เต้าหู้ไซซี 1

เต้าหู้ไซซี #1

by Yi Du Jun Hua, 一度君华, อี๋ตู้จวินหัว

ยอดพรูหนึ่งเดียวที่ทำให้นักรบอย่างเขารู้สึกอยากวางอาวุธในมือ แล้วกลับบ้าน นี่เป็นเรื่องราวของซินเดอเรลล่าในยุคจีนโบราณ เป็นเรื่องของสาวน้อยยากจนกับเจ้าชายผู้สูงศักดิ์ต่างกันที่เจ้าชายของเรื่องนี้ ดุ เหี้ยม ปากร้าย และไม่ไว้หน้าใคร ส่วนสาวน้อยเองก็ดื้อเงียบ

Genres: China, Romance

300 pages, Paperback

First published January 1, 2016

About the author

Associated Names:
* 一度君华 (Chinese)
* Yi Du Jun Hua (English)
* อี๋ตู้จวินหัว / อีตู้จวินหวา (Thai)

Reviews

[M · Rating 5 out of 5]

รีวิวอ่านรอบที่ 4 แต่ก็ยังชอบ 5555 อ่านไปด่าไปขำไป
แต่อารมณ์ที่มีมากในรอบนี้คือสงสารเซียงเซียงมาก

เปิดเรื่องมา นางเอกกัวเซียงเซียง คือสาวที่ถูกโจรลักพาตัวมา เมื่อกลุ่มโจรโดนทหารฆ่าเรียบ
กัวเซียงเซียงกลับถูกทหารมองเป็นชิ้นเนื้อ พยายามจะแย่งกันเพื่อไปหลับนอนด้วย แถมยังมีเค้าลางว่าจะโดนส่งต่อไปอีกหลายคน ในความพรั่นพรึงนี้ หานซวี่ คือคนที่ก้าวออกมาแล้วบอกว่า "ถามท่านอ๋องก่อนไหม?"

ด้วยประการนี้ เซียงเซียงจึงไม่ต้องตกเป็นของผู้ชายในกองทัพ แต่กลายเป็นของท่านแม่ทัพ อิอ๋องมู่หรงลี่เพียงคนเดียว
แต่ถามว่าโชคดีไหม? เอ่ออ ก็ไม่

พี่อ๋องมู่หรงลี่คือแม่ทัพจับศึกที่แท้ หยาบกร้าน ไร้ความละเอียดอ่อน แต่ว่าเอาดีๆ นางก็ไม่โง่ แค่เป็นคนไม่ใส่ใจ
ยิ่งเมื่อนางเอกยืนกรานว่าอยากจะกลับบ้าน ดูไม่อยากอยู่กับพี่เค้า พี่อ๋องก็พาเดินทางกลับ พอถึงหมู่บ้านก็ 'โยน' นางเอกลงจากม้า (แต่ทีหลังจะเข้าใจว่าอีอ๋องไม่รู้ว่าผู้หญิงเนี่ยต้องทะนุถนอม 5555)
ด้วยประการนี้ ชีวิตนางเอกจึงถูกติฉินนินทา คู่หมั้นถอนหมั้น นางเอกยังมีดีที่ครอบครัว อันนี้ต้องขอพูด ครอบครัวนางเอกคือดีมาก รักลูกมาก พ่อแม่คือไม่อายแล้ว แล้วถึงอิอ๋องจะมาเอานางเอกไป พ่อก็คือ...พยายามปกป้องไม่ไหว

ใดๆ ก็ตาม ชีวิตนางเอกแทบจะไม่มีทางเลือก แต่สิ่งที่รู้สึกประทับใจคือทัศนคติของนางเอก
น้องเป็นคนมักน้อยมาก และพยายามตั้งใจจะใช้ชีวิตที่ดีให้ได้ แม้จะต้องแต่งไปเป็นอนุ แม้จะรู้ว่าเขาไม่ได้รัก แม้จะรู้ว่าตัวเองไม่สำคัญ คือนางเอกจะเจอเหตุการณ์ที่ทำให้ตระหนักอยู่ตลอดว่ามันไม่ได้ง่าย คือต้องลดความคาดหวังลงไปเรื่อยๆ
ซึ่งจุดนี้ เราต้องปรบมือให้คนเขียนจริงๆ บิลด์เก่งมาก จุดนี้คือสงสารน้องมาก มีหลายเหตุการณ์ที่พี่อ๋องโหดร้ายกับนางเอกเหลือเกิน อีย่อหน้านี้คือเข้าใจความรู้สึกนางเอกเลย

กาลครั้งหนึ่งมีแพะตัวหนึ่งมันตั้งอกตั้งใจกินหญ้าเพราะอยากจะโตเร็วๆ มันคลอดลูกแพะ มันยอมให้เจ้าของรีดนม ให้เจ้าของตัดขน มันไม่รู้สึกว่านี่คือการเสียสละ เพราะนี่คือการเติบโต นี่คือความสุขอย่างหนึ่ง แต่หากวันหนึ่ง มันรู้ว่าเนื้อแพะหนึ่งชั่งมีราคาแค่ 14 เหรียญทองแดง ต่อให้มันเข้มแข็งแค่ไหน... ก็คงอดเสียใจไม่ได้

ตรงนี้คือเศร้า แต่นั่นแหละเรื่องราวมันก็ดำเนินต่อไป และตัวละครแต่ละตัวก็โตขึ้น
ด้วยความที่นางเอกต้องประสบกับการถูกทอดทิ้งและไม่เห็นความสำคัญ หานซวี่ที่กลับมาช่วยนางเอกนั้นจึงกลายเป็นความอบอุ่นสายหนึ่งในชีวิตของน้อง ซึ่งตรงนี้เราก็ยังประทับใจนะ รอบนี้ที่อ่านคือได้ตระหนักว่า เออ จริงๆ นางเอกไม่เคยมีประสบการณ์รักเลย หานซวี่นี่แหละ คือประสบการณ์นั้น อีกทั้งถึงจะเป็นความรู้สึกดีที่นางเอกได้รับ นางเอกควบคุมตัวเองได้และไม่ก้าวข้ามเส้นนั้นไป และสุดท้ายกลายเป็นภาวนาว่า ขอให้พระเอกกลับมาอย่างปลอดภัย นางจะเป็นภรรยาที่ดีของเขา

ทางด้านพระเอก อ๋องมู่หรงลี่ อ่านไปก็จะรู้เองเนาะว่าจริงๆ เป็นคนไม่คิดอะไรแต่ไม่ได้โง่ ถึงจะไม่ได้รักไม่ได้ให้ความสำคัญนางเอก แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกอับอาย ในช่วงเวลาที่ต้องทิ้งนางเอก ถึงจะเป็นเพราะจำเป็น แต่พี่ก็ไม่กล้าสบตาน้องนะ
ตัวแบบท่านอ๋อง ก็คือต้องมีลูกน้องแบบที่มี 555 คือต้องมีคนที่กล้าขัดคำสั่งเพื่อช่วยเซฟหน้าให้ตัวเองหน่อย
อยากจะกลับไปช่วยนางเอก แต่ก็ไม่อยากให้งานเสีย หานซวี่ก็เลยต้อง 'ฝ่าฝืน' ออกไปช่วย

จริงๆ พระเอกก็นับว่าเป็นคนที่ตรงไปตรงมาคนนึง รักพวกพ้องมาก มากกที่สุด เป็นคนไม่ค่อยพิรี้พิไรอะไรมาก เรื่องไม่เยอะ กินง่ายอยู่ง่าย แค่เก๊กเยอะไปหน่อย มาดเยอะ อีโก้สูง 5555
ประกอบกับไม่เคยเจอผู้หญิงนุ่มนิ๊มม นุ่มนิ่มจริงๆ ก็ดูแลไม่ถูก และไม่ได้ใส่ใจมากพอที่จะดูแลด้วย ทุกอย่างมันเลยดูเลวร้าย
แต่พี่เค้าก็มีการเรียนรู้บ้างนะ อย่างน้อยก็ไม่โยนนางเอกลงจากหลังม้าแล้ว 5555 อีบ้า ขอด่าอีกที

อ่านไปถึงจะปวดใจกับนางเอก เราก็ยังขำได้กับเรื่องนี้เป็นระยะๆ
ดูการพัฒนาของตัวละครต่อไปเรื่อยๆ มันสนุกดี

----------
รีวิวอ่านรอบแรกๆ

ชอบบบ
พล็อตเรื่องแตกต่างดี นางเอกเป็นคนธรรมดา ส่วนพระเอกเป็นอ๋องโฉด โหด เหี้ยม เย็นชา ทุกคนกลัว

แต่
แต่
แต่

ไม่เกลียดพระเอกนะ 555 คือเกลียดในความไม่ใส่ใจ แต่รู้สึกว่าอีตานี่สมองมีปัญหา แถมเป็นแม่ทัพขี้รำคาญ พูดน้อยมากๆ ไม่อธิบายอะไรซักอย่าง เอาแต่ใจตัวเอง เอ่อ...ฟังดูกะเฬวกะรากมาก ตอนที่ทิ้งนางเอกแล้วเอาพี่เมียตัวเองหนี อันนี้คือน่าตาย แต่อ่านๆ แล้วจะเห็นความเกรียนทางอารมณ์ของพระเอกอยู่เนืองๆ เหมือนเป็นคนดูแลผู้หญิงไม่เป็น มาเจอนางเอกนุ่มนิ่มขี้กลัวก็ไม่รู้จะยังไง แล้วยังมีวิธีแสดงออกในแบบของตัวเองอีก นิสัยก็ยังเด็กๆ อ่านไปก็ตลกดี

อีกจุดที่รู้สึกชอบคือนางเอก ที่มีความอ่อนโย้นอ่อนโยน สงสารนางมากนะแรกๆ แต่นางจะแสดงให้เห็นความแข็งแกร่งออกมาเป็นระยะๆ และที่ปังมากและแอบแหวกแนวคือ นางแอบมีชู้ทางใจจ้า 5555 ถึงจะไม่เกิดอะไรขึ้น แต่เป็นสถานการณ์ที่เข้าใจได้มากๆ และรู้สึกว่าถ้าเป็นเรา ก็อาจจะเกิดความรู้สึกแบบเดียวกัน เราคิดว่าคนแต่งทำได้ดีอ่ะที่แทรกจุดนี้เข้ามา ป่วนตัวละครซะเละเทะ แล้วทำให้พระเอกมีปฏิกิริยาให้เห็นบ้าง แถมยังสร้างความ dilemma ให้กับตัวละคร เพิ่มความซับซ้อนให้อีก แถมเราในฐานะคนอ่าน ปกติจะไม่ชอบพวกปัญหาความสัมพันธ์แบบนี้ แต่อันนี้ไม่รู้สึก รู้สึกเชียร์ 55 แบบ เออ ดี อีอ๋องจะได้รู้สึกบ้างๆๆๆ แล้วไม่เกลียดตัวละครเลยซักตัว

