What do you think?
Rate this book
Nachtroer
Gedichten als nomadische behuizingen
Het woord ‘nachtroer’, de naam van een Antwerpse nachtwinkel, vormt het vertrekpunt van de tweede dichtbundel van Charlotte Van den Broeck. Deze gedichten worden aangedreven door een diep verlangen naar ontheemding, verdwijning, naar een opgaan in de permanente stroom van het tomeloze leven: ‘iets in het vlees, uren na het schot nog, zal pulseren / tot ook dat op is, herinnering aan een hartslag / welk dier hielden we voor te willen raken?/ we jaagden altijd al op elkaar in onszelf’.
Het woord ‘nachtroer’, de naam van een Antwerpse nachtwinkel, vormt het vertrekpunt van de tweede dichtbundel van Charlotte Van den Broeck. Deze gedichten worden aangedreven door een diep verlangen naar ontheemding, verdwijning, naar een opgaan in de permanente stroom van het tomeloze leven: ‘iets in het vlees, uren na het schot nog, zal pulseren / tot ook dat op is, herinnering aan een hartslag / welk dier hielden we voor te willen raken?/ we jaagden altijd al op elkaar in onszelf’.
81 pages, Paperback
Published January 1, 2017
10 people are currently reading
187 people want to read
About the author
Charlotte Van den Broeck
23 books87 followersCharlotte Van den Broeck was born in Turnhout, Belgium, in 1991. After studies in English and German, she took a Masters in Drama at the Royal Conservatoire in Antwerp. She has published two collections of poetry, Kameleon (2015), which was awarded the Herman de Coninck debut prize for poetry by a Flemish author, and Nachtroer (2017), which was nominated for the VSB Poetry Prize 2018 and the Ida Gerhard Prize. These two volumes are combined in Chameleon | Nachtroer, translated from the Dutch by David Colmer (Bloodaxe Books, 2020). Her poetry has also been translated into German, Spanish, French, Serbian and Arabic. In 2016 she opened the Frankfurt Bookfair together with Dutch poet Arnon Grunberg. In 2017 she was one of that year’s Versopolis poets, performing at several European festivals including Ledbury in Britain. As well as publishing critically acclaimed collections she is renowned for her distinctive performances, which differ from UK/US versions of spoken word as theatre pieces ‘searching for the speakability and experience of oral poetry’, now presented in English as well as Dutch.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 41 reviews
January 30, 2025
Toevoeging 30-01-2025: opnieuw herlezen, zeven jaar na de eerste keer. Dit keer van achter naar voren, dat was een goed idee, want ik ontdekte het gedicht 'Daar'. Ik denk dat ik meestal na 'Roofbouw' (een van mijn favorieten) nooit genoeg energie over had om me echt goed te focussen op de laatste gedichten. Zie dat er een luisterboek is, dus die ga ik zeker luisteren en huilen.
besloten om later het gat in de muur te worden, weerbarstig en luid
achter het schilderij te kloppen en zo anomalie en ademhaling te zijn
ben toch het schilderij geworden, voor de wonde een vorm
[..]
Ze zeggen dat je van hieruit maar één kant op kan, weg
en eenmaal weg weet men snel dat er elders niet meer wereld is
dan de wereld waar ook hier de kranten kwaad van spreken
een gebrek dat de catechese ons probeerde af te leren
..
en het openingsgedicht raakte me (nog) meer dan gewoonlijk. Ik vind het zo'n mooi contrast, de ander de landkaarten, de ik-figuur de woordenboeken. En de poëzie, die juist nu hardnekkig staat te zwijgen:
niet overhellen, nu de avond het licht en ons de adem afknelt
stootblauw het vel, aangeslagen oorlogstrommen van wat faalt in ons
het huis laat zich verdelen in bananendozen en zittelijke voornaamwoorden
boekenkast in links en rechts
van jou de landkaarten, de Russen en het oeuvre van Marquez
ik krijg de woordenboeken in alle talen, de biografieën van dictators
en ja, de poëzie, die juist nu hardnekkig staat te zwijgen, je vraagt nog:
Toevoeging 05-02-2023: voor de zoveelste keer herlezen. Blijft mooi.
