หนึ่งใจ

by อยุทธ์

เรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาเมื่อสิบปีก่อน
เป็นความทรงจำทั้งหวานและขม
พวกเขาค้นพบกันและกัน
ก่อนแยกจากกันโดยไม่ได้ร่ำลา

เทวาฤทธิ์ บังเอิญมาเจอชายหนุ่มอีกครั้ง
ในช่วงเวลาที่ฝันร้ายในอดีตย้อนมาหลอกหลอน
ทั้งเรื่องพ่อบังเกิดเกล้าที่ไม่เคยตั้งใจทำเขาเกิด
ทั้งเรื่องพ่อเลี้ยงที่ล่วงละเมิดเขาอย่างทารุณในวัยเด็ก
หากจะมีเรื่องดีท่ามกลางเรื่องเลวร้ายเหล่านั้น
ก็คงเพราะมันทำให้ชายหนุ่มกลับมาหาเขา

จอมไท รู้ว่าตัวเองไม่ใช่เกย์...
แต่หัวใจเขากระตุกไหว เมื่อเป็นผู้ชายดวงตาสีเขียวคนนี้
ทว่าเรื่องของเขากับชายหนุ่มดูไม่ง่ายเอาเสียเลย
เมื่อความรักระหว่างเพศเดียวกันไม่เป็นที่ยอมรับในสังคม
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขาไม่แน่ใจว่าพ่อแม่และลูกๆ ของเขา
จะคิดเช่นไร ถ้าต้องรับรู้ว่า…เขาหลงรักผู้ชาย

...

594 pages, Paperback

Published March 1, 2017

Reviews

[Clairdenoon · Rating 5 out of 5]

คำเตือน:ข้อความต่อจากนี้..ยาว-เยอะ-เว่อร์-อวย-มาครบ-โปรดคิดให้ดีก่อนจะอ่าน!....แฮร่:p

1----อ่านจบ----รู้สึกเหมือนค้นพบ..นิพพานบนทางสายวาย*////*
---เฮ้อออ..ถ้าจะดีงามขนาดนี้~ให้อารมณ์ความรู้สึกลึกซึ้งตรึงใจแบบนี้....คนอ่านชะนี้ชะนีคนนี้..ที่อ่านนิยายวายไม่เคยจบเลย=_=....ยอมค่ะ^^..อ่านจบได้โดยละมุน-กรีดร้อง-โวยวาย-โหยหวน-โห่ฮิ้ววว-รู้สึกหัวใจฟูฟิน-อินจนไปไม่เป็น....และไม่อยากอ่านวายอ่านวอดอะไรที่ไหนแล้ว...ณ เวลานี้..ไท-เทคือสุด!>○<♡
~~~~~#ชอบประโยคนี้ของเทชะมัด
••เทวาฤทธิ์says: มีคนบนโลกมากมายไม่สมหวังกับความรัก ต่อให้พวกเขาสมบูรณ์แบบแค่ไหนก็ตาม..ฉันกับไทก็ไม่ต่างกันเพียงแต่ฉันไม่ต้องการคนที่จะเข้ามาทุ่มเทหรือทำอะไรเพื่อฉัน ฉันต้องการแค่คนที่เข้าใจในสิ่งที่ฉันเป็น ยอมรับและอยู่ด้วยกัน ถ้าถึงเวลาที่เราต้องลากันจริงๆ อย่างน้อยฉันก็แน่ใจว่าจะไม่มีวันเสียดายช่วงเวลาที่ได้มีร่วมกับเขา
~~~~~

2-----ทำไมต้องอ่าน*หนึ่งใจ*------เพราะอ่าน*แสนรัก*แล้วรักแล้วชอบ...เห็นไท-เทตั้งแต่พวกเค้าเดบิวด์..เทวาฤทธิ์ผู้ชายBisexual-หญิงชายได้หมดถ้าสดชื่น-ลุคเถื่อนๆที่มีปมชีวิตบัดซบดาร์กๆดำมืดซับซ้อนแต่ก็แฝงความอ่อนโยนที่แสนจะเร้าใจแบบสุดๆ☆จอมไทอาตี๋น้อยน่ารัก,อบอุ่น,สดใส,เจิดจ้า,มองโลกในแง่ดี,รักครอบครัว,จิตใจดี,มีความเย้ายวนที่กวนหัวใจเทให้ปั่นป่วน-ได้เห็นความต่างที่แสนดึงดูด-ได้เห็นส่วนเติมเต็มของกันและกัน-ได้เห็นเคมีฟิสิกส์ชีวะที่แสนจะลงตัวของทั้งคู่-อยากให้ทั้งคู่ได้สมหวัง--หนึ่งใจ--ก็เลยเป็นเป้าหมายที่ตั้งหน้าตั้งตารออ่าน♡

~~~~~#เทได้ฟังแบบนี้จากปากไท~ยิ่งหลงหัวปักหัวปำหนักกว่าเก่า
••จอมไทsays: ถ้าอะไรๆสมบูรณ์แบบไปเสียทุกอย่าง ชีวิตจะเหลืออะไรให้ค้นหาเล่า อีกอย่างผมไม่ได้อยู่เพื่อตามหาคนที่ดีพร้อม แต่ผมตามหาคนที่มีข้อบกพร่อง คนที่มีบางอย่างขาด คนที่ผมสามารถแบ่งปันและเติมเต็มให้ได้ และผมเจอแล้ว...จากนี้เราจะเป็นคู่ที่ขาดๆเกินๆที่เพอเฟคที่สุดในโลก
~~~~~

3.---หนึ่งใจมีอะไรบ้าง---หลักๆเป็นเรื่องราวของไท-เทในอีก10ปีต่อมา-หลังจากเจอกันครั้งสุดท้ายและมีค่ำคืนแสนจะเร่าร้อนด้วยกันที่เซียงไฮ้(เรื่องราวที่เซี่ยงไฮ้แบบเต็มๆมีอยู่ใน*หนึ่งใจMemory*จอมไทเสียเอกราชให้เทที่นั่น...กรี๊ดดด...)ทั้งคู่ต่างก็ยังไม่ลืมกัน เก็บกันและกันไว้ในส่วนลึกของใจ-เมื่อมาเจอกันอีกครั้ง-ในวันที่ร่างกายและจิตใจเติบโตขึ้น-จอมไทในสเตตัสพ่อหม้ายเมียหย่าและมีลูกสองคน-เทวาฤทธิ์ในสเตตัสหนุ่มใหญ่ไร้พันธะ-ระยะเวลาที่ห่างกลับทำให้ความรู้สึกยิ่งมากมายขึ้น-ความคิดถึงและโหยหาที่ท่วมท้น-อะไรๆมันก็เลยเร่าร้อน-รุนแรง-ปัง-ปัง-ปัง-แบบฉุดไม่อยู่~อร๊ายย~เราจะได้รู้ทุกปมในใจของเท-ปัญหาชีวิต,ความรุนแรงและถูกล่วงละเมิดในวัยเด็ก-ที่หลอกหลอนและหล่อหลอมให้เทเป็นเทในแบบนี้-เราได้เห็นพัฒนาการในการเติบโตทั้งร่างกายและความคิดของไท-การตัดสินใจที่ใช้สติปัญญาไตร่ตรองอย่างถ้วนถี่จนไม่มีอะไรให้เสียใจในภายหลัง-การทำหน้าที่ลูกที่ดีของพ่อแม่-ไปพร้อมๆกับรักษาหัวใจของตัวเองไว้-ได้ดื่มด่ำกับความรักที่ทั้งคู่มีให้กัน-ได้รู้ซึ้งถึงความรักความปรารถนาดีของคนในครอบครัวของทั้งคู่-ได้เอาใจช่วยให้ไท-เทจับมือกัน-เยียวยาหัวใจของกันและกัน-เผชิญหน้ากับอุปสรรคปัญหาต่างๆไปด้วยกัน-♡#ฟินค่ดๆ

~~~~~#ป๊าจอมไทเท่ห์ได้ใจสุดๆ♡
••จอมเทพ(ป๊าจอมไท)says: ม้าจำได้ไหมตอนที่ไอ้ไทมันเกิด ตอนนั้นแค่มันครบสามสิบสอง สติปัญญาไม่บกพร่องเราก็ดีใจแล้วไม่ใช่หรือ แล้วทำไมพอเราโตขึ้นเราถึงยอมรับตัวตนของมันที่เราสร้างขึ้นมาไม่ได้...ลูกมันไม่ใช่หุ่นยนต์ เราเองก็ไม่ใช่คนถือรีโมท ถ้ารักมัน เราก็ควรให้มันได้ใช้ชีวิตอย่างคนที่มีหัวจิตหัวใจ
~~~~~

