Зима във Фелбака. Едно полуголо момиче ненадейно излиза от гората и е блъснато от преминаваща кола. Това е Виктория, изчезнала от 4 месеца. Изчезнали са и други момичета. Патрик Хедстрьом и колегите му започват разследване. В това време Ерика Фалк пише книга за стар случай на убийство – на бивш укротител на лъвове, установил се във Фелбака. Жена му Лайла, осъдена за убийството му, упорито крие някаква мрачна тайна. И не спира да получава в затвора неподписани заплашителни картички. Докато разговаря с нея, докато се занимава с децата си и наглежда сестра си, която изживява поредната криза, Ерика не пропуска да се намеси и в разследването на съпруга си. Постепенно и на двамата започва да им се струва, че между двата случая има връзка. Но каква? Всички замесени в историята лица се държат подозрително. Интригата става изключително заплетена. Фантазията на Камила Лекберг сякаш не знае граници. В крайна сметка всичко се изяснява. Само дето Лайла получава още една картичка. Дали писателката не иска да ни подскаже, че историята ще има продължение?
Before she became one of Sweden’s most popular crime writers, Camilla Läckberg (b. 1974) worked as a marketing director and product manager for several years. Her first two crime novels, Isprinsessan (The Ice Princess) and Predikanten (The Preacher), received rave reviews from the Swedish press and quickly found a large readership. But her big breakthrough came when Stenhuggaren (The Stonecutter) was nominated for The Crime Novel of the Year award in 2005, and also when Olycksfågeln (The Stranger) and Tyskungen (The Hidden Child) were made lead titles in Bonnier’s Book Club.
Camilla’s books have gained even more popularity after being adapted into a TV-series, produced by SVT (Swedish Television).
In April 2017 her tenth book in the Fjällbacka-series, Häxan, was released – claimed to be her best novel so far! In 2019 Camilla received a diamond book for Häxan, since it has sold in over 300 000 copies in Sweden!
And in the spring of 2019 heralds the global launch of The Golden Cage, the first of two dark and suspenseful novels by Camilla Läckberg. After ten internationally bestselling novels and over 26 million copies sold, Läckberg’s next adventure will be a psychological suspense duology.
The Golden Cage was the most sold book in Sweden 2019.
One of the better ones in the Fjällbacka series, Läckberg still uses the all too familiar format again; gruesome atrocities, interesting characters, some unbelievable plot twists, yet she still manages to capture your attention. There is some progress in the series too, Erica Falck is less of a whiner.
Food for thought: How long will this series go on, I wonder. How many murders can this town handle? Isn't it too small for so many crimes already? Is there anybody still alive actually, besides the book's main characters?
Now the synopsis for this one is what caught my eye and made me want to read the first 8 books. I wish I had broken my habit of trying to read in order, as it would have meant 8 less mediocre books i had read. To be fair this was one of the better ones! still struggled to give it 2 stars. Maybe it lost something in translation.
