Tijdens de vertaling heb ik iets moois ontdekt: de persoon Mohammed. Je kunt de Koran niet begrijpen als je Mohammed niet begrijpt. Mohammed heeft zichzelf met een draad aan Allah verbonden. Ik heb dat draadje doorgeknipt.
Kader Abdolah werd in Iran opgevoed met de Koran. De Koran was voor hem niet meer dan het boek van zijn vader. Als kind hoorde en las hij de verzen, maar de inhoud ontging hem. En niet alleen hem. Volgens Kader Abdolah is de Koran voor bijna niemand te begrijpen. Het is een literair werk dat geschreven is in een heel andere tijd. We moeten de tekst niet letterlijk nemen en ons bewust zijn van de context waarin het boek ontstond. De islam van zijn jeugd was een milde vorm zoals Abdolah die in Het huis van de moskee beschrijft. In de puberteit keerde Abdolah religie de rug toe en als student raakte hij betrokken bij de linkse beweging. Nu, tientallen jaren later, wordt Kader Abdolah in Nederland weer gedwongen een standpunt over de islam in te nemen. De koran van de boodschapper is een eigenzinnige 'vertaling' van de 114 soera's die de Koran rijk is, gecombineerd met het levensverhaal van de profeet Mohammed.
Ik zie de Koran als een historisch boek dat losstaat van religie. Het geeft een prachtig beeld van de wereld waarin Mohammed leefde. In de soera's en de aja's lees je hoe Mohammed was als persoon. Hoe hij vocht tegen de corruptie in zijn tijd. Ik buig mijn hoofd voor degenen die hun leven gewijd hebben aan de Nederlandse vertaling van de Koran. Maar die vertalingen zijn niet voor iedereen geschikt. Ik wil de Koran toegankelijk maken. Je hoort mensen praten over dat verschrikkelijke, dictatoriale boek. Maar zij zijn ook nieuwsgierig naar de waarheid. Daarom neem ik mijn Nederlandse lezers mee op een wandeling door de tuinen van de Koran. Ik snoei de herhalingen en de nietszeggende passages. Het wordt een boek voor op de bank met een glaasje wijn erbij.
Kader Abdolah is the penname of Hossein Sadjadi Ghaemmaghami Farahani, an Iranian writer who also writes in Dutch. Abdolah has lived in the Netherlands since 1988.
He studied physics at the Arak College of Science and fled the country as a political refugee in 1988. Today he lives in Delft (The Netherlands), writing under a pseudonym made up of the names of two murdered friends. Het huis van de moskee (The House of the Mosque), catapulted Abdolah into the Dutch bestseller lists.
"De Boodschapper" leest als een sneltrein; eenmaal je het ritme te pakken heb, kun je het boek bijna niet meer loslaten.
Het leven van Mohammad als een menselijke vertelling neerzetten is - in deze religieus woelige tijden - een hele prestatie.
Ik hou wel van de manier waarop Kader Abdolah, Mohammad ook meer als een dichter, als vernieuwer van de Arabische taal, benadert. Mohammad heeft zijn "Allah" die tot hem spreekt nooit ontmoet maar hij wordt bezeten door diens "woord": hij valt op de grond, hoort stemmen, prevelt klanken, hakkelt zinnen uit die hijzelf niet goed begrijpt, wordt ziek van de profetische ingevingen die hij krijgt.
Men moet zich dat eens proberen voor te stellen: wat doet je als God tot je spreekt ? Dat is - me dunk - niet min. Men zou voor minder de bons geven en "deze kelk aan ons laten voorbijgaan"... of een psychiater opzoeken om zich te laten genezen...
Hoe dan ook. Het verhaal van "De Boodschapper" is krachtig, verteld in 91 kleine hoofdstukjes. Het verhaal wordt verteld door de kroniekschrijver Zeeëd, een soort "journalist" die getuigenissen optekent over het leven van Mohammad. Voor hetgeen hijzelf niet meegemaakt heeft, gaat hij op zoek naar een passende getuige. Heel hedendaags eigenlijk...
Ik veronderstel dat niet alles historisch juist is, maar grotendeels gebaseerd moet zijn op "feiten".
