What do you think?
Rate this book
Αγώνες Κυριών
Κρήτη 1896
Σε ένα νησί που αποζητά την ελευθερία του, η Μυρτώ Θεοτοκά, η αρχοντοπούλα που το χαμόγελό της είναι πιο λαμπερό κι από τον ήλιο, θα χάσει τα πάντα. Ο πόλεμος θα της στερήσει τον έρωτα και οι άνθρωποι θα της αρπάξουν μέσα από την αγκαλιά ό,τι αγάπησε περισσότερο κι από τον ίδιο της τον εαυτό. Η αγαπημένη της φίλη, η Καλλιόπη, θα αρνηθεί την οικογένειά της και τη θέση που οι άλλοι της έχουν δώσει στην κοινωνία, θα πληγωθεί βαριά και θα προσπαθήσει να αναδυθεί μέσα από τις στάχτες της.
Αθήνα 1919
Στις αρχές του εικοστού αιώνα, σε μια εποχή όπου το γυναικείο φύλο δοκιμάζεται σκληρά, οι δύο αδελφικές φίλες, έχοντας για στήριγμα η μία την άλλη, θα αγωνιστούν μέχρι το τέλος για τα αγαπημένα τους πρόσωπα, θα κυνηγήσουν οράματα ταξιδεύοντας σε ολόκληρη την Ευρώπη, θα αναζητήσουν την ευτυχία, θα παλέψουν με πάθος για τα ιδανικά τους, θα αναμετρηθούν με την ίδια τη ζωή!
Γιατί όσο συνεχίζεις να αγωνίζεσαι, η ελπίδα θα παραμένει ζωντανή.
Σε ένα νησί που αποζητά την ελευθερία του, η Μυρτώ Θεοτοκά, η αρχοντοπούλα που το χαμόγελό της είναι πιο λαμπερό κι από τον ήλιο, θα χάσει τα πάντα. Ο πόλεμος θα της στερήσει τον έρωτα και οι άνθρωποι θα της αρπάξουν μέσα από την αγκαλιά ό,τι αγάπησε περισσότερο κι από τον ίδιο της τον εαυτό. Η αγαπημένη της φίλη, η Καλλιόπη, θα αρνηθεί την οικογένειά της και τη θέση που οι άλλοι της έχουν δώσει στην κοινωνία, θα πληγωθεί βαριά και θα προσπαθήσει να αναδυθεί μέσα από τις στάχτες της.
Αθήνα 1919
Στις αρχές του εικοστού αιώνα, σε μια εποχή όπου το γυναικείο φύλο δοκιμάζεται σκληρά, οι δύο αδελφικές φίλες, έχοντας για στήριγμα η μία την άλλη, θα αγωνιστούν μέχρι το τέλος για τα αγαπημένα τους πρόσωπα, θα κυνηγήσουν οράματα ταξιδεύοντας σε ολόκληρη την Ευρώπη, θα αναζητήσουν την ευτυχία, θα παλέψουν με πάθος για τα ιδανικά τους, θα αναμετρηθούν με την ίδια τη ζωή!
Γιατί όσο συνεχίζεις να αγωνίζεσαι, η ελπίδα θα παραμένει ζωντανή.
480 pages, Paperback
Published March 30, 2017
39 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 19 of 19 reviews
May 20, 2017
Ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα την προηγούμενη χρονιά ήταν το «Μεταξένια Αγάπη», του συγγραφικού διδύμου Λία Ζώτου και Θοδωρή Καραγεωργίου. Όπως καταλαβαίνετε, ανυπομονούσα να διαβάσω το νέο τους βιβλίο το οποίο από τον τίτλο του, Αγώνες Κυριών, αλλά και την περίληψη του, κατάλαβα πως αγγίζει ένα ζήτημα το οποίο όχι μόνο είναι διαχρονικό, αλλά και επίκαιρο.
περισσότερα στο... http://nikolsway.com/?p=1474
περισσότερα στο... http://nikolsway.com/?p=1474
March 25, 2021
Παρ' ότι παρακολουθώ με ενδιαφέρον το συγκεκριμένο δίδυμο και έχω διαβάσει και άλλα βιβλία του στο παρελθόν, το συγκεκριμένο βιβλίο, κάπου στη μέση έκανε κοιλιά και με κούρασε...
April 5, 2017
Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται με τη ζωή της Μυρτώς σε ένα χωριό της Κρήτης. Η μοίρα όμως της επιφύλαξε άσχημο παιχνίδι γιατί σε πολύ μικρή ηλικία έμεινε ορφανή και αναγκάστηκε να δουλέψει σαν υπηρέτρια στο ίδιο της το σπίτι. Μεγαλώνοντας γνωρίζει τον έρωτα αλλά ο πόλεμος της τον παίρνει και αυτόν. Οι καταστάσεις και οι ανάγκες την αναγκάζουν να μετακομίσει Αθήνα. Θίγονται ζητήματα όπως η κακοποίηση της γυναίκας, η ισότητα αντρών και γυναικών, το δικαίωμα να ψηφίζουν οι γυναίκες και πολλά άλλα.
Στο βιβλίο αυτό έβαλα 4 αστέρια για το λόγο ότι αισθάνθηκα κάποια στιγμή προς το τέλος, ότι οι συγγραφείς θέλανε να τελειώσουνε το βιβλίο και το πήγανε λίγο fast track.
