S

リング [Ring] #5

by Kōji Suzuki

Twenty-one years after the legendary bestseller Ring, which spawned blockbuster films on both sides of the Pacific, and thirteen years after Birthday, the seeming last word on iconic villain Sadako and her containment, internationally acclaimed master of horror and Shirley Jackson Award-winner Koji Suzuki makes his much awaited returned to the famed trilogy's mind-blowing story world with a new novel, S.

Takanori Ando, son of Spiral protagonist Mitsuo, works at a small CGI production company and hopes to become a filmmaker one day despite coming from a family of doctors, When he's tasked by his boss to examine a putatively live-streamed video of a suicide that's been floating around the internet, the aspiring director takes on more than he bargained for. His lover Akane, an orphan who grew up at a foster-care facility and is now a rookie high-school teacher, ends up watching the clip. She is pregnant, and she is...triggered.

Sinking hooks into our unconscious from its very first pages with its creepy imagery, and rewarding curious fans of the series with clever self-references, here is a fitting sequel to a tale renowned for its ongoing mutations.

Genres: Horror, Fiction, Thriller, Japan, Science Fiction, Fantasy, Mystery

240 pages, Hardcover

First published May 12, 2012

About the author

Suzuki Kōji (鈴木光司) is a Japanese writer, who was born in Hamamatsu and currently lives in Tokyo. Suzuki is the author of the Ring novels, which has been adapted into a manga series. He has written several books on the subject of fatherhood. He is currently on the selection committee for the Japan Fantasy Novel Award.

Reviews

[Tammie · Rating 4 out of 5]

I’ve greatly enjoyed the Ring series and S certainly doesn’t disappoint-a solid 4 stars for me. While S incorporates certain details from the previous novels, I don’t think readers necessarily need to read the previous books to enjoy S (though a limited/rough idea of what the Ring is about would be helpful). I have to admit that I’m a sucker for the cover (make sure to check out under the dust cover as well)-absolutely unique and creative.

[Teresa · Rating 3 out of 5]

My mini-review of Birthday says the book is “A nice coda to the Ring trilogy.” That is now inaccurate since two more books in the series have appeared. This installment advances the story in time and technology, but too much of the action appears “off-stage”: not a good thing for a plot-driven work. A few sentences seem to come out of nowhere, but that might be a fault of the translation.

Except for the S-shape, the image on the cover doesn't have much to do with the story. The design on the book itself is not as unappetizing as the dust jacket, which I removed for reading. Otherwise, I don’t think I could’ve read the book; the cover is that ugly.

This is not my usual reading matter, but my son passes on Suzuki's translated works to me and it’s fun to share. I have a few questions to discuss with him, but I have to wait until he’s read it.

[Ashley Daviau · Rating 5 out of 5]

I really couldn’t have loved this book more! It completely drew me in right from page one and sank it’s hooks right into me. I was absolutely captivated and felt like I was right alongside Takanori living through the story as he was. I love how aspects of The Ring were intertwined so subtly yet in a way that they really packed a punch and made the story that much more interesting. And the way it all came together and ended was just perfectly chilling and i couldn’t have asked for better!

[Michelle {Book Hangovers} · Rating 3 out of 5]

3.75 Stars.....S was a bit creepy. I guess I was expecting more. I’m intrigued enough to want to read the other books in the series.

[mitra · Rating 2 out of 5]

اصلا جالب نبود اصلااااا 😭
از پایانش توقع داشتم بیشتر شوکه بشم ولی خیلی لوس بود. شخصیتاشم که افتضاح اصلا شخصیت‌پردازی خوبی نداشت.


پ.ن: ۲۰۲۵ چرا داره اینجوری پیش میره 😭

[Ana Dordevic · Rating 5 out of 5]

I don’t usually read translated books because I usually don’t like translation, but this one was excellent! I mean, the book was great and translation was really good. As always, I’m not gonna write the summary, because you can read it above, I just want to say that I liked how creepy it was and all the connections that are revealing as you read more and more... Long story short: READ IT, it’s good!

[Mili · Rating 3 out of 5]

I got this book in my Nocturnal Readers box, horror based booksubscription box!

This was kinda odd to read, japanese translations can read a bit off. Thats what I experienced with Murakami as well. And also keeping in mind that they use a lot of superstition, life after death and 'every odd and random thing can have a meaning' kind of explanations in the plot. Still it was suspenseful to read but here and there weird haha! When you get used to it you go with the flow, the story continues on 'The Ring' trilogy. So it has loads of supernatural goosebumpy influences.

The cover is amazing...I got a hardcover, its super white with gorey and detailed 'S' art.

[Oscar · Rating 5 out of 5]

First things first--this book is gorgeous. I purchased the hardcover and it was worth every penny. It's the finest-looking book I own. Great cover design, dust jacket and crisp typography. Love it, love it, love it. Handling the book was a treat.

Now, to the content.

The writing flowed well. This book is translated by a different translator than the first three books. I noticed a difference in the prose, obviously, but it wasn't distracting.

The plot. Here come spoilers. You've been warned, all right?

Spoilers ahead----

If you're this deep into the Ringu series then you don't need me to tell you that Koji Suzuki writes elite page-turners. This installment is no exception. I'll admit that the book started strangely. The execution scene kind of threw me off, but once I finally made sense of its significance I was thoroughly pleased. This book incorporates so many details from the previous novels in the series that I almost felt I should've re-read the others. Ando from the second book makes an appearance. Obviously, so does Ryuji. Takanori was used as the main character in this one, and I thought that was a masterstroke--the gradual discovery of his own history, of Asakawa's work, of his father's past, was just perfectly executed.

By the time I made it 30 or 40 pages in and got a feel for the characters, I didn't want to put this sucker down. The twists and turns in the plot were very often sublime. The scene with the GPS, when Takanori and Akane are led to Hakone Pacific Island? I got GOOSEBUMPS. There were many scenes in this book that just delighted me. Suzuki really knows how to weave a solid yarn.

Now, that isn't to say that this book was perfect, though. The ending irked me, and it felt not only rushed, but sort of unclear. First off, the Ryuji character goes on a pages-long info dump, basically spilling all the beans. It was really anti-climactic. Then, it's intimated that Akane might've killed Niimura--but Niimura's motives for hunting the Sadakos is never revealed. It seems like an important detail, and Takanori seems to agree, but in the end Niimura's motives are unfortunately swept under the rug. We don't get that puzzle piece, and it's kind of irritating. Then, in the epilogue, Akane hears some students chatting about some rumored spooky "S" video, and you just know that the Sadako curse has found some new incarnation. It's likely spreading online now through viral videos. Unfortunately, it's only briefly mentioned right before the book abruptly ends.

