Noe som hjelper

by Mona Høvring

Noe som hjelper er en gripende roman om den unge jenta Lauras seksuelle oppvåkning, om indre styrke og turbulent familieliv, om vennskap og tap. Lauras møte med den godt voksne og erotisk erfarne Vivian Koller og vennskapet med den omtenksomme gartneren Andreas blir avgjørende for hennes valg og utvikling. Laura er både bråvoksen og barnlig, selvstendig og sårbar. Bokas klare, neddempede språk tegner et mangetydig og kompromissløst portrett av ei ung kvinne som går sine egne veier mot undergang og forsoning.

Genres: Fiction, LGBT, Roman

128 pages, Paperback

First published January 1, 2004

About the author

Mona Høvring (f. 1962) debuterte i 1998 med diktsamlingen IIK! Ein dialog, og har siden utgitt en rekke kritikerroste romaner og diktsamlinger. I 2012 ble hun tildelt Språklig samlings litteraturpris for sitt forfatterskap. Romanen Camillas lange netter (2013) ble nominert til Nordisk Råds litteraturpris. I 2018 utkom Høvrings fjerde roman Fordi Venus passerte en alpefiol den dagen jeg blei født til strålende kritikker. For denne romanen ble Høvring tildelt Kritikerprisen 2018. Hun ble også nominert til Bokhandlerprisen samme år. Høvrings bøker er oversatt til flere språk, og nylig utkom Fordi Venus passerte en alpefiol den dagen jeg blei født på engelsk. Boka har også fått svært god mottakelse i blant annet Danmark og Tyskland. I 2021 ble Høvring tildelt Doblougprisen for hele sitt forfatterskap.

Reviews

[Elena · Rating 5 out of 5]

Laura geht gerade in die erste Schulklasse einer kleinen Küstenstadt in Norwegen, als ihre Mutter ins Meer geht, mit einem schweren Stein in der Hand, und nie mehr zurückkehrt. Was bleibt sind ein großer Bruder, der unbedingt weg möchte und ein unnahbarer Vater. Für Laura beginnt eine lange Suche nach etwas, das helfen könnte, ihren Verlust etwas zu schmälern. Sie schließt Freundschaften, entdeckt ihre Sexualität und verliebt sich in das Meer - doch kann man sich von Trauer freischwimmen?

"Was helfen könnte" ist der Debütroman von Mona Høvring und ich habe ihn wirklich, wirklich gerne gelesen. Die Geschichte ist kurz, nur knapp 140 Seiten lang, trotzdem transportiert die Autorin mit ihren zarten und zugleich nüchternen Worten so viele Emotionen, dass ich mich schon sehr in dieses Buch verliebt habe.

Die Protagonistin Laura ist eigenwillig und stark, dabei aber auch so zerbrechlich - das mochte ich. Die Autorin lässt sie die Liebe in ganz unterschiedlichen Formen entdecken, sei es nun in der Freundschaft mit dem Gärtner Andreas und seiner Frau oder der sexuelle Begegnung mit der viele Jahre älteren eleganten und anziehenden Vivian.

Ich habe einfach etwas übrig für kurze Geschichten, die sich danach trotzdem mehr im Hirn festsetzen als lange Wälzer. Mona Høvring habe ich mit "Was helfen könnte" sehr ins Herz geschlossen - sowohl was den Schreibstil angeht, als auch die Ausgestaltung der Story betreffend. Verlust, Trauer, Liebe, Freundschaft, Sexualität und Naturverbundenheit gehen hier eine intensive Symbiose ein. Ich kann nur empfehlen, dieses kurze Buch zu lesen 🍐

[Melanie · Rating 5 out of 5]

Teder, zinderend… zomerpareltje!

[melodram · Rating 5 out of 5]

