Art. 285b

by Christiaan Weijts

Sebastiaan is pianoleraar en achtergrondpianist in een restaurant. Wanneer Victoria Fabers, studente aan een dansopleiding, hem aanklaagt wegens stalking, gooit dat zijn leven overhoop. Hij ziet zich genoodzaakt een reconstructie te maken van de jaren waarin hij in de ban raakte van deze muze, die in haar vrije tijd bijverdient in een stripteaseclub, en van het dubbelleven dat hij leidde. Hij had zich immers in diezelfde tijd ontfermd over zijn Italiaanse leerlinge Rosetta, met wie hij zich op de sonates van Domenico Scarlatti stortte. Aan de vooravond van zijn proces speelt Sebastiaan in Rome, waar hem veel duidelijk wordt over de relatie tussen kunst en liefde. Maar is hij in staat zichzelf vrij te pleiten?
ART. 285b is een virtuoze tragikomedie over onschuld en ervaring, dubbellevens, pianomuziek en pornografie, hoop en heimwee, misdaad en misverstand.

Genres: Fiction, Thriller, Roman, Novels

325 pages, Mass Market Paperback

First published January 1, 2006

Reviews

[Anne Leenderts · Rating 1 out of 5]

De gemiddelde Amerikaan die dit boek zou lezen, zou geilen op zijn eigen idee van de Nederlander en denken dat hij gelijk had.

[Evelien · Rating 1 out of 5]

Wat een ongeloofelijk ***boek. Absoluut niet aan te raden. Tenzij je pianovirtuoos bent (of gewoon pianist of muziekkenner of fan van Scarlatti) of absoluut een boek vol seks wil lezen.

Ik heb het helemaal uitgelezen, uit principe, omdat ik nu eenmaal alle boeken waar ik in begin uitlees, maar het was een echte lijdensweg. En ik heb hier en daar ook wel eens een bladzijde of twee overgeslaan.

[Mark Broos · Rating 4 out of 5]

Niet extreem spannend, maar geeft een interessante kijk op het leven van een klassiek geschoolde muziekant die niet helemaal lekker in elkaar steekt.

[Jeroen Van Onselen · Rating 4 out of 5]

Geen recensie, maar wel een korte opmerking. Ik heb genoten van de letterlijke intertekstualiteit in het boek. Die naar Orpheus en Eurydice vind ik slim gevonden. Orpheus mocht niet omkijken, maar kón niet anders. Net zoals het hoofdpersonage door de liefde gedwongen art 285b op zijn hals haalt.
Ik vind dat fijn weglezen, die onvermijdelijke teloorgang van de Griekse tragedie. De laatste keer dat ik een schrijver zo knap zag verwijzen naar de klassieken was voor mij Simone Atangana Bekono met Confrontaties (naar Medusa). Ook in dat boek werpt de intertekstualiteit van die grootse mythologie een slagschaduw op de mondaine werkelijkheid. Amsterdam. Brabant. Een stripper. Een migrantengezin. Een jeugdgevangenis.

Genieten en zoeken op Wikipedia hoe het ook alweer zat.

[Tjibbe Wubbels · Rating 2 out of 5]

Heel veel kon ik hier niet mee. Het is best oké, maar het komt net niet helemaal uit de verf. Een standaard Amsterdammer met één vervelende aanstellerige schreeuw-vriendin en één naief Italiaans kindvrouwtje. Alle emoties uitleggen aan de hand van piano-termen die mij weinig zeggen hielp hier ook niet mee. De plot rond een stalkingzaak is ook plotsklaps afgelopen. Er was meer uit te halen.

[John C. Boer · Rating 2 out of 5]

Hoi, ik ben Christiaan Weijts en ik doe Joost Zwagerman na.
Dit boek is Vals Licht, maar dan tien jaar later opnieuw verteld. Zo ongeveer alle thematiek uit dat boek is gerecycled. Toch nog twee sterren vanwege het feit dat Weijts (meestal) wel kan schrijven, en vanwege het knap verweven van de muziek in dit boek.

[Helena · Rating 1 out of 5]

Wat een verschrikking dit boek. Een combinatie van “50 shades of grey” en muziekles. Boeken lees ik altijd uit dus ook hier heb ik mij doorheen geworsteld, maar manmanman. Het concept is zeker interessant. Er had alleen heel veel anders mee gedaan kunnen worden. Zonde. Het hele boek draait om een aanklacht, maar dat eindigt allemaal opeens plotsklaps.