The book could have been longer by 50-100 pages. This one feels a fair bit shorter than the others in the series. More length would have allowed the ending to be more fleshed out. That's my biggest gripe, the slightly rushed ending.

Still, the book was incredibly enjoyable. Even though I had a few issues with it, it still earned its five stars.

I realize there's one more book in this series, entitled "Tide". I REALLY HOPE it sees release here in the States. If the wonderful folks at Vertical Inc. put out another lovely hardcover of this sixth and final tome in the future, I'll be first in line. This series of novels is unlike anything I've ever read, and I want so badly to get my hands on that final installment!

Anyhow, if you've read the others in the series, hurry up and pick this one up, too. And treat yourself--buy the hardcover. It's unbelievably sumptuous.

[Romi || Romi Reads · Rating 3 out of 5]

When I got this book in a Nocturnal Reader's Box, I was immediately intrigued by its cover. I was really curious what this thing on the cover would have to do with he story and was eager, but also scared, to find out. 

I had high hopes for S: Es, but they didn't all come true, unfortunately. Yes, S: Es was eerie, but not really that creepy nor scary. Besides that I was confused for about a quarter of the time I spent reading it and I kind of still am. Now that I've finished reading, I have to think really hard to be able to remember the plot line in the right way. One thing that didn't help were the many different characters that were all related in one way or another. Of course, their names were Japanese and I think that also was a little confusing for my Dutch brain. Most times I just skimmed over the names, which didn't really help me remember them clearly enough to know which "face" belonged to which name. Overall, though, I really enjoyed reading S: Es and I think that if I'd read the previous books it would've made more sense to me. 

I'm still intrigued enough to want to read the previous books!

[emily · Rating 3 out of 5]

‘It was hard to accept that a simple mutation of the virus—so pernicious that it could form a sarcoma in the coronary artery—rendered it completely harmless to the human body. He found it rather more reasonable to think that the virus, once transformed, had grown even more virulent.’

Not sure if reading this in the midst of a global plague makes it uncannily appropriate or madly, darkly inappropriate. Regardless, this felt oddly nostalgic to me (since I grew up watching (probably too many) horror films including the ‘Ring’ franchise). I think this would have worked better as a film than a book. The peak/climax of the story was very rushed – and too many twists. Would have preferred one or two mind-blowing twists rather than a bunch of half-arsed and could-have-been-too-confusing ones. Could it be that Suzuki was coping (not so well) with a tight deadline?

Glad to have read this but would have loved a more satisfying end as this one felt like a strange blur – somewhat cinematic but not glorious enough. Stunning cover design though, which I’ll have to admit was that that made me pick up Suzuki’s novel so quickly. I’ve not read any ‘horror’ stories in a very long time, and this was only moderately satisfying which is still alright because it makes me want to read more horror for sure. If I could describe the entire thing in on sentence it’d be: long live Sadoko Yamamura? Lol .

‘Say there were a hundred apples lined up in a wooden box. Left outside in the elements, at least one of the apples would start to spoil and become rotten. Call this first rotten apple “A.” If one got rid of A when it started going bad, the decay could be prevented from spreading, but if one did nothing, the decay would be transferred to the next apple and then the next apple, and thus the damage would spread everywhere.

Now, assuming that the good apples had the right to isolate apple A, which had gone bad, there were two conceivable ways to stop the infection from spreading. You could transfer the bad apple to another box and cut off contact forever or burn the apple and erase its existence completely.

Nevertheless, apple A hadn’t wished to become rotten. It was simply a law of nature that one apple in every hundred goes bad, and in keeping with this law, it gathered up all of the other apples’ potential to become spoiled and borne their sins all by itself. The good apples should sigh with relief that decay had come not to them but to apple A first, and they ought not demolish it out of hatred.

Could there even be a society where not one of the hundred apples would ever go bad? Trying to make it so would necessitate the use of a lot of very powerful antiseptics, and then things such as liberty, vitality, pleasure, and joy would all vanish. Making a perfect society where rotten apples never existed represented a dilemma in that all apples would be deprived of the chance to be happy.

One could either agree to a society where decay would arise according to the laws of nature, or agree to a draconian, fascist society, where the causes of decay would be suppressed and removed beforehand.

If one desired the former, then the good apples should bear no hatred toward apple A’s misfortune. Rather, they should isolate it out of a sense of sympathy, mercy, and pity. The only ones permitted to abhor apple A were the ones directly harmed by it, and it would not be right for the entire box of apples to uniformly adopt the emotions of those individuals.’

Also, the story within the story about the fucking apples was more scary/frightening to me than the novel as a whole, I think. It definitely gives more of a lingering, ‘haunting’ vibe.

[Marvin · Rating 4 out of 5]

The Ring Trilogy by Koji Suzuki, who is often called the Japanese Stephen King, is an amazing set of three books. While everyone knows the first Ring novel mainly due to the movie, few have read the second two books, Spiral and Loop, and hence do not know the strange twists and turns the plot takes. I heartily recommend all three books.

But until recently I did not know there were other books is the series. Book #4, Birthday, is a collection of short stories based in the Ring universe. Now for the first time in English, we have the fifth book, E:Es, originally written in 2012 but released in English at the end of 2017. I would have initially wondered if two more books were needed since the Ring Trilogy wraps up beautifully and needs no followup. But Suzuki disagreed obviously and the author is always right.

S:Es is said by the publisher to be a stand alone novel set in the Ring universe. I'm not sure I agree with "stand alone" but the author gives you enough back ground to understand what is going on. I'm going to make the assumption every one knows the premise of Ring and the cursed videotape where people die seven days after watching it. The problem is the next two novels add so much more and I'm a little afraid to spoil it by saying what it is. So let's see if I can give an adequate synopsis of S:Es without giving too much away.

Takanori Tando, the son of a character in the trilogy, has come across a video of a hanging execution. The one executed was a killer of four women. But as Takanori watches the video several times he sees the perspective of the video is changing. His fiance Akane who is currently pregnant watches the video by accident and something connects with her. Takanori begins to realize Akane has a deeper connection and may be related to some of the personages involved in the original Ring videos and the virus it carried. The novel becomes a race for knowledge during a time when both Takanori's and Akane's lives may depend on that knowledge.