„Vielleicht lag es an all diesem Verkehrten und Missverstandenen, dass sie verschwinden wollte, vielleicht lag es daran, dass sie sich nicht mehr schützen konnte, dass es einfach nicht mehr möglich war.“ (S. 125)
.
In Lauras Erinnerung gibt es sie noch, die starke Frau, an die sie sich immer anschmiegen konnte um ihre Wärme zu spüren, doch im alltäglichen Leben fehlt die Mutter sehr. Sie geht ins Wasser, als Laura in der ersten Klasse ist und kommt nicht mehr zurück. Stattdessen muss sie sich alleine durchschlagen, weil der Vater unnahbar geworden und ihr Bruder mit den Gedanken schon gar nicht mehr zuhause ist. Lauras Erwachsenwerden ist ein Suchen und Finden. Ohne familiären Rückhalt macht sie ihren eigenen Weg, erlebt wahre Freundschaft, die ersten sexuellen Erfahrungen und erspürt ihre Bedürfnisse, als Mensch, als Frau, als Individuum. Der große Sinn des Lebens ist am Ende vielleicht doch im ganz kleinen Zufriedensein zu finden?
.
Mona Høvrings Debütroman „Was helfen könnte“ ist mit knapp 140 Seiten schnell erzählt, sein Nachklang allerdings, ist nicht zu unterschätzen und sickert ganz langsam und warm ins Gedächtnis. Die Autorin schafft durch klare, sanfte Töne eine zarte Intensität, die ihre Geschichte besonders macht. Gänzlich unaufgeregt und frei von jeder Benennung einer sexuellen Orientierung schreibt sie über das Erwachen von Laura, ihrem Zu-sich-Finden und gibt ihrer Protagonistin einen sicheren Raum um ihre Vorlieben auszuleben, sich auszuprobieren. Sie lässt Laura ihre Gefühle fühlen, wie sie kommen: Genuss, Angst, Frustration, Freude und zeigt, dass das Leben voller Möglichkeiten ist, die man annehmen oder ausschlagen kann. Ich habe mich beim Lesen sehr aufgehoben gefühlt und irgendwie verstanden.
Ein wundervoll zarter und ebenso sinnlicher Roman, der noch viel mehr Aufmerksamkeit verdient!
.
👉🏻aus dem Norwegischen von Ebba D. Drolshagen

[Gert De Bie · Rating 3 out of 5]

Uitgeverij Oevers geeft boeken uit met een hart (naar eigen zeggen, en we geloven hen) en de focus op Scandinavië, maar bracht ons ook al moois uit andere landen: ze wisten ons al meermaals te verrassen en we volgen hun selectie gretig en met argusogen.

'Iets wat helpt' is hun tweede vertaling uit het oeuvre van Mona Hovring, de Noorse auteur die in Scandinavië al meermaals in de prijzen viel.

We krijgen het verhaal van Laura die in haar kinderjaren haar moeder verliest: die liep de zee in met een steen in haar handen en keerde nooit meer weer. Laura worstelt er zelf mee en de relatie met haar vader geraakt helemaal op een dood spoor.
Het boek vangt mooi, haast poëtisch aan, waardoor je als lezer het drama mee draagt, maar het boek niet loodzwaar binnenkomt.
Nadien volgen we het emotionele en seksuele ontluiken van Laura tijdens haar tienerjaren en - hoewel het boek dan nog steeds vol mooie passages staat - voelt het allemaal wat minder dichtbij. Laura valt voor oudere vrouwen (is dat de zoektocht naar een substituut moeder?) geraakt alsnog in de ban van de zoon van één van de vrouwen die haar verleidde, en lijkt uiteindelijk op haar eigen drama af te stevenen.

Zo beloftevol het boek aanving, zo onthecht geraakten we later. Het leek plots allemaal wat afstandelijk, in elkaar gepuzzeld en beladen met wat (te) eenvoudige symboliek.

Misschien zijn wat streng, maar dit had mooier kunnen zijn. Edoch: met plezier gelezen hoor.

[Fransien Vandeweghe · Rating 3 out of 5]

3,5 *

[Tessa Kerre · Rating 4 out of 5]

Ik lees Høvring graag. De eenvoudige zinnen die zoveel lagen hebben. Hoe ze de sfeer eerst uitbeent en weer vlees aan hangt. En ze je er dan mee omwentelt met zachte woorden die soms hard aankomen. Maar altijd met mededogen.

[Marcia · Rating 3 out of 5]

Na een sterk en poëtisch begin gaat het verhaal te veel verschillende kanten uit, zonder echt iets te willen vertellen. Mooi en spaarzaam geschreven, maar het plot blijft mijns inzien te nietszeggend - dit is geen verhaal dat zal blijven hangen.

[Bruno · Rating 3 out of 5]

Ik kon mij niet van de indruk ontdoen dat dit boekje als zeer genre-beantwoordend en conventioneel overkomt. Ik bedoel maar, een meisje dat haar eerste seksuele ervaring met een andere vrouw heeft, dan toch voor een jongen gaat, de vertwijfeling van de jeugd, de rebelsheid,... het heeft allemaal een heel hoog kostschoolromangehalte.
Een zomerboekje dat vlot leest, al zal het mij niet meteen bijblijven.

