio está bien llevado, pero creo que hubiera funcionado mejor con menos sentimentalismo. No sé qué me pasa últimamente, pero parezco odiar este tipo de novelas donde se busca que el lector llore. Pero es que lo siento, a mí me haces llorar con algo sin tantas pretensiones y cuyo primer objetivo no sea ese. Aun y todo, Alejandro Palomas es un buen escritor que se sabe adaptar y que es poco común, por lo que quizá le dé otra oportunidad. A lo que a Un hijo respecta, ha sido una novela que me ha gustado y me ha enganchado gracias a esa trama de misterio bien montada, pero que no ha conseguido apenas calarme. Una pena porque había potencial.
September 25, 2018
That lil chromosome leg...
Guille -- the son in this story -- was a miniature of his mother. Amanda had big blue eyes --2 flying saucers always ready to take off to a fantasy world where we could picture Mary Poppins hanging around, holding her umbrella as a slow motion parachutte.
And Guille just cloned the attitude!
His father didn't cope quite well with such a girlish style, but...with the sudden absence of Amanda, he had to make an effort!...
Manu has always been an outsider in that mother and son special world -- Mary Poppins and other mind created characters never meant nothing to him!
But right now Manu was badly needed -- his unconditional love was required, cos Guille needed him around to blossom, to develop far and free from any kind of complexes. The point was quite clear and simple -- Guille needed Manu to grow up!
Manu was Guille's father -- he had to be there for him! He had to accept the feminine side of Guille, instead of colliding against it, like bumping into an invisible, thick wall!
And he did it!...
By following Amanda's example he taught himself to be a mother!
Since Amanda was not nearby, Manu had to be 2 in one -- a mother and a father!!
Manu was also allowed to get in touch with his yet unknown feminine side, that could see the light thanks to his girlish Guille.
Destiny destiny, how ironic you can be ... ;)
In the end, we feel how thin is the line between genders. After all, mabey we are not that far from a massive androgyny.
There's a thin line between genders — so thin and small, as the lil, insignificant chromosome leg we all know about... Hopefully ;)
Guille -- the son in this story -- was a miniature of his mother. Amanda had big blue eyes --2 flying saucers always ready to take off to a fantasy world where we could picture Mary Poppins hanging around, holding her umbrella as a slow motion parachutte.
And Guille just cloned the attitude!
His father didn't cope quite well with such a girlish style, but...with the sudden absence of Amanda, he had to make an effort!...
Manu has always been an outsider in that mother and son special world -- Mary Poppins and other mind created characters never meant nothing to him!
But right now Manu was badly needed -- his unconditional love was required, cos Guille needed him around to blossom, to develop far and free from any kind of complexes. The point was quite clear and simple -- Guille needed Manu to grow up!
Manu was Guille's father -- he had to be there for him! He had to accept the feminine side of Guille, instead of colliding against it, like bumping into an invisible, thick wall!
And he did it!...
By following Amanda's example he taught himself to be a mother!
Since Amanda was not nearby, Manu had to be 2 in one -- a mother and a father!!
Manu was also allowed to get in touch with his yet unknown feminine side, that could see the light thanks to his girlish Guille.
Destiny destiny, how ironic you can be ... ;)
In the end, we feel how thin is the line between genders. After all, mabey we are not that far from a massive androgyny.
There's a thin line between genders — so thin and small, as the lil, insignificant chromosome leg we all know about... Hopefully ;)
April 4, 2023
O mică bijuterie! O carte pe care o voi pune alături de "Ai toată viața înainte" a lui Romain Gary, "Oscar și Tanti Roz" a lui Éric-Emmanuel Schmitt, sau din literatura română contemporană, "Vara în care mama a avut ochii verzi" a Tatianei Țîbuleac.