First, I think it is important to mention this is not about a tape that kills people in seven days even though that part of the story does figure into the final resolution. The plot has gone way beyond that. It is partly a mystery tale, partly a technological thriller thanks to all that computer and video equipment, and very much of a horror tale. S:Es succeeds because it fits so tightly into the sum of the trilogy's scenario but mostly because Takanori and Ando are interesting characters with fully realized dilemmas. They are embarking on a new life with child but Takanori is not sure this will be possible due to what he now knows. Kayane is also perplexed at the vague implications but dives into the fog hoping to see clearer skies ahead. This is not an easy book to follow, especially if you haven't read the first three, but Suzuki does manage to pull the complex plot together.

I'm not sure I can recommend you read this unless you read at least the first three books. However, if you have it fills in a number of areas and manages to be vastly entertaining. E:Es, like the others, are intellectual horror thrillers with a dose of science fiction. They are in some ways a mind game and I feel for that reason one is richer to have read them. E:Es is not as riveting as the Trilogy but still solid in its four stars.

[Mads Baekkevold · Rating 2 out of 5]

This is less of a review than it is a warning.

The narrative in the first two thirds of the book is extremely compelling, well-written, and thrilling.

Then it seems like the author suddenly gives up, and the final part of the book is composed of his notes for what would have been the continuation of the series. Just an endless info-dump of plotless exposition, rambling through plainly stated facts about something that REALLY feels like it would be enough material for another 2-3 novels. (Bad novels, mind - the plots sound awful.)

I've read Suzuki before and am aware he struggles with endings, but this is something else. It feels unfinished, and really ends everything on an extremely sour note.

[Amirho3ein · Rating 4 out of 5]

جلد پنجم از سری کتاب‌های "حلقه" (البته فقط همین یدونه کتاب ترجمه شده از این سری فکر می‌کنم😶)
اینکه ترجمه مستقیم از ژاپنی بوده خیلی هیجان‌انگیز بود برام

داستان قشنگی داشت، ایده جذاب بود یه دلهره خفنی داشت تو دلش.
دوست داشتم دیالوگ‌ها ادبی نباشن ارتباط گرفتنو برام سخت می‌کنه همیشه (البته از متن اصلی خبر ندارم)
اصل داستان خوب بود، قسمت‌هایی که فیلم رو نگاه می‌کردن خیلی دارک و جذاب بود کیف کردم اون قسمتش واقعا👻
پایانش ولی زیاد به دلم ننشست به نتیجه‌‌گیری بیخودی رسیدن به نظرم😂💔



معرفیشو میذارم همین هفته اگه فرصت کنم
کانال تلگرام: Powder_land
پیج اینستاگرام: Amrh3yn_book

[Scott · Rating 4 out of 5]

You would think that a series would be played out by this point but Suzuki keeps adding fresh and fascinating new twists to his mythology

[Noelle · Rating 4 out of 5]

Ok, I’ll admit it, I live under a rock and have never seen The Ring (either version) all the way through nor have I read any of the books prior to this one. With that being said, however, this book was pretty damn good! I did knock off a star because there were moments when I felt disjointed by either the way it was translated, or just the choices that Kojo Suzuki made to advance the story (it took me several paragraphs to realize that I was either reading a dream sequence or there was a marginal time shift). Other than that, I enjoyed it and think I will look into his other books.

[Lily 百合花 · Rating 4 out of 5]

ชื่อเรื่อง – เอส คำสาปกลายพันธุ์ (S, エス)
ผู้แต่ง – ซุสุกิ โคจิ (Koji Suzuki) เขียน พัชราพร แก้วกฤษฎางค์ แปล


ตื่นเต้นมากเลยตอนรู้ว่ามีหนังสือเรื่อง "เอส คำสาปกลายพันธุ์" เป็นภาคต่อจาก "ริง คำสาปมรณะ" ที่ลี่เคยอ่านเมื่อ 14 ปีก่อน ตั้งแต่ยังผูกคอซอง เรียนม.1 ฮ่าๆ อ่านนิยายแปลแนวนี้ ก่อนจะมาอ่านนิยายไทยตอนม.3 "ริง คำสาปมรณะ" เป็นเล่มแรกๆ ของสำนักพิมพ์อิมเมจ ที่ต่อมาเป็นบลิส พับลิชชิ่ง แต่ต่อมาสำนักพิมพ์ก็ได้ปิดตัวไป จนเปิดมาเป็นทาเลนต์ วัน แล้วก็มีเล่มต่อคือ "เอส คำสาปกลายพันธุ์"

จริงๆ ก่อนจะอ่านเล่มนี้ ควรจะกลับไปอ่านริง, สไปรัล, ลูป และเบิร์ดเดย์ใหม่อีกรอบใช่ไหม เพราะลี่อ่านมานานมากแล้ว มากจนน่าจะจำอะไรแทบไม่ได้ นอกจากชื่อริวจิ, อันโด, ทาคาโนะ ไม, ซาดะโกะ แล้วก็จำได้แวบๆ ว่าเรื่องราวในลูปนี่ทำเอาเราอึ้งไปเลย จริงๆ อึ้งตั้งแต่ตอนอ่านสไปรัลแล้ว เพราะเห็นบอกว่าคนเขียนตั้งใจเขียนแค่ริงภาคเดียว แต่พอดังก็มีเล่มต่อ แล้วสามารถเอาจุดที่ใส่ไว้ในริง มาเชื่อมโยงกับเล่มอื่นๆ ได้เป็นอย่างดี

คนที่ไม่เคยอ่านหนังสือชุดนี้ จะเข้าใจว่าเรื่องนี้เป็นแนวสยองขวัญ อาจจะเป็นเพราะมีทั้งหนังและละครทำออกมาในเชิงสยองขวัญมากๆ จนทำให้ทุกคนมีภาพติดตากับซาดะโกะโผล่ตัวขึ้นมาจากบ่อน้ำ 555+ จริงๆ อ่านแล้วไม่ได้รู้สึกสยองขวัญอย่างที่หน้าปกชวนให้สยอง หรืออย่างที่หนัง, การ์ตูน และละครทำออกมา จริงๆ เหตุผลหลายๆ อย่างของเรื่องแอบอิงกับหลักการวิทยาศาสตร์เสียด้วยซ้ำ ที่อ่านแล้วทำให้คิดว่า คนเขียนช่างคิดไปได้ เราทึ่งจริงๆ นะ

