Η κραυγή της πεταλούδας

by Κωστής Γκιμοσούλης, Kostis Gimosoulis

Ένας άγγελος που ξέπεσε ή ένας παμπόνηρος εραστής.
Στο μεταξύ, παντού έρημος χωρίς βεδουίνους και καμήλες.
Λίγη δροσιά στα χείλη ενός διψασμένου μπορεί να φέρει μόνο ένα κορίτσι.
Μια κουρτίνα γίνεται θηλιά για τη νύφη που δραπέτευσε.
Δυο έφηβοι. Ο ένας προσπαθεί ν' ανοίξει το κουκούλι και να πετάξει μακριά, ο άλλος γίνεται βίαιος. Κι οι δυο βλέπουν το ανοιχτό στόμα του θηρίου να τους περιμένει.
Μια κλεμμένη Πόρσε καταλήγει στα χέρια ενός αδιάφορου.
Τρεις μάγισσες στην αγκαλιά ενός ξένου.
Ο φωτογράφος χωρίζει. Τα πάθη του τον οδηγούν στις γυναίκες και γίνεται ο τυφλός φωτογράφος.
Ο καλόγερος που ερωτεύεται κι ο ερωτευμένος που γίνεται μοναχός. Πώς είναι να υπηρετείς τον Φρανκενστάιν; Θα μπορούσε να είναι σοφός, αλλά παραμένει Φρανκενστάιν.
Μέσα από συνεχείς μεταμορφώσεις, ένα σπίτι ανατινάζεται. Είναι ο μόνος τρόπος για να φτιαχτεί ένα καινούργιο.
Οι Σιαμαίες είναι ένα διπλό μαύρο ρόδο που δεν συναντάς κάθε μέρα.
Ένας σκύλος πράσινος κι ένας μαύρος με άσπρο αστέρι στο μέτωπο.
Ένα φεγγάρι μισό, ένα ποντίκι κι ένα λιοντάρι.
Το μεγάλο κύμα έρχεται να γκρεμίσει κάθε εγωισμό και καλά κάνει.
Ο πραγματικός δημιουργός γρατζουνάει την ψυχή. Δεν δημιουργεί γύρω του ειδωλολάτρες.

Αυτά κι άλλα πολλά, μεταξύ τους φαινομενικά αταίριαστα. Μια σειρά από ιστορίες, με τον τρόπο του Κωστή Γκιμοσούλη, και με τον γενικό τίτλο "Η κραυγή της πεταλούδας", για όλους εμάς που, ενώ η καταστροφή πλησιάζει, παραμένουμε αθεράπευτα οι ίδιοι.

282 pages, Paperback

First published January 1, 2007

About the author

Ο Κωστής Γκιμοσούλης (English: Kostis Gimosoulis) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Μαγική πόλη, αλλά θέλει συνέχεια ν’ απομακρύνεται απ’ αυτήν. Κι όταν ξαναγυρνάει, να την βλέπει αλλιώς. Γράφει διηγήματα, που καμιά φορά μεγαλώνουν και γίνονται μυθιστορήματα, όπως το Μια νύχτα με την Κόκκινη (1995), Ανατολή (1998), Χέρι στη φωτιά (1999), Βρέχει φως (2002), που είναι η ιστορία δύο ιδιαίτερων ποιητών του Μεσοπολέμου, της Πολυδούρη και του Καρυωτάκη. Το θηρίο είναι παντού (2003) και την ταξιδιωτική νουβέλα Εξομολόγηση σ’ έναν κολομβιανό σκύλο (2006). Γράφει και ποιήματα (Ο ξυλοκόπος πυρετός, Αγία μελάνη, Το στόμα κλέφτης, Επικίνδυνα παιδιά), Αγάπη από ζήλια (2004).

Το 2001 εκδόθηκε ένα βιβλίο του που περιέχει ποιήματα, διηγήματα και ζωγραφιές με νερομπογιές, και ονομάζεται Μαύρος χρυσός.

Reviews

[Effie Gavriel · Rating 3 out of 5]

Κάτι λείπει από τα διηγήματα αυτά.
Ξεχωρίζω μόνο τα
Cruel
Το αίνιγμα της βαρύτητας
Δεν θέλω να πεθάνω

[Juan · Rating 1 out of 5]

Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν το αγόρασα, μου έτυχε σε λαχειοφόρο αγορά. Κι ευτυχώς δηλαδή, εκτός από χάσιμο χρόνου, το συγκεκριμένο βιβλίο θα ήταν και χάσιμο χρημάτων. Ειδικότερα:
Πρόκειται για μία συλλογή ασυνάρτητων (με υπερφυσικές ενίοτε διαστάσεις) και ασύνδετων μεταξύ τους διηγημάτων,με περιγραφές προσώπων και καταστάσεων όπως θα τις έκανε ένας καλός μαθητής γυμνασίου, με χρήση σε αρκετά σημεία μικρών προτάσεων, για να δίνεται ή εντύπωση της ροής και αμεσότητας.
Επιπλέον, σχεδόν σε όλα τα διηγήματα, υπάρχουν αναφορές στο σεξ, κάποιες φορές αρκετά περιγραφικές, οι οποίες αγγίζουν τα όρια της πορνογραφίας. Προφανώς, εδώ υπάρχει κάποιο θέμα....
Εν κατακλείδι, το βιβλίο αυτό θα το συνιστούσα μόνον σε όσους θα ήθελαν να ασχοληθούν με τα "ανώτερα" μηνύματα και προβληματισμούς που θέλει να μας μεταδώσει ο συγγραφέας με την ασυνάρτητη, φθηνά επιτηδευμένη και περιγραφική, νευρωσική γραφή του, διαπιστώνοντας για μία ακόμη φορά τι σημαίνει να νομίζεις ότι είσαι συγγραφέας και να έχεις γνωριμίες σε εκδοτικούς οίκους σε μία χώρα σαν την Ελλάδα.
Υ.Γ. Ίσως το χειρότερο βιβλίο που διάβασα τα τελευταία 10 χρόνια.