[Miss Jan€Kim · Rating 5 out of 5]

เกลียดอ่ะ
@฿¥$+*%#¥€$=¥€<>#+^ เกลียดดดดดดดดดดดดด


เกลียดอิอ๋องมาก
😤จับเมียกดน้ำ
😩โยนเมียลงจากม้า
🤨ลืมลูกวัยสองเดือนไว้ที่จวนคนอื่น
😒ชอบไปนอนที่เรือนเมียเก่าที่ตายมาแปดปีแล้ว
🤬ทำเหมือนเมียเป็น 7-11 หิวเมื่อไหร่ก็แวะมา..🎶🎵
😤มีฉากโมโหแล้วจะตบเมีย(แต่ยังไม่ได้ตบ)
☹️ทิ้งเมียไว้ในเขตอันตรายแล้วเลือกช่วยพี่สะใภ้
(อันนี้เราก็เข้าใจเหตุผลนะ แต่ก็เกลียดอ่ะ)

เกลียดยังไง? อ่านจนถึงตี4 😳 ในวันที่ต้องตื่นไปทำงานตี5
>>>>>เกลียดดดดดดดอิอ๋องทำฉันไม่ได้หลับได้นอน
>>ไปต่อเล่ม 2 มีคนบอกว่าเล่ม 2 และ 3 อิอ๋องจะนิสัยดีขึ้น 😒

[J.Nida · Rating 4 out of 5]

เปิดตัวมาได้น่าสนใจ
เรื่องนี้เราเข้าไปอ่านตัวอย่างก่อนในเว็บ ลงไว้ทั้งหมด 7 ตอน
เพราะหลังๆ ผลงานของห้องสมุดก็ไม่ได้สนุกทุกเรื่อง

พอเข้าไปอ่านแล้วก็อยากอ่านต่อเลยสั่งมา

เรื่องก็ดูจะไม่ค่อยเหมือนกับคำนำสักเท่าไหร่ นางเอกคือกัวเซียงเซียง นางถูกโจรจับตัวมาจากบ้าน และบังเอิญมีกองทัพทหารมาต่อสู้กับโจร นางก็เลยโดนจับไปต่ออีกทอดหนึ่ง นางถูกส่งไปให้ท่านอ๋องมู่หลงลี่

เขาเป็นคนหยาบ เถื่อน โดยแท้จริง ตอนกลางคืนเมื่อมีอะไรกัน เขากลับร้องครวญครางชื่อคนรักเก่าที่ตายไปทุกครั้ง แต่เซียงเซียงก็ไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว หญิงสาวจำใจเป็นคนของท่านอ๋องเพราะไม่มีทางเลือก

วันหนึ่ง เมื่อกองทัพถอนทัพจะกลับเมืองหลวง ท่านอ๋องก็เอานางมา 'โยนทิ้ง' เอาไว้หน้าบ้านท่ามกลางกลุ่มคนที่มามุงดู แม้จะอับอายแต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไป

ไม่คาดว่าวันหนึ่ง ต้องเวียนกลับมาพบกันอีกครั้ง และครั้งนี้ เซียงเซียงต้องไปเป็นอนุภรรยาของเขา...

__________

เปิดเรื่องมาน่าสนใจ จริงๆ ก็ชอบทุกอย่างตั้งแต่ต้นจนจบ พระเอกนางเอกไม่ได้รักกัน แต่ทำตามหน้าที่ แต่อ่านเล่มนี้แล้วจะเกลียดท่านอ๋องมาก เป็นพระเอกที่เฮงซวยที่สุดเท่าที่เคยอ่านมา

ไม่เอาใจ ไม่พูด ไม่ถาม อยากทำอะไรทำ อยากได้อะไรต้องได้ เอาแต่ใจ แต่เก่งเรื่องรบกับจัดระบบกองทัพ เรื่องผู้หญิงไม่ต้องถาม ความรู้เป็น 0

แต่ชอบนางเอกตรงที่รู้จักปรับตัว แม้ว่าจะยอมรับชะตากรรมตัวเองง่ายๆไปหน่อยก็ตาม

นางเอกเรื่องนี้ไม่ใช่พวกเก่งกล้าสามารถอะไร หงิมๆ เงียบๆ ขี้กลัว แต่รู้จักปรับตัว

อ่าน รอบแรก 3 ดาว (2017)
อ่าน รอบสอง 4 ดาว (2025)

คือต้องแยกระหว่างความสนุกน่าติดตามของเรื่องราวกับนิสัยของตัวละครอ๋องเลว เรื่องสนุกมาก ⭐️⭐️⭐️⭐️
นิสัยเลวชาติมาก เอาไป -1000

[kunaom · Rating 4 out of 5]

ถ้าคุณไม่ชอบนิยายที่ตัวละครหลักไม่ได้มีใจให้กัน พระเอกไม่ได้ใส่ใจ ไม่อ่อนโยน ไม่ได้รักนางเอก และนางเอกก็ไม่ได้รู้สึกดีต่อพระเอก
และที่สำคัญคือ พระเอก...ข่มขื่นนางเอก
ขอให้ข้ามไปเลย นิยายที่ไม่ใช่...ยังไงก็ไม่สนุก ยังไงก็ไม่ถูกใจแน่นอน โปรดอย่าหยิบอ่าน

ถ้าถามเราว่าเราโอเคไหม?...อืมม ต้องบอกว่าเสียดายมากกว่า เสียดายที่นิยายเรื่องนี้หยิบเอาการข่มขื่นเป็นพล็อตเริ่ม เราไม่โอเคกับการข่มขื่น
เพราะถ้าไม่มีประเด็นนี้...เราคงบอกได้เต็มปากว่าชอบ เต้าหูไซซี นะ

เรากำลังคิดว่านิยายมาทางสายดาร์กมากกว่า ไม่ใช่นิยายพาฝันสักเท่าไหร่ มีการกระทำหลายๆอย่างของพระเอกที่ดับฝันคนอ่านอยู่มากพอสมควร ทุกคนเลยตกใจและผิดหวังที่มันออกมาเป็นแบบนี้ สำหรับเราเองก็ผ่านนิยายขมๆมาประมาณนึง เคยผ่านนิยายที่พระเอกไม่รักนางเอกเลย เคยผ่านงานที่พระเอกใช้นางเอกเป็นเครื่องมืิอเพื่อป่ายปีนไปสู่จุดหมาย แต่ยังไม่มีเรื่องไหนที่พระเอกข่มขืนนางเอกอ่ะนะ ==;

คือถ้านิยายพวกนี้ไม่เลื่อนลอยไร้หลัก ...เราก็พร้อมที่จะรับฟัง

เมื่อได้อ่านลึกลงไปจริงๆ หลังผ่านช่วงกระอักกระอ่วมใจในตอนเปิดเรื่องแล้ว เราพบว่าเรื่องไม่ได้กลวงโบ๋ว ตื้นเขินหยิบจับไม่ได้อย่างที่คิดแฮะ ด้วยเนื้อหา บริบท ยุคสมัย สภาวะแวดล้อม คาแรกเตอร์ นิสัย และตัวละครมีหน้าที่หลักที่ต้องยึดปฎิบัติ สิ่งเหล่านี้ทำให้เราพอเข้าใจได้นะ และเห็นถึง 'ความเป็นไปได้' ในสถานการณ์และในการกระทำของตัวละครนั้นๆ ไม่ได้บอกว่าเป็นสิ่งถูกควรให้พึงกระทำ ถ้าตัวละครมีปัจจัยให้ทำ เราก็รับฟังได้ ถ้าพยายามมองว่าตัวละครคือมนุษย์คนหนึ่ง ไม่ใช่พระเอกหรือนางเอกในนิยาย มีเหตุรับผลที่เข้าใจได้ เราก็พร้อมที่จะเปิดใจไม่ใส่อคติ และพบว่าเนื้อหามันสนุกดีอยู่เหมือนกัน

ความสัมพันธ์ของพระ-นาง ไม่ได้เริ่มจากกายแล้วทำให้รักอย่างที่เราจะเข้าใจ อย่างที่เราต้องยี้ระแวงว่าข่มขื่นแล้วตัวละครต้องเกิดพิศวาสกันแน่ๆ เราจะเห็นเลยว่านางเอกจะค่อยๆเข้าใจได้ว่าถึงนางมีพระเอกเป็นสามี แต่เขาก็ไม่อาจเป็นที่พึ่งพิงของนางได้ เมื่อมีบทบาทของพระรองเข้ามายิ่งดราม่าบีบใจ โอยยย ชอบบบบ+++

(ใครคิดแบบเราบ้างงง ขอเสียงหน่อยยย ....เตรียมบังเกอร์ แพร็บ /TwT!)

[readingdiary · Rating 4 out of 5]

สนุกค่ะเดินเรื่องได้น่าติดตาม นางเอกอาภัพมากเหมือนนางเอกหนังไทยเวอร์ชั่นจีน555555 พระเอกก็ใจร้ายเหลือเกิน มีบทพระรองให้จิ้นด้วย ต้องลองอ่านกันดูค่ะ เราว่าสนุกอ่านและเพลินอ่ะรวดเดียวจบเล่มหนึ่งอย่างไว

[Patrawan Dear]

#เต้าหู้ไซซี (เล่ม 1/3)

เป็นนิยายแปลจีนที่ออกแนวครึ่ง ๆ กลาง ๆ ทั้งทางด้านสำนวนแปลและความดราม่าของเนื้อเรื่องค่ะ คาแรกเตอร์พระเอกถูกวางให้แข็งกระด้าง ปากร้าย ส่วนนางเอกนั้นแสนดีน่าสงสาร ทั้งคู่ไม่ได้รักกันมาก่อน นางเอกจำใจอยู่กับพระเอกเพราะถูกบังคับ ซึ่งทั้งหลายทั้งมวลนี้จัดว่าเป็นแนวที่เราไม่ค่อยถนัดเลย

แต่อ่านไปเรื่อย ๆ กลับพบว่าสนุกดีอยู่นะคะ พล็อตแบบนี้น่าจะมาแนวดราม่าเรียกน้ำตา แต่ผู้เขียนกลับเล่าให้กลายเป็นเรื่องตลกไปเสียได้ และถึงแม้จะตลก แต่ก็ยังมีเหตุผลรองรับที่พอไหว ไม่ว่าจะเป็นนิสัยพระเอก การกระทำของพระเอก หรือแม้แต่ความลับในใจของนางเอกที่นางเอกที่ดีตามขนบไม่ควรจะมี

ถ้าไม่คิดอะไรมาก ก็อ่านได้เพลิน ๆ ดีค่ะ :)

[Nattapan · Rating 2 out of 5]

2.5 stars. Its plot is quite different from other chinese novels, and very depressing.

