What do you think?
Rate this book
Wojna braci. Bojownicy, dżihadyści, kidnaperzy
PIERWSZA POLSKA KSIĄŻKA O BOJOWNIKACH ISLAMSKICH. DŻIHAD WIDZIANY OD ŚRODKA.
Relacja naocznego świadka z najbardziej zapalnych miejsc świata: wojna domowa w Syrii, wojna w Czeczenii, zamachy w Turcji i Egipcie, Państwo Islamskie.
Historia porwania opowiedziana przez zakładnika.
W piwnicy, nie wiedząc, czy we śnie, czy na jawie, myślałem o żonie, o liście osób i kontaktów, którą jej zostawiłem na wypadek, gdybym zniknął. Jak to wszystko przetrwa? Co zrobi?
Mogłem mówić, ale tylko w myślach. Mówiłem: zrób to, potem to… Wysyłałem jej słowa w modlitwach i w ciszy, wtedy kiedy nikt się nami nie interesował, o nic nie pytał. W chwilach spokoju, gdy nie bombardowali. W ciszy przed bitwą, którą z upływem czasu słychać było coraz bliżej, wyraźniej i głośniej.
Fascynująca i przerażająca książka Marcina Mamonia — dziennikarza i reżysera filmów dokumentalnych, pracującego w miejscach objętych konfliktami zbrojnymi — który w 2015 roku, razem z fotografem Tomaszem Głowackim, został porwany w Syrii przez Al-Kaidę.
Tytułowi bracia to nieformalna społeczność wszystkich bojowników, których pomimo różnic łączą wspólne ideały. Nazywają się braćmi, nawet jeśli nigdy się nie spotkali. Nie znają swoich imion, najwyżej pseudonimy. Walczą na różnych frontach, w innych organizacjach, mówią różnymi językami. Mają wszystkich przeciwko sobie, a jednak wciąż się nie poddają.
Kim są ludzie, którzy, powołując się na Allaha, toczą wojnę na całym świecie? Dlaczego powstańcy walczący kiedyś o wolność stali się dżihadystami? Ilu z nich jest narzędziem w rękach służb specjalnych?
Co jest źródłem determinacji braci, braku skrupułów, a w końcu okrucieństwa? Dlaczego porywanie ludzi, torturowanie i zabijanie zakładników dla niektórych z nich nie jest niczym nagannym?
Mamoń pisze o swoich wieloletnich doświadczeniach z braćmi. Niektórzy już nie żyją, inni są na szczytach list poszukiwanych terrorystów. Opowiada o pobycie w obozie szkoleniowym dla ochotników islamskich w Gruzji i Czeczenii, o nocnych spotkaniach w miejscach bez adresów na Ukrainie, Bliskim Wschodzie i Kaukazie. Pisze o nielegalnym przekraczaniu granic, o ucieczkach pod gradem kul, o świadomości, że jest się celem dla snajpera i o internetowym czatowaniu z dżihadystami.
Opisuje też szczegóły swojego porwania i uwolnienia.
Marcin Mamoń tematyką Bliskiego Wschodu i terroryzmu zajmuje się od ponad 20 lat – jako jedynemu polskiemu i jednemu z pierwszych dziennikarzy na świecie udało mu się dotrzeć do wielu ważnych przywódców islamskich bojowników i zdobyć ich zaufanie. Wojna braci to także wstrząsająca relacja naocznego świadka konfliktu w Syrii – o zbrodniach popełnianych przez reżim Al-Asada i nierównej walce toczonej przez rebeliantów.
Niesamowita lektura i wyjątkowe zdjęcia Tomasza Głowackiego. Wojna braci to opowieść o wspólnocie ponad granicami państw, prawdziwym niepokojącym braterstwie broni.
Relacja naocznego świadka z najbardziej zapalnych miejsc świata: wojna domowa w Syrii, wojna w Czeczenii, zamachy w Turcji i Egipcie, Państwo Islamskie.
Historia porwania opowiedziana przez zakładnika.