En dan verschiet je wel een beetje van de wellust waarmee Mohammad met vrouwen omgaat, hoe hij ze eerst bevrijdt (samen met de slaven) van het juk van de oude religieuze voorschriften, maar hoe hij daarna, wanneer hij er problemen mee krijgt, van ze verlangt dat ze zich "zedig" gedragen (de hoofddoek-problematiek.... hum, hum...)
Je verschiet nog des te meer van al het geweld, sluwheid, list en leugens die hij aan de dag legt om de wereld van zijn geloof te overtuigen...
Een vreemde mix die Mohammad toch: de boodschapper van Allah, de dichter, de woordkunstenaar, de bevrijder, de leider, de levensgenieter, de krijger...
Met dit boek proef je letterlijk heel de (literaire) rijkdom van het Midden-Oosten !
De Koran in de vertaling van Kader Abdolah is een vlot leesbaar boek. Niettegenstaande Abdolah zegt dat hij vele herhalingen heeft weggelaten wemelt het in het boek nog steeds ervan. De Koran is als het Oude Testament: een God die geen tegenspraak duldt en zwaar straft wie niet in hem gelooft. Hij is lief, vergevend, staat er, maar hij eist dat men in Hem gelooft of de wreedste straffen wachten je. Ik verwacht toch iets anders van een begrijpende God. Ook is het een machoboek waarin alle rechten voor de man zijn en de vrouw een tweederangsburger is die gehoorzaamheid en onderwerping aan de man verschuldigd is. Zij mag geen ander liefhebben, de man mag een oneindig aantal vrouwen bezitten. Bekijk alles in het licht van zijn tijd, zegt men. Ik weet alleen dat dit boek nog altijd letterlijk wordt overgenomen door de moslims. De man heeft het voor het zeggen en de vrouw mag slechts knikken en zich verder gedeisd houden.
With his fictional account of Mohammed's life, Kader Abdollah offers the background I needed to read the Quran. It seems Mohammed was quite poetic and philosophical when living in Mecca. He wanted to make women's and slave's lives better and save the Arab culture by offering it a holy book, because their neighbours (Christians in Byzantine and Zoroastrians in Persia) had it. When he moved to Medina however, he became a calculated political and military leader. (Yes, I'm oversimplifying here)
Since Abdolah rearranged the surahs of his Quran (well, his translation) in chronological order, it made it quite easy to compare parts of the text with events happening in Mohammed's life (e.g. sura The Light, which obliges women to veil themselves, revealed shortly after rumours had risen about Mohammed's favourite - and very young - wife who stayed behind in the desert with a young man). I also appreciated the introductions to the suras by Abdolah, some written by him, some excerpts from other books.
It should be noted that Abdolah grew up in a very religious family Iran. When he was fifteen, he stopped believing. He had to flee because of the Iranian Revolution and ended up in the Netherlands, where he began to write, taking up the pen name Kader Abdolah, after two friends who died in the revolution. All this to stress that his vision of Mohammed and the Quran are quite personal. He admits that in diverse parts of the books. Yet I still think this was a good first peak.
In De boodschapper heeft Abdolah het levensverhaal van Mohammad opgetekend, gezien door de ogen van Zeeed, zijn stiefzoon. Fascinerend vond ik het om te lezen hoe Mohammad van een wat zonderlinge maar relatief ongevaarlijke jonge 'dichter' verandert in een machtwellustige geile oude bok.
Dat is het beeld dat bij mij bleef hangen na het lezen. De soera's die zijn opgenomen in het verhaal illustreren dit overigens prachtig. Natuurlijk is het een geromantiseerd verhaal en geen objectief verslag van het leven van Mohammad, en zou het niet goed zijn mijn beeld alleen hierop te baseren. Daarom zal ik de komende maanden ook stukjes uit de Koran (vertaald door Abdolah) tot me zal nemen. Ik ben benieuwd of ik op basis daarvan mijn beeld bij zal stellen.
Wat ik prettig vond was dat ik nou eindelijk begrijp waar en waarom het Christendom en de Islam zoveel op elkaar lijken maar toch zo fundamenteel anders zijn (geworden).
Ik kan me trouwens nu wel voorstellen dat veel van de boekgrrls vielen over het wat kinderlijke taalgebruik van Abdolah in Het huis van de moskee. Daar vond ik het prima passen bij het sprookjesachtige karakter van het verhaal, maar het verhaal van de boodschapper had van mij wel in minder simpele woorden verteld kunnen worden.