ขอออกนอกเรื่องนิดหนึ่ง ถ้าเรื่องที่อ่านแล้วสยองขวัญสำหรับลี่ คงเป็นเรื่อง "พาราไซต์ อีฟ" พิมพ์โดยสำนักพิมพ์เดียวกับริงแหละ หน้าปกก็สยองแล้วอ่ะ ลูกตาเยอะๆ ยิ่งอ่านก็ยิ่งสยอง ขนาดอ่านเมื่อสิบกว่าปีมาแล้ว 555+ ตอนนั้นอ่านจบ พอเรียนวิชาชีววิทยา มีเอ่ยถึงไมโทคอนเดรียก็จะจำได้แม่น แล้วก็แอบนึกถึงเรื่องนี้เลยทีเดียว แบบปกก็หลอน เรื่องก็หลอน นี่ทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกสยองอยู่เลย 555+ ไม่กล้าอ่านซ้ำจริงๆ อ่ะ

วกกลับมาที่ "เอส คำสาปกลายพันธุ์" เป็นเรื่องราวหลังจากนั้นอีก 25 ปี หรือเปล่า เราจำอะไรผิดไหม 555+ อ่านแล้วไม่สยอง แค่สงสัยและงงๆ รวมถึงตื่นเต้น และยังทึ่งในคนเขียนเหมือนเดิม ขอสรุปเรื่องนี้แค่คำว่า "เหนือซาดะโกะ ยังมีริวจิ" 555+

ตอนเห็นชื่อ อันโด ทาคาโนริ เป็นตัวเอก ก็รู้สึกว่าเอ๊ะ ทำไมอันโดเหมือนตัวเอกที่มีอะไรกับซาดะโกะในเล่มสไปรัลล่ะ (ที่ทำให้รู้ว่าซาดะโกะมีสองเพศ ใช่ไหมอ่ะ อ่านนานจนไม่รู้ว่าตัวเองมั่วไหม) ที่ไหนได้คนนั้นคืออันโดคนพ่อ 555+ เห็นไหมว่าอ่านมาสิบกว่าปี ก็ยังจำได้บ้างนะ ฮ่าๆ

ลืมเล่าว่า "เอส คำสาปกลายพันธุ์" ถูกเอาไปเป็นภาพยนตร์ชื่อว่า "ซาดะโกะ 3D" นะฮะ ที่เคยเข้าไทยมาก่อน แต่ลี่ก็ยังไม่ได้ดู ทั้งๆ ที่นักแสดงนำหญิงอย่างอิชิฮาระ ซาโตมิ เป็นนักแสดงที่ลี่ชอบมากๆๆ (ภาพประกอบภาพยนตร์โพสต์รวมไปด้วยนะ อิอิ) พอรู้ว่าซาโตมิจังแสดงเป็นอาคาเนะ แฟนสาวของทาคาโนริ เวลาอ่านก็จะคิดหน้าเป็นซาโตมิจังตลอด 555+ อ่านแล้วมีความสุขเลย จริงๆ แอบคิดว่าซาโตมิจะแสดงเป็นซาดะโกะก็ยังได้เลย

แต่แอบรู้มาว่าเวอร์ชั่นภาพยนตร์เอาไปยำเล��พอควรเลย ไหนจะออกมามีภาคต่อชื่อว่า "ซาดะโกะ 3D ภาค 2" นำแสดงโดยทาคาโนริคนเดิม (จำชื่อคนแสดงไม่ได้ แต่จำหน้าได้) แต่เปลี่ยนตัวนักแสดงนำหญิงคือมิโอริจัง (นางเอก You're Beautiful เวอร์ชั่นญี่ปุ่น) นักแสดงคนโปรดของลี่อีกเช่นเคย แต่เหมือนภาคสองนักแสดงนำหญิง จะแสดงเป็นน้าหรืออาของลูกสาวของอาคาเนะ (ในนิยายไม่เห็นจะมีเด็กหญิงและตัวละครนี้เลย หรือจริงๆ มีภาคต่อ แต่ยังไม่ได้แปลเป็นหนังสือหว่า) นามสกุลอันโดเช่นกัน พอรู้ว่าเรื่องยำเละพอควร ต่อให้มีนักแสดงที่ชอบมากๆ แสดงนำทั้งสองภาค ก็กำลังชั่งใจว่าจะดูหรือไม่ดูดี เพราะจริงๆ ลี่ไม่ชอบดูหนังสยองขวัญ 555+

หลังอ่านเล่มนี้จบ ได้ถกประเด็นสงสัยกับน้องสาว (ที่อ่านจบไปก่อนหน้านี้) สรุปว่าหลายอย่างเราก็เข้าใจไม่ตรงกัน 555+ ต้องเอามาคุยกันเอง นี่ขนาดค่อยๆ อ่าน ค่อยๆ คิดตาม ก็ยังงงจนได้ แล้วก็ทึ่งในคนเขียนที่ผูกเรื่องได้ยอดเยี่ยมมากจริงๆ จากริงเป็นเอส เป็นอะไรที่อธิบายได้น่าทึ่งมากเลยนะ จากคลิปวีดีโอมาเป็นคลิปไฟล์ยูเอสบี เป็นอะไรที่ล้ำสมัยมาก ทำให้พบว่าผู้เขียนได้ผูกเรื่องตามยุคสมัยให้เราพบว่านี่คือสิ่งที่แตกต่างกันของยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลงไป

เป็นอะไรก็ไม่รู้ อ่านแล้วชอบชื่อริวจิอ่ะ 555+ อ่านไปก็คิดว่านี่คือตัวละครที่ชอบมากๆ เลยนะ เมพมากด้วย คิดอะไรเหนือขั้นกว่าคนอื่นจริงๆ จริงๆ ในเรื่องบอกว่าริวจิดำ หุ่นนักกีฬา แต่ข้าพเจ้าก็จะมโนในหัวว่าผิวขาว คือเห็นชื่อริวจิ ก็จะคิดว่าเป็นคนผิวขาวอ่ะ 555+

อ่านแล้วไม่สยองขวัญเลยนะ แต่สนุกดี ตื่นเต้น แล้วก็มีอะไรที่คิดแล้วปวดหัว แต่พอได้ถกกับน้องสาว ก็รู้สึกว่าสนุกดีนะ คนเขียนเก่งอ่ะ ผูกเรื่องได้ดีจริงๆ ถ้าใครยังไม่เคยอ่าน ก็แนะให้หา 4 เล่มก่อนมาอ่านก่อน แล้วก็ตามด้วยเรื่องนี้ทีเดียว รับรองความสนุกค่ะ คนเขียนเก่งจริงๆ นะจากเล่มเดียว กลายเป็น 5 เล่มได้ไง แล้วผูกเรื่องเชื่อมกันได้ด้วย