Στο βιβλίο αυτό έβαλα 4 αστέρια για το λόγο ότι αισθάνθηκα κάποια στιγμή προς το τέλος, ότι οι συγγραφείς θέλανε να τελειώσουνε το βιβλίο και το πήγανε λίγο fast track.
February 18, 2021
3.5 αστεράκια. Αν και όχι το καλύτερο τους ωστόσο είναι αρκετά καλό, το προτείνω ...
April 7, 2017
Στο βιβλίο εκτυλίσσεται κυρίως η ζωή της Μυρτώς Θεοτοκά, κόρης οραματιστή μεγαλοκτηματία, και της καλύτερής της φίλης, Καλλιόπης, από την Κρήτη πριν την Απελευθέρωση ως την Αθήνα του Μεσοπολέμου, λίγο καιρό πριν αποδείξει ο Αδόλφος Χίτλερ ποιος πραγματικά είναι και τι θέλει να κάνει από τη θέση του Φύρερ της Γερμανίας. Είναι δύο γυναίκες με διαφορετικές καταβολές, διαφορετικά γεγονότα στη ζωή τους αλλά ένα κοινό όραμα: την κοινωνική ισότητα των δύο φύλων, καθώς και το δικαίωμα της γυναίκας να μορφωθεί και να ψηφίζει. Οι αγαπημένοι μου συγγραφείς για άλλη μια φορά βούτηξαν στα βαθιά νερά της Ιστορίας, διάλεξαν με προσοχή τους τόπους και τον χρόνο δράσης και έστησαν μια ωραία πλοκή με διάσπαρτες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις που τεκμηριώνουν την πορεία και τις κινήσεις των δύο γυναικών.
Οι «Αγώνες κυριών» διαδραματίζονται κυρίως σε Κρήτη και Αθήνα, οι περιστάσεις όμως το φέρνουν έτσι που ταξιδεύουμε μέχρι και το Παρίσι αλλά και το μέτωπο του Πρώτου Παγκόσμιου πολέμου στη Γαλλία. Για άλλη μια φορά, το ζεύγος Ζώτου-Καραγεωργίου φωτίζουν σημεία του παρελθόντος που κανείς δεν έχει ασχοληθεί ως τώρα και δίνουν διάσπαρτα ψήγματα πληροφοριών για μικρά και μεγάλα περιστατικά: από το καλαμάκι του αναψυκτικού που ήρθε στην Αθήνα ως καινοτομία του ζαχαροπλαστείου «Γιαννάκη» μέχρι το «θαύμα του Μάρνη» το 1914 (με τη νικηφόρα μάχη των Συμμάχων έναντι των γερμανικών στρατευμάτων) και από το πλημμυρισμένο Παρίσι του 1910 και την «Ανταρσία της Ανακωχής» τα Χριστούγεννα του 1914 (από τις πιο συγκινητικές στιγμές του βιβλίου, μιας και τα πρώτα Χριστούγεννα του πολέμου οι Γάλλοι και οι Γερμανοί στρατιώτες αυθόρμητα ανέπτυξαν στενές σχέσεις μεταξύ τους, αψηφώντας τις διαφορές τους) ως τη δράση της Καλλιρρόης Παρέν, στα ταραγμένα απόνερα της οποίας δρουν η Καλλιόπη και η Μυρτώ.
Ακολουθώ και πάντα θα ακολουθώ τους αγαπημένους μου συγγραφείς σε κάθε νέο τους πόνημα, γιατί αγκαλιάζουν την ιστορία τους, την ξεψαχνιζουν, την τεκμηριώνουν, τη γεμίζουν ρεαλισμό, σέβονται τον αναγνώστη τους και δεν παύουν να είναι φιλέρευνοι και φιλομαθείς. Θα ομολογήσω λοιπόν ότι σε αυτό το βιβλίο με κράτησε ως το τέλος ακριβώς αυτό το στυλ που έχουν στα κείμενά τους και η ικανότητά τους να πλάθουν τρισδιάστατους χαρακτήρες, αληθινούς, απόλυτα ρεαλιστικούς και να τους βάζουν να δρουν σε στιγμές και εποχές που επηρεάζουν τον χαρακτήρα τους, τις αποφάσεις τους και τη στάση ζωής γενικότερα. Δυστυχώς, στους «Αγώνες γυναικών» δε μου άρεσε καθόλου η κεντρική ιδέα, η οποία από την αρχή ως το τέλος μου θύμιζε καταστάσεις και περιστατικά που έχω ξαναδιαβάσει.
Η αλλαγή στη ζωή της Μυρτώς μου θύμισε έντονα γνωστή παιδική σειρά δεκαετίας του 1980 για την οποία ακόμη συζητάνε οι fans (ανάμεσά τους κι εγώ, αν και άρρεν θεατής) ενώ οι συνθήκες που βίωσε από την ώρα που άλλαξαν τα πάντα στη ζωή της ήταν ακριβώς οι καταστάσεις και η συναισθηματική φόρτιση που αντιμετώπιζε ο χαρακτήρας της σειράς. Επίσης, η Μυρτώ γνώρισε τον έρωτα στα μάτια του Αυγούστου Μπαλσάν, Γάλλου γιατρού και η συνέχεια της ιστορίας τους μου φάνηκε πολύ ρομαντική για μένα ενώ από το σημείο που γίνεται μια ακόμη μεγαλύτερη ανατροπή έμεινα άφωνος γιατί αυτό είναι το κεντρικό θέμα πολλών ελληνικών μελοδραματικών ταινιών της δεκαετίας του 1960! Δυστυχώς αυτή η «απογοήτευση» (γιατί κανένα κείμενο των Ζώτου-Καραγεωργίου δεν είναι χάσιμο χρόνου, όσο τετριμμένες ιστορίες κι αν ζωντανεύουν με τη δική τους ανυπέρβλητη γραφή) εντάθηκε στο φινάλε του βιβλίου, γιατί πέρασαν όλοι από σαράντα κύματα και ξαφνικά, λες και ως δια μαγείας, αρχίζουν σταδιακά να δίνονται λύσεις σχετικά προβλεπόμενες.
