Ikigai: The Japanese Secret to a Long and Happy Life

by Héctor García, Francesc Miralles

Originally published in Spanish as Los secretos de Japaon para una vida larga y feliz by Ediciones Urano in 2016.

Genres: Nonfiction, Self Help, Philosophy, Audiobook, Japan, Psychology, Personal Development

204 pages, Kindle Edition

First published April 1, 2016

About the author

I'm the author of several Japanese culture books: The Magic of Japan, Ikigai the Japanese Secret for a Long and Happy Life, The Book of Ichigo Ichie, Shinrinyoku, The Ikigai Journey and A Geek in Japan.

I LOVE reading and writing.

Autor de los libros sobre cultura japonesa: La Magia de Japón, Ikigai, Ichigo Ichie, Shinrinyoku, Un Geek en Japón.

http://amazon.com/author/hectorgarcia

Reviews

[Chris Chester · Rating 1 out of 5]

I kind of feel bad panning this book, because I think helping people find their ikigai -- or their purpose in life -- is a worthwhile goal.

The problem is, I have to think that the author and his publisher know that this book doesn't come anywhere close to achieving that goal.

Instead, this book is a jumbled mess. It borrows heavily from the work of others, from Victor Frankl to the guys studying flow states, slaps on a thin veneer of received wisdom from Japanese octogenarians and attempts to pass the whole thing off as a guide for living.

And when I say the veneer of Japanese culture is thin, I mean it is THIN. The author took a trip to Okinawa at some point and has some quotes from old folks there. He makes references to big cultural figures like Miyazaki and Murakami, does some hand-waving at tai-chi and green tea and calls it a day.

And the whole package isn't even put together well. It repeats itself several times (did you know old people on Okinawa tend vegetable gardens? because you will hear about it!) and the structure is just a jumbled mess.

Stay away.

[BookishDubai · Rating 1 out of 5]

This book has nothing to do with Ikigai. Honestly it should've been titled How to Live a Long Life like an Okinawan.

[Dr. Appu Sasidharan (Dasfill) · Rating 4 out of 5]

Ikigai is a Japanese concept that means your reason for being.

Iki' in Japanese means' life,' and 'gai' describes value or worth. It gives a person a reason for living.

This book, written by Francesc Miralles and Hector Garcia, tells us the Ten rules of Ikigai, which are, distilled from the wisdom of the long-living residents of Ogimi:
They are

1) Stay active; don't retire.
2) Take it slow.
3) Don't fill your stomach.
4) Surround yourself with good friends.
5) Get in shape for your next birthday.
6) Smile
7) Reconnect with nature.
8)Give thanks.
9) Live in the moment.
10) Follow your ikigai.



My favorite three lines from this book.

“He who has a why to live for can bear with almost any how.”

“Everything can be taken from a man but one thing: the last of the human freedoms—to choose one’s attitude in any given set of circumstances, to choose one’s own way.”

“The happiest people are not the ones who achieve the most. They are the ones who spend more time than others in a state of flow.”

This book will be a good choice if you are someone who is interested in increasing productivity in your life.

—————————————————————————
You can also follow me on
Instagram ID - Dasfill | YouTube Channel ID - Dasfill | YouTube Health Channel ID - Dasfill - Health | YouTube Malayalam Channel ID - Dasfill - Malayalam | Twitter ID - Dasfill1 | Snapchat ID - Dasfill | Facebook ID - Dasfill | TikTok ID - Dasfill1

[Gabriela Pistol · Rating 1 out of 5]

I could live with the fact that every idea about the Western approach to finding a purpose in life is taken from Frankl, Taleb and a few others. With no personal contribution from the authors. But to claim that you interviewed 100 people from Okinawa and to present your readers with no more than 5 pages of random (and in no way revealing, profound or even interesting) quotes from these interviews...that is just disrespectful. To the reader and to the interviewees.

[Zainab · Rating 3 out of 5]

Ahh look, another self help book that told me to 'not worry' and 'have a healthy lifestyle'.

I might as well throw my psychology degrees out the window when there are self-help books with just advices like these.

[Muhammad Abdullah · Rating 5 out of 5]

Bring meaning and joy to every day with ikigai.

IKIGAI is a distinguish read for me. I learn a lot of things from this book. This book is about the life and culture of the people living at Okinawa island in Japan. This island is famous for the longevity of its people. There are almost 22.55 people over the age of 100 for every 100,000 inhabitants—which is far more the the global average.

This book is categorized into NINE short chapters, each with its unique and profound nature. In these chapters, the author very intelligently describe the secret of longevity along with the diet, culture, jobs, living styles and hobbies of the Super-Centurions of the Okinawa island. A little section deals with the interviews of these amazing people with 100+ age.

The people in Japan believe that everyone has an ikigai - a reason to jump out of bed each morning.


The book further tells the exercises and techniques these long living and happiest people used in their daily routines/tasks to keep them stay active for a long time even in very old age. Now, I will share the TEN rules of ikigai which is described in the book are:

1. Stay active, don't retire
2. Take it slow
3. Don't fill your stomach
4. Surround yourself with good friends
5. Get in shape for your next birthday
6. Smile
7. Reconnect with nature
8. Give thanks
9. Live in the moment
10. Follow your ikigai

I enjoy this book a lot. I concluded this with the famous Serenity Prayer by Reinhold Niebuhr which is mentioned in the book:

God, give us grace to accept with serenity
the things that cannot be changed,

Courage to change the things
which should be changed,

and the Wisdom to distinguish
the one from the other.

Highly recommended.

[Dream.M · Rating 1 out of 5]

همیشه از بچگی برام سوال بود که چرا و چطور میشه لاک‌پشت بیشتر از خرگوش عمر میکنه درحالی‌که خرگوش ورزشکاره و همش درحال تحرکه و از مغزش هم بیشتر استفاده میکنه.
فکر میکنم این کتاب، جواب سوالام رو داده باشه.

کتاب ایکیگایی این روزا خیلی معروف شده و تقریباً توی هر لیست کتاب‌های خودیاری و توسعه فردی دیده می‌شه. ایده‌ اصلی کتاب اینه که ایکیگایی—یعنی «دلیل برای زندگی»—چیزی‌یه که باعث می‌شه آدم‌ها هر روز صبح با انگیزه بیدار بشن و به زندگی‌شون معنا بدن؛ و می‌خواد به خواننده کمک کنه تا ایکیگایی خودش رو پیدا کنه تا مثل مردم اوکیناوا ژاپن، ۱۳۰ سال عمر باعزت کنه.

