What do you think?
Rate this book
De tranen van de eenhoorn
De bevolking van Invisia staat op het punt te worden uitgeroeid. Legers afzichtelijke wezens trekken op naar de hoofdstad Amarena. Als de troonopvolgster wordt vergiftigd, is de chaos compleet. Slechts de tranen van de eenhoorn bieden uitkomst. Vier personen zetten hun leven op het spel om het kostbare vocht te bemachtigen. Als alles verloren lijkt voor de bevolking van Amarena, komt er hulp uit onverwachte hoek.Het verhaal speelt zich af in Invisia, een verborgen deel van de aarde. Invisia wordt bevolkt door bekende rassen als mensen, elfen, dwergen, aardmannen en trollen, maar ook door andersoortige wezens zoals smorgels, arachnieten en mockels. Het lijkt op de aarde zoals wij haar kennen met steden, bossen, bergen en akkers, maar pas op ... in Invisia is niets wat het lijkt.De tranen van de eenhoorn is een spannend en soms ontroerend verhaal waarin alles draait om klassieke fantasy thema's als de strijd tussen goed en kwaad, opoffering en vriendschap.
- GenresFantasy
235 pages, Paperback
First published January 1, 2016
7 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 8 of 8 reviews
January 10, 2021
Recensie van: De tranen van de eenhoorn, geschreven door Ronald van Assen en uitgeven bij uitgeverij godijnpublishing.
In dit boek volgen we het verhaal van Linda, die op het eerste oog een normale 17 jarige lijkt te zijn. Totdat ze op een dag vreemde vogels begint te zien die misschien niet lijken te zijn wie ze zijn. Haar tante en twee beste vriendinnen lijken iets te verbergen, maar wat? Opeens staat Linda's leven op zijn kop en is ze heel iemand anders dan ze dacht dat ze was.
Er komen verschillende fantasy wezens aan bod, waarvan sommige voor mij onbekend waren. Dat vond ik erg leuk.
Het hoofdpersonage, Linda, kwam voor mij veel jonger over dan dat ze daadwerkelijk is. Hierdoor kwam ik helaas minder goed door het boek heen dan dat ik had gewild.
De personages maken een reis door het land mee in dit boek. Spannend, dat zeker. Maar helaas gebeurden een scène drie keer, waardoor het voor mij minder spannend overkwam.
Er waren zeker ook spannende scènes in dit boek, maar een bepaalde scène was voor mij erg voorspelbaar waardoor het plot geen verrassing was voor mij.
Kortom, het was een spannend en leuk fantasy boek, maar er misten voor mij helaas een aantal elementen in het boek. Ik had dit boek beter willen vinden, maar helaas was dit niet zo.
Bedankt @godijnpublishing voor dit recensie exemplaar!
Ik gaf dit boek ⭐⭐⭐/5 sterren.
Deze recensie is ook te vinden op:
♡ Hebban
♡ Instagram (fantasybooklover3)
♡ Bol.com
In dit boek volgen we het verhaal van Linda, die op het eerste oog een normale 17 jarige lijkt te zijn. Totdat ze op een dag vreemde vogels begint te zien die misschien niet lijken te zijn wie ze zijn. Haar tante en twee beste vriendinnen lijken iets te verbergen, maar wat? Opeens staat Linda's leven op zijn kop en is ze heel iemand anders dan ze dacht dat ze was.
Er komen verschillende fantasy wezens aan bod, waarvan sommige voor mij onbekend waren. Dat vond ik erg leuk.
Het hoofdpersonage, Linda, kwam voor mij veel jonger over dan dat ze daadwerkelijk is. Hierdoor kwam ik helaas minder goed door het boek heen dan dat ik had gewild.
De personages maken een reis door het land mee in dit boek. Spannend, dat zeker. Maar helaas gebeurden een scène drie keer, waardoor het voor mij minder spannend overkwam.
Er waren zeker ook spannende scènes in dit boek, maar een bepaalde scène was voor mij erg voorspelbaar waardoor het plot geen verrassing was voor mij.
Kortom, het was een spannend en leuk fantasy boek, maar er misten voor mij helaas een aantal elementen in het boek. Ik had dit boek beter willen vinden, maar helaas was dit niet zo.