twijfel, een roekeloos woord
maar er is de troost
dat de dingen vanzelf verbleken, straks
behoort wat ik niet kan vergeten
al tot de kleine overtolligheden van een verzameld leven
zo gretig de schelpen uit de rug van het zand gepeld, thuis
zijn het maar skeletten van een vluchtige belangstelling
Toevoeging 11-12-17: Ik kan echt niet ophouden met het lezen van deze bundel. Echt, ga dit lezen.
Wat een ongelooflijk mooie bundel is dit zeg. Het openingsgedicht is makkelijk in verhouding tot de rest van de bundel, maar staat tegelijkertijd vol met prachtige dingen zoals 'de dood hebben we nog niet bedacht' en 'teleurgang tussen schouderbladen' en 'ik zei tot aan de maan en terug / meen nog elke kilometer, en toch'. Het gedicht 'blauw' is waarschijnlijk het mooiste gedicht in deze bundel, maar ook 'drift' en 'dorst' vind ik erg mooi.
--
maar iemand noemt je nog drenkeling
bij je meest fatale naam
omdat het voor de betekenis niet uitmaakt
of je enkel overboord valt of daadwerkelijk verdrinkt
en:
in het open keukenraam ligt een roodborstje
roerloos in de doortocht, jij neemt me op je schoot
de dood hebben we nog niet bedacht
en:
modelboten gebouwd voor het geval van een zondvloed die ons maar niet
uit onze gebreken komt spoelen
en:
het uitgebeende stapelt tot olifantenkerkhof in de woonkamer
waar je wacht tussen de botten en kinderwagens
je wacht op een dode, je kent hem al uit het hoofd
besloten om later het gat in de muur te worden, weerbarstig en luid
achter het schilderij te kloppen en zo anomalie en ademhaling te zijn
ben toch het schilderij geworden, voor de wonde een vorm
[..]
Ze zeggen dat je van hieruit maar één kant op kan, weg
en eenmaal weg weet men snel dat er elders niet meer wereld is
dan de wereld waar ook hier de kranten kwaad van spreken
een gebrek dat de catechese ons probeerde af te leren
..
en het openingsgedicht raakte me (nog) meer dan gewoonlijk. Ik vind het zo'n mooi contrast, de ander de landkaarten, de ik-figuur de woordenboeken. En de poëzie, die juist nu hardnekkig staat te zwijgen:
niet overhellen, nu de avond het licht en ons de adem afknelt
stootblauw het vel, aangeslagen oorlogstrommen van wat faalt in ons
het huis laat zich verdelen in bananendozen en zittelijke voornaamwoorden
boekenkast in links en rechts
van jou de landkaarten, de Russen en het oeuvre van Marquez
ik krijg de woordenboeken in alle talen, de biografieën van dictators
en ja, de poëzie, die juist nu hardnekkig staat te zwijgen, je vraagt nog:
Toevoeging 05-02-2023: voor de zoveelste keer herlezen. Blijft mooi.
twijfel, een roekeloos woord
maar er is de troost
dat de dingen vanzelf verbleken, straks
behoort wat ik niet kan vergeten
al tot de kleine overtolligheden van een verzameld leven
zo gretig de schelpen uit de rug van het zand gepeld, thuis
zijn het maar skeletten van een vluchtige belangstelling
Toevoeging 11-12-17: Ik kan echt niet ophouden met het lezen van deze bundel. Echt, ga dit lezen.
Wat een ongelooflijk mooie bundel is dit zeg. Het openingsgedicht is makkelijk in verhouding tot de rest van de bundel, maar staat tegelijkertijd vol met prachtige dingen zoals 'de dood hebben we nog niet bedacht' en 'teleurgang tussen schouderbladen' en 'ik zei tot aan de maan en terug / meen nog elke kilometer, en toch'. Het gedicht 'blauw' is waarschijnlijk het mooiste gedicht in deze bundel, maar ook 'drift' en 'dorst' vind ik erg mooi.