[Ferryvdhorst · Rating 4 out of 5]

"De maan danst verstrooid op het water. Het zou het volmaakte decor van geluk kunnen zijn. Eindelijk adem ik jouw lucht, eindelijk zie ik wat jij ziet en straks droom ik de dromen die alleen hier gedroomd kunnen worden." (Art. 285b, p. 156).

[Fabian · Rating 4 out of 5]

Zotjes dat dit een debuut was. Ik vind het beter dan Via Cappello 23.
Op het einde had ik wel genoeg van de zoektocht naar natte poezen, en daarom eigenlijk maar 4 op 5.

[Salouaa_ · Rating 1 out of 5]

Wat een tijdverspilling.
Niet aan beginnen.

[Josephine Meeder · Rating 3 out of 5]

Prachtige taal. Het verhaal bevat veel muziek (Verdi, Scarlatti, Chopin) en seks. Ik moest wel een beetje mijn best doen om er doorheen te komen ondanks dat het boek goed geschreven is.

[Martijn Van · Rating 2 out of 5]

Lezenswaardig boek. Interessante kijk op misdaad wat bestraft wordt. Geniaal om een boek naar een wetsartikel te vernoemen.

[Geert van Rooijen · Rating 3 out of 5]

Wat heeft de moderne Nederlandse literatuur toch met obsessieve liefdes? Wat begon met het mooie "Turks Fruit", later werd opgepikt in "Ik ook van jou" en " Oesters van Nam Kee" (en dan vergeet ik er nog een heleboel tussenin), wordt in "Art. 285b" nog een keer dunnetjes overgedaan... Het aardige van het verhaal is de link die gelegd wordt tussen de hoofpersoon, pianoleraar Sebasitiaan en pianist-componist Scarletti. Weijts laat het pianospel en de zinnelijke liefde heel mooi in elkaar overlopen, maar het verhaal is eerder, beter verteld.

[Greta Vercruyce · Rating 2 out of 5]

Ik vond deze roman, ondanks alle lovende recensies, behoorlijk tegenvallen. De structuur én de stijl van het boek vond ik erg gezocht en vooral irritant.
De roman is eigenlijk een verdediging van de hoofdpersoon (die zichzelf continu 'de verdachte' noemt - heel vermoeiend) tegen beschuldiging van stalking van een ex-vriendin.
Ik kon niet of nauwelijks sympathie opbrengen voor 'verdachte'. Naast stalking worden wel wat andere thema's aangestipt: obsessieve liefde, lolita-liefde, verslaving. Maar geen van deze thema's wordt op enige interessante wijze uitgewerkt.
Snel een ander boek pakken.

[Wendy · Rating 1 out of 5]

To be honest: I didn't really 'read' this one... I got stuck at page 75 and didn't get any further. I remember reading 'Via Cappello 23' by the same author, years ago. And also thought to remember liking it, but I'm not so sure about that anymore...
I do think the feeling of the books is quite similar and so the writing seems to be a 'trick'. A not so enjoyable one... I find 'Art. 285b' annoying and boring, not to waste any more time on.

[Lo · Rating 5 out of 5]

Geweldige literaire compositie over een jonge man die beschuldigd wordt van stalking. Er worden parallellen getrokken tussen vrouwen, steden, componisten en kunst. De hoofdpersoon is niet erg sympathiek, maar vraagt zich terecht af of de rechtstaat met deze nieuwe wet niet te gemakkelijk deze vrouw gelijk geeft. Erg goed geschreven.

[Paulien · Rating 2 out of 5]

Ik wilde het boek al heel lang lezen, had er veel positieve reacties over gehoord. Mij kon het echter niet bekoren. De hoofdpersoon vond ik irritant en zijn liefdesperikelen deden me niets. Blij dat het uit is.

[Maarten · Rating 2 out of 5]

Van pianomuziek doorweven stalkingsverhaal, druipend van het (functioneel) naakt, waarin het Noordnederlands me soms vet stoort.

[Elise · Rating 3 out of 5]

FINALLY FINISHED