Από την άλλη, οι σελίδες με τις μάχες και τις περιπέτειες του Μπαλσάν στο μέτωπο, αν και πολύ έντονες, συγκινητικές και ανθρώπινες, καθυστερούσαν τις εξελίξεις στη ζωή των δύο κοριτσιών, μιας και υπήρχαν πάμπολλες αναφορές στην καθημερινότητα των στρατιωτών του μετώπου. Μου άρεσε όμως που τίποτα δεν ήταν όπως φάνηκε στην αρχή και οι εκπλήξεις δε σταμάτησαν για τους χαρακτήρες από τη μέση του βιβλίου και εφεξής, απότοκο αυτών των γεγονότων στο μέτωπο. Θα σταθώ για άλλη μια φορά στον ρεαλισμό που χαρακτηρίζει τη γραφή των αγαπημένων μου συγγραφέων και στον σεβασμό τους απέναντι στο κοινό που τους διαβάζει, γιατί, κι ας ήταν παρένθετες οι αφηγήσεις στο μέτωπο, δε φάνηκαν ούτε μία φορά ως περιττά τοποθετημένες ώστε να γεμίζουμε άσκοπα σελίδες επί σελίδων.
Οι «Αγώνες κυριών» είναι ένα εξαιρετικό, καλοδουλεμένο μυθιστόρημα, γεμάτο περιστατικά και αληθινούς χαρακτήρες που το συνιστώ σε οποιονδήποτε θέλει να διαβάζει αργά και σταδιακά για να του γεννιούνται συνέχεια ιδέες και συναισθήματα ή θέλει να σταματά για να ψάξει περαιτέρω ή να αφομοιώσει τις αντιδράσεις των ηρώων στο περιβάλλον που καλούνται να ζήσουν. Το γεγονός ότι μου θύμισε άλλες ιστορίες ή ότι δεν είναι τόσο γρήγορο όσο εγώ θα το ήθελα επ’ ουδενί δε μειώνει την αξία του κειμένου ή τον κόπο του συγγραφικού ζεύγους. Κάθε νέο βιβλίο των Ζώτου-Καραγεωργίου είναι ένα μαγικό ταξίδι σε μέρη άγνωστα, σε εποχές με σημαντική ιστορική βαρύτητα, μια συντροφιά με ανθρώπους που σίγουρα έζησαν κάπου κοντά μας πριν από εμάς και εμπιστεύτηκαν τις ζωές τους, τον χαρακτήρα τους και τα συναισθήματά τους στη στιβαρή πένα αυτών των δύο ταλαντούχων συγγραφέων. Αφεθείτε στους «Αγώνες κυριών» και ζήστε τις δυσκολίες, τον αγώνα και την υπομονή της Μυρτώς και της Καλλιόπης για μια καλύτερη κοινωνική και οικογενειακή ζωή.
Επίσης θα το ξαναπώ: όποιος κατοχύρωσε αυτό το βιβλίο στο site εδώ παρακαλώ να διορθώσει τον τίτλο και να τον γράψει με πεζοκεφαλαία και με τόνους. Παραλίγο να μην το εντοπίσω. Όλοι οι τίτλοι εδώ μέσα είναι με πεζοκεφαλαία και τόνους, ΠΟΤΕ με κεφαλαία. Χάνεται το βιβλίο!
Οι «Αγώνες κυριών» διαδραματίζονται κυρίως σε Κρήτη και Αθήνα, οι περιστάσεις όμως το φέρνουν έτσι που ταξιδεύουμε μέχρι και το Παρίσι αλλά και το μέτωπο του Πρώτου Παγκόσμιου πολέμου στη Γαλλία. Για άλλη μια φορά, το ζεύγος Ζώτου-Καραγεωργίου φωτίζουν σημεία του παρελθόντος που κανείς δεν έχει ασχοληθεί ως τώρα και δίνουν διάσπαρτα ψήγματα πληροφοριών για μικρά και μεγάλα περιστατικά: από το καλαμάκι του αναψυκτικού που ήρθε στην Αθήνα ως καινοτομία του ζαχαροπλαστείου «Γιαννάκη» μέχρι το «θαύμα του Μάρνη» το 1914 (με τη νικηφόρα μάχη των Συμμάχων έναντι των γερμανικών στρατευμάτων) και από το πλημμυρισμένο Παρίσι του 1910 και την «Ανταρσία της Ανακωχής» τα Χριστούγεννα του 1914 (από τις πιο συγκινητικές στιγμές του βιβλίου, μιας και τα πρώτα Χριστούγεννα του πολέμου οι Γάλλοι και οι Γερμανοί στρατιώτες αυθόρμητα ανέπτυξαν στενές σχέσεις μεταξύ τους, αψηφώντας τις διαφορές τους) ως τη δράση της Καλλιρρόης Παρέν, στα ταραγμένα απόνερα της οποίας δρουν η Καλλιόπη και η Μυρτώ.