Εδώ βρε πάλι… με τους συνήθεις ύποπτους… πως λέμε ‘κράζεις, θαυμάζεις’… την κράζω αλλά τη διαβάζω… άρα μάλλον το πρόβλημα δικό μου είναι κι όχι δικό της… Η αλήθεια είναι πως την διαβάζω με ιδιαίτερη ευχαρίστηση στο pocket, αλλά στο κανονικό βιβλίο ‘δεν’… γεροντοπαραξενιές, τι να πει κανείς;;; Λοιπόν… τι έχουμε στο ‘Θηριοδαμαστή’; Τα γνωστά και τους γνωστούς… τον Πάτρικ, την Έρικα, την Άννα, τον Μέλμπεργ… κι ένα έγκλημα του παρελθόντος που έχει σχέση με ένα έγκλημα του παρόντος… η γνωστή συνταγή αλλά πιο καλά εκτελεσμένη ομολογουμένως… Στα θετικά, de facto η μείωση της πολυλογίας και του κουτσομπολιού που αφορά την καθημερινότητα των ηρώων… επιτέλους οι ‘πάνες’, τα ‘μπιμπερό’, οι ‘ερωτικές ανησυχίες’ του αστυνομικού τμήματος της Φιελμπάκα, οι απιστίες, μπήκαν στο πλαίσιο που τους χρειάζεται… ολίγον… Το βιβλίο επίσης είναι πως το λέμε εδώ στο Ελλάντα, page turner… τουλάχιστον εγώ ανυπομονούσα να δω τι θα γίνει παρακάτω… είχε ένα σασπένς… είχε μια αγωνία… το ομολογώ… πως το ευχαριστήθηκα… μετά από καιρό, είχα την αγωνία να κάτσω να πιάσω ένα βιβλίο… Τώρα να πιάσουμε και τα αρνητικούλια… Εάν έχεις διαβάσει Lackberg, το μοτίβο γίνεται τόσο προβλέψιμο, που δεν χρειάζεται να έχεις αστυνομικό δαιμόνιο για να ανακαλύψεις τον / την / τους / τις δολοφόνους… Ενώ μέχρι τα 2/3 του βιβλίου το πάει μια χαρά, στο τέλος που αρχίζει σιγά – σιγά και αποκαλύπτει ποιος το έκανε κλπ κλπ, και εν πάση περιπτώσει ο δράστης βγαίνει στο προσκήνιο, το κίνητρο δεν φαίνεται πουθενά… Με τρώει ο πισινός μου να κάνω ένα σπόιλερ αλλά θα κρατηθώ γιατί είναι αστυνομικόν… όμως το γιατί, αυτό το ρημαδογιατί και η εξήγηση δεν δόθηκε πουθενά… γιατί έτσι… Θα βάλω ένα 8/10 γιατί εγώ πέρασα καλά… Υ.Γ. 1 Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν πρόκειται να ‘πατήσω’ ποτέ το πόδι μου στη Φιελμπάκα… όλοι οι σχιζοφρενείς με το πριόνι εκεί είναι μαζεμένοι… Υ.Γ. 2 Too much οικογενειακή βία και κακοποίηση πέφτει στα βιβλία της Λάκμπεργκ κι εγώ αναρωτιέμαι αν είναι δική της εμμονή ή αν τελικά η αγγελική σουηδική κοινωνία δεν είναι τόσο αγγελική…
Αναφερόμενη στο συγκεκριμένο βιβλίο,η Läckberg είχε δηλώσει πως είναι το πιο σκοτεινό που έχει γράψει ως τώρα. Όταν ξεκίνησα να το διαβάζω, σκέφτηκα πως ίσως ήταν κάπως υπερβολική - όταν το τελείωσα,συνειδητοποίησα πως είχε δίκιο. Στο "Θηριοδαμαστή" δε βλέπουμε απλά μια υπόθεση που αφορά δολοφονίες. Θα έλεγε κανείς πως ο θάνατος είναι το μικρότερο κακό που μπορεί να συμβεί στο θύμα(ή τα θύματα). Η ιστορία θυμίζει εκείνα τα εγκλήματα που βλέπουμε καμιά φορά στις ειδήσεις,που είναι τόσο τρομακτικά και αποκρουστικά,που μένουν στο μυαλό μας για πολύ καιρό μετά.