--
maar iemand noemt je nog drenkeling
bij je meest fatale naam
omdat het voor de betekenis niet uitmaakt
of je enkel overboord valt of daadwerkelijk verdrinkt
en:
in het open keukenraam ligt een roodborstje
roerloos in de doortocht, jij neemt me op je schoot
de dood hebben we nog niet bedacht
en:
modelboten gebouwd voor het geval van een zondvloed die ons maar niet
uit onze gebreken komt spoelen
en:
het uitgebeende stapelt tot olifantenkerkhof in de woonkamer
waar je wacht tussen de botten en kinderwagens
je wacht op een dode, je kent hem al uit het hoofd
January 25, 2021
In maart 2017 schreef ik dit op na het lezen van deze dichtbundel: “Zo gaat dat met een bundel waarvan je nu al weet dat hij weken op het nachtkastje zal liggen. Deze morgen vanop de bank van een leerling weggenomen om nieuwsgierig wat te lezen, daarna het nagelnieuwe exemplaar in de bibliotheek ontlenen en nog vooraleer hij helemaal uitgelezen was mijn eigen exemplaar gaan halen. Een juweeltje.”
Hij ligt er nog.
Hij ligt er nog.
July 14, 2022
De beste bundel die ik dit jaar heb gelezen (tot nu toe) en hoewel ieder citaat een context te weinig is:
‘het huis laat zich verdelen in bananendozen en bezittelijke voornaamwoorden / de boekenkast in links en rechts / van jou de landkaarten, de Russen en het oeuvre van Márquez’
‘hijgt het schot vanavond / achter de stem aan, klimt in de keel omhoog een woekerplant / rond wat zich moeilijk zeggen laat, al die tijd / naar een beter woord voor blauw gezocht/ omdat de zee niet genoeg en de lucht niet / en je ogen niet en ook oktober en de septiemakkoorden niet’
‘ook: het eendere van mannen / op leeftijd is dat ze uiteindelijk allemaal gaan wielrennen / ook je vader, voor wie je als kind uit klei / een beeldje van Osama bin Laden maakte / hij vond het mooi en niet aanstootgevend’
‘het huis laat zich verdelen in bananendozen en bezittelijke voornaamwoorden / de boekenkast in links en rechts / van jou de landkaarten, de Russen en het oeuvre van Márquez’
‘hijgt het schot vanavond / achter de stem aan, klimt in de keel omhoog een woekerplant / rond wat zich moeilijk zeggen laat, al die tijd / naar een beter woord voor blauw gezocht/ omdat de zee niet genoeg en de lucht niet / en je ogen niet en ook oktober en de septiemakkoorden niet’
‘ook: het eendere van mannen / op leeftijd is dat ze uiteindelijk allemaal gaan wielrennen / ook je vader, voor wie je als kind uit klei / een beeldje van Osama bin Laden maakte / hij vond het mooi en niet aanstootgevend’
August 15, 2019
De gedichten van Charlotte Van den Broeck zijn geschreven om op een podium voorgedragen te worden. Wanneer zij dit doet vind ik haar werk fantastisch. Zo lezend in dit boekje zijn de gedichten nog altijd goed, maar toch miste ik iets. Ik genoot het meest van de acht gedichten (onder de titel Acht) die Nachtroer openen. Verder waren Dorst, Wrijfklank en Daar favoriet.
Een uitgebreide recensie volgt.
Een uitgebreide recensie volgt.
April 14, 2023
Wauw! Wat een bundel. Ik ben grote fan! Het is zo mooi, en zo grappig af en toe.
Herkenbaar, pijnlijk en super menselijk, met boodschappen tussen de verhalen gegoten.