Bedankt @godijnpublishing voor dit recensie exemplaar!
Ik gaf dit boek ⭐⭐⭐/5 sterren.
Deze recensie is ook te vinden op:
♡ Hebban
♡ Instagram (fantasybooklover3)
♡ Bol.com
March 8, 2021
Vooraf wil ik vermelden dat Ronald van Assen bij dezelfde uitgeverij zit als waar mijn boek Het goud van de Gelaarsde Kat is uitgegeven.
Ronald vroeg me of ik zijn boek De tranen van de eenhoorn wilde lezen en mijn leeservaring met jullie te delen. Hiervoor stuurde hij een exemplaar van zijn boek vanuit Invisia naar Olst. Blijkbaar vonden de eenhoorn en de smorgels het zo geweldig bij de post, dat ze daar zijn gebleven. Ik hoop maar dat ze de postvoorziening niet al te veel tot last zijn. Gelukkig is het tweede exemplaar dat Ronald mij stuurde wel goed aangekomen.
Het boek begint met een scene waarin de zeventienjarige Linda uit school komt. Ze woont bij haar tante Sofie in het bos in Woudenveld, dat ligt in onze wereld. Algauw gebeuren er vreemde dingen en moet ze vluchten naar Invisia, een verborgen deel van de aarde. Gelukkig gaan haar twee beste vriendinnen, Miranda en Masha, met haar mee. Persoonlijk was ik het verhaal enige tijd later begonnen, wanneer de meiden al in Invisia zijn. Via terugblikken of een korte uitleg was dan ook wel duidelijk geworden waar ze zijn opgegroeid. Toch maken de uitspraken van tante Sofie veel vragen los en wil je graag weten wat die betekenen.
In Invisia heerst er op dat moment chaos. De hoofdstad Amarena wordt belegerd door legers afzichtelijke monsters die worden aangestuurd door een nietsontziende koningin en haar even sadistische en gruwelijke dochter. Wezens en volken worden tegen elkaar opgezet.
Om de toekomst van Invisia te redden, gaan Miranda en Masha op zoek naar de tranen van de eenhoorn. Ze krijgen daarbij hulp van de smorgel Smorgy, een grappig klein wezentje, en een andere bijzondere persoon.
In de tussentijd proberen de inwoners van Amarena zich voor te bereiden op de op handen zijnde aanval van de stad. Mensen, elfen, dwergen en andere wezens werken samen, maar hebben ieder ook hun eigen belangen.
We krijgen geregeld een kijkje in Mockelburg, de stad waar de mockels wonen. Hun koningin Morissa en haar dochter Cruentia willen hun macht uitbreiden en deinzen nergens voor terug. Onschuldige aardmannen, trollen en gevangenen worden ingezet in de strijd.
Hoewel Linda, Miranda en Masha in onze tijd leven, lijkt Invisia qua technologie meer in de middeleeuwen te zitten. Ze hebben daar wel hele gave maanrijders, een soort zelfrijdende wagens die door middel van maanlicht worden opgeladen. Dat is noch eens duurzaam.
Het boek bestaat uit bijna zestig korte hoofdstukken, die elk bestaan uit meerdere stukjes. De wisseling in perspectief is dan ook erg snel. Dan weer reis je met het gezelschap van Miranda en Masha door het Regenboogwoud, dan bevind je je in het paleis in Amarena en een tiental regels verder ben je aan het hof van koningin Morissa. Dan heb je ook nog Halina, een vrouw die als kluizenaar leeft en een duister geheim verbergt, de mysterieuze Wachter en elfenkoningin Forestra. Iedereen komt aan het woord, waardoor er niet echt een hoofdpersoon is aan te wijzen.
Van alle verschillende wezens in Invisia vind ik Smorgy de leukste. Hij praat vaak in de derde persoon over zichzelf en deed me denken aan Dobby uit Harry Potter. Hij is de naïeve vriendelijkheid zelve. De zwarte feeksen zijn daarentegen helemaal niet vriendelijk. Ze kunnen vliegen en zo alles en iedereen bespioneren.