Η Läckberg γράφει όλα τα βιβλία της χρησιμοποιώντας ένα συγκεκριμένο μοτίβο, και το ίδιο κάνει κι εδώ: οι ζωές των ηρώων που μας σύστησε ήδη από το πρώτο της βιβλίο συνεχίζουν να εξελίσσονται, κι ο αναγνώστης παρακολουθεί την εξέλιξη αυτή από το ένα βιβλίο στο επόμενο. Φόντο όλων των περιπετειών της είναι το γραφικό ψαροχώρι της Φιελμπάκα, τόπος καταγωγής της ίδιας, καθώς και η γύρω περιοχή, ενώ ανάμεσα στα κεφάλαια παρεμβάλλεται μια ιστορία, που ξεκινά από το παρελθόν και οδηγεί στο σήμερα και έχει να κάνει με τους χαρακτήρες που εμπλέκονται στο έγκλημα που έχει διαπραχθεί κάθε φορά. Στο «Θηριοδαμαστή» λοιπόν η ιστορία περιστρέφεται γύρω από ένα κορίτσι, που είχε εξαφανιστεί πριν από χρόνια, και ξαφνικά βρίσκεται να έχει πέσει θύμα αυτοκινητιστικού δυστυχήματος. Η κοπέλα έχει φριχτά σημάδια βασανισμού, που κάνουν τους πάντες να φρίξουν στη σκέψη του τι είχε υποστεί στα χέρια των απαγωγέων της. Ο Πάτρικ και η υπόλοιπη ομάδα προσπαθούν να εξιχνιάσουν την υπόθεση, όχι μόνο για να βρουν τους απαγωγείς της κοπέλας, αλλά και για να ρίξουν φως στην εξαφάνιση άλλων τεσσάρων κοριτσιών, που φοβούνται πως είχαν την ίδια τύχη μ’ εκείνη. Όλα τα στοιχεία φαίνεται να οδηγούν σε μια σχολή ιππασίας και στους ιδιοκτήτες της, οι οποίοι έχουν τα δικά τους μυστικά. Από την άλλη, η Ερίκα διερευνά μια παλιά υπόθεση δολοφονίας, προκειμένου να γράψει το καινούριο της βιβλίο. Το πώς όλα αυτά συνδέονται θα αποκαλυφθεί σιγά σιγά, όσο ο αναγνώστης ξετυλίγει το κουβάρι της ιστορίας, που τόσο αριστοτεχνικά έχει δημιουργήσει η ταλαντούχα συγγραφέας. Όταν ο αναγνώστης διαβάσει την τελευταία σελίδα αυτού του βιβλίου και το κλείσει, θα συνειδητοποιήσει πως τελικά ναι, αυτό είναι το πιο σκοτεινό βιβλίο που έχει γράψει η Läckberg. Όταν βέβαια μιλάμε για αστυνομικό μυθιστόρημα εξυπακούεται πως υπάρχει το απαραίτητο μυστήριο και κάποια ‘σκοτεινιά’, είτε λόγω της ίδιας της υπόθεσης είτε απλά επειδή το είδος της αστυνομικής λογοτεχνίας επιβάλλει κάτι τέτοιο. Όμως η συγκεκριμένη, στα προηγούμενα βιβλία της, δε μας είχε συνηθίσει σε κάτι τέτοιο: οι ιστορίες της, πάντα δυνατές και συναρπαστικές, περιστρέφονταν γύρω από εγκλήματα λιγότερο απεχθή. Γιατί, οπωσδήποτε, ένας φόνος είναι από μόνος του κάτι ψυχρό και ανάλγητο, αλλά τα όσα περιγράφονται στο «Θηριοδαμαστή» θυμίζουν εκείνα τα εγκλήματα που ακούμε στις ειδήσεις και είναι τόσο φρικιαστικά, που μένουν για πολύ καιρό στη μνήμη μας. Η συγγραφέας κατορθώνει να μεταδώσει αυτό το συναίσθημα χωρίς να χρησιμοποιεί αποκρουστικές περιγραφές – δεν τις χρειάζεται άλλωστε: καταφέρνει με ελάχιστες λέξεις να μεταδώσει στον αναγνώστη όλη τη φρίκη που κρύβουν πίσω τους, κάνοντάς τον να αναρωτιέται αν, τελικά, υπάρχουν όρια στην ανθρώπινη διαστροφή και ποια είναι αυτά.
Ο «Θηριοδαμαστής» είναι ένα βιβλίο που οι φανατικοί αναγνώστες της Camilla Läckberg θα λατρέψουν, παρόλο που ίσως αρχικά τους ξενίσει λιγάκι η αγριότητα της συγκεκριμένης ιστορίας. Σίγουρα όμως θα εκτιμήσουν τη συγγραφική εξέλιξη και ωριμότητα της συγγραφέως, η οποία εδώ είναι ολοφάνερη. Όσο για τους καινούριους αναγνώστες, πιστεύω πως θα βρουν την ιστορία συναρπαστική και θα θελήσουν να ψάξουν και τα προηγούμενα βιβλία της. Και στις δύο περιπτώσεις, το μόνο βέβαιο είναι πως το συγκεκριμένο βιβλίο θα αφήσει το λογοτεχνικό του αποτύπωμα σε όποιον το διαβάσει, το οποίο – ίσως – ξεθωριάσει μονάχα όταν κυκλοφορήσει το επόμενο βιβλίο της χαρισματικής Σουηδής.
