یادداشت های شخصی یک سرباز

by J.D. Salinger, علی شيعه‌علی (مترجم)

گر ما به گذشته برگردیم، اگر مردای آلمانی به گذشته برگردن، اگر مردای بریتانیایی برگردن و اگر ژاپنی‌ها و فرانسوی‌ها و تمام مردای دیگه برگردن، نسل‌های بعدی همیشه محکومند که گرفتار هیتلرهای بعدی بشن. این جوری هیچ وقت پسرا از جنگ متنفر نمی‌شن و عکسای سربازا رو توی کتابای تاریخ نشون نمی‌دن و به اونا نمی‌خندن. اگر پسرای آلمانی یاد گرفته بودن که از خشونت متنفر باشن، هیتلر مجبور بود بره برای خودش ژاکتش رو ببافه.

Genres: Short Stories, American, Fiction, Novels

144 pages, Paperback

First published January 1, 1942

About the author

Librarian Note: There is more than one author by this name in the Goodreads database.

Works, most notably novel The Catcher in the Rye (1951), of American writer Jerome David Salinger often concern troubled, sensitive adolescents.

People well know this author for his reclusive nature. He published his last original work in 1965 and gave his last interview in 1980. Reared in city of New York, Salinger began short stories in secondary school and published several stories in the early 1940s before serving in World War II. In 1948, he published the critically acclaimed story "A Perfect Day for Bananafish" in The New Yorker, his subsequent home magazine. He released an immediate popular success. His depiction of adolescent alienation and loss of innocence in the protagonist Holden Caulfield especially influenced adolescent readers. Widely read and controversial, sells a quarter-million copies a year.

The success led to public attention and scrutiny: reclusive, he published new work less frequently. He followed with a short story collection, Nine Stories (1953), of a novella and a short story, Franny and Zooey (1961), and a collection of two novellas, Raise High the Roof Beam, Carpenters and Seymour: An Introduction (1963). His last published work, a novella entitled "Hapworth 16, 1924", appeared in The New Yorker on June 19, 1965.

Afterward, Salinger struggled with unwanted attention, including a legal battle in the 1980s with biographer Ian Hamilton. In the late 1990s, Joyce Maynard, a close ex-lover, and Margaret Salinger, his daughter, wrote and released his memoirs. In 1996, a small publisher announced a deal with Salinger to publish "Hapworth 16, 1924" in book form, but the ensuing publicity indefinitely delayed the release.

Another writer used one of his characters, resulting in copyright infringement; he filed a lawsuit against this writer and afterward made headlines around the globe in June 2009. Salinger died of natural causes at his home in Cornish, New Hampshire.

Reviews

[sAmAnE · Rating 3 out of 5]

کتاب شامل چند داستان هست. دو سه تاش خوب بودند ولی بقیه چنگی به دل نمیزد...

[الناز ی · Rating 4 out of 5]

اگر پسرای آلمانی یاد گرفته بودن که از خشونت متنفر باشن هیتلر مجبور بود بره برای خودش ژاکتشو ببافه .

[Diadvos · Rating 2 out of 5]

«وقتی کتابش رو خوندم، برای بار اول تو زندگیم، موسیقی گوش ‌کردم.»

[Behrad · Rating 2 out of 5]

اصلن ازین کتاب خوشم نیمومد ارتباط برقرار‌ کردن با داستانها برام سخت بود بجز یکی دوتا داستانش بقیش اصلن جذاب نبود من فقط از داستان برادران واریونی خوشم اومد دوتا ستاره هم بخاطر همون دادم.
این کتاب ارزش خوندن نداره واسش وقت نزارید

[Bahman Bahman · Rating 2 out of 5]

یادداشت های شخصی یک سرباز مجموعهٔ ۱۰ داستان اول جروم دیوید سالینجر است که در فاصلهٔ سال های ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۴ در نشریات آمریکا چاپ شده اند. این داستان ها در سال های جنگ جهانی دوم نوشته شده اند و بیشتر آن ها دربارهٔ جنگ و آدم های آن است. عنوان کتاب یادداشت های شخصی یک سرباز از داستانی با همین نام گرفته شده که نخستین بار در سپتامبر سال ۱۹۴۲ در مجله استوری چاپ شده است.