این کتاب به چندین بخش تقسیم شده که هر کدوم به یکی از جنبه‌های اصلی ایکیگایی می‌پردازه:
□ راز طول عمر ژاپنی‌ها: نویسنده‌ها با بررسی سبک زندگی و رژیم غذایی مردم اوکیناوا، توضیح می‌دن که چطور عوامل فرهنگی و اجتماعی به طول عمر اونها کمک می‌کنه.
□ ذهنیت و فلسفه زندگی: مفاهیمی مثل  وابی‌سابی (زیبایی در ناپایداری) _ منو یاد واسابی میندازه_ و ایچی‌گو ایچی‌یه (زندگی در لحظه) در کتاب بررسی می‌شن.
□ کار، شغل و رضایت در زندگی: کتاب نشون می‌ده که چطور افراد می‌تونن کاری رو پیدا کنن که نه تنها از نظر مالی مفید باشه، بلکه با علایق و ارزش‌هاش هم همخوانی داشته باشه.
□ تمرین‌هایی برای یافتن ایکیگایی: توی این بخش راهکارهایی عملی برای کشف هدف زندگی و ایجاد عادت‌های مثبت ارائه می‌شه.

خببب! نویسنده‌های کتاب تلاش کردن نشون بدن که چطور ژاپنی‌ها، مخصوصاً مردم اوکیناوا، تونستن با پیدا کردن ایکیگایی، عمر طولانی‌تر و زندگی شادتری نسبت به بقیه مردم جهان داشته باشن.
ایده‌ جالبی بنظر می‌رسه، اما سوال اینه آیا این کتاب واقعاً مفید و کاربردیه؟
نه کاملاً. اما چرا نه؟

● بزرگترین ایراد کتاب بنظر من "کلی‌گویی و تکرار زیاد" هستش چون مدام داره یه سری حرف‌های کلی رو تکرار می‌کنه. تقریباً از همون فصل‌های اول می‌فهمی که کتاب چیا می‌خواد بگه. لپ کلام اینکه «دلیل برای زندگی پیدا کن»، «به کاری که دوست داری بپرداز»، «ساده زندگی کن» و «چای یاسمن بنوش_ این جمله رو به عشق ندا نوشتم.» اما بعدش همون حرف‌ها رو به شکل‌های مختلف دوباره میگه و میگه و میگه و میگه، بدون اینکه عمیق‌تر بشه یا توضیح بده دقیقاً چطور باید این کارها رو انجام داد.
مثلاً نویسنده‌های کتاب بارها برای اعتبار دادن به مطالب شون، به تحقیقات علمی درباره‌ شادی و طول عمر اشاره می‌کنن، ولی خیلی سطحی و فقط یه سری نتایج کلی رو میارن و دیگه عمیق‌تر بررسی نمی‌کنن که چی باعث این نتایج شده. و طبیعتا اگه کسی دنبال یه تحلیل علمی‌تر باشه، قطعا این کتاب ناامیدش می‌کنه.

●اشکال مهم دیگه کتاب "ایده‌آل‌/ الگوسازی زندگی مردم اوکیناوا" و "تعمیم دهی نابجا" هستش.
کتاب می‌خواد اوکیناوا رو به عنوان یه بهشت روی زمین نشون بده که مردمش همگی سالم، شاد و خوشبختن، ولی واقعیت این‌قدر قشنگ نیست. درحقیقت اوکیناوا یکی از فقیرترین مناطق ژاپنه و بیکاری توش زیاده. اما نویسنده‌ها هیچ اشاره‌ای به این مسئله نمی‌کنن و فقط یه تصویر آرمانی از این جزیره می‌دن.
همچنین نویسنده‌ها درباره‌ رژیم غذایی سالم و سبک زندگی سنتی مردم اوکیناوا زیاد حرف می‌زنن، ولی نگفتن که نسل جدید داره به سمت فست‌فود و زندگی مدرن میره و آمار چاقی و بیماری‌های مرتبط هم داره بالا می‌ره. بهرحال اینها از تاثیرات مدرنیته است و نمیشه نادیده گرفتش.
از طرف دیگه میدونیم ژاپن به فرهنگ کار سختگیرانه شهرت داره و یکی از کشورهاییه که مردمش به شدت تحت فشار کاری و اجتماعی هستن. ساعت‌های کاری طولانی، استرس بالا و حتی پدیده‌ کاروشی (مرگ بر اثر کار زیاد) هم بخشی از زندگی اون‌هاست. ولی کتاب فقط نیمه‌ روشن داستان رو نشون می‌ده و عمدا بخش تاریک فرهنگ ژاپن رو نادیده میگیره تا مجبور نباشه توجیه‌ش کنه.

● اشکال بزرگ دیگه کتاب اینه که "نه کتاب علمیه، نه کتاب خودیاری، یه چیزی وسطه"
متاسفانه ایکیگایی معلوم نیست می‌خواد یه کتاب علمی باشه یا یه کتاب خودیاری. از یه طرف، یه سری تحقیقات علمی رو مطرح می‌کنه، ولی از طرف دیگه، تحلیل دقیقی ازشون ارائه نمی‌ده. از یه طرف دیگه، می‌خواد یه کتاب انگیزشی باشه، ولی نکاتش اون‌قدر کلی‌ و تکراری‌ان که چیز زیادی به آدم یاد نمی‌ده.
بیشتر توصیه‌هایی که می‌ده، از اون جنس چیزهایی هستن که تو هر کتاب انگیزشی دیگه‌ای هم پیدا می‌کنی: «مثبت فکر کن»، «ب�� لحظه حال توجه کن»، «روابط اجتماعی قوی داشته باش». اینا لزوماً بد نیستن، ولی چیزی هم نیست که قبلاً نشنیده باشیم؛ بنابراین کتاب رو اصلا خاص که نمیکنه هیچ، تبدیلش می‌کنه به یه کپی دست چندم از کتاب‌های خودیاری پیشین.