จริงๆ ตอนอ่านเล่มนี้ก็ลืมไปเยอะแล้ว แต่คนเขียนก็มีการเกริ่นคร่าวๆ ถึงเรื่องเมื่อเล่มก่อนๆ ให้คนที่อ่านมานานแล้วอย่างเรา เข้าใจภาพรวมได้โดยง่าย อยากให้มีภาคต่ออีกจัง สนุกดี 555+

ใจจริงอยากเอาลงหัวข้อภาพยนตร์ ละคร 555+ แต่เอาลงช่องไม่ใช่นิยายรักดีกว่า จะใกล้บิงโกมากกว่า ฮ่าๆๆ

ใครยังไม่ได้อ่าน อย่าอ่านตั้งแต่บรรทัดนี้นะ ขอแอบสปอยล์ดังๆ เหอะ 555+


-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
กว่าจะลำดับขั้นถูกว่าใครเป็นทายาทของซาดะโกะ แล้วก็ทำไมเป็นอย่างนั้น ต้องย้อนรำลึกอดีตในสี่เล่มที่ผ่านมาเลยทีเดียว ว่าอาคาเนะเป็นลูกของมาซาโกะ ซึ่งมาซาโกะเป็นลูกของทาคาโนะ ไม ที่คลอดออกมาโดยไม่ได้ผสมพันธุ์ แต่มาจากการดูคลิปวีดีโอในวันตกไข่พอดี และคลอดซาดะโกะ (มาซาโกะ) ออกมาที่ท่อระบายอากาศบนดาดฟ้า และตายบนนั้น ต่อมามาซาโกะพบรักกับริวจิ (จำไม่ได้แล้วว่าตอนลูปเนี่ย ริวจิไปพบรักกับใครหว่า) เลยทำให้มีอาคาเนะ ซึ่งอาคาเนะเป็นทายาทซาดะโกะ แต่ก็ไม่ได้เต็มร้อย เพราะผ่านการสืบพันธุ์แบบอาศัยเพศ แต่ก็ยังมีพลังแบบเดียวกับซาดะโกะแฝงอยู่ เลยเป็นคนฆ่านิอิมุระในตอนใกล้จบ (อันนี้อ่านเองแล้วสงสัย พอคุยกับน้องสาว น้องสาวเลยบอกมา 555+)

คาชิวาดะ เซจิ นักโทษที่ถูกประหารชีวิต จริงๆ คือริวจิ อันนี้พอเดาได้นะ 555+ แต่ทึ่งกับเหตุผลของการเป็นคาชิวาดะ ว่าเป็นเพราะต้องการกำจัดซาดะโกะให้หมดไปจากโลกนี้นี่เอง แต่คนฆ่าเด็กสาวทั้งสี่ที่หน้าคล้ายซาดะโกะไม่ใช่คาชิวาดะ กลับเป็นนิอิมุระ แต่คาชิวาดะถูกจับตัวเพราะไปช่วยอาคาเนะ เหยื่อรายที่ 5 เนื่องจากอาคาเนะเป็นลูกสาวของตน เลยทำให้แผนการกำจัดซาดะโกะของริวจิผิดแผนไปเยอะเลย

ส่วนเรื่องไวรัสริง ที่ใครดูวีดีโอแล้วตายนั้น เพราะไวรัสริงเป็นวงกลม ไปอุดตันที่หัวใจ ทำให้ตายภายใน 7 วัน ต่อมากลายพันธุ์เป็นไวรัสเอส ที่ไม่ได้ทำให้ตาย แต่ทำให้อะไรหว่า ลืมแล้วอ่ะ 555+ อ๋ออ นึกออกล่ะ ทำให้สืบพันธุ์ออกมาเป็นทายาทซาดะโกะ น่าจะใช่มั้งนะ แบบหน้าตาเหมือนอสุจิไรงี้ เลยทำให้ทาคาโนะ ไม ดูวีดีโอแล้วไม่ตายเพราะหลอดเลือดหัวใจ แต่กลับคลอดซาดะโกะออกมานั่นเอง ทึ่งมากที่เอาไปผูกกับวิทยาศาสตร์ได้ 555+

ยังสงสัยเรื่องที่ตอนคาชิวาดะถูกประหาร เป็นเวลาเดียวกับที่อาคาเนะกับทาคาโนริมีอะไรกัน และทำให้อาคาเนะท้องนั้น ต้องการสื่ออะไรอ่ะ ยังงงอยู่ ลืมถกประเด็นนี้กับน้อง 555+

กว่าจะเข้าใจว่าที่ทาคาโนริตายไป 2 ปี รวมถึงริวจิที่ตายไป แล้วฟื้นคืนชีพได้กลับมาในอายุเท่าตอนก่อนตายอ่ะ เป็นเพราะมดลูกของมาซาโกะเป็นแบบพิเศษ เลยทำให้สามารถเอาเชื้อมาทำให้ฟื้นคืนชีพได้ ซึ่งคนที่รู้เรื่องของคาชิวาดะ (ริวจิ) ก็คืออันโดคนพ่อ และคงเป็นคนที่ทำให้ทาคาโนริฟื้นคืนชีพกลับมาด้วย อันนี้รู้เพราะคุยกับน้องทีหลังอีกแระ 555+

[Cornel Diaconu · Rating 3 out of 5]

I was a bit dissapointed about the course of the action(s).
Partly, perhaps, due to the distance for reading the first 4 books in the series, and this one. But all tend to be somehow confusing, and I'm not very sure it's only due the quality of the translation into English (I did found 2 or 3 phrases that I needed to read 3-4 times in order to recognise the typos in them, and "deciphre" the real meaning.
Also I find too strange, and a bit creepy the last paragraph. Or maybe .... is it there only as a hook for the next (6th) part of the series ??

[Ally Varden · Rating 4 out of 5]

If I’ve done my research correctly, it seems there may be another book. But overall, this series is so interesting. The character development, character ties and just outright eeriness of these books, very good

[hotsake (André Troesch) · Rating 4 out of 5]

3.5/5

An intriguing and flawed continuation to a highly flawed and extremely intriguing series.

[Themightyx · Rating 4 out of 5]

I'm not sure this is a great book, it's extremely weird. I liked it, I'm in love with the Ring series, I'm horribly biased. It's not gory, or gross, it's just a thread traced back through the past via a murderer's execution. It's really weird, and you're not going to get it totally unless you've at least read the plot synopses on Wikipedia. *shrug*

The cover design is awesome, though; TAKE OFF THE BOOK JACKET!