4.---กำลังใจในการอ่าน----สำหรับเรา~จะอ่านวายทั้งที-ต้องตั้งสติกันเป็นเดือน-มันต้องใช้กำลังใจในการอ่านจริงๆนะ^0^-ยิ่งงานของอยุทธ์^^นอนตีพุงอ่านไม่ได้เลยต้องมีเรื่องให้หน่วงให้วิตกพอๆกันกับความฟินและอินขั้นสุด-กำลังใจของเราคือ
●4.1.~จอมไท-กับ-เทวาฤทธิ์รักกันมากกกกมีกันและกัน..ในทุกลมหายใจ...#เตรียมซึ้งได้เลย^^
●4.2.~เรื่องนี้จบดี^^ไท-เทได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข^^เพราะงั้น~#อ่านแบบสบายใจได้^_^
●4.3.~เลิฟซีนแซ่บเลือดสาดดด..~#กรุณาสำรองเลือดก่อนอ่าน,ยาดม,ยาหม่องให้พร้อม^^
●4.4.~ลุคใหม่ของ-จอมไท-อปป้าไท-มาพร้อมกล้ามแน่นและซิกส์แพคครับ!-จากหนุ่มร่างบาง-ไทไปฟิตกล้ามเนื้อจนล่ำเกือบๆเท่าเท-ด้วยแรงบันดาลใจจากเท♡no pain no gainจนแข็งแกร่งล่ำบึ้กก็เพื่อปกป้องเทได้..ไม่ให้เทต้องลำบากดูแล และ...ที่สำคัญ!!เพื่อความแซ่บถึงใจเวลา-จุดจุดจุด-กับเท...กรี๊ดดดดด~...#จุดนี้กำลังใจมาเต็ม!!

~~~~~#อันนี้ชอบมาก..เทตอบปัญหาเรื่องการนอกใจได้ดีจริงๆ♡
••เทวาฤทธิ์says: ป๋ากับอินรวมถึงฉันไม่ได้มีโชคเรื่องผู้หญิงนัก ผู้หญิงส่วนใหญ่ในชีวิตพวกเราร้ายกาจทั้งนั้น นายคงไม่เข้าใจหรอกว่า การได้พบใครสักคนที่ใช่ มีความหมายกับเราแค่ไหน เราไม่เอาความเชื่อใจหรือความพยายามที่ต้องฝ่าฟันเพื่อให้ได้เป็นเจ้าของคนคนนั้นไปแลกกับการถึงจุดสุดยอดแค่ไม่กี่นาทีหรอก
~~~~~

5---ที่ชอบที่ชอบ----นอกจากไท-เท,แก๊งค์แสนรักก็มา~มาดามเดือนวิสาลูก2แต่ก็ยังแสบและแซ่บ,ลุงหมีดินก็มา..50กว่าแต่ก็ยังน่ารัก^^รักเมียหวงเมียเหมียนเดิมที่เพิ่มเติมคือมีความลับกับเมีย?(แต่ก็เพราะรักนะ^^),อินมาแว้บๆกับบทบาทคุณพ่อที่หวงลูกสาว,นอกจากตัวละครที่ข้องเกี่ยวกับไท-เทตรงๆ-ที่มาเพิ่มก็คือ-คริสเตียน'ลูกชายของลุงดินกับวิสาที่มีออร่าเจิดจรัสน่าปลุกปั้นเป็นพระเอกสุดๆ,แต่ที่ชอบที่สุดคือนิค-นิโคลาส-เด็กหนุ่มอายุ15ที่ฉลาดเกินตัว เข้าใจโลก และมีบทบาทสำคัญแบบว่า พระรองเรื่องนี้ก็นิคเลยแหละ(ส่วนพระเอก-นายเอกนี่ไทหรือเทสรุปไม่ได้จริงๆแต่ถ้านับจากสถิติ...เอิ่ม..ตอนนี้เท..น่าจะเป็นพระเอกนะ^^lol)

~~~~~#จอมไทน่าร๊ากกกกก
••จอมไทsays: ....แล้วใครจะเป็นผัวเป็นเมีย...ผมรู้ว่าคุณนำผมอยู่ แต่ผมกำลังเร่งทำแต้ม
••เทวาฤทธิ์says: ไท ฉันกำลังซีเรียส
~~~~~

6---มากกว่านิยายวายๆ---คือความรู้สึกดีที่มีและความคิดคำนึงที่ได้มา-ดีใจที่ได้อ่านค่ะ--คุณอยุทธ์กินอะไรเป็นอาหารคะ?^^ตับ?หัวใจ?เครื่องใน?อูนางิ?พริก?ถึงแต่งได้ลื่นไหล~สำนวนเรียบๆแต่พีค~แซ่บนัว~ซาบซึ้ง~กินใจ~สั่นสะเทือนอาตยนะทั้ง6ของเราได้ขนาดนี้♡~มันข้ามผ่านเรื่องเพศสภาพช.-ญ.ไปเลย~เป็นเพียงแค่คน2คนที่รักกันด้วยหัวใจเป็นหนึ่งเดียวกันจริงๆ~มันดีมากกกกก^^ไทน่ารัก~เทก็เท่ห์มากๆ..งือออ...บอกจากใจเลย--ร้อยพันใครรีวิวก็ไม่สยิวเท่าเราอ่านเอง^^...lol~555+
#ถ้าครึ้มอกครึ้มใจและกล้าพอ...อยากแนะนำให้อ่าน-หนึ่งใจ-ค่ะ^^♡

~~~~~
••จอมไทsays: ร้องเพลงกล่อมผมสิ
••เทวาฤทธิ์says: เพลงอะไร
••จอมไทsays:เบบี้ ของ จัสติน บีเบอร์
••เทวาฤทธิ์says: ฆ่าฉันเถอะว่ะ
••clairdenoonsays: 5555555555นึกภาพเทร้องBaby baby baby Oh~55555555
~~~~~
#ถ้าแสนรักเป็นนิยายตลกได้ฉันใด..หนึ่งใจก็เป็นนิยายตลกได้ฉันนั้น^_^

[Lily 百合花 · Rating 4 out of 5]

ชื่อเรื่อง – หนึ่งใจ
ผู้แต่ง – อยุทธ์


ตัวละคร
เทวาฤทธิ์ (เทวา), คาร์ลอส ฮาริม (คาร์ล)
จอมไท (ไท)


รีวิวหลังอ่าน

เพิ่งเคยอ่านแนววายครั้งแรกในชีวิตเลย จริงๆ ก็เคยอ่านฟิควายนิดๆ หน่อยๆ สมัยเรียนมัธยมนะ (เพราะเพื่อนเขียนเอง กับมีเพื่อนตามอ่าน แล้วเราก็อยากรู้ เลยขออ่านบ้าง ฮ่าๆ) ก็ได้เปิดหูเปิดตาดี เรื่องมันละมุนละไมดีนะ เราเองคิดว่าการที่คนเรารักกัน มันไม่ได้อยู่ที่เพศว่าเป็นเพศไหน ถ้ารักกันก็คือรักกันนั่นแหละ

แต่อ่านๆ ไปก็อาจจะเกิดข้อสงสัยที่อาจจะ 18+ ไปหน่อย ว่าเขาอะไรกันยังไง ฮ่าๆๆ แต่คิดว่าถ้าอ่านเรื่องนี้จบไปหนึ่งเรื่อง อ่านเรื่องต่อๆ ไปในอนาคต อาจจะเข้าใจมากขึ้นก็ได้ เรานี่ก็ช่างสงสัยนะ นี่ยังคิดเลยว่าจะถามคนที่อ่านวายมานานแล้วด้วยว่าเป็นยังไงหว่า

เนื่องจากว่าเรื่องนี้เป็นตัวละครจากเรื่อง “แสนรัก” ที่เราเคยอ่านเมื่อนานมาแล้ว เรื่อง “แสนรัก” เราไม่ได้ชอบมาก แต่พอมาอ่าน “หนึ่งใจ” แล้ว เรากลับชอบมากกว่า “แสนรัก” อีก เราว่าตัวละครในเรื่องนี้ทำให้เราเห็นใจแล้วเอาใจช่วยให้ผ่านพ้นดราม่าชีวิตที่เจอได้