● و اما اشکال بعدی "نگاه تک‌بعدی به معنای زندگی" هستش.
کتاب طوری حرف می‌زنه که انگار همه‌ آدم‌ها حتماً باید ایکیگایی پیدا کنن تا خوشحال باشن، ولی این دیدگاه خیلی یک‌طرفه‌ست.
برای بعضی‌ها، ایکیگایی ممکنه کارشون باشه، ولی برای بعضی دیگه، خانواده، هنر، یا حتی لحظات ساده‌ی زندگی براشون مهم‌تره.
این فرض که «اگه ایکیگایی داشته باشی، زندگی شادی خواهی داشت» خیلی ساده‌انگارانه‌س. یه نفر ممکنه هدف و انگیزه داشته باشه، ولی همچنان با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کنه.
همه‌ آدما فرصت و شرایط پیدا کردن ایکیگایی رو ندارن. بعضی‌ها انقدر درگیر مشکلات مالی، بیماری یا سختی‌های زندگی هستن که وقت و انرژی برای این جستجو ندارن. ولی کتاب به این مسائل توجهی نمی‌کنه و جوری القا می‌کنه که تنها راه زندگی همون دستورالعمل نویسنده هاست.

● با این اوصاف کتابو بخونیم یا نه؟
ایکیگایی یه کتاب سرگرم‌کننده‌ست که یه دید کلی درباره‌ی سبک زندگی ژاپنی می‌ده، ولی خیلی سطحیه، زیادی ایده‌آل‌گرایانه‌ست و حرف‌های تکراری زیاد داره. درحقیقت اینجوری نیست که کلا هیچی یادت نده و بی‌فایده باشه، اما هیچ چیز جدید و ناگفته‌ای بهت نمیگه که خودت قبلا ندونی.
بنابراین بعقیده من اگه دنبال یه تحلیل عمیق‌تر از معنای زندگی یا یه راهنمای واقعی برای پیدا کردن هدف شخصیت یا راز شادکامی هستی، این کتاب احتمالاً برات ناامیدکننده خواهد بود.
ولی اگه فقط می‌خوای یه دیدگاه کلی درباره‌ سبک زندگی ژاپنی بگیری، می‌تونه برات جالب باشه؛ فقط جالب.
........
این کتاب رو توی "گروه همخوانی کتاب‌های بد" هم‌شنوی کردیم، و خداروشکر کتاب درخور اسم گروه بود و روسفیدمون کرد.
ممنون از همه بچا که شرکت کردن، تنهایی سخت بود :))

[Medisa · Rating 1 out of 5]

یک نظر غیر تخصصی :)
یکصد سال زندگی کردن فقط به درد همون مردم بخشی از ژاپن می‌خوره که انقدر برای پدر و مادرشون ارزش قائلن و به اونا احترام می‌ذارن وگرنه برای جمع کثیری از مردم کشور ما و خیلی از کشور‌های دیگه نه تنها خوب و شاد نیست بلکه مثل یک شکنجه‌ست. همین الان خیلی از افراد سالمند رو می‌بینیم که توسط بچه‌هاشون به آسایشگاه سپرده می‌شن و خیلی زود فراموش می‌شن، راستش توی همچین وضعیتی ترجیح می‌دم کمتر از یکصد سال عمر کنم.
یکی از دلایلی هم که یک ستاره می‌دم اینه که نتونست نظرم رو تغییر بده و در حد یک پست از صفحه‌های اینستاگرامی بود که مادرم دنبال می‌کنه و می‌تونست با همچین عنوانی باشه : ژاپنی‌ها بیشتر از صد سال عمر می‌کنند!!!! زندگی شاد = عمر بیشتر🍵 توی کپشن هم خود محتوای کتاب نوشته شده باشه.
حالا کپشن (محتوای کتاب) چیه؟ خوب بخواب، خوب بخور، خوب فکر کن، خوب ورزش کن، خوب کار کن، خوب توی اجتماع قرار بگیر و هدف خوبی داشته باش تا شاد و سلامت بمونی و دیرتر بمیری.
اتفاقاً یه چیز جالبی که دیدم این بود که نویسنده سه ساعت داشت توضیح می‌داد چرا اینا فقط ۸۰ درصد شکمشون رو پر می‌کنن تا در آخر به همون حرف همیشگی بابام برسه : قبل از سیر شدن دست از غذا بکش!
میشه گفت تمام این حرف‌ها با یه اسم کمتر ادایی از قبل بهمون نصیحت شده و اگه قرار بود بهشون گوش بدیم تا الان گوش می‌دادیم و خوندن و نخوندن این کتاب برامون فرقی نمی‌کنه.
از بچه‌های گروه همخوانی کتاب‌های بد ممنونم که اجازه دادن همراهی‌شون کنم و از این کتاب بد لذت نبرم😁 البته همچین تجربه‌ای واقعاً جالبه و غر زدن هم واسه خودش صفایی داره.

[Irmak · Rating 2 out of 5]

Beklentimi hiçbir açıdan karşılamayan bir kitap oldu Ikigai. İçerisinde birçoğumuzun bilmediği çok az şey barındırıyordu ki onlarda Japonlara has şeylerdi zaten. Diğer anlatılan her şey bir şekilde kulağımıza gelmiş olan, okuduğumuz ya da büyüklerimiz tarafından bize söylenen şeylerdi. Bu açıdan bana bir şeyler katan bir kitap olmadı.

Kitap boyunca devamlı başka kitaplardan alıntılama, o kitaplardan verilen örnekler üzerinden ilerleme vardı. Ve bu beni bi yerden sonra rahatsız etti çünkü başka kitaplardan kırpılan bilgilerin derlemesini okuyor gibi hissetmeme sebep oldu.

Üstelik kitap Japonların uzun yaşam sırrını bir şekilde bize aktarmaya çalışsa da mutlu yaşam sırrını aktaramamıştı. Bu tarz bir şeyi okuduğum zaman hayatıma nasıl uygulayacağımı da bana örneklendirmesini isterim, bu kitapta bunu bulamadım ben.

Yani işin özü biraz şişirilmiş bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Güzel reklamı yapıldı, helal olsun.