Ακολουθώ και πάντα θα ακολουθώ τους αγαπημένους μου συγγραφείς σε κάθε νέο τους πόνημα, γιατί αγκαλιάζουν την ιστορία τους, την ξεψαχνιζουν, την τεκμηριώνουν, τη γεμίζουν ρεαλισμό, σέβονται τον αναγνώστη τους και δεν παύουν να είναι φιλέρευνοι και φιλομαθείς. Θα ομολογήσω λοιπόν ότι σε αυτό το βιβλίο με κράτησε ως το τέλος ακριβώς αυτό το στυλ που έχουν στα κείμενά τους και η ικανότητά τους να πλάθουν τρισδιάστατους χαρακτήρες, αληθινούς, απόλυτα ρεαλιστικούς και να τους βάζουν να δρουν σε στιγμές και εποχές που επηρεάζουν τον χαρακτήρα τους, τις αποφάσεις τους και τη στάση ζωής γενικότερα. Δυστυχώς, στους «Αγώνες γυναικών» δε μου άρεσε καθόλου η κεντρική ιδέα, η οποία από την αρχή ως το τέλος μου θύμιζε καταστάσεις και περιστατικά που έχω ξαναδιαβάσει.
Η αλλαγή στη ζωή της Μυρτώς μου θύμισε έντονα γνωστή παιδική σειρά δεκαετίας του 1980 για την οποία ακόμη συζητάνε οι fans (ανάμεσά τους κι εγώ, αν και άρρεν θεατής) ενώ οι συνθήκες που βίωσε από την ώρα που άλλαξαν τα πάντα στη ζωή της ήταν ακριβώς οι καταστάσεις και η συναισθηματική φόρτιση που αντιμετώπιζε ο χαρακτήρας της σειράς. Επίσης, η Μυρτώ γνώρισε τον έρωτα στα μάτια του Αυγούστου Μπαλσάν, Γάλλου γιατρού και η συνέχεια της ιστορίας τους μου φάνηκε πολύ ρομαντική για μένα ενώ από το σημείο που γίνεται μια ακόμη μεγαλύτερη ανατροπή έμεινα άφωνος γιατί αυτό είναι το κεντρικό θέμα πολλών ελληνικών μελοδραματικών ταινιών της δεκαετίας του 1960! Δυστυχώς αυτή η «απογοήτευση» (γιατί κανένα κείμενο των Ζώτου-Καραγεωργίου δεν είναι χάσιμο χρόνου, όσο τετριμμένες ιστορίες κι αν ζωντανεύουν με τη δική τους ανυπέρβλητη γραφή) εντάθηκε στο φινάλε του βιβλίου, γιατί πέρασαν όλοι από σαράντα κύματα και ξαφνικά, λες και ως δια μαγείας, αρχίζουν σταδιακά να δίνονται λύσεις σχετικά προβλεπόμενες.
Από την άλλη, οι σελίδες με τις μάχες και τις περιπέτειες του Μπαλσάν στο μέτωπο, αν και πολύ έντονες, συγκινητικές και ανθρώπινες, καθυστερούσαν τις εξελίξεις στη ζωή των δύο κοριτσιών, μιας και υπήρχαν πάμπολλες αναφορές στην καθημερινότητα των στρατιωτών του μετώπου. Μου άρεσε όμως που τίποτα δεν ήταν όπως φάνηκε στην αρχή και οι εκπλήξεις δε σταμάτησαν για τους χαρακτήρες από τη μέση του βιβλίου και εφεξής, απότοκο αυτών των γεγονότων στο μέτωπο. Θα σταθώ για άλλη μια φορά στον ρεαλισμό που χαρακτηρίζει τη γραφή των αγαπημένων μου συγγραφέων και στον σεβασμό τους απέναντι στο κοινό που τους διαβάζει, γιατί, κι ας ήταν παρένθετες οι αφηγήσεις στο μέτωπο, δε φάνηκαν ούτε μία φορά ως περιττά τοποθετημένες ώστε να γεμίζουμε άσκοπα σελίδες επί σελίδων.
Οι «Αγώνες κυριών» είναι ένα εξαιρετικό, καλοδουλεμένο μυθιστόρημα, γεμάτο περιστατικά και αληθινούς χαρακτήρες που το συνιστώ σε οποιονδήποτε θέλει να διαβάζει αργά και σταδιακά για να του γεννιούνται συνέχεια ιδέες και συναισθήματα ή θέλει να σταματά για να ψάξει περαιτέρω ή να αφομοιώσει τις αντιδράσεις των ηρώων στο περιβάλλον που καλούνται να ζήσουν. Το γεγονός ότι μου θύμισε άλλες ιστορίες ή ότι δεν είναι τόσο γρήγορο όσο εγώ θα το ήθελα επ’ ουδενί δε μειώνει την αξία του κειμένου ή τον κόπο του συγγραφικού ζεύγους. Κάθε νέο βιβλίο των Ζώτου-Καραγεωργίου είναι ένα μαγικό ταξίδι σε μέρη άγνωστα, σε εποχές με σημαντική ιστορική βαρύτητα, μια συντροφιά με ανθρώπους που σίγουρα έζησαν κάπου κοντά μας πριν από εμάς και εμπιστεύτηκαν τις ζωές τους, τον χαρακτήρα τους και τα συναισθήματά τους στη στιβαρή πένα αυτών των δύο ταλαντούχων συγγραφέων. Αφεθείτε στους «Αγώνες κυριών» και ζήστε τις δυσκολίες, τον αγώνα και την υπομονή της Μυρτώς και της Καλλιόπης για μια καλύτερη κοινωνική και οικογενειακή ζωή.