สรุปว่าเป็นนิยายวายที่หนามาก แต่เมื่ออ่านแล้วจะรู้สึกว่าทำไมสั้นจังเลย อยากจะให้เรื่องราวดำเนินต่อไปเรื่อยๆ แม้เราจะตามอ่านเล่มตอนพิเศษแล้ว ก็ยังรู้สึกว่ายังไม่จุใจเท่าที่ควร จริงๆ อ่านเรื่องนี้จบแล้ว แนะนำว่าควรอ่าน “หนึ่งใจ...Memory” ต่อเลยทันทีนะ แล้วคุณจะอินและฟินหนักมากจริงๆ เพราะเราว่าเล่มนี้จบแบบที่ว่าต้องพุ่งตัวไปอ่านเล่มพิเศษจริงๆ นะ ^^

เล่มนี้เลยถือว่าครบรสจริงๆ และทำให้เราอ่านแนววายได้อย่างที่รู้สึกว่า เป็นนิยายที่สวยงาม และทำให้เราสนใจอยากจะอ่านวายเรื่องอื่นๆ จริงๆ และเผลอๆ คิดว่าอาจจะล้มละลายโดยไม่รู้ตัว เนื่องจากอาจจะมีแนวที่ชอบเยอะขึ้นไปอีก ฮ่าๆๆๆๆ

ลืมเล่าว่าตัวละครที่เราชอบมากเป็นพิเศษก็คือนิโคลัส คือโคตรแย่งซีน โคตรอะไรก็แล้วแต่ ฉากไหนมีเด็กน้อยคนนี้นะ ทำเอาเราขำตลอดเวลา ขำที่เด็กน้อยรู้เรื่อง แล้วก็ทำเป็นไม่เห็นซะ กร๊ากๆๆ เรียกว่าโตเกินวัยไปมากๆ น่ารักจนอยากให้มีเรื่องหลักของตัวเองเลยแหละ ชอบๆๆ

[สปอยล์]

สิบสามปีผ่านไป (ใช่ไหมหว่า) จอมไทได้มาเจอเทวาฤทธิ์อีกครั้ง ตอนแรกเทวาฤทธิ์เจอกับลูกสาวของอัลโนด (ชื่อนี้ไหม ข้าลืม) ก็มีอะไรด้วย จอมไทเห็นก็แอบหึงหวง เราเองก็แอบช็อกๆ ตอนเฉลยว่าเป็นพี่น้องกัน แต่สุดท้ายก็บอกว่าเป็นแค่ลูกสาวบุญธรรมนะ ส่วนเทวาเป็นลูกชายแท้ๆ

เทวาฤทธิ์มีปมความหลังฝังใจแต่เด็ก คือแม่ตัวเองถูกพ่อตัวเองข่มขืน แถมพ่อแท้ๆ ยังฆ่าพ่อเลี้ยงต่อหน้าต่อตา เทวาฤทธิ์เอามีดทำเป็นฆ่าเดวิด พ่อเลี้ยงตัวเอง แล้วก็ถูกส่งไปเลี้ยงดูที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า โชคดีที่ต่อมาได้เป็นลูกบุญธรรมของบดินทร์ภัทร ที่ช่วยลบคดีนี้ออกไป รวมถึงให้การเลี้ยงดูอย่างดี แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นเทวาเองก็ไม่อยากเอาเรื่องนี้ไปกวนพ่อบุญธรรมตัวเองกับน้องชายบุญธรรม

ผู้หญิงที่เป็นลูกบุญธรรมพยายามตามตื๊อ เพราะพ่อป่วยใกล้ตายแล้ว จะให้เทวาสืบต่อกิจการครอบครัว เขาก็พยายามหลบเลี่ยงนะ ไหนจะการที่ตัวเองเจอแดเนียล น้องชายของเดวิดอีก ที่หน้าคล้ายเดวิดมาก เหมือนเงาร้ายในอดีตตามมาหลอกหลอน เพราะตอนเด็กนั้นเดวิดข่มขืนเทวา แล้วก็แดเนียลด้วย โดยภายนอกทุกคนจะมองว่าเดวิดคือคนดี คือลูกที่ดีของพ่อแม่ พ่อแม่เองก็รักเดวิดมากกว่า และหาว่าแดเนียลโกหก ซึ่งจริงๆ ก็รู้แหละว่าคืออะไร แต่เพื่อหน้าตาแล้วก็ไม่สนใจปกป้องแดเนียลเลย

แดเนียลเข้าใจว่าเทวาเมื่อตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับเขาแล้ว จะต้องเข้าใจและรักเขาแน่ๆ เลยจับตัวไปแล้วมีอะไรด้วย ทำเอาเทวารู้สึกเหมือนมีบาดแผลในใจมากขึ้นไปอีก

เทวากับจอมไทเจอกันครั้งนี้ เทวาขอคบและบอกชอบ ตกใจด้วยว่าตอนที่รู้ว่าเก้ากันยากับจอมไทเลิกกันไปแล้ว จริงๆ เมื่อสิบปีก่อนหลังจากที่มีอะไรกันที่เซี่ยงไฮ้ เทวาติดงานเลยไม่ได้คุยกันอีกเลย จอมไทคิดว่าโดนเท เลยกลับไทยทันที แล้วหลังจากนั้นก็อกหักมีอะไรกับเก้ากันยาที่กำลังอกหักเหมือนกัน เมื่อตั้งท้องก็แต่งงานกัน เทวารู้ข่าวก็หัวใจสลายไป พอครั้งนี้มาคบกันก็ต้องปรับตัวกันพอควร เปิดใจกันด้วยว่าต้องไว้ใจกันนะ อย่าได้มีความลับอะไรต่อกัน ก็มีบางครั้งที่มีผู้ชายที่ติดพันเทวาเข้ามาทำให้จอมไทหึงหวง แต่สุดท้ายก็คุยกันได้

มีเด็กคนหนึ่งแอบตามทั้งสอง พอจับได้สรุปว่าชื่อนิโคลัส เป็นลูกแท้ๆ ของแดเนียลที่แดเนียลไม่เคยรู้มาก่อน แม่ตายจากไปแล้ว เหลือตัวคนเดียว ลูกของวิสากับบดินทร์ภัทรได้รู้จักก็อยากจะสนิทด้วย แต่นิโคลัสก็ไว้เชิงนะ เราขำมากเวลาคุยกับเทวา ตลกจริงๆ แล้วสุดท้ายก็กลายเป็นคนที่จอมไทชวนอยู่ด้วย รวมถึงเทวาก็เอามาเป็นลูกบุญธรรม โดยให้ช่วยทำงานให้

เมื่อเทวาผ่านพ้นอดีตที่ดำมืดของตัวเองได้ ยอมที่จะไปสานต่อกิจการของพ่อตัวเองที่กำลังจะจากไป โดยได้เจอกันและคุยกันไม่มาก เพราะไม่ผูกพันอะไรกันเลยไง ก็ขอเวลาจอมไทสามสี่ปี ก่อนจะกลับไปหานะ ก็โอเคกันไป จอมไทหายไปนานมาก พ่อแม่เลยโผล่มาตาม จอมไทอ้างว่าเพื่อช่วยเหลือเทวาที่ป่วยต้องปรึกษาจิตแพทย์ เลยต้องอยู่ยาวไรงี้ แต่สุดท้ายพ่อแม่ก็รู้ว่าลูกตัวเองชอบเทวา เพราะเห็นจูบกับเทวานั่นเอง แล้วก็รับไม่ได้ในตอนแรก

ตอนที่จอมไทกับเก้ากันยาเลิกกัน ทุกคนโกรธมาก ซึ่งจริงๆ ทั้งสองรักกันอย่างพี่น้อง เก้ากันยารักกับผู้หญิงอีกคน แต่เพราะเปิดเผยไม่ได้หรืออะไรก็แล้วแต่ ก็เศร้าจนมีมีอะไรกับจอมไทแล้วแต่งงานกัน พอมีลูกคนที่สองก็ไม่ได้มีอะไรด้วยกันนะ แต่เป็นการมีผ่านทางการแพทย์ ตอนหย่าก็ตัดสินใจกันดีแล้ว และกลับไปอยู่กับคนที่รัก โดยให้ความรักความใส่ใจลูกๆ เหมือนเคย