Camilla Lackberg este una dintre cele mai cunoscute autoare de literatura suedeza, fiind supranumita 'Regina nordic-noir-ului', iar cartile ei sunt bestsellere internationale. A publicat 9 romane politiste ca: "Printesa gheturilor", "Predicatorul", "Sirena", Paznicul farului", etc. Pe baza lor s-au realizat pana acum 6 filme de televiziune. Romanul prezent face parte din seria "Fjallbacka" si debuteaza cu disparitia unei tinere fete care apare brusc tarandu-se in genunchi si iesind in calea unui sofer care nu o mai poate evita. Tanara era intr-o conditie groaznica, fiind evident ca fusese torturata si mutilata un timp indelungat. Patrik Hedstrom si echipa sa de investigatori sunt insarcinati sa rezolve dificilul caz, mai ales ca sunt si alte fete date disparute si inca la niciuna nu exista o pista viabila. Pe de alta parte Erica Falck, sotia lui Patrik, care este scriitoare, lucreaza la o noua carte si pentru aceasta se documenteaza la penitenciar. Ea doreste sa scrie despre Laila Kowalska, femeia care si-a omorat cu brutalitate sotul, pe Vladek, un dresor de lei de la circ. Surprinzator, cele doua cazuri se vor intrepatrunde si o poveste sinistra din trecut va iesi la iveala. Cititorul va avea ocazia sa vada cat de bine colaboreaza fermecatoarea Erica cu politia si cat de nebanuite sunt caile raului in acest roman. Este o carte politista buna cu un caz solid si impresionant emotional pentru cititori, cuprinzand o drama dureroasa de familie si avand un personaj negativ foarte bine construit si memorabil. Din pacate mi-am dat seama destul de repede cine era faptasul, insa, in ciuda acestui lucru, finalul a fost surprinzator, nu in sensul identitatii criminalului ci in felul in care s-au desfasurat evenimentele. In concluzie va recomand romanul si atasez cateva citate pe care le-am retinut: "Cum sa depasesti acea limita invizibila si totusi evidenta a ceea ce-ti este permis sa faci? Nu asta era insasi esenta umanitatii, sa-ti poti infrana cele mai primitive instincte si sa faci ce este drept si acceptat de societate?" "Ar trebui sa ne bucuram de ce avem si sa nu ne incercam norocul." "Oamenii exagereaza in privinta vorbitului. Merg la terapeut si psihologi, mediteaza impreuna cu prietenii, orice intamplare, cat de mica, trebuie analizata. Unele lucruri ar fi mai bine sa ramana nespuse." "Cum pot oamenii sa doarma cu raul in casa? Cum se pot odihni chiar si pentru o secunda? Raul se cuibarise in pereti, domnea in fiecare coltisor, in fiecare ungher."
Ας αρχίσω από τα αρνητικά του βιβλίου για να δικαιολογήσω και το τελευταίο στάτους κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης όπου είχα χαρακτηρίσει την εξέλιξη της υπόθεσης ως "ξενέρωτη". Το βιβλίο είναι καλογραμμένο, με τους βασικούς ήρωες έχουμε δεθεί από τα προηγούμενα βιβλία και μετά τις εξελίξεις στον "Άγγελο Θανάτου" ανυπομονούσα να μάθω περισσότερα για την τύχη τους. Οι χαρακτήρες επίσης είναι ανθρώπινοι, με αδυναμίες και αντιμετωπίζουν πραγματικά προβλήματα, τα οποία άλλοτε ξεπερνούν επιτυχώς και άλλοτε δυστυχώς όχι (αλλά c' est la vie...). Επίσης, η φύση του ανθρώπου ενδέχεται να είναι διαταραγμένη, κάποιοι χαίρονται να προκαλούν πόνο σε άλλους ανθρώπους, κλπ, κλπ. Όμως, μου φαίνεται κουραστικό πλέον ότι όλοι οι ψυχάκηδες μαζεύτηκαν στη Φιελμπάκα!!!! Εντάξει, να το καταλάβω για μια μεγάλη πόλη, αλλά έλεος πλέον με ένα μικρό χωριουδάκι να αντιμετωπίζει τόσους διεστραμμένους ψυχοπαθείς... Επίσης, διακρίνω μοτίβα που μου φαίνονται επαναλαμβανόμενα. Στα πρώτα βιβλία άνθρωποι πέθαιναν ή σκότωναν για να παραμείνουν κάποια μυστικά καλά κρυμμένα, ενώ στα τελευταία τέσσερα βιβλία (Γοργόνα, Φαροφύλακας, Άγγελος θανάτου, Θηριοδαμαστής) θα μπορούσαν να αποτελέσουν μάθημα ψυχανάλυσης για διάφορα είδη σχιζοφρένειας ή ψυχώσεων, ενώ ταυτόχρονα άνθρωποι αλλάζουν ταυτότητα και αποδεικνύεται ότι είναι κάποιοι άλλοι, από καιρό χαμένοι. Επίσης, για άλλη μια φορά η αστυνομική έρευνα ταυτίζεται με την έρευνα για το βιβλίο της Ερίκα... Και τέλος... κοπέλα μου (Ερίκα) έχεις τρία παιδιά, πού ορμάς έτσι μέσα σε σπίτια για τα οποία έχεις διαίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά; Ολόκληρο Πάτρικ τι τον έχεις????
Στα θετικά του βιβλίου, οι περιγραφές είναι εκπληκτικές, υπάρχει ατμόσφαιρα, αγωνία, αισθανόμαστε έντονα τον πόνο των συγγενών και τις εναλλαγές των συναισθημάτων. Δεν υπάρχουν σκηνές χιουμοριστικές, πέρα ίσως από την εμφάνιση της Κριστίνα, της μητέρας του Πάτρικ, αλλά υπάρχουν στιγμές αποφόρτισης. Εξάλλου, όλοι οι ήρωες βρίσκονται σε κρίσιμο σημείο της ζωής τους, ενώ τόσο ο Πάτρικ όσο και η Ερίκα είναι πλήρως αφοσιωμένοι στην έρευνά τους. Το βιβλίο είναι ένα πραγματικό page-turner, ενώ οι αποκαλύψεις και οι ανατροπές συνεχίζονται μέχρι κυριολεκτικά της τελευταία σελίδα, ενώ στο τέλος αφήνει ένα μεγάλο υπονοούμενο, το οποίο ανυπομονώ να δω στο επόμενο βιβλίο τι τελικά γίνεται.
