नांगरणी

by Anand Yadav

Nangarni (literally, ploughing) is a sequel to Zombee by the same author. After a brave struggle the author completed his schooling but when he announced his intention to pursue his education he met a cold response from his parents. The family lived dismal poverty. His father, a landless agriculture laborer; and his mother with additional family responsibility worked hard to make the two ends meet. They wanted him to earn and support the family. It was a ‘To be or not to be’ situation for the author. Nangarni is the lucid account of how Dr. Anand Yadav who rose to become the Head the Department of Marathi in Pune University accomplished his dream. It was not a cake walk for the teenager. He had financial uncertainty hanging on him like the Damocles’ sword. Practically, every year he had to find a source of income to support himself. Educational facilities were not as widespread as they are now He faced humiliation for very small things such as his pronunciation. The parents could not get along well and his sisters had to be married. The title throws light on how Dr.Yadav became a man of letters. Dr. Yadav writes gratefully about all who helped him. Even as he is busy in his studies Dr. Yadav does not forget his roots and carries out his family duties. The references to the social and political events such as the Samyukta Maharashtra Movement or the Land Tenancy Act and their influence on the author’s life are interesting. Anand Yadav (b.1935) is one of the pioneers of Marathi literature that portrays rural Maharashtra. A prolific writer whose works have win many awards at the state level, his present work, Zombee, has bagged the prestigious Sahitya Akademi Award for the nest work in Marathi in 1990. कणखर सकसता आणण्यासाठी भूमीनं स्वत:वर धारदार अवजारांनी आडवे उभे घाव घालून घेणे आणि सूर्यभट्टीत अंतर्बाह्य होरपळणे म्हणजे नांगरणी. उत्तम पिकांच्या समृद्धीसाठी शेत-मळ्यांवर हिरवीगार साय साकळावी; अंगाखांद्यांवरच्या गाईगुरांना, माणसाकाणसांना, किड्यामुंग्यांना, चिमण्या-पाखरांच्या इवल्या चोचींना मूठमूठ-चिमूटचिमूट चाराचणा मिळावा; म्हणून भूमीनं स्वत:ची सोशिकपणे केलेली उ&#

Genres: Marathi, Biography

352 pages, Kindle Edition

First published January 1, 1990

About the author

Yadav was one of the early writers of Marathi Gramin Sahitya (literature pertaining to rural life in Maharashtra).
His novel "Zombi" (झोंबी) (meaning “fight against all odds”) won a Sahitya Akademi Award in 1990.The novel is an autobiographical story of a young boy, his loving mother,his life of utter poverty, and his eagerness to receive education.
Yadav wrote three sequels to autobiographical "Zombi" (झोंबी): "Nangarani" (नांगरणी) (meaning “cultivation of the soil”), "Gharabhinti" (घरभिंती ) (meaning “housewalls”), and "Kachawel" (काचवेल) (meaning “a vine of pieces of glass”)

३० नोव्हेंबर १९३५ रोजी त्यांचा कोल्हापूर जिल्ह्यातील कागल येथे जन्म झाला होता. आनंद यादव यांनी कोल्हापूर व पुणे येथून आपले शिक्षण पूर्ण केले‌. आकाशवाणीत त्यांनी काही काळ नोकरी केली. पुणे विद्यापीठात प्रपाठक म्हणून नियुक्ती झाल्यावर तेथेच मराठी विभाग प्रमुख म्हणून ते निवृत्त झाले.

मराठी साहित्यातील ग्रामीण संबंध अधिक ठळक करण्यासाठी ज्या साहित्यिकांची नावे आवर्जून घ्यायला हवीत, अशांच्या यादीत यादव आपोआप जाऊन बसले. स्वातंत्र्यपूर्व काळातील ग्रामीण साहित्यापेक्षा यादवांच्या पिढीतील लेखन वेगळे होते, कारण त्यात वास्तवतेचे भान होते. ग्रामीण निसर्गवर्णनापेक्षा, तेथील जगण्याला असलेली दु:खाची किनार आणि दाहकता आहे.