สุดท้ายแดเนียลก็รับรู้ว่ามีลูกชาย แต่ก็ไม่ได้รักและผูกพัน แถมก่อเหตุจนสุดท้ายก็ฆ่าตัวตาย (ใช่ไหมหว่า เราอ่านนานจนลืมไปแล้วววววววว)

จอมไทกลับไปทำงาน คุยกับพ่อแม่เข้าใจกันดีแล้ว ว่าต่อให้รักเทวา แต่ก็ไม่ได้ละทิ้งหน้าที่ลูกที่ดีและพ่อที่ดีของลูกๆ นะ สามปีผ่านไปไม่ได้ติดต่อกับเทวาเลย เทวาได้ทำงานที่จะต้องโคกับบริษัทของจอมไท ตามที่บดินทร์ภัทรเคยคุยงานไว้ เลยได้กลับมาเจอกัน แล้วก็จบแค่นี้แหละ

ลืมเล่าว่าระหว่างเรื่องวิสามีปัญหากับบดินทร์ภัทร โดยสงสัยว่าอีกฝ่ายมีเมียน้อย แต่แท้จริงแล้วคือบดินทร์แกกลัวเมียจะเจ็บเพราะท้องอีก เลยจะทำหมัน แต่พอถึงเวลาจริงก็ไม่กล้าทำไรงี้ ฮ่าๆ

Start 15.23 น. Sun 17 Jun 2018
End 23.28 น. Sat 7 Jul 2018
Review Date 19.09 น. Fri 27 Jul 2018

[อุ้มสม · Rating 5 out of 5]