[Sofia · Rating 1 out of 5]

Αγόρασα αυτό το βιβλίο πιο πολύ από περιέργεια και ίσως λίγο για χαβαλέ. Σκέφτηκα ότι στην χειρότερη θα το έβρισκα επιφανειακό και αδιάφορο και στην καλύτερή μπορεί να υπήρχαν κάποια πράγματα που θα άξιζαν να σκεφτώ και, γιατί όχι, να εντάξω στη ζωή μου. Αυτό που δεν περίμενα σε καμία περίπτωση είναι να γίνω τόσο έξαλλη με ένα βιβλίο.
Αρχικά δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο το νόημα της ζωής του καθενός (όποιο κι αν είναι αυτό) θα πρέπει να συνδέεται με την μακροζωία. Μια τόσο ανεπτυγμένη στάση ζωής και ιδεολογία απορώ πως μένει σε κάτι τόσο επιφανειακό όπως είναι το να ζεις μέχρι τα 100. Κι όμως, αφιερώνει σχεδόν το μισό βιβλίο να μοιράζεται μαζί μας μυστικά διαφορών αιωνόβιων της Ιαπωνίας. Spoiler alert: πράσινο τσάι, λαχανικά κι αισιοδοξία είναι μερικά από αυτά τα μυστικά. Ωστόσο αν ήταν μόνο αυτό δεν θα ασχολιόμουν. Αν μη τι άλλο όλα αυτά συμβάλουν σε μια καλύτερη ποιότητα ζωής, αλλά το ξέραμε ήδη.
Πάμε τώρα στα σοβαρά φάουλ. Σε μια προσπάθεια να μας εισάγουν σε μία μέθοδο γνωστή ως νοηματοθεραπεία (κοινώς να βρεις το νόημα της ζωής σου) κατακρίνουν, ανοιχτά κατά την γνώμη μου, διάφορες μεθόδους δυτικές , μεταξύ αυτών η ψυχανάλυση. Η ψυχανάλυση δεν είναι δυτική μέθοδος, είναι επιστήμη αρχικά. Ακόμα και να υπήρξα ανοιχτή στη νοηματοθεραπεία ως συμπληρωματική μέθοδο αντιμετώπισης κάποιων θεμάτων, ο τρόπος που την προμοτάρει το βιβλίο σε βάρος της ψυχανάλυσης, είχε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.
Τέλος και σημαντικότερο συγγραφείς ισχυρίζονται, με λίγα λόγια, ότι το να αφιερώνεσαι σε κάποιες εργασίας ρουτίνας μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα αν το δεις ως μια μορφή διαλογισμού. Ως ένα σημείο ακούω το επιχείρημα τους και αν κάποιους τους βοηθάει, καλώς. Αλλά για να ενισχύσουν αυτό το επιχείρημα φέρουν ως παράδειγμα τους εργάτες στο εργαστήριο της Toyota! Είναι δυνατόν να φέρεις σαν παράδειγμα εργοστάσια που όλοι ξέρουμε τις απάνθρωπες συνθήκες και να λες ότι ο εργάτης που κάνει την ίδια μονότονη δουλειά (πολλές φορές για 12 ή 16 ώρες όπως υπάρχουν μαρτυρίες) να βρίσκει σε αυτό ευτυχία? Το ικιγκάι μου μέσα! Η άλλη λέει ήταν ευτυχισμένη γιατί όλη μέρα ξεκαθάριζε τρίχες από ένα εξάρτημα αυτοκινήτου μόνη της σε ένα δωμάτιο. Αλλά για να ηρεμίσετε, θεωρείται από τα πιο σημαντικά στελέχη της Toyota! Η λέξη προπαγάνδα είναι το λιγότερο που μπορώ να σκεφτώ.
Δεν θα έμπαινα ποτέ στον κόπο να ασχοληθώ τόσο με ένα βιβλίο που απλά σου προτείνει μια άλλη οπτική της ζωής αν απλά διαφωνούσα με αυτή την οπτική. Αλλά το συγκεκριμένο είναι απαράδεκτό και αν σκεφτούμε την απήχηση που έχει θα τολμούσα να πω κι επικίνδυνο.
Ας ξυπνήσουμε λίγο.

[7jane · Rating 3 out of 5]

The book's title is a little misleading: while it does talk about ikigai, it also talks about what things are connected to it, and the main point is on having a long, happy, healthy(ish) life, as seen from the (mostly) Okinawan way of life. The authors traveled to Ogimi, which is in Okinawa, Japan, and spent time there interviewing and observing the oldest people, who all seemed to have this ikigai (the reason to get up in the morning), a joy of life and very active daily activities.

The chapters talk about things like the state of flow, logotherapy and morita-therapy which both can well connect to the ikigai-concept, on being active, what one should eat, exercises, and facing problems and change. Each chapter seems to add and/or comment something to the main idea, and one chapter focuses on the people of Ogimi itself.

The three stars were mainly because I didn't agree with everything, but then not everything needs to be agreed on. Also many of the things were familiar to me already. That said, neither point made me angry or make me regret buying/reading the book, and the book was a quick read. I think the majority of the information was still great, and made the book absolutely worth reading and keeping. Buettner's "Blue Zones" book might be more worth to read (and to read first), but just reading this might be inspiring enough - or make a good adding to the book mentioned.

[Masoud msn · Rating 1 out of 5]

1.5*
قطعا اگر کتاب صوتی‌ش نبود سراغ این نمی‌رفتم. ایکی‌گایی همان مشکل اکثر کتاب‌های راز موفقیت و انگیزشی را دارد که از نظر ارزش علمی نزدیک به صفر هستند. به بیان دیگر، نویسنده قبل از نگارش، نتیجه‌گیری خودش را تعیین کرده و با جستجو در منابع تحقیق سعی در دفاع مطلق (و نه بحث به مفهوم discussion) از یافته‌ها دارد.

حالا ممکن هست سوال پیش بیاد که مگر کتاب موفقیت یا انگیزشی باید حتما علمی باشه؟ جواب اینه که قطعا نه. یک نفر می‌تونه بر اساس جهان‌بینی و تجارب شخصیش یک کتاب توسعه‌ی فردی بنویسه و در جای خودش خیلی هم مفید باشه اماااا وقتی شمای نویسنده برای ساپورت ادعای خودت متوسل به تحقیقات علمی در فلان دانشگاه مشهور امریکا می‌شوید اونجاست که کتابتون ابعاد جدیدی به خودش می‌گیره و باید از زاویه علمی هم نقد و بررسی بشه وگرنه از نظر میزان اعتبار چه تفاوتی با ادعای فلان اینفلوئنسر یا یوتوبر داره که یه تحقیق باب‌طبع خودش رو از انبوه تحقیقات بیرون میکشه و میگه تزریق فلان واکسن باعث عقیم شدن انسان میشه؟

به طور خاص، قسمت‌های مرتبط با ارتباط‌سنجی عوامل خطر و همچنین عواملی که اثر محافظتی بر روی کیفیت زندگی دارند اذیتم می‌کرد چون چندین سال بواسطه‌ی زمینه‌ی کاریم، در مقالات مشابهی که از آن‌ها برای ساپورت نتیجه‌گیری‌هاش استفاده می‌کرد مشارکت داشتم و می‌دونم که در بدیهی‌ترین گزاره‌هایی که در جامعه پذیرفته‌شده هست (مثلا تاثیر منفی ریسک‌فکتوری مثل سیگار) مطالعاتی هستند که با وجود در نظر گرفتن متغیرهای مخدوش‌گر در متد و آنالیز ارتباط منفی معنی‌دار مشاهده نمی‌کنند (بماند که به خاطر publication bias خود مجلات علمی حتی معتبر هم کمتر تمایل به چاپ چنین تحقیقاتی دارند ولی باز هم خیلی‌ها به خاطر متدولوژی علمی چفت و بست‌دارشان از فیلتر داوری عبور می‌کنند).