W piwnicy, nie wiedząc, czy we śnie, czy na jawie, myślałem o żonie, o liście osób i kontaktów, którą jej zostawiłem na wypadek, gdybym zniknął. Jak to wszystko przetrwa? Co zrobi?
Mogłem mówić, ale tylko w myślach. Mówiłem: zrób to, potem to… Wysyłałem jej słowa w modlitwach i w ciszy, wtedy kiedy nikt się nami nie interesował, o nic nie pytał. W chwilach spokoju, gdy nie bombardowali. W ciszy przed bitwą, którą z upływem czasu słychać było coraz bliżej, wyraźniej i głośniej.
Fascynująca i przerażająca książka Marcina Mamonia — dziennikarza i reżysera filmów dokumentalnych, pracującego w miejscach objętych konfliktami zbrojnymi — który w 2015 roku, razem z fotografem Tomaszem Głowackim, został porwany w Syrii przez Al-Kaidę.
Tytułowi bracia to nieformalna społeczność wszystkich bojowników, których pomimo różnic łączą wspólne ideały. Nazywają się braćmi, nawet jeśli nigdy się nie spotkali. Nie znają swoich imion, najwyżej pseudonimy. Walczą na różnych frontach, w innych organizacjach, mówią różnymi językami. Mają wszystkich przeciwko sobie, a jednak wciąż się nie poddają.
Kim są ludzie, którzy, powołując się na Allaha, toczą wojnę na całym świecie? Dlaczego powstańcy walczący kiedyś o wolność stali się dżihadystami? Ilu z nich jest narzędziem w rękach służb specjalnych?
Co jest źródłem determinacji braci, braku skrupułów, a w końcu okrucieństwa? Dlaczego porywanie ludzi, torturowanie i zabijanie zakładników dla niektórych z nich nie jest niczym nagannym?
Mamoń pisze o swoich wieloletnich doświadczeniach z braćmi. Niektórzy już nie żyją, inni są na szczytach list poszukiwanych terrorystów. Opowiada o pobycie w obozie szkoleniowym dla ochotników islamskich w Gruzji i Czeczenii, o nocnych spotkaniach w miejscach bez adresów na Ukrainie, Bliskim Wschodzie i Kaukazie. Pisze o nielegalnym przekraczaniu granic, o ucieczkach pod gradem kul, o świadomości, że jest się celem dla snajpera i o internetowym czatowaniu z dżihadystami.
Opisuje też szczegóły swojego porwania i uwolnienia.
Marcin Mamoń tematyką Bliskiego Wschodu i terroryzmu zajmuje się od ponad 20 lat – jako jedynemu polskiemu i jednemu z pierwszych dziennikarzy na świecie udało mu się dotrzeć do wielu ważnych przywódców islamskich bojowników i zdobyć ich zaufanie. Wojna braci to także wstrząsająca relacja naocznego świadka konfliktu w Syrii – o zbrodniach popełnianych przez reżim Al-Asada i nierównej walce toczonej przez rebeliantów.
Niesamowita lektura i wyjątkowe zdjęcia Tomasza Głowackiego. Wojna braci to opowieść o wspólnocie ponad granicami państw, prawdziwym niepokojącym braterstwie broni.
- GenresNonfiction
496 pages, Paperback
First published March 2, 2017
33 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 2 of 2 reviews
September 8, 2017
Uwaga, ocena zawiera spoilery.
Mam problem z tą książką, gdyż dotyczy bardzo aktualnej i nurtującej pewnie wielu z nas kwestii, a jednocześnie pozostawia wiele do życzenia w kwestii warsztatu.
Czytelnik dowiaduje się niemało na temat codziennego życia w świecie ogarniętym islamskim ekstremizmem, w świecie permanentnej wojny na tle religijnym i etnicznym, świecie obcym dla większości z nas niemal jak księżyc.
Z drugiej strony, nie dowiadujemy się nic na temat podstaw tego konfliktu (tych konfliktów?), jego źródeł, albo celów. Brakuje widoku z lotu ptaka, który pomógłby czytelnikowi poukładać sobie w głowie obraz tego kto jest kim, kto z kim walczy, kogo wspiera które mocarstwo, o co toczy się gra.