[Hammu · Rating 2 out of 5]

อ่านเล่ม 1จบต้องใช้ความพยายามมากอยู่ เพราะอ่านไปแล้วไม่ค่อยรู้สึกชวนให้น่าติดตามเท่าใดนัก

[Thanchanok V · Rating 5 out of 5]

เป็นเนื้อเรื่องที้ไม่ชอบเลย เพราะนางเอกโดนกระทำชำเรา แต่แค่อ่านไปสองบทก็ว่งไม่ลงอ่านต่อจนจบ เพราะสนุกมากจริงๆ 😊
เนื้อเรื่องวางได้ดี แต่เกลียดสุดคือพระเอกกก😒
----

[Onnichan · Rating 5 out of 5]

ເຕົ້າຫູ້ໄຊຊີ 🛡️🛡️🛡️🛡️.5

ມາຮອດທີຂອງນິຍາຍຈີນແດ່ ເລື່ອງນີ້ຖືກເປັນ pending listມາດົນນນ (🕊️ລ້ານໂຕ) ແຕ່ກໍບໍ່ມີໂອກາດອ່ານຍ້ອນ ມັນຫຼາຍເຫຼັ້ມໂພດ😅

ແປກໃຈ ເປັນເລື່ອງແລກທີ່ບໍ່ຄິດຢາກອ່ານຕອນຈົບກ່ອນ ຍ້ອນຫຍັງຮູ້ບໍ່, ຍ້ອນຕອນຈົບມັນຢູ່ເຫຼັ້ມ3 ຄັນອ່ານກ່ອນ ງົງເຕັກເລີຍ😅 ຄາດເດົາບໍ່ໄດ້ເລີຍເລື່ອງນີ້

ກັບມາທີ່ ຊຽງຊຽງ ຖືກຈັບໄປຂາຍ ແລ້ວໄປເຈິະກອງທັບມູ່ຫຼົງລີ້, ���ຳອິດ ຊຽງຊຽງ ເກືອບຖືກເຄມແລ້ວ ຄັນຫານຊີ່ບໍ່ມາຫ້າມກ່ອນ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ຊຽງຊຽງ ກະຖືກຈັບມາໃຫ້ ອີ່ອ໋ອງບ້າ (ຂໍຍາດ’ເອີ້ນ ເພາະພຶດຕິກຳຍັງບໍ່ດີຂຶ້ນ😅), ຫຼັງຈາກນັ້ນກະ🤬😡&@:;)-,”/ ຊຽງຊຽງກະເສັດໂຈນຊັ້ນຕົ່ວ ແຕ່ລະຄືນກະເປັນທີ່ລະບາຍອາລົມໃຫ້ອີ່ອ໋ອງບ້າ

ຫຼັງຈາກນັ້ນທ່ານອ໋ອງເອົາຊຽງຊຽງໄປສົ່ງບ້ານ ດ້ວຍການຖິ້ມລົງໜ້າບ້ານ ບໍ່ສົນແມ້ງຫຍັ້ງງ ລະກະຂີ່ມ້າໜີ (ແໝ໋! ຢາກຕົບສັ່ງສອນອ໋ອງເຮ້ຍນິຈັກບາດ😡) ຫຼັງຈາກນັ້ນຊຽງຊຽງກະຖືກຖອນໝັ້ນ ເປັນສາວຊ່າຢູ່ບ້ານ ແຕ່ຍັງດີທີ່ຄອບຄົວຍັງຮັກນາງ

ຕໍ່ມາກອງທັບອ໋ອງບ້າກະມາເມືອງຊຽງຊຽງ ມາປາບໂຈນ, ອັນແມ່ທັບຫ່ານັ້ນກະໄປເປົ່າຫູຊຽງຊຽງໄປບຳເລີ ອີ່ອ໋ອງບ້າ ນາງກະເລີຍຕ້ອງໄດ້ໄປ ເພາະບໍ່ຢາກໃຫ້ພໍ່ແມ່ລຳບາກ

ຊຽງຊຽງກັບບ້ານກະບໍ່ໄດ້ ເລີຍຈຳຕ້ອງໄປຕິດຕາມກອງທັບໄປ, ນາງປົນນິບັດອີ່ອ໋ອງປານຍາດຜູ້ດຽວຂອງນາງ ແຕ່ອີ່ອ໋ອງນິຕີ້ແມ້ງບໍ່ສົນເຮ້ຍຫຍັງ (ເວົ້າແລ້ວຂຶ້ນ😅) ນາງກັບໄປຮອດຈວນອ໋ອງ ກະ🤰🏻 ແຕ່ເສືອກອີ່ອ໋ອງໄປດ່ານໜ້າ, ກັບມາເມຍອອກລູກຈົນອຶ້ງ (ເອີ້ ແນວໄປດົນເປັນປີພຸ້ນເນາະ, ແຖມຍັງລະແວງວ່າບໍ່ແມ່ນລູກເພິ່ນອີກໃດ໋ຫັ້ນ ຮຶ້ຍຍຍ😡)

ເລື່ອງດຳເນີນໄປຮອດຕອນທີ່ຊຽງຊຽງຖືກຖິ້ມກາງປ່າ ແລ້ວຫານຊີ່ໄປຊ່ວຍນາງ, ຄວາມຮູ້ສຶກຕ້ອງຫ້າມກະເກີດຂຶ້ນກັບທັງສອງ (ຕູເຊຍ!ຖິ້ມຊະອີ່ອ໋ອງຫັ້ນ) ແຕ່ເຮົາມັກຫານຊີມວກກ ພໍ່ເທບພະບຸດ😍ແພງເດ້ ແອບມັກເມຍເຂົາ😆

ໂດຍລວມເຫຼັ້ມ 1 ເວົ້າເຖິງຄວາມອົດທົນຂອງຊຽງຊຽງ ຄວາມບໍ່ສົນໃຈຂອງອີ່ອ໋ອງບ້າ ຄວາມຂັດແຍ່ງກັນໃນຕະກຸນ, ລູກພໍ່ນີ້ບໍ່ມີໃຜສະຕິດີຈັກຄົນ ລວມທັງພໍ່ເອງ😅 ແຕ່ພໍ່ກະຮັກທຸກຄົນຫັ້ນແຫຼະເບິ່ງຫັ້ນ

ແຕ່ເຮົາມັກເລື່ອງນີ້ໃດ ເປັນເລື່ອງຕະຫຼົກດີ ເຖິງຊິອີ່ຕົນຊຽງຊຽງ ແຕ່ໂຕລະຄອນອື່ນໆ ແມ້ງ! ອົດຫົວບໍ່ໄດ້😆

📌ເຫຼັ້ມນີ້ມີຕອນທີ່ຕ້ອງເວົ້າຄຳວ່າ ໂອ້ເຮ້ຍ ຈັງຊິກະມີຫວາ ຢູ່ນຳ:

1. ຕອນທີ່ ຊຽງຊຽງ ຢາກຕາຍໆໄປ ກະເລີຍລົງນໍ້າຊິຂ້າໂຕຕາຍ, ອີ່ອ໋ອງມາເຫັນ ຈັບຫົວນາງກົດລົງນໍ້າ🤬 ວ້າວວວ ຕູນິອຶ້ງເລີຍຍຍ! ອີ່ອ໋ອງບໍ່ put someone’s shoes ຈັກໜ້ອຍອ້າຍຕຳຫຼວດ

2. ສາກທີ່ລືມລູກໄວ້ຈວນຄົນອື່ນ😆 ໂອ້ຍຍ!ຫົວຊິປວດ🤯 ຕູງຶດຫຼ້າຍຍຍ ລືມໄດ້ຍັງດາຍຍ ລູກທັ້ງຄົນ (ໂອ້ຍນໍ້)

3. ສາກທີ່ຖິ້ມເມຍ🤣 ທັງໃຈຮ້າຍທັງຕະຫຼົກ ຈັກຕູຊິເຮັດຈັ່ງໃດກັນອີ່ອ໋ອງດີ🤣 ຄັນແມ່ນຕູເປັນຊຽງຊຽງ ຈ້າງຊິໄດ້ເຫັນໜ້າອີກ ເຮິະເຮັດນຳຕູປານນັ້ນ! ແຕ່ແມ່ນຊຽງຊຽງໄງ😒

4. ຄັນຖືກລົງໂທດໂບຍ100ເທື່ອໃຫ້ອີ່ອ໋ອງບ້າ ແມ່ນແມ່ທັບທັງຫຼາຍຊິໄປຫານຊ່ວຍ ໃຫ້ເຫຼືອໜ້ອຍລົງ .. ແຖມແມ່ທັບຍັງຕໍ່ລອງກັບຜູ້ຄຸມອີກວ່າ ຂໍຄົນມາເພີ່ມໄດ້ບໍ່ ເພື່ອຊິຫານໜ້ອຍລົງອີກ555 ໂອ້ຍຍຍ .. ມັນເປັນທັງກອງທັບ ຊື່ບຶ້

ເອົາເປັນວ່າ ທີ່ໃຫ້ 4.5 ຍ້ອນຍັງບໍ່ຕົງໃຈຄັກ ຕ້ອງອ່ານຄົບທັງ 3 ກ່ອນແລ້ວຊິມາບອກວ່າ ມັກຫົວໃດຫຼາຍສຸດ ເວົ້າລ່ະກະໄປຕໍ່ຫົວ2ການນນ😁

[Winnie Wynn · Rating 5 out of 5]

เกียจอิท่านอ๋อง อยากจะเห็นตอนนางรับผลกรรมที่ทำกับเซียงเซียงจิงๆๆ น้องเซียงๆต้องอย่าทำให้พี่ผิดหวัง ไปได้กับหานชวีซะ😁 อิอ๋องรีบสำนึกเลยนะก่อนที่Fc จะย้ายฝั่ง ไปต่อเล่ม2กันดีฟ่าาาา😉

[Sorasafe · Rating 3 out of 5]

สนุกดีค่ะ น้ำเน่า ดราม่าแบบเข้มข้นดี ใครชอบดูละครไทยที่นางเอกแสนดี พระเอกเลวทรามใช้กำลังก็คงอ่านเรื่องนี้สนุกนะคะ ถูกจริตคนไทยอยู่ แต่ถ้าใครที่ไม่ชอบนางเอกอ่อนแอดเป็นโสรยาแห่งจำเลยรักล่ะก็ วางหนังสือเลยค่ะ มันจะไม่สนุกอย่างเเรง ดำเนินเรื่องแบบไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไหร่สำหรับเราอีตาพระเอกเอาตัวเองเป็นใหญ่ ไม่ยอมคน ไม่ฟังความเห็นคนอื่น ปากร้าย คนแบบนี้เป็นแม่ทัพใหญ่ได้ยังไงกัน (รวมทั้งนิสัยพี่น้องคนอื่นและฮ่องเต้ด้วย) นางเอกก็แสนดี๊แสนดี อ่อนแอ บอบบาง แม่พระได้อีก เกลียดทุกฉากที่พระเอกทิ้งนางเอก บรรยายออกมาได้ดีค่ะ สงสารตัวนางเอกที่โดนทิ้งมาก การแปลโดยรวมแล้วดีค่ะ ไม่รู้สึกติดขัดอะไรตอนอ่าน