وضعیت وقتی بدتر می‌شود که جامعه‌ی مورد مطالعه، اهالیِ یک جزیره هستند که احتمالا از نظر نژادی تا حد بالایی خالص مانده و اثر مهم وراثت می‌تواند به کل این نتیجه‌گیری‌های مبتنی بر سبک زندگی سالمندان اوکیناوا را زیر سوال ببرد مگر اینکه مقالاتی که بر این اساس تعدیل شده‌اند مورد استناد قرار می‌گرفتند (که در این کتاب ابدا این اتفاق رخ نداده). پس این ادعاها یا نباید از اول طرح می‌شد ( که به عقیده‌ی من این بهترین کار بود) یا باید از هر دو زاویه موافق و مخالف به مطالعات قابلِ اعتنا ارجاع می‌داد که در این صورت جنبه‌ی پژوهشی خیلی پررنگی به خودش می‌گرفت و متعاقبا خیلی از خوانندگان را زده و مایوس می‌کرد (شاید کمتر از یک دهمِ الان خوانده می‌شد).

در مجموع به نظرم این کتاب می‌توانست فاقد موارد منفی ذکر شده باشد و کمتر آسیب ببیند اگر نویسندگان محترم فقط روی خود اهالی اوکیناوا متمرکز می‌شدند و مشاهدات خودشان را از اهالی جزیره به صورت مطالعات موردی گزارش می‌کردند. به هر حال این کتاب از اول هم با نیت و رویکرد علمی-پژوهشی نوشته نشده ولی متاسفانه تفکر پشتش میخواسته هم از توبره بخورد و هم از آخور. حتی می‌شد چند نفر از اهالی جزیره تبدیل به شخصیت بشوند و هر فصل با زاویه دید یک نفر جلو برود. مطمئنم این ورژن از کتاب برای طیف گسترده‌ای از مخاطبان فعلی‌اش همچنان جذاب می‌ماند و در عین حال کتابِ کوتاه‌تر (شاید در حد ۵۰ تا ۷۰ صفحه)، ‌کم‌ادعاتر و قابل احترام‌تری می‌شد.

[Bharath · Rating 4 out of 5]

This book has a lot of things going for it - it is concise, packages best known & appreciated theories on a long life & happiness and provides examples from Japan on a fulfilling life.

Ikigai is the Japanese concept of a purposeful life where what you love, are good at intersects with what the world really needs and is willing to pay for making it a winning combination which you as an individual enjoy pursuing. The authors start with Logotherapy pioneered by Victor Frankl, who after a painful period of internment at a Nazi concentration camp, outlines this concept of finding purpose to life. In contrast to traditional psychotherapy which is concerned with finding a problem, Logotherapy offers a positive outlook.

The book later explores the concept of Ikigai with a narrative on how the longest living communities in Japan spend their lives. There is a common pattern among those who live long - they mostly eat plant based food, have strong community bonds, are physically very active (primarily with light exercises like walking) and pursue hobbies or careers they are passionate about. Most of them do not have a concept of retirement and continue these practices well into old age. There is material devoted to yoga, meditation, and other practices which help strengthen the mind and lend balance to life.

This is a book which summarizes important concepts very well. Only, I did not find too much new information, except for the descriptions and voices of a few communities in Japan.

A recommended read for the importance of the subject it covers.

[Jo · Rating 3 out of 5]

This book was a little hit and miss for me. The primary reason I picked it up was due to my interest in Japanese culture, but also because I wanted to find out more about 'Ikigai.' I found this to be a fairly straightforward read, and could be read fairly quickly if one had the time.

I appreciated that the author gives some practical advice on how find ones 'flow' and how to do this with diet and exercise. Also, snippets in Japanese culture were scattered throughout the book which made it more of a worthwhile read.

There were some rather long-winded descriptions of Tai Chi and yoga poses nearing the middle of the book, which I feel were unnecessary, and I felt like they did that just to bulk out the book.

Overall though, this was a short, but interesting read, but if you're after something deeper, look elsewhere.

[Jasmin Martin · Rating 1 out of 5]

I expected more but this book disappoints. It doesnt seem to follow a clear thread but rather jumps randomly around from one fact to another (which the authors thought relevant) such as stress and what it does to the body, and then short profiles on some of the longest lived persons on the planet. These don't have much to do with the Ogimi folk of Okinawa that the researchers were going to visit and interview. I though they were going to write about them and their entire time spent with them, but this is only a small feature in the book. The other thing that annoys me is when scientists try to interpret something abstract and philosophical using an outsider's point of view and quantitative methods. Already when they wrote in the beginning chapter that they couldn't believe that only the Okinawan diet and some other 'lesser' important activities could help the population live long, I thought, ok, here we go. Basically what this book told me was that they hadn't understood anything. And were coming quite late to the party with facts about health, holism and nature, that can be read and explored much better in other books. Not worth the read.

[Amit · Rating 5 out of 5]

4.75 ⭐

GENRE - SPIRITUALITY / SELF HELP.

What a wonderful book to read this season!! Ikigai The Japanese secret to a long and happy life focuses on finding a meaning and purpose in life. The book captures life's of most of the people who have gone on to live for 100+ years of age mostly from Okinawa region of Japan.

The author has interviewed people who have gone on to live long asking them questions about their schedule, hobbies, exercises, food consumption, habits etc.Most of the conversations are interesting and shows that people who live longer have a lot of things that they do in common to know more you should read the book and I am sure you would definitely enjoy the book.

A highly highly highly recommended Book.

Thank you 🙂🙏♥️

[Aesaan · Rating 4 out of 5]

"Life is not a problem to be solved, just remember to have something that keeps you busy doing what you love while being surrounded by the people who love you."