Asemeni cărților menționate, volumul are ca protagonist un copil, Guille, care trece printr-o traumă și în ciuda acesteia încearcă să salveze lumea. Lumea lui, formata din cea mai bună prietenă a sa și din tatăl său. Un copil care încearcă să fie puternic pentru cei din jurul său și care are o înțelegere asupra lumii mai bună decât se poate crede la începutul.
(Sigur, există și imperfecțiuni: cred că perspectivele singulare ale tatălui și învățătoarei puteau să lipsească, iar cele două personaje puteau fi caracterizate, cum de altfel se întâmplă, doar prin perspectivele Mariei, consiliera școlară, și a lui Guille și cred ca traducerea e deficitară).
În ciuda acestor mici deficiențe "Un fiu" este o carte frumoasă, o carte omagiu pentru Mary Poppins, o carte omagiu pentru toate poveștile care ne ajută să creștem și să ne vindecam.
Asemeni cărților menționate, volumul are ca protagonist un copil, Guille, care trece printr-o traumă și în ciuda acesteia încearcă să salveze lumea. Lumea lui, formata din cea mai bună prietenă a sa și din tatăl său. Un copil care încearcă să fie puternic pentru cei din jurul său și care are o înțelegere asupra lumii mai bună decât se poate crede la începutul.
(Sigur, există și imperfecțiuni: cred că perspectivele singulare ale tatălui și învățătoarei puteau să lipsească, iar cele două personaje puteau fi caracterizate, cum de altfel se întâmplă, doar prin perspectivele Mariei, consiliera școlară, și a lui Guille și cred ca traducerea e deficitară).
În ciuda acestor mici deficiențe "Un fiu" este o carte frumoasă, o carte omagiu pentru Mary Poppins, o carte omagiu pentru toate poveștile care ne ajută să creștem și să ne vindecam.
April 17, 2015
5/5
Este libro está lleno de mensajes, y escrito con una sensibilidad y dulzura tangibles, que me han hecho disfrutar de cada palabra. Me ha encantado conocer a Guille, a Nazia, a sus profesoras y padres. Toda una delicia de lectura que ya tiene un lugar especial en mi estantería.
Este libro está lleno de mensajes, y escrito con una sensibilidad y dulzura tangibles, que me han hecho disfrutar de cada palabra. Me ha encantado conocer a Guille, a Nazia, a sus profesoras y padres. Toda una delicia de lectura que ya tiene un lugar especial en mi estantería.
March 31, 2019
Πώς να κρυφτείς από τα παιδιά/έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα...
February 3, 2024
Impresionantă prin simplitatea ei!
O lectură ce-ți atinge sufletul și pe care nu o poți lăsa din mână.
O lectură ce-ți atinge sufletul și pe care nu o poți lăsa din mână.
February 11, 2021
...αποκλειστικά για όσους θυμούνται ακόμα πώς είναι να είσαι παιδί, να αγαπάς τρελά τη Μαίρη Πόππινς και να βιώνεις την πρώτη σου μεγάλη απώλεια...
December 8, 2018
Το "Ένας γιος" είναι ένα αρκετά ιδιαίτερο βιβλίο, οπωσδήποτε συγκινητικό και ανθρώπινο, και παρ' όλο που ανήκει σε μια κατηγορία που δεν συνηθίζω να διαβάζω συχνά, εντούτοις με κράτησε από την αρχή μέχρι το τέλος, και ουσιαστικά το διάβασα σε μια καθισιά, χθες το βράδυ. Είναι ένα βιβλίο πολύ καλογραμμένο και ευκολοδιάβαστο, με κοινωνικά μηνύματα και κάποιες συγκινητικές στιγμές, το οποίο είναι ικανό να αγγίξει ορισμένες ευαίσθητες χορδές. Αυτό που μου άρεσε ήταν η εναλλαγή των αφηγητών ανά κεφάλαιο, με αποτέλεσμα οι αναγνώστες να μπορούν να δουν το ξετύλιγμα της πλοκής μέσα από τα μάτια όλων των βασικών πρωταγωνιστών της. Ίσως να μην είναι για όλα τα γούστα ή/και για όλες τις στιγμές, ενώ μπορεί σε ορισμένα σημεία να γίνεται κάπως μελοδραματικό, συνολικά όμως πρόκειται για ένα ωραίο βιβλίο, το οποίο αξίζει να διαβάσετε.