Het hele boek lijkt qua opzet op Lord of the rings, compleet met een queeste en wezens die graag terug willen naar hun gewone leventje van voordat het werd verstoord. Om dat te bereiken moeten ze eerst een gevaarlijke reis ondernemen en leren ze vrienden en vijanden kennen.
Hoewel het gespring van het ene personage naar het andere niet storend is, vond ik het wel lastig om Cruentia en Ciardha uit elkaar te houden, mede doordat ze allebei aan het hof van Mockelburg leven en niet voor elkaar onderdoen.
Als het boek enkel vanuit het perspectief van Miranda en Masha was geschreven, was het het zoveelste (saaie) verhaal geweest over een gezelschap dat op queeste gaat. Door juist ook te schrijven hoe het de achterblijvers en de vijand vergaat, wordt het een spannend en meer gelaagd boek.
Wie de vijand is, denk je als lezer algauw te weten, maar in Invisia is niets wat het lijkt en op een gegeven moment weet je niet meer wie je wel en niet kunt vertrouwen.
Lange tijd dacht ik het einde te kennen, maar de auteur wist me toch te verrassen zonder dat het uit de lucht kwam vallen.
Op de voorkant staat een witte eenhoorn in het bos. Dit past goed bij de inhoud van het boek, want de toekomst van Invisia hangt immers af van de tranen van de eenhoorn.
Zelf zou ik graag een keer een kom kippensoep met deze eenhoorn delen. Wat dat betekent, ontdek je als je het boek gaat lezen.
Ronald vroeg me of ik zijn boek De tranen van de eenhoorn wilde lezen en mijn leeservaring met jullie te delen. Hiervoor stuurde hij een exemplaar van zijn boek vanuit Invisia naar Olst. Blijkbaar vonden de eenhoorn en de smorgels het zo geweldig bij de post, dat ze daar zijn gebleven. Ik hoop maar dat ze de postvoorziening niet al te veel tot last zijn. Gelukkig is het tweede exemplaar dat Ronald mij stuurde wel goed aangekomen.
Het boek begint met een scene waarin de zeventienjarige Linda uit school komt. Ze woont bij haar tante Sofie in het bos in Woudenveld, dat ligt in onze wereld. Algauw gebeuren er vreemde dingen en moet ze vluchten naar Invisia, een verborgen deel van de aarde. Gelukkig gaan haar twee beste vriendinnen, Miranda en Masha, met haar mee. Persoonlijk was ik het verhaal enige tijd later begonnen, wanneer de meiden al in Invisia zijn. Via terugblikken of een korte uitleg was dan ook wel duidelijk geworden waar ze zijn opgegroeid. Toch maken de uitspraken van tante Sofie veel vragen los en wil je graag weten wat die betekenen.
In Invisia heerst er op dat moment chaos. De hoofdstad Amarena wordt belegerd door legers afzichtelijke monsters die worden aangestuurd door een nietsontziende koningin en haar even sadistische en gruwelijke dochter. Wezens en volken worden tegen elkaar opgezet.
Om de toekomst van Invisia te redden, gaan Miranda en Masha op zoek naar de tranen van de eenhoorn. Ze krijgen daarbij hulp van de smorgel Smorgy, een grappig klein wezentje, en een andere bijzondere persoon.
In de tussentijd proberen de inwoners van Amarena zich voor te bereiden op de op handen zijnde aanval van de stad. Mensen, elfen, dwergen en andere wezens werken samen, maar hebben ieder ook hun eigen belangen.
We krijgen geregeld een kijkje in Mockelburg, de stad waar de mockels wonen. Hun koningin Morissa en haar dochter Cruentia willen hun macht uitbreiden en deinzen nergens voor terug. Onschuldige aardmannen, trollen en gevangenen worden ingezet in de strijd.
Hoewel Linda, Miranda en Masha in onze tijd leven, lijkt Invisia qua technologie meer in de middeleeuwen te zitten. Ze hebben daar wel hele gave maanrijders, een soort zelfrijdende wagens die door middel van maanlicht worden opgeladen. Dat is noch eens duurzaam.