Ikigai is a beautiful little read about the simple ways of life and the peace of mind. About happiness, appreciation and connecting with nature. If you are looking for some great revelation after reading this little book, then just know... it's not happening. It's only meant to slow you down, rethink, focus, and live a long happy life.

The 10 rules of Ikigai:
1. Stay active, dont retire...
2. Take it slow...
3. Fill your belly to 80%...
4. Surround yourself with good friends.
5. Get in shape for your next birthday.
6. SMILE!
7. Reconnect with nature.
8. Give thanks...
9. Live in the moment. Stop regretting the past and fearing the future.
10. Follow your Ikigai, your passion, your purpose.

This book isn't meant to change your life, however, it may very well, it depends on how you take it. Its a short read and definitely worth checking out.

[Maria Bikaki · Rating 3 out of 5]

Δεν ξέρω αν διαβάζοντας κανείς αυτό το βιβλίο θα βγει πολύ σοφότερος, δηλαδή δε νομίζω ότι προσθέτει πραγματικά πολλές καινούριες πληροφορίες για μια πιο ευτυχισμένη ζωή που μέχρι τώρα δε γνωρίζαμε και προφανώς δε νομίζω ότι πρέπει να αρχίσουμε να τρώμε φύκια όπως αναγράφεται για καλύτερη ποιότητα ζωής, όμως πιστεύω ότι δεν είναι ποτέ κακό να ξαναβλέπεις γραπτά κάποια πράγματα που ήδη τα γνωρίζεις και είναι και για σένα κοινώς αποδεκτά συστατικά μιας ευτυχισμένης ζωής. Σε αυτό το κομμάτι προσωπικά το βιβλίο με έπεισε να τα ξαναδιαβάσω με ευχαρίστηση, να τα ξαναθυμηθώ και ν’ αναλογιστώ πόσα από αυτά έχω εντάξει στην καθημερινότητα μου. Υπήρχαν κάποια κεφάλαια που σίγουρα με άφησαν αδιάφορη, αν όμως ήθελα να κρατήσω ένα πράγμα θα ήταν ότι μου δημιούργησε αν θέλετε την επιθυμία να ψάξω, ν’ αναρωτηθώ ποιο είναι το δικό μου ικιγκάι. Στο βιβλίο το ικιγκάι παρουσιάζεται ως το λόγο υπάρξης μας, ως ο λόγος που σηκωνόμαστε από το κρεβάτι. Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του ξεχωριστό ικιγκάι και σίγουρα δε μπορεί να περιμένει κανείς να του υποδείξει ένα βιβλίο για το ποιο είναι όμως μπορεί να του δώσει την ώθηση να το αναζητήσει όπως έκανε και με μένα.

[Helen · Rating 2 out of 5]

Meh. It's really just a recap of The Blue Zones of Happiness with emphasis on the Okinawa aspect. The quote I find most disconcerting, after reading the entire book, is "There is no perfect strategy to connecting with our ikigai"....but (what we learn from the Okinawans) is "don't worry too much about finding it." But then, in the next and final page, they say, "if you don't know what your ikigai is yet, as Viktor Frankl says, your mission is to discover it."
So which is it? And aside from exercising and eating vegetables, how do we find this elusive purpose? "Do stuff that gives you Flow"...I don't believe ikigai/purpose necessarily provide an inclination toward Flow. But if that is the case, read Csikszentmihalyi's book rather than this one.

[Ola Al-Najres · Rating 3 out of 5]

أحببتُ أن تكون القراءة الأولى في هذا العام لكتابٍ كان بمثابة الذكرى الأخيرة لي في سوريا، حيث تلقيتهُ كهدية من أحد الأصدقاء المُلهمين، وكم كانت مناسبة للوداع الأخير والحياة الجديدة التي تنتظرني ! فالكتاب يتركز موضوعه حول عيش حياة مديدة من خلال اكتشاف دافع وسبب للبقاء على قيد الحياة والذي يُطلق عليه اليابانيين "إيكيجاي"، وبالحقيقة، البحث عن معنى، هو أفضل ما تفعله لبدء صفحة جديدة من كتاب حياتك .


واقتداءً بالتجربة اليابانية لعيش حياة مديدة، يمدك الكاتب بنصائح عشر، مستقاة من نمط حياة سُكان بلدة أوجيمي في جزيرة أوكيناو اليابانية والتي تُلقب بـ(قرية العمر الطويل) نسبةً لارتفاع متوسط عمر ساكنيها :


١ - لا تتوقف عن ممارسة النشاطات التي تجد فيها نفسك، لأنك بفقدانها تفقد الهدف والرغبة بالاستمرار.

٢ - ابتعد من التوتر والقلق والسعي المحموم خلف الحياة، واعمل بمقولة "سر ببطء وستذهب بعيداً"

٣ - لصحة أفضل، اكتفِ بالقليل من الطعام ولا تملأ معدتك بأكثر من ٨٠٪؜ من حجمها .

٤ - الأصدقاء خير دواء، فأبقهم في متناول قلبك .

٥ - تكون المياه في أفضل حالاتها عندما تتدفق، لا حين تكون راكدة، كذلك جسدك فحافظ على لياقته البدنية .

٦ - "الضحك يطيل العمر" ، تذكر هذه المقولة دائماً وابتسم .

٧ - حافظ على صِلة قوية مع الطبيعة، فالتفاعل معها هو وسيلة لإعادة شحن النفس بالطاقة الإيجابية .

٨ - لا تُبقي مشاعرك في صندوق مغلق، أظهر امتنانك وشكرك لمن يستحق .

٩ - لا تشغل نفسك بالماضي والمستقبل، اليوم هو كل ما تملك فاجعله يستحق التذكر .

١٠ - اذا لم تجد الإيكيجاي الخاص بك حتى الآن، فاجعل هدفك الحالي هو اكتشافه .



وبغض النظر عن الاستفاضة والتكرار، وبعيداً عن الشتات العام الذي يعانيه الكتاب في فصوله، أجد في النصائح بعض الواقعية التي تفتقر لها كتب التنمية وتطوير الذات عادةً، فبعضها سهل التطبيق والممارسة، لا سيما ما يُصرّ منها على بشريّتك و احتمالية فشلك وانهيارك مراراً، ثم فرصك في النهوض والبدء من جديد …

[Nadia King · Rating 5 out of 5]

I literally inhaled this book. Ikigai is a beautiful book about Japanese culture and discusses the secret to a long and happy life. If you're interested in Japanese culture and self-development this gorgeous book is for you. Just reading this had a calm and centering effect on me. "Happiness is always determined by your heart." 💙

[Ali · Rating 1 out of 5]

اگه کسی رو می شناسید که توی همایش‌های موفقیت شرکت می‌کنه یا از زندگی واقعی و جامعه‌ش کمی دوره، واستون یه پیشنهاد خوب دارم. هر چه سریع‌تر این کتابو بخرید و بهش هدیه بدید. مطمئن باشید خوشحال میشه.