'ze liet mij het vlees bakken om beeldvorming tegen te gaan/ want de dingen overkomen ons niet alleen maar, zei ze dan/ de mens doet ook zelf wat hem overkomt'
'missen is een woord met een leiband'
'en gedachten zijn zo scherp soms/ het hoofd een besteklade, ik lig niet tussen de lepels/ maar aan de snijkant van wat het denken in een punt dreef'
Herkenbaar, pijnlijk en super menselijk, met boodschappen tussen de verhalen gegoten.
'ze liet mij het vlees bakken om beeldvorming tegen te gaan/ want de dingen overkomen ons niet alleen maar, zei ze dan/ de mens doet ook zelf wat hem overkomt'
'missen is een woord met een leiband'
'en gedachten zijn zo scherp soms/ het hoofd een besteklade, ik lig niet tussen de lepels/ maar aan de snijkant van wat het denken in een punt dreef'
Read
October 19, 2025Weer wat gelezen met club lees. Eerste dichtbundel, merk dat ik poëzie toch best moeilijk te lezen vind. Ik denk dat ik niet helemaal de juiste flow heb wanneer ik zelf gedichten lees, of dat ik er te praktisch naar kijk. In de app werden sommige gedichten voor gelezen en dan begreep ik het wel iets beter. Als iemand een dichtenbundel heeft die die sterk kan aanraden lmk, want ik wil poëzie wel nog een kans geven😛🙏🏼
January 24, 2021
Nachtroer is de naam van een Antwerpse nachtwinkel. Een van die plekken in de wereld waar het leven zich het meest intens afspeelt, ook al zie je dat vaak niet direct. Het leven of beter, de sporen die het leven achterlaat, dat is waar Nachtroer over gaat.
Nachtroer is Charlotte Van den Broeck’s tweede bundel die in 2017 verscheen.
tussen de lichtslangen glanst een troostende koopkracht
staat een Pakistaan de hele nacht op voorraad
veerman aan de poort naar nog een uur
© uit: Algemene voeding fris drak sterk drank & tabac – Charlotte Van den Broeck
Nachtroer opent met het autobiografische Acht, ∞, een cyclus van acht gedichten over een liefdesrelatie die eindig is op het moment dat de relatie begint. We kijken mee terug, vanaf het achtste jaar naar het eerste. Niet andersom. Tekens aan de wand.
Eigenlijk ben ik op dit moment al verkocht.
VIII
niet overhellen, nu de avond het licht en ons de adem afknelt
stootblauw het vel, aangeslagen oorlogstrommel van wat faalt in ons
het huis laat zich verdelen in bananendozen en bezittelijke voornaamwoorden
de boekenkast in links en rechts
van jou de landkaarten, de Russen en het oeuvre van Máquez
ik krijg de woordenboeken in alle talen, de biografieën van dictators
en ja, de poëzie, die juist nu hardnekkig staat te zwijgen, je vraagt nog:
welke vogel stak ook weer de snavel in zijn eigen borst?
ik kan niet op de pelikaan komen
weet nu dat rouw begint bij het stoten van de elleboog
en doortrekt tot in de vingertoppen
om nieuwe aanrakingen vooraf al te verdoven
© uit: Acht, ∞ – Charlotte Van den Broeck
Alles heeft een begin, en alles heeft een eind. Telkens weer. Daartussen laten we de tekens van het leven achter. Telkens weer.
Hematoom
Hoe dat gaat
wanneer twee aardplaten tegen elkaar aanbotsen
of werkelijk uit de oceaan een eiland opbolt
of slaat het botsen een nieuwe bres
in bodem die niet eens een onderkant bleek
maar oppervlakte voor een diepere snee, geen huid meer over
eczeemplekken met tatoeages bedekt, de tuin vol cipressen gezet
en stilaan wordt het te koud voor muggen – voor jou
vast een opluchting, hier brandt de jeuk nog
aan de muren plakken hun platgeslagen littekens, bewijsmateriaal
dat je hier was en dat ik het ooit moet hebben geweten
datgene wat het verschil maakt tussen schok en streling
© Hematoom – Charlotte Van den Broeck
Voor de volledige recensie: https://rondetijd.blogspot.com/2021/0...
