Για όσους τους φταίνε τα πάντα, για όσους τρώγονται με τα ρούχα τους, για όσους δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα, για όσους τους λένε μίζερους και γκρινιάρηδες… αυτό είναι το βιβλίο τους. Αν είσαι από εκείνους που έχεις όλη την καλή διάθεση να βρεις κάτι στραβό στα πάντα και να σου χαλάσει το κέφι, ίσως και να ταυτιστείς. Μπορεί να σου αρέσει κάπως, αλλά σίγουρα θα στραβώσεις και μ’ αυτό.
«Μα γιατί μου φταίνε όλα!;» (Το βιβλίο της γκρίνιας).
Ένα άλμπουμ σε κείμενα Βασίλη Παπαθεοδώρου και εικονογράφηση Tasmar.
Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα. Τελείωσε τη Γερμανική Σχολή Αθηνών και σπούδασε μεταλλουργός και χημικός μηχανικός στο ΕΜΠ, ενώ έκανε μεταπτυχιακά στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Έξι από τα νεανικά και εφηβικά μυθιστορήματά του (Το μήνυμα, Οι Εννέα Καίσαρες, Χνότα στο τζάμι, Στη διαπασών, Το μεγάλο ταξίδι της κινέζικης πάπιας, Ιπτάμενες σελίδες) διδάσκονται στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στο Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, σε μετεκπαιδευόμενους δασκάλους, και τέσσερα από αυτά (Το μεγάλο ταξίδι της κινέζικης πάπιας, Μια αστεία επιδημία, Ιπτάμενες σελίδες, Η λευκή απεργία των ροζ φλαμίνγκο) έχουν μεταφραστεί στα τουρκικά από τις εκδόσεις Kelime Yayιnlarι. Για τα βιβλία του Χνότα στο τζάμι, Στη διαπασών και Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια έχει τιμηθεί τρεις φορές με το Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας (2008, 2010, 2019). Έχει τιμηθεί επίσης δύο φορές με το Βραβείο του περιοδικού Διαβάζω (2008, 2010) και τρεις φορές με το Βραβείο του ηλεκτρονικού περιοδικού Ο Αναγνώστης (2013, 2014, 2019). Υπήρξε, επίσης, άλλες πέντε φορές υποψήφιος για το Κρατικό Βραβείο Παιδικής και Εφηβικής Λογοτεχνίας. Το 2015 τιμήθηκε με το Βραβείο Κοινού Public για το βιβλίο Το ημερολόγιο ενός δειλού, ενώ το 2018 το Μα γιατί μου φταίνε όλα;! (Το βιβλίο της γκρίνιας) απέσπασε το Βραβείο Κοινού στα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς. Επίσης έχει αποσπάσει άλλα οκτώ λογοτεχνικά βραβεία για διάφορα έργα του από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά και τον Κυπριακό Σύνδεσμο Παιδικού και Νεανικού Βιβλίου. Τέσσερα από τα μυθιστορήματά του έχουν συμπεριληφθεί στους ετήσιους καταλόγους White Ravens, της Διεθνούς Βιβλιοθήκης Νεότητας Μονάχου, με τα διακόσια καλύτερα βιβλία παγκοσμίως. Έχει διατελέσει μέλος σε κριτικές επιτροπές των Κρατικών Βραβείων, του ηλεκτρονικού περιοδικού Ο Αναγνώστης, του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Έχει διδάξει ως επισκέπτης εισηγητής στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα δημιουργικής γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και έχει συνεργαστεί με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου και το Πανεπιστήμιο Frederick. Υποψήφιος της Ελλάδας για το Διεθνές Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Astrid Lindgren το 2021. (less)
Χιούμορ τολμηρό και αιχμηρό, με έντονες δόσεις αυτοσαρκασμού, που καλύπτει πολλά πεδία της σύγχρονης πραγματικότητας, από την πολιτική και τα σεπτά ελληνικά έθιμα μέχρι το γυμναστήριο και το facebook. Γκρίνια παθολογική και ορμέμφυτη, που όμως αρθρώνει άβολες, συχνά δύσκολο να παραδεχτείς, αλήθειες.
Η εικονογράφηση είναι το μόνο που αξίζει. Τα περισσότερα από τα κείμενα έχουν το ύφος των "αστείων" που αναρτώνται στο διαδίκτυο. Πιστεύω πρέπει να είσαι 50+ για να γελάσεις με αυτά. Ένα βιβλίο γραμμένο για boomers που λόγω της εμμονής του στη θεματική του Facebook κατέληξε ήδη μέσα σε 4 χρόνια από την έκδοση του να είναι παρωχημένο.
Πραγματικά πολύ εύστροφο και σαρκαστικά εύστοχο ως προς την αντίληψη της ελληνικής πραγματικότητας βιβλίο. Απλά μην μπερδευτείτε όπως εγώ...δεν απευθύνεται σε μικρά παιδιά, αλλά σε έφηβους άνω των 14 ετών και ενήλικες. [καλό θα ήταν να υπάρχει μια διευκρίνηση στο οπισθόφυλλο]
Φανταστείτε όλες τις νευρώσεις του Έλληνα, όλα τα στραβά και τ' ανάποδά του από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, δοσμένα μέσα από το πρίσμα και την καυστική γλώσσα ενός γκρινιάρη με αυτογνωσία. Περί πολιτικής και θρησκείας, ιδεολογίας και τεχνολογίας, γυμναστικής και σουβλακοφαγίας.