[Ane Thomsen · Rating 5 out of 5]

Så meget kvalitet i så lille en bog. Så fint, sårbart, genkendeligt og følelsladet indhold skrevet på så uproblematisk, underspillet og ærlig en måde. Sad tilbage med den der nostalgifølelse hvor man både er lykkelig, sorgfuld og længselsfuld på samme tid.
Min største anbefaling herfra!

[Kirsten Paoline König · Rating 3 out of 5]

Wonderlijk omfloerst verteld verhaal dat alle kanten op lijkt te gaan en ogenschijnlijk amper benoemt waar het eigenlijk om gaat, dat leest als een filmhuisfilm. Super sferisch en groots in kleinheid.

Ik had gedacht 'All Fours' als eerste boek van 2025 te finishen, maar had even meer zin in dit getipte boekje dat ik kon lezen op m'n KoBo. Ik heb meteen zin een Cineville-pas aan te schaffen en me wekelijks te laven aan bloedmooie beelden, maar neem eerst nog even een overgebleven oliebol met krenten terwijl ik me rijk prijs ondanks mijn openheartedness en vrij dramatische levensverloop niet aan depressies te lijden.

[Lilian Schadee · Rating 2 out of 5]

2,5 ster
Verhaal over een meisje wiens moeder al snel uit haar leven verdwijnt, ze verdrinkt in de zee, haar vader is een in zichzelf gekeerde man.
Wat ik jammer vond is dat er zo weinig diepgang in de personages zit. Het verhaal is erg eendimensionaal. Daar door is het een beetje een “ en toen en toen” boek geworden. Op de een of andere manier wilde ik wel steeds verder lezen, maar is dit geen boek dat mij zal bijblijven.

[Hans van der Veeke · Rating 4 out of 5]

Een ‘coming of age’ verhaal van een Noors meisje. Bijzonder omstandigheden zijn dat haar moeder zichzelf van het leven beroofde toen ze nog jong was. Haar vader is óf afwezig óf bekommerd zich niet om haar. Dat maakt haar zoekend naar liefde en aandacht die ze eigenlijk niet echt vindt niet bij vrouwen en niet bij mannen. Uiteindelijk leidt dat tot haar wanhoopsdaad.
Het geeft een mooie inkijk in de herkenbare Noorse cultuur en het verhaal wordt extra boeiend gemaakt door veel details over haar handelingen en haar gedachten. Zat te twijfelen tussen vier en vijf sterren. Uiteindelijk kan ik er toch geen topper van maken maar ik heb wel genoten van dit bijzondere verhaal.

[Hannah Boekestijn · Rating 3 out of 5]

Wat er staat, is heel mooi. Prachtige zinnen en een sfeer die blijft hangen. Maar vanaf het begin heb ik het gevoel dat er pagina’s missen. Het is te vluchtig, te gefragmenteerd, waardoor het diepte mist. Nu voelt het toch een beetje als een aantal tropes aan elkaar geregen. Maar dit is haar debuut, dus wie weet is dit bij haar andere boeken anders.

[Chris Elshout · Rating 5 out of 5]

Wat een pareltje - 'tje' omdat het 'maar' een 140 pagina's telt, niet om de wervelende, heldere, eerlijke,intense en toch meditatieve vertelling. In razend tempo en niet weg te leggen. Alle elementen zijn aanwezig - vuur, water, aarde en lucht.
Inderdaad een samensmelting van De Glazen Stolp van SP en Bonjour Tristesse van FS.
De beleving van een jeugd - zo vertrouwd, zo raak beschreven...
Meer dan een aanrader, veel meer... Gewoonweg lezen!

[Marije · Rating 3 out of 5]

‘Als we zo liepen, voelde ik soms heel even dat ik over mijn eigen lichaam heerste. Af en toe betrapte ik mezelf er zelfs op dat ik dacht dat alles eenvoudig was.’

[Vera van der Horn · Rating 5 out of 5]

Fijn en intrigerend boek. In 2 zittingen uitgelezen, het was erg makkelijk lezen.