Επίσης θα το ξαναπώ: όποιος κατοχύρωσε αυτό το βιβλίο στο site εδώ παρακαλώ να διορθώσει τον τίτλο και να τον γράψει με πεζοκεφαλαία και με τόνους. Παραλίγο να μην το εντοπίσω. Όλοι οι τίτλοι εδώ μέσα είναι με πεζοκεφαλαία και τόνους, ΠΟΤΕ με κεφαλαία. Χάνεται το βιβλίο!
January 9, 2020
Συμπίλημα αναφορών του ελληνικού φεμινιστικού κινήματος,
διασκορπισμένα σε ένα ιστορικό μελόδραμα.
Ένα κατ' επίφαση φεμινιστικό μυθιστόρημα.
Είχα χρόνια να διαβάσω (ελληνικό κατά βάση) ιστορικό ρομάντζο και ομολογώ,
ότι αναγνωρίζω το λόγο που σταμάτησα αλλά και το λόγο, που ως έφηβη είχα την τάση να προσεγγίσω πρώτα.
Σε πρώτο πλαίσιο η τοποθέτηση της υποκειμενικής οπτικής του συγγραφέα είναι στο προκείμενο άχρηστη.
Η μοιρολατρική προσέγγιση των συγγραφέων μου φαίνεται αρχικά -τουλάχιστον- ανιαρή.
Η πίστη στο υπερφυσικό στοιχείο και στις π��οκαταλήψεις μιας επαρχιακής (συνήθως) κοινωνίας αποτελεί συχνό και πολύ συχνά δεδομένο φαινόμενο μιας παραδοσιακής εποχής.
Σε ένα τέτοιο έργο τύπου "Άρλεκιν", όταν η πρόβλεψη μιας τσιγγάνας, αφενός ως απλή παράθεση ενός παραδοσιακού πολιτισμικού στοιχείου, αφετέρου δε μιας μυωπικής προκατειλημμένης ιδεολογίας γίνεται αυταπόδεικτο στοιχείο της εξέλιξης των γεγονότων, και όταν σε όλο το έργο παρόμοια γεγονότα συντελούν στην αυτοεπιβεβαίωση μιας μοιρολατρικής δήθεν συμπτωματικής πλοκής, που αναπόφευκτα οδηγούν σε ένα καρμικό ευτυχές τέλος,
θα ήμουν σε ένα βαθμό οκέι με αυτό καθώς γνωρίζω, ότι τέτοιο είναι το περιεχόμενο και το βάθος που μπορεί να φτάσει ένα έργο τέτοιου βεληνεκούς.
Αυτό που θεωρώ λάθος είναι, ότι το έργο σαν έργο έχει το τίτλο Αγώνες Κυριών.
Πρόκειται για δύο γυναικείους χαρακτήρες, (που στο οπισθόφυλλο πρόκειται για δύο πρωταγωνίστριες αλλά εν τέλει πρόκειται για την Μυρτώ και το δευτερεύουσας σημασίας χαρακτήρα της φίλης της Καλλιόπης), που μέσα από ένα κυκεώνα εμποδίων καταφέρνουν από μια σειρά συμπτώσεων να αναδυθούν αλώβητες και να ευτυχήσουν.
Οι αναφορές στον φεμινισμό περιορίζονται σε κάποια ιστορικά γεγονότα συγκεντρωμένα στο τέλος του βιβλίου σαν κάποιος να τα στρίμωξε εκεί τελευταία στιγμή.
Επίσης σκόρπιες αναφορές γυναικείας αλληλεγγύης αυτοαναιρούνται, όπως όταν η Μυρτώ, υπερασπιζόμενη τη φίλη της στάθηκε απέναντι στο μέθυσο άντρα της σαν "γνήσιο κοπέλι" (η γενναιότητα κατά βάση ανδρικό χαρακτηριστικό!νοτ) αλλά και η πίστη στην ουτοπική κατάληξη ισότητας των δύο φύλων με την παραχώρηση ψήφου στις γυναίκες!
Συνεπώς το έργο χάνει την μαχητική του υπόσταση.
Ο μισογυνισμός απλά αγγίζει επιφανειακά το έργο και η πατριαρχεία αναιρείται ως βασικό εμπόδιο της γυναικείας χειραφέτησης.
Η περιγραφική δεινότητα των εργογράφων περιορίζεται στη περιγραφή περιοχών της Κρήτης, παράλληλα με φτωχές επιφανειακές αναφορές στο πολιτικό γίγνεσθαι (copy and paste wikipedia) καθώς και σε λαογραφικά πολιτιστικά στοιχεία και δρώμενα της Κρήτης.
Η ψυχογραφία των χαρακτήρων επιφανειακή και μονοδιάστατη.
Κανένας ρεαλισμός.
Οι συμπτώσεις αστείες, σάμπως γραμμένες από ένα δεκάχρονο παιδί...