[Uminaka16 · Rating 3 out of 5]

เนื้อเรื่องน้ำเน่า นางเอกถูกกระทำ พระเอกนิสัยแย่ คล้ายๆ พวกนิยายโรแมนซ์ไทยเกรดบี แต่ชอบช่วงรักต้องห้ามระหว่างนางเอกกับพระรอง สะใจ สมน้ำหน้าพระเอก 555

ส่วนที่ทำให้ความสนุกดร็อปลงคือสำนวน ทั้งวิธีการเล่าเรื่องของผู้เขียนและสำนวนแปลที่หาความจีนโบราณไม่เจอ ช่วงดราม่านั้นถ้าบรรยายเก่งๆ สามารถทำให้คนอ่านอินได้มากกว่านี้มาก

ติดใจตรงคำบางคำก็ทับศัพท์แบบไม่มีฟุตโน้ต อย่าง ผิงกว๋อ (แอปเปิ้ล) ซานจา และคำว่า เยว่ ที่เล่มนี้เป็น เย่ว ทั้งหมด เราเรียนมาก็ไม่มี เย่ว นะ งงการถอดเสียงในเรื่องนี้จัง

[Cherry Sawanya Munkongsujarit · Rating 5 out of 5]

Review 12/2562
เรื่อง : เต้าหู้ไซซี
ผู้แต่ง : YiDuJunHua
ผู้แปล : ทีมห้องสมุด
พิมพ์ครั้งที่1 : มกราคม 2560
สนพ. ห้องสมุดดอตคอม

โปรยปก :
นางเป็นเพียงลูกสาวบ้านตระกูลกัว ร้ายขายเต้าหู้เล็กๆ ในอำเภอห่างไกลที่ใครๆ ก็ไม่คาดว่าวันหนึ่งจะมีวาสนาเอื้อมถึงตำแหน่งชายาอ๋อง ซวิ่นอ๋องมู่หรงลี่ ผู้นำกองทัพนักรบปีศาจแห่งแคว้นต้าเอี้ยนไม่คาดคิดมาก่อนว่าสตรีที่ตนเก็บตกได้ระหว่างออกรบจะเป็นชิ้นส่วนที่มาเติมเต็มหัวใจอันว่างเปล่า สตรีผู้นี้เป็นเพียงสาวชาวบ้าน นิสัยเรียบง่าย หัวอ่อน พูดน้อย นางมีทุกอย่างที่ตรงข้ามกับเขาโดยสิ้นเชิง แต่กลับเป็น ยอดพรูหนึ่งเดียวที่ทำให้นักรบอย่างเขารู้สึกอยากวางอาวุธในมือ แล้วกลับบ้าน นี่เป็นเรื่องราวของซินเดอเรลล่าในยุคจีนโบราณ เป็นเรื่องของสาวน้อยยากจนกับเจ้าชายผู้สูงศักดิ์ต่างกันที่เจ้าชายของเรื่องนี้ ดุ เหี้ยม ปากร้าย และไม่ไว้หน้าใคร ส่วนสาวน้อยเองก็ดื้อเงียบจนเจ้าชายต้องโบกธงยอมแพ้

คำนำสนพ. :
บุรุษหลายคนใฝ่ฝันอยากจะมีชีวิตคู่ที่เรียบง่าย อบอุ่น และมีความสุข บ้านควรจะเป็นที่ที่เขากลับไปแล้วรู้สึกได้พักผ่อน ยามจากก็อาวรณ์ถึง ด้วยเหตุนี้ผู้หญิงของพวกเขาอาจไม่จำเป็นต้องแข็งแกร่งมากจนเกินไป อาจไม่จำเป็นต้องเชี่ยวชาญเฉลียวฉลาดไปเสียทุกด้าน หรืออาจไม่จำเป็นต้องเอาชนะศัตรูด้วยความเก่งกล้าสามารถ แค่ดำรงไว้ซึ่งความเป็น "ผู้หญิง" ที่ครบถ้วนในทุกรูปแบบและทุกความหมาย ก็คงจะเพียงพอแล้ว เซียงเซียง ตัวเองของ "เต้าหู้ไซซี" ก็เป็นเช่นนั้น เต้าหู้ไซซีเป็นเรื่องระหว่างคู่รักที่ไม่ได้รักกันแต่แรกพบ มีเพียงความถูกตาต้องใจและสถานการณ์ภายนอกที่บังคับให้จำต้องอยู่ด้วยกัน เรื่องนี้น่าสนใจตรงที่ฝ่ายหญิงเป็นแค่บุตรสาวร้านขายเต้าหู้ ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ใช้ "ความเรียบง่าย" ของตนกุมหัวใจบุรุษที่ห้าวหาญที่สุดในแผ่นดินได้ นางเอกเรื่องนี้มีนิสัยของผู้หญิงโบราณเต็มร้อย นางเป็นช้างเท้าหลัง พูดน้อย ขี้เกรงใจ ส่วนพระเอกก็มีนิสัยผู้ชายสมัยก่อนเต็มร้อยเหมือนกัน ทั้งเด็ดขาด ใจแข็ง ปากจัด รักหน้าที่ ความแตกต่างของทั้งคู่ไม่ได้อยู่เพียงแค่ฐานะและนิสัยของทั้งสองฝ่าย ยังรวมถึงสิ่งแวดล้อมและครอบครัวที่หล่อหลอมทั้งคู่ขึ้นมาด้วย เนื้อเรื่องดำเนินแบบค่อยเป็นค่อยไป เหมือนหงายไพ่ทีละใบ เผยให้เห็นที่มาที่ไปของนิสัยตัวเอกทั้งคู่ก่อนที่ทั้งสองจะมาร่วมชีวิตกัน นับเป็นเรื่องราวที่น่ารักมากเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว

เล่ม1 :
กัวเซียงเซียงเป็นบุตรสาวร้านขายเต้าหู้แห่งอำเภอลิ่งจือ ถูกโจรจับตัวมาจากบ้านเกิด ในเวลาเดียวกัน กองทัพซวิ่นอ๋องมู่หรงลี่ก็มาปราบปรามคนกลุ่มนี้เข้าพอดีเป็นเผ่าถูเหอ เหตุการณ์ต่างๆจึงเริ่มขึ้น เพราะเซียงเซียงพูดภาษาที่พวกนี้จับมาไม่ได้ ทำให้หนีไปไหนไม่ได้ จนกระทั่งถูกทหารมาพบ จะนำตัวไปแก้ขัด ผู้ที่มาพบคือโจวจั๋วพากลับค่ายทหาร หานซวี่ก็มาขัดขวางบอกไม่สู้ลองถามท่านอ๋องดูก่อน และเล่าเรื่องราวเมื่อแปดปีก่อนให้ฟัง มู่หรงลี่เห็นเซียงเซียงก็คิดถึงเรื่องราวเมื่อแปดปีก่อนที่เป็นบาดแผลในใจของมู่หรงลี่ ก็สั่งให้ส่งไปที่กระโจม เซียงเซียงที่เป็นสาวน้อยชาวบ้านธรรมดามาโดนแบบนี้ทั้งหวาดกลัว ทั้งตกใจ มู่หรงลี่ก็พูดแต่ชื่อหลันโย่ว พอเสร็จก็ถามว่ากลัวมากหรือ หลันโย่วไม่เคยกลัวสตรีผู้นี้ไม่ใช่หลันโย่ว อนุผู้นั้นของเขา เซียงเซียงไม่ค่อยพูด นั่งเงียบๆ จนคืนหนึ่งกลุ่มโจรบุกมาอีก เซียงเซียงมีความคิดที่จะหนี แต่สุดท้ายก็ได้มู่หรงลี่ช่วยไว้อีกครั้ง ตอนกลับเซียงเซียงขอให้ส่งกลับบ้าน มู่หรงลี่ก็ขี่ม้าไปส่งจริงๆ แต่เพราะเซียงเซียงเป็นหญิงมู่หรงลี่ส่งลงจากหลังม้าก็ยืนไม่อยู่ เหมือนถูกโยนลงมา ชาวบ้านต่างเห็นก็บอกว่านี่เต้าหู้ไซซีกลับมาแล้ว แต่ไม่มีใครที่คิดแง่ดีกับนางอีกเลย กัวเถียนบิดาเซียงเซียงดีใจมากที่บุตรสาวกลับมา และคิดถึงเรื่องที่เคยหมั้นหมายไว้ แต่ตระกูลอวี๋กลับปฏิเสธกัวเถียนเลยขอถอนหมั้นเอง เซียงเซียงเป็นคนมีฝีมือในการทำอาหาร กลับมาบ้านก็ช่วยทำน้ำปรุงรสเช่นเดิม แต่ก็ยังมีคนอยากแต่งกับเซียงเซียงคือหม่าจิ้งซานเป็นพ่อค้าพ่อม่ายลูกติดเมียตาย ในที่สุดเรื่องราวก็ตกลงกันได้
ส่วนมู่หรงลี่กลับเมืองหลวงจิ้นหยางก็ก่อเรื่องทุกวัน จนเอี้ยนอ๋องต้องส่งให้มาปราบเผ่าซานหยงที่ก่อเหตุวุ่นวายขึ้นที่อำเภอเหลียวซี และมีบัญชาให้หานซวี่ โจวจั๋ว และเหยียนชิงตามไปเพราะกลัวมู่หรงลี่จะไปก่อเรื่องที่เหลียวซีอีก มาถึงเหลียวซี ทั้งสามแม่ทัพที่ถือเป็นพี่น้องของมู่หรงลี่ก็ชวนกันไปกินเต้าฮวยที่ร้านของเซียงเซียง พอไปกับได้ยินว่าเซียงเซียงแต่งงานแล้ว มู่หรงลี่ไม่ชอบกองบัญชาการมาพักที่อำเภอลิ่งจือ ตอนนี้กำลังกินข้าวเห็นหานซวี่ส่งสายตากับเหยียนชิง เหยียนชิงที่เป็นคนไม่รู้สถานการณ์ที่สุดดันชวนไปกินเต้าฮวยซะนี่ อยากตายใช่ไหม บื้อมาก แล้วก็ไปกันจริงๆ พอไปถึงตอนแรกเซียงเซียงเห็นก็ตกใจรีบหนีไป แต่พอคิดได้ว่ามู่หรงลี่ฆ่าคนโดยไม่กระพริบตา กลัวพ่อแม่ น้องชายไปยั่วโทสะแล้วถูกฆ่าเลยออกมาใหม่ มู่หรงลี่ก็ถามว่าจะหนีไปไหน หานซวี่บอกมู่หรงลี่ว่านางแต่งงานแล้ว มู่หรงลี่โมโหจัดบอกให้ไปถามมาว่าแต่งกับใครจะได้ฆ่าไม่ผิดตัว หานซวี่กับมาบอกว่าตนเข้าใจผิด แต่จริงๆมาบอกกับพี่น้องว่าแบบนี้ดีกว่าที่พวกเราจะหัวหลุดจากบ่า แล้วก็ไปเกลี้ยกล่อมเซียงเซียง ในที่สุดเซียงเซียงก็ยอมตกลง กัวเถียนมาหาก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เซียงเซียงก็บอกว่าข้าเต็มใจ ออกไปปราบโจรมู่หรงลี่พาเซียงเซียงไปด้วย เซียงเซียงอยู่ว่างไม่ได้ก็ไปช่วยทำอาหาร มู่หรงลี่พบว่าอาหารอร่อยขึ้นทั้งๆที่เขาลิ้นจระเข้กินอะไรก็ได้ยังรู้สึก กลางคืนออกมายังเจอคำพูดของทหารทำให้เสียใจ เลยคิดฆ่าตัวตาย หานซวี่ช่วยเอาไว้ แต่มู่หรงลี่ไม่ยอมจับเซียงเซียงกดน้ำครั้งแล้วครั้งเล่า
หานซวี่เกลี้ยกล่อมให้เซียงเซียงอยู่กับท่านอ๋อง เพราะอยู่กับใครก็ต้องปรนนิบัติเหมือนกัน ในที่สุดเซียงเซียงก็ตัดสินใจได้ แต่ก็ยังมีความคิดไว้ในใจคิดจะยกให้ใครก็ยกให้ เป็นแค่ของเล่นเท่านั้น แต่ก็ยอมอยู่กับมู่หรงลี่ พอกลับเข้าเมือง สุดท้ายมู่หรงลี่ยอมตบแต่งเซียงเซียงเป็นอนุภรรยา เรื่องนี้เป็นที่เล่าลือไปทั้งอำเภอ และก็พาเซียงเซียงกลับจิ้นหยางไปด้วย ตอนลงจากม้ามู่หรงลี่รู้แล้วว่าต้องค่อยๆวางเซียงเซียงลง ไม่งั้นนางจะล้มไปกับพื้น คนภายนอกเห็นกิริยาของซวิ้นอ๋องก็เดาความสำคัญของเซียงเซียงได้ แต่เซียงเซียงเองก็ยังไม่รู้ตัว เซียงขอทำครัวเองมู่หรงลี่อนุญาตคิดว่าเรื่องแค่นี้ก็ต้องมาบอกด้วย เพราะเขาเป็นคนไม่ใส่ใจเรื่องเล็กน้อย แล้วเซียงเซียงก็ค่อยๆรู้เรื่องของหลันโย่ว เซียงเซียงดูแลอาหารการกิน เรื่องในชีวิตประจำวันให้มู่หรงลี่ ทำอาหารกลางวันไปให้ถ้ารู้ว่าอยู่ที่ไหน แต่เป็นอาหารที่ชาวบ้านกินกัน เพราะยังไม่รู้จักวัตถุดิบที่คนชั้นสูงกินกัน มู่หรงลี่บอกว่าจะไปตรวจดูที่ด่านผิงตู้กวน ไม่คิดว่าบอกจะไปก็ไปทันที แล้วใครจะไปเตรียมอะไรทัน เซียงเซียงส่งจดหมายและข้าวของเครื่องใช้ อาหารแห้งที่ทำเองไปให้ทุกเดือน แต่ไม่เคยได้รับจดหมายตอบเลย จนถึงปลายเดือนสิบเอ็ดเซียงเซียงเริ่มนอนเก่ง กินได้น้อยก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเพราะไม่มีผู้ใหญ่อยู่ด้วย ที่แท้นางตั้งครรภ์แล้วนั้นเอง กว่านอวี้บอกให้เซียงเซียงเขียนจดหมายหาท่านอ๋อง ซูเฟยคิดว่าเซียงเซียงอยู่ในจวนคนเดียวไม่มีคนดูแลจึงรับมาอยู่ด้วย เซียงเซียงไม่อยากไปเขียนจดหมายหามู่หรงลี่หลายครั้งก็ไม่ได้คำตอบ ในที่สุดต้องเข้าวัง ที่นางไม่รู้จักใคร และยังมีอิ๋นจือลูกสาวนางกำนัลที่ซูเฟยดูแลเหมือนลูกมาคอยกลั่นแกล้งทำให้เซียงเซียงเกือบจะไม่รอด โชคดีที่ช่วยได้ทัน แต่ทั้งหมดสุดท้ายล้วนเป็นแผนการทั้งสิ้นเพราะมู่หรงลี่มีอำนาจทหารในมือ ใครก็อยากได้ไว้เป็นพวก ในที่สุดเซียงเซียงก็ได้กลับจวน กว่านอวี้เห็นแล้วท่าจะไม่ดีจึงรับนางกัวเฉินซื่อมาดูแลเซียงเซียง ในที่สุดเซียงเซียงก็คลอดลูกสาวออกมาได้สำเร็จ
พอมู่หรงลี่กลับมาถึงเพิ่งรู้ว่าตัวเองมีลูกแล้ว ไปดูก็บอกว่าท่านอ๋องน้อยอยู่ที่ไหน ทำให้เซียงเซียงรู้ว่าที่แท้เขาไม่เคยอ่านจดหมายของนางเลย อนุภรรยาเป็นเพียงอนุภรรยาจะนับเป็นครอบครัวได้อย่างไร นี่คือสิ่งที่เซียงเซียงคิด ที่มู่หรงลี่ทำคือเค้านึกว่าไม่มีอะไรก็ไม่เปิดอ่านที่อ่านมีแต่สารทางทหารของเอี้ยนอ๋อง ผ่านไปนานคนที่ส่งสารจึงเก็บเอาไว้ไม่ได้เอาออกมามอบให้ เซียงเซียงเริ่มคิดได้ เห็นมู่หรงลี่ไม่สนใจลูกก็คิดว่าไม่รักลูกอีก เพราะเค้ายังตั้งตัวไม่ทันมาถึงก็รู้ว่ามีลูกแล้ว ความรู้สึกช้าก็อย่างนี้แหละนะท่านอ๋อง มู่หรงลี่เข้าวังเอี้ยนอ๋องก็ถามว่าตั้งชื่อลูกว่าอะไร มู่หรงลี่ตอบว่า มู่หรงเจี๋ย เอี้ยนอ๋องคิดนี่มันชื่อเด็กผู้หญิงตรงไหน เลยบอกว่าให้ชื่อมู่หรงเซวียน มู่หรงลี่ตกลง คิดในใจคิดไว้แล้วจะมาถามทำไม เอี้ยนอ๋องรำคาญไล่กลับไป แต่พอมู่หรงลี่ไปเหลือบเห็นเส้นผมสีเทาปนขาวก็รู้สึกกลัดกลุ้มอย่างประหลาด เพราะในครอบครัวเขารักแค่เสด็จพ่อ แม่เลี้ยงซูเฟย และนับมู่หรงป๋อพี่ใหญ่เป็นพี่ชายเท่านั้น คนที่ยอมลงให้มีเพียงเสด็จพ่อและเสด็จแม่ กลับถึงจวนเซียงเซียงก็ดูแลปรนนิบัติมู่หรงลี่และไปดูแลลูกต่อ ตอนเช้ามู่หรงเชียนพี่สามมาเยียนถามหาหลานสาว ทั้งสองคุยกัน แล้วก็ไปจวนโจวไท่เวยโดยอุ้มลูกสาวติดมือไปด้วย พอกลับบ้านดันลืมลูกไว้อีก บัญชีนี้เซียงเซียงจดไว���แล้ว คิดในใจว่ามู่หรงลี่ไม่รักเราแม่ลูก เดี๋ยวมีเมียใหม่ลูกใหม่ก็ลืมนางและลูกไปเอง
ตอนนี้เป็นการช่วงชิงอำนาจของรัชทายาทกับมู่หรงป๋อ ตระกูลเซวน่าจะมีประโยชน์ที่สุด มู่หรงลี่ตัดสินใจทันทีจะแต่งพระชายาหลานสาวคนโตใต้เท้าเซว เหวินติ้งโหว เซวเส้าเฉิง ที่หน้าจวนมีคนแปลกหน้าอยู่ มู่หรงลี่จัดการทั้งหมด วันนั้นมู่หรงป๋อมาเยียนที่จวนบอกว่าต้องออกจากจิ้นหยาง บอกจะไปก็ไป อุ้นลูกไปด้วย เอาอีกแล้ว ระหว่างทางต้องฝากลูกและลูกของมู่หรงป๋อไว้กับครอบครัวชาวนาแล้วเดินทางต่อ แต่มีกับดัก มู่หรงลี่ตัดสินใจเร็ว พาพระชายาซูจิงของมู่หรงป๋อไปส่วนเซียงเซียงทิ้งไว้ให้หลบหนีเข้าไปในป่าเอง เซียงเซียงจดบัญชีนี้ไว้อีกแล้ว ว่าไม่คิดเหลียวแลนางเลย จะทิ้งก็ทิ้งง่ายๆ พอไปถึงจุดนัดพบ หานซวี่รออยู่พอรู้ว่าเซียงเซียงถูกทิ้งอยู่กลางทางมู่หลงลี่จะให้ทหารที่ไม่รู้จักไปรับตัว หานซวี่ก็ขอไปรับเอง มู่หรงลี่ไม่อนุญาต แต่สุดท้ายหานซวี่ก็ขัดคำสั่งไปรับเซียงเซียง เซียงเซียงยังหนีรอดได้ รอจนได้เจอหานซวี่ แต่ออกจากเมืองไม่ได้ ระหว่างทางทำให้ทั้งสองเกิดความรู้สึกดีๆต่อกัน แต่ทั้งสองก็คิดไปเองฝ่ายเดียวทั้งคู่ไม่มีเรื่องใดเกิดขึ้นทั้งสิ้น ออกจากเมืองได้ไปพบกับหร่านหวินโจวคนสนิทของมู่หรงลี่อีกคน บอกว่าหานซวี่ขัดคำสั่งกองทัพน่าจะมีโทษให้เซียงเซียงช่วยพูด พอเจอหน้ามู่หรงลี่จะทำโทษหานซวี่เซียเซียงจึงออกหน้าบอกว่า คนเช่นข้า ต่อให้ควักหัวใจออกมา ก็คงไม่มีค่าพอให้ท่านหันกลับมามองสินะ มู่หรงลี่บอกไสหัวไปเซียงเซียงจะออกจากค่าย โกรธอีก บิดาให้เจ้าใส่หัวไป เจ้ากล้าไสหัวไปข้างนอก ไสหัวกลับไปที่กระโจม ใครจะไปรู้ก็นึกว่าไม่ต้องการจริงๆนี่ ไม่บอกใครก็ไม่เข้าใจหรอกนะท่านอ๋อง เซียงเซียงใจลอย มู่หรงลี่สังเกตได้ หานซวี่ก็แปลกไป มู่หรงลี่ก็เห็นแต่ยังไม่ได้คิดอะไร จนตอนที่มู่หรงลี่ มู่หรงป๋อต้องยกทัพไปเมืองต้าจี้ ให้หานซวี่ดูแลด่านผิงตู้กวน ซีจิ้งแอบมาสอดแนม มู่หรงลี่จึงกลับไปที่ด่านผิงตู้กวน แต่ตอนไปถึงกระโจมมืดค่ำเซียงเซียงนอนอยู่ในใจไม่ปกติก็เลยร้องออกมาว่าไม่ได้ หาน กำลังจะเอ่ยชื่อออกมาแต่แก้ทัน เท่านั้นมู่หรงลี่ก็รู้แล้วโกรธ นึกว่ามีชู้แต่ไม่แสดงออก จะทำยังไงดีเนี่ย พอเปิดศึกเซียงเซียงก็ตัดสินใจได้แล้วว่าต้องติดตามมู่หรงลี่เพราะทหารใช้เลือดเนื้อเป็นกำแพงต่อต้านข้าศึก พอเสร็จศึกมู่หรงลี่ไม่มาหาเซียงเซียงแต่กลับไปนอนที่หอนางโลมแล้วจากไปอีกครั้ง สงครามกำลังจะปะทุที่จิ้นหยางแต่มู่หรงเชียนมาบอกว่าเอี้ยนอ๋องฟื้นแล้ว มู่หรงป๋อยอมเข้าไปพบ ตอนนั้นรัชทายาทมู่หรงเซิ้นลอบส่งทหารออกมาไล่ล่ามู่หรงลี่ มู่หรงลี่โกรธจัดเลยสั่งให้บุกเมือง ทหารบุกเข้าไป ด้านในเตรียมหน้าไม้ยักษ์ไว้ยิงมู่หรงลี่ไม่หลบเพราะถ้าหลบคนที่ตายคือหานซวี่จึงแค่เบี่ยงจุดตาย และบุกต่อ จนได้เจอเสด็จพ่อจึงยอมกลับไปรักษาตัวที่จวน เซียงเซียงกลับมารู้ข่าวก็มาดูแลเพราะไม่มีใครเข้าหน้าทนอารมณ์ของมู่หรงลี่ได้ แต่เซียงเซียงใช้ลูกตื้อและแก้ทำเป็นไม่ได้ยินทนไปจนป้อนข้าวป้อนน้ำเช็ดตัวให้ และก็เห็นว่าลุกขึ้นมาอาละวาดไม่ได้จริงๆ
เล่ม1:
เรื่องราวของเซียงเซียงที่ไม่คิดว่าจะได้เจอกับซวิ้นอ๋องมู่หรงลี่ และได้อยู่ด้วยกัน กับนิสัยที่คนหนึ่งเป็นทหารทำอะไรก็รวดเร็ว ไม่สนใจใครหน้าไหน ไม่ใส่ใจใคร กับเซียงเซียงหญิงสาวจากครอบครัวธรรมดาจะสามารถอยู่กับท่านอ๋องได้หรือไม่ต้องตามอ่านในเล่มต่อไป