[Luca Meisters · Rating 5 out of 5]

Oh ❤️

[daria · Rating 4 out of 5]

3,5⭐️ przez większą część książki bardzo mi się ona podobała, ale kończąc ją stwierdziłam, że trochę mi czegoś tam brakuje. jednak wciąż bardzo ciekawa historia

[Jane · Rating 3 out of 5]

Mona Høvring har været endnu et herligt norsk bekendtskab at stifte, de kan altså noget, de nordmænd. Men jeg må desværre sige, at jeg blev en anelse skuffet alligevel, for trods det vidunderlige sprog og de herlige sætninger, må jeg nok erkende, at jeg sidder tilbage med en følelse af, at jeg formentlig ikke kommer til at tage historien med mig, desuden, at jeg faktisk ikke forstår den til bunds, ikke engang de væsentligste aspekter. Jeg er helt med på, at den i store træk beskriver en ung kvindes søgen efter sin seksualitet, men både i og uden for den søgen, er der lidt for mange mærkværdigheder efter min smag. Måske den ville have åbnet sig mere for mig, hvis jeg havde nogle at dele den med, hvis jeg kunne have diskuteret i fx en læseklub. Det er ikke umuligt, at jeg kunne finde på at læse den igen, i håbet om, at den ville give mig mere anden gang, men her i første omgang kan det ikke blive til mere end 3 stjerner, desværre. Men jeg vil bestemt gerne læse mere Høvring.

[Ka Vee · Rating 3 out of 5]

3,5*

[Maryan · Rating 4 out of 5]

Iets wat helpt is een verhaal over heimwee en gemis, door de ik figuur Laura..
Het is het romandebuut van Mona Høvring, een Noorse schrijfster. Het boek kwam al in 2004 uit maar is nu pas in het Nederlands vertaald. Høvring schreef eerder poëzie. 

"Mona Høvrings veelgeprezen debuut werd in de Noorse pers vergeleken met oa De glazen stolp van Sylvia Plath, niet alleen vanwege de smeulende duisternis in het licht, de zinnelijkheid en veerkracht van de jeugd, maar ook vanwege Høvrings
heldere, tedere proza en voortreffelijke gevoel voor scènes". 

Laura’s moeder liep de zee in met een grote steen in haar handen en kwam niet terug. Naar haar beweegredenen kunnen we slechts gissen.. 
Laura is dan zes, heeft een oudere broer en een vader die nogal in zichzelf lijkt gekeerd en als visser vaak weg is. 
Het is ook een verhaal over eenzaamheid en je weg zoeken in het leven. Verlangend naar (moeder)liefde.. maar ook ontluikende sensuele liefde.. Ze vindt een moederfiguur in de moeder van haar vriendin Marie. Ze gaan elke week gedrieën zwemmen.. Later ontmoet ze Vivian, de nieuwe kapster. 

"Ik ging aan het kleine tafeltje zitten, pakte een tijdschrift en bladerde erin terwijl ik af en toe stiekem naar de kapster keek. Ze bewoog zich langzaam en soepel, en haar lichaam bolde op tegen de gesteven stof. Ik vond dat ze op een godin leek" 

Tuinman Andreas en zijn vrouw Johanna zijn misschien wel de meest vaste punten in haar leven. 
Het is een prettig geschreven verhaal in vrij korte hoofdstukken die mooi op elkaar aansluiten. We volgen Laura in haar ontwikkeling tot ze gaat studeren. Ik heb het idee dat ik haar goed heb leren kennen.. en zou zo graag weten hoe het verder met haar is gegaan.. 😊 

Ik las het boek (143 bladzijden slechts) 2 keer achter elkaar.. Niet omdat het ingewikkeld is, juist niet.. 
De tweede keer kwam het dieper binnen. Kan zijn dat ik aandachtiger las.. Het raakte me. 

[Kaj Peters · Rating 3 out of 5]

Tussen een verdronken moeder en de wens om via lust en liefde naar geborgenheid toe te zwemmen. In 'Iets wat helpt' (2004) probeert tienermeisje Laura vat te krijgen op haar emoties wanneer haar moeder zelfmoord heeft gepleegd en haar vader vooral zelf weg probeert te komen van zijn eigen verdriet. Tijdens haar vaders talrijke vistochten doolt ze stuurloos rond, zoekend naar een basisgevoel van veiligheid. Vanuit het besef dat er niemand écht op haar wacht als ze thuiskomt. Daarnaast heeft ze verwarrende en tegenstrijdige gevoelens naar zowel mannen als vrouwen. Haar zwervende zoektocht brengt Laura in wrijvende liefdes- en vriendschapsrelaties, zelfs volwassenen hebben niet altijd door hoe kwetsbaar zij eigenlijk is. Mogelijk misbruik ligt steeds opnieuw op de loer. Het aardige aan 'Iets wat helpt' (2004) is dat Mona Høvring met haar kernachtige stijl dichtbij de overlap blijft tussen Laura's trauma en haar seksualiteit. Ze krijgt psychologisch cachet als een autonoom denkend iemand die zelf (schadelijke) verlangens probeert te stillen. Al is het werkje met haar 143 pagina's wel erg summier om verhoudingen met dorpsgenoten diepgang te geven.