Όπως όταν ένα σκυλί είναι ικανό για μια βραδιά, να παύσει τα πυρά του Β' Παγκοσμίου Πόλεμου και μάλιστα, να δημιουργήσει μια βραδιά ομόνοιας και γλεντιού των αντιπάλων παρατάξεων στα χαρακώματα... στα χαρακώματα!
Το τέλος προβλέψιμο βαρετό, αντάξιο μεξικάνικης τηλεοπτικής σειράς.
Κάτω του μετρίου
διασκορπισμένα σε ένα ιστορικό μελόδραμα.
Ένα κατ' επίφαση φεμινιστικό μυθιστόρημα.
Είχα χρόνια να διαβάσω (ελληνικό κατά βάση) ιστορικό ρομάντζο και ομολογώ,
ότι αναγνωρίζω το λόγο που σταμάτησα αλλά και το λόγο, που ως έφηβη είχα την τάση να προσεγγίσω πρώτα.
Σε πρώτο πλαίσιο η τοποθέτηση της υποκειμενικής οπτικής του συγγραφέα είναι στο προκείμενο άχρηστη.
Η μοιρολατρική προσέγγιση των συγγραφέων μου φαίνεται αρχικά -τουλάχιστον- ανιαρή.
Η πίστη στο υπερφυσικό στοιχείο και στις π��οκαταλήψεις μιας επαρχιακής (συνήθως) κοινωνίας αποτελεί συχνό και πολύ συχνά δεδομένο φαινόμενο μιας παραδοσιακής εποχής.
Σε ένα τέτοιο έργο τύπου "Άρλεκιν", όταν η πρόβλεψη μιας τσιγγάνας, αφενός ως απλή παράθεση ενός παραδοσιακού πολιτισμικού στοιχείου, αφετέρου δε μιας μυωπικής προκατειλημμένης ιδεολογίας γίνεται αυταπόδεικτο στοιχείο της εξέλιξης των γεγονότων, και όταν σε όλο το έργο παρόμοια γεγονότα συντελούν στην αυτοεπιβεβαίωση μιας μοιρολατρικής δήθεν συμπτωματικής πλοκής, που αναπόφευκτα οδηγούν σε ένα καρμικό ευτυχές τέλος,
θα ήμουν σε ένα βαθμό οκέι με αυτό καθώς γνωρίζω, ότι τέτοιο είναι το περιεχόμενο και το βάθος που μπορεί να φτάσει ένα έργο τέτοιου βεληνεκούς.
Αυτό που θεωρώ λάθος είναι, ότι το έργο σαν έργο έχει το τίτλο Αγώνες Κυριών.
Πρόκειται για δύο γυναικείους χαρακτήρες, (που στο οπισθόφυλλο πρόκειται για δύο πρωταγωνίστριες αλλά εν τέλει πρόκειται για την Μυρτώ και το δευτερεύουσας σημασίας χαρακτήρα της φίλης της Καλλιόπης), που μέσα από ένα κυκεώνα εμποδίων καταφέρνουν από μια σειρά συμπτώσεων να αναδυθούν αλώβητες και να ευτυχήσουν.
Οι αναφορές στον φεμινισμό περιορίζονται σε κάποια ιστορικά γεγονότα συγκεντρωμένα στο τέλος του βιβλίου σαν κάποιος να τα στρίμωξε εκεί τελευταία στιγμή.
Επίσης σκόρπιες αναφορές γυναικείας αλληλεγγύης αυτοαναιρούνται, όπως όταν η Μυρτώ, υπερασπιζόμενη τη φίλη της στάθηκε απέναντι στο μέθυσο άντρα της σαν "γνήσιο κοπέλι" (η γενναιότητα κατά βάση ανδρικό χαρακτηριστικό!νοτ) αλλά και η πίστη στην ουτοπική κατάληξη ισότητας των δύο φύλων με την παραχώρηση ψήφου στις γυναίκες!
Συνεπώς το έργο χάνει την μαχητική του υπόσταση.
Ο μισογυνισμός απλά αγγίζει επιφανειακά το έργο και η πατριαρχεία αναιρείται ως βασικό εμπόδιο της γυναικείας χειραφέτησης.
Η περιγραφική δεινότητα των εργογράφων περιορίζεται στη περιγραφή περιοχών της Κρήτης, παράλληλα με φτωχές επιφανειακές αναφορές στο πολιτικό γίγνεσθαι (copy and paste wikipedia) καθώς και σε λαογραφικά πολιτιστικά στοιχεία και δρώμενα της Κρήτης.
Η ψυχογραφία των χαρακτήρων επιφανειακή και μονοδιάστατη.
Κανένας ρεαλισμός.
Οι συμπτώσεις αστείες, σάμπως γραμμένες από ένα δεκάχρονο παιδί...
Όπως όταν ένα σκυλί είναι ικανό για μια βραδιά, να παύσει τα πυρά του Β' Παγκοσμίου Πόλεμου και μάλιστα, να δημιουργήσει μια βραδιά ομόνοιας και γλεντιού των αντιπάλων παρατάξεων στα χαρακώματα... στα χαρακώματα!
Το τέλος προβλέψιμο βαρετό, αντάξιο μεξικάνικης τηλεοπτικής σειράς.