Nachtroer is Charlotte Van den Broeck’s tweede bundel die in 2017 verscheen.
tussen de lichtslangen glanst een troostende koopkracht
staat een Pakistaan de hele nacht op voorraad
veerman aan de poort naar nog een uur
© uit: Algemene voeding fris drak sterk drank & tabac – Charlotte Van den Broeck
Nachtroer opent met het autobiografische Acht, ∞, een cyclus van acht gedichten over een liefdesrelatie die eindig is op het moment dat de relatie begint. We kijken mee terug, vanaf het achtste jaar naar het eerste. Niet andersom. Tekens aan de wand.
Eigenlijk ben ik op dit moment al verkocht.
VIII
niet overhellen, nu de avond het licht en ons de adem afknelt
stootblauw het vel, aangeslagen oorlogstrommel van wat faalt in ons
het huis laat zich verdelen in bananendozen en bezittelijke voornaamwoorden
de boekenkast in links en rechts
van jou de landkaarten, de Russen en het oeuvre van Máquez
ik krijg de woordenboeken in alle talen, de biografieën van dictators
en ja, de poëzie, die juist nu hardnekkig staat te zwijgen, je vraagt nog:
welke vogel stak ook weer de snavel in zijn eigen borst?
ik kan niet op de pelikaan komen
weet nu dat rouw begint bij het stoten van de elleboog
en doortrekt tot in de vingertoppen
om nieuwe aanrakingen vooraf al te verdoven
© uit: Acht, ∞ – Charlotte Van den Broeck
Alles heeft een begin, en alles heeft een eind. Telkens weer. Daartussen laten we de tekens van het leven achter. Telkens weer.
Hematoom
Hoe dat gaat
wanneer twee aardplaten tegen elkaar aanbotsen
of werkelijk uit de oceaan een eiland opbolt
of slaat het botsen een nieuwe bres
in bodem die niet eens een onderkant bleek
maar oppervlakte voor een diepere snee, geen huid meer over
eczeemplekken met tatoeages bedekt, de tuin vol cipressen gezet
en stilaan wordt het te koud voor muggen – voor jou
vast een opluchting, hier brandt de jeuk nog
aan de muren plakken hun platgeslagen littekens, bewijsmateriaal
dat je hier was en dat ik het ooit moet hebben geweten
datgene wat het verschil maakt tussen schok en streling
© Hematoom – Charlotte Van den Broeck
Voor de volledige recensie: https://rondetijd.blogspot.com/2021/0...
October 13, 2025
zitten echt mooie tussen, zoals naar een beter woord voor blauw gezocht, wel heartbreak poetry
November 27, 2025
hoe vaak moet je weggaan om terug te kunnen keren en hoe vaak kom je terug tot je van blijven kan spreken?
May 11, 2024
Gewoonweg prachtig.
Read
October 9, 2025Ik las dit boek in de Club Lees app!
Meestal gooi ik op elk boek een rating, maar voor dit boek vind ik het te lastig… Ik lees te weinig poëzie en soms voel ik mijzelf zelfs een beetje ‘te dom’ voor poëzie. Wel voelt het alsof ik met elk boek een stapje dichter bij de ‘mindset’ kom. Het is immers een kwestie van proberen tot het voelt alsof je snapt wat er gebeurd. Ik zit daar nog niet helemaal voor nu. Maar ik ben wel dat stapje dichterbij gekomen.
Ik moet zeggen dat ik bij de laatste twee gedichten er plots wel inzat. Die vond ik voor nu dan ook het mooiste.
‘Ook: het eendere der mannen
Op leeftijd is dat ze uiteindelijk allemaal gaan wielrennen
Ook je vader, voor wie je als kind uit klei een beeldje van Osama Bin Laden maakte
Hij vond het mooi en niet aanstootgevend’
Meestal gooi ik op elk boek een rating, maar voor dit boek vind ik het te lastig… Ik lees te weinig poëzie en soms voel ik mijzelf zelfs een beetje ‘te dom’ voor poëzie. Wel voelt het alsof ik met elk boek een stapje dichter bij de ‘mindset’ kom. Het is immers een kwestie van proberen tot het voelt alsof je snapt wat er gebeurd. Ik zit daar nog niet helemaal voor nu. Maar ik ben wel dat stapje dichterbij gekomen.