W poszarpane (bardzo) narracji, bohater zapomina o tym "big picture" i skupia się w zasadzie wyłącznie na przekazaniu swoich wspomnień i obserwacji "tam i wtedy". Opowieść toczy się na poziomie detali (typu: opis samochodów, jakimi poruszają się bojownicy w Syrii lub Czeczenii, albo charakterystyka celi więziennej tak przejmująca, że niemal własnymi zmysłami człowiek doświadcza obecności w niej).
Reportażowa forma tej książki nie przypadła mi zupełnie do gustu, gdyż sprawia, że - skądinąd fascynująca opowieść - mieści się na pograniczu literatury faktu i książki przygodowej. A mogłoby być o wiele lepiej, gdyby autor dodał dwa, może trzy krótkie rozdziały, w których zawarłby brakujące wg mnie: zarys chronologiczny wydarzeń, spis głównych postaci i ich motywów dla udziału w "ich wojnach", mapy konfliktów z wskazaniem stron i ewolucji tych konfiguracji w czasie, etc.
Mam problem z tą książką, gdyż dotyczy bardzo aktualnej i nurtującej pewnie wielu z nas kwestii, a jednocześnie pozostawia wiele do życzenia w kwestii warsztatu.
Czytelnik dowiaduje się niemało na temat codziennego życia w świecie ogarniętym islamskim ekstremizmem, w świecie permanentnej wojny na tle religijnym i etnicznym, świecie obcym dla większości z nas niemal jak księżyc.
Z drugiej strony, nie dowiadujemy się nic na temat podstaw tego konfliktu (tych konfliktów?), jego źródeł, albo celów. Brakuje widoku z lotu ptaka, który pomógłby czytelnikowi poukładać sobie w głowie obraz tego kto jest kim, kto z kim walczy, kogo wspiera które mocarstwo, o co toczy się gra.
W poszarpane (bardzo) narracji, bohater zapomina o tym "big picture" i skupia się w zasadzie wyłącznie na przekazaniu swoich wspomnień i obserwacji "tam i wtedy". Opowieść toczy się na poziomie detali (typu: opis samochodów, jakimi poruszają się bojownicy w Syrii lub Czeczenii, albo charakterystyka celi więziennej tak przejmująca, że niemal własnymi zmysłami człowiek doświadcza obecności w niej).
Reportażowa forma tej książki nie przypadła mi zupełnie do gustu, gdyż sprawia, że - skądinąd fascynująca opowieść - mieści się na pograniczu literatury faktu i książki przygodowej. A mogłoby być o wiele lepiej, gdyby autor dodał dwa, może trzy krótkie rozdziały, w których zawarłby brakujące wg mnie: zarys chronologiczny wydarzeń, spis głównych postaci i ich motywów dla udziału w "ich wojnach", mapy konfliktów z wskazaniem stron i ewolucji tych konfiguracji w czasie, etc.
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 24, 2024
Trudno zarzucać Marcinowi Mamoniowi, że nie wie o czym pisze. Wszak to on spędził dłuższy czas w więzieniu dżihadystów, podczas swojej dziennikarskiej kariery poznał ich dziesiątki i zna realia takich ugrupowań od środka. Nie można jednak przejść obojętnie obok faktu, iż Mamoń cierpi na pewnego rodzaju syndrom sztokholmski i stara się usprawiedliwiać swoich porywaczy, nie mówiąc już o jego niemalże pełnym zrozumieniu aktywności Czeczenów. Z tego powodu czasami odnosi się wrażenie, iż dokumentalista widzi największe zagrożenie w Rosji i w prawowitych władzach Syrii, chociaż trzeba mu oddać, iż zwraca uwagę na zwykłą bandyterkę jaką okazała się być "demokratyczna opozycja" z Wolnej Armii Syrii. Tym niemniej lektura do pasjonujących nie należy.
Displaying 1 - 2 of 2 reviews