Στα bonus σας παραθέτω ένα αφιέρωμα στη Φιελμπάκα, αν ποτέ βρεθείτε στη Σουηδία επισκεφτείτε την με δική σας ευθύνη!!!! https://www.washingtonpost.com/lifest...
Τέλος, το βιβλίο το βρήκα από τη δανειστική βιβλιοθήκη της Βέροιας. Έξι μόλις μήνες μετά την κυκλοφορία του και υπάρχει στη συλλογή τους!!!! Συγχαρητήρια guys και keep doing the good job!!!!!
This is the ninth book in the series, and you can feel it clearly. I hadn't read any of the previous books in this series, and that was a problem. There are a lot of characters here that are not introduced in any way, because we should know them from earlier books. It is difficult to distinguish them all and to find out about the relations between them. I didn't manage to do it until the middle of the book, and it unfortunately influenced my enjoyment of the story. There are also a few threads that are an obvious continuation of the events of the previous book, and not knowing what it was about, made me confused. Overall, I was quite confused.
Overall, I'm a bit disappointed because I expected something more. And this is probably just not a book for me. The pace is too slow, and I don't think the style of writing suits me. The whole idea is very strong and should interest me immediately, but it didn't. I was reading this book because I promised myself to finish it. But I didn't want to come back to it, I wasn't curious about what would happen and I couldn't get attached to the character.
Everything is a little too slow for my liking. There aren't too many twists. The police did not make any breakthroughs in the investigation for most of the book. There are a few threads, and while not much is happening in any of them, I had trouble following them at first. Fortunately, it was easier later on. And somewhere around half of the book this problem has disappeared. I think it could have been related to my confusion with the different characters.
I've read too many thrillers not to predict most of what happened, both at Vladek and Laila's house and what happened to the missing girls. In both cases, the author leaves many clues that were quite difficult to miss.
I think I'll try to read some other book by this author, but I'm afraid her work may just not be for me.
Η lackberg δε με εχει απογοητευσει ποτε! Καταπιανεται με θεματα ενδοικογενειακης βιας, φαινομενα κοινωνικης παθογενειας κ παντα οι ιστοριες της σε αγγιζουν. Απο τις πιο ωραιες της ιστοριες! Στο τελος καθε ενοτητας ερχοταν κ μια ανατροπη. Δεν μπορουσα να σταματησω παρα το γεγονος πως ειχα πονοκεφαλο. Αυτη η γυναικα εχει μια ικανοτητα να σε μαγνητιζει. Η γραφη της ειναι απλη κ οικεια. Αφου τελειωνεις τα βιβλια της νιωθεις ενα κομπο στο στομαχι. Πραγματικα το λατρεψα! Ειμαι σιγουρη πως κ η μαγισσα, που ειναι το επομενο της θα με εκπληξει ευχαριστα! Ανυπομονω να το πιασω στα χερια μου. 😁
Cada vez cuesta más leer esta saga, quizás porque sabes por donde te lleva la autora y eso te hace desconfiar y sospechar del verdadero asesino (o asesina) antes de tiempo. En este caso te hueles la tostada a las 150 páginas, de las 500 del libro. Seguimos con historias de relleno, especialmente la más tediosa de todas: la de Ana y Dan. Por lo demás, se deja leer.
Lackberg e diabolică și rămâne una dintre autoarele mele favorite de thriller. Are un stil captivant și alert, addictive; iubesc echipa lui Patrick, chiar și pe acel câine veșnic pofticios, amator de gogoși. Două cazuri, trei decenii, un deznodământ 60% previzibil, dar cu un twist interesant la final. Și... când ați spus că apare al 9-lea volum?
3,5 estrellas ⭐️⭐️⭐️ Me ha gustado muchísimo volver a leer una historia de Camilla, sobre todo por reencontrarme con personajes como Patrick, Melberg, Anna y demás a los que les tengo cariño. La trama está bien compuesta y me ha entretenido muchísimo, no esperaba para nada el final.