[Erika · Rating 1 out of 5]

Finding this book available at the library made me so happy. I had never read any of the Ring books but this one was supposed to be readable as a standalone installment and I had read positive opinions about the author in general so I went into it eagerly.

The story begins slowly with a thriller type of vibe. A quick succession of scenes unfold in a very cinematic way, which wasn't a bother at first but soon gave me the feeling that the author was making cuts to work around important plot points.

The main characters are incredibly bland and do not incite any empathy from the readers. Both Takanori and Akane just seem to be inconsequential pawns used by the author to advance the story. Takanori has a big revelation about his childhood his parents hid from him? Totally unfazed. Akane unlocks repressed memories from a traumatic experience? No shock whatsoever. The entire book is deprived of any emotion. The only thing I found more unrealistic than the characters reactions to extraordinary events were the conjectures they made regarding the plot out of the blue. A character may learn a certain fact and right away they make a huge leap from point A to point B and reach a conclusion that advances the plot but makes no sense to the reader.

A good part of the book consists of recaps of event that took place in the previous installments of the series, including a complete retelling of the first one. For a 240 page book this was a lot. To add to the tediousness of the information dump, the story mainly consists of characters inner thoughts piecing together information in an unrealistic fashion, as I stated before. Most scenes are Takanori in his room thinking, thinking while he walks or thinking while he waits to meet someone. Nothing happens most of the time.

I had a hard time liking or caring about Akane the most. She has no personality other than being in love with Takanori and being scared of things. I noticed that the author cut scenes short and skipped ahead in certain points in which important revelations were made by or told to Akane. The scenes in which she was on it was usual to have her be unconscious, asleep or distracted. Other female characters got the same disregarding treatment, like Takanori's mother, who was mentioned only to state she wasn't strong enough to be told important things happening; there's also the actress turned director lady that was only shown from afar, sometimes literally only being present because of the scent left by the nice perfume she wore. Pretty much any female in the story were there to be impregnated or killed off.

Last 40 pages or so of the book the story goes off the rails, suddenly turning into a sci-fi existentialist monologue made out of crazy information dump to which no one had any surprised reaction to.

It feel like nothing leads anywhere. There's no payout for the reader in any sense. I mean, the bad guy gets explained in no more than one a paragraph and dies off scene in unclear circumstances. And there's so many loose ends. Why did the kid at the gynecology clinic draw a picture of the S virus and show it to Akane? Why did Akane's mother appear to her as a ghost regularly? Why was Akane having fainting episodes? And the list goes on and on. There were times when I just wanted to throw the book on the floor and give up. As an example, when I read this gem: "Masako had a peculiar womb. If you took and ovulated egg out of her body, injected a dead person's genetic information into the egg, and put it back in her womb, she'd give birth in a week, and the baby would grow to the age when the person had died and regain his or her old memories." Dropped just like that and no one even blinked. I'm all up for strange, out there plots, but you have to build up to them. Otherwise it feels like your reading a thriller with supernatural elements and in the last chapter it turns out to be all because of the aliens infecting people's brains or something like that.

I was very disappointed in this book. I may give the first one of the series a try for nostalgia's sake and because I already know how it ends so I probably wouldn't feel cheated on as it happened here. Oh, also... "About the author" section at the end says Koji Suzuki is "often called the Stephen King of Japan". No. Nowhere close at all.

[ณัฐพันธุ์ บุญเลิศ · Rating 3 out of 5]

ในฐานะที่เป็นแฟนหนังสือชุด Ring ก็ถือเป็นหน้าที่อันสมัครใจในการตามอ่านซีรี่ย์ชุดนี้ทุกเล่มให้ครบ เหตุการณ์ใน S จะเล่าเรื่องต่อจาก Loop หลักจากที่ตัวละครหลักตัดสินใจทำภารกิจเพื่อช่วยโลกจากการคุกคามของซาดาโกะ

ฉะนั้นเหตุการณ์ใน S จึงเป็นตะกอนตกค้างหลังยุคซาดาโกะครองเมืองนั้นเอง.....

S ถูกนำไปดัดแปลงเป็นหนังเรื่อง Sadako 3D ซึ่งจะว่าไปตัวหนังสือชุดนี้ไปไกลกว่าหนังมาก ในขณะที่หนังวนเวียนที่คำสาป เรื่องเหนือธรรมชาติ และหากินกับผีซาดาโกะ ตัวนิยายกลับข้ามสายพันธุ์เป็นนิยายวิทยาศาสตร์ที่เล่าเรื่องกว้างขวาง และไม่จบลงด้วยการเอาซาดาโกะมาหากินเป็นมาสค็อตเรียกแขก ใน S นี้ แทบจะไม่มีซาดาโกะโผล่มาเลยด้วยซ้ำ

สำหรับ S มันเล่าเรื่องของชายคนหนึ่งที่ได้รับชมคลิปการฆ่าตัวตายปริศนา ซึ่งความแปลกพิศดารของคลิปนี้ได้ชักนำให้เขาสืบหาความจริงเบื้องหลัง ก่อนที่เขาจะค้นพบเรื่องน่าขนลุกมากมายที่พัวพันกับแฟนสาว และอดีตอันมืดมนของเธอ

เป็นคนเชื่ออย่างนึงว่าอะไรก็ตามที่ถูกดีไซน์มาเป็นเซ็ทแล้ว มันจะมีความสมบูรณ์ลงตัวในตัวมันเอง ตราบเท่าที่ผู้สร้างจะไม่อุตริขยายผล แตกไลน์จนเสียรูปเสียรอย ผลที่ได้คือความบูดเบี้ยวของเรื่องราวที่เว้าแหว่งแทน

ใน Loop นั้น แม้จะเป็นการก้าวข้ามความคุ้นเคย แต่เราก็ชื่นชมในความทะเยอทะยานของผู้เขียน ที่รังสรรค์จินตนาการล้ำโลกได้โดยไม่กลัวแฟนหนังสือโขกสับ แต่ใน S นั้น มันเหมือนกับเรานั่งฟังชายแก่ที่หมดบุญพยายามจะขายของเก่าด้วยการจับเล็กผสมน้อยมาโยงเรื่องราวน้ำท่วมทุ่ง จนแลดูเหมือนคนเพ้อเจ้อไปวันๆ แทน