[Bahman Bahman · Rating 2 out of 5]

با این که آشنایی با شکل گیری سبک خاص سالینجر در اولین نوشته هایش قطعا جالب است اما یا به دلیل سانسور یا به دلیل مشکل ترجمه یا دشواری درک بعضی داستان های سالینجر واقعا بعضی داستان های این مجموعه نامفهوم اند. والله اعلم بحقایق الامور

[Fatemesadat shahravesh · Rating 2 out of 5]

به نظرم ترجمه اش افتضاح بود و خیلی از داستان ها نامفهوم بودن

[Sonia Razmjuee · Rating 4 out of 5]

I liked this book. It includes ten short stories. O f course it wasn't as good as "Catcher In The Rye" nut some of the interesting points really attracted me. Specially the entry of "Holden Caulfield" in the tale's world of Salinjer in "Last Day of the Last Furlough" story. In these short stories you can see how Salinjer gets ready to create the wonderful world of "Holden Caulfield". I also liked "The Young Folks", "The Heart of a Broken Story" and "Soft-Boiled Sergeant" stories.

[Amir ali]

یادداشت‌های شخصی یک سرباز مجموعهٔ ۱۰ داستان اول سلینجرست که در فاصلهٔ سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۴ در نشریات آمریکا چاپ شده‌اند.این داستان‌ها در سال‌های جنگ جهانی دوم نوشته شده‌اند و بیشتر آن‌ها دربارهٔ جنگ و آدم‌های آن است.
عنوان قصه‌های این مجموعه ��ه ترتیب عبارتند از:

گروه جوان
برو ادی را ببین
می‌خواهم قلق‌اش بیاید دست‌ام
قلب یک داستان تکه‌پاره
ورود طولانی لویس تاجت به جامعه
یادداشت‌های شخصی یک سرباز
برادران واریونی
گروهبان آتشی
آخرین روز از آخرین مرخصی
بک بار در هفته تو را نمی‌کشد

[Mali Hz · Rating 4 out of 5]

کتابی که من مطالعه کردم مجموعه شانزده داستان بود که متاسفانه ده داستان رو با عناوینی متفاوت در کتابهایی دیگر قبلا خونده بودم و این امر برایم خوشایند نبود. به جز این مورد، کتابی جذاب و گیرا بود و داستانها به خوبی انتخاب شده بودند.

[Mohsen · Rating 3 out of 5]

تمام داستان ها را قبلا در مجموعه ی "هفته ای یه یار آدمو نمي کشه" خوانده بودم. زیبا بود. از همه زیباتر داستان آخرین روز از آخرین مرخصی بود.

[Sourena Kazemi · Rating 5 out of 5]

خیلی منو جذب کرد
این دقیقا همون چیزی بود که انتظار داشتم بخونم . . .

[Parisa · Rating 2 out of 5]

بنظر من که کتاب ناامید کننده ای بود ،من جز کارای ضعیفش قرار میدم این کتابو،داستان آخرین روز از آخرین مرخصی خوب بود

[Samira Amiri · Rating 3 out of 5]

اگر پسرای آلمانی یاد گرفته بودن از خشونت متنفر باشن، هیتلر مجبور بود بره برا خودش ژاكتشو ببافه! #از متن كتاب

[Mohsen]

ترجمه تاسف‌‌بار

[Tanaz · Rating 2 out of 5]

تو این کتاب که قبلاً هم نظرم رو گفتم
از داستان گروهبان آتشی خیییییییییییییییییلی خوشم اومد

[Arina Damnabi]

یکی دوتا از داستان ها خوب بودند ولی در کل داستان ها انسجام نداشتند و پایان هایشان تعریفی نداشت. و همه داستان ها به وضوح از کتاب معروف جی.دی.سلینجر: ناتور دشت، ضعیف تر بودند که برای ابتدای کار نویسنده طبیعیست.
به هر حال سبک جی.دی.سلینجر معمولا بسیار مدرن و رئال است و بیشتر برای نوشتن داستان هایش از مشکلات و مسائل روز جامعه بهره می گیرد که قابل ستایش است.