ปัจจุบันนิยายวายเป็นงานเขียนอีกประเภทที่ได้รับความนิยมมาก แต่ส่วนตัวเราไม่ค่อยได้ตามจนถึงขั้นเป็นติ่งหรือสาวก แต่รู้สึกโชคดีมากที่ได้หยิบงานวายอย่าง “หนึ่งใจ” เรื่องนี้มาอ่าน เราได้อะไรมากกว่าเรื่องรักของผู้ชายกับผู้ชายจริงๆ
“หนึ่งใจ” เป็นเรื่องราวเหตุการณ์ในช่วงสิบสามปีต่อมาจาก “แสนรัก” (งานเขียนของอยุทธ์เล่มก่อนหน้า ซึ่งเป็นเรื่องรักโรแมนติกชายหญิง ตีพิมพ์กับสนพ.คำต่อคำ) แต่ไม่ต้องกลัวว่าจะอ่านไม่รู้เรื่องนะครับ เพราะเราเองก็อ่านหนึ่งใจก่อนแสนรัก (ถ้าไม่มีหนึ่งใจ ก็อาจไม่ได้ซื้อแสนรักกลับมาด้วยก็ได้) เรียกได้ว่าพออ่านเรื่องนี้จบ ความอยากรู้อยากเห็นในเรื่องราวก่อนหน้านี้ก็บังเกิดทันที
ผู้เขียนถ่ายทอดให้เราได้เข้าใจอย่างชัดเจน ว่าความรักที่อย่างบนโลกนี้ล้วนเป็นสากล ความรักที่บริสุทธิ์เป็นสิ่งที่สวยงาม รักระหว่างเพศเดียวกันไม่ใช่เรื่องแตกต่าง ไม่ใช่สิ่งที่ต้องรังเกียจเหยียดหยาม อ่านแล้วก็สะท้อนถึงความเป็นจริงในสังคมเรา ไม่ใช่แค่เรื่องรัก แต่ปัญหาสังคมที่อยู่ในเรื่องล้วนเป็นเรื่องที่ “หนักหน่วง” ทำให้เรื่องราว “เข้มข้นมาก” …คอดราม่าอย่างเรา ไม่ชอบได้ยังไง!
เล่มหนามาก แต่เราอ่านจนอย่างรวดเร็ว ด้วยเนื้อเรื่องที่สนุก ชวนติดตาม สำนวนของอยุทธ์ก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ไม่เหมือนใคร ไม่มีใครเหมือน ซึ่งเรามองว่านักอ่านบางคนอาจจะรับไม่ได้ด้วยบทสนทนา บทบรรยายที่มีความดิบเถื่อน ตรงไปตรงมา แต่สำหรับเรายังอยู่ในระดับที่รับได้และไม่ซีเรียส
เมื่อสิบสามปีก่อน เขาทั้งคู่พบกัน รักกัน มีความสัมพันธ์กัน ทว่ามีเหตุการณ์ที่ทำให้ทั้งคู่ต้องจากกัน จากกันด้วยข้อกังขา ด้วยความไม่เข้าใจซึ่งกันและกัน แถมจากในวันต่อมาหลังจากนอนด้วยกัน!
“เทวาฤทธิ์” หรือชื่อจริงๆ ของเขาคือ “คาร์ลอส” ชายหนุ่มที่เผชิญหน้ากับปัญหาราวกับพายุลูกใหญ่ตั้งแต่เด็ก ไม่สิ…ตั้งแต่เกิดเสียด้วยซ้ำ!
เด็กชายที่เกิดจากแรงกำหนัดของพ่อแท้ๆ พ่อที่ลากแม่ไปข่มขืนอย่างไร้ซึ่งความปรานี
เด็กชายที่ถูกพ่อเลี้ยงทารุณกรรมทั้งร่างกายและจิตใจ ราวกับเขาไม่ใช่คน หากแต่เป็นเพียงเครื่องมือระบายความใคร่ ความโหดเหี้ยมต่ำช้าของสัตว์นรกที่เลวเกินกว่าจะเรียกว่าคน
เด็กชายที่ไม่เหลือใครนอกจากแม่แท้ๆ หากแต่ไม่เคยได้รับความรักจากแม่เลยสักนิด สำหรับแม่แล้ว คาร์ลอสเป็นสิ่งที่คอยเตือนสตินางว่าพ่อแท้ๆ ของเขา ผู้ชายเลวๆ คนนั้นทำอะไรกับเธอไว้บ้าง
ความรุนแรงที่เขาได้รับจากทุกๆ ด้าน มันหนักหน่วงเกินกว่าเด็กคนหนึ่งจะรับไหว ผู้เขียนสามารถทำให้เราอินตาม และรู้สึกหดหู่ไปกับชะตาชีวิตของผู้ชายคนนี้ แต่ในความมืดก็ยังมีแสงสว่างอยู่รำไร โลกที่มืดมนและโหดร้าย ยังคงมีสิ่งที่เรียกว่า “ความสุข” ให้กับคาร์ลอส เมื่อเขาได้รับการอุปการะจากพ่อบุญธรรมที่พร้อมจะมอบความรักให้เขา และเลี้ยงดูเขาให้เติบโตเป็นคนดี พร้อมทั้งให้ชื่อใหม่กับเขาว่า “เทวาฤทธิ์” (ซึ่งพ่อบุญธรรมของเขาคือพระเอกเรื่องแสนรักนั่นเอง)
ตั้งแต่เล็กจนโต เรื่องราวในวัยเด็กของเทวาฤทธิ์เป็นเสมือนฝันร้ายที่ตามหลอกหลอนเขาอย่างไม่รู้จบรู้สิ้น มันทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า คนอย่างเขาไม่สมควรจะรักใคร และคงไม่มีใครอยากรักเขา ไม่มีใครอยากเอาตัวมาแปดเปื้อนมลทินจากเขา จนกระทั่งเขาได้รู้จักกับคำว่า “รักแท้” จากผู้ชายคนหนึ่ง
เขาคนนั้นคือ “จอมไท” หนุ่มตี๋ที่เติบโตมากับครอบครัวชาวจีน ลูกชายคนเดียวของป๊ากับม้า นักธุรกิจหนุ่มที่ประสบความสำเร็จในทุกๆ ด้าน เขาคือความภาคภูมิใจของครอบครัว ทว่ามีสิ่งหนึ่งที่ดูเป็นจุดด่างพร้อยในสายตาของป๊าม้า นั่นคือ…ชีวิตคู่ของจอมไท
จอมไทแต่งงานกับ “เก้ากันยา” (ชื่อเก๋มาก ชอบ!) แต่สุดท้ายก็มีเหตุที่ต้องหย่ากันทั้งที่มีลูกด้วยกันแล้ว เรื่องราวมีความร่วมสมัยตรงที่ถึงแม้จะหย่ากัน แต่ทั้งสองคนก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เพราะแม้แต่ความสัมพันธ์ของจอมไทกับคาร์ลอส เก้ากันยาก็ยังรู้เรื่อง และที่ทึ่งมากกว่านั้นคือแม้จะหย่ากัน แต่ความเป็นพ่อแม่ของทั้งคู่ก็ไม่ได้ขาดตกบกพร่องเลยสักนิด
ถ้าปมปัญหาของเทวาฤทธิ์คือบาดแผลในอดีตที่เป็นฝันร้ายตามหลอกหลอน
ปมปัญหาของจอมไทก็คงเป็นสภาพแวดล้อมของเขา ทั้งครอบครัวและสังคม ที่ไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้
ด้วยภาวะแรงกดดันในครอบครัว ป๊าม้าผิดหวังในตัวเก้ากันยาไปแล้ว ในความเป็นลูกที่ดีเขาก็ไม่อยากทำให้บุพการีทั้งคู่ต้องเสียใจหรือผิดหวังอีก แล้วสังคมไทยเรา ผู้ชายกับผู้ชายจะรักกันอย่างออกหน้าออกตาได้อย่างไร ยิ่งคนเป็นนักธุรกิจอย่างเขา ข้อจำกัดมากมายเป็นเสมือนกำแพงที่กั้นขวางความรักของเขา
ความรักของเขาทั้งคู่เริ่มต้นอีกครั้ง เริ่มต้นโดยที่ไม่รู้ว่าจะจบลงอย่างไร เริ่มต้นโดยี่ไม่รู้ว่าจะมีคลื่นซัดอีกกี่ระลอก
แต่สิ่งที่ทำให้เราประทับใจในเรื่องราวของ “หนึ่งใจ” คือผู้เขียนทำให้เราเชื่อได้ว่าเขาสองคนรักกัน และถึงแม้จะมองเห็นปัญหามากมาย แต่เขาทั้งสองจะไม่มีวันยอมปล่อยมือซึ่งกันและกัน…ไม่มีทางทำได้แน่ๆ ซีกใจของเขาทั้งคู่ขาดหาย และไม่เคยได้รับการเติมเต็ม มันว้าเหว่เคว้งคว้าง จนกระทั่งมาเติมเต็มซึ่งกันและกันมันจึงกลายเป็น “หนึ่งใจ” ที่สมบูรณ์
โดยเฉพาะฝันร้ายของคาร์ลอส มันไม่ใช่เรื่องทื่ลืมเลือนได้ง่าย มันไม่ใช่แผลหกล้อมที่ทายากก็หาย มันไม่ใช่แผลร้อนในที่เจ็บแสบแค่ไม่กี่วัน คนที่จะรักผู้ชายคนนี้ได้ต้องมีความอดทนอย่างยิ่งยวด และความอดทน ความปรารถนาดี ความรักของจอมไทนี่แล ที่จะเป็นยาชั้นดีในการเยี่ยวยาหัวใจคาร์ลอส
อ้อ…ขอบอกว่าเรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับเด็กที่อายุต่ำกว่าสิบแปดปีนะฮะ (ปีนี้เราเพิ่งอายุครบสิบแปดพอดี ฮ่าๆ) มีฉากอีโรติก เลิฟซีนของพระนางเยอะพอสมควร แต่ก็ไม่รู้สึกว่ายัดเยียด หรือมากเกินไป เพราะผู้เขียนใช้ “เซ็กส์” เป็นเครื่องมือในการเยียวยาหัวใจของคาร์ลอส ยิ่งจอมไทพยายาม “รัก” คาร์ลอสมากเท่าไร “รัก” ด้วยหมายใจให้เขาลืมฝันร้ายในอดีต คาร์ลอสก็เริ่มดีขึ้น ทีละนิด ทีละนิด…คนอ่านก็พลอยลุ้นไปด้วย เพราะเวลานึกถึงเรื่องในอดีต พ่อคาร์ลอสทั้งน่าสงสาร ทั้งน่ากลัวเลยละ !
นอกเหนือจากหนึ่งใจจะทำให้คนอ่านเปิดใจมองรักร่วมเพศได้อย่างเข้าใจ ปัญหาสังคมเรื่องการทำร้ายเด็ก การใช้ความรุนแรงต่อเด็กทั้งร่างกายและจิตใจ ก็ไม่ใช่สิ่งที่ควรเมินเฉย เด็กคือผ้าขาว ผ้าขาวที่ถูกผู้ใหญ่เปื้อนสีดำอันโสมมเข้าไปยากที่จะซักขัดเกลาให้ขาวบริสุทธิ์ได้ดังเดิม แม้กระทั่งคาร์ลอส ถ้าเขาไม่มีพ่อบุญธรรม “บดินทร์ภัทร” อุปการะเลี้ยงดู ก็ไม่รู้ว่าชีวิตเขาจะทิ้งดิ่งลงเหวลึกเพียงใด
เด็กที่ได้รับความรุนแรงตั้งแต่เล็ก เด็กที่ไร้ซึ่งผู้ใหญ่สนใจเหลียวแล เด็กที่ไม่เคยได้รับความรักจากพ่อแม่แท้ๆ มิหนำซ้ำยังเป็นความเกลียดชัง สุดท้ายก็คงเป็นอย่าง “แดเนียล” เป็นตัวละครที่เรารู้สึกทั้งสงสาร สมน้ำหน้า และเวทนาผู้ชายคนนี้ในเวลาเดียวกัน สุดท้ายจะโทษใครได้นอกจากคนเลวที่ทำลายชีวิตของเขา นอกจากความอคติของพ่อแม่แย่ๆ ที่กลายเป็นเชื้อเพลิงทำลายชีวิตลูก แม้ส่วนหนึ่งจะมาจากการที่แดเนียลไม่เปิดใจรับใครทั้งสิ้น หรือจะหยิบเรื่องร้ายในอดีตมาเป็นเส้นทางดำเนินชีวิต ทำให้ชีวิตตัวเองไม่มีโอกาสได้พบแสงสว่าง…ไม่สิ ได้พบ แต่ผู้ชายคนนี้เลือกที่จะไม่รับมัน เลือกที่จะอยู่กับคราบโสมมตอดไป แต่เราก็ไม่อยากโทษแดเนียลเลย สิ่งที่เขาพบเจอมันหนักหน่วงจริงๆ
ในความเ��รียดก็ยังมีความน่ารักให้ผู้อ่านได้อมยิ้ม ไม่ว่าจะเป็นความรักของเทวาฤทธิ์กับจอมไท ที่แม้จะไม่หวานเลี่ยน แต่ก็ยังมีมุมหวานๆ ให้เห็นเป็นระยะๆ และที่อุ้มสมชอบมากคือตัวละครประกอบในเรื่อง มีสีสันกันแทบทุกตัว โดยเฉพาะ “นิโคลัส” ไอ้เด็กพเนจรจอมป่วน! เป็นตัวละครที่มีมาเพื่อสร้างรอยยิ้มให้คนอ่านจริงๆ โอย…เราทั้งรักทั้งเอ็นดูเด็กคนนี้เลย มาผ่อนคลายความเครียดได้ดีมาก ปรากฏตัวทีไร้ต้องมาป่วน มาสร้างความวุ่นวาย (แต่ก็ยังน่ารักน่าเอ็นดู) ให้พระเอกทั้งสองของเราตลอด
อีกตัวละครที่น่าสนใจสำหรับเราคือเก้ากันยา ในเมื่อผู้เขียนบอกเล่าเรื่องราวความรักของผู้ชายกับผู้ชายได้ดีขนาดนี้ ก็อยากเห็นความรักของเก้ากันยากับคนรักของเธอบ้าง ว่าจะเป็นอย่างไร แอบเชียร์ให้ผู้เขียนเขียนเรื่องของเธอแบบจัดเต็มเหมือนจอมไทกับเทวาฤทธิ์ในเรื่องนี้นะ
รีวิวยาวมากเพื่อที่จะบอกว่า…เป็นอีกเรื่องที่อยากแนะนำทั้งบรรดาสาวกนิยายวาย หรือใครที่ชอบอ่านเรื่องราวสะท้อนสังคม ตีแผ่ปัญหาที่พบได้จริงในโลกปัจจุบันครับ
เหตุการณ์และเวลา
จะนำพาสองหัวใจ…
ให้กลับมาเป็นหนึ่งใจอีกครั้ง

[Chompoo Choti · Rating 5 out of 5]