An almost naked girl wanders through the woods in the snow. When she reaches the road she gets hit by a car and dies. The girl has no eyes and no hearing, like a living doll. When detective Patrik Hedström hears about this the girl is identified as Victoria, a girl who disappeared four months ago. Then they hear about more girls gone missing in the past and find a connection to an old house something terrible happened. It amazes me that whenever I read a book of Camilla I never get confused with what character's head I am being in. Because she follows dozens characters in one book, I really like that. I love the family live of Erica and Patrick and I have grown quite fond of their little family, who grow older in every book. I also like the town Fjällbacka and the police station with the people there. I have to make a comment about the cover though, why is it orange?? Just why? All the other books are blue with white. I don't really like that it doesn't fit the rest of the series. The storyline is really interesting and though nothing happens in about half off the book I still am interested and don't get bored. What Camilla is really great in as a writer is to put another story line of another time or another place and wave that through the main story. That is one of the main reason why I keep on reading her books. I don't know why I read this book so slow, first it was forever on my to read list and then I did about two months to finish it. Maybe I just don't want this to end because there isn't another book yet. OMG THE ENDING!!! I was so surprised! This storyline is just amazing. Certainly a good read, I love ALL the characters, the town and the storyline.
Απο τα καλυτερα της Lackberg. Η συγγραφέας δεν μένει μόνο στη δημιουργία ενός αστυνομικού σκηνικού αλλα παρουσιάζει και μια κοινωνία. Εξαιρετικά δουλεμενοι οι χαρακτήρες του βιβλίου. 4,5 αστεράκια
Τίμιο αστυνομικό μυθιστόρημα. Η γραφή είναι καλή, η πλοκή ενδιαφέρουσα και υπάρχουν κάποιες ωραίες ανατροπές. Ωστόσο οι εξοικειωμένοι με το είδος μπορεί να μαντέψουν δυο τρία σημεία κλειδιά αρκετά νωρίς. Το κακό, η αρρώστια και το σκοτάδι ισορροπούν την έλλειψη σασπένς που υπάρχει σε κάποια σημεία. Οι χαρακτήρες είναι πάρα πολλοί και οι μισοί είναι κάπως διακοσμητικοί -Ίσως επειδή κάποιοι σκιαγραφουνται σε άλλα βιβλία; Το βασικότερο μειονέκτημα είναι η πρωταγωνίστρια Ερίκα, το alter ego της συγγραφέως η οποία μάλλον είναι υπερήρωας: ομορφη, ταλαντούχα, διάσημη συγγραφέας, εξαιρετική μάνα, γλυκιά στοργική σύζυγος και φυσικά υπερβαίνει σε εξυπνάδα τον αστυνομικό άντρα της και λύνει τα μυστήρια μονη της, γεμάτη θάρρος. ΚΑΙ μαγειρεύει τέλεια.
Patrik Hedström investiga o brutal sequestro de uma jovem encontrada gravemente ferida. Enquanto isso, Erica Falck descobre segredos perturbadores ao investigar um antigo caso de assassinato. As suas buscas revelam uma teia de mistérios e segredos familiares que abalam Fjällbacka. A história alterna entre o presente e flashbacks do passado, e revela gradualmente as conexões entre os personagens e os eventos. Falta o 10º - A Menina na Floresta - e termino esta série. 📚📚📚
Από τότε που γνώρισα τον μαγικό κόσμο των βιβλίων, αποφάσισα ότι το αγαπημένο μου είδος είναι η αστυνομική λογοτεχνία. Έχω διαβάσει αρκετούς συγγραφείς του είδους, άλλους τους ξεχώρισα και άλλους με το που άφησα το βιβλίο του από τα χέρια μου, τους ξέχασα κατευθείαν. Μία όμως είναι αυτή που αγάπησα και ξέρω πως όσα βιβλία της και να κυκλόφορήσουν θα έχουν μία θέση στη βιβλιοθήκη μου. Η Σουηδή βασίλισσα του αστυνομικού μυθιστορήματος, η Camilla Lackberg. Σε αυτό της το βιβλίο, το ένατο κατά σειρά, με τίτλο "Ο Θηριοδαμαστής" μας μεταφέρει για άλλη μια φορά στο μικρό ψαροχώρι της Σουηδίας, τη Φιελμπάκα. Έίναι χειμώνας και ένα κορίτσι εμφανίζεται ξαφνικά ξυπόλυτο στο δάσος. Δείχνει σαν να μην καταλαβαίνει τίποτα, να μη νιώθει τίποτα όταν