February 28, 2021
Este libro me ha encantado.😍
Es una historia muy especial, escrita con gran ternura, sensibilidad y amor 💗que me ha emocionado muchísimo😥.
Guille es un niño admirable de 9 años, que me ha llegado al corazón❤. Demuestra una gran fortaleza, madurez y sinceridad ante las situaciones que tiene que vivir, siempre con la magia de su adorable Mary Poppins🎩y su superpalabra mágica.
Este libro nos muestra lo conscientes que pueden llegar a ser los niños de las situaciones que tienen alrededor.
Es una historia preciosa que no olviadaré.😍💞
Es una historia muy especial, escrita con gran ternura, sensibilidad y amor 💗que me ha emocionado muchísimo😥.
Guille es un niño admirable de 9 años, que me ha llegado al corazón❤. Demuestra una gran fortaleza, madurez y sinceridad ante las situaciones que tiene que vivir, siempre con la magia de su adorable Mary Poppins🎩y su superpalabra mágica.
Este libro nos muestra lo conscientes que pueden llegar a ser los niños de las situaciones que tienen alrededor.
Es una historia preciosa que no olviadaré.😍💞
March 5, 2021
Τρυφερό και βαθιά συγκινητικό , το "Ένας Γιος" του Alejandro Palomas , διαβάζεται σαν παραμύθι και αποτελεί τεράστιο "μάθημα" ζωής για τους γονείς ( και όχι μόνο). Ακόμη ένας μικρός θησαυρός στο "σεντούκι" μου!!! ❤️
April 2, 2019
Όταν πρωτοαντίκρυσα την πανδαισία χρωμάτων στο εξώφυλλο του «Ένας Γιος» στη βιτρίνα του Πολύγραφου, ήμουν σίγουρος πως το βιβλίο θα ήταν μία απογοήτευση, μια φλόπα. Πες το ένστικτο, πες το έτσι με έχει διδάξει η εμπειρία, ήμουν προετοιμασμένος για ένα ένδοξο Δοκάρι και έξω. Όσο περνούσαν όμως οι σελίδες και η πλοκή εμπλουτιζόταν διαρκώς με νέους χαρακτήρες και στοιχεία, εγώ ξεχνούσα το εξώφυλλο και γινόμουν ένα με την ιστορία του μικρού Γκιγέ, του πατέρα του Εμμανουέλ, της μαγευτικής φιγούρας της μαμάς αεροσυνοδού και της Μαρίας, της ψυχολόγου που ανέλαβε να ανακαλύψει το λόγο για τον οποίο ο μικρός είχε ταυτιστεί τόσο πολύ με το χαρακτήρα της Mary Poppins.
Κομψό, γρήγορο, μα πάνω από όλα έξυπνα δομημένο, το έργο του Αλεχαντρο Παλομας, είναι το ιδανικό τέλος σε μία χρονιά γεμάτη όμορφα βιβλία των οποίων ο «Ένας Γιός» είναι εύκολα αν όχι ο σημαιοφόρος, σίγουρα στους παραστάτες. Άντε, διμοιρίτες δεν το παω πιο πίσω.
Κομψό, γρήγορο, μα πάνω από όλα έξυπνα δομημένο, το έργο του Αλεχαντρο Παλομας, είναι το ιδανικό τέλος σε μία χρονιά γεμάτη όμορφα βιβλία των οποίων ο «Ένας Γιός» είναι εύκολα αν όχι ο σημαιοφόρος, σίγουρα στους παραστάτες. Άντε, διμοιρίτες δεν το παω πιο πίσω.