اما قضیه چیه؟
یه جزیره‌ای توی ژاپن هست به نام اوکیناوا که مردم این جزیره عمر طولانی‌ای دارن و به گفته‌ی نویسنده مدل خاصی از زندگی برگزیدند و همین روش خاص زندگی باعث شده که عمر طولانی داشته باشن و شاد باشن. حالا این وسط نویسنده میاد زندگی مردم این جزیره و باورهاشون رو برای ما بیان می‌کنه تا ما هم از این ایکیگایی استفاده کنیم و عمر شاد و بلندی داشته باشیم🥸

حالا این مدل خاص زندگی چیه؟
زیاد خودتونو اذیت نکنید. همون چیزیه که همه می‌دونن. خلاصه‌ش میشه ورزش کنید، خوب بخوابید، غذای سالم بخورید(گوجه، برنج، نیشکر، ماهی و سبزیجات فراموش نشه و به گوشت خوک هم نزدیک نشید).
و البته به اندازه و مدوام کار کنید و هیچوقت بازنشست نشید و شکرگزاری باشید.

من دو تا مشکل با کتاب دارم. اول اینکه این کتاب، دقیقا جزو اون دسته کتاب‌هاییه که محدود به جغرافیای خاصیه و اطلاعاتش قابل استفاده در همه جا نیست.
اما حتی اگه مورد قبلی رو به حساب مشکل نگذارید و واستون اوکی باشه، مشکل دوم اینه این کتاب قرار نیست هیج چیزی، مطلقا هیچ چیز جدیدی به شما یاد بده. یعنی انقدر مطالب کتاب دم‌دستی و ساده‌ست که حد و حساب نداره. جوریه که آدم هوس می‌کنه نویسنده بشه.
رویا توی ریویوش کامل در مورد اشکالات زیاد کتاب نوشه و من دیگه تکرار نمی‌کنم. برید اونو بخونید که عالیه.

به‌نظرم می‌تونه واسه یه عده‌ی زیادی از جامعه کتاب جالبی باشه و بگن واو عجب چیز خفنی(هر چی نباشه کلا ژاپنی جماعت واسه ما الگوعه) ولی در اصل از اون دسته کتاب‌های بسیار اورریتد و بازاریه.
اون تیکه اول ریویو دقیقا واسه‌ی چی بود؟
من چند سال پیش واسه‌ی ضایع کردن یه بنده خدایی که طرفدار این چرت و پرتای موفقیت و این چیزا بود ویدئو ازشون زیاد می‌دیدم تا قشنگ بتونم ضایعش کنم. خلاصه که این کتابِ حیف درخت، دقیقا همون مدلی حرف می‌زنه.

هم‌شنوی با بچه‌های گروه هم‌خوانی کتاب‌های بد.

[Tessa Nadir · Rating 4 out of 5]

Ikigai este un concept japonez si inseamna "fericirea de a fi mereu ocupat". Recunosc ca am cumparat cartea pentru recomandarile pe care le face in ceea ce priveste anti-aging-ul, pentru sfaturile culinare pe care le contine, dar mai ales pentru a invata despre rezilienta (capacitatea de a lupta si de a face fata dificultatilor), pentru wabisabi (frumusetea lucrurilor trecatoare si acceptarea lor) si pentru conceptul de ichi-go ichi-e (Carpe diem). Mereu am vrut sa lucrez la intarirea mentalului si la crearea unei stari de invulnerabilitate sau, cum se numeste in literatura de specialitate, antifragilitate in fata greutatilor.
Cartea are desigur si parti mai slabe, cum ar fi faptul ca abordeaza o multitudine de subiecte pe care nu le aprofundeaza si astfel aflam multe dar nu suntem experti in nimic. Un alt lucru care m-a deranjat este optimismul exacerbat pe care-l promoveaza in general cartile de genul acesta. Eu tinzand sa fiu cat se poate de realista, ma enerveaza uneori acest optimism uneori fara temei.
Am retinut totusi urmatoarele idei de baza:
- ichariba chode - adica sa-i tratam pe toti ca si cum ar fi fratii nostri, chiar daca ii intalnim pentru prima data.
- yuimaaru - este foarte importanta munca in echipa.
- hara hachi bu - nu manca pana la satietate. Doar 80% din stomac sa fie plin.
- este foarte importanta apartenenta la un moai - adica un grup cu interese comune.
- gimnastica creierului este vitala.
- cuvinte cheie: meditatie, miscare, dieta echilibrata.
- bihaku - adica pielea alba - protectia impotriva ultra-violetelor este esentiala.
- alege logoterapia si nu psihanaliza.
- mantra lui Shoma Morito: "Ce trebuie sa fac acuma?"
- propozitia lui Bruce Lee: "Fii apa, draga prietene."
- cauta simplitatea sofisticata.
- in Okinawa guvernul a implementat recomandarea a se folosi sub 10 grame de sare pe zi.
- este important consumul de ceai verde, alb sau iasomie.
- trebuie avuta in vedere practicarea de Yoga, Tai-Chi, Qiyong, Radio Taiso, Shiatsu.
- dezvoltarea rezilientei - continua sa lupti orice ar fi si este foarte importanta nanakorobi yaoki, ceea ce inseamna cand 'cazi de 7 ori ridica-te de 8'.
- sa cautam frumusetea in imperfect si in incomplet.
Recomand aceasta carte, este o lectura agreabila, merita citita, meditat asupra ei, selectate si aplicate unele dintre sfaturi. Coperta este superb realizata cu flori de cires si poate reprezenta un cadou dragut oferit unui prieten.
Sa incheiem cu poezia profesorului Roberto Abadie Soriano:
"Sanatos si ordonat,
La mancare cumpatat,
Viata fara de-abuz de leacuri,
Sa nu te enervezi din fleacuri,
Sa nu-ti pierzi din interes,
Recreere si mult mers,
Nu lua nimic de-a gata,
Stai cu lumea, fii deschis,
Si ocupatia continua
Iti va fi de fapt rasplata."