Κάτω του μετρίου
February 17, 2018
Συγκλονιστικό δεν είναι,μα ούτε και χασμουρητά φέρνει. Η ροή του λόγου αρκετά καλή,όμορφα περιγραφική μα με τοσο πολλά κλισε στην εξέλιξη της ιστορίας που τελικά το ακυρώνει κατά πολύ. Τραβηγμένο πολύ και το φινάλε,αν και με μπόλικο συναίσθημα παραπέμπει σε ελληνικό μελό του παλιού σινεμά. Επιφανειακα εντελως,σα για να κρατήσουν τα προσχήματα,αγγίζονται γεγονότα της ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας.
April 21, 2017
Ενα ακομα υπεροχο βιβλιο απο το αγαπημενο μου συγγραφικο διδυμο!!Η Μυρτω και η Καλλιοπη δυο ηρωιδες που λατρεψα που μπορει η ζωη να ηταν ενα δυσκολος αγωνας καταφεραν να την νικησουν με την ελπιδα και την πιστη στα ιδανικα και τα ονειρα τους!!Λατρεψα τις περιγραφες της Κρητης που ειναι το αγαπημενο μου νησι,συγκινηθηκα με το κουραγιο και την ελπιδα της Μυρτως που δεν εχασε την πιστη στα δυσκολα και η αγαπη της για τον Αυγουστο δεν εσβησε ποτε!!Με συνεπηραν οι Αγωνες Κυριων και δεν μπορουσα να αφησω το βιβλιο απο τα χερια μου!!
January 16, 2024
Πρόκειται για μία σαπουνόπερα, που χρησιμοποιεί υπέρ του δέοντος το τέχνασμα "του από μηχανής θεού" (Χωρίς υπερβολή γύρω στις 10 φορές). Με μια καλόκαρδη, πανέμορφη και πανέξυπνη πρωταγωνίστρια και με τους κακούς να είναι φυσικά ... άσχημοι και χονδροί...
Αδυναμία στο να φτιαχτεί μία πλοκή της προκοπής οδήγησε στο να φτιάχνουν όλα μαγικά και από μόνα τους...
Αδυναμία στο να φτιαχτεί μία πλοκή της προκοπής οδήγησε στο να φτιάχνουν όλα μαγικά και από μόνα τους...
June 13, 2019
Απλά μια παρατήρηση :στην 400η σελ.γράφει ότι ο Χατζηαθανασιου συνελήφθη στο αεροδρόμιο. Υπήρχε το 1920-1930 αεροδρόμιο στην Ελλάδα;
February 25, 2019
Διαβάζοντας για πρώτη φορά βιβλίο του συγγραφικού δίδυμου ,της Λίας Ζώτου και του Θοδωρή Καραγεωργίου αισθάνομαι τώρα που το τελείωσα την ψυχική ευφορία που νιώθει κάποιος διαβάζοντας ένα καλό βιβλίο. Δεν είναι απλώς ένα βιβλίο που σε ταξιδεύει σε διαφορετικούς τόπους και διαφορετικές εποχές. Είναι ένα βιβλίο που σε γεμίζει συναισθήματα σε κάθε σελίδα που διαβάζεις. Χαρά, λύπη, ελπίδα για κάτι καλύτερο που έρχεται, αισιοδοξία για το μέλλον, ψυχική δύναμη, όλα αυτά που νιώθουν οι ήρωες του βιβλίου τα νιώθει και ο αναγνώστης. Πορεύεται μαζί με την ηρωίδα του βιβλίου την Μυρτώ σε κάθε της βήμα, σε κάθε της δυσκολία. Ξεκινώντας απο τα παιδικά της χρόνια και φτάνοντας στην ενηλικίωση, την βλέπει να παλεύει να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της ζωής της,τον χαμό των γονιών της, της περιουσίας της, την εξαφάνιση του αγαπημένου της και το πιο σημαντικό την αρπαγή και εξαφάνιση του παιδιού της. Η Μυρτώ βγαίνει νικήτρια στον αγώνα της ζωής. Δεν τα παρατάει και για αυτό στο τέλος κερδίζει ξανά όλα όσα έχασε και βρίσκει την ευτυχία. Γιατί όπως αναφέρεται στο βιβλίο στο οπισθόφυλλο της περίληψης, όσο συνεχίζεις να αγωνίζεσαι η ελπίδα θα παραμένει ζωντανή.
July 9, 2025
Πολύ φθηνή γραφή… Προβλέψιμες εξελίξεις, υπερβολικοί συναισθηματισμοί, δακρύβρεχτες περιγραφές φορτωμένες με επίθετα που θυμίζουν κακό άρλεκιν, κανένα βάθος στους ήρωες, παρά μόνο αναμενόμενα χαρακτηριστικά και στερεότυπα. Επανάληψη στερεότυπων επίσης και φυλετικών, πχ η ωραία Ελληνίδα, ο Γερμανός που γαυγιζει κλπ. Δυστυχώς δεν αξίζει το χρόνο σας, κι εμένα το βιβλίο έπεσε στα χέρια μου από γνωστή. Πήγαν να το φτιάξουν κάπως στα κεφάλαια μετά τη μέση του βιβλίου που αναφέρονταν στον αγώνα των γυναικών για τη ψήφο, και στην αλληλεπίδραση με το εξωτερικό γι αυτό το ζήτημα. Ωστόσο το τέλος για ακόμα μια φορά γεμάτο με «από μηχανης θεους» και εύκολες, μη πιστεψιμες λύσεις. Ακόμα μια παρατήρηση: υποτίθεται μια Γαλλίδα λέει «Αυστρογερμαναραδες» στα γαλλικά σε κάποια φάση… θα θελα να ξερα το -γερμαναραδες πώς θα λεγόταν στα γαλλικά. Μια σύνεση όταν υποτίθεται πως ομιλείται άλλη γλώσσα.