ένα διερχόμενο αμάξι πέφτει επάνω της. Στο νοσοκομείο, εξακριβώνεται η ταυτότητα της. Είναι ένα από τα πέντε εξαφανισμένα κορίτσια που ψάχνει ολόκληρη η αστυνομία της Σουηδίας. Από εκείνη τη στιγμή στο αστυνομικό τμήμα που δουλεύει ο Πάτρικ μαζί με την υπόλοιπη ομάδα του προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο. Παράλληλα βλέπουμε την Ερίκα, να ασχολείται με μια παλιά υπόθεση δολοφονίας ενός θηριοδαμαστή, του Βλάντεκ που είχε επιλέξει να μείνει στη Φιελμπάκα για τη γυναίκα του, τη Λάιλα. Όσο επισκέπτεται η Ερίκα αυτή τη γυναίκα στη φυλακή, τόσο ανακαλύπτει ότι τα εξαφανισμένα κορίτσια έχουν σχέση με αυτή την παλιά υπόθεση. Είχα διαβάσει πως η Camilla Lackberg, όταν κυκλοφόρησε 'Ο θηριοδαμαστής" το θεωρούσε το πιο σκοτεινό και ώριμο βιβλίο της. Και όταν έκλεισα την τελευταία σελίδα του βιβλίου είδα πως έλεγε αλήθεια. Μια αρκετά βίαιη ιστορία, ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα από αυτά που παγώνουν το αίμα και ανεβάζουν τους παλμούς του αναγνώστη είναι και το ένατο βιβλίο της Lackberg. Σε αυτό το μυθιστόρημα κάνουμε πραγματικά μια βουτιά στο σκοτάδι που υπάρχει στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και αυτό είναι τρομακτικό και συναρπαστικό μαζί. Τα βιβλία της Lackberg, από το πρώτο της, την "Παγωμένη Πριγκιπισσα" ως και τον "Θηριοδαμαστή" έχουν μεγάλη διαφορά. Το ύφος της γίνεται όλο και πιο σκοτεινό, οι χαρακτήρες της πιο ολοκληρωμένοι, οι ιστορίες της έχουν πιο πολύ μυστήριο με συνέπεια σε κάθε της βιβλίο η αγωνία μας να χτυπάει κόκκινο και υπάρχει μεγαλύτερη βιαιότητα στα εγκλήματα που αντιμετωπίζουν οι ήρωες μας. Αυτό πάλι που θαυμάζω σε κάθε ιστορία της Σουηδής βασίλισσας είναι οι ήρωες της και τις σκηνές του βιβλίου που μας μεταφέρει. Λίγοι συγγραφείς καταφέρουν να αναμείξουν τόσο αριστοτεχνικά σκηνές οικογενειακής ευτυχία με στιγμές τρόμου. Οι πρωταγωνιστές της είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, φυσιολογικοί, όπως και το περιβάλλον που τους περιβάλλει και αυτό είναι που αγαπώ τόσο στα βιβλία της.
Ha sido una buena lectura, pero me ha dejado con ganas de más.🥺
El caso de este libro es interesante y la trama es muy fluida como siempre, de forma que engancha y quieres saber más.
Sin embargo, me ha resultado sencillo en algunos aspectos y no he sentido que se profundizase tanto en los detalles como en otros libros. Se ha notado sobre todo en la trama paralela del pasado, que apenas tenía narrativa y aportaba poquísimo. Algunos detalles eran predecibles y solo faltaba una confirmación. Me ha faltado intriga y giros complejos. 🧐
Aun así, en algunos giros si me ha sorprendido porque te lleva por un idea de forma segura y luego le da la vuelta. En especial, me ha gustado como se ha desarrollado el final porque es realista y poder ver como avanza la vida de todos los protagonistas de la saga.☺️
Perhaps the most disappointing book of the year for me. I have looked forward to this book for so long and I finally found it used. Thank goodness I think I would have been angry to pay full price. This just wasn't my cup of tea. It was too predictable and the ending was like....huh? What? The protagonist and her husband bore me to tears and honestly the addition of children to their relationship gave nothing to the story. Really every two seconds they pawn them off on family, they didn't even need to be included. Too many characters with too many paths. So sad this was a disappointment.
Έχω δηλώσει πολλές φορές πως από τους "Σκανδιναβούς λογοτέχνες" που γράφουν αστυνομικά, ξεχωρίζω την Καμίλα. Μ' αρέσει ο τρόπος της γραφής της, μ' αρέσει που δεν μένει στο "αστυνομικό" αλλά παρουσιάζει την κοινωνία της περιοχής, μ' αρέσει αυτή η παράθεση κομματιών από "παλιές" ιστορίες που βοηθούν την πλοκή. Νομίζω αυτό είναι το καλύτερο από τα έργα της, ως τώρα - σκοτεινό, ζοφερές ιστορίες να πιάνεται η ψυχή σου, αλλά εξαιρετικά δοσμένες.