สิ่งหนึ่งที่เป็นปัญหาของหนังสือชุดนี้ (แต่เล่มก่อนๆ ไม่หนักเท่า อาจเพราะพล๊อตมันยังแข็งแรงอยู่) คือการที่ผู้แต่งชอบเขียนให้ตัวละครไวต่อสัญชาตญาณการรับรู้มากเกินไป เราจึงมักจะเห็นตัวละครเห็นบุพนิมิตร ตกอยู่ในภาวะเทพสังหรณ์ตลอดเวลา เจอไอ้นั้นไอ้นี้ก็คิดเป็นตุเป็นตะ ทั้งที่หลักฐานแวดล้อมที่ประกอบอยู่ในเหตุการณ์อ่อนมาก แต่ตัวละครก็มักจะตรัสรู้ชอบได้กันเอง ซึ่งเป็นลักษณะการเขียนแบบที่เราไม่ชอบ มันเหมือนคนแต่งพยายามชี้นำ พยายามจะต้อนคนอ่านให้รู้สึก รับรู้ล่วงล้ำเร็วเกินไป (ใน Loop นี้จะเยอะมาก จนไม่สามารถอธิบายได้ แต่ใครที่เคยอ่าน ขอให้นึกถึงฉากที่แม่พระเอกอ่านนิทานอินเดียแดง แล้วพระเอกก็ปิ๊งขึ้นมาเลยว่า อ่อ เราต้องเดินทางไปทะเลทรายในอเมริกา คือมันจะมีอะไรแบบนี้เยอะมากกก ในนิยายชุดนี้เล่มหลังๆ)

เหตุการณ์ใน S มีแต่ความซับซ้อน แต่ปราศจากความลึกลับที่ชวนกระหายให้อยากรู้ตอนจบ ทั้งเรื่องซับซ้อนซ่อนเงื่อนเหลือเกิน แต่สางๆดู เห็นมีแต่ปมที่แกะออกไม่หมด แล้วพอตอนใกล้จบ อีตาคนเขียนแทนที่จะแกะปม ก็เหมือนเอาไฟมาจุดเผาให้หมด นี้ไง สะสางหมดแล้ว เรานิอึ้งกับการคลี่คลายตอนท้าย โอโฮ้! มึงเล่นแบบนี้เลยเหรอ แล้วอยากรู้ว่าคนเขียนมันเป็นเพื่อนกับ Christopher Nolan ป่ะ คือแบบ Interstellar มากกก แนวคิดตอนท้ายๆนะ เวอร์ และเพ้อเจ้อเป็นเอนกอนันต์จริงๆ

ป.ล. ทราบมาว่าที่ญี่ปุ่นมีภาคต่อแล้วชื่อ Tido (Tide) อย่าถามว่าจะตามซื้อไหม ก็ต้องซื้อสิ

[Stacy (Gotham City Librarian) · Rating 5 out of 5]

Definitely one of my favorites in the Ring series. This one goes back to the spirit of the first two books. A solid story with some creepy moments, and everything ties back to the roots of the original novel. Just like with the other installments, if you haven't read everything else you'll be given the necessary information to catch you up. But there are twists and turns here that just won't hit as hard if you haven't taken the full journey. I've said it before, but Suzuki is so smart. I don't know how he does it! The Ring books are definitely not for everyone. They aren't packed with action or filled with wall to wall scares, but you will be rewarded with crazy revelations and characters that leave an impression. (I totally said, "WHAT?!" out loud a few times.) I've been reading these with a friend and it's been a fun experience! There's SO much more going on in the books than there was in the movie, (which again, I also love.) I had no idea what I was in for.

This book in particular was a great way to end the series for me, as the sixth book has not been translated into English, and the protagonist was probably the most endearing out of all of them. I'm a big fan.

[Ongorn · Rating 3 out of 5]

ไม่มีใครเขียนเรื่องลึกลับได้เยียบเย็น ชวน "ขนต้นคอด้านหลังลุก" ได้เท่าซุสุกิอีกแล้วในบรรณพิภพนี้
แต่ละประโยค แต่ละคำที่เลือกใช้ มันทำให้เราต้องกลั้นหายใจอ่าน
ภาค 5 ของ ring เล่มนี้มีก็ลายเซ็นของเขาอยู่ครบถ้วน
ชนิดที่คืนแรกที่อ่าน พอถึงเวลานอน ต้องคว่ำหน้าปกแล้วเอาไปวางไกลๆเตียงเลย ^ ^"
น่าเสียดายที่ทำได้แค่ 80 หน้าแรกจากเนื้อเรื่องทั้งหมด 331 หน้า
หลังจากนั้น ดูรวบรัด ตัดจบ พระเอกนางเอกไม่ค่อยได้ออกแรงอะไรเลย
และเหมือนพยายามยัดตัวละครจาก 3 ภาคแรกมาใส่ให้มากที่สุด
ถ้าไม่เคยอ่าน ring และ spiral มาก่อน อาจกรี๊ดกร๊าดกับสไตล์และให้ซัก 4 ดาว
เป็นนักเขียนเก่งๆนี้ก็ลำบากเนอะ

[Mal 🏳️‍🌈🏴‍☠️ · Rating 1 out of 5]

Shattered Hope for a J-Horror Classic

While I haven’t read the previous instalments in this series, I have seen the film. While I recognise this isn’t the same, it’s still enough (more or less) to go into this book. But while I really enjoyed the film adaptation of Ringu, I’ve left this book bewildered and disinterested.

This novel sees a couple (the wife being newly pregnant) being involved in a video of a live-streamed suicide. This idea alone is fascinating, and the blurb would make you believe that seeing the deterioration of either protagonist would be spine-chilling and morbid, and yet the wife is immediately cast to the side. As the story progresses into the later chapters, you’re literally left wondering “wait… where is she?” The answer to this is “in the void.”

Not only is that the case, but not once is the relationship actually developed naturally. You’ll have flashbacks very frequently and some of which will cover the protagonists’ backstories, but they never really provide any sort of depth. It leaves the characters feeling generic and boring.

The book’s first and second chapters worked generally okay, and I was able to tolerate it, but then I found that there was one area that effectively told you EVERYTHING about the events in the book Ring, and possibly its sequel? You’d expect me to appreciate it given I hadn’t read them, and yet it left me deflated. The main plot was cast to the side for this, and it wasn’t even the first time, as later, they’re visited by the worst surprise-appearance (if you can call it that) which tells you piles upon piles of exposition, lasting about ten pages of “so yeah Akane’s a good Sadako and… yeah, so DNA and RNA, huh?” Once it started, I was thinking… “oh shit, that’s creepy…” and it was immediately ruined.