[VerseVoyager · Rating 5 out of 5]

"He who has a why to live for can bear with almost any how."

Everyone has there own ikigai:
A reason to jump out of the bed every morning, a reason to live happily, a reason to keep following your heart instead of the arms of a clock. The book is not just informative and motivational but also comforting and soothing. Written about passionate people, by passionate people. Full of information, researches, case studies.

There are some interview answers of the Okinawans which can influence many people around the world. The description of the Okinawan lifestyle left me wonderstruck about how little things we do everyday can make a huge contribution to a better life. The people in Ogimi do not tell you to do intense workouts or spend hours at the gym; the secret is to keep moving no matter what. The next important thing discussed in this book is diet to stay slim and fit. No intermittent fasting. Only a proportionate, small size and highly nutritious diet is recommended. Diet really plays an important role in our lives. And the Okinawans have got one of the best diets.

I absolutely loved that the thoughts and ideas written in the book are pragmatic. Goals are achievable and practical living in a busy world. The writing not being very idealistic can be applied in our daily lives. The reader also gets a peek at the Japanese culture and lifestyle through this book.
There is also a small collection of Japanese proverbs and Haikus which have a very deep meaning and are inspirational at the same time.

I had a calm time reading this quick book and now have got a lot of motivation to try out new things.

七転び八起き
Fall seven times, rise eight.

[Neha Shehrawat · Rating 3 out of 5]

This goes without saying that the book was well written and researched. The hard work behind the interviews and the surveys can easily be detected. Although, in my opinion, the title of the book i.e. IKIGAI, is a little trickery. The novel tells us a lot of meaningful and insightful things but the only thing it forgot to tell us is how we can uncover the dilemma of searching our ikigai. No doubt there were topics like flow indicating how a person gets so involved in a specific activity that nothing else seems to matter, not even a person’s surroundings. But, to reach that stage where you infer what that “thing” exactly is, is not mentioned. I just wish that the way they have interpreted concepts like resilience and Wabi-Sabi, they could have done the same with ikigai. Otherwise, the book taught me plenty about the route that should be picked to lead this monotonous life.
Although, it did get me hooked up with the term ikigai and that is why in the hope of reaping the sense of unanswered questions regarding this I will be starting with ‘The Ikigai Journey’.

[Jude St. Francis · Rating 2 out of 5]

کتاب ابداً شامل چیزای رازگونه و عجیب و غریب برای افزایش طول عمر نیست و صرفن همون چیزایی که هر انسان سالم‌العقلی میدونه طول عمر رو زیاد می‌کنه تحت عنوان راز ژاپنی‌ها و با الفاظ ناآشنا‌ی ژاپنی بیان می‌کنه -دیگه همه میدونن ورزش کردن و هدف داشتن و سالم خوردن و گشتن با آدمای خوب عمرو زیاد می‌کنه! 🙄🤦🏾‍♀️
▪︎
فارغ از اینها خود کتاب دو تا نکته‌ی مثبت داره:
اول اینکه مثل کتابای دیگه از این دست، شلوغ پلوغ نمیکنه و با یک بک‌گراندی از آرامشِ روستاییِ ژاپنی حرف‌هاشو -هر چند همگی تکراری🦦- می‌زنه
و دوم اینکه هر چیزی که می‌گه مبنای علمی داره و به یه تحقیق و آمار رجوع می‌کنه یا از مباحث روانشناسی کمک می گیره.

[Sara · Rating 2 out of 5]

شاید کتاب مناسبی نبود برام. اصلا این سبک و مدل کتاب نباید بخونم.
چون بهم پیشنهاد شده بود گوش دادم ولی حس میکنم حتی اونکه پیشنهاد کرده بود انگار نخونده بودتش. فکر میکردم بیشتر راجع به همون هپی لایف و اینا باشه ولی بیشتر راجع به این بود که چطور یه قومی زیاد عمر کردن و چیکار کنیم زیاد عمر کنیم.
با وضع زندگی دیدنِ من، این کتاب اصلا کتاب لذت‌بخشی برام نبود و به نظرم خیلی بیهوده و مزخرف میومد.
اوکی تو فلان مدل زندگی کن و ورزش کن و بخور و ... رفتنی بیرون یه ماشین میزنه بهت میمیری دیگه. بعد اینکه این کتاب بیاد بگه آقا فلان چیزشون باعث میشه حسشون فلان بشه
می‌گفت فلان چیزشون باعث میشه بیشتر عمر کنن.
خب چیکار کنم من؟! خودشون دوست دارن زیاد عمر کنن یا فلان کارو کنن میکنن دیگه چه تاثیری تو زندگی من باید میذاشت این کتاب؟ یهو به طرز معجزه آسایی آینده نگر میشدم و میخواستم صد سال عمر کنم؟
نوپ ارتباط برقرار نکردم و حتا با بی‌حوصلگی اخراشو گوش کردم دیگه.

ولی یه سری حرف های اولش رو خیلی دوست داشتم
برا همین بجا یک بهش دو میدم.

You may grow old and trembling in your anatomies, you may lie awake at night listening to the disorder of your veins, you may miss your only love, you may see the world about you devastated by evil lunatics, or know your honour trampled in the sewers of baser minds. There is only one thing for it then—to learn. Learn why the world wags and what wags it. That is the only thing which the mind can never exhaust, never alienate, never be tortured by, never fear or distrust, and never dream of regretting.
—T. H. White, The Once and Future King

▪ Researchers with an eye to the future, such as Ray Kurzweil and Aubrey de Grey, claim that we’ll reach this escape velocity in a matter of decades. Other scientists are less optimistic, predicting that we’ll reach a limit, a maximum age we won’t be able to surpass, no matter how much technology we have.


▪ This is because people, especially older people, like to do things as they’ve always done them

▪ Presented with new information, the brain creates new connections and is revitalized. This is why it is so important to expose yourself to change, even if stepping outside your comfort zone means feeling a bit of anxiety.

اردیبهشت ۱۴۰۱

[Yasamanv · Rating 2 out of 5]

چرا آدم باید بخواد ۱۰۰ سال عمر کنه🤔

[Corrado · Rating 3 out of 5]

It's an easy, quick read.

About 20% of the ideas felt useful and memorable, but the rest didn’t really stick with me.

It’s a decent book though, but nothing groundbreaking.

[Avani ✨ · Rating 2 out of 5]

Over Hyped.