[mmm _md · Rating 5 out of 5]

ตอนแรกลังเล จะอ่านไม่อ่านดี สายพระเอกคนดีทำใจอยู่นาน
บอกก่อนเลยว่าถ้าใครไม่ชอบพระเอกแนวร้ายกับนางเอกมาก ๆ ให้หนีไป. . .
เราเป็นคนที่ไม่ชอบคาแรคเตอร์พระเอกเรื่องนี้เลย เกลียดอะ ฝืนใจกระทำชำเรานางเอก
ไม่พอยังใจร้ายกับนางเอกมากด้วยไม่ได้รักนางเอกแต่เอามาอยู่ด้วยเหมือนเป็นนางบำเรอ
นางเอกด้วยความจนใจไร้หนทางจึงต้องยอมมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่พออ่านไปเรื่อย ๆ ถึงกับวางไม่ลง
แค่ไม่กี่หน้าก็เข้มข้นจัด สนุกมากกกก สมคำร่ำลือนิยายขึ้นหิ้งจริง ๆ

เปิดเรื่องมาก็ทำให้เกลียดพระเอกเลย อ่านไปก็ส่ายหัวไปดมยาดมไป สงสารนางเอกเกิน ชีวิตรันทดอะไรขนาดนั้น ผู้หญิงสมัยก่อนพอเจอเรื่องไม่ดีเข้าหน่อยก็ถึงกับแต่งไม่ออก หรือถ้าแต่งก็เป็นได้แค่อนุ ถึงช่วงแรกจะตึงเครียดแบบนี้ ก็ยังมีบทที่ทำให้เรายิ้ม ขำ ออกมาได้แบบเนียน ๆ บ้าบอมาก 555555555 พออ่านไปเรื่อย ๆ จะเห็นความแข็งกระด้าง ความซึน มึน ของพระเอก เราว่าน่ารักดีเหมือนนางคงไม่รู้จะทำยังไงเวลาอยู่กับผญ.บอบบางแบบนางเอก แฟนเก่านางค่อนข้างจะต่อสู้เป็นไง พระเอกจะค่อย ๆ เรียนรู้ที่จะดูแลนางเอก ถึงจะยังไม่ลืมแฟนเก่าแต่ถือว่าปฏิบัติกับนางเอกดีกว่าคนก่อนมาก พอให้อภัยได้อยู้ บทจะชวนให้เราสงสารนางเอกมากกกกกกก ยิ่งตอน พระเอกเลือกช่วยพี่สะใภ้แทนเมียตัวเอง ซีนนั้นร้องเ-ี้ยเลย นั่นแม่ของลูกแกนะโว้ยยยโมโหแทน กุจะบ้าตายรายวัน

นับถือนางเอกนะ ใดใดคือนางเป็นคนที่เรียกว่าเข้มแข็งก็ได้ ไม่ว่านางจะพบเจอปัญหามากน้อยแค่ไหนนางไม่เคยโทษใครไม่เคยโทษโชคชะตา นางทำแค่เดินต่อไป วางเฉยต่อเรื่องที่ไม่อาจควบคุมได้ หรือเรียกง่าย ๆ ว่าช่างแม่ง! นางถึงมีชีวิตที่เรียบง่ายและมีความสุขด้วยตัวนางเองได้ ถึงจะเป็นสาวบ้าน ๆ แต่นางฉลาดในการใช้ชีวิตมาก เจียมตัว วางตัวดี ไม่งี่เง่า ยอมรับและเข้าใจทุกสถานการณ์ที่นางต้องเจอ นางยังแอบมีชู้ทางใจด้วย แต่คนอ่านอย่างฉันกลับไม่โกรธเลยทั้งที่ไม่ค่อยชอบบทแบบนี้นะ แต่ทำไงได้ พระเอกก็มาเลวขนาดนี้แล้ว มันก็ต้องมีบ้างปะ นี่อดสนับสนุนไม่ได้ แบบมีผัวใหม่ไปเลยลูกกกกก 5555555

ทั้งหมดทั้งมวลคือคนเขียนเก่งมาก เนื้อเรื่องมีความแปลก ปกติเห็นแต่พระเอกร้ายเบา ๆ ไม่ถึงขนาดนี้ แบบนี้ทำให้เราเกลียดพระเอกมาก ตั้งแง่ อคติ และสงสารนางเอกจับหัวใจ แต่จะว่าไปมันก็ตีแผ่ชีวิตจริงดี ชีวิตคนเรามันก็แบบนี้ ไม่ได้สวยหรู ต่างคนต่างต้องพบเจอปัญหาและหาวิธีก้าวผ่านมันไปให้ได้ พระเอกก็เป็นอีกคนที่มีปมในใจไม่แปลกที่เขาจะเป็นแบบนั้น ถ้าเราลองวางอคติลง เราน่าจะเข้าใจพระเอกได้ง่ายขึ้น เชียงเชียงตัวนางเอกเองจะว่าโชคร้ายก็ใช่ แต่ยังไงก็มีเรื่องดีอยู่บ้างให้กำลังใจนางต่อไป ไปต่อเล่ม2ไม่รอละจ้า

[Ple Suthasinee · Rating 4 out of 5]

เต้าหู้ไซซี 1/3
โดย YIDUJUNHUA

ลังเลใจอยู่นานว่าซื้อเรื่องนี้ดีมั้ย พอตัดสินใจซื้อมาก็คิดอีกว่าจะดองไว้หรืออ่านเลยดี ในห้องพูดคุยนิยายจีน ก็ยกให้พระเอกเรื่องนี้ติดอับดับหลัวชั่วแห่งปี แต่บางคนก็บอกว่าเรื่องนี้ดีสนุกนะ วันนี้ฝนตกแต่เช้าเป็นวันเหมาะแก่การนอนอ่านนิย��ยมาราทอน ดูจำนวนหน้าหน้าละ เรื่องนี้น่าจะอ่านจบวันนี้กำลังดี 3 เล่ม

เปิดมาเล่มแรก พระเอกเป็นท่านอ๋อง โหด เอาแต่ใจตัวเอง แต่ก็รบเก่ง มีแม่ทัพฝีมือดีใต้บังคับอยู่ 2-3 คน บังเอิญช่วยนางเอกไว้ได้ ไม่พูดพร่ำทำเพลง ลูกน้องส่งนางเอกมาให้ถึงที่ พระเอกก็จัดการเรียบร้อยโรงเรียนมู่หรงลี่

นางเอกนี่ผิดจากเรื่องอื่นๆที่เคยอ่านเลย ที่จะต้องฉลาด สู้คน เก่งกล้าสามารถ ส่วนนางเอกคนนี้เรียบร้อย เป็นแม่ศรีเรือน น้ำตาสั่งได้ (น่าสงสารยิ่งกว่าดาวพระศุกร์)

เล่มแรก เปิดมาก็ปราบโจรป่าบ้าง อ๋องทั้งหลาย คังอ๋อง (พี่ชายพระเอก) กับพระเอก มีงัดข้อกับรัชทายาท หนีออกจากเมืองพร้อมกลับเข้ามาสู้ ระหว่างนั้นก็มีเรื่องให้พระเอกทำร้ายจิตใจนางเอกของเราเป็นระยะ (เฮ้อออออ เบื่อผู้ชายปากร้าย ปากแข็ง จริงๆ)