Το comic αυτό σκιαγραφεί όλους τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να παίρνουμε πολύ στα σοβαρά τους εαυτούς μας, ακόμη κι αν δεν μας αφορά προσωπικά από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα (αλίμονό μας).
Αμείλικτα σατιρικό απέναντι στον λαό "που όταν έχτιζε Παρθενώνες οι άλλοι τρώγανε βελανίδια" (είναι κρίμα που δεν είχε γίνει το περιστατικό με το βραστό κάστανο, να μπει κι αυτό μέσα), είναι συχνά άβολο, κατά τόπους αυθεντικά αστείο κι απ' την αρχή ως το τέλος, πάρα μα πάρα πολύ γνώριμο.
Ο Τάσος Μαραγκός, που έχει κάνει το σχέδιο, δε θέλει συστάσεις και το στυλ του είναι απόλυτα εύστοχο και ταιριαστό.
Μεγάλες αλήθειες σε ένα μικρό βιβλίο. Το βασικό είναι ν' αναγνωρίσεις αυτές τις αλήθειες και ως δικές σου και όχι μόνο να τις δεις σαν κάτι διασκεδαστικό που συμβαίνει στους τριγύρω σου. Αν τα καταφέρεις τότε πιάνεις το νόημα. Το σχέδιο του Τάσου Μαραγκού (Tasmar) για άλλη μια φορά, εξαιρετικό! Το προτείνω αν θέλετε κάτι γρήγορο και διασκεδαστικό.
Τον κύριο Βασίλη Παπαθεοδώρου τον γνώρισα με το αξέχαστο εφηβικό μυθιστόρημα «Χνότα στο τζάμι» κι από τότε χάραξε μια σημαντική πορεία στον χώρο του εφηβικού και παιδικού βιβλίου, με τα βραβεία να συναγωνίζονται τις δηκτικές του ατάκες για την καθημερινότητα γύρω μας. Με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα πως τώρα δοκιμάζεται εντύπως σε κάτι καινούργιο: στο χιούμορ. Ο σαρκασμός του, η λεπτοδουλεμένη ειρωνεία του, που σαν άλλη Ροζάν Μπαρ από τη «Διαβολογυναίκα» προχωράει αμέριμνη και σουλατσάρει στο πληκτρολόγιό σου και στην άκρη των χειλιών σου ενώ πίσω της ο κόσμος βυθίζεται στο χάος, η παρατηρητικότητά του και η διεισδυτικότητά του είναι χαρακτηριστικά που εδώ χαρίζονται απλόχερα στον αναγνώστη και του εξηγούν «Γιατί του φταίνε όλα».
«Η μοιρασιά του πατρικού είναι απείρως πιο περίπλοκη από αυτή μεταξύ των δογμάτων στον Πανάγιο Τάφο».
«Οι εκλογές είναι το ανώτατο στάδιο της συγκριτικής θρησκειολογίας: η ψηφοφορία είναι καθολική, τα αποτελέσματα είναι συνήθως μη ορθόδοξα και μετά όλοι είμαστε διαμαρτυρόμενοι».
Αυτό είναι ένα ελάχιστο δείγμα των κειμένων που συνάντησα στο χορταστικό αυτό βιβλίο, μια ποικιλία από καθημερινές και τόσο αληθινές εικόνες που έχω συναντήσει παντού: στο ταξί, στο μετρό, στο χωριό, στο σπίτι μου, στη δουλειά, στο σχολείο, στις ειδήσεις, στη Βουλή, στην παραλία, στο facebook. Γλυκόπικρες αλήθειες που μου ήρθαν κατακούτελα από μια μόνο παράγραφο ή ξεδιπλώνονται σε κόμικ, περιπέτειες, αναποδιές, ατυχίες, όλα τα συστατικά που θα αποτελέσουν το επιτυχημένο μείγμα της γκρίνιας, είναι σε αυτές τις σελίδες. Και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να πάψουμε να μυρμιρίζουμε; Μα φυσικά, με το γέλιο και τη δηκτικότητα.
Το σκίτσο του κυρίου Τάσου Μαραγκού (Tasmar) είναι παραστατικότατο, εκφραστικότατο και με μια μεγάλη ποικιλία ανθρώπινων φυσιογνωμιών. Η προοπτική στα σκίτσα του, το στήσιμο των καρέ, τα μπαλονάκια, η σκηνοθετική του ματιά συνοδεύει ιδανικά τον σαρκασμό και τις απόψεις του κυρίου Παπαθεοδώρου και μαζί αποτελούν ένα δίδυμο γέλιου, αστείων και παρωδίας που με βοήθησαν να ξαλαφρώσω και να ξεχαστώ.
«Μα γιατί μου φταίνε όλα»; αναρωτιέται ο συγγραφέας, οπότε δε μένει στον αναγνώστη παρά να διαβάσει αυτήν την πρωτότυπη δουλειά δύο σημαντικών ανθρώπων στον χώρο του κόμικ και της λογοτεχνίας, γιατί θα δει τα πάντα με άλλο μάτι, θα οπλιστεί με θάρρος και απενοχοποιημένη αδιαφορία ώστε να βυθιστεί μετά με νέο στομάχι και καλύτερη διάθεση στον δικό του μικρόκοσμο, για το δικό του καλό!