Het boek bestaat uit bijna zestig korte hoofdstukken, die elk bestaan uit meerdere stukjes. De wisseling in perspectief is dan ook erg snel. Dan weer reis je met het gezelschap van Miranda en Masha door het Regenboogwoud, dan bevind je je in het paleis in Amarena en een tiental regels verder ben je aan het hof van koningin Morissa. Dan heb je ook nog Halina, een vrouw die als kluizenaar leeft en een duister geheim verbergt, de mysterieuze Wachter en elfenkoningin Forestra. Iedereen komt aan het woord, waardoor er niet echt een hoofdpersoon is aan te wijzen.
Van alle verschillende wezens in Invisia vind ik Smorgy de leukste. Hij praat vaak in de derde persoon over zichzelf en deed me denken aan Dobby uit Harry Potter. Hij is de naïeve vriendelijkheid zelve. De zwarte feeksen zijn daarentegen helemaal niet vriendelijk. Ze kunnen vliegen en zo alles en iedereen bespioneren.
Het hele boek lijkt qua opzet op Lord of the rings, compleet met een queeste en wezens die graag terug willen naar hun gewone leventje van voordat het werd verstoord. Om dat te bereiken moeten ze eerst een gevaarlijke reis ondernemen en leren ze vrienden en vijanden kennen.
Hoewel het gespring van het ene personage naar het andere niet storend is, vond ik het wel lastig om Cruentia en Ciardha uit elkaar te houden, mede doordat ze allebei aan het hof van Mockelburg leven en niet voor elkaar onderdoen.
Als het boek enkel vanuit het perspectief van Miranda en Masha was geschreven, was het het zoveelste (saaie) verhaal geweest over een gezelschap dat op queeste gaat. Door juist ook te schrijven hoe het de achterblijvers en de vijand vergaat, wordt het een spannend en meer gelaagd boek.
Wie de vijand is, denk je als lezer algauw te weten, maar in Invisia is niets wat het lijkt en op een gegeven moment weet je niet meer wie je wel en niet kunt vertrouwen.
Lange tijd dacht ik het einde te kennen, maar de auteur wist me toch te verrassen zonder dat het uit de lucht kwam vallen.
Op de voorkant staat een witte eenhoorn in het bos. Dit past goed bij de inhoud van het boek, want de toekomst van Invisia hangt immers af van de tranen van de eenhoorn.
Zelf zou ik graag een keer een kom kippensoep met deze eenhoorn delen. Wat dat betekent, ontdek je als je het boek gaat lezen.
February 6, 2021
De tranen van de eenhoorn gaat over Linda die ontdekt dat er nog een andere wereld bestaat. Ze blijkt zelfs een prinses te zijn. Al die tijd dacht ze dat ze gewoon Linda was. Maar op haar 18e verjaardag veranderd alles…
De andere wereld is Invisia, een wereld vol aparte wezens, mensen, elfen, dwergen, aardmannen en trollen. Maar ook nog andere enge wezens. Waarbij ik iedere keer op het puntje van mijn stoel zat. Zo eng en kwaadaardig waren ze.
Alleen bij de leeftijd van de prinses stelde ik mij soms toch wat vragen. Ze komt heel jong en kinderlijk over tegenover de andere personages. Smoggy is trouwens stiekem mijn favoriete personage uit dit boek. Hij is gewoon te schattig.
Schrijfstijl:
De schrijver heeft een vlotte fantasierijke schrijfstijl. Het boek leest enorm vlot, de personages zijn heel duidelijk omschreven en ook de wereld Invisia lijkt een beetje op de Aarde.
Dit boek bevat ook een paar expliciete gewelddadige scenes. De gewelddadige scenes met de mokkels zijn op een luchtige enge manier geschreven. Ja daar hou ik wel een beetje van in een verhaal. Net als je denkt het wordt niet gruwelijker is het einde nog gruwelijker.
~ Conclusie: ~ ☆☆☆ sterren.
Helaas geef ik dit boek maar 3 sterren omdat bepaalde scenes steeds werden herhaald. Dat vond ik eigenlijk wel jammer en een gemiste kans om het boek spannender te maken. Maar los daar van leest het boek enorm vlot en is de cover prachtig. De tranen van de eenhoorn is een spannend, gruwelijk fantasy verhaal over vriendschap en oorlog tussen aparte wezens.