นางเอกนี่ก็แอบเผลอใจไปให้แ��่ทัพคนสนิทของพระเอก (ใครใช้ให้พระรองต้องเป็นคนแสนดีขนาดนี้ ฮือฮือ) ส่วนพระรองของเรา แม่ทัพหาน น่าสางสารที่สุดละ หนึ่งก็นายผู้มีพระคุณ หนึ่งก็หญิงงามที่น่าถนอมชวนปกป้องเหลือเกิน

ท้ายเล่มนี่ นางเอกก็หักใจแล้ว รักเดียว ภักดีให้พระเอก ส่วนพระเอกก็น่าจะหึง(มั้ง) หรือแค่โกรธที่คนของตัวเองมีใจให้ คนสนิท แหมะถ้าคุณพระเอกจะอ่อนหวานกับนางเอกซักนิด นางเอกก็รักได้หมดใจแล้วเหอะ😏😏😏

ปล. ธรรมดาไม่ชอบนางเอกอ่อนแอ แต่อ่านเรื่องนี้ แอบสงสารนางเอก เอาใจช่วยนางเอกมาก เมื่อไหร่จะรักกัน เมื่อไหร่จะรู้ว่ารักกัน โปรดติดตามตอนต่อไป

[Biaza44 · Rating 5 out of 5]

รีวิว 1-3
เป็นอีกเรื่องที่มีทั้งคนชอบและไม่ชอบ ส่วนตัวชอบค่ะ เรื่องนี้ส่วนตัวเป็นนิยายรัก ดราม่า มีฉากรุนแรงเยอะมาก แต่นักเขียนพยายามใช้วิธีเขียนให้บางช่วงบางตอนขายขำ พร้อมกับให้มีคำ 18+มานิดหน่อย เลยทำให้เนื้อเรื่องซอฟลงไปเยอะ อ่านจบ 3 เล่ม ถือว่าสนุกมากสำหรับเราค่ะ

พระนาง มีพัฒนาการความรัก พระเอกถือว่าพัฒนาการดีมากค่ะ คือเริ่มรู้แล้วว่าส่วนตัวชอบผู้หญิงแบบนางเอกมากกว่าเมียเก่า ดีค่ะ นางเอกก็ทนเหลือเกิ๊น ทุกฉากที่มีการคลอดลูก   ยิ่งคลอดคนที่สองนี่สุดๆ หลังคลอดนางเอกแทบจะไม่ได้ดูแลตัวเองเลย อ่านแล้วปวดมดลูกแทน

อ่านมาจนจะจบเล่ม 3 ไม่ได้จินตนาการเลยค่ะว่าพระเอกหล่อ 555+ คิดไว้แค่ว่าพระเอกคงหน้าตาปกติทั่วไป แต่ดันมาโดนล้างสมองตอนท้ายๆ จากองค์หญิงท่านนึงที่บอกว่าพระเอกหล่อ เอ้า เลยต้องจิ้นไปว่าจริงๆพระเอกหล่อแบบหนุ่ม Alpha type หน้าไม่หล่อมากแต่พลังของความเป็นผู้นำ พาหล่อ

อ่านจนจบเล่มก็ยังชอบพระรองมากกว่าอยู่ดี งานดี นิสัยดี เอาจริงปกป้องนางเอกได้มากกว่าพระเอกด้วยซ้ำ ถ้าให้ทำจริงๆ

ส่วนตัวชอบมากที่นักเขียนหยิบยกตำแหน่งที่คนไม่ค่อยได้ความสนใจมาขยาย ความรักต้องห้าม ความรักที่ไม่ถูกที่ถูกเวลา ความพยายามที่จะรักษาครอบครัว ความพยายามที่จะเปลี่ยนแปลง ความรักครั้งแรกไม่จำเป็นต้องคู่กันตลอดไป ทุกคนมีสิทธิที่จะเติบโต แยกทาง และไปมีคนใหม่ที่ใช่มากกว่า ไม่ยิดติด

ในความเป็นจริง ถ้าทุกเวลาในชีวิตมีแต่สึกสงคราม ไม่ค่อยจะมีหรอกค่ะที่ทหารจะปล่อยผู้หญิงไป มีแต่ความรุนแรงแน่นอน

[Tnc Mlamean · Rating 4 out of 5]

เป็นเรื่องที่อ่านแล้ว ชีวิตนางเอกรันทดมาก นางน่าสงสารสุดๆ เล่ม1กว่าเกลียดพระเอกมาก อยากเชียร์พระรองมากกว่า ปิ๊งพระรอง 5555

นางเอกเป็นผู้หญิงธรรมดา โดนฉุด พระเอกช่วยนางมาแล้วก็ข่มขืนนางซะเอง....(ฮึ่ม) แรกๆนางเหมือนเต้าหู้จริงๆ อ่อนหวาน ทำอาหารเก่ง ขี้แง ขี้กลัวไม่ได้แกร่งเหมือนนางเอกเรื่องอื่นๆ แต่พออ่านไป
จะสัมผัสได้ว่า นางเอกเก่งจริงๆ ในอีกแง่

นางอดทนมากๆ ปรับตัว ไม่โลภ นางอาภัพ พระเอกรังแกนางบ่อย นางก็พยายามปรับตัวเรียนรู้ที่จะอยู่ต่อไป อีกแง่ทำให้รู้สึกนับถือผู้หญิงที่เหมือนเต้าหู้คนนี้ที่โดนขนาดนี้ แต่ยังสู้ รักลูกมากๆ ห่วงที่บ้านอีก นางเข้มแข็งมากๆ นางไม่ยึดติดกับอะไรนอกจากลูก
ตอนที่ฆ่าคนครั้งแรก รู้สึกเลย นางพยายามมากๆจริงๆ จนมุมแล้ว... น่าสงสารที่ผู้หญิงธรรมดาๆต้องมาเจอแบบนี้


พระเอกเหมือนไม่เคยดูแลใคร ห่ามแบบห่ามสุดๆ555 สังเกตความรู้สึกคนอื่นไม่เป็น จนตอนหลังเหมือนมาเห็นค่าและความเคยชินของการมีนางเอก ก็น่ารักกันไป เรายกโทษให้พระเอกนะเพราะนางเอกรัก....-_,- แต่ก็นะ โตมาแบบนั้น เราก็เข้าใจ ตอนหลังแพ้น้ำตานางเอก สมน้ำหน้าเลย555พ่อบ้านใจกล้า

สรุป อ่านผ่านเล่ม1ได้ ชีวิตจะดี55555 เนื้อเรื่องลึกซึ้งนั่งลุ้น อีคู่นี้จะไปรอดเร้อออออ...

[Natcha Sittichaikan · Rating 3 out of 5]

สรุปรวดเดียวทั้งสามเล่ม

อ่านแล้วสงสารนางเอก สงสารมาก ไม่แปลกใจและไม่โทษนางเอกว่าทำไมมีช่วงนึงที่นางไปแอบชอบพระรอง ก็พระเอกแม่งทำตัวส้นเท้าจริงๆ เรื่องนี้ทนอ่านจนจบเพราะนางเอกจริงๆ เรานับถือนางเอกนะที่ทนอยู่กับผู้ชายแบบนี้ได้ยังไง ตั้งแต่ต้นยันจบ เราพยายามมองหาคำว่าขอโทษจากพระเอก มันไม่เคยหลุดออกมาจากปากฮีเลย เป็นอะไรมากมั้ย ยิ่งตอนที่พระเอกบรรยายว่าไม่อยากขอโทษนางเอกเพราะเสียศักดิ์ศรี งั้นคุณมึงก็ปล่อยนางเอกไปซิคะ ลากกลับมาทำไม อยากได้เขา แต่เรื่องง่ายๆ บางเรื่องกลับไม่ยอมปรับตัวให้เขา คือเพลีย เฮ้ออออ เอาเถอะ ยังดีที่ตอนหลังๆ พระเอกยอมปรับตัวบ้างแล้ว แต่ก็เหลือแค่ขอโทษอย่างเดียวที่ไม่ยอมพูดมา เฮ้อ เพลียใจท่านอ๋องเขาจริงๆ ถ้าปากจะแข็งขนาดนั้น

สำหรับเรา เรื่องนี้กลางๆ มีทั้งดีและชั่ว (ข้อหลังส่วนใหญ่หนักไปทางพระเอก) ถ้าถามว่าซื้อดีมั้ย เราะจะบอกคนที่ไม่ได้มีงบขนาดนั้นว่ามันยังไม่ใช่หนังสือที่ต้องมีขนาดนั้นหรอก ยังมีอีกหลายเรื่องที่ควรค่าจะซื้อมาเก็บไว้มากกว่าเรื่องนี้ แต่ถ้ามีให้เช่า ก็หาเช่ามาอ่านแทนจะดีกว่า

[Anne · Rating 5 out of 5]

รีวิวรวม 3 เล่มให้ 4.5 ค่ะ

เป็นเรื่องที่สนุกอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งๆที่พระเอกกับนางเอกไม่ใช่สไตล์ที่เราชอบเลย แต่กลับทำให้เราอ่านจนวางไม่ลงได้

พระเอกซื่อบื้อมากกกก เรื่องความรู้สึกตัวเอง หยาบกระด้าง ปากร้าย เอาแต่ใจตัวเอง ทำทุกอย่างตามความคิดตัวเองโดยไม่สนใจความรู้สึกคนอื่นเลย หาข้อดีแทบไม่ได้ แต่อ่านไปอ่านมากลับเห็นมุมน่ารักของคนแสดงความรู้สึกไม่เก่ง คลั่งรักเค้าแทบตาย แต่ไม่รู้ต้องทำยังไง

นางเอก อ่อนแอ หัวอ่อน ไม่มีปากมีเสียง โอนอ่อนตามชะตากรรมตัวเองอย่างง่ายๆ แทบไม่เคยลุกขึ้นสู้เพื่อตัวเองเลย แต่ก็ทำให้เราเอาใจช่วย ให้นางเข้มแข็งลุกขึ้นสู้เพื่อตัวเองซักที ทิ้งอิพระเอกร้ายกาจคนนี้แล้วไปเริ่มต้นชีวิตใหม่เถอะ ชอบที่นักเขียนค่อยๆเขียนให้เห็นพัฒนาการของนางเอก ไม่ผิดหวังที่เราเอาใจช่วย

หักคะแนนนิดเดียวตรงเรื่องเกี่ยวกับการชิงบัลลังก์ที่เรารู้สึกว่าเขียนแบบรวบรัดไปหน่อย จนตามไม่ทันว่าตกลงใครอยู่ฝ่ายใคร ใครดีใครร้ายกันแน่ และมีหลุมบางส่วนที่นักเขียนเปิดมาแต่ไม่ปิด ทำให้ค้างคาใจว่าเรื่องมันยังไงกันแน่

[Nessy Bunny · Rating 5 out of 5]

