Jump to ratings and reviews
Rate this book

Er kon niets verkeerd gaan

Rate this book
Negen verhalen(bundels) van de Rotterdamse auteur (1930-1992), wiens stijl wordt gekenmerkt als droog, laconiek en die vaak gebruik maakt van uitweidingen die een komisch of sarcastisch effect hebben. Integraal opgenomen zijn de bundels 'Wat fietst daar?' (1970) en het grotere, indrukwekkende werk 'Een zwervend bestaan' (1977), dat ongeveer de helft van dit boek beslaat. Blijven over zeven over zijn (oorlogs)jeugd, over een zeiltocht met 'Elsie' (en de typerende Den "Zeilen, begreep ik al gauw, bestaat uit het heen en weer varen over een plas water."), over Prinsjesdag ('een mevrouw die in haar zondagse jurk in een potsierlijke koets naar een zaaltje rijdt..."), over zijn talloze treinreizen (o.a. tegen wil den dank met dronken "...mijn laf geschater klinkt boven alles uit..."), of over 'Een onterecht gewonnen schaakpartij' (1988) met de schrijver Günter Grass als tegenstander. In de verhalen van Den Uyl gaat altijd van alles mis (vergelijk de titel). Maar meer nog is een mens vindt nooit wat-ie zoekt, alleen wat-ie niet zoekt. Normale druk.

287 pages

First published January 1, 2005

21 people want to read

About the author

Bob den Uyl

53 books12 followers
Den Uyl kwam uit een gereformeerd gezin waarvan de moeder uit Duitsland kwam. Zijn vader was politieagent.
Na de mulo-b te hebben doorlopen, deed hij MO-A Frans en Engels. Hij had diverse kantoorbanen alvorens hij zich in 1968 geheel op het schrijven toelegde. Van 1948 tot 1957 trad hij ook als jazztrompettist met verscheidene jazzorkesten op.
Eind jaren 50 riep hij psychiatrische hulp in om van het stotteren af te komen. Het bood hem weliswaar enig soelaas maar hij kreeg er bepaalde fobieën (straatvrees en eetangst) voor terug.
Nadat hij in 1963 al had gedebuteerd met Vogels kijken, verwierf hij pas grotere bekendheid met Gods wegen zijn duister en zelden aangenaam uit 1975.
Vanwege veelvuldig gebruik van alcohol en kalmeringsmiddelen verslechterde eind jaren 80 zijn gezondheid. Begin 1992 overleed Bob den Uyl op 61-jarige leeftijd aan longemfyseem.

Zijn schrijfstijl is ironisch en observerend, met als belangrijkste thema de zinloosheid en absurditeit van het bestaan. Zijn vroege werk bestaat vooral uit absurde verhalen. Later verschuift het zwaartepunt van zijn werk naar autobiografische verhalen, met name over zijn reizen (vaak per fiets) door de ons omringende landen.

Terugkerende elementen in zijn werk zijn:
Zijn ervaringen als kind in de Tweede Wereldoorlog
Zijn gestuntel in het sociale verkeer en in de omgang met apparaten
De Eerste Wereldoorlog, waarin hij zich enorm had verdiept
Zijn liefde voor wielrennen
Zijn alcoholgebruik
De stad Rotterdam
Belevenissen in België

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
18 (30%)
4 stars
29 (49%)
3 stars
9 (15%)
2 stars
3 (5%)
1 star
0 (0%)
Displaying 1 - 4 of 4 reviews
Profile Image for Gijs Zandbergen.
1,063 reviews27 followers
September 19, 2025
Had "Wat fietst daar?" niet in deze verzamelbundel gestaan, dan had ik deze bundel vijf sterren gegeven. "Wat fietst daar?" uit 1970 is aardig, maar gedateerd, want fietsen heeft sindsdien een enorme statusverhoging doorgemaakt. Daarentegen vind ik "Een zwervend bestaan" uit 1977 geweldig goed, vaak hilarisch, mede door de droogkomieke stijl van Den Uyl, Rotterdammer in hart en nieren. Den Uyl lijkt een beetje op Godfried Bomans, maar dan zonder diens opgelegde, deftige leukdoenerij.
Profile Image for Rudi v V.
36 reviews
January 5, 2025
Lang geleden dat ik zo vaak hardop heb moeten lachen door een boek, genoten!
Profile Image for Rudolf.
254 reviews
July 1, 2023
Zo’n grappige schrijfstijl love it
Profile Image for Bart.
152 reviews
March 20, 2021
De schrijver probeert met zijn pretentieus gewauwel grappig te zijn, maar is het helaas niet. Dit gewauwel wisselt hij af met een autistisch overkomende beschrijving. Hij lijkt te schrijven om het schrijven. Het gaat eigenlijk nergens over. Wellicht omdat hij zichzelf interessant vindt?
Hij komt op mij over als een soort Maarten van Rossem maar dan zonder humor en inhoud.
Als je over een leuke autist wil lezen, lees dan Het Rosie Project van Graeme Simsion. Niet pretentieus, maar wel met humor.

Twee sterren voor de moeite (afgerond naar boven).
Displaying 1 - 4 of 4 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.