January 22, 2022
Μία οικογενειακή τραγωδία, με τον πατέρα και τον γιο να προσπαθούν να λειτουργήσουν ως κανονική οικογένεια, χωρίς πλέον τη μητέρα, δεν είναι καθόλου πρωτότυπη ιστορία για στήσιμο βιβλίου. Ούτε και η απογοήτευση του πατέρα για ορισμένες «κοριτσίστικες» συνήθειες του αγοριού, έστω και αν η μία εξ’ αυτών είναι η μεταμόρφωση σε Μαίρη Πόπινς. Αλίμονο όμως αν η ποιοτική λογοτεχνία απαιτούσε (μόνο) τραβηγμένες από τα μαλλιά ιδέες και avant-garde συγγραφικές τεχνικές.
O Palomas ευτυχώς είναι ένας ταλαντούχος, έξυπνος συγγραφέας. Ξέρει πώς να λειάνει τις αιχμηρές γωνίες μίας (αναπόφευκτα) μελό οικογενειακής τραγωδίας, εμβαπτίζοντάς τη σε έναν παράλληλο θεματικό άξονα ιστορίας μυστηρίου και αποκαλύψεων. Με αυτό τον τρόπο σε αρπάζει από τον λαιμό και δε σε αφήνει πριν το τέλος. Ομολογώ ότι δεν περίμενα βιβλίο τέτοιου είδους να αποτελεί page-turner. Όχι λόγω της εύπεπτης γραφής, αλλά εξαιτίας ενός δημιουργού που έχει πλήρη έλεγχο του υλικού του, μετράει την κάθε λέξη και πράξη χαρακτήρα.
Λέξεις και πράξεις που σκιαγραφούν αυθύπαρκτους και πειστικούς χαρακτήρες, κεντρικούς και περιφερειακούς. Και εδώ ακριβώς έρχεται το δεύτερο συγγραφικό εύρημα, της πολυπρισματικής απόδοσης της ιστορίας μέσα από διαδοχικές ματιές διαφορετικών χαρακτήρων, κάτι που φωτίζει αποτελεσματικά κάθε κειμενική πτυχή, αλλά και τονώνει την αφήγηση.
Πολλοί από εμάς θα αντιληφθούν ήδη κατά το μέσον του βιβλίου τη λύση του αινίγματος, όμως εδώ δεν έχουμε αστυνομικό νουάρ για να χαθεί το ενδιαφέρον. Έχουμε μία τραγική μα και ζεστή συνάμα μυθοπλασία, για την κάθαρση της οποίας αδημονούμε μέχρι και την τελευταία σελίδα. Μία κάθαρση απολύτως συγκινητική (αν και αναμενόμενη) που ολοκληρώνει τόσο όμορφα την προβληματική σχέση πατέρα-γιου, μέσα από μία χωρίς τυμπανοκρουσίες μελοδραματική λύτρωση.
Ένα πολύτιμο βιβλιαράκι-σωστό διαμάντι, με άκρως καλαίσθητο εξώφυλλο που σε τραβά να το αποκτήσεις, γραμμένο αρκετά απλά (και όχι απλοϊκά), ώστε να βρει ευήκοα ώτα και στο νεανικό κοινό, αλλά και αρκετά δυνατό για να συγκινήσει αναγνώστες κάθε διαμετρήματος. Προτείνεται ανεπιφύλακτα.-
O Palomas ευτυχώς είναι ένας ταλαντούχος, έξυπνος συγγραφέας. Ξέρει πώς να λειάνει τις αιχμηρές γωνίες μίας (αναπόφευκτα) μελό οικογενειακής τραγωδίας, εμβαπτίζοντάς τη σε έναν παράλληλο θεματικό άξονα ιστορίας μυστηρίου και αποκαλύψεων. Με αυτό τον τρόπο σε αρπάζει από τον λαιμό και δε σε αφήνει πριν το τέλος. Ομολογώ ότι δεν περίμενα βιβλίο τέτοιου είδους να αποτελεί page-turner. Όχι λόγω της εύπεπτης γραφής, αλλά εξαιτίας ενός δημιουργού που έχει πλήρη έλεγχο του υλικού του, μετράει την κάθε λέξη και πράξη χαρακτήρα.