नटरंग या कादंबरीवर त्याच नावाचा मराठी चित्रपट निघाला होता.

‘ग्रामीण साहित्य : स्वरूप व समस्या’ आणि ‘मराठी साहित्य : समाज आणि संस्कृती’ यांसारख्या पुस्तकांच्या रूपाने समीक्षालेखनही केले. चार कवितासंग्रह, दहा कथासंग्रह, पाच लेखसंग्रह, सात कादंबऱ्या, आत्मचरित्राचे चतुष्टक, आठ समीक्षात्मक पुस्तके असे लेखन त्यांच्या नावावर जमा झाले. विविध ठिकाणच्या पाच ग्रामीण साहित्य संमेलनांचे अध्यक्षपद यादव यांना मिळाले. मध्यमवर्गीय संवेदनांच्या बाहेर जाऊन साहित्यात नंतर येऊ घातलेल्या दलित साहित्याला यादव यांच्यासारख्या लेखकांनी मार्ग दाखवण्याचे काम केले. महाबळेश्वर येथील अ. भा. मराठी साहित्य संमेलनाचे अध्यक्षपद मिळाल्यानंतरही त्यांच्या ‘संतसूर्य तुकाराम’ या कादंबरीतील कल्पनाविलासाला जाहीरपणे विरोध झाला. तो एवढय़ा टोकाचा होता, की त्यामुळे यादव यांना 2009 संमेलनाचे अध्यक्षपदही भूषवता आले नाही.

Reviews

[Rohit Harip · Rating 3 out of 5]

"Nangarani" literally means plowing of farm land. the name of book itself suggests the meaning. this plowing is for the nourishment of better future of author. its substly narrates the struggle of Anand Yadav-Zakate on every front of life. This is the second book from the series .
very well written and it definately force you to think about the world which is out of your comfort zone.

[Balaji Pote · Rating 4 out of 5]

'नांगरणी' हे आनंद यादव यांचे आत्मकथनात्मक कादंबरी असून ग्रामीण जीवनातील संघर्षाची आणि शिक्षणासाठी चाललेल्या झगड्याची अत्यंत संवेदनशील मांडणी करते. यादव यांनी आपल्या बालपणातील गरिबी, सामाजिक बंधने, आणि शिक्षणासाठी केलेले अपार प्रयत्न या कादंबरीत सजीवपणे उभे केले आहेत.

कथानक साधं असूनही प्रभावी आहे — वाचकाला प्रत्येक पानावर एक धडपडणारा, स्वप्न बघणारा मुलगा दिसतो. भाषाशैली सहज आणि जिवंत असून ग्रामीण जीवनाचा खराखुरा स्पर्श करते.

सारांश: ‘नांगरणी’ ही एक प्रेरणादायी कथा आहे आत्मभान, शिक्षण आणि संघर्षाच्या जिद्दीची. ग्रामीण पार्श्वभूमीतून येणाऱ्या प्रत्येकासाठी हे पुस्तक एक आरसा ठरतो.

[Sanket Vijayarani Sanjay · Rating 5 out of 5]

परिस्थितीला भिडायला शिकवणारा महत्त्वपूर्ण दस्तावेज!

[Sachin · Rating 5 out of 5]

Good book by anand yadav

[Suyash W · Rating 5 out of 5]

झोंबी वाचून झाल्यानंतर अगदीच टाकोटाक नांगरणी वाचायला घेतलं. झोंबीमध्ये जकाते च्या आंदा चा दहावी पर्यंतचा प्रवास तर नांगरणी मध्ये आंदा ते लेखक आनंद यादव बनण्यापर्यंतचा प्रवास अधोरेखीत केलेला आहे. परिस्थितीसोबत दोन हात करायला शिकवणारे हे आत्मचरित्र, अतिशय सुंदर.