ถ้าตัดเรื่องของนิยายวายชายรักชายไปแล้วหนังสือเรื่องนี้มันก็คือความดราม่าชีวิตที่ถูกขีดเขียนขึ้นที่ทำให้ตัวละครหลักย่างเทวาฤทธิ์โบกโบยไปด้วยการเฆี่ยนตี ถูกทำร้าย ทุกอย่างกลายเป็นบิดๆ เบี้ยวๆ ไปหมด หลายต่อหลายครั้งที่คนอ่านอย่างเราต้องวางหนังสือแล้วมานั่งถอนหายใจว่าทำไมชีวิตมันถึงร้ายกาจเช่นนี้ ทำไมคนเราเมื่อตกเป็นเหยื่อมีเรื่องมีราวมันถึงไม่จบไม่สิ้นแบบนี้ อ่านไปแล้วก็ได้แต่สงสารตัวเองอย่างเทวาฤทธิ์เป็นอย่างยิ่งเพราะมันเหมือนถูกกระหน่ำซ้ำเติมมาตั้งแต่เขายังเด็ก เด็กซึ่งเปรียบเสมือนผ้าขาวๆ ไร้มลทินแต่เมื่อมันถูกป้ายสีลงไปความบริสุทธิ์ก็ไม่เหลือ ความใสสะอาดอย่างที่เป็นก็กลับแปดเปื้อนไปด้วยสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า “ผู้ใหญ่” ป้ายเอาไว้จนมันเขลอะ อ่านแล้วรันทดสะท้อนใจเป็นที่สุด แต่สิ่งหนึ่งที่เรายังคิดว่าตัวเอกคนนี้ยังโชคดีกว่าหลายๆ คนก็คือ การที่มีมือคอยโอบอุ้ม แม้มันจะไม่ได้เป็นอย่างใจหรือแก้ไขปมที่มีอยู่ลึกสุดใจ แต่ก็ยังไม่โดดเดี่ยวแห้งแล้งรอวันตายอย่างคนอื่นๆ ที่เคยจิตใจสลายมาโดยเหตุเช่นเดียวกัน

จอมไท ... ผู้ชายอีกคนหนึ่งที่เป็นเสมือแสงสว่าง ที่คอยเป็นยาใจให้กับเทวาฤทธิ์ เขาคนนี้ก็เปรียบเสมือนเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของกันและกัน วันเวลาผ่านมา 10 ปี ความห่างเหินที่จากกันไปด้วยความเข้าใจผิดมันไม่ได้ทำลายความผูกพันระหว่างกันได้เลย พอการมาเจอกันอีกครั้งสิ่งต่างๆ ที่เคยเกิดก็เหมือนเป็นภาพเก่าๆ บรรยากาศเก่าๆ ที่พัดพาทำให้ทั้งคู่ “รู้ใจ” “รู้ตัว” ว่าตัวเองต้องการอะไร และแล้วคนหนึ่งป่วย คนหนึ่งช่วยก็ได้เริ่มต้นมาเป็นจิ๊กซอว์ต่อเติมกันให้เต็ม แต่กว่าจะมาลงตัวกันได้นั้นอาจจะต้องใช้เวลาเพราะมันไม่ง่ายเลยกับการที่จะถูกคำว่า “ยอมรับ” มาเป็นมิตรจากคนอื่นๆ ที่มองเห็นความสัมพันธ์ของทั้งคู่เป็นสิ่งที่แม้ไม่ได้ผิดแต่ก็ไม่ถูกต้อง (หรือเปล่า) ....


เรื่องนี้สารภาพก่อนเลยค่ะว่าด้วยเพราะความรันทดดราม่าด้วยฝีมือของนักเขียนเอาเราอยู่นะ แต่ในความที่ในเรื่องมีความสัมพันธ์ทางกายหรือ SEX ระหว่างกันนี้นั้นตัวเองไม่อินแบบลึกสุดๆ นะคะแต่มันไม่ได้เป็นปัญหาอะไรเลยเพราะอ่านเรื่องนี้แล้วมันทำให้เราค่อนข้างเปิดใจนะในเรื่องของความสัมพันธ์ของคนที่มองในเรื่องของการยอมรับและการเคารพคนอื่นในสิ่งที่เขาเป็น ไม่ว่าจะเป็นอะไรการเหยียดหรือการดูถูกคนอื่นด้วยเหตุผลที่ไม่เข้าตาตัวเองด้วยเรื่องเพศ ชาติพันธุ์มันเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องเป็นอย่างยิ่ง อ่านแล้วตรงนี้เราอินกับมันจนเรามองข้ามในเรื่องของความสัมพันธ์ทางกายไปเลยกลายเป็นมองข้ามแต่มองไปถึง “หัวใจ” และความสัมพันธ์ระหว่างกันมากกว่าที่ไม่ได้เห็นเรื่องการมีเซ็กซ์เป็นเรื่องที่ผิดแปลกหรืออะไร อ่านแล้วยิ่งทำให้เราชัดเจนที่ว่าความเท่าเทียมและการยอมรับในสิ่งที่เป็น มันเป็นเรื่องสำคัญที่คนที่แตกต่างจากเราต้องการและเราก็ควรเคารพกับตรงนั้นให้มากๆ เกินกว่าจะไปตัดสินคนอื่นในการกระทำของเขา

ใครที่ชอบดราม่าชีวิตสะเทือนใจนี่คิดว่าน่าจะโดนใจค่ะ แล้วความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองสองตัว และเรื่องราวที่ดำเนินไปแบบมีความไหลลื่นในฝีมืออยุทธ์ก็คิดว่าน่าจะชอบค่ะ ส่วนตัวให้เลยเป็นหนังสือโดนใจอีกเล่มในเรื่องพล็อตและการลงลึกในเรื่องของจิตใจตัวละครเราให้คะแนนสูงเลยค่ะ เพราะมันสร้างความเจ็บปวดให้เราได้พอควรเลยเชียว รักเลยค่ะ

[Ning · Rating 5 out of 5]

เรียกได้ว่า มันเป็นนิยายธรรมดา ที่สนุก และ
มันเป็นนิยายวาย ที่ดีเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว

ปกติเป็นคนอ่านวายบ้างนะคะ แต่ก็จะออกเบื่อ ๆ กับ พล็อตเดิม ๆ
โลกวุ่นวายของชายล้วน ๆ อะไรแบบนี้ บางครั้งจะรู้สึกว่า
อ่านแนวแฟนตาซี ไม่มีความเรียลในเนื้อหาเลย

แต่... เรื่องนี้ ถ้าจะมองว่ามันเป็นนิยายธรรมดา
ก็จะเป็นแนวสะท้อนสังคม สะท้อนถึงผลกระทบของความรุนแรง
ที่ในนิยายบางเล่ม เห็นเป็นเรื่องธรรมดา เห็นเป็นฟิน เรื่องจิ้นไป
(ซึ่งมันไม่ใช่ .. เมื่อไหร่จะเข้าใจเสียทีว่า มันไม่ใช่เรื่องที่ต้องแยก ว่าเรื่องจริงหรือนิยาย)

ในส่วนของพล็อต ชอบที่ว่า เรื่องนี้มีแต่ปัญหา มีแต่ปม
แต่ก็มีทางออกให้พอลุ้น พอเห็นอยู่บ้าง
ในส่วนของตัวละคร .. ก็ไม่ได้ดีเริ่ด ไร้ข้อเสีย
แม้แต่ตัวเทวดา ก็ยังมีส่วนเสียนิด ๆ หน่อยติดมาเหมือนกัน

สำหรับเรื่องนี้ ตอนอ่าน มันเหมือนอ่านนิยายธรรมดานะคะ
เพียงแต่ตัวเอกดำเนินเรื่อง คือผู้ชายทั้งคู่เท่านั้นเอง
(แล้วฟินมั้ย .. ในฐานะที่ไม่ใช่สาววาย บอกเลยว่า ... มากกกก)

เพราะฉะนั้นแนะนำเลย อย่าไปกลัวว่ามันเป็นวาย แล้วจะรับไม่ได้
ถ้าห่วง น่าจะห่วงสายวายมากกว่า ว่าอาจจะอ่านเรื่องนี้แล้วไม่ฟิน

เห็นความตั้งใจ ให้ 5 ดาว

[Jibii Buu · Rating 5 out of 5]