Ik moet zeggen dat ik bij de laatste twee gedichten er plots wel inzat. Die vond ik voor nu dan ook het mooiste.
‘Ook: het eendere der mannen
Op leeftijd is dat ze uiteindelijk allemaal gaan wielrennen
Ook je vader, voor wie je als kind uit klei een beeldje van Osama Bin Laden maakte
Hij vond het mooi en niet aanstootgevend’
Read
November 8, 2019Gewoon heel goed.
November 2, 2025
Deze bundel was niet aan mij besteed vandaar de twee sterren. Ik heb de bundel met Club Lees gelezen van de VPRO en het samen lezen en elkaars notities lezen vond ik wel heel waardevol om er meer van te begrijpen en te weten te komen wat anderen in de gedichten lezen. En ook om wat meer te snappen hoe je überhaupt naar een gedicht kan kijken, qua vorm, stijl en inhoud.
Lastig aan deze bundel vind ik dat het voor mij veel te veel beeldspraak zijn, zodat ik enorm moet gaan nadenken wat het zou kunnen betekenen, daardoor zijn er ook niet vaak zinnen die me echt raken op gevoelsniveau en haalt het voor mij het plezier weg van het lezen. De eerste gedichten die een geheel vormen over het stuk gaan van een relatie kan ik nog wel volgen en spreken me nog wel enigszins aan, maar daarna wordt het voor mij toch een grote brei aan woorden. Ik geloof dat ik liever iets minder tussen de regels door wil lezen bij een gedicht. Dus ik denk niet dat ik in staat ben op een meer objectieve manier een beoordeling te geven van deze bundel. Onervarenheid met poezie speelt daar een grote rol in, vermoed ik. Desalniettemin, wordt het weer duidelijker wat me niet aanspreekt en blijf ik zoeken en oefenen in het lezen van poëzie, want ik heb wel het gevoel dat er gedichten zijn die ik mooi zou kunnen vinden.
Lastig aan deze bundel vind ik dat het voor mij veel te veel beeldspraak zijn, zodat ik enorm moet gaan nadenken wat het zou kunnen betekenen, daardoor zijn er ook niet vaak zinnen die me echt raken op gevoelsniveau en haalt het voor mij het plezier weg van het lezen. De eerste gedichten die een geheel vormen over het stuk gaan van een relatie kan ik nog wel volgen en spreken me nog wel enigszins aan, maar daarna wordt het voor mij toch een grote brei aan woorden. Ik geloof dat ik liever iets minder tussen de regels door wil lezen bij een gedicht. Dus ik denk niet dat ik in staat ben op een meer objectieve manier een beoordeling te geven van deze bundel. Onervarenheid met poezie speelt daar een grote rol in, vermoed ik. Desalniettemin, wordt het weer duidelijker wat me niet aanspreekt en blijf ik zoeken en oefenen in het lezen van poëzie, want ik heb wel het gevoel dat er gedichten zijn die ik mooi zou kunnen vinden.
September 10, 2020
3,5!
‘ik zeg niets, want precies zo, zoals ze daar liggen, was het ook:
de overgave, het blinde licht in de middag en later daarover de gedichten’
‘ik zeg niets, want precies zo, zoals ze daar liggen, was het ook:
de overgave, het blinde licht in de middag en later daarover de gedichten’
October 10, 2020
"[...] weet nu dat rouw begint bij het stoten van de elleboog
en doortrekt tot in de vingertoppen
om nieuwe aanrakingen vooraf al te verdoven."
en doortrekt tot in de vingertoppen
om nieuwe aanrakingen vooraf al te verdoven."
August 14, 2022
Charlotte Van den Broeck tells her own work beautifully, because she has an ASMR voice that made me very relaxed.