*Recensie exemplaar gekregen van Godijn Publishing. Om dit boek te lezen en recenseren. Dit is mijn eerlijke mening over het boek. #gekregen
De andere wereld is Invisia, een wereld vol aparte wezens, mensen, elfen, dwergen, aardmannen en trollen. Maar ook nog andere enge wezens. Waarbij ik iedere keer op het puntje van mijn stoel zat. Zo eng en kwaadaardig waren ze.
Alleen bij de leeftijd van de prinses stelde ik mij soms toch wat vragen. Ze komt heel jong en kinderlijk over tegenover de andere personages. Smoggy is trouwens stiekem mijn favoriete personage uit dit boek. Hij is gewoon te schattig.
Schrijfstijl:
De schrijver heeft een vlotte fantasierijke schrijfstijl. Het boek leest enorm vlot, de personages zijn heel duidelijk omschreven en ook de wereld Invisia lijkt een beetje op de Aarde.
Dit boek bevat ook een paar expliciete gewelddadige scenes. De gewelddadige scenes met de mokkels zijn op een luchtige enge manier geschreven. Ja daar hou ik wel een beetje van in een verhaal. Net als je denkt het wordt niet gruwelijker is het einde nog gruwelijker.
~ Conclusie: ~ ☆☆☆ sterren.
Helaas geef ik dit boek maar 3 sterren omdat bepaalde scenes steeds werden herhaald. Dat vond ik eigenlijk wel jammer en een gemiste kans om het boek spannender te maken. Maar los daar van leest het boek enorm vlot en is de cover prachtig. De tranen van de eenhoorn is een spannend, gruwelijk fantasy verhaal over vriendschap en oorlog tussen aparte wezens.
*Recensie exemplaar gekregen van Godijn Publishing. Om dit boek te lezen en recenseren. Dit is mijn eerlijke mening over het boek. #gekregen
February 20, 2023
De tranen van de eenhoorn is overduidelijk een typerende Urban Fantasy is, want daar waar het normaal lijkt te beginnen, is het allesbehalve gewoon. Ronald van Assen kan mysterieus vertellen. In de wereld van Invisia kruisen heerlijk authentieke wezens het pad, sommigen morbide, gemeen en duister. Een duidelijk contrast tussen goed en kwaad is hierbij ontwikkeld, en de omgeving, de plaatsen zijn allemaal bijzonder sfeervol omschreven. De lezer wordt letterlijk ondergedompeld in kleurrijke magie. Daarnaast hebben de karakters een uitgesproken doel. De personages vullen elkaar naadloos aan, en laten hun eigentijdse voetstappen in de wereld van Invisia achter. Lezers zullen makkelijk een klik met de personages vinden. Zelfs de schurken laten de duistere kant bij de lezer aanwakkeren. Dat men op het puntje van de stoel gaat vertoeven, is dan ook onvermijdelijk.
Misschien wat voorspelbaar voor de lezers die goed op hebben gelet. Toch valt het moeiteloos op zijn plek. Wellicht heet de auteur zich door Harry Potter en The Lord Of The Rings laten inspireren. Toch heeft hij er een ronduit originele draai aan gegeven. Een heerlijk boek, waarvan menig fantasy-fan kan genieten.
Misschien wat voorspelbaar voor de lezers die goed op hebben gelet. Toch valt het moeiteloos op zijn plek. Wellicht heet de auteur zich door Harry Potter en The Lord Of The Rings laten inspireren. Toch heeft hij er een ronduit originele draai aan gegeven. Een heerlijk boek, waarvan menig fantasy-fan kan genieten.
October 14, 2022
Klinkt tof is tof. Ga hem zeker weer lenen bij de bieb
Read
December 31, 2024Niet uitgelezen. Na twee hoofdstukken vond ik het genoeg. Leek voor mij op een kindersprookje.
September 16, 2025
iets teveel sprookjes achtig
January 9, 2024
Wow, echt een heel mooi boek!!!! Lijkt een beetje op lotr, Daan :-) Met de trollen, elfen, aardmannen en noem maar op!
Displaying 1 - 8 of 8 reviews