Hello PERFECTION. Läckberg has done it again. Fans of her series will find everything they love about her books in THE ICE CHILD: a twisted crime, fast-paced plot, endearing characters... All the hallmarks of a Läckberg book. PLUS an ending that managed to SHOCK me just 5-ish pgs before the end of the book - right when I thought I'd predicted the ending. (Y'all if you haven't read Läckberg yet - DO IT. The first book in her series is THE ICE PRINCESS.)
É muito bom este livro. Embora tenha desconfiado da reviravolta que deu, manteve-me sempre interessada e acabou por ser bastante mais macabro do que esperava. Adorei e recomendo.
Que caso mais sinistro e medonho! Tendo lido todos os livros anteriores na série, já devia estar habituada mas continuo a ser surpreendida - pela positiva, claro. Admiro a forma como a autora cria um mistério tão bom, que prende a atenção desde o início, com assassínios de contornos perturbadores mas, ao mesmo tempo, dissolve um pouco esse horror com as vidas dos personagens principais.
Definitely one of the better one of the series. As always characterisation is very good, you feel at home by now with the main characters. Not so convinced about the coziness and acceptance of each members failing, even in rural Sweden that sounds a bit too overworked, but I can live with it. The crime this time was truly horrific and I am still not sure that the reason for it has been sufficiently explained. Moreover, whilst I liked the main crime and the historic crime running side by side, I would have liked to know more about the reasons etc for the historic one as in the end it had such a big impact on the ending. All in all, more explanation needed, which leads me to think that the next book might follow on from this one. But maybe, that is just my overacting series imagination.
Tengo que confesarlo: tras el peñazo anterior, leyese lo que leyese, me iba a gustar pero, también tengo que confesar que he ido a lo seguro. Camilla Lackberg siempre es un valor seguro y "El domador de leones" está en la línea de todos los libros de la colección "Fjällbacka", y en la estantería de los más entretenidos.
100% recomendable. ¿Para quién? Pues, primero, para todos los que hasta ahora estamos disfrutando tanto de esta serie, pero también para todos aquellos lectores que les gusta disfrutar de una buena literatura de misterio, con una escritura dinámica y una acción constante.
Para aquéllos que lleguen a "El domador de leones" por primera vez, sólo comentarles que si bien pertenece a una serie muy buena (¿lo he dicho ya? ;) se puede leer de forma completamente independiente.
Y poco más, espero que lo disfrutéis tanto como yo. :)
Για όποιον είναι οπαδός του χωριού Φιελμπάκα, του αστυνομικού τμήματος με τα αξιολάτρευτα μέλη και τoυ οποίου ηγείται ο Μέλμπεργ, του Πάτρικ και της Έρικα, του ζευγαριού με την υπέροχη οικογένεια και ηρεμία που αποπνέουν, το βιβλίο έρχεται με τη δοκιμασμένη συνταγή Λάκμπεργκ του ανακατέματος του παρελθόντος με το παρόν να μας φέρει βέβαια και τα νέα τους αλλά και σαφώς να μας προσφέρει μια αγωνιώδη περιπέτεια...
Πώς μπορεί να συνδέεται η Λάιλα που είναι στη φυλακή επειδή σκότωσε τον άντρα της Βλάντεκ πριν 27 χρόνια με τις σύγχρονες εξαφανίσεις πέντε εφήβων κοριτσιών, ένα εκ των οποίων δραπέτευσε μεν αλλά την πάτησε αυτοκίνητο δε και έφερε ακρωτηριασμούς και δείγματα βασανιστηρίων; Ποιος παίρνει τα κορίτσια;
4,5 αστερακια!!Αγαπημένη Camilla!!Πολύ καλό το βιβλίο όπως πάντα! Στο γνωστό και συνηθισμένο μοτίβο με την εναλλαγή παρον-παρελθον που ξετυλίγει τόσο στρωτά την ιστορία!! όντως καταπιάνεται με μια πολύ ιδιαίτερη ιστορία αυτή την φορά! που ο θάνατος φαίνεται να είναι "προτιμότερος" σε σχέση με όλα τα αλλά φρικιαστικά! Μα ποσό αρρωστημένο μπορεί να είναι το ανθρώπινο μυαλό!! Τα περισσότερα τα υποψιαστηκα εξαρχής ίσως λόγω του ότι έχω μάθει πια την γραφή της!! Αλλά και πάλι το απόλαυσα και ξενυχτησα για να το τελειώσω!! αναμένουμε το επόμενο!! ☺
My god, I always look forward to her new book. Once I started reading I hardly can put it away...that was the case with this book as well. Only untill the very end it was clear how the story really was... I am upset that I now have to wait untill a new book... I am addicted, hope she writes it faster then this one!