April 8, 2025
Waaw. Woorden gaven me nog nooit zoveel rillingen
March 3, 2022
Zo'n virtuoos met woorden... dat ik niet meer weet over wat het gaat.
October 31, 2025
We nemen ons een leven voor in de
kleuren van Mondriaan
vuurrood de liefde, het water languit,
de overdaad aan gele bloemen
kleuren van Mondriaan
vuurrood de liefde, het water languit,
de overdaad aan gele bloemen
July 7, 2017
p.31
naar een beter woord voor blauw gezocht
omdat de zee niet genoeg en de lucht niet
en je ogen niet en ook oktober en de septiemakkooorden niet
zelfs het eindeloze
zelfs wat de voorstelling van het eindeloze voorbijgaat
niet de inkt en zelfs de troost niet
naar een beter woord voor blauw gezocht, dag in dag uit
modelboten gebouwd voor het geval van een zondvloed die ons maar niet
uit onze gebreken komt spoelen
(de verzen van charlotte zijn niet simpel. ik lees en herlees en snij ze in stukjes, zoals ik appels en kiwi's in stukjes verdeel voor een fris slaatje. maar dan komen texturen te voorschijn, die ik savoureer. zoals het fragment hierboven)
naar een beter woord voor blauw gezocht
omdat de zee niet genoeg en de lucht niet
en je ogen niet en ook oktober en de septiemakkooorden niet
zelfs het eindeloze
zelfs wat de voorstelling van het eindeloze voorbijgaat
niet de inkt en zelfs de troost niet
naar een beter woord voor blauw gezocht, dag in dag uit
modelboten gebouwd voor het geval van een zondvloed die ons maar niet
uit onze gebreken komt spoelen
(de verzen van charlotte zijn niet simpel. ik lees en herlees en snij ze in stukjes, zoals ik appels en kiwi's in stukjes verdeel voor een fris slaatje. maar dan komen texturen te voorschijn, die ik savoureer. zoals het fragment hierboven)
August 12, 2018
Wederom een prachtige bundel met weergaloze metaforiek. Hoogtepunten zijn de cyclus waarmee de bundel aanvang, Blauw (p. 31), Roofbouw (p. 61) en het slotgedicht over het bouwen van een boot ("eerder nu zal het hout breken dan de naad" - hoe treffend kun je het in een zo'n schijnbaar achteloze zin vatten!). Met fijne zinsneden als "gelukkig / belooft het open raam niet wat niet al is aangericht" en "niemand strijkt de hemden meer / of de man eronder".
Wederom een aanrader, net als het sprankelende debuut. Ik ben klaar voor nummer drie.
Wederom een aanrader, net als het sprankelende debuut. Ik ben klaar voor nummer drie.
February 23, 2017
Charlotte Van Den Broeck is naast fantastisch op het podium ook fantastisch met de pen. Haar grootste kracht komt naar voren bij de gedichten die samen een cyclus vormen, in het bijzonder de acht openingsgedichten, die ik elke keer dat ik de bundel opensloeg herlezen heb. "... toen heb ik het gedaan / van jou en mij met opzet onderdelen uit een modelbouwpakket gemaakt" is een zin die me voor altijd bij zal blijven. Als de bundel alleen uit die acht openingsgedichten had bestaan: 5 sterren.
November 3, 2023
Speciaal. Vooral de eerste cyclus die een liefdesverhaal achterstevoren vertelt.
February 11, 2022
Charlotte Van den Broeck creëert mooie beelden waar een beetje droefenis aan is blijven kleven. Ik las hierin vooral het rouwproces na een afgebroken relatie.
Ik kan me voorstellen dat het voorgedragen nog beter klinkt, want nu moest ik af en toe op zoek naar een mooi ritme of teruglezen voor een beter begrip. Een bundel die het verdient opnieuw gelezen te worden, zodat elk gedicht zijn geheimen meer prijs geeft.