[Gutenbuchclub · Rating 5 out of 5]

Wir haben Laura lieb gewonnen und wollen ihr auf die Schulter klopfen. Sagen: „Gut machst du das, du kommst schon zurecht. Du bist stärker, als du denkst.“ Und doch wünschen wir ihr jemanden, der ihr unter die Arme greift, bis sie die Routine im Schwimmen gefunden hat. Mona Høvring hat einen Entwicklungsroman in unbehaglichen, aber unbestreitbar schönen Facetten geschrieben. Das nachgeschaltete Interview mit der Autorin, das einerseits durch seinen belehrenden Charakter, nicht zuletzt aber auch durch plattitüde Fragen enttäuscht, würden wir streichen. Den Text würden wir aber ohne zu zögern wieder in den Druck geben.

[Barbara · Rating 3 out of 5]

Ich habe diesen Roman von nicht viel mehr als 120 Seiten in den letzten zwei Tagen gelesen und er war irgendwie anders als erwartet. Wobei ich eigentlich gar nicht sagen kann, was ich erwartet hatte.
Beim Lesen des Titels kann man sich ja auch fragen, wogegen denn da etwas helfen soll. Gegen den Kummer über den Tod der Mutter? Die Erzählung spielt im Wesentlichen in einem Sommer. Laura ist viel allein, der Vater Fischer, der Bruder zieht gerade zum Studium weg. Sie beginnt in diesem Sommer neue Beziehungen auf diversen Ebenen. Eine Freundschaft zu einem älteren Paar, die mehr ein Elternersatz sind, und für Geborgenheit sorgen. Eine erste sexuelle Beziehung. Eine erste Liebesbeziehung. Eine Freundschaft wird beendet. Alles wirkt wie eine Suche gegen die Leere.
Der Stil hat mir gut gefallen, Mona Hövring beschreibt alles recht nüchtern. Trotzdem konnte ich mir alles gut und detailreich vorstellen.
Ich weiß immer noch nicht so recht, ob ich das Buch irgendjemandem weiterempfehlen würde. Es hat mich bislang nicht so besonders berührt. (Eigentlich wirkt auch Laura nicht besonders berührt von allem.) Aber manchmal - gerade bei den kürzeren Erzählungen - bleiben die doch länger hängen und ich denke noch Monate später darüber nach. ..

[Mirja · Rating 5 out of 5]

Ich hatte irgendwie nicht mit den unaufgeregt-erotischen Elementen dieses Romans gerechnet, aber die ausprobierende Sexualität der Protagonistin Laura fügt sich sehr gut in die Handlung ein.
Ich mag an Mona Høvrings Romanen, dass sie nicht unnötig abschweifen, sondern in relativer Kürze schaffen, eine interessante charakterliche Entwicklung zu erzählen. Ich könnte noch deutlich mehr von ihr lesen!

[Mrijah · Rating 3 out of 5]

Ich glaube, das ist ein großartiges Buch. Ich konnte nur nicht so recht eine Verbindung mit der Protagonistin und der Geschichte generell aufnehmen. Vielleicht, weil ich es nicht zeitlich konzentriert lesen konnte, sondern immer nur ein paar Seiten am Stück. Von daher wäre meine Empfehlung: Urlaubslektüre :)

[Karin · Rating 4 out of 5]

4,5 *
Een boek -zoals je er nog hebt in de Scandinavische literatuur- dat zonder "de dingen" te benoemen, in eenvoudige woorden en met een uitgepuurde stijl, een hele gevoelswereld oproept, een sfeer die je bevangt en nog lang blijft nazinderen.

[Chantal · Rating 4 out of 5]

Een verrassende ontdekking dit kort boekje. Mooi door een stilistische eenvoud. Triestig ook, want de eenzaamheid van Laura, het hoofdpersonage, voel je zo intens aan, zonder dat het expliciet wordt beschreven of uitgesmeerd wordt.

[Mari · Rating 2 out of 5]

Dette er Høvrings første roman, men man kan se begynnelsen på det som er hennes særegne språk og fortellerstemme. Det mangler litt av det dypere man får i de nyere romanene hennes, man får ikke like god kontakt med hovedpersonen.
Allikevel en god bok.

[Willemien Schouten · Rating 5 out of 5]

Een prachtig boek, een van mijn nieuwe lievelings! Heerlijk sfeervolle schrijfstijl, leest makkelijk. Beetje onheilspellend, maar daar houd ik wel van. Ondanks niet altijd gedetailleerde omschrijvingen van de personages, krijg je bij ieder een duidelijk gevoel.