Λέξεις και πράξεις που σκιαγραφούν αυθύπαρκτους και πειστικούς χαρακτήρες, κεντρικούς και περιφερειακούς. Και εδώ ακριβώς έρχεται το δεύτερο συγγραφικό εύρημα, της πολυπρισματικής απόδοσης της ιστορίας μέσα από διαδοχικές ματιές διαφορετικών χαρακτήρων, κάτι που φωτίζει αποτελεσματικά κάθε κειμενική πτυχή, αλλά και τονώνει την αφήγηση.
Πολλοί από εμάς θα αντιληφθούν ήδη κατά το μέσον του βιβλίου τη λύση του αινίγματος, όμως εδώ δεν έχουμε αστυνομικό νουάρ για να χαθεί το ενδιαφέρον. Έχουμε μία τραγική μα και ζεστή συνάμα μυθοπλασία, για την κάθαρση της οποίας αδημονούμε μέχρι και την τελευταία σελίδα. Μία κάθαρση απολύτως συγκινητική (αν και αναμενόμενη) που ολοκληρώνει τόσο όμορφα την προβληματική σχέση πατέρα-γιου, μέσα από μία χωρίς τυμπανοκρουσίες μελοδραματική λύτρωση.
Ένα πολύτιμο βιβλιαράκι-σωστό διαμάντι, με άκρως καλαίσθητο εξώφυλλο που σε τραβά να το αποκτήσεις, γραμμένο αρκετά απλά (και όχι απλοϊκά), ώστε να βρει ευήκοα ώτα και στο νεανικό κοινό, αλλά και αρκετά δυνατό για να συγκινήσει αναγνώστες κάθε διαμετρήματος. Προτείνεται ανεπιφύλακτα.-
November 24, 2018
Zadovoljstvo mi je da najavim ovaj predivan roman Alehandra Palomasa "Sin", ovenčan španskom Nacionalnom nagradom, koji će za Beogradski sajam knjiga objaviti Kosmos izdavaštvo. Palomas našoj publici nije nepoznat autor, već nekoliko njegovih knjiga objavljeno je kod raznih izdavača. Lepota njegove naracije, majstorsko vođenje radnje kroz naizmenične priče njenih aktera, drži vas sve vreme napetim do poslednje stranice i nikako vam nije lako da je ispustite iz ruke... Dragulj od knjige... Mnogi od nas zaljubili su se u malog Giljea iz "Seranovih", sada ćemo se zaljubiti u drugog, devetogodišnjeg Giljea, prepametno i preosetljivo dete. Ovo je istovremeno i roman za mlade ali i za njihove roditelje i sve one koji vole dobru knjigu. Knjiga nad kojom ćemo se zamisliti i koju ćemo kupovati da bismo je poklanjali nama dragim osobama... Sumnjam, koliko god da su nam različiti književni ukusi, da se ova knjiga bilo kome neće dopasti i da će ga ostaviti ravnodušnim. Utefterišite sebi ovu knjigu na spisak za obaveznu kupovinu... :) Namera nam je da Palomasa dovedemo u Srbiju i da ga čitaoci upoznaju jer, osim što je odličan nagrađivani pisac, on je veoma neposredna divna i topla osoba koju biste svakako želeli da upoznate... Kosmos će objaviti još tri njegove knjige koje čine trilogiju, od kojih je poslednja ovenčana ove godine Nagradom Nadal... :) Prevode potpisuje maestralna Aleksandra Matić ex Mačkić našim čitaocima poznata po predivnim prevodima Isabel Aljende. S nestrpljenjem čekam da je pročitate i čujem vaše utiske... :)
Displaying 1 - 30 of 843 reviews