Mijn favorieten:
- het openingsgedicht, VII
-Blauw
-'Woensdag, perzik' in 'Snede'
Al laten de meeste gedichten zich niet samenvatten in een quote, maar putten ze hun kracht uit een beeld dat traag en veelzijdig wordt opgebouwd.
Ik kan me voorstellen dat het voorgedragen nog beter klinkt, want nu moest ik af en toe op zoek naar een mooi ritme of teruglezen voor een beter begrip. Een bundel die het verdient opnieuw gelezen te worden, zodat elk gedicht zijn geheimen meer prijs geeft.
Mijn favorieten:
- het openingsgedicht, VII
niet overhellen, nu de avond het licht en ons de adem afknelt
stootblauw het vel, aangeslagen oorlogstrommel van wat faalt in ons
het huis laat zich verdelen in bananendozen en bezittelijke voornaamwoorden
de boekenkast in links en rechts
-Blauw
geluk is geruisloos
hoor niets en hoor hoe het door ons heen sluipt
op kousenvoeten, zo stil is het door ons heen geslopen
niet eens gehoord hoe het zo stil
zo zwijgzaam kon worden
-'Woensdag, perzik' in 'Snede'
Op de hoek van de straat staat de linkerhelft van een vrouw
ze weet niet waar ze is gebleven
maar het is goed zo, zegt ze
een mens kan zich verzamelen in zijn doorsnede
Al laten de meeste gedichten zich niet samenvatten in een quote, maar putten ze hun kracht uit een beeld dat traag en veelzijdig wordt opgebouwd.
March 17, 2025
Ik probeer sinds ik ben begonnen in deze bundel al woorden te vinden om de stijl te omschrijven: Verfijnd, betekenis zwanger, doortast?…
Het voelt alsof over iedere zin veelvoudig is nagedacht en weet dat te doen zonder urgentie of beleving te verliezen.
Net zoals in het poëziegeschenk weet ze in lange gedichten mijn aandacht vast te houden en me te blijven raken met scherpe inzichten en rijke beelden.
👍Pluspunten: Charlotte van den Broeck, epic, je leert een boot bouwen 🔨 🚤 😎
👎Minpunten: ik moet hem straks terugbrengen naar de bib :( 📚
Het voelt alsof over iedere zin veelvoudig is nagedacht en weet dat te doen zonder urgentie of beleving te verliezen.
Net zoals in het poëziegeschenk weet ze in lange gedichten mijn aandacht vast te houden en me te blijven raken met scherpe inzichten en rijke beelden.
👍Pluspunten: Charlotte van den Broeck, epic, je leert een boot bouwen 🔨 🚤 😎
👎Minpunten: ik moet hem straks terugbrengen naar de bib :( 📚
gave-up-on
October 15, 2025Poëzie en ik, het blijft een moeilijk verhaal. Toen dit boek in de Club Lees app van de VPRO te lezen was, dacht ik het een kans te geven, in de hoop dat wat extra duiding me zou helpen.
Maar ik kom hier gewoon niet doorheen. Er staan zeker mooie zinnen in, maar ik voel me al lezende vooral verloren, weet niet wat ik nu eigenlijk aan het lezen ben.
Maar ik kom hier gewoon niet doorheen. Er staan zeker mooie zinnen in, maar ik voel me al lezende vooral verloren, weet niet wat ik nu eigenlijk aan het lezen ben.
September 16, 2020
Avond
en het breeklicht in je ogen en je kijkt
het breekt oranje op in je ogen het vloeiende licht
waarin ik wist wat ik later nooit zou weten
hoe een woord zomaar
een ander woord kan gaan betekenen
en dat dat alles
...
en het breeklicht in je ogen en je kijkt
het breekt oranje op in je ogen het vloeiende licht
waarin ik wist wat ik later nooit zou weten
hoe een woord zomaar
een ander woord kan gaan betekenen
en dat dat alles
...
April 4, 2019
‘Maar dat alles was voor je wist / dat het niet de tanden zijn, maar een geeuw / die de wereld verslindt.’
*3,5
*3,5
Displaying 1 - 30 of 41 reviews