Februari 1534, aankomst van de rekenmeester in Venetië. Niccolo Tartaglia is een man met een gave: hij kan ongelofelijk goed rekenen. In een stad waar zoveel rijke kooplieden wonen is er veel vraag naar een rekenmeester die rentepercentages kan berekenen. Niccolo heeft echter een grote handicap: hij stottert zo erg dat hij haast niet uit zijn woorden kan komen. Dit zorgt ervoor dat hij regelmatig het mikpunt van spot wordt. Vastbesloten het respect van zijn omgeving te winnen, legt hij zich toe op het oplossen van ingewikkelde rekenproblemen en doet hij mee aan rekenduels die rekenmeesters onderling organiseren. Zijn grootste wens is dat er een portret van hem wordt geschilderd, want aan zijn beeltenis kan niemand zien dat hij stottert. Hij zint op een plan om in de gunst van de hertog van Urbino te komen, in de hoop dat deze een opdracht zal geven tot het vervaardigen van een portret. Hij besluite een standaardwerk over de rekenkunst te schrijven en dit de hertog aan te bieden. Niccolo slaagt erin enkele belangrijke wiskundige problemen te ontrafelen en realiseert zich dat hij baanbrekende ontdekkingen doet. Maar kan hij ook voorkomen dat zijn levenswerk voor verkeerde doeleinden wordt gebruikt? En stroken zijn uitvindingen wel met de waarheid zoals de Inquisitie die ziet? De rekenmeester is een gevoelig verhaal over een man die koste wat kost zijn handicap wil overwinnen. Daarnaast geeft het ons een intrigerend beeld van de Venetiaanse Renaissance; een wereld van bloeiende handel, kunst en wetenschap, maar ook een tijd vol vooroordelen en politieke intriges.
Een groot gedeelte van dit verhaal gaat over hoe wiskundeknobbel Niccolo Tartaglia in de 16e eeuw een algemene formule voor de oplossingen van de derdegraadsvergelijking vond. Als je niet weet wat dat betekent en óf dat een belangrijke doorbraak is: geen nood, ik ook niet en desondanks heb ik dit boek enorm graag gelezen. Het is - zover ik weet - het enige werk van Dieter Jörgensen, gepubliceerd in 1999. Het internet moet het doen met enkele kruimels kennis over die auteur: geboren in 1936, ingenieur, zou in de grootindustrie hebben gewerkt. We tasten dus in het duister waarom deze man zo bezield werd door die stotteraar uit Venetië met zijn kubussen.
Het boek krijgt maar 3 sterren omdat het voor een wiskundige leek, zoals ik, moeilijk te lezen is. Dit heeft uiteraard meer met mijn kennis te maken dan met het boek zelf. Tevens was het lastig om iedere alinea "anders" te lezen. Zijn gedachten, de realiteit, weer zijn gedachten, etc. Dit maakte het verhaal niet duidelijker.
After having this book for around twenty years or so, I finally read it. It might be like wine which gets better by the year, I don't know, but I liked the book. It wasn't like most good books, but different, particular. Really enjoyed it and couldn't wait to read on.