#หนึ่งใจ / #อยุทธ์

เริ่มเรื่องมาก็ซับซ้อนเลย ด้วยการเปิดประเด็นเล่าเรื่องราวเก่าๆของ "เทวาฤทธิ์" ที่ปกปิดเป็นความลับในเล่มที่แล้ว(แสนรัก) เทวาทำงานอันตรายเสี่ยงตายอยู่ไม่เป็นหลักแหล่งกลางวันเป็นเชฟเป็นคนปกติทั่วไป  หรือไม่ก็ทำงานเสี่ยงตายใช้ชีวิตสุดเหวี่ยงเดนตายพวกงานสายลับฆ่าคน ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่เทวาได้แยกจากจอมไทหลายปีแล้ว หลังจากที่เทวาฤทธิ์ตัดสินใจพูดความรู้สึกจริงๆ ออกมาและดูเหมือนจะมาถึงทางตัน ถึงความรู้สึกฝ่ายนึกจะเริ่มชัดเจน อีฝ่ายนึงไม่กล้ายอมรับ ในขณะที่ทำหน้าที่เป็นสายลับฆ่าคนแล้วนั้นก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้ต้องเจอกันอีกหลายครั้ง ทั้งเมาทั้งสถานการณ์บีบบังคับหรือสภาพแวดล้อมต่างๆช่วยเอื้ออำนวยอะไรก็สุดแล้วแต่ มันก็ผลักดันให้ต้องเลือกและชัดเจนในความรู้สึกมากขึ้น ทั้ง จอมไทและเทวา พวกเขาจึงเริ่มที่จะเรียนรู้กันและกัน ต่างคนต่างที่จะสละเพื่ออีกฝ่าย จอมไทค่อยๆยอมรับในความเป็นเทวาฤทธิ์ื นั่นหมายถึงตัวตนทั้งหมดที่นักเขียนค่อยๆปล่อยออกมา (#จิ๊บก็รับรู้ไปพร้อมๆกับจอมไทนั่นแหละ หืมมม มันมืดหม่นมากเลยรู้สึกเห็นใจและสงสาร แต่เทวาฤทธิ์ไม่ชอบสายตาที่มองมาด้วยความสงสารสมเพชนะ เขาเข้มแข็งและจะไม่ทำตัวน่าสมเพชให้ใครเห็น) เมื่อจอมไทตัดสินใจจะเดินหน้าความสัมพันธ์ต่อไป ก็ค่อ��ๆรุกพื้นที่ส่วนตัวของเทวาเข้ามาทีละนิดๆ ในแต่ละช่วงเวลาเหตุการณ์สำคัญๆ ของเทวาจอมไทมีส่วนร่วมในการแก้ปมใหญ่ในใจของเทวาให้คลายออกไปได้ เขาเหมือนนักบำบัด เหมือนแสงสว่างในความมืด(อยุทธ์เขียนยังไงนะทำไมเราอินจังนะ)ส่วนหนึ่งก็มาจากการเปิดใจให้เข้ามาของเทวาฤทธิ์ ในเรื่องเนี่ยะความสัมพันธ์ของสองคนมันพร้อมที่จะจบลงตลอดเวลา แต่ทั้งคู่ก็สู้ก็พยายามก้าวข้ามผ่านปัญหาที่ดาหน้าเข้ามา อุปสรรคมันเยอะจริงๆนะ คือเข้าใจและเห็นใจเลยแหละลุ้นให้สมหวังกันสักที ส่วนปมย่อยๆก็ถูกเฉลยและคลายลงในเรื่องนี้จนหมดสิ้น ทั้งปมปัญหาครอบครัวทางฝั่งพ่อของเทวา ปมครอบครัวทางฝั่งจอมไท ปมเล็กๆของคู่หลัก พ่อบุญธรรมอย่างบดินทร์ภัทรและแม่เลี้ยงเดือนวิสาที่มีปัญหาง๊องแง้งมาคลายเครียด(พี่หมีจะทำหมันเพราะสงสารที่เมียต้องตั้งท้อง) ฯลฯ หลายปมย่อยๆ กระจ่างหมด .....ขอเล่าคร่าวๆสั้นๆ เพราะประเด็นเยอะจริงๆ....

ความรู้สึกหลังอ่าน  ❤❤❤❤❤
      ต้องยอมรับว่า เรื่องราวของ "เทวา" เขาน่าสนใจจริงๆ จิ๊บจึงตามมาถึงที่นี่ ปมในใจของเทวาฤทธิ์ เป็นปมใหญ่ในหลายๆปมเล็กๆที่เกาะกลุ่มแน่นกันมา ซึ่ง"อยุทธ์" ๆได้หยิบยกประเด็นปัญหาการใช้ความรุนแรงในครอบครัว การเหยียดเพศ ซึ่งมีผลกระทบโดยตรงต่อจิตใจเขาในวัยเด็ก #มันเหมือนดาวน้อยดวงนึงที่ถูกอุกกาบาตชนเข้าอย่างจัง แล้ววิถีโคจรก็เขวไปทั้งชีวิต แต่เทวาบังเอิญโชคดี ได้พบ "เทวดา" ของเขามาปรับวิถีชีวิตให้เป็นดั่งเดิม สามารถใช้ชีวิตให้เป็นสุขได้ในทุกๆวัน  ความลับของเทวาฤทธิ์เป็นโจทย์ที่อยุทธ์ตั้งไว้ยากมากอีกตามเคย เพราะในเรื่องนี้ เทวาถูกเขียนให้รับบทบาทเป็นเด็กที่โดนพ่อเลี้ยงโรคจิตข่มขืน  การนอนบนเตียงคือฝันร้ายของเทวา การปิดกั้นตนเองจากคนอื่น และการกลัวการรักใครซักคนเพราะเชื่อมาตลอดว่าตัวเองสกปรกและเลวกว่าคนอื่น การไม่ไว้ใจใครมากพอที่จะเปิดรอยแผลทางใจให้ได้รักษามันจึงเป็นแผลเหวะหวะมาจนถึึงทุกวันนี้นักเขียนบรรยายได้ลึกซึ้งในแง่ความเข้าใจทางด้านอารมณ์จิตใจของตัวละคร การลำดับเหตุการณ์ความเป็นมา ความค่อยๆเป็นค่อยๆไป ในความรู้สึกทางใจของทั้ง "จอมไท" และ "เทวา" จิ๊บรู้สึกได้ถึงความน่ารักของคู่รักชายรักชาย ความตึงเครียดของสถานการณ์ที่มีคนหน้าเหมือนพ่อเลี้ยงที่ข่มขืนตัวเองโผล่เข้ามาและอาการทางใจของเทวาจนจอมไทต้องตามมาช่วยเหลือเมื่อเห็นเทวาในมุมที่เปราะบางและช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ การเสียสละพื้นที่ส่วนตัวของคนทั้งคู่ ความรักของคนสองคนที่มองข้ามเรื่องเพศชายหรือเพศหญิง การค่อยๆปรับตัวเข้าหากัน เทวาค่อยๆเปิดใจให้กับจอมไทคนที่เขารู้สึกชอบและไว้ใจจนเป็นคนรักมีส่วนร่วมในการตัดสินใจเป็นคู่คิดในทุกเรื่อง ในขณะที่ปัญหาของจอมไทคือมีครอบครัวมีลูกมีความรับผิดชอบต่อครอบครัว อยุทธ์ก็ยังทำให้เขาค่อยคิดหาวิธีรับผิดชอบต่อหน้าที่และกล้าสละสถานะทางสังคมเดิมๆ มุมมองความคิดแบบเดิมๆ ความเป็นปกติที่คนส่วนมากเห็นด้วยและก้าวข้ามเส้นแบ่งนั้นมายืนข้างๆเทวาฤทธิ์ได้อย่างกินใจและสมเหตุสมผล มีข้อคิดดีๆมากมายในความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่ แทรกอยู่ในเนื้อเรื่อง ยอมรับว่าเลิฟซีนร้อนแรงมากเต็มไปด้วยอารมณ์ในแบบชายรักชาย(คือเขาจะเก็บกดนิดนึงนะ) แต่เราดีใจกับตัวละครทั้งสองคนมากๆเลย จิ๊บรู้สึกรักที้งสิงคนและลุ้นให้เค้าครองคู่กันจากใจจริงๆ อินมากๆ แบบว่ามันบำบัดซึ่งกันและกันได้ อยากให้ลองอ่านกันค่ะ แล้วเพื่อนๆ อาจจะเข้าใจพวกเขามากขึ้น จิ๊บว่าเรื่องนี้มันมีอะไรมากกว่านิยาย BoyLove ทั่วไปบอกเลย อ่านจบแล้วนึกถึง "จอมไท"เทวดาที่มีปีกยอมสละความบริสุทธิ์ ลงมาช่วยฉุด "เทวาฤทธิ์"จากขุมนรกขุมที่มืดมิด ฮี่🌈☀😎😎
ปล.นึกถึงเพลงของดาเอ็นโดฟินด้วย
#ยิ่งรู้จักยิ่งรักเธอ