I am a non-believer of the Qur'an-officially- However, since my current write is based on the life of Prophet Muhammad-from a non-political-point-of-view-it seemed only fitting that I read it. I did actually like the way in which each Sura was described and found it very beneficial and within my ability-as a non-believer-easy to formulate some kind of activity in relation; like a rehearsed play within my mind.
Would I recommend this? Yes! Even for those, like me, who are not religious, this book does give you some form of understanding in how "Allah" has become the controlling voice within
De boodschapper heb ik nu gelezen, De koran ligt nog te wachten. De boodschapper is een fijn en makkelijk geschreven, zeer toegankelijk boek. Kader Abdolah is inderdaad niet altijd even vriendelijk over Mohammad, en als ik het zo lees ben ik het wel met hem eens. Mohammad schuwt fors geweld niet, en heeft bij tijd en wijle geen enkel respect voor gemaakte afspraken of anders denkenden en hun culturen. Ik ben blij dat ik het boek gelezen heb, het geeft me meer inzicht in de geschiedenis van de Islam.
Een geweldige prestatie van Kader Abdolah: een vertaling van de Koran. Als niet-moslim heb ik vooral twee dingen geleerd uit en van dit heilige boek. Als eerste:de Koran is één grote lofprijzing van Allah, de ene God. Als tweede:de soera's zijn het best te begrijpen als ze geplaatst worden in hun historische context,voor een deel geschreven nog in Mekka voor de Hijra en voor een deel in Medina, voor de verovering van Mekka.
Kader Abdollah schenkt ons een ooggetuige die het leven van Mohammad ibn Abdollah beschrijft. Een bijna journalistiek verslag, compleet met interviews. Geen eenvoudige zaak en het lukt ook niet helemaal om er een objectief verslag van te maken. Wat mij betreft is dat niet erg. De Profeet wordt daardoor menselijk gemaakt.
Vier sterren vanwege de mooie vertaling door Kader Abdolah. Interessant om te lezen, maar voor mij geen boek dat niet weg te leggen is. Steeds een paar soera's en dan ook een paar dagen niets. Vond het nuttig om nu eens een indruk te krijgen wat er nu wel en niet in de Koran staat.
Zeeëd is de adoptiezoon van de Mohammed. Hij noteert de soera's van de Koran, en schrijft later de kroniek van het leven van de profeet. Daarvoor gaat hij op zoek naar mensen die erbij waren, en die zijn levensverhaal kunnen vertellen uit eerste hand. Mohammed evolueert van een zoekende denker over een handige beïnvloeder tot een machtige beleidsman. Hij ontziet niets of niemand om zijn doel te bereiken. Van de gevoelige jonge man is aan het einde van zijn leven niet veel meer te merken. Hij moordt en manipuleert, is een rokkenjager en oorlogsvoerder. De soera's die Allah hem ingeeft, passen verbazend goed in zijn plannen. Of het nu gaat over het verplichten van de sluier nadat er geruchten de ronde doen dat zijn vrouw hem bedrogen heeft, het vernietigen van wetten of het aanvallen van de Joodse dorpen... Was ik een kritische lezer, of hangt Kader Abdolah zelf het beeld op van een op macht beluste profeet? Ik liep niet warm voor de vertelstijl. Zeëed brengt op een zakelijke manier verslag uit van zijn ontmoetingen en de verhalen die hij hoort. Die afstandelijkheid maakt van het boek wat de achterflap aankondigt: een kroniek.
Door te kiezen voor de vorm waarbij de kroniekschrijver Zeeed in de verschillende hoofdstukken bepalende personen bevraagt over het leven van Mohammed de profeet is het redelijk interessant om te lezen. De persoon Mohammed wordt gaandeweg het boek steeds onsympathieker. In eerste instantie zachtaardig en vredelievend, daarna een nietsontziende heerser.
Nuttige en interessante bezigheid om de Koran eens te lezen. Overeenkomsten met de Bijbel waren veel talrijker dan ik dacht. Soms wel moeilijk doorheen te komen door de herhaling en (goh) het sterk religieuze karakter.
Not sur whether is it a fictionary novel or trying to through shed on prophet Mohammad life. Many facts are erreneous and irrelevant even for a fiction. But good novel to read with due respect to the Author whose books "het huis van de moskee" was my favorite of his work!