May 3, 2021
Αν σου αρέσουν οι μελό ιστορίες γεμάτες κλισέ τότε αυτό το βιβλίο είναι για σένα.
Ακολουθεί τη γνώριμη συνταγή πώς ένα παιδί που τα είχε όλα, τα χάνει όλα, περνά τα μύρια-όσα, και τελικά έρχεται η δικαίωση - με εύκολες λύσεις σε σημαντικά εμπόδια-. Πολύ επιφανειακή προσέγγιση κάθε ιστορικής αναφοράς και εξιστόρηση γεγονότων χωρίς δημιουργία εικόνων ή συναισθημάτων. Τα συναισθήματα των ηρώων μας τα δηλώνει ο αφηγητής, χωρίς να δημιουργεί εικόνες ή σκηνές που να τα περιγράφει.
Ακολουθεί τη γνώριμη συνταγή πώς ένα παιδί που τα είχε όλα, τα χάνει όλα, περνά τα μύρια-όσα, και τελικά έρχεται η δικαίωση - με εύκολες λύσεις σε σημαντικά εμπόδια-. Πολύ επιφανειακή προσέγγιση κάθε ιστορικής αναφοράς και εξιστόρηση γεγονότων χωρίς δημιουργία εικόνων ή συναισθημάτων. Τα συναισθήματα των ηρώων μας τα δηλώνει ο αφηγητής, χωρίς να δημιουργεί εικόνες ή σκηνές που να τα περιγράφει.
November 8, 2019
www.vivliakaioneira.blogspot.com
Ίσως το καλύτερο βιβλίο των συγγραφέων που έχω διαβάσει ως τώρα. Ωραία, δεμένη γραφή και ιστορία, χαρακτήρες ολοκληρωμένοι και συγκινητικές στιγμές, κρατούν τον αναγνώστη σε εγρήγορση και οι ανατροπές εντείνουν την αγωνία για το μέλλον των πρωταγωνιστών.
Ίσως το καλύτερο βιβλίο των συγγραφέων που έχω διαβάσει ως τώρα. Ωραία, δεμένη γραφή και ιστορία, χαρακτήρες ολοκληρωμένοι και συγκινητικές στιγμές, κρατούν τον αναγνώστη σε εγρήγορση και οι ανατροπές εντείνουν την αγωνία για το μέλλον των πρωταγωνιστών.
January 15, 2022
Μέτριο προς καλό θα το χαρακτήριζα. Η ιστορία των ηρώων είχε καλή πλοκή ως την μέση περίπου του βιβλίου. Από εκεί και πέρα όμως μου φάνηκαν λίγο υπερβ��λικές οι συμπτώσεις που διαδραματίζονταν ως και το τέλος του βιβλίου.
October 22, 2019
πολυ καλο βιβλιο,πραγματευεται την ισοτητα των δυο φυλων στην Ελλαδα και το δικαιωμα ψηφου των γυναικων,ενα θεμα που δεν εχουμε δει πολυ συχνα να καταπιανονται οι συγγραφεις
November 5, 2019
3.5✨όμορφο και πλούσιο λεξιλόγιο, όμορφη ιστορία! Ωστόσο σε μερικά σημεία υπήρχαν κενά :(
June 5, 2020
Αυτές οι εξωπραγματικά τραβηγμένες συμπτώσεις στο τέλος έκαναν το ήδη μέτριο κ σε γενικές γραμμές κοινότυπο από άποψη υπόθεσης βιβλίο, να χάσει κι άλλο.
October 16, 2017
Το συγγραφικό δίδυμο επιστρέφει με το βιβλίο Αγώνες Κυριών.Η απλή και κατανοητή γραφή του μπλεγμένη με την όμορφη πλοκή του συνθέτει ένα ανάγνωσμα που ταξιδεύει τον αναγνώστη στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Κρήτη του 1896.Τότε που όλα ήταν αλλιώς... Τίποτα δεν χαρίζεται εύκολα! Θέλει ψυχή επιμονή, υπομονή και μεγάλα αποθέματα αγάπης. Η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου η Μυρτώ διαθέτει τα πάντα στο μέγιστο βαθμό. Μυρτώ και Καλλιόπη δύο αχώριστες παιδικές φίλες, δύο εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες τις ενώνει μια σπάνια φιλία που κρατάει χρόνια.Βλέπουμε τα όνειρα τους βήμα βήμα ακούμε τα χτυποκάρδια τους στα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα, νιώθουμε τον πόνο την απογοήτευση τον θυμό για όλα αυτά που αποφασίζει η ζωή ή κάποιοι άλλοι... Γνωρίζουμε όλη την πορεία της ζωής τους, τους αγώνες τους για ένα καλύτερο αύριο.Ένα βιβλίο ύμνος στη φιλία.Η λύτρωση έρχεται στο τέλος και σου αφήνει ένα γλυκό χαμόγελο στα χείλη. Η μόνη μου ένσταση? Θα ήθελα έναν μεγαλύτερο επίλογο.Μου βγήκε βιαστικός σε σχέση με το υπόλοιπο πραγματικά αξιόλογο βιβλίο.
Displaying 1 - 19 of 19 reviews