[orangejasmine · Rating 5 out of 5]

ถ้าแสนรักเรียกได้เต็มปากว่าสนุกแล้ว เรื่องนี้เรายิ่งขอบอกว่าสนุกมาก เป็นนิยายวายที่ถูกจริตเรามาก คือเราอ่านวายใสๆ ไม่ได้แล้ว ด้วยวัยทำให้ไม่อินกับอะไรแบบนั้น พอมาเจอวายที่ดราม่าแบบโคตรเข้มข้นแบบนี้ อ่านแล้วหน่วงๆ แบบนี้นี่คือแบบ ชอบมากจริงๆ

ถ้าในแสนรัก เดือนวิสาว่ามีปมอะไรในใจหนักหน่วงแล้ว เทียบกับเทวาในเรื่องนี้ถือว่าอนุบาลไปเลยค่ะ เทวาของเราคือแบกรับความรู้สึกผิด อะไรต่างๆ ในเรื่องที่ตัวเองไม่ได้เป็นคนก่อเลยไว้เต็มหัวอกหัวใจมาก แถมความรักเมื่อสิบสามปีที่แล้วก็ไม่สมหวัง พอกลับมาเจอจอมไทอีกรอบก็ดูเหมือนจะหกอักซ้ำสองกับคนๆ เดิมด้วยซ้ำ แต่ดีที่สุดท้ายแล้วจอมไทผู้ที่ยึดติดกับลอจิค ใช้สมองควบคู่กับหัวใจแทบจะตลอดเวลาก็ใจอ่อนยอมรับหัวใจตัวเอง ทำให้เทวาสมหวังจนได้ในที่สุด แต่กว่าจะสมหวัง นี่ก็ ฮืออออ อยากกอดปลอบเทวาตลอดเลยค่ะ แต่ก็กลัวโดนถีบ 555 ที่เราชอบคือวิธีการเล่าเรื่อง โดยผ่านการพูดคุยปลอบประโลมกันผ่านสองตัวเอก ยิ่งทำให้เราอินกับความรักของเขาสองคนสุดๆ อ่านแล้วรู้สึกตามเขาจริงๆ ว่าเขาจะไม่ทิ้งกันไปไหน อ่านแล้วมันจะอิ่มๆ อุ่นๆ แม้เรื่องราวที่ต้องเจอมันจะโหดร้าย ดราม่าน้ำตาตกแค่ไหนก็ตาม

เรื่องนี้ผู้เขียนก็เขียนดีอีกแล้ว เอาเรื่องราวของความรักของเพศเดียวกันมาเขียนได้ดีมาก สะท้อนสังคมปัจจุบันได้เป็นอย่างดีเลย อยากให้คนที่เหยียดเพศได้อ่าน ว่ากว่าเขาจะตัดสินใจยอมรับความรู้สึกตัวเองได้กันนั้นเขาต้องเข้มแข็งแค่ไหน ทั้งที่รู้ว่าคนในสังคมส่วนหนึ่งอาจยังไม่เข้าใจเขาด้วยซ้ำ นอกจากนั้นยังมีเรื่องการรักษาผู้ป่วยจิตเวชด้วย และการรับเลี้ยงเด็กด้วย แสดงให้เห็นถึงปัญหาของทั้งสองเรื่องได้ชัดเจนดีทีเดียวค่ะ และที่เรายังชื่นชมเหมือนเดิมก็คือ วิธีการเล่าเรื่องของผู้เขียนค่ะ เราชอบมาก และเหมือนเดิม เราอ่านฉากเลิฟซีนของผู้เขียนได้อย่างแฮปปี้มาก เร่าร้อนแต่ละมุนละไมเสมอเลย

แถมอีกนิด พระนางจากแสนรักก็มาสร้างเสียงฮาในเรื่องนี้ด้วยนะคะ คนอื่นฮามั้ยไม่รู้ แต่เราฮาเขามากเลยตอนสุดท้าย แงงงง รักษาคอนเซปต์แสนรักเป็นนิยายตลกดีจริงๆ

สรุป ไปลองอ่านกันค่ะ สายดราม่าถูกใจแน่นอน

[Jiji Jidapa · Rating 4 out of 5]

4.5* stars

หยิบมาอ่านรอบที่ 2 ค่ะ ยังสนุกเหมือนเดิม

เราชอบพล็อต second chance มากอยู่แล้ว เรื่องนี้เลยตอบโจทย์ เราชอบความสัมพันธ์ระหว่างเทวาและจอมไท เราชอบความ
รู้สึกช่วงแรกๆ ที่เหมือนทุกอย่างจะสายเกินไปสำหรับคู่นี้ ชอบที่ทั้งคู่ต้องสู้กับปัญหาทั้งจากภายนอกและภายใน ชอบที่ happy ending มันต้องสู้อย่างหนักหน่วงถึงจะได้มา พออ่านจบแล้วมันอิ่มใจ มันอุ่นใจ ถึงแม้ระหว่างทางจะสาหัสมากก็ตาม

เราชอบมากในส่วนความสัมพันธ์ แต่รู้สึกว่าโดยรวมเรื่องมันมีพล็อตย่อยมากไปหน่อย นอกจากปัญหาด้านความสัม���ันธ์ระหว่างเทวากับจอมไทโดยตรง รวมถึงการยอมรับจากบ้านจอมไท ยังมีพล็อตย่อยเรื่อง child abuse, sexual harrasment ปัญหาทางจิตใจของเทวาจากเรื่องในอดีต แล้วยังมี crime/thriller มาเพิ่มอีก ถึงแม้หนังสือจะหนาและผู้เขียนพยายามเก็บปมทั้งหมด แต่เรารู้สึกว่ามันล้นไปหน่อย ทำให้มันไม่ทะลุห้าดาวสำหรับเรา

ถึงจะมีข้อบ่นเล็กน้อย แต่เราชอบมากๆ อยู่ดีค่ะ เราอ่าน 'หนึ่งใจ' ก่อน แล้วไปตามอ่าน 'แสนรัก' แนะนำคนที่อยากอ่านเรื่องนี้ ให้ลองอ่าน 'แสนรัก' ก่อน เพราะคู่นี้เค้าเริ่มเจอะกันตั้งแต่เล่มนั้น โดยส่วนตัวเราไม่ค่อยอินกับแสนรักมากนัก แต่ก็ยังพยายามอ่านจนจบเพราะอยากรู้เรื่องของคู่นี้ หรือถ้าจะให้อินมากขึ้น อ่านแสนรักแล้วให้อ่าน 'หนึ่งใจ memory' บทแรกซึ่งเป็นตอนที่ทั้งคู่ใช้เวลาด้วยกันช่วงหนึ่ง (คืนหน่ึง) ก่อนจะจากกันไปเป็นเวลานาน แล้วค่อยเริ่มอ่านหนึ่งใจ จะอินมากๆๆ ขึ้นอีกค่ะ

[naviyada · Rating 3 out of 5]

ตัวละครเยอะมาก ใครเป็นใครจำไม่หมด มีทั้งพ่อจริง พ่อเลี้ยง พ่อบุญธรรมคนแรก คนที่สอง อะไรงงไปหมด ปมเยอะมาก ด้วยเราไม่ได้อ่านเล่มก่อนหน้ามาก่อน ก็เลยคิดว่า มันเยอะไปมั้ย แล้วเหมือนเหตุการณ์ที่เกิดจากเล่มก่อนไม่ถูกนำมากล่าวซ้ำในเล่มนี้ ก็เลยมีความรู้สึกว่าเหมือนจะรู้จัก แต่ไม่รู้จักตัวละคร

ปมและเนื้อเรื่องโอเค มีความเข้มข้น พระนางไม่ง้องแง้ง อ่านสนุก แต่แอบงงตอนเปลี่ยนฉากนิดหน่อย เพราะเล่มไม่ได้มีการย่อหน้าเมื่อขึ้นฉากใหม่ ความยาวเกือบ 600 หน้า แต่คิดว่าถ้าไม่บีบฟอร์แมท น่าจะหนากว่านี้