ยอมรับว่ามีอคติอยู่บ้างกับชื่อเสียงความโฉด ชั่วของพระเอก เลยมองข้ามเรื่องนี้ไป
แต่ก็เพราะชื่อเสียงด้านความเลวทรามนี้อีกนั่นแหละ ถึงได้ตัดสินใจสอยเรื่องนี้มา
ปรากฎว่า... อั้ยย่ะ มันก็ไม่ได้เลวบัดชบอย่าที่เพื่อนนักอ่านหลายคนวิจารณ์กันเลยนะ หรืออาจเป็นเพราะก่อนอ่านมองพระเอกในแง่ลบอยู่แล้ว พออ่านถึงรู้สึกว่ายอมรับได้
แม้การกระทำจะแลดูโหดร้ายไปบ้าง แต่ทุกอย่างก็มีที่มาที่ไป ท่านอ๋องออกจะเป็นคนใจร้อนและไม่เข้าใจสตรีเสียมากกว่า เขาไม่ชอบคิดเล็กคิดน้อย แต่ก็เห็นความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ถึงได้มีการแสดงออกแบบนั้น
แต่สนุกเกินคาดมากกก 👍🏻👍🏻👍🏻 นางเอกเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆที่น่าทึ่งมาก บางสิ่งไม่คิดว่าคนที่ท่าทางอ่อนแอบอบบางเช่นนางจะผ่านไปได้ แต่นางกับทำมันออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม เป็นคนจิตใจดี ปรับตัวได้เก่ง และไฝ่น้อยเจียมเนื้อเจียมตัวจนน่าสงสาร
บางเรื่องที่นางเอกอภัยให้ง่ายๆ ไม่รู้สึกโกรธพระเอก แต่อิคนอ่านนี่แทบอยากกระโดดเข้าไปจิกหัวท่านอ๋องมาตบช้ายตบขวาเรียกร้องความเป็นธรรมให้เชียงเชียงแทนเลย✊🏻✊🏻✊🏻

[Gigi W · Rating 4 out of 5]

มายก๊อดดด คือตอนแรกไม่กล้าอ่านเพราะเห็นคุยกันว่ามีการข่มขืนกันเกิดขึ้น แต่พออ่านแล้วเราก็พอรับได้ นิยายเรื่องนี้อาจจะไม่ใช่นิยายจีนโบราณหวานโรแมนซ์ มันออกแนว realistic อยู่นะ แบบว่าไม่ค่อยเพ้อฝัน ทำให้คิดว่า อืม ชีวิตจริงของหญิงสาวอ่อนแอเหมือนเต้าหู้ก็คงอะไรประมาณนี้ ผู้ชายเห็นเป็นของเล่น ชีวิตรันทดเศร้า แต่นางก็อดทนก้มหน้าก้มตาใช้ชีวิตในแต่ละวันให้ดีที่สุด

พระเอก อืมมม ก็ไม่ได้เลวนะ แต่ก็เย็นชา แข็งกระด้าง เลือดเย็นด้วยเลยก็ได้เอ้า ดูที่ทำกับนางเอกแต่ละอย่าง

พระรอง โอ้วมายก็อด คือต้องบอกว่ารู้สึกพีคมากตรงโมเม้นท์ชู้ทางใจของพระรองนั่นแหละ แบบ โอ้ววว รัก แต่มันเป็นไปไม่ได้ รักต้องห้ามที่ปกติเราไม่เคยชอบ และรู้สึกว่าแบบไม่ควรรู้สึกนะ ไม่โอเค แต่พอได้อ่านเรากลับรู้สึกเข้าใจนะ แบบว่ามันเกิดขึ้นได้แหละ แบบนี้

[Wanyiwa · Rating 3 out of 5]

รีวิวรวม 3 เล่มนะคะ

จริงๆเล่มแรกนี่แทบจะขอวางก่อน เพราะรับนิสัยพระเอกไม่ได้เลย พระเอกเป็นแม่ทัพ ที่นิสัยหยาบกระด้าง โหดร้ายแล้วก็เอาแต่ใจมาก แต่เพราะชอบคาแร็คเตอร์นางเอก ที่ปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ได้ดีเหลือเกิน ก็เลยพอจะทำให้ทนอ่านต่อไปได้ จนถึงจุดที่คิดว่า จริงๆแล้วเนื้อเรื่องก็เล่าได้น่าสนใจดี นักเขียนทำให้เรามองเห็นความบีบคั้นในสถานการณ์ต่างๆของนางเอกได้ มองเห็นความเจียมเนื้อเจียมตัวของเธอ มองเห็นอารมณ์น่าน้อยใจและเสียใจจากการกระทำของพระเอก มองเห็นความรักที่มาจากความเห็นอกเห็นใจและใกล้ชิด ซึ่งยิ่งมีเรื่องราวต่างๆเกิดขึ้น ก็ยิ่งเห็นถึงการกระทำแต่ละอย่างของตัวละคร และก็ทำให้เราผูกพันกับตัวละครมากขึ้น ทำให้เรื่องราวช่วงหลังๆคืออ่านได้เพลินและสนุกทีเดียวค่ะ อ่านจบยิ่งรู้สึกรักนางเอกเรื่องนี้ค่ะ

[Monaliz Juang · Rating 3 out of 5]

เป็นนิยายที่อ่านแล้วอยากจะพูดว่าเปลี่ยนพระเอกได้ไหม ที่กระทำกับนางเอกว่าแย่แล้ว แต่ที่ทิ้งข้างทางนี่มันผู้ชายเฮง..ยมาก ทิ้งนางเอกในป่าให้คนอื่นมาตามใช้หัวส่วนไหนคิด หานซวี่ขอให้เป็นพระรองเลยนะ ดีกับนางเอกตั้งแต่ต้นแรกพบ ไม่เคยทำร้าย ปกป้อง ให้เกียรติถึงตอนแรกจะทำไปเพราะหน้าที่ แต่น่าจะมีความหวังดีด้วยหละ เฮ้อ สงสารนางเอกแต่ก็ในความอ่อนแอแต่เข้มแข็ง เอาตัวรอด ปรับตัวได้ดี เล่มแรกนอกจากเกลียดพระเอกยังเกลียดการกระทำรุนแรงที่พระเอกทำด้วย

[Ann · Rating 3 out of 5]

3.5/5

มู่หรงลี่ พระเอกเรื่องนี้เป็นคนเอาแต่ใจ เด็ดขาด มุทะลุ เหี้ยมโหด สมกับเป็นแม่ทัพ

เซียงเซียง นางเอกตรงกันข้ามเลย คืออ่อนโยน นิ่มนวล รักครอบครัว แถมกลัวพระเอกจนตัวสั่น

อ่านจบแล้วแอบอึ้งๆกับนิสัยของพระเอกนิดๆ คนอะไรจะกระด้างไร้หัวใจขนาดนี้ ห้วน ห้าวแบบไม่ละเอียดอ่อนเอาซะเลย เรื่องนี้แอบมีรักสามเส้าที่เดาไม่ออกว่าจะไปจบลงตรงไหน เพราะมันผิดศีลธรรม จรรยาบรรณไปซะหมด แถมคนโดนนอกใจดันฉลาดล้ำ รู้เข้าซะอีก รออ่านเล่มต่อไปเลย

[이 고은 · Rating 1 out of 5]

กุทำใจจะอ่านเรื่องเหี้ยนี่หลายรอบละ เพราะรีวิวดี แต่มึง ผชในเรื่องนิสัยเหี้ยมาก สันดานผชสมัยก่อนอะ แม่งเห็นผญเป็นสิ่งของ เป็นจิ๋มกระป๋องพกพาเพื่อเรื่องทางเพศอย่างเดียว กูรับตรรกะแม่งไม่ได้ กูอ่านได้10หน้ากูวาง สะอิดสะเอียน ถึงรีวิวจะบอกว่าตอนหลังทำตัวดีขึ้นก็เถอะ แต่พวกมึงไม่มีสิทธิ์ไปทำแบบนั้นเว้ย มียศใหญ่แล้วยังไงวะ คิดจะหยิบใครมาเอาโดยเขาไม่ยินยอมได้หรอวะ แม่ง ผญแม่งต้องยอมตลอด เสียหายก็เป็นผญอีก อ่านแล้วขัดใจ

[Pym · Rating 5 out of 5]

อ่านไป 2 บทถึงกับต้องพลิกอ่านคำโปรยตรงปกหลังใหม่ ใกล้เคียงซินเดอเรล่าตรงไหน 55555 การโคจรมาเจอกัน คือ แสนนรก คาแรคเตอร์พระเอกก็คือ ฉีกเลย แสน ... อ่านไปอุทานสบถไปตลอดทาง แต่มันก็ขำนะ เอาจริง ๆ มันก็เรียลกับสภาพสังคมสมัยนั้น และสภาวะการรบทัพจับศึกแบบนั้น พัฒนาการของจิตใจคนล้วนแล้วแต่ต้องใช้เวลา แต่ก็แบบเข้าใจนางเอกเลย แสนซวยจริงจัง 555 รวม ๆ สนุกดี

[Hootpiop · Rating 5 out of 5]

เป็นนิยายรู้สึกอ่านมานานแต่ยังจำเนื้อเรื่องได้อยู่
แถมกลับอ่านซ้ำอีก
เพราะ ว่ามันสนุกกมากจริงๆ

เล่มแรก เนื้อเรื่องคือนางเอกโดนกระทำหนักมาก
เพื่อการมีชีวิตรอดนั้นต่อไปนั้น เลยต้องทำ
ชื่นชอบการปรับตัว และการใช้ชีวิตของนางเอกนะ
ส่วนท่านอ๋องโดน ฉันด่าไปทุกบท ว่าไป

บางบทบีบอารมณ์อ่ะ ปวดใจกับนางเอก
ชอบการเล่าความคิดของนางเอก ว่าคิดแบบไหน
ไม่น่าเบื่อ ชอบบมากกกกกกก

[Mam · Rating 2 out of 5]

I didn't quite enjoy this story and it is not terrible. I still read the 3 volumes anyways. It is a light read and the plot someone predictable. The characters are not so relatable or realistic. There were lots of noble idiocy going on.

[Afternoon · Rating 4 out of 5]

เป็นครั้งแรกที่ได้ลองอ่านนิยายจีน อ๊า....สนุกจริงๆอ่านรวดเดียวจบเล่มหนึ่ง พระเอกช่างใจร้ายเสียนี้!!! นางเอกก็ชีวิตรันทดเว่ออออ เสียอยู่ตรงที่การแปล คำบางคำก็ทับศัพท์เป็นคำเนียกภาษาจีนไป ซึ่งผู้อ่านคิดว่าน่าจะมีคำภาษาไทยที่แปลได้นะคะ คนไม่มีพื้นฐานภาษาจีนนี่ก็แอบบงงๆเล็กน้อย