The idea of Sadako effectively copying herself into the DNA into the eggs of ovulating women in order to “bring about the end of humanity” was an interesting concept, but as a result of the poor characters, it just fell apart. You leave the novel not giving much of a shit about any of the events that could happen if she had succeeded.

And the final twelve or so pages is, to be honest, just offensively bad. Now, I’m not sure what I was expecting could end this sort of story and I’m not too much of a stranger to unsatisfying endings. That said, the killer LITERALLY JUST DIES. No explanation, no mystery as to whether Akane did it. He just commits suicide. So what’s the point of reading sections such as the protagonist’s dream about killing him, or this entire ramping up to a potential climax? It was, to be honest, a garbage attempt of finishing the novel, when there were thousands of options.

So, to summarise: poor writing, atrocious characters, an undeveloped relationship, non-existent horror, tedious exposition, a rushed ending, and some interesting yet awfully explored ideas. I’d like to excuse this by blaming the translation, but I believe the book would suffer the exact same issues. Additionally, other translated works I’ve read have been better. (See: Piercing and In The Miso Soup by Ryu Murakami)

DO NOT READ. Just watch the first Ringu film and you’ll get more enjoyment outta this. 1.5/10.

[Joser · Rating 3 out of 5]

Spiral stands as my favorite book in the Ring series (not yet having read the short story collection). When I discovered that S was a direct sequel to Spiral, I was esthetic—continuing a story with an ending that left me with my jaw on the floor (and completely having nothing to do with Loop).

I really liked the tone and mood of the story. While taking place in spring, S built great tension and atmosphere. The mystery slowly unravels, drawing you into the scenario of the novel. It also helps that the characters felt very unique—the youthfulness of Takanori and Akane were a breath of fresh air for the series.

I also like a lot of Suzuki’s writing technique. Even though the novel is linear, he uses little tricks that play with time. A chapter could start a character boarding a train car, the the bulk of it being about them reflecting on what recently happened to them. It was a unique way of telling the story to keep me engaged and get us deeper into the character’s mindset.

However, there are also a lot of things that Suzuki does that keeps me from loving this book. I personally have never been a fan of finding “hard” science reasons for why people die when they are cursed. He was able to explain the Ring Virus well in Spiral, but trying to over explain everything into having a “logical” reason really bogged things down—as evident by Loop.

The ending also felt very hurried. I could feel within the last 50 pages that not everything could be wrapped up nicely. There felt like scenes entirely missing, over explaining to the audience, and motivations that felt counter intuitive to the characters we haven come to known. What makes this frustrating is that he spends a good portion of the book re-explaining what happened in the previous novels. It worked in Spiral because we got a different framing as well as it leading to a great plot-twist: but this felt like padding.

By the end of S, it felt like there wasn’t much to be gained. We got some interesting characters and a mostly-engaging mystery, but had a very lack luster payoff. Much of the enjoyment came from the actually journey, which was very well done at points, but it’s unfortunate that the landing couldn’t stick.

[Connor Stompanato · Rating 4 out of 5]

As much as I enjoyed 'S', the ending was so confusing that even after reading a summary on Wikipedia, I still don't fully get it. There are so many twists and turns, as well as some things that seem to just happen without real explanation. It's a good story but Suzuki seems to get lost in the weeds a little bit when it comes to wrapping everything up.

I also still find the inclusion of the 'Loop' related elements to be detrimental to the franchise as a whole. On one hand it is a unique, interesting way to go about expanding on a world in a sequel. However, it also makes the stakes sometimes feel meaningless. The fact that resurrections, cloning and asexual reproduction are all discussed within the books too means that you never know who is truly dead or what is just a future twist.

Koji Suzuki knows how to write a good mystery and keep you engaged, but I don't think he always does a great job at tying everything together in a satisfying way. It's like he has five different ideas for the story and insists on including all five of them regardless of whether not it is in the book's best interests.

Ring | Spiral | Loop | Birthday | S | Tide | Ss&Sc | Film Reviews

[Mria]

ساداکو ترجمه نشر کوله پشتی

داستان گیرایی داشت از همون اول جذب میکنه آدم فقط ادامه میده ببینی چه اتفاقی افتاده پلات داستان قرار به کجا برسه
اما انچنان وحشت نبود بیشتر دلهره یا هیجان توی وجودتون می افته
داستان سرایی نویسنده میشه گفت خوب بود اوایل بعضی جاها جزئیات بی ربط میگفت ولی حوصله سربر نمیشد نه روند خیلی تندی داشت نه کند کاملا یک نواخت بود
شخصیت ها احمق نبود ، روی مخ نبود
پلات داستان خوب بود متوسط بود توضیحات درباره خود ساداکو به نظرم کم پرداخته شده بود
ایراد اصلی کتاب پایانش بود پایان کتاب مثل یک پایان باز برای یک فیلم ترسناک بود که کارگردان میزاره به عهده خود بیننده حدس بزنه چه اتفاقی می افته

اگه اسلامپ شدین کتاب fast paced و کوتاه خوبی هستش
ترجمه کتاب خیلی خوب بود مترجم خیلی خوب داخل پاورقی موضوعات توضیح داده بود

[Amber · Rating 4 out of 5]

This series is bonkers in the best way possible, but this book in particular was a mess. Still fits the bill in being part of the series (creepy tech, another recounting of the Ring story), but needed more editing. I'm still not happy with the way Suzuki portrays women, but Akane is pretty fucking cool.

Parallels to Junji Ito's Tomie are STRONG.

Also think there are contradictions coming in with what we learned about Ryuiji in the "Birthday" story...

Either way, I'll read literally anything in this series!

[مهشید · Rating 3 out of 5]

چهار جوون در یک روز و یک ساعت جون خودشون رو از دست میدن.علت مرگ مرموزه و خبرنگاری که سرش درد میکنه برای این اخبار،دنبال علت حادثه می‌گرده. علت حادثه پدیده‌ای ماوراییه و ما با معمایی طرف هستیم که جوابش به مناسبات عادی ربطی نداره.داستان سرگرم‌کننده و جالب بود.یه نفس تا آخرش رو میخونی تا ببینی چی میشه.اما صرفا یک داستان سرگرم‌کننده‌س نه بیشتر. برای کسایی که به داستان‌های معمایی ژاپنی علاقه دارن،این کتاب انتخاب مناسبیه. فقط اینکه پایان‌بندی باز کتاب رو من دوست نداشتم.درست مثل فیلم‌های ترسناکی بود که پایانش رو باز میذارن تا قسمت‌های بعدی رو بنویسن.